장음표시 사용
41쪽
Sotidἰama L ad christus, id est Papa projectus est in stagnum ignis, adeoqi est oppressust quidem projecta in stagnum
illud cap. io bestia, demum capite 2 O. Proponitudhistoria soluti in Gogo Magogo satanae & tandem ejusdem capitis o v. Io dicitur diabolum, qui excitabat Gogum atque Magogum adversus ecclesiam, projectum esse in stagnum ignis, ubi bestiadi pseudopropheta is θηρἰον, ψευδ οφη et si nempe erant. si autem Gogio Magogi historia non sit, nisi post oppressum Papam sive antichristum, utique inde sequi, Gogum Magogum non esse Papalem eatervam. Ita habet objectio. Solvit autem hane objectionem ita. Ex antea dictis inquit, certum est, historiam bestiae regumque Apoc. 12. nec non historiam Gogi Magogi Apoc et O. esset eandem neq; contrarium potest concludi ex eo, quod historia Gog atq; Magogi proponatur post historiam bestiae vel antichristi oppressi. Siquidem in prophetiis, veluti liquete somnio Gen. I. de septem vaccis septem spicis, eadem aliquoties iterari solent,in aliis atq; aliis visionibus atq; imaginibus repraesentari. Idque etiam persaepe in Apocalypticis fit vaticiniis,in si opus flaret, multis quoq; Posset probari exemplis , estq; a veteribus agnitum quoq; .in iis etiam Augustino quippe qui de Livitate Dei libri o. cap. 17. Apocalypsis, inquit,sc eadem multis modis repetit, ut alia atq, alia dice-xς videatur, eum aliter atque aliter haec ipsa diceret g tur. Ita Augustinus. Verba quoque illa
pista sepr*elicta, qua omnium coniel sicine elliptica a ludi,
42쪽
34 schedividia III. sunt, quaedam adsensum necessaria omittunt , se quoq; inquitanonymus,fuppleri: explicari possunt: ubi bestia iseudopropheta dicta vel visa erant conjici. Ex quo nihil aliud sequitur, quam duas diversas fuisse visiones ex visionum autem diversita.
te , relin historiae, argui non potest diversitas: siquidem, ut& modo dictum, in Apocalypsi utin aliis in propheticis scriptis eadem diversis tepe exhibentur repraesentanturq; visionibus, imaginibusq;. I a. Atq; sic anonymus non modo probat, Gogum atq; Magogum esse antichristi sive Papae eatervam , sed&quae alicujus existentia momenti contra objici possunt, resolvit, porro eundem Gogum een. se quoq; esse, Papisticae sive Romanae eeclesiae cle. rum, Magogum autem esse ejusdem Romanae eetlesiae laicos maxime principes Ideoq, Gogum Ezechielis 8. v. a. diei esse de terra Magog. Nam in Principum terris eleruspapisticus hospitatur, ibiq; imperium habet in imperio nempe maximam partem sub principibus laicisin eorum protectione
vivens, suum tamen peculiare habet imperium, non
Principibus sed Papae subjectum. Idque Palla visiηυ
in Historia Coneilii ridentini lib. 2. e. monaris chiae Papali contendit condueere,& auctoritate sedis apostolicae,ut appellat, sustinere cum in comperto sit
addit omne monarchiae rerimen, quo se illaesum tueatur, opus habere in singulis provinciis, aliqu5 praevalido praesidio ejusmodi subditorum, qui principi per se ae perpetuo illic dominanti nequaquam subjiciuntur. Sie ille. Adhaee idem An onymus Me-
Delium de Thubalum, quorum princeps Erecb. 3 8.
43쪽
v cap. q. v. I. Gog esse a firmatur, duas praeeipuas in Europa regnantes statuit esse familias: quibus post Retormationem, maxime post initium hujus saeculii . ad exscindendam multis in locis Protestantium religionem, Romanae ecclesiae clerus praecipue est usus nempe domum regnantem Austrii cam&domum regnantem Gallicam Gogum au tem sive elerum die earum familiarum principem, quia clerus eis imperat quas, & quia cleri volunt a tem, si paee frui volunt, coguntur facere cum eo que eoncordare ait, quod Apoc. 7 versu ultimo Babylon id est Romanae eccisiae clerus, regnum dicatur habete in Reges terrae. Tantum de Gogo atq: Magogo. 13. Praeterea quod mille anni menstrui, tantun. dem sint atq; octoginta circiter anni vulgares sive Iuliani, an onymus sic probat. Decem menses luna.
res, juxta tabulas astronomica Ptolemati , Alfons. Copernici atq; etiamTychonis, continent dies 29s, horas septem mminuta prima viginti, cum unius ejusmodi minuti parte, sive ut rotundemus numerum . minuta prima viginti inum . itaq; mille menses lunares continent ejus centuplum, nempe dies χ9s, o, horas Oo, minuta IC o hoc est dies rosso, cum parte diei, sive ut rotundemus, dies 29 P I. Tot autem dies, constituunt annos tuli annos Octois
ginta, eum superfluis diebus m. Ad ulti inum Gn. menstruos non esse figmentum quoddam,sed Vζr quoq; fuisse olim usitatos,variis auctorum probat testimonii, qui eos olim futile receptos docue ruat In quibui, Pliniis historiae libro septimo, capi
44쪽
zebediasnia III, pit 48 Eudoxas apud Proclum in Timarum plato.
nis, Diodorus Siculus libro primo, Rirro apud La. cstantium libri secundi cap. 12, Plutarchus in Numa, Macrobius in Somnium Scipi ni libria. cap. u. Sulari in voce λιγ: inter recentiores alexander ab Atixandro in Diebus genialibus, libri tertii cap. λη. Ludovicci Vires in Auguitinum de civitate Dei, isbro a cap. o. ain abrogim in Notis ad Ce sorinum de di natali.i4. Hactenus ipsam et haec nova auctoris an onymi, de mille annis apocalypticis sententia, una cum ejus explicatione, nec non eorum quae ad ipsam pertinent probationibus. Quia vero objectionibus quoq; nonnullis oppugnari tota potest , idcirco eas objectiones, idem anonymus stain recensetis resolvit. Prima est. Quia satanas Apoc a O. v. , post mille annos parvo tempore dicitur fore soluistus, utiq; parvum illud tempus minus esse quam sunt illi mille a vini apocalyptici. At interpretando illos mille annos de mille annis menstruis, sive de Octoginta circiter annis Iulianis vulgaribusq; parvum illud tempus, non evadere minus illis mille annii,
sed majus quandoquidem inde ab initio usq; hujuι
saeculi decimi septimi, quo millenarium regnum, per hanc novam explicationem ponitur finitum, Ω-tanas esse solutus, praeterfluxerunt anni Iuliani plusquam nonaginta, siquidem annum saeculi jam nume. ramus I 69 s. ωtamen satanas adhuc solutus est, adhuc Romanna eclesia, ad desectionem a veritate
Protestantes solicitat. Hacteηm ficti prima. Ad quam ita te spondet: tua damonium ju , nempe satanae
45쪽
tanae soluti tempus, mille annis apocalypticis minus brerius esse, falsum existere, in Apocalypsi non haberi. Apocalypsis enim inquit, non definit, an soluti satanae parvum tempus, illis mille annis sive minus ire vius, sive majus4 longius existat tantum simpliciter dicit fore parvum. Id quod de utroiaque horum casuum verum esse potest. Neq; aliud exuo sequi, ait, quod soluti satanae spatium, simul memorando praecedentes mille annos, parvum dicatur. Nam rivis, inquit mille anni sunt quoq; parvum tempus Ideoq; mille etiam vulgares anni psalmo, PQ, coram Deo dicuntur esse ut dies praeteritus, it vigilia nocturna. Maxime autem in ille anni menstrui parvum sunt tempus, quippe non longiores quam ordinarium vitae humanae spatium, octoginta praeter propter, juxta Mosen Psalmoso, existens annorum,numanae autem vitae spatium esse breve, alias quoq; dicit S. Scriptura, nominatim verbis Jobir hominem de muliere natum brevi vivere tempore. s. Deinde, inquit, alia quoq; occurrunt exem-pk , ubi pluribus temporibus memoratis in oeorundem dicto esse brevi vel parvo, non tamen signincatur, reliquo id minus, brevius 4rctius esse. M pergit Apoc it memoratur tempus, quo φὴς in celo existens, sive per thnicismum Ro- βnos occupans Imperatores, pugnat cum Micha
'im posterius tempus, quo draco depulsus caelo
pyx toria dignitate dejectus satanas, ia
ς Π mari adversus veritatem saevit id est emopvi, quo post perseeutionem christianorum prima
46쪽
. διδι tam III. uamis per ethnicos Imperatores iactam satanas sua per organa usq; ad finem sue mundi sive antichristi, divinam oppugnat veritatem idq; tempus possetius dicitura re parvum mempe his versurar. verbis. Vae habitantibus in terra Mari, quia diabolus ad vos descendit, seiens parvum sibi esse tem-ous at tamen certum est, posterius idem satanae: empus post ethnicismum ab imperatoria sede de-vulsum grassantis, veritatemq; oppugnantis, non brevius esse tempore, quo per thnicismum Imperatorum Christianos persequebara . . Nam pers uvutio Christianorum ethnicos per Imperatores, ultra tria non duravit taculari cum reliqua grassatio satinae post finitam illam persecutionem,' to is
ongio sit,in jam plus tredecim in
I rea monstrat, in vulgari quoque sermone siri militer tempora commemorari xqvi iv ibi non intelligenda sint breviora, iis cum quibus simuὲ commemorantur. Sic ait, qui, exempli gratia, Gam V ommoratu, est triduo, LBruxellis quatriduo, G
etiam parvo tempore, tamen non ideo dicit in Mbreviori vel minore tempore Bruxellis quam Gand/- evi fuisse Similiter, inquit, si de malefico apitis dam sui nato, qui post condemnationis sententiam, sex die ce bu sui in vinculis,& deinde octo diebus usq; ad sup υι lietum vixit solutus vinculis, dixer psum sex die tar
iacta et . heuli, post illos sex dies, parvo ha
temporis spatio, vinculis solutum usq; ad mortς uti vixisse, verum dico, tamen non ideo, qui t te, eo, Meviore tempore ipsum sae vinculis, quam iss
47쪽
Schedia a III. 3916. Iterais reliqua objectio harece est, anni vocem, alibi in Apocalypsi, nempe verbis capitis 2.
v. 1 f. de paratis ad horam, diem, mensem, annum angelis, non accipi de anno menstruo, sed de anno multo longiore quam menstruo ideoq; nec in mille annis apocalypticis, eam vocem menstruum notare annum. Ad quam objectionem respondet, prim voces in Scripturis sacris maxime in prophetiς is Maenigmaticis seriptis, qualis Apocalypsis est,iRpe variare significationes nec semper eodem ac-ς ipi modo. Delude non eandem vocem anni Graecam citato loco Apoc. s. reperiri, quae reperitur in mentione annorum mille Apocoo. Priore loco usurpari vocem inissI, quae proprie sumta non nisi longiorem notat annum. Ideo Eustathium in Ilia-
longos νιοιυὶους posteriore autς Apocalypseos loco, quo de mille agitur anni ,Πςmpe cap. o longe aliam anni usurpari vocem Graecam, nempe εῖ , illamq; eo capite sexies iuper eodem negotio usurpari nullam aliam. VO
Lem utem due, etiamsi iliter tum confunda' cum
aecuratestamenin proprie usurpatam, no lare iem libet annum sive brevem sive longum,
habere ue se ad c m, ut genus ad speciem: deoq; etiam de breviri menstruo anno generali-xς indicando usurpari veluti ab AEgyptiis sacer- dotib e
48쪽
o Schediasma IIL dotibus apud Diodorum Siculum libro primo dicentibus, usq; ad Alexandri in Asiam transitum tem
trium millium των sive annorum item antiquissimos eorum regnasse πλείω των χιλιων δακοσίων ετων plusquam mille, ducenta τη sve annos quorum utrumq; nonymus de annis menstruis ait intelligendum, idque nonnullos quoq; apud Diodorum agnoscere. Sic Plutarchum in Numa, postquam dixerat, a veteribus ad genealogias, incredibilem τῶν ἐτων referri numerum , addere id ideo fieri, quod menses quoq; in τῶν sive annorum numero ponant. Quae aperte, ait, docent, vocem τ' tam laxam esse, ut brevem quoque menstruum possit denotare annum, cum Ἀαυῖος non nisi longiorem, ut dictum est, designet. Ita anonymus,objectiones contra novam hancce, de anonis mille apocalypticis sententiam solvit refellitque: nihil l impedire dicit, quo minus admittituto pos-st. Se tamen cum nemine super ea litigare Wal. tercari velle ideoq; nulli eam obtrudere, aliisq; doctioribus judicandam committere libenter.
49쪽
rum recentiorum in Apocalypsin scriptis P. I.
Schediasma II De vera quantitate Christianarum in Apocalypsi
schediasma ita Nova de annis mille
apocalypticis sententia, P. 23.
Pag. 8.lin. 4 lege, tantum. Pag. 8. l. s. dispesci. Pag. a c. l. II. sive,