Francisci Robortelli Vtinensis, In librum Aristotelis de arte poëtica, explicationes. Qui ab eodem ex manuscriptis libris, multis in locis emendatus fuit, ... Cum indice rerum & uerborum locupletissimo

발행: 1555년

분량: 377페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

DEsALI vvs. i atem aut reprehendimus, aut consutamus, aut eleuamus, aut repercutimus, aut eludimus. Nostia ridicula indicamus, cum dicimus aliqua subabsurda: quae si nobis per imprudentiam excidant, stultitiam redarguunt.Si'simulamus,uenti, statem oc festiuitatem habent. media ea sunt, quae neutram attingunt pers, nam. Item materies salsorum oc acutorum, aut faeio, aut dicito mingitur. iit dicto exprimatur, fatis patet. Facto, ut cum Fabritius, repulsis a se legastis, qui magnam attulerant uim auri, manum appositam adduxit ad nares , inde ad os, &fauces, mox ad liciat rem et significans co Leio, se donec contionere posset cas cupiditates corporis, non egere auro, aut diuitqs. Item materies salsorum iocorum ducitur aut ex corpore, aut ex animo , aut ex iis qua posita

sunt cxtra . Quarum rerum uitupcratio si grauior suerit, non iocus , sed contumelia, oc reprehensio : si scuerior, non iocus , sed imum sucrit. Si Icήuis, tum demum crit locus, re sestiuitas, quam quaerimus. atque haec sic dos die dijudicat Q tintilianus libro sexto, capite qtiario. In primis uero in iocis iugienda est obscoenitas, et scurrilitas, honos lauribus liabendus. uerissimum enim plane est, non in rebus tantum, sed etiam in uerbis ineste turpitudinem, quamuis olim Bryso& Stoici aliter senserint . inios postea consutauit breuiobus quibusdam rationibus Aristoteles libro tertio Rhetoricorum, ec Cicero in Epistola quadam ad Paetum. Materies aut cita laaec subturpicula&iocosa salse didiorum, quamuis ex quotidiano conui ctu,& omnibus hominum actionibus de sumi possit: ea tamen quae oratori inscruit, cx urbanis rebus ac negociis ciuilibus sumi potissimum debet. Vnde ctiam huic generi iocandi, urbanitatis nomen est impositum a uotcribus, sicuti praeclare declarat Quintilianus, cum ait si Nam & urbanitas dicitur, qua quidem significari uideo sermoncm prae rese serentem in uerbis,oc sono, et viii, proprium quondam gusium Vrbis, Sc siim .., ptam ex conuersiatione dodiorum tacitiam eruditionem. denique, cui contraria

iit rusticitas. s dipsum saepe uidetur innuere Cicero in Epistola ad Partum,cum ait: si Accedunt non Attici, sed salsi cnes, quam illi Atticorum Romani itucteres , 5c urbani sales. Ego autem existimes t icet quod lubet mirifice cas cxpior ficetiis maxime nostratibus, praesertim cum eas uideam primum oblitas Latio tum cum in urbem nostram est infusa peregrinitas, nunc uero ctiam Eras

chatis, re transalpinis nationibus, ut nullum licteris leporis appareat uestio Mgium. Ibidem: Moriar si praeter te quenquam reliquum habeo, ut quo possim climaginem antiquae 5 ueniacular testiuitatis a noscere . Huius igitur urbanis retatis, oc elcgantioris quidem, bene peritum esse oportet oratorem, qui apte io, cis ac salibus uti uoluerit. Iam uero oc illud sciendum, urbanitatem transi seu sestiuitatem, oc comitatem quispiam appellare maluerit, inter uirtutes connuo

merari. iod politissime explicat Aristoteles libro quarto Ethicorum sub si inem, ubi de iis uiriutibus loquitur, quae in cotidiano conuictu hominum, reconsuetudine exercentur.Nam cum in uita quandam requietem quaerere sole

mus, ec recreari saepe ioco, uidendum est, ut inter nos fiat aequabilis quidam conuidius, oc congrcssiis, tum dicendo, tum audiendo, adhibita hac norma duo plici tanquam moderatrice huius uirtutis is inae oportet is Vi opori icti Virtutem uero esse patet, quia exuperationem ec defeetum medii, sicuti casterae, habet. Nam qui nimium iocantur, oc sanes huius uirtutis transgreodiuntur, scurrae appellantur. Qtii quacunque ratione turpi magis risum quae runt excitare, quam honeste loquendo oblectare. Qui uero prorsus ab σmni genere iocandi abhorrent, ii plane duri, immites, incitati, ac riistici u cantur. Ii ucro qui sese in iocis apte moderantur, comes , ec urbani nimgna cum laude dicuntur. Adde, quod paulatim habitus hic animo acquiri,

362쪽

ur salse loquendi , non secus plane ac saltatione corpora quae sierint exerci tata, agiliora ec aptiora esse fiunt ad saltandum et sic hominum animi in i

cis cum fuerint exercitati, longo que usu sibi ficultatem hanc parauerint, id uestiustius seciunt, di maiore cum dignitate. Iocum uero hunc liberalem esse oportet, ac eruditum , ac ad isterre multiim a seruit i, re nidi. Sed cum ficetiae prope modum conuitia quaedam sint, cauendum est ne in id labamur. Est enim repres hendendum. Vnde multis in urbibus leges contra conuitia sanciuntur Apium uer3 uirum urbanum ac Miluum sibimet lcgem esse oportet in iocando, ne quid peccet. Scurra quidem neque sibi, neque aliis parcit, modo risum cxcitet. 'que dicit, quae uir urbanus ne audire quidem aequo animo potest. Rusticus ec durus, plane inutii is est ad congressiim, re coniiustum hominum, cum in eo ne mica quidem fialis sit, ctat torum salse didia iniquo serat animo. Atque sic patet, urbanitatem & sestiuitatem, cum requietem maximam hominibus afferat, inter cas uirtutes connumerari qus ad colloquium dc conuictum quotidianum spe fiant. Ex qua autem animi parte proueniant, si quis quaerat, respondeo, non aliunde quam ex bene cultore subacto ingenio, o summo mentis acii mine. quod plane requiritur, in eo maxime qui apte in iocando sese uoluerit exercere. nam qui ioci cum celeritate proseruntur, iocundiores ec falsiores sunt. I ique inprimis quos ab altero lacessiti proferimus: qua in re ingenii celeritate magna

opus est.Vnde neque omnes ad iocandum,sed ingeniosos tantum aptos esse, patet .Constat apud ueteres,non onata tum, neque uirorum,neque populorum hane filisse peculiarem laudem, scd nonnulloriim tantummodo. nam inter oratores

Graecos Demostheni in primis desitisse hanc iocandi ficultatem scimus atque id sane Letum quod testatur Quintilianus) quia ad id a natura minus futilet affectus,uel quod existimarit prsclarus orator,oratori qui in grauissimis rebus huersatur,non conuenire iocos, resalcf. alioqui enim in conui siti falsus, ac pero urbanus filii Demosthenes, uti testatur Plutaresuis in eius vita. . nam cum rcprehenderetur, qudd e praelio aufugisset turpissime, respondit falsissime -λιν μυ σέ -. Et cum audiret Philippum Macedoniae rgem laudari, quod esset bibax, quod esset uenustus corpore, quod disertus, dixit Demosthenes has

laudes in uitium uertens, primum cur Oniae, alterum γαυπικὸς, tertium era αὐ .

Salsi sinae quoque redarguit Pythean,qui dixerat ipsius Enthymemata obm nam respondit,ου ταυ- σα iti: Mi. Atque hsc quidem ita festiue protulit in quotidiano conuictu Demosthenes. In orationibus autem raro apparet uoluisse iocari. In Aeschinem aduersarium illud protulit satis salse

ait,ipt ius το θου ubilat: Ciceronem scimus plus aequo locis dele flatum, maluis seque amicum interdum ut ipsius utar uerbis quam bonum dictum perdere. Treis libros ipsius Iocorii collegisse Tyro eius libertus sertur, qui, teste minotitiano, magi iam in se habebant dicacitatem : ne e in conuictu tantum quotiodiano,sed in sero quoque saepissime iocatus est. Erat enim sestiuo ac hilari quodam ingenio: quod ipse de se scriptum rei Ruit in quaestionum Tusculanarum prima, ubi ait Aristotclem quod adhuc legi potest in Problematibus dixisse

omnes melancholicos esse ingeniosos, cum finiuissimus ipse esset ac plane ad hilaritatem natus. Sed etiam in Orationibus in Verrem, in Marcum Antonium, in Pisonem, in Clodium multa salae protulit. An uero non 8c illud salasissimum quod profert in Gellium c Propter oris maleolentiam, in oratione pro P. Sessio. Is autem est Gellius, de quo etiam mentionem ficit ob modem

rem Catullus in lepidissimo epigrammate: Gellius est pulcher,quid ni θύ ius sequutae Salsum ac uenustum quos illud est,quod in oratione pro A . incinna Prosert

363쪽

1esinius autor Lindi, non tam authoritate gratiis quam corpore. Et in eadem rursus: Sed ita illum placidum,mollem que reddidi, ut uon auderet, sicut meminiostis, iterum dicere, quot millia fundus suus abesset ab Urbe . nam cum dixisses minus abesse quinquaginta tria, populus cum risu acclamauit, ipsa esse. Sed nismirum nimia illi saepe obfuit uicacitas . nam ea in se quam plurimos irritavit. Illud enim uidendum est in hac iocorum tractatione, ut ne absit modus. Stratos nicum Atheniensem testatur Athenaeus libro scptimo, a Nicocle Cypriorum rege, quod nimis libereac salse iocos protulisset in ipsius filios, perimi iussum. Verba Athenaei sunt haec: - vriata πατόπι- ω frinae ciet a νι Moisi si xij πίων Ex ηλίως σα Μών πIorm Mi τό -ω ν - ῆ πυρ hor. Aristoxenum quoque scimus doctissimum hominem in Poemate suo, quod Galaoteam uocarat, Dionysium Sicidiae regem sub personam induxisse Polyphemi, multis que iocis illusisse: sed in lato inlis inclusum postea uitam finitisse. I demtiero testatur Athenaeus libro primo, divi utari A-ὲItae . Ab lat.

κλιντα ζm ms δεου, τlta , Miserio γοι λα- ὸν, ἐκώ-ν Α ὀ α. Veru redeo ad id unde era diomessus. hoc genere iocandi tota saepe nationem aliqua excestui iste accepimus. Nam 5c Byzantii & Rhodii 5c Siculi dc Attici praeter caeteros urshalii filerunt, ec festiui. quod ipsum multis in locis testatur Cicero. Q ii etiamqti aerit causam cur Attici acutiores. Redditque eam in primis causam, quod subpurissimo coelo, ac maxima acris temperie illorum urbs sita eslet. Clim sociis accidissset Thebanis, qui quod crasse cilent acre usi, rudes, hebetes'que usu adeo fuerunt, ut in iis nihil leporis,nihil festiuitatis, nihil elegatioris cultus in citet: quod adagio quoque locum dedit in homines prorsus hebetes: Boeotum' crasse iunares aeretiatum. Siculos quoque salsos finisse& ingenioses innuit, in Tusculana quastione prima,ubi de Epicharmo loquinar, cius que citat ucrsicus lum: Emori nolo, sed me este mortuum nihil aestimo. Epicharmus ingeniosus ut Siculus. Rhodios quis non credat falsos, ac perelegantes homines luisse , aspud quos tandiu bonae uiguerunt artes, quorum insula tam amoeno iubesset coelo, ut iii is appellaretur ab antiquis. Quo allusisse putauerim Horatium,

cum ait:

Laudabunt alii claram Rhodon. Romani si Ciceroni credas multo etiam Atticis suerunt salsiores:quod sicilEdiiudicari possit, siquis Graecorum sales cum Romanorum salibus conserat. qua de re illud unum in praesentia ditam: Verissimum quidem id mihi non uis der quotliam per se Graecorum oratio capax est delitiarum omnium, quae misnus complectit possunt oratione Romanorum: cuius semper propria ruit grasultasqusdam,ac maiestis seueritatis,& dignitatis plenissima.Iocantur st indietionibus perlepide Grsci,ui illud ostendit quod Diogeni adscribit, os o Hui vita. re illud Stratonici, quod recenset Athenaeus, ἀ- φάατα ό'--λω ἀλλὰ ec illud M Hὼἔaui,*si quae huiussmodi sunt. ut 5c illud eiusdem, qui dicebat maxime se admirari matrem Satyri,

enim si quis uesit Latine proferre , uideat omnem dicti leporem 5c uenus satem amitti. Sic igitur plane habendum, Romanorum sales csse quisdem maioris ponderis, ac pleniores cuiusdam nescio cuius succi: Graecorum uero locos tenuiores , humiliores, neque ita solidos, θc ut uno uerbo a soluam, oratoriosiac graues.quod to magis posita patebit, cum Ciceronis contextu

364쪽

ι FRAN c. ROB. PARA PHR. contextuin explicabimus. Quaesitirin uero est ingeniose a ueteribus, Ande Asalibus tradi ullae possint praeceptiones, necne . Multi quidem, quoniam hin mines per se apti nati ad hilaritatem dc festiuitatem sunt, existimarunt, ab hac parte prorsus omnem excludi artem . Alij secus, cum re hsc una sit Rhetorices pars, existiniarunt arte contineri, aut ne reliqua quidcinariis ciose tradi. Aristoteles libro tertio Rhetoricorum ad Theodecten hoc quam breuissime dijuo dicauit. Tractationem quidem salium naturae propriam esse, atque ingenio conflare, aut exercitatione quadam: praeceptione uero de iis ad artem oratoriam spectare. uerissime quidem . nam quamuis homines iratura in primis ad id duocantur, multum tamen praeceptionibus artis possunt iuuari. chiod si quis ob seruationem potius quam ariem appellare malit, non ualde repugnarim. Nam de oratione omnes, quae traduntur, artes, cum de rebus non sint ullis, non satis quidem propriae artes dici possimi, sed obseruationes potius quaedam: quamouis parum quidpiam inter obseruationemwariem intersit. quod iacile perspisciat, siquis diligenter attendat. Reliquum est,ut methodum totam,quaec tacero ec Aristoteles in explicandis his usis sitit, exponamus.

365쪽

FRANCISCI ROBORTELLII VTINEN,

sis EXPLIcATio EORVM QVAE AD ELEGIAE AN Ti ir A. t er artificii si ectant. NTER alia ueterum poemata connumerat etiam Elegia:cuius mihi origo, finis, malaies,artificiumq3 sis mulinexplicandv. Cum poesis,utiante dieiuna sitit, alia sit lyrica,alia scenica:scenitam patet satis non esse Elegiam, Lyricam igitur potius. quae cum Gymnos paedicm,Hyporchematicen, Pyrrhicdiaque cotineat, ad hyporchematicen clegiam redegit.nam in ca ων χορῶ , ut ait Athinaeus libro quatio. Et cium poematu alia grandia sint, alia exigua, inter hςc statuimus connumeranda Elegia.Imitat uero Elegia, ac diuersis quide modis, proratione materis .nam nullii poema plures mutationes recepit, b Elegia: atl ideo. didicile est ei cata attribuere materie,aut ad genus aliquod poematis rea igcre, nisi prius omnia distinguant ac separent. Auictice,qus, ut aitAristoteles in lib. Poet.utebat harmola, ctrlaythmo: imitabat etia aliquado πιγο i, ut Iulius Pollux scribit lib.quarto,ubi ait γ' tofuit Iea, λισκον. qui uocem emittere, γοίκη et delirat τικά, in Placenicia primum inuentu. na Phanicu lingua γ γρια uocabae

ὁ άφων te. atque hinc Tibia Gingrina, qua utebant in A donidis festo. Qitatenus igir lugubris Elegi i ac tunebris, ad eam aut elices parte debet referri, uno hoe cxccpto,q, uetus Auleticeno utebat sermone,qui in Elinia inest. Didymusque author est, tibias lugubres fidisse, his uerbis ἰοὶ - λαώMr ἴόμοι lico, ἄγαρκυas πώλγαπ. quae consuetudo filii ctia apud Romanos ideo Cicero in Miloniana oratione, de funere loquens Cloci l, ait: Sine cantu, sine tibiis. quasa cantilenas Horatius naenias uocat. Ad hunc uero Eliniae usum respiciens Ouidius in morte Tibulli ait:

Flebilis indignos elegeia solue capillos,

Ah nimis uero nunc tibi nomen erit.

ec Horatius libro primo Od.scribens ad Tibullum: Neu flebiles decantes Elegos:quavis querelas flebiles amatoi si potius intelliogit. Proclus eis ait in lib. nita in γωο

γροι Si Drinis ἀπεγο επ.ec ideo Aristoplianes, ut ide notat Proctus,ait τοῖ ruis ἐλέγοις, id in lasiit. Ibidem uero Proclus declarat, quale sucrit apud ueteres poema dictu κυκλος,a nostris ci R c VLVS.de quo mentione iacit Aristoteles lib. secundo Posterioru αἰαλυτικλ. quem locu nemo meo iudicio adhuc satis explicauit,aut intellexit.Erat Poenia Circulus dictit,ex multo rumpoetam carminib.cosci tu,qui dein ps scripserat.nam orsi ab antiqua illarem confusione, υιος Graeci uocaligigantu origine, ec Titanu eoru bella descripseriit: ac paulatim deducentes poema, omne deoru sobole persecuti sunt,res pilloru omnes gestas, usip ad Vlyssis tempora. ius seriem mihi uides imitatus ' Ouidius in libris suaru Metamorph . Verba Procli sunt lisca tali dem κως ita Epicii crat poema έχεται Mι rie μνθολογουμin ἐφανῆ, κρα γῆ: μίμως ἀψ' k ἱκ τόγγίνον ria, Histe. AxπKAWia τώ τε μωρέώθεων τοῖς ἰλλά-μυθολsγ sis Mα ώπου τι καὶ Mae ηαλὲθι ou . re M 'M mire μῖνος Μυι ορ- .Patria uer3 et nomina poetaru ipse Proclus rescit,ait pbat silueteribus poema illud non tam propter elegantiam, quam propter ακολουθῶ Athen. libro 6 etiam de hac re .De hoc poemate Aristod reles libro 3 Rhet. etia meminit: pterea cita in Elmch Nec Homeri crededsi in

s. scribe

366쪽

scribendis: Solon inpri inis apud Athenienses,ut explicit Diogenes Laertuis, Are eius uersus saepe recitat: Demost. quo* in oratione nudi myxet e g. Aristo teles in Problem. sectione X V IIII. ubi quaerit,cur mulis leges cantilens uocaotae, ait, homines, priusquam literas scirent eges decantare costaeuisse, ne ex anis

mo emuerent,id p ab Agathyrsis Letum .Athenaeus quot libro X a m inquit:

οἴναν, ἐρρύπραος ἐν τῶ πω Sed uersu scriptae olim leges, quia sicilius haerent memoriae .Hinc Damocrates poeta,&medicus tantopere probatur a Galeno, quod de medicamelorum rationcitam ihicis trimetris scripsit aram preterquam quod memoriam adiuuat,non facile otiam mutari possint aut corrumpi mensurarii , Ponderumque appellationes

metro inclusae, sicuti in soluta oratione. De poesi legum Aristotcles in libro Poetices meminit, ait imitationem suam consecissei crinone,rhythmo ct harmonia simul. Qilatenus igitur Elegia leges olim describebantur,ad Poes in legum redigi oportet. Elegia quoquc res bellicae olim descriptae, cuiusmodi, a Tyrtaeo.Fuit Tyrtaeus claudus, luscus udi denique magister: sed militiam se

cutus ita excelluit, adeo que militum suorum animos sua oratione incitauit, ut

quasi furentes in hostem rucrint .Hinc Horatius ad Pi nes scribens ait: Tyrtaeus que mares animos ad Martia bella Versibus exacuit. Nos in Paraphrasi Horatii siquot cius uersus ex Stos baro retulimus. Lacedaemon i tantopere Tyrtari poesi delecti bantur, ut cogressi iri cum hoste,saepe cius uersus canerent. iniatenus initur res bellicas Elegia continet,animos in pugnantium concitat ad furorem, sub alia specie poesis colo locari debet: quod nondum mihi satis liquet .nisi fortasse malis redigere ad ean dem legum poesin, aut ad eam musicen, quam ueteres Phrygiam uotabant,ualde aptam ad ciendos hominum animos, re concitandos aa surorem. Elegia quoque usus est Theogitis antiquissimus,doctissimusque poeta in praeceptios nnibus scribendis,qus ad mores,uitam querce instituendam pertinent. iusliber mehercle aureus,dignissimus que qui ab Omnib. Icmtur atqui montinis quam lego lego aut sispe quin re ex elegantia uerborum, suauitate metri, re ex grauitate sententiarum magnam capiam uoluptatem. Eiusmodi ueta poemata desiderat Plato libro de Legibus ali. in quibus non sit multiplex illa imitatio,qua putabat ille animos hominum corrumpi. Caret igitur imitatione, sed concini possunt sicuti poemata legum.& ideo ad genus idem putarim esse rese .rendam dc hanc poesin elegis descriptam. Elegia possiemoamoribus, quere. lis,ac delitus amantium uidetur destinata.Atque ideo ob tantam uarietatem,&mutationem,fortasse ab Horatio dictum filii: Qitis tamen exiguus Elegos emiserit auctor,

es Grammatici certant, re adhuc sub iudice lis est. nam ct Suidas ambigit aquo primum inuenti fuerint,undessi ita dicti. Hinc quia Elegia amores com plectituo Ouid. ait libro III Eleg.

M Forma decens, uestis tenuissima uultus amantis, is In pedibus uitium causa decoris erat. nam hoc posterius dictum est propter impares uersus. Canebatur autem noctu, querula uoce,ante seres amicarum .Hinc idem Ouidius ait: is Q uti tu non poteris duro reserare cothurno

es Haec est blanditiis ianua laxa meis Versus in ea impares, de qua, praeter Horatium,etiani Ouidi ita inquit: is Venit oratoselmela nexa capillosis taput opes illi totaioralter erat.

Idem libro primosiegia prima: is Sex mihisurgatopus numeris,in quinqueresidat taracti Misi

367쪽

DE ELEGI A. a Musi per undenos modulanda pedes.

Et longis vcrsibus adde breues. Athenaeus libm xl II ait oraculum ab Apolline redditum huiusmodi uersis hiis ed prius apponam ipsius uerba: πιι α di τῶν loci ut εἱαμέτρον πιν μετρον. ρειήλ υς καὶ δονιαρο-. em

In his uersibus uiuere est praepositum hexametro penta metrum, quod ibidem docet Athenarus praeter morem fictum . In Elegis scribendis insignis apud ueteres olim Graecos fidit Mimnermus : qui oc ipse de amoribus, ac deliinsscripsit affinc Horatius libro Epistolarum primo:

Si Mimnermus uti censet, sineamore, iocis que, Nil est iucundum, uiuas in amore, iocis que.

Stobaeus uersus duos Mimnermi recita qui ualde Iocum hinc Horatii explo repos Iuni, ac illumiorem reddere. Nam si diis placet, nonnulli etiam in omine poetae Iapsi sunt proserendo. Sententia in in his Horatianae quam si millima:

Varro etiam apud Romanos uir gravissimus, amatoriis res elegis uidetur stris iste inquit enim Ouidius libro is Ide Arte amandi: Dicta que Varroni fit luis insignia uillis Vcllera germanae Phryx suerenda tuae. '' nam Gallum, Propertium, Iabullum omnes satis notum praestantillimosin hoc genere filisse. hinc illud: Et teneri possis tamen legisse Properis, Siue aliouid Galli siue Tibulle tuum agnoscant nostrae aetatis phisosophi, quam sint illius similes, qui uix duobus aut tribus libris Aristotelis,ac ne iis quidenrintegris perlectis sed quid libros dixi linino nagellis statim se philos phos laetant, cum oc Latinae Graecae

linguae uenuitatem nunquam perceperint, neque ullam antiquitatem degus rint, aut alias artes, quae in communi hominum usu uersantur, magistras ornate

apte' dicendi didicerint:satis habeant,si laede ac impure loquantur, grammaticorum quidem praeceptionibus seruatis Meque uero de omnibus Ioq'or. nam multos habet nostra haec aetas doctissimos elegantissimos philosophos: sed de iis tantum qui ita sesceri barbarie ingurgitarunt, ut pauculis quibusdainceptis quaestionibus,quas quotidie insulse tractant, nihil praeterea norint:&alios qui prorepere ultra eos fines, quibus illi se incluserunt,mident, irrideant

ac contemnant. Venim redeo ad rem. Hactenus de materie,antiquitate,seu usu,

re origine, simul de fine Elegiae locuti fuimus. Nunc reliquum esset, ut de arorificio ipsius loqueremur. Sed breuiter tantum, ne longior sim, locos demo ibabo. In Elegia, quando imitatur non enim semper id facit) imitatio fere semper Epica vi. nam habet ἁπαγγελίαν ipsius poetae, nihil imitatur praeter verisimile, aut necessiriu. Nam quomodo haec sint intellisenda, satis in Poet. Hristotelis filii a nobis declaratum, tametsi Catullus in Hegia quadam ianua loquentem ficit, quae tota Diamatica est: qualis etiam Ode illa libro tertio pud Horatium,

368쪽

FRAN c. Ros. E PLI c. Donec gratus eram, i Aid enim uideb aliquando usitatum. Orationem requirit Eleo lenem, perspsicuam, ncque clatam nimis, neque rursus.nimis humilem,& ubique milieticam ac moratam. voco autem moratam, quo modo Aristoteles docuit libro uti toricorum tacta, ec in libro Poetices. In ea commiseratio frequens esse deabet, coriquestio, exclamatio, apostrophe, prosopopoeia, seu si 'io personarum, cursus, seu παρίκεια praeter rem propositam. In quam etiam aliquando imis

ratio desinat,sicutis spe apud Tibullum est uidere. Is enim in primis artificiose utiturci apte quidem huiusmodi genere πιγι Σαων, ut quilibet poterit, etian me non profere te exempla, per se rem totam in illius elegans perspicere. Debes uero in primis elegia conspersa esse ac tineia aliqua antiquitatis significatione, saepe etiam bcctilia ac dum aliud narratur, interposita.quius locus est apud Tio bullum libro primo Elcgia prima: Et quodcunt mihi pomum labitus educat annus, Libatum ricolae ponitur ante Deos. innuit enim sim quum primitias,quas Grsci uocabant κε φις. de quibus Porsphyrius in libro nis ἄγχς Musu si secundo auri: l γαλο κειρ πων,κοα Hs7 . Hτμων. Idem Porphyrius libro secundo: Uα ὰπ αν

M το-- νοέπω. Alius locus eiusdemTibulli in eadem Elegia est, aiu,, Nec e puris spernite fictilibus. D Fictilia antiquus primum sibi fecit agressis is Pocula,de facili composuit luto. ijs enim utebantur ueteres in sacris

is Non ino Tellurem genibus perrepere supplex. &quae sequuntur.siogniscatur enim uetcru δaciis ilia: H. de qua Theophrastus in libro Charactem. cuius uerba aliquot eo libentius apponam, ex uenastissimo libro manuscripto, qui est apud me, quia uulgo no habentur in impressis libris: plura enim capita charai ictu habet liber meus, quam uulgati libriaiit igitur: Ruχλυμονία Di δεα

,, Hybemit infracta acie defendat in amnem: mi iis Ter matutino Tyberi mergetur,ae ipsis hi ,, Vorticibus timidum putabluet .inde superbi .i, Totum Regis agrum,nuda, ac tremebunda cruentis

ii Erepet genibus. Huiusmodi igitur eruditione B antiquitatis cognitione conspergenda est Elegia. Atque hactenus sita nobis de talemaear iificio didium.

369쪽

tis singat Acron Horatil interpres ἀκροτι 11δερ si a Adulatorem ab amico uero dignoscere disti cito bAediles comoediarii proe

curatores ua

aerumnosi incomoediis habitus Π . aeschinis Socratici dicaciu

aeschylus tragoediae pMrens appellatus anatum ratio poets consudetanda 8 a

Asteistatio poetae si Cimoda ab

Agesilaus taxatus amittio na

Alba uestis quibus coue niat S alcibiades couidras ab Antisthene proscissis in Alexadio musica reprehensa Amasis rex Mb

amicum uerum ab adula

tore dignoscere, dissici

Apollonii in suo poena

te ordo 3b apparatus comoediae 3 bArborum comae 3bamulochus poeta uarisiarchi in ueterum poc tarum sci ii iis castiga

dis diligentia is barulidae locus o bi M DE X. aristophanes in Socratem illuc stus Haaristotelis locus ya&aia 5 ubet ibaristoxenus obpoema i cosum in latomias in clusus Cade Arte poetica libellus cur ab Horatio inscitis plus iaartem minus conferre poetis quam ingenium rabAthcnaei locus tabct MaA via atheniensium cum Megarensib. de comoediar in

Barbam in comoedijs deis scriptio da Bellia quo metrorum genere describenda Ala Boeoti crassi bBreuitas quado uirtus di b

brysonis opinio Ai ae Byzantii urbani a

Callimachi hymni ri candidae uestes senibus attributae. 38 a

catastrophe n ba Catone Latinus scrin locupletariis lacatulli hymni ria catulli locus 3b5c: a P. Cesennius taxatur cleta centones fugiendi poctae ab

Chaos Q bchoerili poemata b

chorus a poetis cur insera, turchoro quae attribuenda in tragoedia saCircenses ludi nacirculus poema Asbcicero hilari ac sectivo inis

cicero nouas dic tiones homodo protulerit Ociceronis locus ibb A ta b

Ap. Claudius 3 b

mae arborum νὼ comes i bcomicus sermo quatenus assurgat intcrctum . comicus sermo a satyrico

quid disterat i, bcomitas num uirtus i bcommodo lucta uitio da ta ῖο comoedia ne an tragoedia prius extiterit nae comoedia a quibus inueti

comoedia quomodo auscta si a conicidiauctus i3 a Scas b

comoediae Sc epigrammatis disierentia 29. comoediae finis Da.partes

comoediaequando recitastae 38 a. comoediarii genera apud Romanos 3 et comoediarum procurato res aediles 33 a connubioris foedera a poetis cogitata iob contumelia ηia corybantes robcothurni tragica calceamdia 3sa Crates 33 acriniti locus uaree a Cu

370쪽

r N D 2 π.Euripides a Sophocle in tragoedia quid disserat.

Exordium cur inuertum F

Damocrates poeta me

dictis aca Deleelarepoetam esset b Lbula cur quinque tantuδέμα n M a stibus coprehendi de demboeiti opinio idit beat s bdemosithenis seles ab Ecetiarum duo genera as ademostheni iocandi lacui finis is bras denegata sa fiunorum natura dii bdescriptiones quatenus uo Francisci Floridi lapsu surpandae poetae ab at a Di 'io comoediae qualis Festitutas num uirtus ibesse debeat o b G dithyrambica a Galatea Aristoxeni poe

Dramaticii poema scribe Gellius ob oris maleolentiquae obseruanda rh tiam reprchensus as bE 5c ab Elegia quomodo usi sue Gingtan tibia Marint ueteres via Graeci optimi scribendi elegiae consideratio Asa magistri ii belegiaci uersus a quo inue graecorum laus is bii 4b γγο-δικῶ iobelegorum uersuu quae ma Hieria 4b Heracletus a belegorum autorem igno. Hilaroedi 3 a

rari o b his pria a poesi quid di

ab Ennio Latinus se serat saec a locupletatus a histriones PT nati ISI Epicum poema As b Homerus quo usus prius epicuri laus undeobscura cipio in uio poemate ara et a homeri hymni aia. loci: oepigramma quida como b. laus Abdia disserat rya 1. horaiij inAnepoetica conepigramatis materies et scribenda .iod propiorigo ibides situm iaepigrammatum Graecoru horatii hymni dii aec Latinorum collatio horati j locus auarenare

epilogus cur inuentus N a vi γραφίαonmisi antiquis

x epissiodica tibula nata sima Ma' epistola ara I epitassis n Iambicipedis considera

epopoeia et a tio naM epopoeici poematis ordo iambicorum uersuum maqualis 3a teria 4brab

llias Homeri poema sia Imitaris tyrae sinis maimstatio quot Riodis fiat

immites O bImus uber aerarius 3 ainculti ob infinitum aetas poetae cur negligenda γ b ingentuplus con Tepoetis quam artem iis ab Inimicis quomodo uti lino capienda a saIocandi ratio no aliena ab oratoribus et a iocorum libri tres a Tyrone Ciceronis liberto collecti ab iocosae comoedae Maiocosis hominibus qui ismo attribuendus 1biocus Q a

Iulii Pollucis lacus sae

iuniorsi uestitus in comoe

diis 3 a

iuuenum adestorum sta,

LNes uersibus olim deo iniptae ina' legum poesis ingua animi interpres bLucilius satyrarum talaptor inalugubris sermo quib. conueniat 1blucretii locus ara Lyrica poesis quomodo

audia ina

SEARCH

MENU NAVIGATION