Fabulae selectae Fontanii e Gallico in Latinum sermonem conversae, in usum studiosae juventutis, authore J.B. Giraud .. Tomus primus

발행: 1775년

분량: 293페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

ου SELECTAE FABULAE, LIB. XI.

Sic puri mea musa sedens in margine rivi, i Sermone expressit nobiliore Deum , Quidquid res variete sub coeli fornite dicunt, Quae nos naturae, tam ben , voce docent.1 Audax interpres populorum mille jubebam Actorum hos varias sustinuisse viceS. In toto mutum orbe nihil ; natura magistra 1llis dat melius quam mea musa, loqui. Me minus inveniunt si , quos induco, fidelem , IO Nostrum opus, exemplar s nequit esse bonum; Institerat quam nemo viam, saltem ipse reclusi , , Summam alii poterunt imposuisse manum. Dilecti Musis, incceptum absolvite, VateS:. Plurima, quae silui, vos documenta date. 1s Figmenti grato monita occultetis amictu;s Sed totos alter vos Iabor ecce tenet. Nostra vacat dulci dum musa innoxia ludo, Europam Lodrix, vindice Marte, domat. Dextera ad eventum perducit coepta potente o Ardua, quae nulluS reX prius ausuS erat. Argumenta isthaec Parcas & tempora vincent;

Vos plenis, vates, illa sonate tubis. Finis Libri undecimi,

272쪽

S ELECTAE

LIBER DUODECIMUS.

FABULA PRIMA.

DUCI BURGUNDIAE. O tu Coelicolum cura unica, regie sanguiS,

Sit mihi fas aris thus adolere tuis. Serius offerimus nostrae tibi dona camoenae: otia obstiLonsa aetastit atque labor

273쪽

α16 SELECTAE FABULAE, Lin. XII.

3 Ingenium mihi decrescit, tibi crescit in horas, Exilit, imo volat, ceu foret aligerum. Qui pulchras ad eb tibi dotes indidit, heros, Arte in bellantum jam facere ardet idem. Iamque giganteo, vocat hunc qub gloria , passuro Tenderet, & Martem cogeret esse suum. At vetat ille Deus, qui nobis imperat, uno Quem mense edomitis Rhenus adorat a qui S. Scilicet haec celerem poscebant tempora deXtram , Fors nunc imprudens impetus ille foret. I s Η0c taceo; longis pronam sermonibus aurem Haud praebere leves risus amorque solent. Nempe tua tales divi versantur in aula , Atque tuum stipant nocte dieque latus. Sunt alia , hic primas teneant quae numina sedes dio Facta & sermones hic ratio una regit. Illius auscultes docilis praecepta ; docebunt Quam graecis olim mens malecauta fuit. Qui formis pecudum humanas mutare valebat, Delusit blandus credula corda liquor.

αι Holidae socios, decem ab annis, aequore toto Iactarant trepidos sorsque notusque simul. Appellunt oris, ubi Solis filia Circe Tunc habuit sedem perfidiosa suam. Pelliciente Dea duxerunt pocula plena ab Deliciis, sed ubi dira venena latent. Sublata his ratio, vultum amisere priorem , Et verti in varias se stupuε re feras. Plurimus ex illis leo fit, barrusve vel ursus, Immensa his moles , his mediocris inest ; s sunt quidam exigui qualis talpa. Unus Ulisses

Inseta Diva tutus ab arte fuit.

274쪽

s ELECTAE FABULAE, Lis. XII. 2

Cavit ab infido calice; Iauic mens cauta, simulque Hero is vultus , sermoque blandus erat. Sic capit ero sagae mentem, haec ut dulce venenuma 40 Potet, quod magica non minus arte Valet. Corde imo quodcumque tegit, depromere quaevis

Diva solet ; flammam prodidit illa suam. Apposuisse lucro benὶ novit dexter Ulysses

Horam , sors nunquam quae reditura foret. 43 Impetrat ut graecis reddatur pristina forma. Assensum ne dabunt ' filia Solis ait. Absque mora turbam, rem propositurus, adito. Continud hic turbae talia verba dedit: Toxico adhuc superest aliquod medicamen, amici,so offero ; vos homines rursus an esse juvat tΕn vox nota redit vobis. Sibi rudere visusTum leo non mens est tam malesana mihi. Quid i dona abjicerem , quae sunt mihi parta recenter Nunc os munitum dente gero, ungue pedes. Discerpo audacem quemvis , me quandb lacessit; Rex ego : civem Ithacae me fieri ne decet tEsse iterum cogar forsan sine nomine miles; Mutabo haud sortem : sic mihi mente sedet. Cum leo perstaret, petiit Laertius ursum :16 Pulchelli vultus, anth, sodalis, ait, . Os jam quale tibi l lepidam rem l Rettulit aIterros mihi quale t urso quale mihi esse decet.

42. Flammam prodidie. O homines caecos, qui talia numina vetito amori dedita colebant i o religionem absurdam atque gur-

Pem, quae seorum Deorum eaemplo homines ad vitia alliciebMI

275쪽

α28 SELECTAE FABULAE, Lis. XII.

Te quisnam edocuit formae praecellere formam PTu nostrae iudex aequus an esse potes tbs Credendum magis est uris me adamantis Ocellota Displiceo ne tibi ὶ Iam vale : perge Viam Vivo laetus ego , liber, curisque solutus ;Mutabo haud sortem, nec loquor ambiguῆ. Dux graecus rem deinde lupo proponit eamdem, D Par subeunda licet forth repulsa sibi. Erubui, pulchra silvis narrante puella, Alvum agnis, frater, te saturasse suis. Illius fueras quondam tutatus OVile, Tunc vita acta tibi non sine laude suit.

7s Desere jam silvas, formam & depone lupinam,

Uirque iterum fias vultu animoque probus. Tum lupus: an probus est quisquam i paucos ego novL' Tu me avidam dicis sanguineamque feram :. Ipse quis es y quanquam intactas mihi, nonne comesses, go Ρagus quas querulus saeph repostit oves t Me fac esse hominem ; an praedae minus atque cruoris Sim cupidus i testor teqae tuumque genuS. Vos alios alii, verbum ob leve, tape ne ratis ;Nonne homini cuivis est lupus alter homo i

ss Ad summam, cum sint hominesque lupique stelasti,

Non juvat esse hominem, praetulerim esse Iupus. Mutabo haud sortem, mihi fert ita cord voluntas. omnes argivum dux eadem admonuit: Huic omnes eadem responsa dedere vicissim ,

His seu vile genus , nobile si ve sOret.

84. Alier pro alius. Qui tantum inter se distant in genere dieendi, ut nemo sit alteri similis. Quintil. l. a. cap. s. & l. r.eap. x. Atque etiam subjiciunt se homines imperio altet tua α

potestati pluribus de causis. cic. a. Osic. 22.

276쪽

s ELECTAE p ABULAE, LIB. XII. 22

Libertas, silvae , semperque expleta cupido Summae his deliciae, summa fuere bona. Laus tangit nullum , sectatur quisque quod ardet; Dumque sibi servit, se dominum esse putat. 9s Hic argumentum, princeps, tractare Volebam, Festiva utilibus qub bene mixta forent. Pulchrum consilium, haud facilis delectus: Ubilis obtulit at socios noster Apollo mihi. Permulti nostrum his similes, me judice, debent x eo Censuraque tua plecti odioque tuo

277쪽

FABULA II.

Felis o duo Passeres.. DUCI BURGUNDIAE. V 1 v s s A et cum fele tener passerculus : isdem

Ambus nasci eadem viderat hora focis. Commune a teneris ambo conclave colebant Consortes, caveae proXima cista fuit.

1 Saepe lacessebat felem rixosa volucris: Haec rostro pugnat, ludit at ille pede. Qui tamen indulgens laesisse veretur amicum , Emendans ictu dum leviore ferit. Grande scelus credat sese committere , lenem Io Si serulam rigidis armet aculeolis. Rostelli at crebris felem ictibus impetit aIes, Cui minus obsequium , consiliumque m Inus. Interea selis placidus prudensque, procacis Alitis excusat liberiora joca.

a. Focia , i. e. domo. Laetam cognomine gentem Hortur amare foco S. Virg. Eneid. I. 3. P. I 3q. I. e. Hortor, ut curet domos suas. ----- Habitatum quinque focis R. Hor. i. g. Epist. Iq. v. I. e. ubi sunt quinque domuS.Ia. Consilium pro prudentia. Vis consili expers mole ruit sua. Horat. lib. 3. Od. q. v. ss.

I. e. vires prudentia destitutae per se ipsae concidunt, nulIci impellan .

278쪽

is Dulci colludens ubi pugnat amicuS amico, Non unquam mentes asperet ira gravis. Cum foret a teneris sibi notus uterque vicissim, Hos vetus in jugi pace fovebat amor. Nunquam in vera suos vertebant praelia lusus: m Vicinae at passer visit utrumque domuS. Fit socius cauti filis volucrisque protervae Tandem lis geminas nascitur inter a VeS. Rem non conspexit sedato pectore fetis; A causa socii protinus ille stetit. Iste, ait, ignotus qui nostrum saevus amicum Laedit, nos stolidos scilicet esse putat. Noster ab externo comedetur passere passer ΤDispeream potius, dispereantque mei. Confestim instructus nativis emicat armi S, 3o Advenam & infrendens vindice fauce vorat. ΕΣclamat pransus : nae passer dulcior esca est lQuod secum id reputet, coenat & indigenam.

Quae morum inde potest deduci reguJa ῖ Quippe

Fabella est mancum ,-ni doceamur, opuS.as. Collulena amico pro eolludens cum amico. Gestit paribus colludere. Hor. AN. Pole..ν. IS9. de puer . 3 a. coenat. Coenare pro comedere. In nive Iucana dormis Ocreatus , ut aprum Cconem ego. Horat. t. a. Sat. 3, ν 23 I.

Emptum coenat Olus.

Idem. I. a. s. a. v. L e. emptis vescitur leguminibus.

279쪽

Σ31 SELECTAE F AB U L JE , L in. XII. 3s Mi quas per nebulam quaedam illa documenta videntur

At me umbra ludunt decipiuntque sua. Confestim haec reteges , princeps o mentis acutae lMi Iab iar hoc esset, sed tibi ludus erit. Te mea demirans Musa, Aoniaeque sorores 4o Judicium nequeunt aequiparare tuum. -

- si

Sunt quae te uolumus perconta i , quae quasi Pet nebulam nosmet scimus atque audivimus. Plaut. Pseudol. aes. l. D. S. v. 47. Quod vicebam equidem POL caliginem. Cicero. in Anim. a. a.

280쪽

S ELECTAE FABULAE, LIB. XII. 233

FABULA III.

Simius O Homo thesauros accumulans.

D i v g s acervatim nummos condebat in arca , Error hic assuevit crescere fitque furor. Aureolos tah tum versabat mente Philippos. Vanas esse reor , deest quibus usus, Opes.s Ille suam ut gazam tu id servaret avdruS, Ignoto coluit tecta remota loco. Amphitrite, aedes ne quis latro posset adire, Ex omni clausum parte tuetur iter. Impiger hic aurum gestit cumulare: voluptasio Hujus judicio maxima , par Va meo. Quotquot habet nummos , tractat noctuque diuque ἐComputat alIidua dinumeratque manu. Ceu sit conductus mercede, hos usque retractat , Namque aliquid summae semper abesse videt. 3 Scilicet argenti decurtans sere per acervum , Molis non modicae simiuS hic aderat. . , Per mediam duplices nummos vibrare senestram Assuerat. Certe plus sapiebat hero. Η ic gagam in mensa credebat posse relinqui; a P Quippe catenata limina clausa sera. Scurrili in mentem venit pecudi, omne metallum Largiri aequoreo, ceu sacra dona, Iovi.

. Fit furor. Fis anus. Hor. I. q. Od. 33. F. 2. Fallor Λn hi fient ingentia moenia colles

SEARCH

MENU NAVIGATION