Arn. Clapmarii De arcanis rerumpublicarum libri sex, illustrati a Ioan. Corvino ic. Accessit Chr. Besoldi de eadem materia discursus. Nec non Arnoldi Clapmarii et aliorum conclusiones de iure publico

발행: 1644년

분량: 659페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

I. 6. .de eupod. O exhibito reo. Aura, 3nqult, Marcianus d. l. comperIBm es, non omnes ex

fide bona elogia ibere. Quare recte Pontifex Florentinus sacris Christianis interdi xit, quod Salviatum Antistitem inauditum& suspensum laqueo e fenestris praecipita

verant.

CA pux XI. Eine ea a bellum inferre.Im in armis ponere. hesii causas ementiri ; alios interse eo mitistere o ct nonnihil iniquitatis 'Romanis aspergitur in occupanda Curo. Ακαενια. .

Rine Mmensa est mortalium atque profunda us eupiditas dominandi. Nemo vel maxi- bellum mo imperio contentus est, εc hodie rein inferre gno occupato. cras inhiat aliis, idque, ut mera do aiunt, iure regni atque potestatis suae. Tuminandi. vero mihi jus appelles, in quo ne umbra ιibidine quidem est justitiae 3 Ae tamen aliis superiores se esse rentur; de quibus Lyricus.

Honoratums sorte reponix chillem , Iura neget sbi nata, nihil no arroget armis'. Et Seneca in Hercule Ach. 2. I tu es in armis, opprimit leges timor rQuale est illud Tiridatis. Id in summa fomtuna aquius, quod validius; ct sua retinere, priυata domus, de alienu eertare, regiam laudem esse: & illud Gallorum apud Livium

lib. s. se in armis , vi ferre, O omnia fortiumvirorum esse. Cui simile est, quod respondit Bajaetetes ille Turcarum Imperator, quia Sigismundi Legatis admonitus, ut a Bulgaria abstineret; Legatis in armamentarium suum deductis, subridens innuit, hic jus suum Positum esse s in armis nimirum,

idque

382쪽

De Aa tris Dam nationis. Cap. Tr. 2 vidque supra Bulgariam ad orbis terminum se extendere. Eadem est fere ratio Pontificum, adeoque illud Prophetae ad se trahunt, ridicule sane ac praepostere: Domina' bitur a mari usque ad mare, a umine usque ad terminos orbis terrari. : de quibus vide in libris Ceremoniarum Pontificalium. Romani profecto, de inprimis stante Republica, vix ulli bellum intulerunt, nisi laeesisti injuriis, vel ipsi, vel ipsorum socii atquaconfoederati. Nee tamen in omnibus mihi excusantur. De Cypro occupata militariter, hoc est, ingenue, ut semper Ammianus Marcellinus: me, inguit,piger disere, avide mMis hane insulam populum Romanis invasisse, quam j e. Ptolomao enim, Rege confoederato nobis O socio, ob ararii nostri angustias, jusso sne ulla causaprascribi: sdeos, hausto veneno, voluntaria morte deleto , o tributoria facta est, O velut exiles ejin exu-

mia elasii imposita in urbem advecta sunt ρον

catonem.

Ejusdem notae sunt qui belli causas quaeia Var

runt, nec inveniunt, adsoque speciosas Prophases ementiuntur. Sieut dc illi, qui φώ alios inter se committunt, quos tandem pr te . mutuis bellis exsuctos devorent. Quam Merc. artem calluit Pontifex ille , de quo Ioviusta vita Columnae. Controversam Columnioia tere ν- νum O Ursnorum in immensum alebat, mira ter issimulatione: modo his, modo istis faves,o oe- θεηρ culte utriciu epecunia, O arma summittons, t- . ut mutuis attriti eladibin, ab ipso d/mis, sis. bellis e negotio delerentur. Et Tacitus de Druso a. μαρε . Annal. Drusus non leve deem quasvit, in- συρροή

oriens Germanot ad discordivi, utque fracira ,

383쪽

2so Orn. Ismarii.L b. V. Maroboduo usque in exitium in eretur. Quanquam haec ratio in arduis negotiis Elia sn nonnunquam locum habere videtur. Qua vita pri les etiam in privata vita sunt hominum' Glώ esse pestes, quos Theophrastus ini Characte- tale h ribus paulo leniore vocabulo apJellat minum ηεσκους , ε ακαήρους:- Ambν μη μsνον οι παρεοῦ

δεκη. Idem captus arbiter, non ei tanrum cui ades, sed etiam adversa parti , ut communis utriusque amicus habeatur, grariscari stud

- idem captus arbiter , duos litigantes, quorum isterque rem transgintat, inter se oommittit. CApuae XII. Dctigalia tollere. res imperii allexare. Vectigalia a Carolo IV. Oppignoratae ct os -- μ' revocari possintst aerari. n mili- να re August. Centesma rerum vena

lium . .

recti- Erito VIplanus tributa appellat nerυον sali , Rerumpublicarum e rationem reddie Ferv. Tacitus A. Hilloriarum. Neque enim quier nervos gentium sne armis, neque arma sne stipendii , tollere. neque stipendia e tributis haberi queunt, dc Cicero in Epist. ad Q Iratrem. Imperium, Ane vectigalibus retineri nullo modo potest. Hinc enim principatus sustinentur, & ucssupersit ad subitas largitiones, necessitates,

.. atqud extraordinarios sumptus. Quare Neogonem volentem cuncta vectigalia tollere

384쪽

De Flagitiis Dominationis. V. I2. 261 idque pulcherrimum donum generi moris

talium dare, docuit Senatus Romanus, inquiens, dissblutionemImpersi futuram,sifructus, quibus Respublica sustinetur, diminuanis rur: aeuippe latis portoriis,sequens ut tribu Res rno ctorum abolitio expostularetisr. Imo est hoc perii α- flagitium dominationis, dc inprimis ubi res lienare. Imperii alienantur. Quomodo enim luris nomine dignum sit, quod Rempubl. everis tity Atque est haec pene communis Iurita Prreeps consuliorum sententia, Principem, cum res impeomnia possit, res tamen imperii abalienare rit alie- non posse. Hae enim non magi τ quam pa- nare non trimonia privatorum, exinaniri aut evisce- potest. rari debent, ut utar verbo Imperatoris.

Quare oppignorata illa telonia, atque Telonia vectigalia a Carolo IV. ordinibus Imperii, s Carolo teste Nauclero, mirifice diminuerunt Im- ΙHor-peratoriam dominationem .' veluti graviis dinibus iter in quadam oratione disputat Iulius imperii P Rugius Episcopus Naumburgensis. Quo- oppigmoarum tamen revocatio haud scio an non ve- rara de-hementer perturbaret praesentem Rei pubi minutiestatum. Pmno, quod hac ratione res Impe- Imperarii ad pristinum statum delaberentur. Dein- roriam lde, quod reliqui ordines omni fere poten- dominaistia exuerentur: ut taceam , quod illa ordi- tionem . num aequalitas periret , quam tantopere hoe in Imperio probat, atque exosculatur

Maehiavellus in libro de statu Germaniae. Neque tamen me fugit, quae sit hae dere ICtorum opinio, quorum frugem de- Invectiametere hoc loco non licet. Mihi certe Ingalibiu Vectigalibus tota fere salus Rei p. sita vi- fere stadetur. Quare praeclare Hannibal, non so- salus lium mera vectigalia non abolevit, Feruiri Reip. Otiam ' .

385쪽

αει rn. Clumarii. Lib. V. etiam nova addidit. Quare, testessimilio. Probo,sd effecit, no modo ut essetpec,/ιa, qua' Romania ex foedere penderetur, verum etia ut superesset, qua in aerario poneretur. E contra

rio Leoni X. ut refert Iovius,valde invidiois sum fuit, quod contracto gravi aere alieno, vectigalia publica foeneratoribus addixit. Privatae enim opes distrahi possunt, non publicae. Quemadmodum Nicephorus Boistoniates, Occupato imperio , quicquid fisco debebatur, in universum abolevit, ac no in vas tabulas magnifico edicto instituit, ut gra- est in Con. Orient. Acuit me hoc loco me-vium moria illius aerarii militaris, quod instituit militare Augustus, in quod omnium haereditatum.

Augusti legatorum, ac donationum mortis causa, funda- vicesima reserebatur, exceptis, quae proximmentum mis, agnatis & pauperibus legabantur, cui fuit Ro- postea ad, unxit centesimam rerum vena mani lium, hoc est, centesimum rerum in auctiois princi- ne venalium nummum. Fuit haec res funis satvi. damentum principatus Romani. Quo te mispore militu stipendia in annum , ex nostra moneta, fuerunt quinque milliones, quingenta sedecim millia & sexaginta duae librae, & decem solidit ut numerat Savilius. Idque amplius esse putatur, quam magnus Turca hodie biennio recipit ex omni rediis tu. Quare Tiberius, deprecante populo, centesimam rerum ven tium edixit. miliatare aranum eosubsilio niti. C A.

386쪽

. principaleae ct an a Decessoris. retractaripo t. Donattones a Parisens euria abo

Eiusdem Tiberii constitutio, ut bene- Γλυ

ficia a superioribus concessa Princi--raoΠ-pibus, aliter rata non haberent sue- beriν necessores, quam si eadem iisdem &ipsi cita concessa diment; ut circa res alias maximum usum μ'pe habet, ita inprimis propter immensas do- riorib- nationes principales necessaria fuit. Quid .escias enim Nero omnia vectigalia Imperii su- occesso-stulit, num illa pernitiosa constitutione rer rota teneri oportuit successores Neque enim hobe quod Princeps committit, Respublica luere ret , ni debet, veluti Guntherus pulchre de rebus O sacris canit, lib. a. eadem Negis e enim quodpastor iniquo dedi siet, Gesserit, Ecelesa fas est in damna refundi. ςΜr μιi- Atque ea restrictio fuit principatus mani; quemadmodum Plinius in Paneg. are de lege Imperii: Hae pro Imperio nostro n qu sint verba suscepta. opera pretium es annotare: s bene Rempubl. atque ex utili

late omnium rexeris.

Unde constat hujuscemodi principales Priaeta

profusiones haud immerito retractari. Ne- Ρωque enim hic eos audio, qui negant pro- pro infusionem in Principem cadere. Pulchre de Gues. Alexandro Lampridius. Dies nunqua t an- haud sit, quin aliquid mansuetia, ciυile, pium fari immeri

ceret; sed ria, ut ararium non eυerteret. Nero to retra

vero effuderat, inquit Historicus, bis dc vi- tarnei es mille sestertium. Galba igitur occupato

387쪽

rn. Cismarii. Lib. U. Pato imperio . cum opus haberet hecunia .

in publicum appellari singulos jussit, decima parte liberalitatis apud quemque relicta: Vbi Taetrias justissimum, inquit , fuit,

hoc inde repeti, unde inopia causa erat. Et recte Tiberius apud eundem lib. 2. Annal 51 qisantum pauperum est υenire hue, O liberis Ivisperere pecunias ceperint, singuli nunquam exsatiabuntur, Respub. deficiem, adeoisque objurgat eos , qui perfringunt aeraiscium, quod si ambitione exhaustum est , per scelera supplendum erit. Unde fit, quemadmodum M. Tullius deplorat, ut privatorum reditus sint uberrimi, vectigalia pene nulla. Quanto beatior illa Resp. de qua Horatius lib et . Od. Is . . Priυatus illis census erat brevis .

Commune magnum P

rex phi Ideo in Gallia Philippus Valesius, lege lata

lippi - Principis Iargitiones revocari jussit, nisi talesi ei se bulis donationis continerenturi. 5 non unae a talem exempla reperias donationum regiarum , Tevoc4- quae a Parisiensi curia revocatae atque ab istionem. Illae sunt. De quo vide Connanum lib. I.

Comment. Et quid est quaeso quod iure sibi deberi autument Largitio Reges

Non extorta decet , eaptivor ista reosque Sors premit, extortu ris mant sua tempo

ra nummis.

Munera magnoru lata at ultronea Regis E se volunt, ut dans plus gaudeat aecipiete

Boc est gratuitum quod possum dicere sola. Suo plus ille dato, qua gaudeat se recepto. Vt mihi liceat elegantes Guntheri versus capiti huic annectere. C A.

388쪽

Do Flagitiis Domisationis. cap. I . 26sCAvuae XIV. metigalia isticita exprimere, pro umbra, pro

aere, pro vita. Commentarii, sive rationaria Principum. Iura se artes senatoria et Pompejusscientissimus Iuris publici. On minori cum turpitudine conjun- Vectiga-cta est illa.nimia vectigalium indictio: lia ni- qualia erant illa , quae pendebantur pro miri in inumbra , pro aere , pro spiritu captando . dicere. Vnde illud Harmenopoli et Ea ἁε- Talia ut notat doctissimus Cujacius. Et f ρο- ausim huc referre etiam illud urinarium, debatur quamvis autori, aurei nummi, quos ex pro ere. Iotio acceperat, non male olere videbania pro θ tur. Nimirum ita cives exprimendi sunt, ritμc

ut supersic succus quem hauriant, ita o- ptundQ. lera abscindenda sunt i ait Plutarchus ; ut Vrino Tadix maneat : ita pennae incidendae, ut ri imTursum renascantur. Pessime illi , qui so- sp - ius Fi sei rationem habent , homines senes sunt.

manibus genere Geryonaceo , ut loquitur Comicus.

Quam regia ille Claudiani Poetae de Ho

norio. s

Nec tua privatu crescunt araria damnis.

Sed oggerunt illi Laverniones, Principes-Obii lyia vix dignitatem suam tueri, nisi hujusce pro 1. modi utantur quinquagesimis, vicesimis, miis υ aliisque id genus oneribus. Ita certe: sed de ctigali-re Iie ita; sed modice, sed cum fruendi par- bus tuta

simonia. Quin ergo, ex more prudentissi- tio prin- morum Principum, suos commeritarios, eipalis sua rationaria habent, in quae accepta Sc dignitam expensa referant, ut ne plus erogent, εc tis.

389쪽

2ςς rv. Clapmar i. Lib. V. Nonplis Quemadmodum de Tiberio Tacitus, eum erogara' proferri libellum recitaris j likse,iῖ quo pu-

dum blica opes contet nerentur. quantum ci Dium sinquam ciorμms in armis, quot classes, regna,pro υ in

Eesp. s cia. tributa aut vectigalia, O neces tates ac ferendo largitiones; qMa cuncta sua manu praescripse-ch ha- rat Augustam. Quem morem identidem 1erisbenda varunt Franci scus Rex Galliae,&A murathes Principi Imperator Turcicus, cujus breviarium ho- rationa diernus Imperator Mahometes in admini-ria. stratione regni pro oraculo habere dicitur.

Res Im- an, quod flagitium est in Principe, sicut Scpemii in quovis Senatore, imperandi imperitum ignorare esse Θ Vnde Cicero de Legibus. Est, inquit, sagitisi senatori nece Varium no Του Rempub. idque late erit in patem, quid habeat militum, quid valeat ara- principe rii; quos sociorSespublica habeat quos amicos quos stipendiarios,qua quidue sit lege, condi-rione foederG, tencre constartu inem decernenis di , n osse exfmpla maiorum.

Quare cum Marcellus de re quapiam Se

Earum natum Romanum consului siet. Senatusso vitia rescribere Marcello justit, vertas fu i stelauda- Consisses, quorum provincia osset, quam=igima. se, quid e Republica e iret, decernere. Quo nomine M. Tullius Calenum perstaingit. Usum in Republica magnum habere, O debes, ct potes, quando ita decerni vidi ii, aut quod Sernatuscon'I um Z Vnde Plinius in Epistolis appellat Iusse natorium e Cicerotiis

irras Senatqrias: Illa literae, hi uir morer sesct senatoria con icta crurate Estque non minima

pars juris publici. Cujus scientiam in Pompeio veluti Principe civitatis tat opere laudat idem Cicero pro Balbo , cujus Verba

mihi referre liber, quod hoc jus turpi ssime ab iis,

390쪽

D FLigitiu Dominationis. Cap. Ir. 2ς rab iis; qui respublicas administrant, hod re negligitur. Equidem contra ex immo)udice

tum in omm genere, ac varietate artium, etiaidarum quae sne summo otio non facile discurum Cn. Pompejus lex cellat singularem quam sam laudem eyus, ct praestabilem eqses cientia. an sederibus pactionibus, condit lora i bus,populorum Regum , exterarum nationu, in Huiveriaso deniet, belli jure ac pacis; nisi Drte, qua nos

Iibri docent in umbra or otio, ea Cn. Pompuis, nsque cum requiesceret, titera, neficum rem, gereret, res ipsae docere potuerunt. , C A suae XV. urieularii, Delatores.

D Et stabilis ac plena immanitatis .

fraus fuit senatorum Romanorum ας oia , ad versus Titium Sabinum. Neque auricu enim me piget ipsa auioris verba ad haec larios scelerum exempla referre. Tectum, inquit, delato inter o loquearia tres Senatores : ha Dami res Dianm turpi latebra , quam detesiandafraude , vere. sese abstruduns; foraminibus O rimis aurem Senato

admo Dent. Interea Latiaris, repertum in pos rum Ro-blico Sabinum, υ elut recens cognιta narratu- manorurus, demum in cubiculum trahit, praterita- fraus ψώe Oinstantia, quorum adfatim copia, seno- adveria vos terrores cumulat. Eadem ille, diutius, sin Ti-

quando morsu, ubi meiprorupere, dissicilius tium Sareticentur. Properata itide acci ptio, sise rinum. ad Caesarem literis, ordinem fraudu sutamque

ipsi dedecus narravere. Non alias magis anx Iapαυens civitas, etiam adurris n. proximos , .cogigressus a colloquia , nota ignota que aures vicari, etiam muta atque inaniis

ma, tectum Oearietes, circumstestabantur. M. 2 - Hae a M

SEARCH

MENU NAVIGATION