Arn. Clapmarii De arcanis rerumpublicarum libri sex, illustrati a Ioan. Corvino ic. Accessit Chr. Besoldi de eadem materia discursus. Nec non Arnoldi Clapmarii et aliorum conclusiones de iure publico

발행: 1644년

분량: 659페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

2ς η Arn. CDpmaνἰἱ. Lib. V. Haec Tacitus 4. Annalium. Quae quida IIuc sunt quam dominationis extrema flagiti ad Sed de eadem apud Polybium. Plena , inquit , Omnia suspicionum, O vix secreta do-sneformidine. Quem morem paulo aliter deseribit A rrianus in Epirit. lib. . Hoc modo viri boni Romae subvertuntur. Arridet tibi homo quidam, instar privati sermones Occeptat, & de Principe inclementer loquitur; tu, ratus nactum esse exemis

plum aliquod atque monumentum fidei. pertexis illud quod prior inceperat, animi que sententiam profers ; paulo post abductus linguae temeritatem morte tuis. Et de quibus Turpilius. aeui verba mea vena-τur,psis accedat, ermo em hinc sublegato quibus similia in Historiis reperias. Vnde

Tacitus, Delatores , inquit, genus hominum publico exitio repertum, nec poenis unquam satis coercitum, per praemia eliciebantur.

M. Annal. Qua in re detesterne potius de Perditissimorum nebulonum fumos atque fraudes; an vero Principum insolentiam . qui hujuscemodi amant, fovent, ampleri inuntur 'Nec tamen morem illum Improbo, In Republica praesertim seditiosis hominibus Plena , quo milites emissi scrutantur seris mones atque conjurationes in Principem . Dii ' hoc consilio, ut Princeps eos, qui pr*sen. δρη tem Reipubl. statum oderunt, notet, ab ου ηαρ iisque caveat . quos Suetonius appellat nec F ' speculatores, veluti in Claudio. IXeque con-τ s δ' miola inire ausus est,nis ut peculatorD cum νγ Ianceis ad ret: quippe qui erat veluti e θη-

enia Principis. Quo innumero qo sunt illi

392쪽

De Flagἰtἰὼ Dominationis. Cap. Ir. 2Gsive auricularii, qui, ut utar Ammiani verbis lib. I . paulatim erudiIiois resfacti, processu temporis ad nocendum , per eladestinos versutos rumigerulos, compertis leviteWaddere quadam malesuetos , falsa Oplaeentiasibi dicentes, a feritati regni, velarinrium nefandarum, calumnias insontibua ad gunt: & de quibus arbiter. ἐNec satis est vulgasse e , smulatius exit Proditionis opus damiam sonerare laborat.

Atqui in eo quam longe alius Agricola ille, de quo Tacitus secretum, inquit, O s-

lentium ejus non timeres. Ac tamen ego istas delationes Principi nonnunquam remit

tam , si fiant justitiae causa, &in salutem ejusdem : sed id rarissianhm est. Plerique βψλ- t enim vel honoris cupiditate: vel sui mu η ς' ς niendi causa amicos supplantant; veluti, ut iit I acitus,eupidine consulatus, ad quem nonnisper Sejanum aditus. neque Sejani υolun rvi, nisescelere quaerebatur e Et alibi de quoiadam qui alios accusabat in subsidium fui. Atque est vox illa Tyranni non Principis rfubυ erterent potius jura , quam custodes eo

rum amoverent.

Illi vero ex censu hominum ejiciendi 1 . . . sunt, qui palam laudant L & absentes flagi

amplius odisse; qui, illos, quibus clam struit in ivi, praesentei laudat, O s victi fuerint, eorum vicem dolet. dc Ammianus lib. I s. Impugnabat eum per sicta benignitatis illeceia

ι rvi , collegam di virum fortempropala sape. M s alpellana

quos eleganter describit Theophrastus Charact. Cavillator, inquit, est, qui iter fugiendiis

393쪽

2 7o . Arv. Clapmarii Lib. V. appellavs Arbetio, ad in nec emtas te hales in alas, vita smylici, perquam callens, m ea re- 'pestate nimium potens. Id geniis homines demit si s manibus grandique gradu fugies, Mno effugies ianae: a quibus, ut ait C Canic Ps, - ctui cavet ne decipiatur , vix caper cum

- etiam cavet,

Etiam cum ea υime ratus , saepe is cautor captus est. CApuae XVI. Abusus legis Majes. Leges exercere. Inqui ι-rio Pontiacia: Sacra cir coaelesta arma. Virga avior it aluc epostolica : asse LM hu

mavos tollere.

LEx Majestatis, velut i propugnaculum

fuit Principatus Romani; in qua am-- plianda singuli fere Principu ingeniisto V. vires intenderunt. Ideo Tiberius, consul- μώμι a tante Macro Praetore, an judicia Majestatis redderentur, respondit, exercendas eme I ges,Tacitus I. Annalium . qua formia etiam Livius utitur lib. q. eum interim de sanguineae suntlico suo lata legem eonfestim exerceri, O tantam vim habere. Id quod propemodum Germanis est , Den Reehren thren gerivvontichen Laus lassen. Illud vero non tam jus dominationis, quam flagitium resertquod ad minima & ridicula quaevis porre Xerunt, ut si quis minimum vel ridiculum corpore, inter cultores Principis ascivi siet; si quis nummum vel annulum effigie Prin-

cc cipis signatum pastiis fu i met sibi e manibus fatio in cloacam decidere; si quis eosdem inlu-M0 panar attulisset, & id genus plura & multo scutu . ineptiora.Vnde Tacitus crimen majesta-

394쪽

De Flagit sis Dom nationis. Cap. I s. 27 Itis, vocat υιnculum O necessitatem silendi : omnium

Item omnium accusiationum complementum. accusa

Cujus generis est illud Curtii lib. 1 O. de A- tronum lexandro, Cum accusari essent Cleantes Oalii comple

foliatarum provinciaru, o per libidines a lita mentu. . natarum, Rege cognita causa pronunciasse,ao accusatoribus unum ct idem max/mum crι me

esse prateritum, desperationesalu tu sua. Ita enim appellat laesa in majestatem) non enim talia ausuros, si ipsum ex India pospite aut optassent reverti, aut reυersurum cradidissent. Cui etiam non absimile videtur Ponti- Inqui si cum fulmen, sive inquisitio illa , in qua inio Pon-u im cum crimen est eorum, qui crimine va- tisicia. Cant, ut cum Tacito loquar. Unde Guici 'ardin' vocat sacras υe scelestita arma. Scaii ne burgensis postolicae autιritatis virga . . Caeterum omnium inhumani suma atque

immanissima ratio fuit tollendi affectus

humanos. Neque enim licuit ulli in reatu caritates suas, in Ammianus loquitur, invocare; nedum patrem vel filium , dum ad supplicia rapiuntur , lugere vel ullis suspirii seditis. De Domitiano Tacitus in Agricola: Praeipua, inquit, sub Domitiano misia Tollereriarum pars crat, videre O aspiei; cum suspi Qscctus via nos rasubscriberentur, cum denotridu ιο- oramu-minum pallor ib. D sceret saυus ille υultv ή , rubor, a quo se contra pudore muniebat. & de prop Tiberio lib. s. quo non aliud atrocius visum, Ustr* adflitisse per tot annos, qui vultum gemitis, IVθψηδέ

occultum etiam murmur exciperent.

Et Seneca in Octavia Exposita rostris capita caesorum patre Videre moesti, sere nec licuit suos .

395쪽

- 272 4Arn. Cismaria Lib. V. Qua re nihil mihi unquam crudelius, n, hiive inhumanius lectum est. Quid enim aliud est tollere affectus, quam naturae bellum indicere 3 Ac tamen ut ut immanissima illa monstra externos clulatus atque inspiria prohibere potuerunt, naturales tamen affectus , & interiores animi dolores penitus tollere nequiverunt: Atque si vel ipsorum tyrannorum eodem tempore recludantur mentes, plures inspicias laniatus di ictus. Illorum enim corpora verberibus, tyranni vero animus sevitia, libidine, m iis consultis dilaceratur, ut testatur acerri mus rei Romanae scriptor. CA suae XVII. liquot aliasagitiorum regiorum exempla. Ius gratia dare. Pontificis accusatio apud universale consitum.

sagitio

giorum

In Iuis da usTiberio.

D V det me omnia horum flagitiorum ge-- nera coacervare e

Et quis tot referre Deinorum formas potest' Et spes nefandia Principum, Oblandos dolos Regnum petenti si per gradum scelerum viῆ - Εjuidem tamen farinae sunt illa Iudaeorum de Christo Servatore nostio quanquam

ego nescio quomodo ea, quae sunt lacra &mystica, non Iibenter ad res humanas tra bo sunt tamen, inquam, ejuidem notae :qui non punit Christum,non es amicus Casa ris, Ioan . s. S s suemus illu, omnes illi creis dent, Denientque Romani o delebunt gentem nostram. Ioan . II. & illud in actis. cap. 2Φ, Felix υolens gratiam inire a Iudais reliquit

Paulum vinctum. dc illud Taciti de Tiberio lib. 3. Annaliu. Pro Plancina cum pudoro o

flagitio

396쪽

De Flugst Domsnationis. cap. fr. 27 31 sagitio disseruit. Quanto laudabilius Senaiatus Romanus Massinistae legato responditrs aliquid possint Masiinima honoris gratia, fecisse, O facturos esse , caterum Ius gratia

populum Romanum non dare.

Illa vero Pontificiorum sententia flagi- Pont 4tiosissima est: mi a Pontis e Maximo legi- eibus , bino lutus est , ei apud Deum immortale Dis nemperis cautum esse. Item; Ponti em essesupra caelestis omne jus , contra ius , ct extra jus omne. Et domina in Sali, ri erui. Ponti ces Romanos non affe- tionis iurare solum dominatione rerra, sed coeli etia. a secta Cum tamen secundum saniorum sentenia τι o. tiam, Pontifex manifesti & atrocis crimi- .nis apud universale consiliu accusari pos

sit, & de gradu dejici, quod & non semel

receptum est. 3. Quo etiam pertinet mos IlIe Principum, cives ad turpissima quaeque cogendi. Tacitus I 4. Annalium. Nero notos equites Romanos opera3 arenarias promittere subegit, donis ingentibus, ni quod merces, ab eo, quἐjubere potest, vim neces iratis affert. Quae - .sententia vera est, & ex Platone sumpta

γμεναι αναγκοως. Cujua meminit Cicero .s, , in Epistolis ad Atticum. Idem est illud euentia Dionis in Nerone.. 2 ullum jus plus potest, bus. 'quam arma ; Vt enim quisque potentigiminos, ita Iustissime dicere omnia O facere vi

detur. Vnde Aristoteles. 6. Polit. cap. s.

οι j κρέουνως, ουδεν Φρονῶ m. Semper imbecistiores a quum O, sum quarunt,sed qui plus possunt . talia parvi faciunt. Ac tamen

M s regni

397쪽

Σ - rn. Cismarii l. b. V. reges etiam sta icium est , alios eodem eri-mio e pollutos eximere. Quo alludit Iuvenalis o Clodius accuset moechos, Catilina Cethegu.

Et illud tritum,

Itiaram nihil Hebraeo , Cati lana Cethego. Atque haec late sunt dominationis occulista flagitia. Vt enim illa dominationis jura atque arcana , locum habent in Iegno , i sive Principatu ita haec flagitia dominationis a tyrannis usurpantur: quorum tamen . vel minima Principes invisos reddunt, insidiis civium exponunt. Verer Sc argute Tragicus in Octavio. . Majoras Mus semper a sum amo exrgit.

inliter θ' amrilli vem fetura

dum ina

lum, Dictatorum, Decemviroum, Trita misvirorum regia Imperia. E cm esse, ct regio Imperre esse, disserunt. spera dominatio. Mors Siceli. Proscriptione: o ita.

EV q'ibus apparet, nos aliter hac in

materia uersat i, quam plerique. Sunt enim, quae ab his ad I yrannidem IN seruntur. Ea nos juri dominationis inierimus , iisque locum damus in turbulenta ac seditiosa Republica : & contra, quae alii licere Principibus affirmant, ea no S tyrannidem referre dicimus. Caeterum totidem fere sunt fagitia Aristo cratica,& propemodum Conveniunt O ligare hiae: ac tamen rcgiorum flagitiorum pleraque huc referri gollunt. In Republica certe Romana Consulas. Dictatores . De -

cemviri,

398쪽

De Flagitiis Dominationis. Cap. Ig. 2 reemviri, Triumviri regio imperio fuerunt. Consule, De Consulibus Cicero. Duo, inquit, regis Rom. imperio sunto, de Poeta. Dictari Allum martia summo rorem , litus Imperio Consule Roma videt. Decemis Et res plana est ante legem.Terent illam , viros, quae postea lata est de consulari imperio Trium- minuendo. De D'cemviris Livius. Tram viros reis in Appii Claudiisententiam Senat Esconsuli se gio im- factis est . ut reliquis abrogaris magistratibus, perio cum consulari Imperio ac regio, epro Poea- Duse. rione, decemviri crearentur. 3c lib. 3 . Decem megum species erat. De Dictatura Cicer. i. Philippicarum. Dictatura, qua vim Iam re

grae potestatis obsederat randιim ex Republica susulit. Idem appellat Sylla Dominatum, δίTacitus I . Annal. Non Cinnae, non Sylla longa Dominatio. Neque est quod contradicant alii: aliud est Regem esse, aliud regio imperio esse , Ita enim scio) distinguit ipse Cicero. I. Phil. sublato nonsolum regno, quod pertuleramus, sed in reg o Imperio. Id quod ideo mihi hoc loco tradere libuit, ut in telis ligatur , eadem fere esie arisio cratica flagitia, quae fuerunt regia. Vbi enim Pati icii plebem exsugunt ni- Flagiam iis vectigalibus atque oneribus depri- riorum inunt; ubi sine ulla probabili causa bella Aristo- gerunt, vicinisque populis bona ac pos- eratico sessiones eripiunt ἱ vel eos, quorum virtus rum emio sis formidolosa , promiscue nefaria frau-. empla. j

de circumveniunt, atque evertunt, Vessis. ,

dem datam frangu ut; vel percussores sub - . ornant, S emittunt; vel morem consulcniadi Senatum intermittunt. ut de Decen

vitis scribit Livius lib. 3. aliaque id genus

, . M 6 scelera

399쪽

m. Ismar ;. Lib. V. scelera committunt; Ibi flagitia dominan- . tur, non jura .. Quod enim religioni conistrarium eli, quod fidem & pudorem violat, quod honestatem laedit; id & in hac, Milla Republica tam a Iure est alienum, quam quod omnium maxime. Quam imperandi rationem Pomponius vocat nimiam se asperamDominationem. Hinc Guia therus de Mediolanensibus lib. 8a Sed durior aquo Pace bona dixisse velim dominatio vestra Exi it it, immodicis vieinas legibus urbea Terruimus , scit Cuma quidem, scit regia

Lauda,

Susi per Italicas urbes, aut oppida sineAEEtravimus , aut validis servire coegrm

armis.

pus Plaustra sunt exemplorum. Livius lib. ΣωLι Pi . Cum apatribus, non consulem, sed earni emad vexandam O lacerandamplebem, crearum, esse contenderet, Oc. Ibidem, Consules immoderata in itaque potestate esse; omnes metus legis, omnia supplicia vertisse in plebe. Item Plebi, cui ad eum diem summa ope inservitia erat, injuria a primoribus fieri evere. Et li-hro 3. de Decemviris. Hominum, non cau sarum, toti erant ,ut apud quos gratia vim a

qui haberet: judicia domi conflabant,pronun ciabant in foro;squis collegam appellasset, ab In L. eo, ad quem ut norat, ita discedebat, ut poenia si reto a terct non prioris decreto stetisse. Atque hocidecenm Oagitio L. ille Siccius a Decemviris inter viri. legus est.

zerfelίο. Idem scelus fuit Appii Claudii, qui, ut 'L. Virs L .Virginii filiae amore potiretur, postquam misi; . omnia pudοις septa animadverteras, ad

400쪽

tit, ut ait Livius. Nota est historia, neque hic ingerenda. Illae vero proscriptiones Oin annium flagitiosissimae fuerunt , de quibus se Vellejus Paterculus. Primus, inquit, Promia

Sylla exemplum proscriptionis invenit; ut in seuis . qua ciυitate petulaniti conυicii judiciis hi- proseria strioni exoleto redditur, in ea iugulari civis piloniaeonstitueretur a ctoramentis; plurimumque bus Θ haberet, qui plurimor interemissem, nes occis la. hosti, quam ciυu uberius foret praemium; M. vetque quisquμ mortis merces sua. Haec Pa interculus. Parum abell, quin huc etiam reis

feram illud de Fabiis, quos , quod contra jus gentium arma ceperant, sibi dedi postu-- labant Galli. Senatui, inquit Livius lib. s. nec factum placebat Fabioru , Ojinpostulare Barbari videbanturii sed ne id quod placebat,

decerneret, in tanta nobilitatu viris ambitio

obstabat. Nisi forte dicas, Romanos magno animo maluisse cum Gallis bellum sustiis nere, quam hujuscemodi magni nominis in Republica viros hosti tradere. CA suae XIX. Flagitia dominationis popularis. Liber vi viarias a. Fraus Manlii: rem inter alios eorro versam sibi aqudicare: ais obiter discutiatur, an recte Caesarem Brutus interfecerit.

Vae quidem omnia fere dominatio- sagitiau nis flagitia nuspiam in majori usu domina. sunt, quam in populari statu ; quic- tion uita quid Hetruscus ille populi virtutem attol- μωρεαlit, & Principum deprimit, jam ab aliis pulari confusus. Est enim plebs belluae similis, maximὶ

adeoque ut Claudius dicebat . ut prona in in μμ .

SEARCH

MENU NAVIGATION