장음표시 사용
111쪽
hitore,partim iure peruentionis peculii, id est, solutionis inmtroep,etia quod stater creditor multo plus accepisset ex pectito, quam sit portio sua haereditaria. Sed quando sunt tres uelpi ures,si frater creditor plus pcrcipiat ex peculio, quam sit portio sua h. ereditaria, in illo plures, haud extinguitur obligatio, non in persona sua , quia onus peculi j sequitur peculiu pro rata tantum quotae hereditariae, non in persona terti j quia ad eum inus uenit ex peculio, quam sit portio sua haereditaria, ideo remanet debitu. Est bene uerit, quod licet illud supra plus repeti non posset,ratione de qua in tex. isto. quia scilicet ellet exur,cta obligatio: tamen repeteretur alio iure, quia ec si remaneat debitu est debitu respectu alterius tertij, qui minus habuit ex peculio: respectu autem eius cui soluitur, est indebitu. Ex his apparet, quando sunt plures fratres, posse dari casum in quo
non repeteretur totum tutum, tanquam indebitum, ratione de qua in tex. secus,quando sunt duo tantum.
i Senatores an sint supcrillustres. x Senatus ponitur pro loco, in quo conueniunt sen . tores,de pro ordine scitatorum.1 Clarissimi nomen est generale.
nnal. fide senatoribus . Retenta illa opinione L. quod detur gradus superillustris, de quo latissime disputaui in l. i. st de os eius cui madata est iurista quaerunt postea Doctores exempla de istis super illustribus. et in primis Dominus Iason ibi conumerat sera. to res inter superillustres, adducendo plura quae illustres facere non pollunt:& plerit eu sequuntur. Sed aduertendum existimo, quod Doctor.aequi uocarat in hac materia. nam quaeruli
an senatores sint superillustres. ec ad hoc probandum sumunt fundamenta ab auctoritate senatus, qui multa potest,quae nopossunt illustres. Ut igitur res ad suos terminos deducatur, scisendum est duo esse, quorum unu no est aliud s. senatus,ec se natores. Nam senatus est locus, in quo conueniunt senatores, uel corius ec numerus senatorum: senatores sunt, qui habent dignitatem senatoriam . ita declarat Hart. inrub. fide senatoribus. Aut igitur accipimus senatores pro coetu ec ordine senasorum, ec tuc dicenci si est eos superillustres, quia simul multa possunt, quae non possunt illustres tantu, ut per Iason. ind. l. i. ff. de ossi c. eius. ec Hai t.in d. rub. de senato. Oc facit rex. in l. 1 ff.a quibus appclla. non licet. Aut accipimus senatores pro
.Particularibus senatoribus, Sciat singulos. ec clarum est quodno sunt super illustres: quonia non possunt singuli, quae illi .itres non possunt. Unde cessant fundamenta laso. ec aliorii
112쪽
vo 4 S V P P v T A T I o N V M I v R i , An uero salte sint illustres, uidet quod no, sed sint clarissimi
l. ij. Cod. de his qui uenia aetatis impetra. ecl. si senator,uel alius. d. dedignita. libxij. ponderando dictione Alius,qus est similiti repetiti ua,gloss .in l. si fugitivi. d. de seruis fugititi. clude tamen contrari si,quὁdsint illustres: per hac l. s. dii dicitur, senatores aut accipiendos esse eos quia patriciis di cosularibus usq; ad omnes illustres uiros descendunt.& dictiou itat in lusiue, ut hic per Odostes. Alberi. & alios. Non obstat d.I. in .ec d. l. si senator: quia res detur, nomen clarissimi esse generale, ut tradunt etiam stor. in d. l. i. de ossic. 3 ius. Na qui/illustris ec spectabilis est, utim clari stimus est. Ideo praetor, qui est spectabilis ut per ossi. inrub. pr.de OG sci. prstoris,appellatur aliquado clarilsimus. l. i. f. t. ff.dereb. eoru. Aduerte tamen, quonia posset etia dari senator superil lustris, puta quado ei let etiam patricius: sed tunc aliunde esset superillustris, si ex dignitate senatoria, scilicet ex patriciatu
, Indebitum scienter accipiens, quando p committit
, Condictio indebiti,& condictio furtiua an possint
, Rei uendicatio contra sere datur tanquam contra quemlibcside iure communi.
, indebitum, subdit, scientem quandoq; teneri furit. Quod quide procedit secundit glos Lin l. quonia. sside conductio. tritica.quado debitor solues errauit in persona creditoris. Et sequuntur communiter Doctor. in d. g. i. Sed postea succedit dubium, an aduersus talem,qui tenetur surti,detur quot condictio indebiti.&glosi .ind. l. quoniam. tenuit,quod no: siquidem ista uidentur incompatibilia, ut detur condictio fusetiua,quae prssupponit, dominiuno esse traflatu in accipiente, cu in furem domini v n5 transseratur. g. sic itaq;. Inst.de actio. ec condi '. indebiti. in qua necesse est domini v traserti. I. si in area. T de codic. indebim notat glosi .in d. f. i.&pro hac opinione inducit Odosita. illa l.quonia. ins in illis uerbis, altera dictione altera tollit: id est, condictio indebiti tollit, inquit ipse, per codictione furtiua, cii sint cotrariae. Veru Dinus in l. falsus. fide surtis,que sequit Bald. in d .l.quoma, tenueri cin, traria opinione,ut limul petant di codictio indebiti, eccon
dictio iurtiva. na hic tractamus, quado dat codictio indebiti,
113쪽
D. NI c., BELLONI LIB. I I II. ios contra scienter accipientem indebitum,qui commisit furtum, di contra larem omnis codietio degenerat.d. 6 . sic ira . oc hael. nostra. At ratio gloss. procedit, quando daretur condietio indebiti contra alium qui non esset fur.nam non daretur nisi es, set translatum dominium. Ego crederem non esse recedenda a glossi. non quidem per d. l. quoniam . induetam, ut per Odo Ded quia illa uerba, Altera condictione altera tollitur, debent intelligi de condicitione competente procuratori & dito postratiliabitionem, ut una tollatur per aliam, n5 de condictione furtiua 5c indebiti: sed per rationem suam, si bene intelligantur termini. nam quando contra accipientem scienter indebitum datur condietio indebiti, quamuis ille recipiens sit fur,nodatur condictio indebiti contra eum tanquam contra furem, sed tanquam contra quemlibet recipientem indebitum de iure communi, ut a simili notat gloss. in litauis. T commodat. Et ideo est necesse translatum esse dominium. quod cum non sit in fure dari non potest huiusmodi condidito: contra eum autem tanquam contra furem datur codi filo furtiua, & actio furti. Probatur hoc in rei uendicatione aduersus furem . siquidem non datur tanquam contra furem, sed tanquam contra quemlibet de iure comuni. Ideo extrema quae requiruntur in rei uendicatione de iure communi,dominium ex parte agentis,&possessio ex parte conuenti,requiruntur etiam in fure. f. pen. Iristi. de obligati.quae ex delic. nastutur. ibi. aduersus quidem possessorem, S l. ii pro fure. q. i. ec ibi glosesia, in uerb. ecuendicationem, de codici . furti. Ad idem iacit quod quoties committitur furtum in alio contractu, puta depolito uel commodato,datur a filo ex illo contractu de iure comuni in nihilo alterata, quando se compatiuntur, ec etiam condietio furtiva. i. qui furtum. ff. de condidit.furtiva. Non obst. haec t. quia non dicit generaliter,ut Doelo. uolui,condietionem omnem degenerare in fure, sed neminem Gdicere rem suam nisi a fure.
di hoc est per condictione furtiua,ut declarat hic Odos ed. Et ita tene,quicquid dicant Docto. in d. g.sic ital circa hanc l.
i Res semel facta alienabilis, durat perpetuo alien bilis. Σ Res sacra non est in commercio nostro.
c A P U T π II. Pater. *. quindecim. T.de lega. 3. Testitor lega, L. uerat quindecim libertis suis praediolum cum taberna, de prohibuerat ne quis eorum partem suam uenderet. Aliqui ex his uendiderunt partes suas collibertis,qui postea instituerunt extraneum haeredem.
114쪽
ios suPPUTATIONUM I v p. I sFuit dubitatum, An ex hac alienatione faela per institutionZ, euenisset casus prohibitionis. Dicitur, quod non: quoniam
testator prohibuerat, ne quis partem suam uenderet alteriuunt ex collibertis. Unde a principio recte alienaverunt liberti in collibertos: nunc uero,licet emptores instituerint extraneuhaeredem, non partem suam, sed alienam alienant. Ex hoc col, ligunt pallim di communiter Docstores, quod res semes faeta
alienabilis, durat perpetuo alienabilis. Nam a principio pota it res a liberto in collibertum alienari: postquam nunc est faeia alienabilis, durat alienabilis, ut possit in extraneum alienati- Attamen iudicio meo non uidetur probari hoc notabile in hoc tex. nam hic non erat res inalienabilis: imo ex se erat ali
nabilis, sed ex accidenti propter prohibitionem testatoris: n5 dico quod esset inalienabilis, sed non poterat alienari. 5c inter ista est differentia , ut apparebit ex statim dicendis. Remoto ital illo accidenti, potest res alienari, ec est alienabilis,ut prius
erat. Nam testator prohibuerat libertos partem suam alienare, uendendo partem emptam, non suam partem sed alienam uendunt. Unde non habet locum dispositio testatoris. procederet tunc notab. Dociorum, quando textus loqueretur de resecra, uel alia quae non sit in commercio nostro,si semel alien ta duraret alienabilis.
t Leuis corporis cohercio an possidelegari. α Iudices aliqui habent dignitatem cum administi
Si uero ignoti. in Authentico, de testibus. In illo
articulo, an modica ec leuis corporis cohercio possut delegati,Bariolustat sibi cotrarius . nam in I. nec quicquam. S. ubi decretum. Tde offici. Proconsul. ec legat. tenuit,quod delegari possit. At in I.magistratibus .isside iurisid. omni . iud. aliter sensit. hae tamen contrarietatem saluant Fulgo.& Alex. in I. imperium. Ede iurisidii hon. omni.iud. ut ibi per eos. Ad unum tantum aduertendum est,dum Bart.uult non posse delegari , allegattex. in hoc S. si uero ignoti:qui uidetur probare , dum dicit i stem festinantem corrumpere ueritatem uerberibus. subiitendum.ec si iudices administratores fuerint, hoc ipsi agant: si uero alii praeter administratores, accipiant apparitorem pritoris. Per i stum igitur uersici si uero alii, apparet in delegatum non transire modicam cohercionem corporis,cum non posse
115쪽
D. NI c. BELLONI LI B. II I I. sorex se quem uerberibus subiicere. Verum hic intellectus non sequitur necessiario ex hoc *.ut loquatur de delegato. Nam alii sunt iudices, qui non sunt administratores, ec tamen no sunt delegati. Sciendum enim est, aliquos fuisse iudices qui habe-hant dignitatem cum administratione, ut nunc Baliui huius Comitatus Burgundiae, uel Praetores ciuitatum. Aliqui sine administratione, ut Vicarii ipsorum praetorum, uel Asicis res,quando habet iurisdictionem, Ac Pedanei iudices,ut prinhatur in Authentico de iudicibus, per totum. De istis ergo nohabentibus administrationem,loquitur uersic. si uero alii. Ad aliud est aduertendum circa hunc g. si admittatur contextus literae prout est,ibi,in prouincia uero locorum defensorem: sequetur unum absurdum , defensorem ciuitatis aequiparari apparitori: quod nullo modo est dicendum, cu apparitor nubiam habeat iurisdietionem,sed defensor,sic. Et ideo legas, locorum defensoris:ut sit sensus, Iudices non habentes administrationem, accipiant locorum defensoris apparitorem . nam S defensores locorum habent suos officiales, qui exequatur uae ab eis decernutur. f. ex prouinciali.in Authentico,ded
4 Verba,Nolo adire,inducun trepudiationem: secus, non uolo adire. et Verbum uolo est extensilium.
3 Medium inter affirmativum& negativum, sumb
Uerba, Nolo adire,sunt suspensiva,&inserui tam
tum ad primum motum uoluntatis.c Α P V T π I i I LFilii mater. q. filius.is. ad Tertuli. Periise uerba
non adeo prolata ab haerede, non inducitur roL. pudiatio. N hoc non habet dubitationem, cum huiusmodi uerbano inserant necessario, secundum Alex. Imminat d. Salios in l. qui se patris. d. deliber. Sed maxima est dissicultas,nunquid perue ba Nolo adire, censeatur repudiatum. Articulus est multum dissicilis N intricatus, in quo Docto. ibidem plura effundunt. Communis resolutio est, ut testatur Decius, fiendam differentiam an quis dicat Nolo adire,5cinducatur repudiatio: aut di- stat non uolo adire, & non inducatur:ea ratione, ciuod uerba Nolo indicat precisam uoluntatem, secus uerbum Non uolo, cum sit medium inter uelle oc nolle. Haec communis disserem
116쪽
. SVP P UT A TI Q N W TVR I xtia missisnon satissecit: pendet enim exeo , quod crediderint Doctores esse differentiam inter nolle oc non uelle, et non ueste esse medium inter uelle ec nolle: quo nihil a veritate magis alienum . pro communi adducitur l. iam dubitari. & ibi notat. Bart.& Imol . dum in tex. habetur,nulla alia uerba cotraria uerbo uelle concipi posse quam nolle. Secus ergo est in uerbo, nouelle. ff.de haerecl. instituend. Secundo hic s. filius, in quo per illa uerba nolle adire celabatur filius repudiasse. Secus, si dixi c. set nd uolo. nam tunc suissent uerba extensua: ibi,nemo fila
rum uolet.&idem tenent Canoni star in c. prudeliam. f. sexta. ubi Decius,ultimo notabili. tr. de ostici.delega.At in contrarium iacit significatio ipsorum uerborum,& grammatici nutilo modo admitterent hoc: qui dicunt, & uerum est, nolo est. compositum ex non diuolo: ec sic idem esse . quod probatur
in hoc f. licet in contrarium adducatur. Nam si ius dixerat se nolle adire,& non censetur taliter repudiasse, quin possit mimtare uoluntatem propter uerba legis,quae dicebant, si nemo siliorum uolet: quod idem est ac dicere,si quis stiorum non uolet. Tantundem ergo praestat dicere, non nolle, oc non uelle Nec est uerum, quod inter nolle ec uelle media sit non uellerimo medium est, non nolle l. i. scientiam. ubi casias, dinot bilis glossa in uerbo uelle. ff.de tributoria acti. ibit Doctores sequuntur. Probatur aliis mediis. nam inter affirmativum ecnegativum medium non sumitur ex inirmativo, sed ex negativo. Exemplum. inter proprium 5e improprium datur me amum, non improprium: non autem datur non proprium, quoniam non proprium idem est quod improprium .l.1. in primcipio. ff. de suis oc legiti. sic inter doctum di indoctum datur
non indoctum,ut usus docet. idem in uerbo placere dc displucere, quorum medium est non displiceret. 1 is qui navem. ff. de exercito. Bart. in l. Rerit . l. a. uersic. sed quaero, si dixi. T. de acquir. haeredita. Non obst. l. iam dubitari,quoniam selum dicit, nolle dc uelle esse contraria, non autem quid sit medium. oc si replicaueris textum uelle , nulla alia uerba esse contraria uerbo uelle, quam uerbum nolle: ergo non uelle, nonin comtrarium ad uelle, sed medium. Rursus respondeo, nulla alia uerba esse contraria, scilicet quae non sint similia uel aequipotilena: sed non uelle aequi pollet uerbo nolle, ut suprii probatis. Non obstat hic, nam iacit in contrarium,ut dixi. nec hic prohatur,quod uerba Nolo Adire inducat repudiationem, cum sint suspensiva,& inserant tantum ad primum motum uoluntatis, secundum doctri. Bart. ini. gerit .col. 3. U.de acquir. hae redita.ωn l. serui electione. isde lega. i. Non obstopinio Canonistarum, quia hoc non firmant . di Panor . Barbati malunt plerunt unu proalio poni di ibi Decius subdit Gram
117쪽
malicos non admissuros hanc differentiam. Ex his constat, non differre nolle a non uelle. Item per haec uerba Nolo adire, non induci repudiationem: quod ultimum aliquando dissu liuimetraelaui in d.l.quise patris.
a Consuetudo te moresaesiit leui est stequens in nouitatibus,&remed is possessorqs. a Consuetudo eade,quomodo se habeatadius com
3 Verbum Saestrein derivatum a sedeo, & si nificat
possdere. Haeres adeundo de iure communi non acquirebat possessionem bonorum. s Suus haeres quamuis essiceretur haeres ipso iure, notamen fiebat possessor sine apprehensione. ε Bonorum possessio 8 possesso bonorum disserui. τ Haeredis appellatione non uenit quis, nisi adita haereditate.
a Statutum siciens mentionem de haerede intelligitur adita haereditate. V Consuetudo temonsae sist leuis, prouidet tantum circa acquisitionem possessionis,non aliorum ium
io Aditio haereditatis retrotrahitur ad lepus mortis, etiam respe mi possessionis,uirtute consuetudinis leniori laesist leuis. c A p v τ π V. Es successions, in principio. Consuetudo est per
totam Galliam,& in Comitatu Buisundiae, prinn cipue his uerbis habetur, Lemori laesist leuisson heri ier testament aere institue en testiment solennel ou nuncupatis, quae sinetulis diebus in Curiis iuersatur in nouitatibus et diuersis possessoriis,maxime in hoc eximio senatu Dolano,in quo seruatur,uthaeres uirtute huius consuetudinis possit intentare omnia remedia possessoria, ac sirealiterpos Iessionem accepisset. Pluribus in locis examinata est eius materia, scilicet in l.cum haeredes.ff. deacquir. posse. et in Lit. d.deedic. in Adria. tollendo per Alex. Iase.&moder. Iaso.inl.si sorori. Cod. de iure descier. Bald. Barbati.&. O 3 recen
118쪽
recellares in rubrica extr. de causa possessi. N proprieta. 5c niti per quidam Modern . in consuetudinibus Ducatus Burgun diar, ubi adest similis consuetudo. Verum quoniam omittuntur per ipsos aliqui casus notabiles, oc aliqua etia iudicio meo dicuntur contra expressam intentionem supradictae consuetudinis : operaeprecium hine existimaui in fine huius mei libelli addere nonnulla Capita,ipsam consuetudinem specitantia,ad utilitatem eorum qui in foro uersantur. Et ut principia repeta a mus, super quibus consistit basis huius materiae: Quero,quo modo se habeat hare consuetudo ad ius commune e Alex. 5calij, in d. l. cum haeredes, dicunt eam exorbitare,& esse contra ius commune in tantum, ut corrigat. 8c idem uolut Moderni, ind. consuetudine Ducatus, in principio. Sed hoc satis non est, nisi deducamus latius, quomodo corrigat ius commune. Pro cuius rei declaratione ante omnia praemittendu est, quid de nouo inducat. Et tantundem in effectu inducitur peream,
quantum per statuta ec decreta, quae passim in Italia habentur de continuanda possessione in haeredem ,ut sentiunt praedim
3 moderni, ibi, quod declaro. Nam uerbum Saesire, tractituesta
sedeo, unde derivatur possesso. Quauis em aliqui uoluerint dici possessonem a pedit positione, i. i. is. de acquir. possiellio. tamen uerior etymologia est a uerso sedeo, Scsellione ut indicat vox graeca posita ind. l. i. ec declarat D. meus Alciatus ini. taberna: .is. de uerbo. significa. θc in c. t . libri. t. Dispunelionae
Et Saesi re nil aliud praestat, quam Saei stare, id est frequenter eccotinue sedere,ec per conseques possidere. unde dicit prae- dieius D. meus in l. in lege censoria. ii. eo. titulo,in uerbo M. des, quod saestre lingua Gallica est cotinuare possessionem, leniori adun* Desist te uis son hericier, id est, mortuus cotinuat possessionem in uiuum suu haeredem. Hoc praemisso, de iure communi, licet per aditionem haereditares tactam ab haerede
transirent in eum omnia iura haereditaria,non tamen transse
rebatur possessio: sed erat necessaria appraehensio. d. l. cum lis redes. d. . si sorori.& d.l. s. Quod procedebat non modo in extraneis haeredibus, sed in suis: qui licet efficerentur haeredes ipso iure, *. sui.Insti.de haeredum quali. 5c disser. l. in suis. de lis her 8c posthum. non tamen in eos transibat postessio: θchoe optima ratione. Nam cum possesso foret exunc2a in persona defuncti,cum sit facti, non poterat continuari in filium, nec iacquiri,etiam ratione scitatis.Et quamuis gloss. in d.I.in suis, senserit contrarium, tamen ossint. cum miles. T. ex quibus causis maiores,ec ind. l.cum haeredes,tenent etiam in suo lasse necessariam apprehesionem possessonis, ecutrobi* Bart. Et hanc esse communem opinionem,ex pluribus auctoritati
119쪽
col. i. Et in hoc errarunt praedicti moderni, in dicito suo com mento Consuetud. Ducatus Burgund. in principio, qui χωti sunt glossind. l . in suis. Nec Dociores per eos allegati,dicunt id ad quod adducuntur . nam in l. si infanti, ec in l. si fratris. Cod. de iure deliber.tractant illum articulum , an uirtute suitatis suus transbilitat haereditatem no aditam ad quoscuri
que,an uero tantum ad posteros, quod nihil facit ad possessionem . nec lason in d. l. si infanti . colpen. dum dicit bonorum pollellionem transmitti a suo, sicut haereditas loquitur depossessione bonorum,de qua nos agimus: sed de bonorum pos- sellione introducta a praetore ad similitudinem haereditatis, quae eii iuris. l. 3.*. bonorum .is. de bonorum possessione.
Nostra autem postellio bonorum est facti. est enim differetia is inter honorum possessionem, di possessionem honorum,ut per Doctor.in rub. Cod. qui admitti . declarat Alex. in rubis.
de noui operis nucia. col. 3. Et idem erat quom in aliis casibus, in quibus de iure communi transferebatur dominium sine traditione, ut in legatario, ec in ecclesia, secundum Alex. ind. locum haeredes, in principio semper enim requirebatur appra, hensio. Et succurrit mihi nunc interscribedum una ratio. Nam si ratione suitatis fui illat translata pos Iessio in suum haeredem, sicut caetera iura,ita fuisset translata in extraneum post aditam hae reditatem: quia tunc non est differentia inter suum ec extraneum,quantum ad acquisitioncm , & tamen contrarium dicitur in d .l. cum haeredes. Contra predieta modo uenit haec consuetudo, per quam statuitur, ut quemadmodum adita haeredi
tate transeunt alia iura,ita ec transeat possessio ipso iure sine appraehensione.&sic inesseelu nil aliud intendit,quam disponere contra d l. cum haeredes .ut hodie non sit necessaria ap praehensio posseisionis, secundum omnes in dieiis iuribus, ecmoder.ubi supra . Et hoc nota,quia iidem moder. alibi latius intellexerunt consuetudinem istam :-male, ut infra dicam. Transfertur autem possesso uirtute c5suetudinis,lta demum secuta immixtione a suo haerede,uel aditione in extraneo. Noautem credat aliquis, statim mortuo testatore continuari posis es sone, sed requiritur immixtio, seu aditio, qua in teruenien 'te retrotrahitur aditio ad tempus mortis, respectu acquisitio nis possiellionis, sicut aliorum iurium . l. haeres quandocun*.st de acquir. haeredita. l. omnia fere iura. is de regul. iur. ut probatur per d. l. Cum haeredes, iuncta consuetudine. siquidem adita hereditate transibant iura excepta possessione. nunc per consuetudinem transfertur etiam possessio , intelli gas retento eodem themate, scilicet adita haereditate. Et hoc etiam suadent uerba consuetudinis, quae uolunt mortuum fatasire ui
120쪽
requiritur ante aditam haereditatem uel immixtionem tisicin suo propter ius abstinendi.iuxta notata in l. necessarqs. st. de
acquir. haereditate. Est enim hoc generale, ut quaelibet dispo s litio iaciens mentionem de haerede,intelligatur adita haereditate, ut per Alex. cin s. t. l. .uol. ι . N pluribus mediis comprobat Decius consit. s. l. i. 5cini. haeredem. in fis de re
gul. iur. Siquidem non sufficit quem esse institutum oc haere dem scriptum, ut dispositio loquens de haerede habeat in eo locum sed requiritur adipo .ita in testamento concludit notabuliter Socinus consit. ρε. uisa 5c diligenter, l. a. 5c idem Soci. proprie in statuto consit. m. visa contingenua . l. 4. Inde dixit non spernendus Doctor Iacobinus de Sancio Geor gio, in i si filius qui.fnde interrogato. a filo. per illum textum, si statutum disponat quod haeres teneatur ad aliquid , uel alio modo iaciat mentionem de haerede, non sufficere quem es escriptum haeredem, sed oportere eum adluisse haereditatem cum effectu, ut statutum uerascetur in eo. Ex his potest dopraehendi, quam inaduertenter 8c praeiudicialiter locuti sint praedicti Moderni consit. suo ly. ii dubio: qui ausi sunt dicere, per hanc consuetudinem ita mortuum faesire uiuum, ut sine aditione quis fiat immediate θc statim mortuo testato repossessor, oc haeres: ideo non habere locum in Gallia substitutionem uulgarem , cum haereditas non possit dici non adita. Ista sunt penitus somnia uigilantium,quia intentio limius consuetudinis alia non est,quam prouidere circa posseck sionem, & nullum uerbum in ea respiciens aditionem, se tracquisicionem aliorum iurium . Ideo tene, quod supra dixi. Est bene uerum , quod adita haereditate retro trahitur euam acquisitio possessionis ad tempus mortis : ec ideo si aliquis post mortem testatoris occupauit res haereditarias , competunt haeredi remedia possessoria , oc nouitatum t perindeae si statim ex manu testatoris fuissent res traditae haeredi, ocin eum continuata possessio. Et ita procedat praxis quotlidiana , quod non erat antea: quia ante apprehensam possessionem ab haerede , si quis occupasset rem , non pote rat postea haeres adeundo , habere ista remedia : quia erat
necessse apprehendere possessionem , 5c acquisitio suae pocio sessionis attendebatur tantum eo tempore quo apprehendebatur . nunc retro trahitur ad tempus mortis testa totis , ut
supra pluries dixi. ec si hactenus siter censitisti, posthac mirato sententiam, quoniam errares interminis