Supputationum iuris libri 4., excellentissimi iurisconsulti D. Nicolai Belloni ... quibus & nouae legum declarationes & articulorum iuris resolutiones habentur, unà cum alijs, quorum catalogum proxima à praefatione pagella reperies

발행: 1542년

분량: 191페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

ri SVPPUTATIO Nun iv Ris acquiritur usu fructus. Non obstat, quod pater post l. cum oportet, non obligabatur aeri alieno ideo cessat ratio, uare re quireretur eius cosensus, de quo latius tractaui supra eo .int. qui aliena,de acquir. haeredita.cap .iii. Et cessante ratione, Lint lex. l. adigere. . quavis. fide iure patrona. Ad hoc respondeo, negando quod per t. cum oportet, esset in totu sublata ratio,propter quam requirebatur iustius Sc co sensus. Licet enim pater no obligaret aeri alieno, sed filius,ex quo habet proprio

ratem, in summa tamen pater tenebat, ut antea, multa onera5c fastidia subire, puta agere, agentibus reseondere, &plura huiusmodi, ac si dominium esset sibi acquisitum. quae enumerat tex.in d .l.i. de bonis maternis,in quibus consideratur maximum praeiudicium,ut l. i. g. sublata. 5c ibi glossi. in uerb.liatium,& l. quia poterat. ff. ad Trebell. 5c ista adeo habentur in consideratione a lege, ut vetet pupillum qui non potest fac ς re conditionem suam deteriorem sine tutore, adire haeredit tem etiam lucrosam, M.f. ec ij. Instit.de aucto . tuto . 8c ibi gloss. in uerb. nec ullum. Filius ergo per se adeundo, fecisset condutionem patris deteriorem, cum respectu usustuctus tantu. quod aliquo pacto facere non potest,arg. l. s. insta de acquis. posse. Nec obstat si dixeris, Pater renunciabitusiumstructum,oc haec omnia cessabunt. Replicatur, quod hac ratione attemta,etiam ante d. l. i.& l. cum oportet,silius potuisset adire sine consensu oc iussu patris,quia patri postea licuisset repudiam quod tamen est falsum,d. l. qui in aliena, Zcd. g. iussum. In stat iram,quod i est . requirebatur iussum praecedere,ad hoc ut filius adeundo acquu eret patri,similiter post d. l. i. ec t. cuin oportet,cum nihil esset immutatum. Et haec erat causa altercationum,de quibus hic Iustinianus meminit.

, Liberi possunt uenire ad bonoru possessionem p

. tris,ex triplici capite. 2 . Bonom possessio hodie transhuttinaruirtute l. D

3 Bonorum possessor habet postatoriam h editatis

petitionem uniuersale,& rei uendicationem.

Emancipata. d.qui admini. Dubitant Doctores hic, an in lege ista, filia emancipata, quae. M non agnouit bonoru possessionem, decessisset intra annum, uel post annum datum,ad agno scendam bonorum possessionem. Paul. ec Aloxander uolunt omnino decessisse intra annum,sias nulla se

82쪽

D. NI c. in Lo NI LIB. III. Nisset dubitatio an potuisset transnittere, cum tunc elia si ipia uiueret post annum, esset tempore exclusa, nec pollet amplius agnoscere. Iason tenet, legem nostram pro derc,ma post annum. Et ratio dubitandi tunc est,quod licet filia suisitet exclusa a capite unde liber. per lapsum anni, poterat tamen ad huc uenire. secundo per caput, unde agnati. ec tertio perca- .Pur,unde cognati. l. pen.*. s.ff. quis ordo in bonoru posteis. Ieruetur. l. i. . sed uidendii. ff. de successor.cdic. Notat glosissis. in I. i . supra co . oc de his dubitari, nunquid transmitteretur:& ante eum idem uoluit Hieron. Tortus, ut refert hic Laim

tot. Decius,quamuis Iason sibi ascribat, tacito audi ore. Nec obstat dum Lancel. pungit,hanc lectura tenedo,quod immo hic filia erat exclusa ab omni capite, alias transmisisset capita

quae supererant uirtute l. unicae. infra,de his qui ante. aperi. tab. Nam respondetur, hodie comunem opinionem ueram tesse. d. l. unicam habere locum in bonorum possessi ut hic per

omnes. At tempore huius l. nondum erat edita, nec faet ad i. unic. Ad ume tamen ad unum circa hanc lecturam,in quo Iason aequi uocat in terminis, dum uult emancipatam hic potuissse uenire per caput unde agnati: nam per emancipatione desierat esse agnata. s. Insti. de legitima agnato. tutes. Existimarem sequedo comunia,quod filia non agnouisset, utran

lec hira procedere: 5c quando decessit intra annum,ratio dubitandi erat ut per uimin. hic in princ.quando post annum .ratio,ut per Tortum ec Iasonem. Sed aliter at* omnes secerint, intelligendii hunc textum arbitror, ut no soret quaestio an bonorum possessio non esset agnita, sed de tempore tantii agnitionis : & pertineat haec lex ad secundam partem rub. ibi, re intra quae tempora. Et ita sentit Bariolus l*raeced. Filia ergo agnouerat, sed non intra tempora. & hoc suadent uerba texis ibi,Si non agnouit in annum. Agnouit ergo, sed no in annum. Suadetur quo* ex uerbis sequentibus,ibi, nulla uendicationem successionis. Pondera, quod non dicit nullam bonorum possiessionem, sed nullam uendi casionem, quae uenis dicatio praesupponit agnitione praecedentem necessarid. l. q. infra. unde legiti. l. ij. insta de succes T. edic. S l. t . infra, de Carhoni edic. Et ratio dubitandi ad hunc casum erat,quod cum filia agnouisset bonorum possiessionem, in eam uidebantur translata omnia iura haereditaria, re dominium. l. i. E. de bonorum possessi. Dcit i. cum haeredes. ff. de acquir. possessi ec aper consequens habere posiastionem hareditat. peretion uniuersalem, Sc rei uendicatione particularem, ad uendicandas N persequendas res haereditarias. l. i .&ii. st depossessi.haeredita. peti.l.i . infra unde legium. &ibi hona glost. in uerbo Persequi, quas decededo ad haeredem reansmittere debuerat.

83쪽

τ4 s VPPUTATIONUM IVRIs hic deciditur contrarium, nullam uendicationem, id est, nee uniuersalem nec particularem transmisisse.& ratio decidendi est,quod bonorum possessio non fuit agnita intra tempus anni datum liberis. f. liberis. Insti. eo. Supradicta autem pro ra tione dubitandi procediit, quando fuit agnita tempore prae stituto a lege. on enim inicit agnoscere, sed opus est agno

scere intra tempus: ut supra eo in secunda parte rub.quam re

spicit lex nostia. i Exempla non restringuntregula, eam tamen des rant in quibus terminis piet cedat.

2 Dictio,iat,aliquando ponitur similitudinarisinon

exemplificative.

3 Iurisdustio legati proconsulis qualis eskt.

Legatus proc5sulis aequiparatur uicario episcopi.

ficultas ct contentio inter Doctores nostros,in L. hic textus in uersic. is quoq; cui mandata est iu

risdictio, iudicem dare potest, ut sunt legati proconsulum: procedat in omni cui mandata sit imrisdictio, ec sic in omni delegato: an solum in legato proco sulis. Et quot capita,tot sententiae. Alias tenui, non procedere in omni cui sit mandata iurisdictio, sed in legato tantum pro consulis, ut insta declarabo. Pro quo facit quia in textu tantusit mentio de ipsb legato proconsulis. unde a uerbis tex. non est recedendu. ain. l. non aliter. ff.de leg. iii. Nec obstat quod exempla non soleant regulam restringere. l. damni insem stipula. pertinet. ff. de damno insectio. ut dicebat D. meus Alciatus lib. h. Paradox. cap.f. in proposito istius tex. Quoniam responderiir,5 si intelligatur in legato procosulis, non tamen restringetur regula, quia in aliis similibus Iegato proconsulis habebit locum, puta in uicario episcopi, cui madatur iurisdicio ab episcopo, ut statim clarius dicam. Non procedet i men in omnibus quibus mandata est iurisdietio,quia exempla quamuis non restringant regula ad casus expi effos,declarant tamen in quibus terminis regula debeat intelligi. noto glossi. in l. nunquam plura. T. de priuatis delictis. in Uerb. ob

aliud quae dicit regulam in ligenda, sicut exempla dicunt. Ideo regula huius textus est in ligenda in terminis exempli de legato pro sulis. Et Bariolus in d. I. damni insecti inquit, exempla reddere regulam clariorem: ec in textu isto illa uox

84쪽

D. Nic. BELLONI LIB. III. γ

V ponitur potius similitudinarie, pro sicuta. in laqtreo. T. de acquir. rerum dominio, quam excplificative. Confirmatur sit pradidia, quod inimi e sunt rationes, quare I atus pro si iis debeat possie iudicem dare, ec no alius simplex delegatus, cum multa sibi competant quae no aliis delegatis. Nam mandata iurisdietione a proconstite, habet iurisiuionem contentiosam 8c generalem in tota prouincia. l. i. f. damus. ff. de s

spe . tuto. l. Obseruare. q. s. cum l. seq. ff. de ostic.procosulis

item mandata iurisdictione habet propriam iurisdietionem, ec est ordinarius. l. legati. θcibi glori. st de ossic. proconsillis. l. cognitio. ff. de ostic. eius. Unde aequiparatur uicario episcopi,ut per Alber. in I. sistent. in principio. m. de ostic. proconsulis. item ante mandatam iurisdieti onem a proconsule, statim quod ingreditur prouinciam, habet iurisdictionem uolunt, iam l .apud proconsulem. T. de manun T. uindic. & ibi Al- heri.& glossi iis .ij ff. de officio proconsulis.&ibi Bart. Itemno potest procosul adimere ec reuocare mandata iurisdietionem legato, inconsulto principe.d. l. solent. Et ideo dicebat Odosred. ibi.quod l. tuaicium soluitur. st de iudiciis. non hahet locum in legato procosulis. Et his de causis cum mysterio

in collocatus in fissi ex ordine, in tra flatu ordinariorum. Iuricconsultus igitur cum dixisset hic, ni cui mandata est iuri vidiaetio posse fudicem dare,quoniam hoc erat nimis generale, fuissent destructa multa alia iura, subiungit, se intelligere de his quibus mandatur iurisdietio, ut, idest sicut, legatis proconsulum .Reliqua uide inrub.fisside ossic. eius, per Doctores.

i Praetor habebat cognitionem de domino occiso, ex senatusconsulto Sillaniano. et Aletatio sola susscit, quoad cognoscendii. secus, quoad puniendum. nam tunc requiritur,quid allegetur, & uerum sitis Senatusconsultum Sillanianu locum non habebat,

nisi constaret dominum interemptum.

I. ff. de ossic. eius cui manda. est iurisdietio. Dicitur in hoc tex. in h. & si a familia dominus o G cisus esse dicetur,cognitionem Prstor quam ex Senatusconsulto habet, mandare non poterit. Bart. super illo uerbo, occisiis dicetur, supplet, ec uera sit. Et ita sentit, necesse esse non modo dici dominu oc

85쪽

σέ s VPPUTATION Vn IVR is habeat cognitionem ex senatuscon sulto Sillaniano, nihil tamen allegat. Propterea Dociores omnes hic gregatim tenue runt c5tra Bistolum, ut susticiat sola allegatio mortis, non autem requiratur probatio quod uerusit. Adductit doctrinam eiusdem Hart. in l. i. ff. de dolo uolentis. quo ad cognitionem dandam, sufficere solam allinationem sitne probatione. 5c ita alias transiui cum comuni . Nunc autem pro certo teneo, Baratolum bene loquutu, supplendo ad textum,dicetur & uerum siti quoniam prstor non habebat cognitionem ex senatusconsulto Sillaniano an dominus esset occisus a familia, nisi liqueret de morte domini uere: non autem per allegationem,ut est textus rotundus in l. i item illud. n.de senatuscon sui. Sili nia. usq; ad haec tempora omnibus incognitus, in hoc passu. Inquit enim Iurisconsultus ibi: Item illud sciendu est, nisi constet aliquem esse occisum,non haberi de familia quaestionem. Liquere igitur debet, scelere interemptum, ut senatusconsul to locus sit. Haec sunt uerba textus. Facit quo* ea l. , .*.si quis in uilla. ubi c5stabat de domino interempto in uilla: ec tamen textus dicit, ii occisus dicitur. Nec obstat doeliri. Bart. in d. l. .communiter approbata, quia cessat in senatusconsulto Sillaniano, in quo interuenit tortura seruorum in cognitione- Et illa doctrina procedit tantum quoad cognitionem, respo fila processus, non ubi uertitur pinna. Ideo Angel. in d. l. i. de dolo, inserendo ad statuta inquitiSi statutu tendat ad puniendum, debet subaudiri dicatur ec veru sit: si tendat ad procinsum di cognoscendum, sufficit sola allegatio.

t Mora iacit teneri debitorem species de interitu. a Debitor in desidiis indistincte tenetur, etiam quod

res suisset peritura apud creditorem. 3 Triplum n5 uenit in aetione quod metus causa, an in te secundam sententiam latam. Similitudinem satis est procedere in casu, de quo diruta

Si cum excepti. f. quod si homo. T. quod meticausa. Difficilis est materia, an &quando debiti

tor species reperempta teneatur,necne.&Ba

totus in I. quod te.col. q.is. si cera. peta. dedit pulcitram distin monem: & ultimo casu concluditi quod si res periit casu aut debitor non erat in mora,&non te

netur: aut erat in mora, di tenetur. Sta pinea dubitat, an hoc

86쪽

D. NIC BELLONI L I B. i I I ultimum quando tenetur, procedat indistincte. an uero de beamus distinguere, aut res fuisset peritura apud creditoremta non teneatur, aut non fuisset peritura oc teneatur. & in delictis concludit,debitorem teneri nulla adhibita distinctione,an res fuisset peritura apud creditorem, necne. l. i. f. recti csime.ff. de uidi ui arma.I. subtracto. Cod.de fart. cum alijsibi adductis .ec sequuntur communiter Doctores. Contra hanc communem facit textus iste in *. quod si homo,qui multum uexauit modernos in d. l. quod te. ubi in actione quod metus

causa, tuae ex delicto descendit, fit distinctio, quando res polint, an eodem modo fuisset peritura apud creditorem, & non

teneatur inserens metum: aut non erat peritura,& teneatur.

d. S. quod si homo. verssed&si non culpa. Bariolus respondet, speciale esse in actione quod metus causa,quia tenebatur ad triplum, metum inserens. unde cum in hoc gravetur,d hetin alio releuari. l. eum qui. is de iureiurand. Sed haec sellitio non procedit quia in dicto uersic. sed θc si non culpa non tenebatur debitor ad triplum, cum nondum esset lata secunda sentetia, quae requiritur ad hoc ut de triplo teneatur,ut per

Bariolum in d. g. quod si homo. Et aduertunt aliqui Moderani in d. l. quod te. Considerabam dici posse,esse speciale alia ratione, quia in actione quod metus causa, adest uolutas me tum passi: tuae licet sit coacta, tamen lex habet eam pro uoluntate,&super ea disponit.& iacit fiundamentum, l. si mulier. S. Pen. 8 si . ff. eodem titulo. unde minus delinquere & peccare uidetur metum inserens,ex quo adest uolutas alterius, quam

alius delinquens: Sc ideo lex minus cum eo agit. Nec obstat si dixeris nullum esse speciale in actione quod metus causa, quia idem est in interdicto unde ui, uel quod vi aut clam, cum ista aequiparet Iuriscosultus in d. uerticulo, sed & si cum nulla. Siquidem respondeo ad hoc, similitudinem non procederem totum, sed quoad quid, scilicet ad casum qui exprimitur in textu quando res non eratPeritura, si metus non fuisset adhibitus. kcus, quando fuisset peritura: quia tunc in interdictis, de quibus ibi, similiter debitor teneretur: secus, in actione quod metus causa. Et haec intelligensia placet. F cit in simili l. i. is de precario, ubi inquit Iurisconsultus,pr carium simile esse commodato: S tamen in multis disterunt, ut ibi per glos Liatisin est similitudinem procedere in casu de

quo in textu c. translato, extra de consimitionibus. Praetereati disceremus omnino asssimilari, destruerentur omnia iura,

dicentia in delictis indistincte debitorem teneri: Sc sic nulla' redderetur communis opinio, & esset constituenda conci so in contrarium.

87쪽

Dissicultas in obligatione saeti, indistincte excusat

a mora.

α Imputatur illi qui potuit prospicere,& non fecit.

L. do dissicultas excuset a mora. 8c facit prima conclusionem in obligatione facti dii scultate excu. sare a mora indistincte, oc per consequens ab interesse.allegati. si uehenda. q. pen. Tad i. Rhod. de iactu. cum simili. Et cum hac coclusione transeunt indifferenter ibi Doctores. Sed contra hanc communem ita indistincte recortam, ubi urget maxime hic rex. si quis costituerit certa persenam pro se sidciussuram, S persona illa nolit fideiubere,aen tur constitueris,ues dare atque idoneam personam, uel solii re interesse, ec ita dissicultas eum non excusat. Reperio quod D. Carolus Ruinus in l. iiij. f. Cato. in repeti. si .de uer. ODIM. notabili 66. soluit hoc contrarium, quod aut quis secundum sonum uerboru uidetur promisisse factum ii triplex alienum: lex tamen interpretatur, quod uoluerit promittere se curati rum ec facturum, di tenetur,nec dulicultas cum excusat,quia uidetur quodamodo promisisse cum effectu. S ita procedat hic tex. g. t . aut promisit se curaturum,& tunc excusatur: 5c ita procedat communis opinio. Sed ista solutio non tollit dii ita cultatem: primo est sine lege,ut ibi dicit Crotus. item est cotra gloss. hic inuem. certam. quae uult,quod in hoc casu dicatur promissum factum proprium,non alienum,scilicet se curatu rum, & tamen dissicultas non excusat constituentem. Vnde pro defensione communis opinionis, legendo illam l. quod te, consideraba quod communis opinio procedit, ut dilucus. t excuset a mora obligatum ad factum, quando dissicultas superueniens non potuit prieuideri, ut in d. l. si uehenda.*pen. cum es is allegatis per Bart. secus, quando potuit praeuia deri. ut hac l.qui autem. f. i. siquidem potuit ille constituens primidere, alloquendo illam personam,in uoluisset pro eo Q

dei ubere. est enim sibi imputandum qui potuit prospicere,&non fecit. & in simili inspicitur, quod euenire potest. l. si quis domum. g. s.ff. locati. ibi, prospicere debuit. l. si ab arbitro. sim qui satisdare cogantur. Et hanc solutionem confirmo ex

notatis subtiliter per Socinum consit. 183. colum. antepem

antepenuit. ubi pulchram distinctionem iacit, quae seruit in

Proposito. Tutor

88쪽

D. NI c. BELL ONI LIB. III. γ'

Tutor potest sibi soluere non modo in mutuo, sed in alio casu. a Tradere possessonem, & tradere uacuam,sunt di

uersa.c A P V T π I III. Fistulas. f. t .ff. de contrahen .empl. Glossin l. singularia. ff. si cert. pet.dicitesse speciale in muia tuo,quod tutor possit sibi ipsi soluere,cum regulariter tutor non possit in rem suam auctorari. In cotrarium tamen est communis opinio, non. esse speciale in mutuo, quia etia in alia causis tutor potesit sibi soluere. allegat Bariolus ibi rex.in hac l. fistulas. g. i. in quo ex causa emptionis tutor sibi rem tradit. Sed potest defendi opinio glossie quantum sit ad hanc l. g. r. & dicere, text. loqui de solutione faeti , scilicet possessionis uacuae,qus in fac is consistit: glossa autem loquitur de solutione iuris.& ita intellexit hunc textum Bariolus in l. i. g. fuit quaesitum. ff. ad Trebest. in principio. Nec obstat,dum aliqui dicebant,quod immo in hoc g. i. tractaturina de solutione iuris,cum tractetur de re ditione possessionis, per quam possessionem transfertur do

minium. q. per traditionem. Insiti de rerum diuisi. l. traditioni hus. Cod.de pactis. quod dominium est iuris, quia resipddeo quaestionem tanta este de traditione posses ionis uacuar, non

autem de simplici traditione possestionis. Et ideo erat in hoc f. tradita polleisio, Θc etiam dominium, tamen no erat tradita possessio uacua. Et ista sunt diuersa, ut tradatur possessio,5 ut uacua tradatur,quia unum potest stare sine alio .l. si fundii. si . de fundo dotali. Bariolus notat. in I. si stipulatus .is. de usur. & quod ibi tantum quaestio esset de uacua possessione, non de traditione simplicis possessionis, apparet, dum luris consultus consulit pupillum oc familiam discedere de fundo, ec tamen potuisset tradi res simpliciter etiam eis extantibus infundo. ec uide in materia insta, cap. seq.

3 Tutor non potest auctorari pupillo sibimet resti

tuenti.

a Tutori reliditam censetur reliditam ut tutori,non autem ut Petro & Sempronio. i3 Disterentia debet esse inter dantem & accipim-

89쪽

c A P v T π V. I. g. suit quae situm. Tad Trebcll. Comunis opinio est contra os s. in l. singularia. ff. si certum L. Peta. in mutuo nullis esse speciale, ut tutor ponsit sibi soluere, quia ide est in alia materia quam mutui. Qiramuis defenderim opinionem Hoss. in legessitatas.*...de contrahend. empti. priore capite. Nunc autem adducitur contra communem textum in hac l. i. M . fuit quaesitum, ubi si pupillus sitgrauatus restituere tutori, no po-ε test tutor in hac re auctorari. unde uidetur esse speciale in mutuo. Super hoc contrario multum laborant Doctores in d .l- singularia,& in d. 6.quaesitum. Ego dum legerem d. l. singilaria, defendendo comunem, Bluebam hunc f. quaesiturii, hoc modo. Sciendum est,quod quicquid relinquit testator tu tori, censetur inquere ut tutori, non autem ut Petro, lac ho, Sempronio, dic. Et ideo si talis se excuset a tutela, priua tur omni commodo testamctatio,ut habetur in l. s.fi de com firmand . tuto . l. post legatum. g. amittere. ii. de his quibus ut

indign. Dico itaque in hoc g. ex quo est relicta haereditas, ut tutori si possiet libi ipsi restituere, ut tutor daret, & ut tutor acciperet, ita nulla esset differentia inter dantem 5c accipientem, contra l. ij. ff. de stipula. seruorum. cum simil. re hoe est quod dicitur in hoc f. ibi, non poste tutori, ridem a diori restituere. Sed in communi conclusone, tanquam tu 3 tor Bluit, Θc tanquam alius accipit, scilicet tanquam ipse P trus,Sempronius,&c. Ideo est differentia inter dantem 5caocipientem, quod fieri potest. Et hanc solutionem confirmo ex pulchra doctrina Barioli in terminis, in d. l. a. de stipilatione stiuorum in fi.a nemine hactenus considerata in pro posito isto.

i Exceptio intelligitur secta in casa quo regula laquL

tur,&ideo dicitur esse de regula. Σ Effectus resultans ex instrumento ualido ad produ

s Argumentum a contrario sensu est c5iectura, quae

colligitur ex mente lagis, non ex uerbis.

4 Ductio, nisi, aliquando facit exceptionem in ge-

90쪽

c A P V T π V Lumentim,siquis in aliquo. d. de ededo. Notat Decius ex uerbis huius aut heucae, ibi, nulla A ex hac memoria sat exactio,nisi aliud documentum proseratur a cotrario sensu: quod si postea documentii profesatur,fiet exactio ex memoria, non ex documento. firmatur secundu eum per dictionem exceptiuam Nisi, quae ponit exceptionem a regula.l. actione. cum ibi notatis intra de transactio. Et exceptio truelligitur fa cta in casu quo regula loquitur, quia exceptio debet esse de regula, ut habetur latius per eundem Decium in I, i. m. de rogul. iur. Sed regula est negativa, ut ex memoria non sat ex

ebo, igitur exceptio quae fit per exceptiuam Nisi, ponit ut fiat .

ex ea exactio producto documento,cuius memoria meminit. Verum contrariam opinionem ueriorem credo, ut ex documento producto fiat exactio, no ex memoria. Primo quia consideratur e ctus resultans ex instrumento ualido, & habili, ad producendum, non autem ex instrumento executivo. unde si adunantia generalis elegit illum quem priores nomina uerint,nominatus postea a prioribus censetur electus ab adunantia, no autem a prioribus, Bariolus in l. unum ex familia. q. a. n. de lega. q. Deci .cons is s. in principio. Secundo facit uulgata regula, quod quando actus nullus firmatur,attenditur actus confirmans, non confirmatus. l. more maiorum.

cum l. seq. m. de iurisd omni. iud. Sed memoria ex se non est ualida ad probandii, sine coismatione documenti: ergo, M. Non obstat hic textus ponderatus,ut per Decium quia aliter

debet intelligi.& primo cosidero,no posse hie simi argumentum a contrario sensu, quoniam quoties in aliqua dispositio ne potest sumi sensus directus, nunquam sumitur argumenis tum a contrario sensu, ut notatur per Dinstores in l. i. st de officio eius. & est ratio, quia argumentum a contrario sensu est coniectura, quae colligitur ex mente legis, non ex uerbis. Sed 3 cum ex uerbis elicitur sensus directus,quorsum sumere argim mentum a contrario sensu. Nam in claris non est opus coniecturis. l. continuus. g. cum ita. de uerb. oblig. Sed hic apparet

de sensu directo, igitur,&c. Nec quicquam facit dictio Nisi,

ponderata ut supra: quonia dico eam in textu nostro non sis uare natura suam, sed stare disiunctive. Et probo ineuitabilitatione. Nam dicitur in textu, nulla ex hac memoria fiat ex imo,nisi aliud documentum, aut alia probatio exhibeatur,a, qualiter hos casus determinando. Sed absurdum esset dicere,

quod si sat probatio per testes,exactionem fieri ex memoria.dem igitur,quando fit probatio per documentum. l . iam hoc

iure. ii.de uulga.oc pupill. l. quamuis. Cod. . Facit itaque di

SEARCH

MENU NAVIGATION