Q. Curtius Rufus ad codices parisinos recensitus cum varietate lectionum Supplementis Jo. Freinshemii et selectis Schmiederi variorumque commentariis quibus notas excursum mappasque et indices addidit N.E. Lemaire ... Volumen prior tertium et ultimum

발행: 1824년

분량: 761페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

so JULII VALERII LIBER I,

et tituli un; α Haecine , inquit clementa Persae mortalibus venilitant, quae cunctis Deus in commune largitus ost pu lebat ergo, altiusque adolescentuli vim carpebat, quod viri graeci nominis ac dignitatis vectigales barbaris fierent: quae res esset Petentibus jugiter ad magisterium servitutis. Tum igitur paululum barbaris indidem separatis, ferrρ a se mandata ad Darium jubet : Haec illi J Alexandrum nunciare et dicere : bovi consuleret, Et ab hac pe-isendi consuetudine temporaret: quippe quem ipse morem petendis pecuniis indixiiset, hunc.a se protinus exactum iri; unaque cum his, cpiae ante dispensa sint, Propria quaecumque sint Persis Alexandrum petiturum. Cum his dictis exigit homines proficisci, ne litterarum quidem regem responsione dignatus. Ad animi eius magnificentiam Philippus erigebatur, quod adeo fidentem et intrepidum pum naturae suae bona asserere intueretur. Igitur um Vicina rursus civitas de obsequio vacillaret, datur Alexandro expeditio. Pergit quo iussus est. X. Enimvero interea Pausanias quidam nomine, tum divitiis auluens, tum opibus potens, eX oppido Thessalonicae nobilis, in Olympiadis desiderium amoremque animo prolapsus est. Qui cum per internuncios adtem-l FinSSet, et mulier consentiret, ut deserto Philippo ad sese

trans nubet Ot, idque Pi cx sententia provenisset ι; Com

periens filium Philit,pi, cujus adeo formidolosum in om

nes accola S erat nomen, peregre profectum, certamenque

thymelae tunc agi a Philippo praesidente; repente Satel-

. Ita Cod. eum una e Piae est vetus orthographia. a. Cod. elimenta.

3. Cod. sibi. 4. olympiadem causam praebuisse Philippi neci narram etiam Plutarchus, Alex. p. 26, et Justinias, lib. IX, cap. 7, non tamen eo nomine quod Pausaniam amaret, aedqvia infensa Philippo ob Cleopa- - nuptias, Pausaniam alia de causa eidem Philippo iratum, ad faci-

nug exstimulaverit.

5. Isidorus, Elym. lib. XVIII, c.

112쪽

SEU ALEXAΝDRI ORTUS. 9 ilitio stipatus, strictis gladiis theatrum irruit, Philippum

que vulnere praevenit. Qui cum altius et letaliter ietus osset, veluti caedis absolutione securus ad regiam Pausanias properato festinat, raptu scilicet oi Impiadis desiderio consulturus. X l. Igitur cum populus udhuc in theatro turba rotur, Pausanias vero, ut diximus, raptum moliretur; sorte, robus ex sententia pori et ratis, Aloxandor stipor en rut ossonditquo turbas, et vim ot vulnera Philippi. Quibus, uires erat, Colpiitis, auctoronaque starum rorum Palisa iam haec designasse, irruens regium in ipso Haptu matris Pausaniae violentiam deprehendit : eum lite inim jaculo destinaret , toneret iii quo sermidino matris vulnerandae,

Olympias sic adhortatur: α Iaculare, inquit, fili, iaculare, ne dubites; habeo enim praesidem Hammonem et prot

torem . .

XII Enimvero Alexandor nullo impetu vinci . Sod cum spirare etiam tunc patrem Philippum conperisset, eundem advehi illoratim jubet, gladiumque quem gerebat ipse conlatum iri dexteram patris misit, quo manu eius oppinici et Pausanias, cui poenam quam tuo pro tacto debuerat. Ergo iam moriens Philippus . Nihil nunc sane est, inquit, quod me vitae finis aut hiijuAc molli mors contristot: ultus enim auctorem injuriae libens oppotam. Atque ideo illa et nunc ab Hammone dicta reminiscor, quae tunc matri tuae Olympiadi fili uin lare talem praegnanti dixerant parituram , qui non eius uaodo assertor esset, sed vindex quoque Patris seret suturiis. . Et cum his dictis moritur. Curatur

47, ait: u Thymelici erant mustei scenici, qui in organis et irris et entharis Praecinebant. Et ilicii thymelici quod olini in orchestra stan- es eati abant super pulpitum. quod thymele vocalia iir. . Iam certamina musica eo tempore Proposita a Philippo narrat etiam Diodorus, liti. XVl, cap. 9i t. Raptu archaismus pro raptui.

113쪽

set JULII VALERII LIBER I igitur Philippo regia sepultura, in memoriam eiu Silem

omni Macedonia et reliqua Graecia COIasPirante. XIII. Ubi igitur amoti animi hominum illa rerum novitate quietiores visi esse potuerunt, scandit Alexander Paternae Statuae Suggestum, et propter illam ussistens udhaec verba concionatur : u o Pellae proles, et Macedonum et Atheniensium Corinthique progenies, ceterarum irae G-Ciae gentium nomina, tempus est quisquis Alexandro sese cupiat militare, ut scilicet nunc nomen labori fatoatur. In eos quippe militabimus barbaros, qui nos jampri-

' dem re, nunc xero spoliare Pergunt etiam libertate. Igitur camus ducere in servitutem Persas. Hi, quibus turpe erat servientibus non Suhventro, ori im Nunc etiam ipsi servimus . . Et haec quidem dicta praesentibus Odicit. Tamen itoadem illa sententia et por singula oppida civitatesque, ut una cum classibus hi, qui armorum desiderio tonserentur, ad sese Confluerent. Igitur ut si incentivum aliquod divina voce intonavisset quo fucilius ad ejusmodi opus

studia hominum exardescerent, ita votum Certamenque

erat Macedonibus militandi. Alexander sedi hiis reseratis, ciuibus Condita patris arma militaria visebantur, his, quos inermes videriat, dilargitur. XIV. Sed enim quisque armiger Philippi aetate proveC-tior, gravis militiae laborisque pertaesus, negabat se idoneis conatibus sore, aetate scilicet sua praesentibus rosi agante. Ad haec Alexander: a Equidem, inquit, veridiccntior isti testis accedo, nec labores vestros, quos praetenditi S, non astipulor. Enimvero militiae jus ejusmodi res est, uti magisterio callentium ordinata, mox fiducia virium' exsequenda sit. Peritia quippo veteris usus rudis manus audacia dirigenda ost: quorum alterum vos, alis rum

. Cod. de Divilis adi. Conseratur x. Nempct audacia qine est Petuli autem diratinus, lib. XI, cap. I. rudis 3nanu . Vel corrige audaciae

114쪽

sEU ALEXANDRI ORTUS. 93

juventus existimatur. Nam ut illo juventutis fervor ad audaciam promptior, ita inconsultior ad cautionem: ac sic eorum bona coepta plerumque mul OS OVentus reperiunt. At vero ista maturitas vestra etiam arduis quibusque faciles exitus parit et desideratos eVentus, quoniam perito consilio manum duci commodat obsecuturam. Parest igitur, inquit, vos meo commilitio numerari: non ut

ipsi bellorum urgentia subire cogamini, sed ut junioribus manibus consilium vos faciatis. Alterum quippe alterius egere quis dubitet 3 Cum, nisi per prudentiam vestram illorum titubantia sit directa, perfracto Praesidio juven-

tutis, in seniores periculum vadat. Contra autem si recti Per vos voto frmantur, vos quoque gloriae parte potiore celebremini. . His dictis eos quoque, quos Senium jam obsederat, in sententiam suam vicit. XV. Connumeratis igitur, et veteri milite, et quos ipse recens Scripserat, congregat Macedonas quinque et decem milia pedites, auxilia diversa in octo milibus, equites vero indigenas septingentos et duo milia, levis quoque armaturae Thracas numero octingentos. Unde hoC numero

Cum Veterano milite congregato DCLIIII ad LXX milia militantium erant . Tunc viae sumptum a Philippi thesauris collatuque studentium rebus suis auri talenta LX cum CCCC quatuorque et decem milibus cogit Classi ergo elaborata in Macedonia tam longis quam onerariis navibus,

a. Mirari gutiit quod I. Valeriustam diligenter numerum ineat militum Alexandri, nempe septuaginta mille sexcentorum quinquagintinquatuor. Atqui hie numerus duplo fere major est quam apud alios

veraciores scriptores.

2. Nempe quatuordecim milibus quadringentis sexaginta. Est autem insigne figmentum. Plutarchus enim de Fortuna Alsexandri; edit. Paris. anno I 624. t. Π, Pass.

3I ait Alexandro per id tempus

fuisse in aerario talonia ad summum cxx; Curtius, lib. X, cnP. I, Arrianus, lib. Vli, cap. 9, scribunt eumroperissct in patris arca talenta vix Lx, aeris autem alieni D: Arrianua addit, Alexandrum mutuatum ab

amici DCCC.

115쪽

04 IULII VALERII LIBER I transit in Thraciam, quae sibi patris Philippi virtute qua

sua hereditarium studium deberet atque deferret. XVI. I Uii de illic etiam rebus ad ordiuem reductis, quod sibi ea gens studiosius Obsequeretur, lectissim quosque et argenti talenta CCCC viribus suis cum adiecisset, pergit

ad Lycaoniam, cui nunc aetas recens nomen Lucania

dedit. Igitur ejus loci magistratibus ad amicitiam communi sacrificio foederatis, transmittit protinus ad Siciliam, atque ibi si qua λrte ab obsequio refragarentur oppida recepit; exinque Italiam transiens, legatione pariter et honore potitur Romanorum Per aemilium quippe tunc

. Alexandrum macedonein vel sub finem, imminentem RomaniΑ in Italiam vovisse, v lomiun nego- Alexandrum pingit, nisi morte im-tii aliquid eum Romanis gessisse matura occuparetur. Alexandrum mera tabula est. Multa tamen sunt, rogitavisse de ad unda Sicilia et de

quae huic rei eonfingendar ansam Romanis imperio nuo adiiciendis praebuerunt. In primis l-llum Eo- aiunt quidam etiam apud Atriadem temporo Italia illatiam ab Ale- num, lib. VII, cap. 3: Curtius lib. xandro Iolossorum rege, qiii avun- X, cap. I , di liliemallim Alexandroeulus erat Aloxandri magni, frater in Italiam iter scribit. Quin et Li- nempe Impiadis. Iam vero scrip- vius hanc qualemcumque Oiunio-

toros aut remoti aetatD ab his gestis, nem non isno 'Re videtur, Prae fio

aut non satis prudi i molossum tim si lib. t X. cap. t 6, legendum

Al xandrum cum macedon CO- est, ut nonnulli autumant: u Quin

mutaverunt. Deinde plura apud eum Papirium Cursorem parem

veteres etiam auctores vestigia destinarant animis magno Alexan- rant, ex quibus non temere su- dro durom, fit arma, Asia perdo- spicari liceret Romanos quoque ad mlia, in Europam vertisset . eam- res Aloxandri gestas Pertinuisse. que lectio Em confirmaro videtur

talia relin quidpm aequalis Alexam codex Livii ainbro ianv D. 542. dri, legationem ad hunc Romano- part. in . in itio legitur destinatum. eum dicitur a Plinio, lib. III, seet. Sed enim vora lectio credenda ests, narravisse. Memnon historicus destinant scui lavetit et tres Livii apud Photium, cossi xx V, p.726, codices ainbrosiani) ita ut refer minaces litteras memorat Alexan- tur ad posterorum judicium. Ali dri ad Romanos quum in Asiam qui sibi turpiter contradiceret Li- esset rajecturus. Strabo, in lib. v, vius, qui mox cap. I 8, ait, ari,i- P. 232, expostulationem Alexandri trari se Alexandrum ne fama qui- cum Romanis refert, quod hi juncti dom Romanis notum fui se quam Hetruseis piraticam exercerenti. ob rem oblivionis arguitur Livius Plutarchu , de Fortun. Roma a. a Mureto, lib. X Var. Cap. 14,

116쪽

consulem corona ci auri pondo C insignita etiam margaritis honoraria datur ad argumentum amicitiae perpetuo 1Mast futurae r idque Alexandro magnae gloriae fuit, amicitiamque amplectitur, et verbis liberalibus rimilium honoratum remittit. Addunt tamen Romani et militum II milia et argenti talenta CCCC eoque amplius fore daturos sese respondent, nisi bellum adversus Carthaginienses intentissimum ageretur XVII. Indi m 'rrheno transmisso cum Africam qu

quo appulisset Alexander, ejus gentis illi magistratus

ot n Barlici in Lexico voc. MaeL Mine). Ceterum ut Livius sapienterfecit, qui lianc rem ea leuus auisit,

qua tunus quaereret, qUinam eventris romanis ret,us, si cum Alexan-

ilco foret bellatum, sui artis saerit; ita temeres alimo lum dixit, Alexandrum ino fama quidem Romanis innotuisso videri. Asiae enim univer- domitor, Aloxandriae conditor, Alexandri etiam molossi qui tune in Italia bellavit, pacemque Cum Romanis fecit, texto ipso Livio, lib. VIII, cap. 37) ex sorore nepos, quo Paeto Romanis ignotus 'Orsus fuisset Hacinnus ea dixi, quae occasi nem sabulae de Alexandri eum BO-manis congressu dederunt: quam quidem sabulam, praeter Iulium Valerium , persua Risse sibi videtur

Malala, Chronogr. p. Praeterea eamdem Darrant Pseudo-Callisthenes, POdex gmcus et codex latiuiis ambrosianus, et denique aegyptius

ferentia tuter Alexandrum et Dul-karnaimum cujus arahi cum scriptum et in rogiis Parisiacis codicibus reeenset Saucti ructus, Pas. 382.

n. 3 et nos ipsi in ambrosiana biatiliciis, ea cum aliis Arabum copii servamus pari. inf. C. 87, cujus

I. T. aemilius consul occurritanno Urbis condiue CC xv. At Alexam 8r regnare coepit tritius anuis Post . L. Amilius Consul fuit anno Urbis CC xxv et tunc vero Alexander Perside domita Hyrcaniam et Bactrianos bello vastabatis Consul Emilius intermedius videtur nullus fuisse. Beapse autem voritatem in fabula euriosius quaerere stultum est. Dionysius Halicarnasseus A tiq. rom. ed. m diol. an. r8i6.ὶ

lib. XVIII, cap. 5, ait, Q. aemilium eonsularem ivisse legatum ad Pyrrhum eum Fabricio et P. Cornelio. Id mihi suspicionem ingerit, bellum

Pyrrhi adversus Romanofi commu

uari ab re sopo cum ficta Alexandri

in Italiam expμditione. a. Huius coronae meminit etiam Memticiu apud Photium cod.

tio Urbis Cinxxc sus QPlum est. Alexander autem magnus ante annos LX, Vitam Cum morte com

mutaverat.

117쪽

96 IULII VALERII LIBER l,

obviantes precari Sunt ausi ut a se vis romani exercitus amoliretur. Sed haec dicta non modo ad favorem regis animum non Convertunt, verum ignaviae increpitos tali

responsion dimittit: Quod boni Carthago consuleret, si aut molior hostibus foret, aut potioribus praecepta dependeret .lXVIII. Hinc igitur pergens paucis admodum comitatus omnem Lybiam peragrat; itaque ad Hammona, qui locus

deserto A vpti cel bratur, ipse contendit. Enimvero cxe citus multitudinem navibus superpositam Pharum destinat. Ipse ergo Hammona Veneratus, operatisquo largioribus sacrificiis, praesidium sibi operis ot coeptorii in veluti

a Deo patre deposcit: quippe ejus fabulae tenax, quod

hujusce Dei cum matre per somnium fuerit conjugatio. His deniquo verbis Deum convenit: α Ο pater Hammon. inquit, si quid materni seminis est verum, ea PIe mater Conceptus nostri ex te principium est Sortita, quaeso uti istud astipular έ praesenti mihi ut filio praestes. . Igitur doctus evidentibus monitis, non absque Numen β illud Curum ESsse sui, et templum Deo operosius et augustius fabricatur, et ad prodendam militibus confidentiam, pΑTRiu AMMONI id fecisse inscriptione testatur 6. Tunc responsum otium quaesitum a Deo, et quo sibi monimentum imperii sui aliquod instaurare fas esset y Animo quippe conceperat urbis quam maximae conditum. Ergo Per fiOmnium sic ejusdem Dei alloquio fruitur.

I. Cod. Precario sunt usi. scribit Memnon loco mox et supta I. ita Cod. -; habet enim signi- citato. ficationem quoque passivam σὸ 4. Cod. astipulare. amolior. 5. Ita evidenter codex. Hoc au-3. Cartilagini Alexandrum infen- tem syntaxeras genus Eruditorum aum ait et Curtius, ad librum ingoniis judicandum permittimus. rapite t. Hanc tamen sententiam G. Inscriptio est in eodico gradicia non de Carthaginiensibus sed de ambr. ΠΑΤPI Sm AM- ΑΛ-AN- Romanis prolatam ah Alexandro MΟΣ.

118쪽

Uaee tibi, rex, Phoebi lunatis cornibus edo. Nonacti si pergas aevo celebrare perenni Urbs tibi condenda est qua stat Proteia tellus, Praesidet et Numen cui Dite potentius y ipso Vertice quinquejugo rerum S reta gubernans.

Ad haec doctus Alexander tali responso, omni diligentia rimabatur quam Proteium insulam Deus vellet, quidve illi Numinis praesideret. XIX. Quae etiam tunc animo Volutans peractis rite sacrificiis ii id idem proficiscitur. Multo denique itineris

exanclato, apud vicum Astrata fessum conmilitium refecit . Ibi autem rex cum sorte in agro, ut usSolet, spati retur, cervam intuitus Pascuis OCcupatam, unum ex his

. Cod. Phoebo vel Phoeba. Iam- vero Hammonem apud FGyptios fuisse symbolum solis tot argumen

iis tantaque veterum auctoritate

vertium addoro supervaCaneum sit. Addo tamen, id confirmari etiam Dummis quibus impressus est Ham moti cum gitabo capiti imminente. Vide Eckhelium, Doctr. Num. vet.

t. IV, p. 34.

Eusebius, Praep. ev. lib. III, c. ra r

phantinopolim urbem . ypti

quoddam simulacrum Dei evis dam anonymi venerantur, quod s detis ipso quidem corporis e neo virilem prae se fert speciem, arietis

III.

vero caput habet, in eoque Pr Prium ac primarium insigne, hiret cornua, quibus iretilos disei figura

sustinetur. Et ar.etina quidem cies, caprinaque Cornua, finiem-riem in ariμtis signo scilis ae luna congressionem rePra 'sentat.

3. Nimirum Serapis, quem ab AEgyptii habitum pro sole in roseu Plutone satis compertum est apud mythicos. Vide ε:erte Aristi-ium, Orat . in Serapidem. Reliqua hujus oraculi lucide explicantur deinceps. 4. Cod. voluntas. 5. Conditum in Hammonia Paraetonium ab Alexandro dicit Lus bius in chronieis tabulis ad olympiadem iniit. Jam in Hammoma ponit Castra Alexamini Ptolemaeus Geme. lib. IV, cap. 5: εν του 'ν-xu ς-; at

Quintus Curtius, ad lib. IV, c. 7, apud quem Alexander e Syria in greditur in , 3ptum, de Castris Aloxandri in aeripto post Gaaam

loquitur

119쪽

98 IULII VALERII LIBER I qui destinandis sagittis sollertior habebatur, jaculari b stiam jubet. Qui cum non ex opinione praejudicata fecisset,

leviusque ictum animal evasisset, exclamasse Alexander fertur graeco scilicet Verbo, quod remissior arcus et intentio sagittam inbecillius exegisset para totion istud factum videri. Ex eoque dicto' Paratonium etiam post-

frequentatae urbi nomen ibidem datum a. J XX. Hinc porro ad locum, qui vulgo Tapostris diceretur, appulit. Inquirens autem 4 Dominis causam accipit ab indigenis sepulchrum Osiridos illic esse, quod a veteri compositione corruptum Tapostridus dictus esseti in ratus igitur illi e Deo, ad id loci transit, quem extonsum quidem magni et uberis aequoris pulchritudine miratur,

frequentem autem β Commanentium conventiculis. Sedecim quippe etsi instar urbium vicis decoriter admodum distinctis atque dispositis consistit, quorum magnitudini honor et cura deserebatur. His sedocim 7 desessilibus flumina quoque duodecim lutererrabant, pariter omniuvergentia juxtim in mare, sicuti nunc etiam ad memoriam veteris insulcationis datur visere. Quippe quamvis Cou- gestu postea sint ad aequoris uniti iaciem exsequuta, quisquis tamen ille ductus fluminis fuit, is nunc plateis apud Alexandriam tructus est: sed duo tantum insuessus numinum reservati: ceteri nomina partibus oppidi praestiterunt. Igitur β Ouine spatium eo loco, cui Interdidiunt

i. Cod'. fatum. a. Cod. dictum.

nam nominis Paraetonii parum credibilem natisti sed onim haud l vius peccatur in Eus iano chron. minis dieitur Alexander post

anoa et Mardos eaptos reversus, in

Hammone bru Hammonia) Paraetinnium seu Paratonium condidisse.

. Cod. ωmen. Par ieulam sciliis em graecam δὲ non aurem sed Mἀmen sa iste I. Valeriusexplicat, quod vix probabam.

7. Ita cod. Haud strio an scribendum sit hisse rim sinitibus aut se si lis. 8. Cod.

120쪽

s EU ALEXANDRI ORTUS. Duetus nomen est, usque ad Hermopolim urbis otiis ambitu oecupatum est. Sed enim nomen hoc longe secus ac se veritas habet in usu appellationis resedit, Horm m

nimpolis non Hermopolis dicta est, quod portuosius illic alveus Nili latiusque in latera descendens, fidam stationem navibus per sese labentibus faceret. XXL Hanc igitur urbem nominis sui appellatione dignatus in oninem, quantum Visi datur, magnificentiam laboravit 4 : quamvis Cleomenes 4 Ecnaucratus et Dinocrates rhodius si in eam sentcntiam non a cederent, Ut tantam illam urbem, quanta nunc est, niti deberet: quod neque repleri aedificiorum spatia et tecta 7 turbis competentibus opinarentur, nec repleta ali facit se potuissent. Ex quo fore arbitrabantur bella frequentia vel necessitate

r. Cod. ambitum.

3. Ante I. Valerium editum ne mo Alexandriam copiosius describebat quam Strabo, lib. XVlI, p.79 et seq. quem Conforre cum hoc nostro auctore Pretium operierrit. Immo qutantam, e P. scriptortiae, sive . opus, sive Valerius, se prodit Alexandrinum, hae quid imin re non pernendam si hi vindicat auetoritatem. 4. In architectis Alexandriae cie menem numerant etiam Iustinus,

lib. XIII, cap. 4, rodo graecusa r.; at Arrianus, lib. III, cap. 5. Cleomenem prmpositum Arabiae ab Alexandro dieit; Curtius, i. Iv, c. 8, Africae et aegypti veetigalibus, scilicet postquam Almandriam aed,

seaverat, ut ait Iust. lo o citato. 5. C d. Cleomenesiae Areuem tus, et cap. 33, Cleomene de Nauerato;

Arrianus, lib. tu, cap. 5, habet

τον ' νασαρ ιον ita ut sit unus idemquo vir. Iamvero si ad primum l. Valerii locum respicias, facile putes errore librarii faetumae Neucratus pro Ecneucratus; si ad secundum, non immerito suspiceris ipsum I. Valerium vocabulum Asopi εινοιωκραπιον interPr talum esse de N errato. Quae utrumque res se habuit, locum ego ad Arrianum Dx gi, quamquam riec Arrianus varietate lectionis caret. 6. Dinooritis architecti meminerunt Aminianus, lib. XXII, c. I 6; Vitruvius, praef. lib. I l; Solinus, eop. 32; Ualorius Nax. lib. I, e. 4, aliique. Corruptum videtvir nomenninoehareet apud Plinium, lib. V, Reci. Ir, et lib. XXXIV, sem. et:

Ausonium Mose l. v. 3ix; Codex item graecus ambr. prave habet Quin et alias corrNP-tiones Dinechares et Xειρ' eupat set emendat Salma ius Merc. Plin. p. 337, 7. Cod. et ita.

SEARCH

MENU NAVIGATION