장음표시 사용
391쪽
386 LIBER III. CAPUT XXL f. Vm - α
nis, Haliartii fa re quodam iusito in reges legasos iu Macedoniam miserunt praesidium petentes, quo se ad Uin impotentem superbiam Thebanorum tueri polsint. Cui legatiovi respou uin ab rege es, praesidium se ob inducia..ω. Ia 3. cum Romanis fact.M mittere non posse. Apud Thucydidem libro ' quarto Brasidas Mendam civitatem ab Atheniensibus ad Lacedaemonios deficientem induciarum tempore recipit: sed additur excusatio, 'quia habebat quae ipse vicissim Athenienses criminaretur. a. ' Derelicta sane occupare licet, ' dum vere derelicta , id est, eo animo ne amplius sint quorum fuerant , ' non si incustodita , sive culto dia ante inducias . sive factis induciis omissa sit. ' dominium enim manens injultam facit alterius posse ilionem. quo refellitur Belisarii adversus Gothos, Proe. II. cavillatio . . qui tali obtentu loca praesidiis nudata per inducias inva-
IX. I. Quaeritur, an qui vi majore impeditus quo minus recede ret , itura fines hosticos deprehenditur postquam exierint induciae, jus redeundi habeat ' Si jus externum gentium respicimus, non dubito' quin hic par sit ei, qui cum in pace venisset bello repente exorto inter hostes fato suo deprehenditur, quem captivum manere ad pacem usque, Lisiti si pra notavimus 3 ' neque justitia interna deest , ' quatenus bona, des. . actiones hostium pro debito civitatis obligantur, '& δ' in solutum capi untur : ' nec magis hic quod queratur habet , quam tot alii innocentes,
in quos bellorum mala recidunt. a L. G- 2. ' Nec quae 3ο de commissi causa 4 circa merces tractantur adferritis Lis. huc debent, nec quod 3 apud Ciceronem est de inventione secundo, deis. f. , nave rostrata vi Ventorum in portum delata, quam 3 ex lege quaestor: publieari volebat. 33 Ibi enim ' vis major a poena liberat ; 3 ' hic ' pr si is,. prie de poena non agitur . ' sed de jure, quod certo tantum tempore interquiescebat. Tamen ' quin tale remittere , ' benignius, quin & generosius sit, nullam habet dubitationem.' X. Sunt & quaedam ' per inducias illicita, ' ob specialem conveniationis naturam , ut si tantum ' sepeliendoriim hominum Causa datae sine induciae , nihil erit immutandum : hc , si obsessis datae induciae tantum ne
a uuis 'se vieiussis Atheuienses J Feeisse contra induetas. Vel quiuetis ipse. Nisi hel-
leni mo uti voluerit Auctor , videtur potius sari piisse, qua i e Gelasim in Athenienses σμmiuaretur ι & το in postea omissum a Typographis . ob similituditum voeis praecedentis in m delineatis. I. F. as mi maiora J-6im L as. g. S. C. I eati : quae consilio humano neque provideri ne que vitari potest. as In solutum J vieem ejus, quod solvi d
3o De eominiin ea a J Si tempeltate acta n vis praeterierit locum , ubi applicare debebat& vectigal solvere : vectigali autem non scluto mertes incidunt in causam commissiai Apud Ciceronem de inventione secundo cap. 3et. βια seo J Si qua rostrata navis in porta deprehenia esset, ut publicaretur. ma Ibi enim J In eommisis.; Hie proprie J in dotineudo eo , qui deprehendatur inter fines. a ri
392쪽
X XIV. De fide manente belli , ubi δε induciis, Ut. 3 8
oppugnentur, ' jam auxilia, & commeatus admittere non liceb It r nam cum tales induciae alteri partium prosint, ' non debent interim ejus, qui dedit, causam duriorem facere. Interdum & 3s convenit , ne commeare liceat. m laterdum personis cavetur, non & rebus : quo casu 36 si ad res defendendas laedantur personae , nihil contra inducias fiet : ' nam eum ii ceat res defendere, personarum securitas 37 ad id, quod principale est, non quod in alicujus consequentiain venit, reserenda est. XI. Si fides induciarum a parte altera rumpatur, quin laeso liberum sit ' etiam sine indietione ad arma venire, frustra dubitatur. ' nam capita 33 conventionis insunt convcntioni per modum conditionis , ut paulo ante diximus. Reperias quidem in historiis exempla eorum, 32 ' quisiistinuerint in finem induciarum. Sed & bellum illatum Hetruscis . & xliis , quod contra inducias fecissent , legas : quae diversitas ' argumento est , jus ita esse ut dicimus, ' sed eo jure uti, vel non uti, in arbitrio esse eius, qui laesiis est. XII. Illud constat, ' si poena conventa poscitur, & persolvitur ab eo, qui contra fecit, ' jam bellandi jus non esse : ' ideo enim poena solvitur. ut caetera salva maneant. Et contra , si AI bellum moveatur, r celsum a poena censeri debet, ' quando optio data est. XIII. ' Privata tamen facta non rumpunt inducias nisi publicus actus accedat, ' puta imperii, aut rati habitonis, quae etiam intelligitur accedere , ' si qui deliquerint nec puniantur , nec dedantur et ' si non reddantur res.
XIV. ' Ius commeandi ' extra inducias 3 privilegium quoddam est. quare in ejus interpretatione sequenda sunt quae H de privilegiis traduntur. Est autem hoc privilegium ' neque tertio noxium , ' neque danti admodum grave r ' ideo s intra ς Verborum proprietatem laxa magis , quam stricta interpretatio admittenda est , ' eoque magis si non petenti datum
G o T I I. m Interdum personis ea veι- . um rebin Jvide o. significavit Ii. de Iadaeis. De induinetis cum exceptione loeorum eRempla habes apud Proespitiin, M Menandrum Proιetiorem. GRONDUII. 3s α-mit . ne eommeare J Diserte pontis tur in pactis induciarum , ne utrimque inter partes hostiles liber sit commeatus. 36 Si ad res defendentis 3 si . quae res ait rius invadunt. violentur personae.
37 ad id quod mine ala J Ita aeeipienda est. ut directo. Ω per se personae nihil hol ite fi
eientes non laedantur; non , ne laedantur . dum ea, quae per induetas lieet arcere, ac prohibere, attentant. 31 Conmentionis ivsunt 3 Omnia conventionixeapita infirmantur . Ω laeduntur in uno. quasi
singulis esset adjectum, hoe caput salvum B- te . si ς extera salva suerint. 39 Qui fustinuerim I Non reddiderint par pro pari . & ruptis ab altera parte induetis prosiluerint vieissim ad hostilia , sed exi pectaverint finem. o Paena eonventa J In pacto induciarum eo easu , si quis eas violet. 4I Bellum moveatur J Post violatas indu eias alter vicissim aliquid hostile iseerit . is Paenam eonventam poscere nequit : jam enim videtur letolia alterum eorum , quae optare potuit. a Imperii. aut resthabitionis 3 si iussa su rint aut approbata ab eo , penes quem imperium est. 47 Priviistium quoddam J certis personis plerumque datur . quum in aliis maneat bellum. De privise iis 3 Iuribus singularibus, quae non ad exemplum trahuntur. , 6. Itistit. de
s Intra verboνvm proprietatem J Quatenus propria verborum signineatio permittit.
393쪽
acan. in a. cum inevisitas. 7. g. cum Mors. a. De
EI ELA L. I. g. I. D. dehon. poss
. Abbas c. qnam sit. 7. De Iudaeis.
datum beneficium , sed ultro oblatum sit ; ' multoque magis . si ultra privatam publica quaedam utilitas in negotio vertatur. ' Rejicienda ergo stricta interpretatio, etiam quam serunt verba, ' nisi alioqui absurdum aliquod sequeretur, ' aut eo ducant probabiles admodum voluntatis coniecturae. Conina vero ' etiam extra proprietatem laxior interpretatio i cum habebit, ut simile absurdum vitetur, ' aut ex valde urgentibus comjecturis. XV. Hinc colligimus, V datum militibus commeatum ' non ad medios tantum, ' sed & summos duces porrigi : quia verbi proprietas admittit eam significationem, ' quanquam est & alia strictior. Sie 7 nomiane clericorum venit episcopus. Etiam , - qui in classibus sunt' nautae, milites intelliguntur . ' & omnes omnino, qui sacramentum dixerunt. XVI. I. Ili itu cautum & de reditu censetur , ' non hoc ex viverbi, sed ut absurdum vitetur : ' neque enim ε' inutile esse beneficium debet. ' Et abitus tutus intelligendus , usque dum eo pervenerit, ubi in tuto sit. unde R ' Alexandri fistes accusata ς , qui, quibus abitum indulserat, eos in ipso itinere jussit interfici. a. At, ' cui abire datum, non & redire t sed nec, cui venire concessum est, SQ ' mittere poterit : 'nec contra 'sunt enim haec diversiar' nec extra verba exspatiari ratio cogit : ita tamen ' ut error etsi jus non det, a poena certe, si qua adjecta est , relevet. ' Sed & cui venire permissium est, semel veniet, non iterum , ' nisi temporis adjectio aliam suppeditet conjecturam.' XVII. Patrem filius , uxor virum non sequitur , aliter quam in jure sa commorandi. nam morari 4 solemus s3 cum familia, peregrinari sine ea. Famulus tamen unus, aut alter, etiamsi expressus non sit, compre
hensus censebitur in eo , quem sine tali comitatu ire indecorum foret e nam qui aliquid concedit, concedit quae necessario sequuntur. necessitas autem hic moraliter intelligenda est.
xis , eaetera in bello agere. V juste. V regn-ιitte miti. Pag. 698. c. ) Simile saetiim Balamis eontra vidynenses in Servia habes
apud Leunclavium lib. VI.GRONO v I r. 6 Datum militibus eoismeatum J Si positum sit in pacto induciarum , concedi liherum iter in hostiles terras, aut per hostiles militi hus , non excludi centuriones, tribunos , pr esectos, sed nee legatos . qui summae rei praeliant. Nomine Hericorum I Quod clericis eoneessum, id etiam vindicare potest episcopus. et Lu isti J Si data facultas eundi, utique& redeundi. 9 Inti ite bene ium J Quod pro beneficio da tur , ill ita datum intelligitur , ut pollit effectum sortiri.
so Mittere 3 Alium sibi substituere . qui
errorem , sine fallendi propolim, etsi male fe-eerit , non tamen poenae sorte in Pacto exprei subiaeeat. sa commorandi I concessa itione habitandi
13 cum familia I at familiae vel praeeipitae
s Moroiit, J Non sine quo simplieiter . 'quocumque modo aliquid esse non possit , sed sine quo aliquid dcceuter , & commode est enon possit. G R O-
394쪽
XVIII. Similiter ' bona non quaevis comprehendentur , ' sed quae solita sunt ad iter assumi. XIX. Expresso comitum nomine ' non sunt intelligeudi hi , s s quorum causa magis cit odiosa, quam iptius cui prospicitur. ' Tales sunt pirata: , latrones, transfugae, desertores. ' Gentis expressium nomen in comitibus , satis ostendit facultatem ad alios non porrigi.' XX. Jus commeandi ' cum veniat ex vi potestatis, in dubio non exstinguitur si morte concedentis , secundum ea , quae φ alibi diximus de regum, & aliorum imperantium beneficiis. XXI. Disputari solet de eo , quod dictum est in hunc modum , 7 ' quamdiu voluero. Et verior eis sententia eorum, qui exilii mant durare Ss beneficium tale, etiam si sy novus vorendi actus non intercedat , ' quia ducare in dubio praesumitur, quod ad juris effectum sufficit; φ ' non etiam ubi is, qui concessit , - desiit posse velle; ' quod per mortem comtingit. ' Persona enim sublata; collabitur cliam illa praesumtio durationis,' sicut accidens interitu subitantiae. XXII. Commeaudi autem securitas ei, cui data est, ' debetur etiam extra territorium concedentis r ' quia datur 60 contra jus belli, quod per se territorio non includitur r ut alibi ς a nobis dictum est. XXIII. ' Captivorum rede nitio multum habet favoris, maxime apud Christianos,' quibus lex 4 divina hoc misericordiae genus peculiariter commendat. Captiυorum redemtio , magnum , atque praeclarum ' Duilia mimus es t verba iunt Lactantii. Ambrosio captivos redimere, maxime ab hol te harbaro , ' praecipua, & summa liberalitas 1 vocatur. Idem L defendit suum,& ecclesiae factum, P ' quod vasa ecclesiae si x etiam initiata confregerint ,
G o T I I. his, quae diximus supra hoc libro cap. v. g. a. o Nox ettam tibi is, qui conressis , desit pus.
velle , quod per mortem contingit J L. Lucius Titius. 32. de donatiani. , ita ut eam eme dat vir magnus sutonim Faber , voluero P nens pro volueris. c coniec . Iur. civ. Lib. II. c. i9. Adde l. loeatio. T. Meati : ca dinalem Infibum pp. eonclusion. 7s I. lit. P. Rein ing. lib. II, classe II. c. s. num. 3α
p Quod vasa reclusis etiam iniιiata confrege vina , ut captisi redimerentur J Imitatus hoe Ambrosii latium Augiistiniis narrante Posuis , De Vir. Augustin. cap. 24. qui eontra Carnalem sensum quorumsam id factum dicit. I mitatus est . & in eadem Asriea episeopus De gratias , narrante Vitiore Uticens lih. I. vas, quod Remigii fuerat , datum ad redimendos a Nortinannis captivos. narrat in Remigii vita ueniam M. Simile satium archiepiscopi Br mens Rimherii laudat M. Adamam tueremerasis ecclesiastitae historiae cap. 32. Prohat hoc sino tu universalis sexta , decreto relato in. Iais XII , quamone II. Quae adjungenda GRO No v I I. ss sortim est a magis es odiosa J mi minus sunt favorabiles . adeo ut videatur eoneeLsurus non fuisse, qui concessit , si sio numine petiisserit. svi orta e redentis 3 sie ut a novo Imperatore novus commeatus sit petendus , si quis uti velit. s amflis violareo J Quoties eoneessi aliquid alteri licitum fore tamdiu, quamdiu id ei con-eedere velim. fg Be,ineium tale 3 Postquam semel, iterum. que eo usus est, qui accepit. 19 Novus volandi J Etsi nee verbis, neque alio eerto sgno me adhuc velle Ouviatierim. Eo coistra μι hem Ut in aliquem non iterat quod ii te belli lieeret: ite et autem in hostes tute helli quidvis hostila etiam extra territorium
si Dium iniιinta J Quihus ad saerum usum iam iis suis ni sacerdotes.
395쪽
am LIBER IIL CAPUT XXI. LXXm-XXVII.
ut captivi redimerentur. 43 Ornatis , inquit, sacrament rami , redemtis ca---rum es , Ω multa alia in . eandem sententiam. XXIV. I. Quibus adducor, ut non audeam indistinete ' probare leges i las, quae captivos redimi vetant, quales ' apud Romanos fuisse legia Liviare mus : ψ nulli citatari viliores captivi. quam uosne, ' ait in senatu Romano , Nyy Eadem civitas ' Livio . dieitur minime in captivos jam inde an- . , t liquitus indulgens. Nota est in hanc rem Horatii ς ode, ubi captivos re- 'uI-- dii itere vocat 63 conditiones ' scedas , R exemplum perniciem trahens ri pia G. ' flagitio additum damnum. Sed quod . Aristoteles in Laconum institutis b. II. reprehendit, idem in Romanorum culpari solet : ' nimis scilicet illa omnias. Vit directa ad res bellicas, quasi in illis solis salus civitatis consisteret. Atqui p. 13. si rem humanitatis modo aestimamus , ' satius saepe esset, jus, quod bello petitur, amitti, ' quam plurimos homines , ct quidem cognatos, aut populares, relinqui in gravissimis aerumnis. 2. Non videtur ergo lex talis justa , - ' nisi appareat opus tali Ggore , ut majora, aut plura mala alioqui moraliter inevitabilia caveantur.' Nam in tali necessitate, cum Ks ipsi captivi ex charitatis lege suam semtem patienter serre debeant, potest hoc eis injungi, & aliis, ne quid cor ira iaciant, praecipi, secundum ea , quae de cive ob bonum publicum d
cxus' dendo scripsimus f alibi
XXV. ' Non sunt quidem moribus nostris servi, qui bello capiuntur e non dubitem tamen, quin jus exigendi pretium redemtionis a capto possit ab eo, qui captum tenet, σε ' in alium transcribi : ' nam & incomponalia alienari natura patitur.
XXVL ' Et poteth idem pluribus debere pretium, si ab uno dinals
sus, pretio nondum soluto , captus sit ab alio : sunt enim diversia haec debita ex diversis causis. XXVII. Conventio de pretio facta ' rescindi non potest, eo quod captus intelligatur locupletior, quam credebatur e ' quia jure gentium externo , de quo quaerimus, εο ' nemo cogitur supplere quod in contra
G R o T 1 I. et uuam plurimos, homines . o quidem eoru tos. πυι populares . relinqui in matri is aerumuis 4 ne M. uritii imperatoris ob tale fami in seria id modum poenitentia vide Z.uaram. Lib.
XIv. cap. 13. pag. 77, 78. Ed Reg.
σι Gud ιiones f. las I Quod his milites redduntur segniores , R facilius armis abjectis insaptivitatem consenti int . eerti se redemtum iri. 64 Misi un- ι J Nempe quia tanti taxa Lur . aut id pro eis petitur . quod non potest, nisi gravi rei publicae detrimento , concedi.
tes oppugnans Cyricum 3 C. captivorum in navibus ad urbem admovit , qui manus tendentes ad moenia orahant . ut si hi parcerente es : donee Lysistratus Cyzieenorum praetor
captivi , Ω in alienam potestatem redacti som iter fortunam ferrenti Appian. Beli. Mithri Pag. 22α EL H. Steph. s6 In alium ιν feriri J Donari, delegari creditori . quocumque modo alienari. 67 Nemo rapitur fianirae J Non est dolus venditorix , ii emtor non intelligens quid emat, obtulit plus justo : ita nee eaptivi dolus est, si qui eum tenet. honorum ejus ignarus. nec in tempore requirendi eopia usus , minoζis , quam potuit , eum taxavit.
396쪽
ctu minus aequo pretio pro milit, ' si dolus non intercessit r ut intelligi potest ex his, quae de contractibus supra a nobis explicata I t. a L. II.' XX III. Ex eo, quod diximus captivos nostros servos non esse , φ S- έ sequitur, ' celsere illam acquisitionem universalem , ' quam accessi nem esse dominii in personam , - diximus at ibi. Non alia ergo captori .. vii. V acquirentur, ' quam quae specialiter apprehenderit : quare ' si quid clam secum habet captivus, non erit aequisitum . ' quia nec possessum. Sicut Paulus jurisconsultus V contra Brutum, & Manilium respondit, qui fundum e L. pes possessone cepit, thesaurum , quem in fundo esse nesciat, non cepisse equia qui nescit nequeat possidere. Cui consequens est , ut res eo modo D. i. celata ad redemtionis pretium solvendum prodesse possit , quasi retento dominio, XXIX. I. Quaeri & hoc solet, ' an pretium conventum, & ante momtem non solutum, ab herede debeatur. Expedita mihi videtur responsio , ' si in carcere mortuus est, non deberi: promisso eni in inerat ' conditio, si liberaretur: ' mortuus autem non liberatur. Contra, ' si mortuus est cum in libertate esset, deberi. Jam enim lucratus erat id, pro quo promissum
erat pretium. a. Plane fateor, & aliter conveniri posse, ut ab ipso contractus m mento Zo pure debeatur pretium, & captivus tantum retineatur, non iam
tit jure belli captus, sed ut 7 ' a se oppignoratus : & oontra pactum iniri polle, ut procedat pretii solutio, 'si dic praestituto , qui captus sit, liber vivat. ' Sed haec ut minus naturalia non praesumuntur acta , nili manifestis documentis. XXX. Proponitur & illud, ' an in carcerem redire debeat qui diu missus est sub pacto , ut faceret dimitti alterum, qui r lactum morte prae- Venerit. Diximus 4 alibi, factum tertii ' liberaliter promissum ' satis imple- 4 Lib. II, ri, si 73 nihil omittitur ex parte promissoris ; ' at in onerosis obligati , ,hino promissorem ad id , quod tantundem valet. Sic ergo in proposita quae- X v. 9 is. stione ' non tenebitur quidem dimissus reddere se custodiae : ' neque enim id conventum fuit, ' neque tacite actum intelligi patitur lavor libertatis, s neque debebit lucrifacere libertatem , x ' sed 7ε ejus, quod praestare non potest,
gy ta modo relata J Possit numerari in parte pretii. nee possit dicere, qui cepit, eam rem jam suam fuisse. ex quo domini in ceperit. 7o Pure debeatur I rime conditione plenae lis bertatis recuperatae.
t Ase oppignorasus J Quasi se ipse pro pretio tantisper pignori dederit , donee id repraeis
7 a Getam morte I Nouuus fuerit, anteis quam posset dimitti.
potuit, ut promissum praestaret, quamvis Eri va intercesserit.
r Sed ejus. quod praestare non potest. πει--tionis p. abit J Id non Deit Paulus Bali uius ea lege dimisi iis ut carratalium restitu ret libertati , qui Carvajalius , antequam libe
raretur , mortuus ruit : quo nomine rhpr
397쪽
potest, aestimationem praestabit. Hoc enim ' naturali simplicitati contru 'I' entius, quam quae Is in actione ' de praescriptis verbis, & de condictio r. δεν Id. ne οὐ causam dati cause non secuta Romani juris interpretes tradunt
IJ Ae τα Nus Auctor egit de fide publica , qua bello finis imponitur: hiem agit de fide, quae interponitur manenteis bello. Uiu. sup r. c. 2 . S. I.
. notum potestatum in bello agit. c- 22. fBelli commercia 3 . Vid. Crou. h. Nam &- jura quaedam nobis cum hoste commuisis nia sunt. Vide l. 3. c. I9. s. I. n. 1. MI. a. c. f 9: stualia sunt ruduoa 3 is De quibus usque . ad s. M. Bgitur.
commeasMι J o De quibus s. I cis Captivorum redemtio J is De qua g. 23.
In cia sum eo entio , per quam θello manente ad tempus bellicit ambin Mytivom dum in I. 39. f. i. si capi. pin. induciae delaribuntur : eum in breve, es Iractur tempus convenit, ne iuvitem labit. U.ide Graecis ἔχω χῆίγας ,
in pessi id est cohibere manus; quod ad manus non
Inter bellam, id pacem . nihil es meis dium I Hoc est , quod supra diximus , omnem statum esse vel belli , vel pacis , . & tertium non dari. Et hellum satin es nomen θ - Id est . . non actio, sed satus eo nomine indica-o tur: quae sunt verba Auctoris in L I. e.
stui potes se, etiam eum operati versuas non exeris 3 . Id est, etiam cum us
Activi dicitur J o In omnibus negotiis v moralibus potentia ah actu distinguitur. . seu ius ab ejus exercitio. Via. Ibr. l. s. e. q. f. Ἀ- Non pax est inducia it bellum enim nis. Enet, pigua cessas I Pax plerumque perpetua est; inducia ad breve plerumque tempus fiunt. Per pacem enim tota causa deciditur , ct de tota lite transigitur regulariter, indeque perpetua est. & omnis lis ea sopitur; quia per transactionem controversia fi nitur. In induciis suspenduntur saltem actus belli ei, salva lite, & controversia I adeo. que natura negotii est, ut ad breve saltem tempus fiant , v. s. ad mortuos sepelien-
398쪽
rimi Grol. m. III. Cap. XXI. 6. I. 393
dos, ut de conditionibus pacis interim tractetur , &c. Ratio in promtu est ρ quia non patitur odium, & ardor utriusque , nec rei publicae utilitas, ut tantae lites tamdiu pendeant. Atque hinc Iarro ferias heiali dixit apud Geli. L r. e. et q. Tota ergo causa manet in statu, quo est tempore i duciarum , ct tollitur saltem interim laedendi copia , eodem modo uti seriarum tempore in iudicio privato sistitur processus. Pacto tamen & paci tempus addi, R imducia in longum tempus constitui potant, prout enim palles de jure suo disponunt, ita ius est. Est entia igitur pacis est ut de causa transigatur reliqua pacto mutari possunt: perinde uti pactum de non petendo ad certum tempus, vel in certa persona fieri potest s ita pax quoque fieri potest ea lege , ut valeat quamdiu vivunt paciscentes, salvo iure posteris, si recipere velinti ED sectus est ut tali pace jus interim , & dominium , etsi temporarium, transferatur in rebus, quae sunt apud hostem, R is, qui possidet, jus disponendi habeat de rebus illis, nec in eventum rem illam salvam praestare teneatur; non enim jus , ct d minium restituitur finito tempore, sed lis ,& bellum. Econtrario essentia induciarum in eo conis
sistit . ut suspendatur belli processus; diu autem, ut diximus, suspendi sine praejudicio belli non potest e nec solet nisi partes aliud disponant; ita enim in hello Veientino centum annorum induciae contractae sunt. UD. I. I. e. Is . Idem contigit in bel. Io cnm caeritibus. Lis. I. 7. e. ao. Aliae in
quinquaginta annos, apud Ius. l. I. in . ξρα Effectus est, quod his induciis conistractis nihil juris concedatur, sed lis, &possessio interim in eodem statu maneat in rebus controversis, quae apud holiem sunt. Hinc jam patet, pacem religiosiam veram esse pacem, non inducias. Nam I. de ipsa causa controversa transactum , adeo
que lis sopita est, ct clausula saltem addita , donec inter patres litigantes amicabili compositione aliud convenerit. Ex qua ipsa clausula a. apparet, pacem illam per. tuam , ct aeternam esse , quia nunquam finiri, quin nec mutari debet, nisi uinumque partis consensu : temporaria autem tunc est , si post tempus aliquod pax tollitur. Unde notanter in principio tractatus dicitur, terna pax eso. Adeoque 3. promiserunt gontrahentes, se nunquam in perpetuum m. Ir. violaturos has conditiones pacis , neque inde recessuros , nisi mutuo consensu: possunt ergo ulterius pacisci partes , quod si mutua voluntate non fiat, lis in perpetuum sopita manet. Effectus hujus rei 4. hic est , quod jus verum . ct plenissimum in Evangelicos translatum sit, adeo ut nunquam redeat hellum . utpote quod in perpetuum est sublatum. Cons. Prudentia nostra jur. pubi. e. 38. F. 38. Disp. de possem. in pac. Sec1. I. S. II. Nodi in induciis non opus est clausula amnestiae , quia vi ipsa induciarum sequitur , ne interim invicem laedant e quod
plenius exposuimus in Disp. de Postlim. Dcy. . f. II. N az. Vide supra l. 3.
c. 9. f. I. pro Si md eo enit , ut belli tempore Umleat, id per inducias quoque valere I , , Nam
si tempore belli , ubi vis hostilis licita. est , aliquid fieri valide potest multo. magis id fieri poterit in induciis , ubio vis hostilis suspensa est. Nisi mauisse appareas , mustatum D ctari, sed ψ stincticines, se e. J . Id est ,
. ipsas actiones bellicas : certatio enim per ν vim , quae actu fit, tempore induciarum is fieri nequit. Contra si quid de pace dic7um erit , id in clarum tempore meum non haebit. Adeoque si quid convenerit ut pacis tem- pore valeat, id tempore induciarum non. valet, quia vere pax non est , sed saltem
in vis hostilis suspenditur. Pacem seques,am J . Sequestrum suppo- . nit rem litigiosam; adeoque indigitatur
u certamen saltem , seu vim hostilem ad . tempus deponi. Pacem temporalem J - Voce pacis gene. mraliter sumta, non pro decisione cauta , . sed pro quavis compositione , ct cessantione violentiae hostilis : proprie igituro induciae pax temporaria dici non possunt.. quia manet controversia , quae per pacem aetemporariam certo modo finitur. Pacem eWirorum J . Id est , pax in tet. castra : non ergo de causa ipsa. Via.. GHI. l. I. c. s.
Paticorum dierum 3 o Pro negotii natu- . ra. Vid. S. a. U. 3- Non definitiones , sed delineationes quadam l . Pax ibi generaliter sumitur pro quavis pactione, non de causa , sed de
399쪽
39ψ murta de Cocciii Commentarius Eaque figurata I . Rectius, significatio.
Bellorum serias I . Uti enim in privatis in judiciis sulpenditur processus belli in fe-m riis . ita in bello per inducias. Belli somnum J . Quia actus hostiles in-- terim quiescunt. renses serias J Id est , ferias judiciales. 1'apimm J η 4. Blo. 4. Certe iam La-m tia non misceant iurgia leges, te pacem piger annus habet , Uc. minuum J . Nam inducias paulo ante . belli sωnnum vocavit. Belu Dan ultim 3 o Quia effectus, ct actus. bellici quasi vinciuntur.3 Recte reprehendis Gellitis 3 . Rationemo addit , quia & in plures menses, S in is paucas horas dari induciae possunt. GAL. L I. e. as. At ipse postea addit, 'Nm ronem noluisse superstitiose inducias de-- finire, sed saltem demonstrare. Curatior. igitur est definitio durisconsulti in I. I9. s. I. capi. V post. nam regulariter, S. ex natura induciarum , ad breve saltemo tempus dari solent. Et ni horas dari J . V. g. ad sepeliendosv mortuos. GA. d. l. In annos etiam vigisti J . Liv. l. s. c. . 32. & nostiis temporibus inter Impiram torem , & Turcam. st draginta J UD. I. I. c. I S. I. z.
Centum J v I v. I. 7. e. zo. Theodo- . sius cum Persis. Maom mss. Ecel. l. 9.. e. 4. Inter Ambraciotas. & Acarnanes. - Diou. Sic. l. II. e. 6o. Alias inducias in O. annos. Jus. I. 3. in M. Inducias. Belgicas in I a. annos contractas , lexi
Qua Elam Patili defuitiovem redar eunus J η Immo Paulus in L l. I9. recteo definit , quia regulat iter in breve tem-- pus induciae fieri solent , etsi id pacto . mutari possit. 4 Rationem unicam , ξδ per se moventem in Hii m fui Fe cusationem adtanni bellic rum J - Si partes contrahentes non collo- is uti, vel alterius negotii causa , quod in breve tempus requirit, inducias laciant, is sed ea in genere in tantione, ut actusis bellici cessent, tunc instar pacis eas eς- se putat , juxta regulas interpretationis. - At verum hoc non est : nam essentia o pacis in eo consistit , ut de ipsa causavi transactum appareati quod non fit si sal. . tem id actum est, ut actus bellici cessent, . etsi longo tempore. t tune quia de pacis tempore dictunis, per inducias valeat J . Regulariter enim . si quid convesiit ut pacis tempore valeat, . id induciarum tempore locum non ha- . bet, vid. b. s. n. a. exceptionem au . tem , quam Auctor hic ponit, non agno- . scimus. Non ex ei Doris I . Quia aliud est pax . . aliud induciae. Sed ex mentis certa collectione I . Immo . dum partes causain ipsam non decidunt, . sed eam in suspenso relinquunt , certo. inde colligitur, eas noluisse pacem co
Alibi egimus 3 4 L. a. e. i6. ubi simul M probavimus, plera,que interpretationum regulas, quas late ibi tractat Auctor, eine. vel falsas, vel mete civiles.
I N D g nti iam J A Verba ejus haec sunt:. Ivaticias se dictas arbitravitir , quas tu, , dicas , inde uti iam ι pactum induciarum is erra odi es . us in diern certum uou ρο- gnetror, nihilque ineommodi detur : Ied ex. eo die poν ea uti iam , omnia belli iure . agantur. Pod dicitrer dies certus prU-- nitur , pactumque fis, ut ante enna diem. ue puguestir : atque is dies ubi venit, in- . de rui iam pugnet.: idcisco ex iis, quis bin dixi, voci ι. quas per queir iam comitum, copulam , nomen i Mesainum
Opiliis. J- Apud Gellium d. I. I. c. as. Sed quod inde J se Adeoque inutilia sunt v quasi lude O:ium. Εκικειοὶν J . Quod manus cohibeantur. α Geu. d. l. Ex Gellis 3 . Immo ex hoc , & qui ibi mallegatur Opilio, non apparet, nomen hoc olim per e scriptum. sed singulari numero in riam dictum esse. Gela L
M. illa J . Auctor hoe nulla auctoritate probat. Oitium e uetabant a verbo oui, quod nunc mi dicimti. J . Neque hoc probat Au-
400쪽
Murale nilne tautum J Nimirum , is seducia. ait ergo i utra in bella otium, noupax J , , Nam causa decisa non est, adeo-- que manet bellum ; sed durante bello a-- ctus hostiles suspenduntur. uι narrant, sape pacem Negatam, induiseias datas J ., Apud Livium dicitur: indiι. ei , iude nou pax facia. L 4. c. 3α &. apud eundem, i 8. c. 37. insecta pace
is liscis pacem petentibus annuas induciasis datas esse, refert Livius L Io. e. 46; se 29. c. I . Cupinis pacem s posset, In
,, mistis imiurias facere. Adde Marcel. LD 27. c. a . Xenoph. l. a. de expia. lariis p. 3 oz. Tisam. I. II. Te . b.
Au TOR ait, sinitis induciis non opus esse nova indietione, quia bellum non cessavit : at ea opus eme finita pace, quia novum bellum est priore finito. Vid. Petri
stuare I is Quia per inducias bellum non. dum est finitum , sed durat. Ipso iure se exerit Iliam belli J Id est, rem moto impedimento res redit in pristinum is statum. Us dominium . patria potesas in eo , qui a furore conoestiit J ,, Immo nec d is minium , nec patria potestas proprie qui- ,, escunt durante furore, sed sola admini- ,, stratio lapitur. Livium J ,, L. 4. c. ys. imrct. c. fio.
ri erant legati, qui res repeterent, d. l. 4.,, c. 8, negata restitutione bellum indictum
-rtopere pacem amarent J Inviti enim ellum Vejentinum renovabant, in ptimisse quia tribuni plebis id quovis modo imperi diebant, d. c. 6
U AE R I T u R , quomodo computetur tempus induciarum , an naturaliter , an civiliter 8 Resp. si de mente, ct lenia contrahentium constat, cessat quaestio; si non, brevius tempus valet. quia id certum, longius incertum est , adeoque civilis computatio obtinet. Pur. ME. P. D t. I. n. I 8. A t eontinuum 3 - Si scilicet terminus , ,, ad quem tempus currere debet. designa. tus non eis, v. g. in Icio. dies. Atit eum designatioue termiui J ,, Adeo. que ubi terminus, ad quem currere de-- het, designatus est, v. g. ad Calendas, , Martias. In priori ad momenta temporum J ,, Id si est, incipiunt induciae a momento, quori pactae sunt , 9 non finiuntur nisi elapsori ultimo centesimi diei momento. Iu enim nasura eouisuit J A Naturali enimi, computatione per diem intelligitur spa-- tium 24. horarum, & horae spatium prae- , , ter Propter 6o. momentorum. Εἰ aps s igiis tur omnibus his momentis finitae induciae
se dici possunt. uua fit au dies cimitis eoinputasio I , , Ni-
is mirum , a solis ortu ad ejus occasum. legibin , aut populorum mor in verit,
B e. J ,, Adeoque inter gentes, ac populos
In altero genere I si Si induciae fiunt cum se designatione termini. Utrum ad quem diem . ans mensena ἐaut annum dicium es. See. J - Duo hie, , quaeri possunt , I. an terminus a quo ,, comprehendatur in tempore induciarum: 2. an terminus ad quem in tempu. illud , , computetur. Gro ius negat priorem quinis stionem , & affirmat posteritarem. , Si proinde induciae ita contrahuntur , is ut incipiant Kalendis Februarii. & finiuriantur Kalendis Martii , certum est, eg, , eo momento, quo Kalendae Februarii il- , luxerunt, securitatem promitam incis. ,. re , indeque omne jus laedendi cessare. M liinc cum inter Philippum regem Hispa-- niae. & Flenticum Galliae regem Conve. nisset, ut die ς. Febr. Isqq. bellum sus. , , penderetur , eodem autem die Dux belis licus regis Galliarum Vignate expugnas.., set, merito quidam opinarunt, restituem, , dum castrum , quia captum fuit tunco cum bellum per inducias suspensum jzm, , fuit. Osaia. au Grs. l. 3. c. 21. 6 4. , Sed an Kalendis Martii finitae censeano tur induciae, alia quaestio est Auctor ido negat, & magis naturale ei videtur, te is minum ad quem hic sumi tanquam Paris