장음표시 사용
431쪽
careat, B. F. q. u. 2: non qui
. quid contra ossicium est, statim & irri.
. tum esse : 4'. nec contra ossicium esse .
M libertatem sibi parare . promittendo quod . iam est in hostis manu : ς'. nihilo de- . teriorem fieri patriae causam , cui is , qui captus est, ni liberetur, jam periissem censendus est. vera ratio cur pacta pri- vatorum cum hoste valeant , 6. in eo
in consistit, quod supponimus , hostem mi- nari incendia praediis. captivitatem per- . sonis , Sc. supponimus , imperantem idae impedire non posse. Hoc casu igitur sub-- diti jure necessariae defensionis partem v bonorum. ut reliqua conservent , dare , . vel promittere hosti . propitio jure pos-- sunt : eivitati enim nulla fit injuria . . tum quia res illae aeque . quin magis .m petitutae luissent , tum quia imperium . hoc casu desinit , ct jure necessariae de- . sensionis civis ea agere potest , quae adis sui . suarumque rerum conservationem . nece Taria esse judicabiti. Secus igitur se res habet si privatus . commercia cum hoste agit e ejusmodi
. pacta enim , quae hostis vires augent , in nostrae civitatis vires autem minuunt , . prohibita sunt. Vid. n. s. . An vero pactum militum captivorum,. quo Promittunt, se non ulterius milita. . turos , valeat, videbimus . I. u. I.
stimusque se extendat privatorum in pa. elyeendo potesita J Semper valet pactum si in de suo jure disponuntistuod publicum es , a privato Hienari 1ι- pese J . Quia de iure alieno, adeo-
. que extra fines facultatis a creatore con- . cessae disponeret.
Ne ducibuι idem belli id permissum est I . scilicet , extra fines ossicii , &. mandati.
Modo probavimω J vid. c. 22. f. T. . ubi dixit, ducem non posse de belli. causis, ct consequentibus disponere. De ipsorum actinuitas , ae rebus quaeri potest j . Adeoque de jure eorum privato. Hac quoque concedi non posse fine alia quo damus partis 3 . Si enim peρ iam , is frumentum . Nic. hosti promittit. viresis hostis augentur, & vires nostrae civitatis
Illicita cum eloibras ob ius superemi remeipitatis 3 o Civitas enim jus in res civis . hactenus h.bet , ut hic de iis In detra. . mentum civitatis disponere nequeat. Tum condiactis militibus ob Adem sarem mento datam J . Miles enim sacramento . se obstrinxit , quod civitatem defendere . velit, violare id videtur si promittit, se. eam non defensurum. Adv. infra S 7. sed siendum es J . Veram rationem, 2. cur fides a privato hosti data servari deis. beat, exposuimus initio h. S. Superest ut dubia a Laso supra ,. 1. rubr. 2.
. Primo ait, militarem disciplinam , &. juramentum praesti . um exigere, ne Pr,. vatus ab hoste ullum lucrum acquirat. . Resp. si milites, S subditi liberi lunt . . . omnino conventiones cum hoste prohi-- beti possunt i idque & disciplinae mili- . tari, Ne juramento convenit , nihil enimo sacere possunt , quo hostium vires auge- . antur. At si in hostium potestate sunt.. eisque ut hostibus quaedam promittunt , - ea .valent jure necessariae defensionis. Via.
. Secundo opponit. captos postliminio sal-- tem redire . adeoque eos contra jus p
,, blicum postliminii nihil promittere posse. ,, Resp. etiam ille . qui ab hoste d mittitur, ,, postliminio revertitur . I. 26 ss capi. quiis proinde aliquid pro illa dimissisuo promit- tit . nihil promittit. contra jus publicumis postliminii. is Tertio ait , hostem turpiter agere, quod
is a pagano contra tur mentum Murea te, Conin
is ita disciplinam militarem. contra Obedi in ,, tiam ducibus debitam , fidem exigat. At is iaepta est haec ratio . uti infra 9. 7 , ubiis haec materia repetitur, demonstrabimus.
stri a malum maius , aras certius restant,
maeas utilia etiam publico emseri debere In Majus autem m tum evitant qui certa. pecunia hosti promissa , incendia. & va- . stationem impediunt . qui capti , Pro- . mittendo se nolle militare , a servitute . se liberant. &α ia minis malum inauit rationem boni I. Hanc interpretandi regulam explicavimus , . & refutavimus supra l. a. c. 23. F. a. c.
Fides sola . qua quis potesarem ipsam sui.
se rerum suarum uon abdicat J in Sensus - est , fidem hosti datam ideo effectu ca- . rere non debere, quia fidem civitati de- . dii ; per hanc enim fidem civem se . suaque
432쪽
Ad IIug. Gratii L A III. cap. XXIII. 3. VII. 42
v suaque non subjecisse potestati civitatis; aleoque eam non obstare, quo minus &. se, suaque a potestate hostis, alia fidem data. liberare, eoque majus periculum . evitare possit. Neque titilitas publiea J., Sensus est , fio dem hosti datam nee ideo irritam reddi. . quod sine damno civitatis concedi non in possint ea, quae promissa sunt; quia ea is fides itidem non impedit, quominus ad in evitandum majus malum contra ossicium in aliquid hosti promittere possimus. Nos in vetam rationem jam exposuimus. Aud.
Sive legis auctoritate J J ,, An ergo legesis adimere facultatem cum hoste paciscendi. possunt 8 Vtii. n. seq.. Lex quidem posset adimere Iubditis haventesaeem J ,, Auctor dixit n. praeced. utili- ,, talem publicam sine legis auctoritate non M posse, incere ut id, quod contra off- ,, cium fit, irritum sit, si facto illo majus,, evitatur malum. Instat A uctor, legem ci- is vilem potestatem illam subditis auferte ,, Posse, adeoque tunc saltem pacta subdi. torum cum hoste non valere. Respondet M I. legem id non semper facere ι nec a. is id sacere semper posse , quia leges ad hu- is manum modum latae saltem obligant ,ri non si onus injungant a natura, ct ratio. is ne alienum. Vera ratio est, quod jus ne- secessariae defensionis nulla lege auferri pos- ,, sit, ct quod impetium in hoc casu desi-rinat. Vidi S. I. Non s ouis injuriant, quod a ratione. sura , plane Ghorreat J ,, Quale exri hypothesi Auctoris esset. si subditus im.
,, pediretur majus, aut certius evitare mais,, tum : rectius , si jus necessariae desentio. rinis ei auferretur.
Pro legibi haberi να- debem J A Quia
,, legibus naturae aliquid contrarium praeci. piunt. Vid. l. a. c. 14 S. I a. n. a.
Ut casis sumntae nec totis exciti iam Iis Toties hanc hypothesin generalem refuta
ri vimus. Vid. I. a. c. z. S. 6 n. 2. c. o. s. c. I 8 f. n. 6.
4 Interdici aquo iure potuit J - Uti si nihilo legibus naturae contrarium statuitur.
Jam irrisin erit actis prioati J - Quia ., Contra leges suae civitatis pactus est. Sed puniri tameu ideo poterat J se Quia imi, gem violavit.
Idio quod promist id , quod sui juris non erat J is Quod enim lege prohibenteis fit, est extra ius nostrum; agimus enimis ultra facultatem nobis jure concessam. Si iuratias I se Nemo enim fidem iuratam is dare debet , si scit, se fidem dare nonis posse; esset haea profanatio nominis divi. se ni r adeoque tunc poena perfidiae quoqueri obtinet.
An f. VI.D 2 redeundo in eareerem I is Si scilicetri promissa non praestiterit. Neqtie enim deteriorem reddit raptivi condisionem J - Atqui civitatis jus hoc casu mi-M nuere videtur, ut pote quam omnes cives is defendere tenentur. Sed ei respondimus G s. praeia.
is examinavimus supra L. a. c. I s. i. a T. , , se' l. 3. c. 22. s. 3.
Nam se' hoe feri posse, iam scierat, cum
promitteret 3 se fure belli enim in captos, & servos saevire licet.
N E adseratis eum, qui ipsos in potessarei ihabet, militem J .. Vera ratio est , quod is captus non subsit imperio pristinae civit ν, tis. quae cum eum defendere amplius non ,, possit, jus imperii amittiti Captus igituris jure necessariae defensionis se quovis mo- is do . etiam promittendo de non amplius is militando, liberare potest : neque pauiae is id praejudicat, cui aeque periisse videtur,
, , dum in potestate hostium constitutus Ope. is ram Patriae praestare nequit; neque desuntis alii, qui militare poterunt. Sane. Cumis hosti in captum omnia liceant, cum o si cidi quoque possit. Sc. multo magis exinis gi ab eo potest fides ne militet. Confiris ratur supra f. I. rubr. a.di S. s. N. 2. νΠhr. a. seq. Nec tinquam reditnror I ,, Hic non de, , pactis privatorum agitur , seu civitatis ,
betur J is cujus defensioni pacto renuncia Hhh a re
433쪽
re non potestis non quicquid contra osseiuna es, suis tins V irritum est J o Immo contradictio, , est actum valere, & tamen legibus con. ., tramari. Sane, lege prohibente deficit fa- is cultas moralis, Alias rationes modo pro. , , posuimus. Ne coutra oscium quidem, libertatem
fidi parere Is omittendo Fou iam es inho. Ilis mann J ri I. e. de redeundo in captiis vatem , in qua actu est. Nihilo euim deterior fir piaria ea a 3 si Sio Captus mansisset, itidem defendere non ,, potuisset patriam. Jam rei issee J ,. Quia facultas dilanden- di civitatem deficit. Immo jure Romano is pro servo, & civiliter mortuo habitus fuit. Vid. I. 3. c. 9. S. I.
NON fugere 3, , mi non carceri inclu- duntur , sed fide data pro lubitu in ter-ὐ ra hostili commeare possunt Teiici hoc eos etiams Dincti pronii serim Iis Vis enim non impedit consensum. Pr se sertim ii sit vis hostilis, utpote quae licib
Contra, quam quidam sentis ut 3 se Quiis fidem in carcere datam injustam praediis cant, quod Ver Lm non est, inprimis deri carcere hostili. Vide late Cane. Dec. M 349 u 3. Ita demum liber erit si ideo promiser t.
ne vinciretur J A Si quis fidem dedit de, non fugiendo, ea intcntione ne vincir se tur, non violat fidem si postea contra, fidem vinctus aufugiat. At si vinctus fi- isdem talem dedit, aufugere aboque peris fidia nequit. Commentar in Partim concessu estu, qui bellum gerisI, , Si Pt inceps praedam subdi his concedit ,
- Recte id negat Auctor, quia disponeretis de iure alieno. ι alteri qit tum 2 , , Uti quaestum est ,, per deditionem.
Aut ipso belli iure I se duo captus fit ser.
e un implere 3 ., Assirmatur. Nam omnium A consensu constat, fidem hosti datam ser- vandam esse; adeoque hactenui jus in se ii , item transfertur. Si proinde hostis po- , , test tem ejus, qui sub pacto dimissus est, is implorat, cogere ea debet subditum ut se paclis stet; si cogere no it, causam suam ,, facit , & nova est belli causa. Cogentis. Deritu es, in bello duntaxasse Enni J o L e. in bello . quod inter duas, , summas potestites geritur, & indictum, , est: huic enim bello jure Gentium certa, , qWaedam privilegia indulta esse . statuit ;ri quo etiam reseri, quod promittentis ma- gistratus adigere subditos teneatur , ut , , promissa praeitent. Aliud igitur obtinere, , , putat, in bello minus solenni quale se autem id sit , vide Disert. Prom IX. Sin. II. in quo tantum ei, qui juliam se causam habet, pacta esse servanda, at se At saepius jam dictum est , hellum taleis solenne non existere. In genere ergo duiscendum, inter duas gentes fidem a su , , ditis datam servandam esse Sane, fides, , etiam praedunt qua praedoni data impleti , , debet, & Magistratus promittentis cogere se hunc ad implementum potest; salva C A terum actione injuriarum contra prae' , , nem , qui vi alterum ad promittendum se induxit. Ob tui gentium, quo bellum gerentes obfringuntur auer alteri ira reddere θ - Ιm-- mo id ex ipso iure naturae est. Diam de factis privatorum I. Ita ut vel ,, eum dedere , vel adigere ad sitis f cien-
dum debeat. Vid. I. a. c 2 l. f. q. mri I. l. 3. c. 2o. S. 41. Md. I. I. c. 3.
ω puta si a privatis ololati essent D ,,sitim legati J,, Hoc enim utriusque par- tis consensu injustum est; adeoque hacte- , , nus non dissident.
434쪽
D E interpretatione tenendis regula JImmo in pactis nulla valet interpretatio . nisi quae ex natura verborum & negotii sequitur. Si id dubium, nullum est pactum. Sane, in exemplis s. seq. allegatis de voluntate citra ulla in interpretationem ex ipsis verbis satis contrit.
Vt TAM pactus non etiam ad libertatem ius haset J . Aliud enim est vita , . aliud libertas ; & illa salva esse potest. etsi haec sui matur. Ve'uvi uomine arma Non veniunt I. Haec enim sunt diversa r illae corporis . tegendi , haec corporis defendendi causa. adhibentur. Nam ipsa prasentia suaris tam habet J. Auxilia actu adsunt, adeoque pacti con-- ditio existit.
in fraudem hi se . periuritim 13a. Mera enim fuit cavillatio, & r . serva in mentalis : atque hinc in allegam to exemplo decrevit Senatus, ut ille utam terator, ct callidus , vineius ad Anniba- .lem duceretur. . CD. L LA Censore Quomiuiis notata 2 v Eos enim , qui ad Aunibalena non redissent. M tisque adeo iure biter . inoi sesque sitisnse, ut taedium vita ceperim, necemqne μ. bi consciserint. Gell. l. 7. c. 13.
si ea advenerint , mtelligi debent ta. Ita , qua periculum resis e faciant i . Si. quis paciscitur cum hi ste , se reddit . rum civitatem nisi auxilia certum intra. tempus advenerint . sine perfidia disser- . re iseditionem nequit si talia advenerint . auxilia , quae periculum cessare non ciant, quia manet eadem dedendi neceLa sitas.
S i dictum eerto loco soloi . qni locus posea dominum mutaveru J Etsi igitur tuto in hoc loco solvi non possit, ideo pactum non deficit, nee obligatio tollitur , sed
REDIissa ad hosem non dicetur qui clam rediit J . Respicit Auctor ad do cem captos . quos Annibal poI Can-ν nensem pugnam juratos ad Senatum mi. M sit, in castra redituros nisi de redimen-- dis captivis impetravissent. Horum unus M paulo postquam egressus erat e castris re- . diit, quali aliquid esset oblitus , R ideo . Romae remansit Reditu enim in castra in liberatum se esse jurejurando interpreta. . batur. Cis. I. 3. Uf. c. 32. Fid. ad mbriis ab hae 3. ix' 4.
in in potestati hostam sterum Ili J . In
. eo statu se sistere debet, in quo fuit an- . te dimissionem. Cicerori J . De iisdem decem captivis . loquenti d. l. 3. c. 32.
A CE s sto Nau esse principalis ata . Obsides enim dantur in securitatem ejus, - quod promi Isum est . adeoque ad ean. . dem causam accedunt. Unde finita obli--gatione principali finitur quoque accessis. nria obsidum. NO dis iuratoa se obligatio 3 - Ηoe de-- pendet a pacto partium, quae prout deis jure suo disponunt . ita jus eli , nequem tunc obsides obligantur ut accessio . sed Μ ut principales : at vix exemplum tale. adduci poterit. Id es , ut accessio tanttim eredantur J. Adeoque ut finita obligatione principaliis etiam liberentur obsides. Id enim natu-ηra negotii indigitat.
435쪽
I. Taci e quomodo fides interponatu noceat, integrum esse res suaινο- II. Exemplum iu eo, qui in tutelam re- movere. ripi a populo, aut rege , expetit : V. De mutis signis ex consuetudine III. uui colloquii postiles, mi admit- aliquid significantibus. tis r VI. De tacita approbatioue sponsionis. IV. mic tamen, dum collocutori non VII. Paeua quando tacise remissa.' I. C Ilentio 3 quae iam conveniri, non male a Iavoleno dictum est , Q y quod & ' in publicis , & in ' privatis, ' & in mixtis conventionibus usu venit. Causit haec est, ' quod consensus , qualitercunque indicatus , & acceptatus . vim habet juris transferendi. Signa autem consensus sunt ' & alia praeter voces , & literas, ut non , semel jam inducavimus. ' Quaedam natura insunt actui. IL Exemplum sit in eo , qui ' aut ab hostibus, ' aut ab externis veniens in alterius populi, aut regis fidem se dat. ' nam hic quin tacite se obliget, 3 ne quid faciat adversus eum statum , in quo praesidium petit, dubitari non debet. Quare ' sequendi non sunt qui A Zopyri factum a reprehensione remotum ajunt et neque enim fides ejus in regem, perfidiam in eos, ad quos coniugerat, excuset. ' Idem de Sexto Tarquinii filio, qui ad Gabios se contulerat , dictum esto. De Sinone 4 Virgilius :Accipe nunc Danaism insidias , V erimine ab uno Disie omues. III. Sic & qui colloquium aut postulat, aut admittit licetur, collocutoribus id innoxium sere. violandis ' jus gentium violari, pronuntiat ' Livius et addit,
G a o T I I. a Taeire post eruν , Milo ιoribus u lanotam B, J merito Moιλ- Ragnarim Hunnum culpat . quod abeuntem a eoiloquio Narsetem tela traus figere voluerit. sevis. lib. IL e. 7. )G x o N o v I LI Riliniis quaedam promiιιi J Quaedam promissa intelligi, etiamsi nominatim designata non fuerint. a se dum naitiea 3 Etsi nee dicto, nee sempto , nec alio sano externo exposita sint . tamen quia sine illis , in quod eonsensum est , eonstare non potcst . pro expressis habentur.3 - ώid furiaι J moliatur . aduersus eam rempublieam.
a st tacite pol-Ηostibus per colloquii speciems colloquium perfi-
4 Zopyri factum J I in. I , ultis colloquium perfide J Liv. as. Patri
Addo caesari De Beli. Gall. Lib. I. e. 46. ibique iudieio , ia eruditione pinstantissimi ut I. Da- ωisii , Nutam. I. B.
436쪽
perfide violatum . nam per fidem mendose eo loco scribitur. Cn. Domi
lius eo quod Bituitum regem Arvernorum per colloquii simulationem a cersiitum , hospitioque exceptum vinxit. hoc a Valerio Maximo judicium a Lib. IX. refert : Nimia gloriae cupiduas si ' perfidum existere coegit. Quamobrem mi 3-
rari subit cur scriptor libri . octavi belli Gallici Caesaris, sive is Hic ''tius est, sive Oppius, simile factum T. 7 Labieni reserens, adjecerit, ii Melitatem dis Comii scilicet siue ulla perfidia judica est comprimi posse in in hoc Labieni magis, quam scriptoris judicium est.
IV. At ' non ultra tacita illa voluntas trahenda est , quam dixi. nam dum collocutores nihil patiantur . ' specie colloquii 3 avertere hostem a belli coit filiis, sua interim promovere , perfidia vacat, & ' dolis bonis annumeratur: quare qui deceptum spe pacis regem Perseum ς arguebant, non ι .
tam juris, & fidei, quam animi excelsi , & gloriae bellicae habebant ratio- .1. nem, ut ex his , quae de dolis bellicis diximus, satis potest intelligi. Eig a L. Iu.
servavit, & qua Scipio Asricanus major situm castrorum Syphacis perdi- e m . lib. dicit, utrumque narrante ' Livio. Quorum exemplum imitatus h L. Sylla bello sociali apud Eserniam, ut apud Frontinum legimus. XXX. e. 4 U. Sunt &' signa quaedam muta ex consuetudine significantia, ut o. f Lib. Llim ' vittae, & rami olivarum : apud Macedones hastarum erectio: apud' η' Romanos ς scuta capiti impolita, si signa supplicis deditionis, ' quae proinde Obligant ad arma ponenda. Qui vero deditionem accipere se signitieat, ' an obligetur, & quatenus , ex his, quae supra ς dicta sunt, x Lib. III. petendum sit. ς ' Hodie vela candida tacitum habent signum petiti colis: quii : ' obligabunt ergo non minus, quam si voce petitum esset. XI. is ' VI. Spon-
Tencteros, ct Usipetes. Appiauus exe. legat.
e Seuta easti imposita J animus civilium Ir.d Sitna I unlieis deditionis I Apud Persas ma
nus post tergum eomplicatae. Λη-uoru lih.
XVIII. cap. g. pag. ara . ubi de syriis hoc dicitur. ad quem loeum notata Limi Moxii vide. scuta, & vexilla perversa apud Romanos, notat illem ammiamu libro XXV l. Cap. Io. p. sta. ubi vide missu notam. Snhmittere vexilla . Latinuo Paeaιαν pane rim. ce. 76. Apud Germanos , Κ eorum exemplo Elios , herbam porrigere Plinius lib. XXII. e. 4. Qui victi se dedunt inermes supplic.uit, ait Semrus ad i. AEneid. s7. e Hodie vela eandida taetrum habent senum petisi eosioquii J Ignis lactensus petiti eolloquii signum apud septentrionis populos. Aleminit Iobarinvs Isaevus, ct alii. Pliniis lib. X v ,3O. de lauru : ipsa pacifera , is quam prαι - ἀι etiam inter rematos hostes, quietu sis india
GRO No tr. ε Pre wm exissere I Mortia Asinam com lium . qui simulato colloquio evocatus. atque ita oppretius fuit, voeat perfidia Punicae G
Labieni J Qui comium pro rebelle , ingra to , & non semel perfido habebat g APertere hostem J Seeurum, & minux intentum rebus gerendis reddere , quum apte interim diligenter eomparet, ut apud Iustinum Ptolemaeus Philopator legationibus missis. quoad vires pararet morabatur Antiochum , lib. 3 I. 9 Ilata, rami Misarum J virgil. s. Iar, Optisne GraIugenum , eui me fortuna precari .
D vitta eomtos voluis pratensere ramos.
io Histarum erectio J L1ν. 33 , Ο. II Seuta Opiti immina I Appianuι a , civit. p. 4 4. de Afranianis interceptis. Ia Obluant ad .ma J duae ligna si partis alterius pratiatores edant, alterius partis est lin-
437쪽
a Lib. II, e. X v. f. 17. N Lib.
3r LIBERI It CAPUT XXIV. g. VI, Vn
' VI. Sponsio a ducibus facta quatenus tacite approbata a populo, aut rege censeri debeat, & hoc jam ' supra diximus, ' nimirum, ubi Aac, is fuit cognitus, & aliquid fictum, aut non factum, 3 cujus rei alia causi extra voluntatem faederis probandi dari non possit. VII. t. i Poenae remissio ' ex sola dissimulatione non potest colligi; sed ' opus est accedat actus talis, qui aut amicitiam per se ostendat, 'ut scedus amicitiae causa , 'aut opinionem de tali virtute , cui merito antefacta condonari debeant, sive ea opinio Verbis indicata est, sive rebus, quae ex more institutae sint ad talem significationem
G o T I I. Pana remissio J Tractat Polinus servat in excerptis legationum num. Iaa. an si reminsa sit 'eua iis . qui lacinus fecere , simul reis vitisi sit mandatoribus 7 non puto , singulos enim tenent sua delicta. G x o N O V I rir 3 cujus νῶ alia ea D J Quod nemo intentigat aliam ob rationem vel factum, vel inter missum , quam quod ostenderint pactionem a praesecto suo factam ratam haberi , aua quod nunquam facturi, vel intermissuri eraut , nisi ratum habuissent.
EX silentio neque consensus , neque dissensus sequitur , t. 142. R. I. cia 44. R I. iv 6. quia voluntas non est nisi declarata. Silentium enim est negatio actus, neque se declarat qui nihil dicit. Aliud ergo est si ex ipso silentio appareat voluntatis declaratio : uti I. ex facto , quo necessario elicitur voluntas : a. ex signis , quae vel natura significant voluntatem, ut nutus, vultus, ct c. vel ex initi. tuto : 3. ex iis , quae neces O sequuntur ex vel bis. Fide enim expressi omnia continentur , sine quibus fides illa explicatinequit : ct sic ubi de colloquio convenit, tacite quoque pactum est id , sine quo colloquium tuto fieti nequit : v. g. commea.
An S. I. pug Licis I ri Inter duas summas po- . testates initis. Prioatis 3 o Quae inter privatos celebran-
Et in mixtis 3 - ando summa potestas
stuod conss ustis qualitercunque indica rus , J s Omnis consensus vel verbis . vel, , factis declaratur. Si proinde voluntas il-- la teque ex factis , aut signis appareat , - obligatio inde oritur, quia partes ita di L- posuere. D alia prater mera I . V. g. nutus. Sc.. Vid. l. a. c. l. s. 4. n. I. c. 6. . l . - l. 3. c. I. S. 8. proles. S. g. l. 2. c. Hia. i. II. c. I 6. f. 26.
438쪽
kπadam natura insint actni J . Si quis . nottis fidei se tradit, promittit, se ei nonis nociturum : ita qui colloquium admittit, pollicetur securitatena , etsi id additum non sit . quia id ex natura actus sequi-
A u Υ sibiti reviens in asterius p puli fident se dat J Uti transfuga : aut ho--stis, qui per deditionem in nolitam trans. it potestatem. Aut ab exteruis 3 is Qui hostes non sunt. M sed cum quibus nec amicitia, nec hospi- v tium est, adeoque cum quibus ius capi- . endi, & postliminium obtinet. Via. supra cap. 9. S. 18. Nam Fie qtitu tacite se obliget, ne quid faciat adversus eum satum d , , dam enimis alterius imperio subest, eoque tacite prO- is mittit, se nolle laedere eum , cui se de- ω didit.
Sequendi mii sunt qui nisi Dolam a
reprehensione remotum astini J. Factum hoc
narratur ab Herod. L 3. his. in f se' giis. Z i. e. f. Sed Ctesiu id tribuit Megabyro Zopiri patri. caeterum, fictum ipsum male ab Auetote improbari, puto; quia Zopyrus
fidem non dederat, sed se transfugam mentitus erat; licere autem mendaciis quoque hostem sellete, ipse Auctor supra statuerat. Falsum autem omnino est, quod transfuga tacite fidem obligare videatur. Nam r. fiu-stra conjecturas , seu tacita promissa fingi. mus , ubi contrarium evidens , ct certum :z. constat, Zopyrum non transfugisse animo praesidium quaerendi . sed hostes dololallendi; quod licitum : & 3. inepte collinitur, eum tacite promisisse, qui expresse, ct communicato cum rege consilio aliud agitabat. Sibi ergo 4. imputent, qui hosti crediderunt . nec sibi satis ab eo fide expresse accepta caverunti Vii disp. de arm. illici
vitio. Zopyrus non ut transfuga saltem con-
iderati debet, sed ut talis, qui fidem is hostis imploravit, & suam dedit, ac NB. . cui cura . & defensio civitatis commissa. suit, quam proinde injuria hosti tradidit.
Idem de Rexto Tarquinii fila J - Qui ad
Gabios confugerat, ct pollea Psimates e Tom. IV.
. rum occiditi At alia in hoc perfidia: ra- . tio tu e . ac in Zopyro; nam Sextus nonis ad hostes transfugit, sed ad socios , quos ,, violare nens erat.
Tarite pollicetis, collactiturim tu ium. xium fure J Immo haec non tacita est fides, sed potius expressa; qui enim colloqui volunt, ea prati te ex medii necessitate debent , sine qu:bus id fieri nequit: non pota est autem sine securitate. Unde aegerrime induci potuit carolus VII. , ut dolian nem Burgundiae ducem specie colloquii occideret, ne umque hoc ipsi amici ejus improbabant ; de quo late Dan de Serre in av-
sidiasque fieri r unde maxime sibi prospexis. se Ludovicum in colloquium cum Edua do Rege Angliae descenturum , ait l. 4.
sis, Ius gemitim violari J ,, Intelligit ipsum
jus naturae, quia fides data violatur. Per inu exibiere coegit 3 - Cons. Crom λ. Ludovicus Simplicis filius postquam suase. Hugonis a Normannis spe colloquii captus suit, nugonem ad Duellum provocat, &- Hugo in Synodo damnatus, ac excO-m municatus fuit. Mailsov. l. a. p. 197, . Cons. m. l. 3 z. c. I 2. seq.
NON nitra J . Quam ad securitateni col-- loquentium. Specie colloquii avertera bsem a belli co; Dii J VM. Gron. h. Cons. Liv. l. 3 o. c. ,, II. Thriam l. IS. p. 3II. 3II. Gran
SIGNA quaedam rutita ex consuetudine
Iguifcantia 2 . De quibus late egimus i. a. I Li c. 4.
439쪽
34 Henrici de Cocce si commemtariis, Vc
c. 4. l. 3. e. 16. s. I. Voluntas enim . aeque signis, ac verbis declaratur. Conf. Aio ab Alex. I. 4. c. T. p. 472. ibiq. . Tiraq. sttia proinde obligant ad arma ponenda Io Quia his signis declarant , se hostes am- . plius non esse , sed potestati victorumae sese tradere velle. An obligetur, quaterem , ex his, qua supra dicta sinu. Ue. J . Demonstravimus, in deditionem simplicem non inferre aliquam in promissionem, aut fidei dationem a partem accipientis. Hodie Dela candida tacitum fatent Agnum pulsi colloqui J η plerumque pulsus Umpam norum, sonus tubae militaris, Sc. lndicia is sunt petiti colloquii. Vid. N. I. I . . p. 2Is. Unde Tubae, &c. signa muta v ae cantur apud Veget. de re misit. l. 3. c. q. Obligabunt ergo non minis 3 . Ex his signis . enim de voluntate certo constat.
Nimis . tibi se' actis fiat regrina . Ualiquid factunt, avi non facium, cum rei alia cara a 3 . Sponsio ergo obligat spon.
dentes . non vero summam potestatem , . nisi hujus voluntas accedat s ad quam eli- . ciendam solum flentium non lassicere. Auetor dixit I. a. e. I s. g. II. u. l. N. a. Sed si actus aliqui accesset int, qui ad in aliam causam prob ibiliter te serri neque- ω ant , tum recte intelligi. actum ratum is esse habitum, d. f. II. n. I. ε' 2.
. Aliud est si cum malefico qua tali actum . est ι tunc enim simul de remittenda ea. in re poena actum censeri debet. Via. l.
Optia es accedat aiam talis , qui aut amicitiam per se Osendas J . De quo late actumae est l. 3. e. zo. . I 6. seq. Ut foetu amicitia catila I . Immo id . de omni livdete verum esse, diximus sm 'a l. 3. c. ao. f. 4o. quia sita natura. omni laedeti amicitia inest. Atit opinionem de tali virtute, cui merito ante facta condonari debeantJ . Ex v - gis ejusmodi conjecturis juris temissio pi . ne non elicitur. Cum igitur ex tacita. voluntate nihil sequatur . nisi ipsi naturae . negotii res , de qua agitur, insit. Cer- tum est. plerasque interpretandi regulas, . quas Auctor affert, nullius sere mome -- ti in disciplina jutis naturalis esse; uti. plenius demonstravimus L 2. c. 16. per
Conclusio , cum monitis I. Movita ad fidem servalidam. II. Iu bello pacem semper spectandam :
m. Et amplectendavi etiam cum damno , Christavis pr.esertim. IV. Utile id victis r
U. Et victori. VI. Et obrum res dubiae sunt VII. Paceim famin sumina religisve servandam.
L Votum, V suis operis.' L I. A Tque hie finite me posse arbitror, ' non quod omnia dicta Lx sint, quae dici poterant, sed quod dictum satis sit ' ad jacienda sundamenta, ' quibus si quis velit superstruere speciosiora opera ,
440쪽
adeo me invidentem non habebit, ultro & gratiam reseret. Tantum antequam dimitto lectorem, sicut, cum de bello suscipiendo agerem, ' monita quaedam bello quantum fieri potest declinando adjeci, ita nunc quoque monita pauca addam, ' quae in bello , Ω ' post bellum valeant ad fidei curam, & pacis : ' & fidei quidem ' tum propter alia, tum ne spes pacis adimatur. Fide enim non tantum respublica quaelibet continetur , ut Cicero dicit, ' sed & major illa gentium societas r hac sublata , ut
Diter homines es commercium. Da z. Itaque merito idem ille Cieero ς nefarium esse ait, fidem frange- ' LI re, ' quae continet vitam di Rufinum, ut a Seneca loquitur, tamaui pro Rosci pectoris bonum : ' quam tanto magis praestare debent suinmi hominum rectores, ' quanto Caederis impunius peccant i itaque fide sublata seris e- Lxxxviarrunt similes , ' quarum vim omnes exhorrent. Et ' justitia quidem in caeteris suis partibus saepe habet aliquid obseuri : ' at fidei vinculum per se manifestum est, immo ' ideo quoque usurpatur , ut de negotiis Omnis dematur Obscuritas.
3. Quo magis regum est religiose hanc colere, ' primum conscientiae, deinde & 3 famae causa, qua stat regni auctoritas. Ne dubitent igitur, ' eos, qui ipsis fallendi artes instillant, ε id ipsum facere quod docenta' Non potest diu prodesto doctrina , quae hominem hominibus insociabilem facit: ' adde & Deci invisum. II. Deinde in tota belli administratione ' non potest securus, ct Deo itas L fidens animus retineri, ' .nisi semper in pacem prospectet. Verissime enim e. o M. dictum a Sallultio : ' sapientes pacis causa bellum gerere e cui congruit Augustini f sententia : non pacem quaeri, iis bellum exerceasuae, sed bellam dios. ad geri , Pinis.
res. c cap. Io. G N o v I I et M ora Dei J Nam quae eum eo pax esse potest . a quo nulla securitaε est, sed semper insidia. ant vis exspectandae sunt Talis autem , qui fidem. R iusiurandum nullo sibi tom
a Saepe hahes ali id obsini J Non agnoseitue semper . sed plerumque ab utraque Parte speeiose praetenditur.3 F-a , qtia sat J Tucit. 4 . annal. 4o. caeteris martiat.- in eo sura consita , quia esπ- ore ni putent, riseiptim die resam eis δε
sem , avibrae praeima rerum ad famam dirigenda.