Hugonis Grotii De jure belli ac pacis libri tres, cum annotatis auctoris, nec non J.F. Gronovii notis, & J. Barbeyracii animadversionibus; commentariis insuper locupletissimis Henr. L.B. de Cocceii ... sub titulo Grotii illustrati antea editis, nunc

발행: 1752년

분량: 644페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

4 6 MARE LIBERUM.

1num illum principem, patremque familias suas quasdam μ' se υνι .

non in aere, aut rabulis, sed in sensibus, animi ue singulorum , ubi immitis etiam, o aversantibus legenda occurrerent. His digibus summos pari ιν , aIque infimos reneri. In hau non in regibuν licere . quam putii Adversus di creta decurionum , decurionibus contra praesidum edicZa, ρυ- sidum in regum i orum sanctiones. Quin illa stria populorum, inque nrbium singularum jura ex illo fonte dimanare, inde sanctimoni./m suam, atque majesatem accipere. bicut autem in i o homine alia sunt , quae sabet cum omnibus communia , alia quibus ab altero quisue distingui-rur : ita earum rerum , qu- in usum hominis produxisset natura , alias eam manere communes , alias cuwque industria , ac labore propria erimotuisse. de utrisque autem datas leges ut communibuου quidem sine detria

mento omnium omnes uIerentur it de catiris autem quod cuique contigis

si, eo contenι- ab ineret alieno. Haec s homo naE- nescire potes nisi homo ese d meris, hac si lentes viae runt quibus ad verum omne caecurientibin sola natura fax illuxit, quid vos sentire, ac facere quum es.

principes, populique christiani ' Si quis aeurum flutat, ea a se exigi, qua iam sancti nominis professo requirit , euisu minimum es ab injuriis ab- sinere , certe quid sui si ficii scire quisque potes ex eo , quod atieri praecipit. Nemo es vestum, qui non stalam edicat, rei quemque suae esse

moderisorem, se arbitrum : qui non suminibuου, locisque publicis cives omnes mi ex aequo, se promisue jubeat, qui non commeandi, commercam inque id rIaiem omni ope defendat. Sine his A parva ilia societas , quam rem blicam vocamus, con re non pose judicatur se certe consure non pot/s quamobrem non eadem illa ad sustinendam totius fomani generis societatem , atque concordiam erunt nece saria ' Si quis asiemin haec vim faciat, merito indignamini , exempla etiam pro su-gis is magnitudine a tuitis, non alia de causa , nisi quia, ubi sapisssim licent, flatus imperii rranquilluου esse non potes. Q ιοἐ s rex in

regem , popul- in populum inique , o violenter Gat , id nonne ad serrurbandam magna luius civitatis quietem , o ad summi custodis spectui injuriam ' Hoc interest , quod Acut magistratus minores de vut so judicant, vos de maristratibus, ita omnium aliorum di licia coxn flenda vobis , o punienda mandavit rex unives, τε 'ra excepit silii Isautem quanquam siupremam animadvcrsionem sigi referet I , Iardum , occuliam, me miratum , nihilominus duos a si judices doloqui, qui ro

452쪽

scientiam cuique suam , se famam sise evissimationem alienam. HecIribunisι ictas parent , quibus alia praeclina sint i ad haec infirmi provocant et in fu vincuntur . qui vincunt viribus d qui licentiae modum non saturent , qui et ili putant conogare quod emisur humano sanguine , qui injurias injuriis defendunt , quorum mans a facinora neces es o consentiente bonorum judicio damnari , ct sit ipsorum animi sentcntia non ab IV. Ad utrumque ooc forum nos quoque novam causam asserimus ; non hercule de staticidias, aut tigno injuncis , quales esse privatorum solent, ac ne ex eo quidem genere , quod fregum es inter populos , de atri jure in con so haerentis , de amnis, aut i

sula pose ne : sed de omni prope Oceano . de jure naviganti , de

Bbcrtate commerciorum. Inter nos, ct Hispanos haec conιroversa sint o bisne immensum, se vastum mare regni unius , nec maximi accesso rpopulone cuiquam jus sis volentes populos Wohibere . ne vendant, nepcrmulmi, ne denique commeent inter sese et sto uerit ne quisquam quod suum nunquam fuit elargiri , aut invenire quod j rm erat alienum : an jω aliquod Iribuat manifesta longi temporu injuria. In hac disiepraiione i is . qui inter usanos praecipui sint divini, atque humani juris magistri , calculum porrigim u . Vsi, denique res aniae proprias leges imploramm. Id si nihιι jurari, se eos. quos ratio certa convincit . cupiditas vetat desii re . vestram . Principes , majesutem , vestram fidem quotquot sis ubique , Gentes . a ellamuri Non sterplexam . non infricatam movemin quaestionem. Non de ambiguis in religione capisibin , quae plurimum habere videntur obsicuritaIu , qua tanu tamdiu animis de Nata, apud sapientes hoc fere certum reliquerunt, nusquam minus inveniri veritatem, quam ubi cogitar Uinsis. Non d. tu nostra reipublica , se libertate armis haud parta , sed vindicata : de qua recte satu re is demum posunt, qui jura priria Belgarum , mores avitos , ct in tutum non in leges regnum . sed ex legibus princis sum accreate cognoverim , in qua tamcn quaestione aeqxis judicibus emtrema servitutis depνHa necessim ; subtilius inquirentibus decreti soluationum publica auctoris.es , infensis etiam, o ma votas adverstriorum confesso nihil dubitandum reliqtiit. Sed quod hic proponimus , nihil cum istis commune habet. nullius indiget anxiae dissais Itonis. non ex ditini codicis hendet explicatione, cura masta multi non capiunt. nen ex unius I uli siciis , qua caeteri miriso ignorant. Lex illa, e cujus Frscripto j ci U.Lm es , tvmiu es non do. cisis, ut Tole ι arim a d omnes e

453쪽

est facilis intellecta, utpote nata eum singulis , singulorum mentisus in siι a. Ius aurem . quod petimus, ιale est , quod nec rex subditis negare aibeat , ni que Chri0gianus non Christianis. A naIura enim oritur, qua ex aquo omnium parens est , in omnes munifica , cujus imperium in eos extenditur, qui gentibus imperant , se apud eos sanctismum est, qui in pietate plurimum profecerunt. Cognoscite hanc causam Principes , cognoscite Populi. si quid iniquum postulamus, scitis qua et oba , se e-bis eorum, qui viciniores nobis esiis , apud nos semper fuerit auctoriras. monete , parebimus. Guin s quid a nobis hac in re peccasum est. iram vorram , odium denique humani generis non deprecamur. Sin com arrit se res habet , quid agendum sit , vestra religioni, se aequitati relim quimus. Olim inter populos humaniores summum nefas habebaIur , ammis eos impetere , qui res suas arbirris permitterent. Confra qui ram aquam condisionem recinarent, ii non ut unius, sed ut omnium hostes spe communi comprimebantur. Itaque eam in rem videmus icta sedera, judices conssisutos. Reges 'si, validaeque gentes nihil aeque gloriosum , ac magnificum deputabant, quam aliorum coercere inso ntiam , aliorumi firmitatem , atque innocentiam sublevare. λι s mos hodieque obtineret , ut humani nihil a se alienum homines arbitrarentur , profecisorbe non paulo pacatiore uteremur . refrigesceret enim multorum audacia , se qui jussitam utilis iis causa nunc negligunt , injusfiliam δε- mno suo dediscerent. Sed hoc ut in causa isthac non frustra forte se ramus , ita illud cerio confidimus ; bene rebus expensis exi maturos mos omnes , imputari nobis non magis flos pacis moras , quam bellic auras : ac moinde vii hactinus amici nobis , favent s. atque benevoli fuistis , ita vos aut etiam magis in posterum fore. quo nihil optatius iris potest contingere , qui primam partem felicitatis tutam bene faccre ,

alteram bene audire.

454쪽

MARE LIBERUM. C p. ICAPUT LIure gentium quibusiis ad quo is liberam esse naveritonem.

Ropositum est nobἰs, breviter, ac dilucide demonstrare , ius esse BatavIs, hoe est, ordinum Federatorum Belgico Germaniae subditis ad Indos, ita uti

navigant, navigare, cumque ipsis commercia colere. Fundamentum struemus hanc juris gentium, quod primarium Vocant, regulam certissimam , cujus perspicua, atque immutabilis est ratio: Γατε. cutias genti quam ι ab ram adire, cumque ea negotiari. Deus hoc ipse per naturam loquitur, cum ea cuncta, quibus vita indiget, omnibus locis suppeditari a natura non vult rartibus etiam aliis alias gentes dat excellere. Quo illa Z nisi quod voluit mutua egestate, & copia humanas severi amicitias, ne singuli se putantes sibi ipsis sussirere, hoc ipso redderentur insociabiles Z Nunc factum est, ut gens altera alterius suppleret inopiam , divinae justitiae instituto, ut eo modo si-eut Plinius dieit quod genitum esset uspiam , apud omnes natum Vide- a P viretur. Poetas itaque canentes audimus rNec vero terra feste omus omnia possunt. Item: ε VisoLExcudent Hi ε: & quae sequuntur. Hoc igitur qui tollunt, illam laudatis ς 3. simam tollunt humani generis societatem, tollunt mutuκs benefaciendi occasones, naturam denique ipsam violant. Nam & ille, quem Deus terris νreum circumfudit, oceanus, undique S undique versus navigabilis, & ventorum L stati, aut extraordinarii flatus , non ab eadem semper , R a nulla non ali- ιisse. F. quando regione spirantes, nonne significant satis concessum a natura cunctis gentibus ad cunctas aditum Hoc Seneca ς summum naturae beneficium putat, quod & vento gentes locis dissipatas miscuit, & sua omnia in regio M. nes ita descripsit, ut necessarium mortalibus elset inter ipsos commercium. Hoc igitur jus ad cunctas gentes aequaliter pertinet: quod clarissimi juris a. e met r. sulti ε eo usque producunt, ut negent, ullam rempublicam, aut Principem prohibere in universum posse, quo minus alii ad subditos suos accedam, & cum illis negotientur. Hinc jus descendit hospitale sanctissimum : hinc que D. Pu relae ε : uod genus hoe hominum, qua, hirc tam barbara morem Permittit patria ' hospitio prohibemur arena.

Et alibi fr

- littusique rogam Innocuum, Ucunctis undamque, auramque palmum: Et scimus, bella quaedam ex hac causa coepisse, ut Megarensibus in Atti .e neomnienses L, Bononiensibus in Venetos . t Callellanis etiam in Amerimnos has t

455쪽

o MARE LIBERUM.

peregrinari, & degere apud illos prohiberentur, si arcerentur a parti spathna

earum rerum quae jure gentium , aut moribus communia sunt , si denique ad Num. commercia non admitterentur. Cui simile eli quod in Mosis β historia , & indo' apud Augustinum i legimus, justa bella Iscaelitas contra Amorraeos gelsisse, 1 . 4u M. quia innoxius transitus denegabatur, qui Iure Humana Societatis aequissimosver Nu. patere debebat. Et hoc nomine Hercules Orchomeniorum, Graeci sub Agamemnolle Mysorum Regi arma intulerunt ροι quasi libera essent naturalitee in S, . itinera ut Baldus dixiv et accusanturque a Germanis apud Tacitum φ Romani, quod colloquia, congressus quo gentium arcerent, stuminaque , & ternas , in αλ. & coelum quodammodo iplum clauderent. Nec ullus titulus Christianis quor o Φων. clam in Sarracenos magis placuit, quam quod per illos terrae Iudaeae aditup ale. r. arcerentur p. Sequitur ex lententia , Lusitanos, etiamsi domini essent earum o .. y regiotium, ad quas Batavi proficiscuntur , injuriam tamen iacturos fi aditum prediatiis. BataVis, & mercatum praecluderent. p. a. I s. in anto igitur iniquius est volentes aliquos a volentium populorum coma ora, mercio secludi, illorum opera, quorum in potestate nec populi illi sunt, nee aeua,. illud ipsum, qua iter est , quando latrones etiam, & piratas non alio magis nomine detestamur, quam quod illi hominum inter se commeatua obsident, atque infestant Ir

Lusitanos nullam habere jin dominii in eos Indos, ad quos Batavi

navigant , ritati inventionis.

Ν Οn hssa autem Lusitanos eatum partium domino , ad quas patavl a

cedunt, puta Iavae, Taprobanae, partis niaximae Moluccarum , certissimo argumento tolligimus , quia dominus nemo est ejus rei, quam nec ipse unquam, nec alter iplius nomine polludit. Habent insulae istae , quas dieimus, R semper habuerunt suos Reges, suam rempublicam, suas leges, sua jurat. L B Lusitanis mereatus, ut aliis gentibus conceditur : itaque & tributa cum pen, dunt, & jus mercandi a Principibus exoratat, dominos se non esse, sed ut externos advenire satis testantur i ne habitant quidem nisi precario. Et . Nom quanquam ad dominium titulus non sufficiat, quia A possessio requiritur , , z-ε cum aliud sit rem habere , aliud jus ad rem consequendam, tamen ne titu, - ραα. tum quidem dominii in eas partes Lusitanis ullum esse affirmo, quem itoa 4 -' ipsis eripuerit Doctorum, & quidem Hispanorum sententia. Primum si di4eent, inventionis praemio eas terras sibi celside , nec jus , nee verum dicent.1 3. M 3- Invenire enim tion illud est oculis usurpare, sed apprehendere, ut Gordiani epistola ostenditur t unde Grammatici invenire, ' occupare β pro verbis p se δερ. nunt illem significantibus i & tora Latinitas quod adepti sumus , id demum in seniae nos dicit . cui oppositum est Pirdor S ipsa uaturalia ratio.

456쪽

MARE LIBERUM, CU. II. O m.

& legum diserta verba φ, ' eruditiorum interpretatio manifeste ostendit, ad . I. . titulum dominii parandum eam demom sufficere inventionem, quae cum possessione conjuncta est, ubi scilicet res mobiles apprehenduntur, aut immobiles terminis, atque custodia sepiutitur ': quod in hac specie dici nullo modo iam in potest. Nam praesidia illic Lusitani nulla habent. Quid quod ne reperisse quidem Indiam ullo modo dici possunt Lusitani, quae tot a saeculis fuerat celeberrima. Jam ab Horatii tempore et is L.

Impiger extremos turris marestor ad DdMPer mare pauperiem fugiens. e m. 1.

probanes pleraque quam exacte nobis Romani descripsere 3 Iam vero & caeteras insulas ante talitanos non finitimi tantum Persae, & Arabes, sed fu- tu' tr ropaei etiam, praecipue veneti noverant. Praeterea inventio nihil juris tri- r, ra. huit, nisi in ea, quae ante inventionem nullius fuerant . Atqui Indi, cum x Z.1.s ad eos Lusitani venerunL, etsi pdrtim idololatrae, partim Mahumetani erant, gravibusque peccatis involuti, nihilominus publice, atque privatim terum, pos ' - sellionumque sitarum dominium habuerunt, quod illis sine julta causa eripi non potuit β. Ita certissimis rationibus post alios auctores maximi nominis 'concludit Hispanus victoria ' : Non polist, inquit, Christavi se lares, aut eccissiliteipo editate civili, S principatu privare infideles . eo duntaxas titulo, quia n. a. vi sei desti sinι, nisi ab eis alia injuria profecta sit. Fides enim, ut recte inquit . s. Thomas Φ, non tollit jus naturale , aut humanum , ex quo dominia prosecta G2. --. sunt. Immo credere infideles non esse rerum suarum dominos, haereticum

esti A te, ab illis posessas illis ob hoc ipsum eripere surtum est, & rapi- --'na , non minus, quam si idem fiat Christianis. Recte igitur dicit Victoria , anis. ia. ι non magis ilia ex causa Hispanis ius in Indos quaelitum , quam Indis maia fuisset in Hispanos, si qui illorum priores in Hispaniam venissent. Neque Dinin m vero sunt Indi orientis amentes, & insensati, sed ingeniosi , A solertes, ita ι. f. I Pol ne hinc quidem praetextus subjiciendi possit desumi, qui tamen per se ιν satis est manifestie iniquitatis. Jam olim Plutarchus πρeῖα ν πλιονιξι nise dicit ἐπιρωσα τα βαφαρμα, improbam scilicet alieni cupiditatem hodsibi velum obtendere, quod barbariem mansuefacit. Et nunc etiam color illa redigendi invitas gentes ad mores humaniores, qui Graecis olim, & Alexandro usurpatus est , a Theologis omnibus, praesertim Hispanis , improbus, 't

atque impius censetur. praef. . s.

CAPUT III.

Lusitanos in Indos non habere δενι dominii titulo donationis Pontificia. SKcundo si Pontifici, Alexandri Sexti divisione utentur, ante omnia illud

attendendum est, volueritne Pontifex contentiones tantum Lusitanorum , dc

457쪽

MARE LIBERUM , Cap. III, ct IV.

Castellanorum dirimere, quod potuit sine, ut lectus inter illos arbiter ; floco ut & ipii Reges jam ante inter se ea de re sedera quaedam pepigerant φ: R. mis s. hoc si ita eli, cum res inter alios acta sit, ad caeteras gentes non pertin Dii- bit: non vero prope singulos mundi trientes duobus populis donare. Quod - 1. It etsi voluiiset, & potuisset Pontifex , non tamen continuo sequeretur, dominos 14. I . eorum locorum esse Lusitanos, cum donatio dominum non faciat, sed se. 'imiti cutia traditio=: quare & huic causae posseisio deberet accedere. Tum vero λώι. p. i. li quis jus ipsum sive divinum, sive humanum scrutari volet, non autem . cx cominodo suo metiri, facile deprehendet, donationem ejusmodi ut rei alis .is. , . nae nullius eiic momenti. Disputationem de pote itate Pontificis , hoc est, epia I ide scopi Romanae ecclesiae hic non aggrediar, nec quicquam ponam nisi ex hy- . r. iis pothesi , hoc est , quod confitentur homines inter eos eruditissisi, qui plu-ΩΙ. Tων - rimum Pontificiae tribuunt auctoritati, maxime Hispani: qui cum pro sua perspicacia iacile vident, Dominum Christum omne a se terrenum imperium. p. abdicasse φ, mundi certe totius dominium, qua homo fuit, non habuisse , eum & si habuisset, nullis tamen argumentis astrui posse ius illud in Petrum ,πT ,. aut Roman in ecclesiam vicarii jure translatum: cum alias etiam certum sit, M.od Gn multa Christum habuit se , in quae Pontifex non successerit 4, intrepide assi Viri - marunt utar ipsorum verbis Pontificem non esse dominum civilem , aut temporalem totius orbis Immo etiam si quam talem potestatem in mundo - c. pecca. haberet, eam tamen non recte exerciturum, cum spirituali sua iurisdictione contentus eo debeat, saecularibus autem Principibus eam concedere nullo ηωρ. modo posse. Tum vero si quam habeat potestatem f, eam habere, ut lo-I., quuntur , 1n ordine ad spiritualia. Quocirca nullam illi esse potestatem in sit 'ir. populos infideles, ut qui ad ecclesiam non pertineant g. Unde sequitur exor. lentensia Cajetani β, A victoriae , & potioris partis tam Theologorum , quam Mn. .. . . Canoniitarum , non esse idoneum titulum adversus Indos, vel quia Papa O. O is dederit provincias illas tanquam dominus absolute , vel quia non recogno-,' . --. Icunt dominium Papae r atque adeo ne Sarracenos quidem ista titulo uiuae n. a. quam spoliator.

Lusitanos is Ddos non Iabere jus dominia lituis belgi. .. M Is Ieitui sublatis eum manifestum sit, quod & Uictorἰa scribit , Rin

' ' panos ad terras remotiores illas navigantes nullum jus secum attulisse occupandi eas provincias, unus duntaxat titulus belli restat, qui & ipse si justus siet. tameu ad dominium proficere non posset. nisi jure praedae. hoc est, pon

458쪽

MARE LIBERUM , Cap. IV. 4 3

post occupationem. Atqui tantum abest, ut Lusitani eas res occupaverint. iut cum plerisque gentibus, quas Batavi accesserunt, bellum eo tempore nul-4um haberent. Et sic igitur mullum jus illis quaeri potuit: cum etiam si quas ab Indis pertulissent injurias , eas longa pace , & amicis commerciis remisisse merito censeantur. Quanquam ne fuit quidem quod bello obtenderent. Nam qui barbaros bello persequuntur, ut Americanos Hispani, duo solent praetexere , quod ab illis commercio arceantur, aut quod doctrinam verae religionis illi nolint agnoscere. Et commercia quidem Lusitani ab Indis imp trarunt, ut hac in parte nihil habeant quod querantur. Alter vero , obtemaus nihilo est justior, quam ille Graecorum in barbaros , quo Boetius V

An diffaut quia aikfidentque mores ,

driosas acies , U fera bella movent.. Alternisique volunt perire telis P

Non es jusa satis μυitiae ratio. Illa autem & Thomae , & concilii Toletani, R Gregorii, & Theologorum, Ca

moni starum, Iurisprudentiumque sere omnium conclusio est 4: Quantumcunque fides annuntiata sit harbaris nam He his, qui subditi ante fuerunt Christianis Principibus, item de apostatis alia est quaestio probabiliter, &lassicienter, & si noluerint eam respicere, non tamen licere hac Tatione tos bello petsequi, & spoliare bonis suis L Operae pretium est in hanc rem icta Caietam verba describere f: Viιidaim, ait, infideles nec de Dre, nec de ficto subfiunt secundum temporalem jurisdictionem Principibus Chrisin iis , ut inmissi rpuravi, qui nunquam imperio Roviano subditi fuerunt, terras habitantes. , in qu bis iam itanum nunquam fuit nomen. Horum namque domini, quamias inseaeles , legitimi domina sunt, Me regali, sive Iobrico regimine gubernantur: nec sunt propter infidelitatem a dominis si reum privati, quum dominium si ex jure σομνυo , infidebim ex divino jure . quod non tollit m positioin, ut supe- iis in qu.esione habitum est. Et de his nullam scio legem quoad temporalia. contra hos uulgus Rex, nullus Imperator, nec Ecclesia Romana potes misere bel-Jum ad occupandaι terras eorum , aut subjiciendor illos .temporaliter: quia nulla subes calsa jusa belli, cum JGu cir a , Rex RYωu, cui data es potes, iu.calo , V in terra , m feris aά capiendam possisAnem mundi , non milites armata omilitiae, sed sanctos praedicatores , ficus oves inter lupos. I de nec in tesumento veteri, tibi armata manu possitisio eras capienda , turea in ectum in.ladium legoaellum alicui propter hoc , quod non erant Meles.: sed quia nolebant dare trausuum , vel quia e 1 offenderant, ut Madiar vω , mel ut recuperare nisi a. , δυiua

.largitate sbi concessa. Unde gravissime peccaremus , si Mem I I risi δε- p r

hanc viam ampliare contenderemus: nec essemus legitimi Domini Eltirum i sta magna latrocinia committeremus , V teneremur ad reuesitationem, utpote injusti .debellatoris , aut occii patores. Mittendi Osient ad hos tradicatores boni viri, . qui αerbo , V exemplo converterent eos ad Deum : U rum qui eos opprimant, vi

. MIndis p. a.

2, a. q. I .are. g. e.

459쪽

is fine par.

Et ne da

νum. Et in hanc formam audimus saepe in Senatu in Hispania, Re Theol gis, praecipue Dominicanis, decretum fuisse, sola Verbi praedicatione nos bello Americanos ad fidem traducendos : libertatem etiam , quae illis era n mine erepta esset, restitui debere, quod . Paulo tertio Pontifice , & Car lo U. Imperatore, Hispaniarum Rege , comprobatum dicitur. Omittimus iam , Lusitanos in plerisque partibus religionem nihil promovere , ne operam quidem dare, cum soli lucro inviolent. Immo & illud ibi verum eise, quod de Hispanis in America Hispanus scripsit, non miracula, non signa audiri , non exempla vitae religiosae, quae ad eandem fidem alios possent impellere. sed multa scandala, multa facinora, multas impietates. Quare cum & p sessio, & titulus deficiat possessionis , neque res, ditionesque Indorum pro taωlibus haberi debeant, quasi nullius ante fuissent , neque cum illorum essent, ab aliis recte acquiri potuerint, sequitur Indorum populos, de quibus nos loquimur , Lusitanorum proprios non esse , ted liberos , & sui juris et de quoipli doctores Hispani non dubitant g.

Mare ad Indos, aut jus eo navigandi non esse proprium Lusianorum titulo occupationis. S I ergo in populos , terrasque ,& ditiones Lusitani ius nullum quaesiverunt,

videamus an mare, & navigationem, aut mercaturam sui iuris facere potu rim. De mari autem prima sit consideratio , quod cum passim in jure aut nullius, aut commune, aut publicum Juris gentium dicatur , hae voces quid significent ita commodissime explicabitur, ii Poetas ab Hesiodo omnes ,& Philosophos, & Iurisconsultos veteres imitati in tempora distinguamus ea, quae tempore forte haud longo, certa tamen ratione, Se sui natura din. m. creta Neque nobis Vitio verti debet, si in iuris a natura procedentis i f. ου explicatione auctoritate, & verbis eorum utimur, quos constat naturali it ita sis,.. dicio plurimum Valuiste. Sziendum est igitur, in primordiis vitae humanae ira Urim aliud , quam nunc est, dominium , aliud communionem fuisse . Nam do- ε . . minium nunc proprium quid significat, quod scilicet ita est ali jus ut al- Vas terius non sit eodem modo. Commune autem dicimus, cujus proprietas in- 4 rov. M ter plures consortio quodam, aut consensu collata est , exclusis aliis. Lim i , --.io. Marum paupertas coegit Voces easdem in re non eadem usurpare. Et sic so. iniis ista nostri moris nomina ad jus illud pristinum, similitudine quadam , & im ne , reseruntur. Commune igitur tunc non aliud fuit, quam quod simpliaciter proprio opponitur e Dominium autem facultas non injusta utendi re seriis vi communi, quem usum Scholasticis visuin est ficti non juris vocare , quia

is i. qui nunc injure usus Vocatur, proprium est quiddam, aut, ut illorum

minu

460쪽

MARE LIBERUM, Cap. V. 6

umore loquar , privative ad alios dicitur. Iure primario Gentium , quod & Naturale interdum dicitur , & quod Poetae alibi aetate aurea, alibi Saturni, aut . Iustitiae regno depingunt, nihil proprium sui it quod Cicero dixit: Mnι α

rem pri ta ntilla uatina. Et Horatius tmiae propriae telluria herum natura me illum, Nec me, nec quenquam satuit. Neque enim potuit natura dominos distinguere. Hoc igitur senisseatu res omnes eo tempore communes nide, dicimus, idem innuentes quod Poetae , cum primos homines in medium quaesivisse , & Justitiam casto sedere res medias tenuisse dicunt: quod ut clarius explicent, negant eo tempore camin s limite partitos, aut commercia fuisse ulla. promiscua rura per agros Praestiterant cunctis communia ei uera videri .. Recte additum est Uder , propter translationem, ut diximus, vocabuli. communio autem illa ad usum referebatur is , -

-- pervium citum her, Communis usus omnium rertim stat.

Cuius ratione ἡominium quoddam erat , sed universale, x indefinitum rDeus enim res omnes non huic, aut illi dederat, sed humano generi, atque eo modo plures in solidum ejusdem rei domini esse non prohibebantur tquod si hodierna significatione sumamus dominium , contra omnem est rationem. Hoc enim proprietatem includit, quae tunc erat penes nenlinem.

Aptissime autem illud dictum est t

λδ eam vero, quae nune est, dominiorum distinctionem non impetu qu

clam , sed paulatim ventum videtur , initium ejus monstrante natura. Cum enim res sint nonnullae, quarum usus in ahusti consitit, aut quia conversiae in subitantiam utentis nullum postea usum admittunt, aut quia utendo fiunt ad usum deteriores, in rebus prioris generis, ut cibo, & potu, proprietas statim quaedam ab usu non sejuncta emicuit L. Hoc enim est proprium esse, iita esse cujusquam, ut & alterius esse non possit , quod deinde ad res p U. fletioris generis , vestes puta , A res mobiles alias, aut se moventes ratione uadam productum est, Quod cum effet, ne res quidem immobiles omnes, Et, a agri puta , indivisis manere potuerunt: quanquam enim horum usus Ira, simpliciter in abusu consistat , eorum tamen usus usus cuiusdam causa comparatus est, ut arva, & arbusta cibi causa , pascua etiam vestium ; omnia tum dam- autem usibus promiscue suffcuo non potant. Repertae proprietati lex Disiligod by Gorale

SEARCH

MENU NAVIGATION