Classicorum auctorum e vaticanis codicibus editorum tomus 1.10. ... curante Angelo Maio Vaticanae Bibliothecae Praefecto Tomus 4. 4

발행: 1831년

분량: 552페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

511쪽

ARISTIDIs

τυχόντας s κὰ παντος εισέπιιΘ' ἐστηξοντες δημοσι φ φ κο- eadem quicquam detrimenti patiatur; quae iam est immunitatis necessitas, aut damni ex hac rebus nostris Ca-

Piendi p

Quare et illa quae Demosthenes splendide ad in dum pro immunitate iactavit, absurdissimum esse dicens, suaque erga omnes liberalitate indignum, si quae dodimus auferamus , haec inquam frustra apud eum dictitantur. Non solum enim beneficiis nostris homines non spo liabimus, secus ac ipse putat, neque hi gloria quam a nobis retulerunt excident legis huius causa, sed Pulcri ο-Tem ctiam et clariorem iam impetrabunt; dum pro immunitate admirandis titulis atque imaginibus Potientur , atque Omui aevo publice prostabunt; ut etiam Posteri Probe discant, qualem se civitas praebuerit erga sibi boni Volos. Quae res nonne qualibet immunitate maior est pDissili eo by Gooste

512쪽

ADVERSUS IMMONITATEM. 49i

35. Quare et Epicerdes et Leuco et quivis alius, si quo

tempore eos urbs ornatura erat, alterutrius electio suisset,

nempe vel immunitatis vel statuarum potiendi, videntur mihi ne nomen quidem immunitatis audituri fuisse, quum eis copia esset honorificentiae maioris, quae sui participes diis quodammodo similes facit. Qui igitur tunc ita as cti

suissent , totumque animum ad statuas transtulissent, ii t) Hanc a Leptine exceptionem sibi opponit Domosthenes ed. Woll. p. 558. eum autem studiose notavit Aristides. qui sibi patroui pro Leptine personam induit. ca) cod. Mύκολος. Sed Λεύκων apud Demosthenem, qui de hoe et de Epieerde muIta dicit.

513쪽

Profecto non solum nunc pluris sa cient statuarum honorem quam impetratam immunitatem, tum ipsi tum liberi eorum, si sorte iam parentes obierint; sed etiam adcolaetitia esserentur , ut plurimam gratiam civitati habituri sint consilii huius atque decreti utrimque utilis. 36. Atqui, inquit Demosthenes, si bene meritis sta- tuas atque inscriptiones dederimus, horum liberi, qui- ,, bus hae communes cum Parciatibus , aeque ac est im D munitas , esse nequeunt, summam sibi fieri iniuriam Conquerentur , ,. At enim, mi homo , non puto quemquam horum aegre id omnino laturum; propterea quod Parentum gloria perbelle ad liberos manat; hique satis meritoque beati sunt, quia tantorum patrum filii appellantur. Nam sicuti matris patrisve mala fama , ut aiunt Poetae, etiam audaces inhibet, sic illorum gloria et celebritas, beatam admodum facit eorumdem stirpem. Dein Duiligod by GOoste

514쪽

AD VEIISUS IMMUM TATEM.

cle si omnium quae urbs benivolis suis tribuit, necesse set etiam liberos seri participes, eaque bona, ut hor ditas quaedam, ad Posteros Permearent, merito queri possent, qui his largitionibus privarentur. Quod si in sola id privilegium contingit immunitate , eaque nunc sunditus abolctur, nulla iam ansa superest expetendi prae mi orum perpetuitatem , neque etiam in reliquis mominisse licebit immunitatis. Namque id consimile esset ac si quis Patre Olympionica natus, aequum putaret nativitatis suae gratia etiam oleastri esse participem quem quidem Omnes admonebunt, praemia non generis Esse sed certaminum: quae si quis ambit praemia, certamina prius ob eat, tum illa obtineat. Si igitur exigua neque tantae aestimationis quae enim comparatio frondis cum statua p

515쪽

ARISTIDIS

siquidem liaec stabilis , frons autem eo tantum quo per cipitur tempore emolumento est si inquam generis merito haec impetrare non licet. nisi labor Praecesserit qui licet per otium lucrari maiora p37. Profecto si quae parentibus dantur praemia, eadem silii generis causa sibi vindicant, cur adversis item eorum casibus communicare ob eandem causam nolunt 8 neque enim in prosperis filii

sunt, in adversis nequaquam. Immo vero magis tunc ab his exseri oporteret stirpis suae documenta, nisi degeneres esse volunt necessariorum suorum , qui in calamitatem inciderunt. Quod si ne in somniis quidem communicare adversis illorum casibus vellent, neque ut arbitror sponte paterentur, quonam iure felicitatem eorum Diuitiam by Go le

516쪽

ADVERSUS IMMUNITATEΜ. 495

χονται, δεῖ δηπου ταύτης παντ- , καὶ μνε νυνμ υ, νυν δ' οw ει δὲ κερδους υνεκα μόνου προς αυτην καταφεωγουσιν , αλλανς δε ουδαμῖς, λανΘανου τι σφας αἰπους, ταυτης ουδὲν ἀττον αλλοπιουντες , ἡ συνιροασες οὐ κουν eὐδε προσεχειν τον νουν αυτοις δεῖ τυ τοιαυτα προκαλουμένοις. λη. Eτι τοι bim κακει , ω ανδρες αΘηναῖοι , μαλιστ'

ad se quoque pertinere arbitrantur Z Nonne secum ipsi pugnant, dum haec sibi bona vindicant 8 qui quidem in rebus infimis genus negant, in prosperis usquequaque id

clamitant. In summa, si recte et iuste genus praetendunt, constantia tenenda est, rion alternis utendum vicibus.

Quod si lucri tantum gratia ad generis claritatem consu-giunt, aliter eam non adsernnt, non vident se potius ab ea recedere quam illuc tendere. Nulla igitur habenda est hominum ratio, qui ad haec privilegia provocant. 38. Quamquam aliunde quoque, O Athenienses, e g noscere vobis apprime licet rei de qua loquor veritatem,

et quae vobis conserunt, prout opus est, sancire. Nam una excepta immunitate, cetera Omnia erga bene merentes ossicia sunt a nobis expromenda, si certe reputabimus quinam in his fuerint maiores nostri temporibus il- Dissilired by Corale

517쪽

ARISTIDIS

πραξαμένους , η πολιτας λεγω η ξένους , s sυομενους τοῖς

iis, quibus et summe urbs florebat, maiorque erat atque splendidior hominum concursus ad ostentandum Patria ostudium, honoresque ab ea consequendos. Nostri ergo maiores ingevio et prudentia et aliis dotibus prae ceteris ubique mortalibus excellentes, Omnemque politicae virtutis sci eutiam ita animis habentes, immo ipsi gerenda-Tum rerum anima non immerito crediti; quum hanc rei summam existimarent, si urbs non solum condigna selicitate uteretur, sed maiora quoque sertunae munera s m- per experiretur, nihil eius rei causa non sibi faciendum dicendumve putabant, nihilque omittendum quod reip. prosperitati conserrete quicumque autem Civitati quom dolibet hetie secissent, sive cives sive peregrini, quique operam tempestivam aliquando pra titissent , eos Pro studio simul remunerabant, simulque eosdem et alios iu Dissilired by Cooste

518쪽

ADVERSUS IMMUNITATEM. 497

λοτιμοταταιe ἐδωροῖντο τουτουσὶ ταῖς τιμαις τουτο ita, παλ- κους Er' αγορας ἰστα ς, τουτο δε παρεύγους τοῖς ακρο- ενολει Θεοῖς καροισταντες , τους δε με γαλών Θαυμαστων

Ponebant: alios vero maguis atque mirificis et divinis insigniebant titulist aliis opes etiam plurimas largiebantur , iugera nimirum partim consiti soli partim nudi: alii denique alimenta aut coronas aut alia eiusmodi impetrabant. Haec tum dabantur ab urbe praemia iis qui sem-Per erga eam suisscnt benivoli et utiles. Sic Erechtheo contigit Minervae filio, si e Harmodio et Aristogito ui. Periclem vero Xuntippi quis uescit appellatum OlImpium pari cum Iove nomine P

r Erechtheum apud Homerum scribi pro Erichthonio, eundemque Miuerva esse natum . Praeclare observat Eusebius chron. lib. lI. ed. Mediol. p. 284. Consonat huic Aristides. α) Causas huius epitheti Warias legere licet apud Plutarchiuia εn Pericle oap. VIII.

519쪽

ARISTIDIS

30. Verum enimvero immunitatis nulla per deos tuuC mentio erat neque petitior neque id sibi dotium tribui volebant; non quod rem ignorarent, sed quia certo noverant, eas quas supra dixi donationes nullo fieri eum civitatis damno ; in hoc vero et illo ad immunitatem promovendo , non mediocrem inesse labem. Ipsa enim ministeriorum brevi sacta penuria, si cultatem quoque lapsu temporis perimet dandi ea quae ante dixi , postquam scilicet omnes immunitatem adepti fuerint. In-SuPer noverant valde esse absurdum, si nonnulli ob ea beneficia quae civitati contulissent, causa damni eidem fierent, impetratis immunitatibus: quos homines Opori bat , Si tales postea evasuri erant. ne principio quidem in beneficas numerari. Cur ergo non sit absurdum, maiores nOStros ea mentis excellcntia pracditos nullum finem

520쪽

ADVERSUS IMMUNITATEM. 499

κρίοις ἐσφαψαι , n mi τας μυι aes u. , ψευς . u . ' Ολώς δὲ ει μῆν ατέλυα καλωροον λυσιτελέφα- τον ab πολσικὴ μαλιττα πρέπον, ουχ ἡμας ἔδει μονους , ω ἀνδρες ἁ-αῖοι, - α η παντας τους -ους ταυτ επι neque modum remunerandi secisse , et tamen immunitatis numquam mentionem intulisse; nos autem qui facta veterum summopere colimus et suspicimus, normamque

agendi putamns; nihilominus immunitatem usurpare , atque hane honoris instar li erep ita scilicet eos damnantes , vel quod rem nesciverint, vel quod cognitam bene merentibus inviderim. Attamen si bos per omnia optimos admiramur, eosdem quoque imitari debemus; ut quod verbis ornamus , idem operibus coufirmemus. Interim dum ea quae illi ut prava abnuerunt, nos ut egregia Rm-Plectimur ἔ alterutrum sane peccamus , id est vel iudiciis sallimur, vel ab imitatione recedimus. o. Denique si sorte immunitas pulcherrimum quid esset atque utilissimum et politicae valde aptum, haud nos Athenienses solos opus esset, sed cunctos populos, rationum eius habere ceu commauis commodi et Omnia Pe

SEARCH

MENU NAVIGATION