Reuerendissimorum et illustrissimorum S. Rom. Imperij Principum Apologiae pro D. N. Imp. Henrico 4. Franco, cesare Augusto ... Aduersus Gregorii 7. papae cognomento Hildebrandi, & aliorum Patriae hostium, impias ac malignas criminationes. Nunc recens

발행: 1611년

분량: 322페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

portant, et ransima Mora, non modo dicto audiantes estote, Fro usices rem im Deum deprecamini, quo tranquiliam quietam, vitam Φ---. Omnis enim potesasa Deos. potestati re hi, diuina prouidentia

in epuI-. Idcirco ambitiosi& superbi sunt,qui illud Domini De:q re no- ita elogi πηύη cum Leriis reterram, erit e flutum in coe ., quia

pretando adulterant, siue libidini seruire cogunt, & nobis ceu pueris atq; omnium reriun in peritis astu illudere studentinuas vero nesciamus, peculiare essesacris Vatibus diuinae sapientiae consultis, pro c pacitate a duorum diuersisnominibus idem appellare, eandem rem pro diuersit te affectuum modb propriis, modo translaticus vobis, quod idem valet, inunc figurate, nunci impliciter dicere, crebris similitudinibus sequen- tibu prouerbiis atque exemplis, 'γtis comparationibus, & huiuunodiitanquamluminibus rem illustrare, animuni atque aures tanquam stim ilis ferire ut sint varia ingeniae, variaorationis sententiarumque sep-

relidissile omines instruere, docere, recinare, rasere, trahere, mouere,.oblectare Et, ut D. Aurelius Augustinus docet, veritara Diana tradia, ita oru p moi et Aod ei . . plus si oratur quamsinuda ab que veste pro ueretur. Nempe animus noli quMirdi tortali carcere clatisus cetinetur, nolit velit, rebus fluxis, fragilibus, quae videri, cangi solent, nimium addictus est; ad aeterna & clara, qtiae cerni,tactu sentiri nequeunt, caecutit atque hebetatur, nin igniculus ingenii bisce fomentis motus CG citetur. Proinde Pontifex aeternus, id quodsubobscure de vincul lixit,

auit disi ipulis mente coe 'ei , octor, ut intestigerent scripturas, Molen, Proplietas de Psalmos. lucitque eos in nomine tuo pinnitenti adc remissionem peccatorum praedi cate .pud omne sentes,testesqlie horum est Has ergo ob causas Hillebrandus ambitione in praeceps abitiit, cum Potestatem immortalis Des, cinus nunci is duntaxat eis, sibi usurpauis. ita mores, ita tempora insomines sunt. Mald consuluisset rc bus huma- viis suprema illa Maiestas. ii ita adium in manum motialis cuiusquam

traderet. Quisconcupiscemiae num an e finem statueret 2 aut quis in Aleraretur 3 Ne sapientissimus quidem aequo animo tantum opus tulerit.

Non necesse ii emis, ut qui iam nos doceat, quonam pacto spiritali

92쪽

so CONR. TRAIECTEN s. ORATIO. potestate, vel, ut verius dicam, dispensatione atque procuratione diuinῶPe mi s oraculorum enim coelestium promi atque condi duntaxat sumus P ct .uscitisque collegae viiiiierint. Curius luce in libro, quem de gestis Legatorum Christi Lucas medicus scripsit, liquet: arma nostrae militiae.

Spiritus, non ferrum, neque rapinae, caede; homicidia, periuria sunt: nimirum lorica, thorax, galea, balineus, ei sis, scutum sunt Pax, amor, iumstitia, spes salutis, veritas, sermo Dei, fides. Quae munera diuinasmus Imperator noster Chrisjanissimus vltro Hildebrata obtulit, sed ipser

cipere recusauit Non inficias imus, homo est ille, peccare solet. Nam nemo viciis sine nascitur: optimus ille est, qui minimis urgetur. Nulla tamen illi, nisi ex permisso, via uptas veneris, iuxtaque naturale desidet iam usus, quae sicut iuuenta irritari, ita senectu e mitigari selent. lam id lateor, peccatum primum quidem magnum, at humanum t meri : fecὀre alii saepe, item boni. Et prosectbiecteaestimantibus Principem nostrum, liquet bona natura eius esse, vitiavel sertunae vel aetatis iugentia animi bona,illa indoles in rebus moliendis conficiendis velo. ta periculis subeundis sortitudo.vis incredibilis animi,&quantam c. potest aetas eius capere selerita R ei militaris, iuris,ciuilium morum, dia uinarum humanarumq; rerum peritia, fortitudo propemodum nimia,.n in mod5 inter Reges cxcellens, sed inter illos quoque, quorum haec G-va virtus sust. lam perpetuum pacis, pietatis atque religionis studium, is pauperes liberalitas, maiora tribuentis quam i Deo petuntur, clementis indu uictos, benignitas in amicos, erga milites beneuolentia in nullo.

Vnquam Germano Roman6ve tantamcre Principe d si si itiosi si

mus is foret Irrannus, tamen ei obtemperandum, nequaquam resistendum esset. Prohibeat humanae Leges, Decretaque Patrum oduersarios hoste inimicos accusato ses, testes atque iudices esse. Augustus dum inb , , Italia cum Hildcluado pacem facit, paucorum scelere atque pei fidia S atta u. . excidit. peifidus tyr nnus, qui perfidiae graues poenas reddidit, spreta religione iurisiurandi, violata assinitate me nitudine eam inuasit.

Nemini priuato, nisi ante in integrum restitutus fuerit, dica scribi potest .

Haec ubi dixit, librum dat Pontificalem eLIoni Archimystae M

im tino, recitarique legem iubet, qua non licet spoliatum rebus sitis r pondereaccusari uaedum condemnari.Eundem codicem deinde in- herus Mersbursensis Pontifex accipit De sint nis quoque idem cauta legit, ne scilicet eae prius in ius ambulare cogantur, quam familiarem rem

93쪽

WALT RAMI EPI

Epistia

ALTRA Mus Dei gratia id quod est, L vo ovi eo se----ἡ leuissimo Principi cinninslatia orationum, emetipsi ini te ad omnia doliolusinum. Da tu, I, omni Regno viil s est concordia,desiderabilis est iu --YLilitia. Haec enim virtus mater est riobitatis,& conseruintio totius hone: latis. Qui autem intestina grassumo dis sensionead humani sanguinis alios imiat effusionem, profecto vir sanguinum sitiens sempercircuit quaerens quem deuoret. Tu igitur, gloriosissime Princeps, attendens, quomodo Deus pacta est, & non dii ieiiii nis,quodex te estiacem cum omnibus habeas. Deus charitas est, Dia- Ἀbolus odium. dota lex&prophetae in dilectione pendent. Qua autem odit fratrem suum, homicida est, nec habet partem in Christi regno &Dei. Hoc ipsa Veritas, hoc discipulus ille Veritatis protestatur,qui de pectore Dominico Evanhelii prosundius potatus veritatem,ssuminis impetu laetificat abundantius ciuitatem Dei. Sed illenas eicissionis, qui usq;

94쪽

1x T ALTKκν r NAvMν. D P I S T o II K. a I rertium coelum raptus,non secundum homine, sed per reuelationem Iesu Christi Euangelium suum didicit:. nu, , ani potes Aminstab mior ius udriasit. Non enim aiuem res potesari, Dei ordimitoni res it. Sicut amici nostri inter mulierculas de . simplex vulgus ibitiniant,Regi potestati subdi non oportere: falsum es se ergo,qubdomnem animam potestati subdi oportear. Sed nunquid, Veritas mendacii arguenda est i An experimentum quaerimus eius, qui in Apostolo loquebatur Christusὶ an aemulamurDominum ὶ Nunquid fortiores illo sumus 3 Eortiorem se confidit, qui Dei ordinationi resistis, quoniam non est potestas nisi a Deo. Sed quid ait Prophetaὶ Consistic

-i --. A. Hildebrandus, Rodulphus, Herimamus, Esgebertus,&innumeri Principes Dei ordinationi in Henrico Imperatore restiterunt: & ecce quasi non fuerint periei sit,quia proseisto necesse est, malum ibisse principium quorum finis pessimus sibseeutus est. Nunc ergo quoniam, qui ex aduersa sunt Parim suis uersum nosseminus digladiantur raciocinationibus , vestro iudicio, ubi ius, vel etiano in vestro iudicio conseramus, do cilio tantum non suo usuario , sed,

Christi antiquorum Patrum utamur testimonio. Ac ne fortEiecus tura ex huius elucer: ammis, vel me in P mulorum transite sententiaim; vel ex nostio triumpho vos Domino nos Imperatori lucrifaciamus .alar:M Attendatur Ollud: A qua subter euanges la , praeterseio auel armis eis uduhemasit. Hoc anathema non cu proianae vanitatis usuario, sed: de tertio intonuit coelo. De isti, autem, qui ignorantes Deliustitiam, M. quaerentes suam statuere,iuilitiae Dei non iunt iubiecti, fiducialiter di, or * ais in, Utu bene lues: qui inseurgum in me on danim . GHλου autem tum laetabatur: quoniam,ut ais Domine, ineme nihώρα estis ore,pec damna iustum, cum iudicabitu ili.I, quises,qui M.,. d Auia cnumseruum' odominosat cadit. Dat. io .

Reuere

95쪽

Apologia

EMO Urim i mearum insipis descenia decoelo, οπι ἡο-- -υνι- nu, praestrare . Per haec S. Luangelii verba commendat βυμ ε Dominus unitatem Ecclei ae, quae per charitatem concordans membroru unitate, collisit te in coelum in ipso Redemptore,ouieti caput Eccleum Sic enim ipse Oradad patrem prondelibus suis, quos praedestinaui oncose dessere in vinculo charitatis &pacis: Rogo, inquien ut Nnes unum fine ρ σμην est ego intrivi V in onobisvnum ce dii uo, 'm 6- isti me, ,s Coin eo. Vnde S.Augustinus in ipsius Euangelii einpositione:Iuvno,inquit stote, umestite, in estote. Et, od runt unitatem Eccissis,pro rauci in homini part Mere. Vtinam voluerint hoeattendere,qui partes in hominibus fecerunt, ut iaciunt tam dentes unitatemEcclesiae. le sagitium schisinatis constat grauius esiis,quam scelus idololatriae: quoniani legitur in Vet.Testamento, idololatriam gladio punitam eii schisim autem hiatu terrae. Quapropter necessarium duximus,scribere aliqua de statu huius t horis Ecclesiae; quia,

96쪽

ue A L τ R A Ma N A v M a v R c. quando doluerit non condolere. Diu enim est, quod in regnoRoma ni imperii bella ubique&seditiones aguntiu,quod filii a matris Ecclesiet gremio distrahuntur:&cum superet in plurimis discordia, vix in paucis remansit concordia,per quam unitur S contistit Christi Ecclesia: quoniai nde dicuntur schi limata,quod diuisa sum corda, tuum scriptrum si, quod

Asiatitudiso credenti fiserit cor et M. Sed huius discordi sontes 5 nutrimen tu fuisse Gregorius Papa qui & Hildebrandi videtur aliquibus: quod nos nec allionamus,nec renuimus, sed huius rei se erudiuino iudicio relinquimus : quia nunc ibicossituriis estrost corporis huius depolitionem,ubi l ub iudice Deo recepit iuxta merui sui qualitatem. Tamen dicturi sumus pauca descriptis ill ius, ut his ea, qua Oportet, diu' gemia perspectis teneatur modus aetrensionis partium ipsius: quonian sicut scribit S.Cyprianus Episcopus: V nitatem qui non ten e n un .ur G AD IAM vio uno tendi 2 inue

IG i in R Romana ecclesia mater est omnium Ecclesiarum,quae Achim unam eat holicam ecclesiam: & dignitas R o uiatii nominis caput vel domina dicitur populorum, qui pertinent ad ipson Romam : quae cum sit libera, facit etiam ut sint liberi,quotquot sunt sub cituli a te sua. Hinc sat chus Gregor uti scribes ad Phocam imperatorem: Reformetur, an it. ινσsio umso tu e pu imperii hbertassea: quoniaran hoc inter regregentium cst re puιbcae obstat , uod reges entium doni t morumμnt. per Gores vero Re Iub. d mma ureoru-. Sed Constant nopolis, quae noua Roma dicituricatur erat sedes Imperatoriae dignitatis,hoc ita ordinante industria &-- .ligione Constantini imperatoris ut vetus Romaobtineret primarum Α- post ilici honoris di noua retineret principatam regiae maiestatis, ut se mater A filia concordarentan initate Christianae fi i&religionis. Pos, quam aut degenerauerunt nouae illius Romae Imp 'ratores, facti vel

haeretici vel haisticorum detenseres, siue etiam catholicae Ecclesiae per- .sequutorestini,c mater quas scribere coepit filiae libellum γudi de alis io, filios nobilitate si inui,dc virtute praeliantiores adquisiuit tibi, ut Gabilir& Gemianiae populi int&filii Sciues sit, alvie Regesearumin eo raroi sint Reipublicae dc Romanae Ecclesiae Patricii. Vnde legitur, si phanum Papam emite ad Regem Pippinum , de postulasse patrocinium ehiscotra H aimiliam Regem Longos ardorum, ae et tu patrocinii . tia decreuisse quemlibet desiiceps Regem Francorum Patricium esse Ro- .ni,norum sicut verbi causa legitur in Chirographis de Carolo scriptum: maria Dei Rex in x- ta Longobariarum, acpatrici- Ma --

97쪽

DE VNr T. ECCLEM ET IM'. LId. I. uri Hic est Cairo , Itii primus ex Francorum Regibus Imperator est ordinatus: quod L fieret, per illius temporis Pontificem Romanum inui se laeductus. Cutiis etiam pater Pippinus, de quo siti radicium est)ciun esset 'a ordomus in re*io Francorum, hoc est, 'raefectus palatii adeunti pectaret lain: R eg ae potet latis&ossicii electus est primus ex Pialectis palatii in Rege in ,atque ordinatu est per beati luim tacti Mo-guntini Alch: episti pi benedii, oneri pri super hoc experto Zachariae Parae iii dicio: quia coli sensus de authoritas Romani Pontificis necessaria hinc videbariu negotio. Missu est enim ad eum venerabilis vir,llurchardus iridiburgentis ecclesiae Episcopus, cum aliis ad hanc legationem idoneis num tis,qui ex mandatis Principum interrogarent eius iententiae oraculum,&acciperet responi im, quomodo possent reformare regnum Francori in pristinae lignitatis statum, quod multo iam tempore nou haberet regii honoris priuilegiu: illum vero, qui Rex diceretur,nihil amplius haberemisi quoddam vani nominis simulacrum, cum nec opes, nec

potenti adiec aliqua dispositi regni apud illum esset: sed apud Maiorem domus quicunque pala io praeelset ; proinde iustum ἐκ idoneum libi via

deri, ut ab Hilderi eo totius regiae dignitatis epotentiae iam exhaeredit ria successiondi priuato, transleuetur regitim nomen ad Pippinum tunc

temporis Prauectum palatii, qui pio nobilitate sita atque virtute dignus fuisset quatenus ipse,qui domi de mili tiαregni gubernacula sortiter pro

curareticu labore pariter& osticio nomen Regis conuenienter lusciperet. Quorum postulationem cum aequaniatque utilem Zacharias P pa iudicatiet ad ea quae pomitabant coii sensit, atque eiusdem consensus sententiain podex stephanus Papa confirmauit: dc Pippinus Rexcomi ini susti agio Principum,atque Hildericia, ex vano nomine Regis promeruit tonsuratus miramimonasticae religiovis, oc habitum

Quod si ira est,in uno quia ita est videtur supradici ' Papa Gregorius, qui& Haldebriat,ammei i in hac notam imposuisse vel Zachariae, vel Stephano, igiolis Pontificibus Romanae ecclesiae, ut ipsi. la aut horitate sex Hilderichum aiegno deponeret abibluerent omnes Franci gerras a iuramento fidelitatis quam illi fecissenti; cum classe ei, qui huiusmodi erat i ta litot supradietii est:) Principes regni aliquod iuramentum dare indignu duxisse arta Sic enim scripsit inter alia plurima ad Heriman- Extat apud

num Metensem Episcopum, ut corrodoraret rex hocanimos partita suarum, quatenus tuto relinquerent Regem situm. quassi ipse hoc exemplo potestatem haberet deponere eum. . da nanquit,Romaninponti se gem Francorum noniam rassusDuquitariam, iampro eo, 7-d tantapol τὸ non 'Mutia in re ierisui. Pippinum c sol, Magni Imperaum patrem e tuosus, Mu. : omnes Trara gera Mai ramento Maris,quaim a me

98쪽

HAEc verba,si soritas,quae aediscat,temperaret discessio illorun ex quos regendus eii mundus ana facta non fuisse Moniam sicut seria bit Sa eoPapa netreio sese, possunt, inqua ad diuinam eonfessi

Νem pertinent, regia Osacerdotia defende Nautiarita Vnde ine Gelasii Papa: Grassus,inqui memor fragili tu humana, quo quom cuticongraret. dissensitione magnifica ιempera er,sic actionisin propris ab uiui, inquedisine tu sciapotestino utra qued creuit, ut & ci cinis perat orta pro . terna vita Pontificibus indigaerent, s Pontifices pro tempora cursu rem Imperiatibus ἀδον λαnisin uer tur: arsis modestia viri a ordinis inraretur. ne utroques uismexto rerum a cium ita Deus diseoluertit,dcta duo,

quibus principaliter hic mundus regatur, Regalem scilicet potestatem,oc sacratam Ponusic up authotitateni ordinati erit, quis contra haec ire tentabit,nisi qui Dei ordinatio ii resistit' Eo enim modo beatus Apostolus P ulus Ecclesiam Dei ordinat, ut nihil aduersus Principes de potestates seculi gerens perquietem&tranquillitatem vive opus iustiti expietitis

caluit ori Wisi res,tis. Non hic de illis potestatibus dicit,quae persequiis .imnes inferunt idei: Qui assii dicendum est, Deoiatemperare oporter inquam homini m. sed de istis communibus dicit,quaen sunt timori

noni 'peris,sed mali: quibus utique qui resistit, iisse sibi damnationem

pro gestorum 'ualitate conquirit. Hu autem,astoren timerepete rem' ne fae,o habe laudem ex ita. Dei enim min,'erHLDA in bonum bima P feceris time: non e sine calfabad se portati. Deterum in i serenti vindex in iram et,qui tum sit. h x his certὰ Apostoli verbis apparetio

dinasse Deum non per antistites & Ecclesiarum principes omnia crimina vindicari: sed ea. quae excedupt districtionem ecclesia stic enitatis, vin-

i rer iudicem mundi. Sacerdotale enim iudicium non habet nul adium spulius, quod est verbum Dei: atque ideoquum per e lesi stic

99쪽

nε VNLT. EcCLys.. ET IMP. L p. I. sticas regulas non potuerit haereticos coercere Ecclesia Dei, adiuuatur sicut ait beatus Leo Papa seueris constitutionibus Christianorum Principum,qtiando ad spirituale nonnunquam recurrunt remedium, qui timent corporale iudicium. Sse autem contigit, Reges aliquos vel Imperatores fit se haereticorum fautores atquedcrenseres: sed quanto crudelior hostis ad nocendum,omo perspicacior cura erat Epitaporum, pro expetenda pace Ec. lesiarum: quoniam iuxta Anastini Papae testimoniu, ι 'o Christo fungitur amne, qui 'opaceprecatur Ecclesia. Quapropter idem Anastasius scribit ad Anastasium Imprratorem haereticu,& detensorem haereticorum: pora si imo σιι mentis υν is AuguID, Episcopus. Exordiumpontifica meiprimum obsita popuω pace

pronuncis,construenterpro e cathodica humi upicrati tua recator occurro in quorum prima diu num Duorem propini esse confido, quoa c sonantias in me segni imi nomino ma dubium proia: ----, mpcut vota sum pietatis tua per uniues enimoto orbe praefulgo, uatermissenum meae --Mariae, sicut peres , edobrausimi Petra M. uniuersita Ecclesia assi rauum a Domi 'no Deo teneasprincipatum. Et Gelasius Papa scribens permulta ad eundem Anastasum Imperatorem, pro pace ecclesiastica,sic ait inter caetera : FG clementissime o repureo rore, vimem hac ina auia potitu deprecantem,

quam indabu) in diuino iudicio tuu accusentem. Sic certe,uc solebant Deo digni Pontifices Romani suppliciter deprecari pro ecclesiastica pa- ,non quaerentes, immo nunquam concipientes animo aliquos de Regibus siue Imperatoribus deponere: oc ideo pacem quaerentibus. atq; pM m offerantious iactat Deus,remunerans numilitatem ,eatientiam, de mansuetudinem eorum, & vindicam se super hostibus ipsorum Nam postquam ille etiam Anastasius Imperator mereticus Praesiles Ecclesiarullipplicantes audire contempsi, diuino iudicio adustus fulmine interiit. Quaerit autem nunc aliquis Pontificum deponere Principem populom, quod est excitare quasi incendium ad destruetionem Ecclesiariim. Si enim ponamus verbi gratia) credentes Christo potest uibus seculi subiectos non esse Mon tradere tributa, nec vectigalia pensitare, nulli eorum timorem vel honorem deserre: nonne ter hoc Rectorum&Principum merito insemetipsi, arma conuerterent: dc persequutores quidem sitos excusabiles,semetipses vero culpabiles facerentὶ Non enim iam fidei, sed contumaciae causa impugnari viderentur . & esset eis causa quidem mortis digna, meritum vero mortis indignum. Hoc ergo prouidens dicit Apostolus,immo per Apostolumscordinat Christus: Reddite omni bd

buum: cui tributam, i durum: cui Ectigal, vaeuag: cui timorem, timorem rcur honorem ronorem: neminiquicquam de se,nisi Minuicem diligatis. Et

pse Rex regum, Dominus dominantium Iesus Christiis, dignatus se-

100쪽

ues ALTRAMI NAvMBUR o. eundum earnis dispensationem describi ciuis Romanus, regulam quam eonstitnit super his dices: Giaue criissent Caesaru, Caesari: μι ' , Deo: hanc,inquam, suae constitutionis regulam proprio confirmauit exemplo. Dixit enim ad Petrum postquam ostenderat te a tributo liberum, utpote Regis fili um,& secundam carnem,& secundum spiritum:

rem,inquit 'Ondan ba eminers: id est,ue nos Caesari contradicentes, ii multuandi eis occasionem praebeamus,vademimare,o mute hamum, taeumpiscem, Pra ascenderit,tolle: a reto oreeius murano Hrherem L umens da ore pro meo te. Que quum ita sint a Deo disposita,& seriaptis atq; exemplis comprobata, nonne Dei ordinationi resiliit, qui potestatibus resistitὶ quali nec obaudendum Apostolus praecipit, etiamti ai gelus de coelo aliter. quam euangelizatum est,pratilica nerit λquit, Romanus Ponti Francorum non tam pro δε- μυ mxatu tu,q pro eo, quodiantapotestati nou erat et tuis, a regno dei ostiit. Superius quidem

dictum est. 5c vere iuxt i fidem historiarum dictum est,Zacnariam Papam communi Pcincipum de regno Francorum legationi consensum praebuis. se, qui decreuerant pro Hilderico,apud quem nulla vel regia potestii vel regia dignites: sed selum regium nomen erat , dignam in regno personant constituere,&vt omnis exhinc occasioni multus abessetimonasterio eum mancipare, pro eo quod videbatur titisse dignior coronari tonsura m nasii, quam regio diademate. sed nolui temporis Rex A Imperator,n tus.&nutritus in regno,quantum spectat ad humanu iudicium, dignioquidem videtur imperio,quum ex propitia virtute, tum ex maiorum tuo rum merito&dignitate. Conferte nunc si placetallum exhaeredatumro'tius regiae dignitatis ac regiae potestatis Hildericum,cum hoc tali viro,cui Vt silua dixerim fide non inuenitur in toto Francorum regno aptior persona Romano imperio: quem per tot ii tempus imminentis belli,qui diam per xvii. nnos gestum est, Deus mirabiliter custodiuit: quem & in omnibus praeliis, quibus sexies cum hostibus conflixit, inestabili modo protexit,&eripuit. Hostes quippe eiuserant, qui iuxta re iam morem sacramento eisdem aliquanao promiserant, qui pro eo ad conlirmandas supradicti Papae Hildebrandi partes duos potius inua res regni, quam Reges unum post unum,isper se constituerant: quorum a unus in praelio cecidit,b alter in expugnatione unius castelli miserabiliter occubuit. Sic ille Romanus Pontifex pacemconfirmauit, quam Chiistus dedit fideliabus atque reliquit. Pace mram, inquit a volui ac retuso vobis. Met Teatipatasta,quom si aera vocas untur.

C c E autem,erat inter haec Hecimanno Metensi Episcopo non dic

SEARCH

MENU NAVIGATION