장음표시 사용
1쪽
4쪽
In quo plura traduntur, quae ad CONFIRMATIONls,r re EUCH AnisTi AE, & P oE M l T E N TI AE pertinent sacramenta.
nori 1E APUD PANTHEON ANNO D. MDCCXIIII.
6쪽
In quo de Sacramento CONFIRMATIONIS
insiluitur Dogmatica, Polemica,
UUM perdissicile sit de argumento quolibet The logico accurate S exquisite differere ; dissicilius est de re Sacramentaria excultoΕ Edere commentarios e pertraddire autem de Sacra in mento CONFIRMATIONIs , ut par est . atque pro
dignitate, Iahoriosum magis, ac dissicillimum. In pluribus enim Theologiae quaestionibuS, mo-- polleas ingenii acumine, & arte ratiocinandi, videheris insignis Seholasticus, ct a multis quoque appellaberis acutissimus disputator ; at dum versaberis postrema hac in parte , in qua agitur de Sacramentis, nisi ad mentis aciem, usumque Dialecticae accesserit assiduus labor , apparatu eruditionis, Ecclesiasticorum Rituum cognitio, nec parva notitia novae. ac veteris disciplinae , honestissima nomenclatione Theologi censendus eris indignus: quod sane lihi accidet praesertim disserenti de Confirmationis Mysterio; in quo intelliges optimὸ quanta sit cum orthodoxis, S cum haereticis altercandi maiories , si tantum arripias manu Sirmondi,
Petri Aurelii, ct calvinistae Dallaei, c ut mittam alios mille lu-
7쪽
cubratas atque expolitas commentationes. Versatur propterea ima proloquio apud viros doctissimos , dijudicari in huiusmodi controversis Theologicarum scientiarum cultorcs , num sint a Sophistarum grege secreti. Ego itaque, etsi dedi operam , ut alii quoque tractatus rerum varietate, & eruditionis ornatu redderentur venustiores,
ac praeter antiquorum subtilitatem referrent doctrinam & gravitatem recentiorum, & insuper , si fieri posset, frequentissime novi aliquid exhiberent; quod an fuerim assecutus, iudicabit Lector sapientissimus , atque humanissimus: ego, inquam, libros istos exorinnans in id studium incumbo , ut ea, quae praestantissimi viri conve-
Niei κia arbitranter, non videantur a me penitus praetermissa. Quamquam verb de Confirmationis Sacramento post Scholasticos fere innumeros , & post Bellarminum ceterosque Controversiarum Scripto. res , prolixh ac diligenter pertractarunt Basilius Poncius Instituti nostri Uir celebris, Guillelmus Myer, Ioannes Morinus, ct posterioris artatis quamplurimi, inter quos aliorum industriam superasisse ereditur Anonymus Continuator Vitassi et in spem tamen inducor eos, qui benignό legerint hunc tricesimum secundum librum, nisi
probaverint laborem meum . rationem , diligentiam, sedulitatem, quae Omnia cum in me tenuissima sint, promerentur commiseratio nem , non laudem, percepturos saltim aliquam divinarum rerunia
notitiam uberiorem ἰ neque in gravissimis quaestionibus suspensuros csse iudicium, uti sortassis eveniet pervolutanti elaboratum egregiumque opus nuperrime commemoratum : sed illas inventuros fore definitas, confirmatas, atque ad fidem , doctrinam, traditionem,
disciplinamque Romanae Ecclesiae propugnandam aptissimas . Quae .ntique spes nequaquam innisa est riganti mihi & plantanti, sed ei primum, qui incrementum dat, Summo Deo; castissimae deinde Viris gini , inclyto Davidicae stirpis Germini , quae divinam nobis peperit Sapientiam ς tum Augustino piissimo dulcissimoque Parenti, ac postremo amicorum gratiae, & facilitati: quibus praesidiis suffultus ad incoeptum opus perficiendum libentissimus appello animum .
Traditur Sacramenti CONFIRMA Tio Nis multiplex n-en , ae definitio , pariaque Impositionis manuum generia distinguuntur tum hoses, cum quibus decertandum es, summatim connumerantur.
8쪽
Liber TrIgesimus secundus. Cap. I. s
quo baptizatIs Spiritus sancti robar ct firmitudo confertur , ut oristianam fidem firmiter teueant . animoque invicto profiteantur . De qua definitione , ubi absolutae fuerint libri huius quaesitiones.
nulla dubitatio poterit superesse . Interim constat priora verba, Sa-τramentum novae legis, ceteris invisibilis gratiae signaculis esse comis munia , Sc generis, ut inquiunt , stare loco; reliqua mysterii huius significare proprietatem, seu potius essicientiam . Nam quemadis modum per baptismi gratiam' Omines in novam creaturam generanis tur ἰ ita per Confirmationem augescunt, animique robore perficiunis turr S idcirco sicut generationem incrementum, ita baptisma conis sequitur Confirmatio . Eam itaque definitionem tradiderunt Theologi ipsa re , signorumque sacrorum ordine diligenter speciatis . Arishitror temperanter, prudenterque se gerere qui hujuscemodi definiationem arripiunt, nec per materiam, & formam Sacramenti hujusetantiam explicant; congruum enim est, ut in rerum definitioni hus
praetermittamus , quae etiam inter nos maximd controvertuntur pcujus generis est quaestio de materia Confirmationis Video recentiorum quosdam Sacramentum istud definientes ordinarii quoque ministri , idest, Disopi meminisse , quod tamen ad explicandam
rei naturam minime est necessarium . Tenebimus ergo allatam definitionem devitantes interim contentiones Scholasticas , minutasque dialecticorum praeceptiones haud pluris hac in re facientes . Non uno autem nomine Veteres Sacramentum istud appeIlitaωrunt. Dixerunt Coinrmationem , ut nuper animadvertimus , ab eo secta : idemque nomen occurrit in I. libro Constitui. Apost. cap. I
in priori canone Concilii primi Arauxicani, ct in a. Concilii a tr. Arelatensis, in Epist. 9. Leonis Magni ad Nicetam, in Florentino Concilio, & Decreto Eugenii, in Tridentino sess. 7. &est modo vocabulum istud in universa Ecclesia receptum atque usurpatum . Appellatum quoque est Perfectis , seu Cossummatis , a Cypriano Epist. I. ad Iubaianum , a canone 38. Illiberitano, & libro ii I. de Sacram. cap. a. inter opera Ambrosii; cuius nominis eadem est ratio , qubdperficit baptietatum . eumque pleniori gratia roborat , ct confirmat . Ah unctione autem dicitur ab Augustino libro a. contra lit. Petiliani cap. Io4. Sacramentam arismatis , S lib. v. de Baptismo cap. a. Oleum sanct eatum ἰ a Graecis pariter ciri a , aut -guentum, sive absolute , sive cum addito , ori aspiritale , . orisma Ianesum, Chrisma fuereaelesse . Graecorum quidam appellaverunt Confirmationem Unguestum pereune , suadentes Bulgaris Chrisma in illorum oriri patria . & ab illis per totum mundum distribuir quod Nicolaus I. rescribens ad Consulta Bulgarorum cap. 94. apertae falsitatis revincit. Ab inungendi ritu , sive potius a
9쪽
Eusebium lib. III. H. E. cap. r . Sc lib. V r. cap. I s. ubi Clementis Alexandrini , ct Cornelii Romani Pontificis verba asseruntur : idemisque si evaculi vocabulum in laudata Cypriani ad Iubaianum Epistola , ct in libro Ambrosii de mysteriis cap. . aliisque in locis compluribus
significat Confirmationem . Postremo Saeramentum istud vocatur Impositio musas, non solum a Rabano, Hugone Victorino, S Isidoro, verum etiam a D. Parente Augustino lib. III. de Bapt. cap. I 6. ut mittain canones Omues fideles, De his vero , ct Munus qaoque, depromptos ex veterum Pontificum decretalibus, de Conscr. dist. Iv. n. I. 3. S a. Pertractarunt de his vocabulis Estius , Poncius, Farvaequesius, ceterique Theologi: exquisi id autem, S luculenter Lindanus in altera parte Apologiae, & lib. I v. Panopi. cap. 6. Duranistius de Ritibus Fecles Catholicae lib. I. c. eto. & Ioannes Molanus lib. I. Theolog. Pract. cap. 6.
Sunt tamen quae his addamus nec pervulgata , nec inutilia. Et quod spectat ad nomen Confirmationis, nihil ad rem facit nostram illius apud Rhetores , ct Iurisconsultos significatio: nam illis G 1 ismatio est orationis pars, per quam argumentando adjungitur causae fides , auctoritas , ct firmamentum, ut in primo de Inventione tradidit Cicero: hi vero, legum stilicet tractatores , eo inrmari anserunt quae a testamentis tabulisque vim accipiunt οῦ unde usitata apud illos phrasis, Confirmati eodieilli, eonfirmata fibertas, eonfirmatio adoptionis, eonfirmare aeeepti lationem, idest . solutionem imaginariam . Haec, inquam , nil ad institutum nostrum; eaque Icviter attigisse sat est. At nequaquam praetereundum silentio , apud rerum divinarum Scriptores dici etiam de Diaconis , eonfirmari ab his fideles , dum post porrectam a Sacerdote sub speeie patetit Eucharioniam , praebebant Dominici sanguinis poculum. Hinc de Diaconis hahet ordo Romanus r Presisteri jussu rint eis communieant populum , ct ipsi et ieissim eonfirmant, S passim legitur eo loci vox cou- firmare sub hac eadem notione . Observarunt id Amalarius in Eclogis , Rabanus de institui. Clericorum, S in Glossario mediae, Scinfimae Latinitatis Du-Cangius. Quantum ad orismatis Sc unitionis vocabula , acutὸ observavit in primo Myrothecio vir eruditissimus Fortunatus Scacchus hoc discrimen intercedere inter ἀλύμ- , S Te-μιιτα Graecorum; quod priori voce significentur unguenta voluptariorum ac mollium, altera ea quibus utuntur sobrii, & ex virtute viventes: idque vir exi mius demonstrat ex Clemente Alexandrino , qui lib. 2. Pax ag. scribit femineam esse in disse autem utile atque bouestum . Significat verti utrumque verbum uniri unguento . Infert inde Scac chus ori ate Sacramentum Confirmationis, aut inunctionem Spi
10쪽
Liber TrIgesmus secundus. Cap. I.
pter quos unxit me: αλώφειν vero idem esse, ac unguento liuire faelem, ut apud Matth. VI. si ri me issν ἀλειφε σή ἀν κδφαβών, Tu autem jejunans unge eaput tuum. Verum nimis ingeniost ex observationibus Casauboni ista proferuntur: nam Confirmare promiscuba Graecis dicitur ου--χων ὰλιματι , divi linire unguento: s-φειν τῆ αγω ἐλο- , perungore sacro oleo; τῆ μυπ-, uetuento construare; ut siquet ex Euchologiis, aliisque scriptis Graecorum . Rem itaque dictum supra, Confirmationem indiscriminatim appellari Soeramentum Chrismatis, unguenti , olei. Impositis autom manus non semper Sacrameotalis est , atque Confirmatoria; quamquam Confirmatio frequentissime hujusmodi vocabulo designetur. Adhibetur enim manuum impositio ad faciendum Catechumenum , ut ait Augustinus lib. 2. de peccat. meritis cap. 26. ad daemones expellendos, ut colligitur ex Rit. Rom. tit. de Exorci etandis r ad sanandos aegrotos, ut legimus capite postremo Marci . Praeterea alia est manus impositio, quae adhiberi solet in Diacona tus , Presbyteratus, ct Episcopatus collatione ς alia, quae in reconciliatione poenitentium , & receptione haereticorum ; alia demum , quae baptizatis , ut confirmentur in fide, impenditur ab Epis. com . Ac de priori manus impositione, quae est sacrarum ordinatio num materia , aperta sunt divinarum litterarum testimonia, Act. v r. 6. in priori ad Timoth. iv. I 4. S in I. cap. I. 6. aliaque in disputa tione de Sacramento ordinis producenda. De altera verb impositione manus dicturi praemittimus quatuor, aut quinque suisse olim Poenitentium gradus, qui erant isti, πρόσκλ me, fletuI, cum pani
tentes extra templorum portas consisterent ο δι σου , auditio , cum intra portam cum Catechumenis starent sacras audientes conciones:
υν σου, subfratio, cum se substernerent, ct illis Episcopi manus
imponerent: mkatrie, eonsistentia, dum orarent cum fidelibus , postquam Catechumeni abiissent; Sc μδεκου δν-, eommunis ris divinorum Saeramentorum, cum absolutione obtenta accederent ad sacra mysteria. Atque hanc μέθι , eommunicationem, potius Poenitentiae exitum, quam gradum appellandam censet lib. a. Obser-
Vat. pag. 367. doctissimus Alba spinaeus. In tertio itaque gradu sub-
prationis paenitentibus manus imponebantur : unde legimus in Concilio I v. Carthag. can. 8. Omni tempore jejunii manus paenitentibus a Meerdotibus imponantur: S in Laodicaeno can. I9. fieri fidelium preces , eum paenitenressub manum creesserint, ct recesserint. Atque hanc manuum impositionem non fuisse Saeramentalem, inde constat , quod poenitentes in quinto duntaxat gradu, sive, ut placet Albaspinaeo, in exitu paenitentiae perciperent absolutionem . Eo ritu etiam