장음표시 사용
21쪽
fgnaeulo facto ab Episcopis adstribat Innocentius collatIonem spirictus sancti: quod proximis verbis idem Pontifex expressius insinuat: Nam presbieris, seu extra Episeopum, seu praesente Episcopo baptizen , ebri ate baptizatos ungere licet, sed quod ab Episcopo fuerit eonsecratum, nou tamen frontem ex eodem oleo Anare, quo is lis debetur Episcopis , eum tradunt Spiritum Parachium. Atque
haec verba in canonem cap.Presisteris, de Consecrat. dist. I V. n. I9.
fuerunt relata. III. S. Leo Episto Ia 88. ad Germaniae , ct Galliae Epi Dcopos scripta circa annum 44ψ. inter ea, quae prohibentur Core-piscopis, enumerat ori a conmere , er cirismate baptizatorum frontem signare. Et serm. Io. de Nativit. Renati, inquit, per aquam
ct Spiritam saucium Meepistis Cbri a salutis, ct Anaeulum vita
aeternae. IV. sanctus Gregorius Epist. ad Ianuarium v. lib. iv. Presisteri inquit baptizandos ungant in pectore , ut Episcopi postmodum ungere debeant in fronte. Eadem Gregorius epist. 26. ejusdem li-hri repetens, indulget, ut, ubi Episcopi desunt, Presisteri etiam infrontibus baptizandos orismate tangere debeant: sed quoniam baptizandos ait, non baptizator , sunt qui negant Gregorium Sardis presbyteris ius Episcopale confirmandi post baptismum infantes conis
cessisse: unde agam rursus de hoc testimonio insta cap. VI I Praeterea Gregorius Epist. 4s'. lib. X. mandat Clusino Episcopo, ut Ulaium visitationis impendat, ut ii, qui ulla Deo propitia baptieantur, ineo gnatι non debeant remanere. Hinc liquet ob hunc praesertim finem consignandi regeneratos, ab Episcopis dioecesim lustrari; quod ex Dialogo Hieronymi adversus Luciferianos , de quo infra , recte monuit in vi. Notificat. sapientissimus Pontifex BENEDICTUS In Sacramentario autem Tom. III. pag. I. distinguit Gregorius unctionem chrismatis , quam presbyter facit in vertice, ct illam , qua Pontifex, levata manu super evita baptizatorum , praemissa oratione , ct tintio polilae in ebrismate facit erucem in stome . Laudat Caroluς Vitasse, seu potius qui Auctoris. hujus prosequutus est Tractatus Theologicos, ea Gregorii verba in caput i. Cantic. Iu Engaddi ba*rmam gignitur , quod eum oleo Ponti Pali benedillione ebriose eitur, quo dona fautri Spiritus exprimuntur. Sed expuncta haec sunt ab editoribus Benedictinis eodem Volum. 3. Pag. 4 I s. utpot spuria, ac deprompta ex Beda lib. a. in Cantica . Satis nihilominus ex dictix constat, Gregorium Chrismatis sacramentum adstruere , Sc uninionem frontis a verticali seiunctam, ut diximus cap. ultimo de Baptismo . IV. Innocentius III. cap. Cum venisset, de sacra unctione, seu tit. xv. lib. r. decretal haec habet: Per frontis Chrismationem manus impositia designatur, quae alio nomine dieitar Consi
mario ς quia per eam Spiritus sanisus ad augmentum datur dr ro- ear . unde cum ceterar unctiones simplex Sacerdor, ides, presbter
22쪽
valeat exhibere , hane uounisi summas Meerdor, ides , Episcopus. debet eonferre: quia desolis Apostolis legitur, qzorum mearii Dueliscopi, quod per manus impositionem Diritum sanctum dabam, quemadmodum Actuum postosiram lectio manifestat. Ex scripta haec sunt ex Epistola Innocentii ad Archiepiscopum Trinonitanum, de qua
Raynaldus Τom. xiis. Annal. pag. I 26. , scripta anno Illo . Praetermitto Epistolas Urbani Primi, & Melchiadis in Collect. Isidoriana, & tom. I. Conciliorum, ex quibus conflata sunt cap. Omnet fideles, Spiritus sanctus, De his veris, I. a. S I. de Consecrat. dissi
V. ne certa permisceantur ambiguis . Ut veniamus ad Synodorum canones ἔ Illiberitanum Concilium celebratum, ut sertur , anno 3 s. sive potius II s. canone 38. ita
statuit: Peregre navigantes, aut si Ecclesia in proximo non fuerit, posse fidelem, qui lavaerum suum istetrum habet, nee fit brgamur, baptizare in neeusitate , ita ut si supervixerit ad Episcopum eam per eat , ut per manas impositiouem persei possit: ubi mamas imp
rionem intelligendam illam esse, quae dicitur Confirmatio, pluribus argumentis demonstrat Ferdinandus de Mendora lib. I. pag. sis. Satest illud modi, animadvertere, baptismum a laico datum integrum esse , adeoque perfectionem ab Epistopo requirendam , esse tam firmationem . Sanh quid significet hoc in canone τι lavacrum inte-psim , non repetam , cum dixerim tomo vi. pag. 4lo. Vide ejusdem Illiberitani Coneilii canonem v . quem Alphon sus PisanuA inter Canones Arabicos, Burchardus verb inter decreta Concilii Τuronici Rish recensuerunt. II. Concilium Laodicenum, quod alii celebratum tradunt anno 764. alii 367. edidit hunc canonem , n. 48. Δει mu πιι ά- ιοτ. εἰ βα-σμι asinati primo, , s sordius m rata τοῦς - μιτ. , quem ita additeram verti e Gentianus Hervetus ἔOportet eos, qui illuminantur, post baptismum inungi supereaelestioris te, 9 estpe regni Gristi participes. In hoc canone tum pamticipium νωνιθμένων, ciis praesiertim quae sequuntur m mris , post baptismam, invicte revincunt Dallaeum canonem de baptizandis, S de unctione cathecumeni, quae haptismum praecedit, ine-pid , imperith , ac nugatoriὶ exponentem. III. Concilium Arelaintense III. anno 4ss. decrevit, ut eurisi , atque altaris miniseri,
o nullo nisi ab ipso Episcopo ), vel eat ipse injunxerit, ordinentur e Grismo nonnis ab ipso speretur : neophditi si fuerint, ab eodem eoσ-
firmentur. IV. Florentinum & Oecumenicum, sive Eugenius IV. in decreto pro Armeniis an . i 479. haec protulit: Meuudum sacrameπ- rum est Confirmatio; cujus materia est ebri a coufetium ex ouo ,
quod nitorem signi at eoussientiae , or balsamo , quod odorem signif- eat bonae fama, per Episcopum benedicto . forma autem est , Sieno tenno erucis, ct eonfirmo te chrismate salutis, o e. v. Tridentinum C a deni-Disiligod by Corale
23쪽
denique sess. vi I. de Confirmat. anno Is 7. hunc priorem Canonem edidit i Si quis dixerit eonfirmatissem baptizatorum otiosam eereis moniam esse , ct non potius verum, er propriam Saeramentum, aut
olim nihίι aliud fuisse, quam eateehesim quamdam , qua adolescentia proximi fidei sua rationem epram Ecelesia exponebant, anathema sit. Et canonem a. Si quis dixerat injuriss esse Spiritui sancto eos , qui Dero Confirmationis ebrismati virtutem aliquam tribuunt, anatheis
Recentiores Theologi magnam vim inesse putant canoni v l II
primae Nicaenae Synodi, ubi statuitur , De bis qui δε nominant citharos. Us mundos, si aliquando inserint ad Delesiam Catholieam ,
αν impositionem manus aeripientes , sic is ciero permaueant. Tourinnelius inquit agi hoc in canone de sacramento Confirmationis, quoniam Novatiani, auctore Theodoreto lib. I. haeret. fabul. cap. s. Chrismate non utchantur . Vitasse autem idem sentiens oppugnat Gratianum, & Morinum , qui censent Novatianos ad Ecclesiam redeuntes repetita ordinatione fuisse receptos . Gratiano tamen, ac Norino videtur severe versio canonis in collect. Concit. pag. 4. tom. I. Si qui voluerint venire ad Gessam Catholisam ex Novatianis , pla-euit sancto Concilio, ut ordinentur , ct sie maneant in Gero . At Lupus tom. I. pag. 49. ita canonem illum interpretatur, ut nec de Confirmatione sit accipiendus, nec de iterata ordinatione, sed sensum
reddat, Novatiani jam ordinati, si ad Eeelsam redeant, in Gero permaneant : quod vir eximius tomprobat testimonio Hieronymi, Innocentii Ι., Ferrandi, aliorumque. Potest S canon ille sic accipi, ut Novatiani in Clero maneant, si ordinentur, sive ut possint adscisci inter Clericos ς nam ct hunc sensum patitur editio Graeca : σε σ
τῆ lini m. De bis, qui se eo nominant citharos, ides , mundos, si aliquando venerint ad Delesiam Catholisam, plaeuit sancto dr magno Coneilio , ut impositionem manus aeripientes, sie in Gero perma-κ ant . Vide tom. I. Conc. Harduini pag. 326. Hunc itaque canonem ad rem nostram non arbitror esse invictissimum . Idem censet Lupus de canone v I I. Concilii primi Constantinopolitani, assirmans in eo , sermonem fieri de impositione manuum retoneuiatoria, non Confirmatoria . Verum de hoc infra , ubi pertractabo de Confirmation non repetenda. Suffciat m h haec praemonuisse. Veniamus ad Patres . Ac primὼ praetermittendus minimὶ est Auctor Constitui. Apost. qui, etsi fortasse non sit Clem. Romanus, antiquissimus est tamen , priorumque saecuIorum fidem commonstrat. IS ergo lib. 3. cap. i6. pag. 288. de baptizatis inquit: Κί μετα τηοῦ η ε
24쪽
Liber Trigesimus secundust. Cap. II. a I
tor uvat ebrismater atque seq. cap. eadem pag. αἰ-c inquit ειμωσις τὰ όW- ώ, Chrisma eonfirmatio es eonfessionis. Quis hie non rideat Dallaeum asserentem his in locis pertractari de prephesoleo, non de erismate, cum Auctor dicat , Duuentum, distinguatque ab νὼ αγιν ἰλαν, a Iacro oleo, quo catechumeni inuninguntur ante Iavacrumὶ Illud etiam quod sequitur, μα-σα ν' --ογώ, eonfirmatio eonfusionis, nonnὲ exprimit Confirmationis esseEtum de quo in Rituali Gracorum p. 368. - ωὐῶ - . Deis, Unguenti ebri a eonfirmat fidem Z Habes de eodem unguento in eodem opere lib. V II. cap. 44. pag. 38 hanc deprecationem : συ
unguentam essPax flat in baptizato, quo Arma ct stabisis maneat iipse fragrantia Christi tui . II. Nec omittam Dionysium , sive Auct
rem operis de Ecclesiastica Hierarchia, tametsi de hoc quoque discrepunt eruditorum sententiae . Decretoria enim sent quae habet c. a. pag. edit. Plantin. 28. Unguenti illa consummam unctio eam, qui initiatur, odoris suavitate perfundit: ου ει - μυρο τι--αἰ χωου , ἐυώδη φ τλήμονω πωM. Vide & caput I v. pag. 339. ubi plura de Chrismate , inter quae habentur illa , Ωuin etiam et , qui sanctissimo dimna regenerationis saero initiatus es, consummans illa uniuio divini Epiritus illapsum elargitur , - μεν η ain. τν τα - τ
ψ ο ιρῶτα τελε-ταἰ χε ς . III. Sequitur Irenaeus a. seculi scriptor eximius , S auditor Polycarpi, qui lib. I. contra haeretes cap. I 8. ex distinct. Mamueli ai. num. 4. inter errores Gnosticorum depravantium Ecclesiae Catholicae ritus, illud connumerat quod in baptismate aqua utantur quidem , sed profanas dictiones addant, S ipsi quoque adhibeant unctionem: Atque ipsi quoque ait balsamum adhibent , m. δἐ Amἰ σῆ Moiam . Notandum hoc in loco pr nomen , - - , Et ipsi, quo demonstratur uti in aqua, ita in au-Hisne neophytorum post baptismum Gnosticos Ecclesiae consuetudinem aemulatos . Vide Not. pag. 96. In lib. autem v. cap. 38. num. 2.discriδ scribit : g. γοῦν οῦν ἰτετί-- -ο- ελαμζανον πίωμα ἄγον, r λ μ ιαι γ e, Ruibuscumque enim imponebant Apostoli manus , accipiebant Spiritum sanctum, qui es esea vita. IV. Tertullianus , qui floruit taculo tertio ineunte , in libro de Baptismo cap.VI I. ait: Exinde egress de lavaero per unguimur benedisia unctione de prisina dis lina, qua ungui oleo de eorsu in Sacerdotio solebant: S cap. proximo: Dehine manus imponi ur, per benedictionem adet eans . er invitans Spiritum sanctam . Eo loci tribuit unctioni etiam . spiritalem essectum , scribens: Sie ct in nobis earnaliter eurrit suis
fila , se spiritaliter proficit; qaρωοδε θ' ustus baptismi earnalis actus quod
25쪽
quod is aqua memimar , spiritalis est eius quod a delinis Isseramis .
Uahes ergo ex Tertulliano utramque Confirmationis materiam . .
chrisma scilicet, & manus impositionem, nec non sensibilis signi sacramentalem essectum . Legas S de Praescript. cap. 48. R de Resuris mct. carnis cap. 8. Se. U. Clementis Alexandrini servavit nobis praeclarum testimonium Eusebius lib. III. Id. E. cap. a I. ubi de quodam Episcopo, qui baptizaverat iuvenem si hi a Ioanne Apostolo commenα
δα του κυωω , cum perfecta inum equata obrignuset, idest, Ignaealo Domini, sive, eum tui perfectam custodiam addidiset , Aenaeu um Domini. Porrb signaculum additum baptismati est confirmatio, ut ostendit in notis ad Sacramentarium Gregorii Menardus ex Ecloga Vitae Athanasii in Biblioth. Photii cod. 2s8. -- ωκ-M δά ρος α - , σφραγῖδον Mμ- , idest, Qui eum eos inunxisset , origii signaeuio confirmasset. Utitur his locis vir Cl. Franciscus Blanchinus
in notis ad Anam lom. a. pag. 20 . ad demonstrandum, Constantinum Nicomediae confirmatum quidem fuisse, non baptizatum ς propterea quod Eusebius lib. i ν. de Vita Constantini cap. 62. scrib.it ibi. dem accepisse θέαν υμεγὐδa , η τιλῖον φυλακτηε ον , divisum flanstea tam , ct perfectum animi tutamentum . At non videntur prohationes istae prorsus invictae ζ olim quippe haptismus , ct confirmatio simul
conferebantur . Eusebius praeterea utrumque commemorat, scribens pag. edit. Vales s 8. XeWου μαρτυροεκ άναγ- μανος μελε re , θέας T σφραγυδος αμιῶριμοι, In Christi Mar riis renatus conjummatus es, diis
.iuoque sonatus Ιχuaevis , Aliunde ergo, quam ex hoc Ioco , adprobandum baptisma a Constantino Romae sineptum , petenda sunt argumenta : sed iste tamen Iocus commonstrat signacuum superinductum haptismo esse revera Confirmationem . VI. Cyprianus , qui martyr occubuit Valeriano & Gallieno Imperatoribus anno 2s8. , non, ut Vitassius ait, 26ι. in Epist. 3. ad Iubaianum pag. 28 I. IAli, inquit, qui in Samaria crediderant, fide vera erediderant, erintus in Ecclesia , quae una est, ct exῖ sola eratiam baptismi dare , frpereata solvere R ermissum es , a Philippo Diaeono, quem iidem εχυο- soli miserant, baptizati erant. Et ideireo quia legitimum en Delestasticum baptimum eo ecuti fuerant, baptizari eos ultra non opor rebat , sed tantummodo quod deerat, id a Petro er Poanne factum est, ut oratioue pro eis babita dr mana imposita, invoearetur , frinfunderetur Diritas sanctus. καod nunc quoque apud nos geritur, at qui in Delesia baptizautur , praepositis Ecclesia sperantur, er per
nostram oratiouem, se manus impositionem Spiritum sanctum eonfe- quantur , ct signaculo dominiso consummentur. Ouis ex his non , percipiat c ut verbis utar Aure Praef. num. . Confirmationem non
esse appendiculam quamdam baptismi, sed verum S distinctum a baptis.
26쪽
Liber Τr esimus secundus. Cap. U. 23.
ptismo sacramentum , quod a Diaconis administrari non possit, quodque non ad exteriora tantum dona pertineat, sed maxime ad augendum S intcnsius roborandam haptismi gratiam ξ Scripserat suis pra Cyprianus cum aliis Episcopis Epist. LXX. ad Numidas , pag. 269. Ungi quoque neeesse es eam, qui baptieatur fit, ut accepto ebri a- te, ides, unctione, esse unctus Dei, O habere in Ie gratiam Cissi post. Nec aliquem moveat, quod eo loci addit Cyprianus, Porro autem Gebaristia est aude baptizati unguntur, ouo in altari famHi ara . Non enim Eucharistia est proprie oleum, ut visum Rigallio, S Fello, deceptis mendosa editione , quae habet, seam in altari sancti a tam , sed Eucharistia est id , unde oleum sanctificatur , idest, in Altari Se inter sacrificii preces et quare Cyprianus sequitur, Sancti
eare autem nos potuit olei ereaturam , qui Nec altare babuit, nee Ee-elesiam. Unde nee ustiis spiritalis vad haeretisos potest esse , quando eonstat oleum sani ari, ct Eaeharistiam fieri apud illos omnim nos pose . VII. Cyrillus Ieroselymis catech. g. mystag. p. sas. Et vobis c inquit postquam ex aquis Deri lavacri adscendi iis L dutum es ebrisma, quod imaginem gerit illius, quo unctus est Gripus: hoe au
Iam sancti Spiritus adventum egressus in praelium devisit adversariam: β er vos postfaerum baptisma ct chrisma m eum induti armis Ducti Spiritus, adversur oppositam vobis potestatem conmitis , est prae. Hamini, disentes : Omnia posum iu eo, qui me confortat, orso ..
ἐνδυ--οῦ- μὸ xdies . Plura in ista Catechesi leguntur adeo aperta , ut Kemnitius Sacramentum. Confirmationis appellaverit Chri a Grillianum . VIII. Ambrosius de Myst. cap. 6. num. 29. haec habet: Post baee aliqua adfrenissi ad Saeerdotemheo dera quid I equutum sit . Nosso illud quod ait David: Sicut unguentam is evise , quod defendit tu bariam, barbam Aaron λ Lib. a. cla Sacramia cap. 7. num..i4. Ergo mersim venisti ad Saeerdotem : quid tisi dixit ξ Deus , iu-quit, Pater omnipotens , qui te regeneravit ex aqua ct Spiritu sau-uo , eoneessique tibi peeeam tua,. ipse te ungat in vitam aternam . Et lib. II l. cap. r. Osccipis autem , hoe est, unguentum supra νcaput, cte. Nolo hic rem agere cum Sirmondo , qui confirmationem primis saeculis datam putat sola manuum impositione adversius hele rodoxos nunc decerto tam exquisitis testimoniis me communiens.
27쪽
simplici loeorum inspectione, in quibus aliquando Ietitur summas
Sacerdos, ut cit. cap. lib. 2. paullo post verba praecitata . Alucinatur ergo Dallaeus scribens loqui Ambrosi uin de unctione, quae fit a preΩbytero. Errat etiam, dum consignationem illam recenset inter ceis remonias baptismi, quum de ea ita prosequatur Ambrosius lib. I. cap. a. num. 8. Sequitur spiritale signae ιiam , quod audisti hodie legi : quia post fontemIoperes, ut perfectiομος quando ad invoeationem Saeerritis Spiritas sanitas infunditur. IX. Hieronymus Luciferiano dicenti, eis sescis etiam Deoparum bune esse morem , ut bais pilaatis manas imponantur , ct ita invocetur Spiritus sanestis ξ Ren pondet 2. p. tom. IV. pag. 29s. Nou quidem annuo, Fave esse Ee-elesiarum eonsuetudinem, ut ad eos , qui sive in minoribas urbibat per presbrteros er dia cor baptieati sunt, Episcopus ad in eatiosem sonui Spirisus exeurrat. Addit baptizatos iu LeeIesia, nise per manas Episcoporum , non aeripere Spiritum sanctum . Uuod pariter demonstrat ex cap. um. Adt. Apost. S.P. Augustini testi inonia plurima collegerunt Hieronymus Torrensis in ConsessAugustin. lib.I. cap.s.S Augustinus a Monte Ilcino , cuius egregium contra haereticos Opus ante annum is 6o. improbo labore conscriptum inter inedita deliteicit. Lib. 2 Contra lit. Petiliani cap. Io . num. 239. ita Augustinus loquitur ro in boe auguento de quo Lucae xx ι W 47. Sacramentiam chrima tis vultis interpretari: quod quidem tu genere visibilium Agnaeuk
rum saerosanctum est, fleat ipse baptismur, Ied potes esse 9 in δο-
minibus pessimis, idest, quantum ad characterem . Vide lib. II r. de Baptismo cap. l6. num. 2I. lib. XV. de Trinit. cap. 26. num. 46. in Ps cx L l. num. 9. & quae produximus Praecedenti prop. a. Denique Theodoretus chos cnim collegisse sussiciat in Cantica tom. i. pag. I 2. exponens ea verba , Unguentum susum nomen itium , inquit e Si magis etiam instite vis intelligere , saeri baptismatis m perium reeordare, in quo qui initiantur, post Oranni abnegationem, ct regis confessisnem , veluti uno ct nota quadam regia . spiritalis unguenti ebrismate inunctisti, ea visibili unguenti Deeis invise bilem sint illimi Spiritur cratiam fuscipiunt. εἰ δἰ β ει η μπώτερον νωσα.
moniorum ponderatione facile quisque deprehendet, in manus impositione S in Chrismate, quo baptietati per Ecclesiae Antistites liniuntur, agnoscunt divinum signaculum , invisibilis gratiae typum, subministrationem virtutis ad daemonem propulsanduin , unctionem Dei & gratiam Christi, fidei confirmationem, ac donum Spiritus sancti. Certe qui tam amplis magnificisque notis delineant Confirmatio
28쪽
Liber Τrigesimus secundui. Cap. II. as
mationem, atque in ea descri hunt visibilia signa gratiarum, conis numerant illam inter Catholicae Ecclesiae sacrosancta signacula . Nodi ergo otiosa ceremonia est , non ritus aut appendix baptismi, non inventum Melchiadis, alteriusve Pontificis, non denique commenis tum scholasticum , aut posteriorum saeculorum figmentum . fFacit denique ad confutationem haereticorum , quod ostendimus
Iib. xxx. cap. s. Ecclesias omnes , Romanam matrem ceterarum,
Africanam , Graecam, Aethiopicam, Coptam , aliasque omnes cum inccidentis, tum orientis, immo ct plerosque Novatorum convenistus , nobiscum in Sacramentis enumerandis convenire; & quod ho- istes veritatis nequeant ostendere quis inter mortalium primus Sacraia
mentum istud ceteris accensuerit. At iuxta saluberrimam Augustini
regulam lib. 2. de Bapt. Cap. VI I. num. I 2. quod uni Uersa tenet E
elesia , nonnisi ah Apostolis creditur traditum & Commendatum . Apostoli ergo nobis iacramentum Confirmationis commendaverunt et i Apostoli tradiderunt doctrinam . quam Propugnamus: atque , ut ajubat Tertullianus de Praescript. cap. a I. Constat omnem doctrinam ,
qua eum iam Delesiis opsolieis matricibus 9 originalibus fidei eou-Diret, veritati deputaudam, sine dubio leuentem quod Gelesiae ab Apostolis , εApostoli a Christo, Christus a Deo aee ut omnem ver3dottrinam de mendario praejudieaodam , qua Iapiat contra veritatem
Ecclesiarum , ct e vostolorum , ct orsi, er Dei.
Quoniam praecipua haereticorum argumenta aut praecitato capite s. libri tricesimi fuerunt refutata, aut praeoccupata in hoc ipso ἔerunt summatim S quam brevisimὁ perstringenda . Contendunt itaque prim6 , argumenta a nobis allata esse fracta prorsus & imbecillima: quae proseruntur ex Scriptura, quoniam ibi de dono linguarum fit sermo; cumque istud modo cessaverit, consequitur impositionem manuum otiosam jam esse, S quae nulli nisi sit, ceremoniam. Addunt nullam ibi uri alis mentionem fieri, ideoque frustra nos inde confingere Chrismatis sacramentum. Quae Hrh ex Patribus dein promuntur , torqueri a nobis, falsb intelligi, & pluris quaedam, quam sit opus , aestimari. Enimvero permulti Confirmationem describunt tanquam ceremoniam baptismatis , cum aiunt neophytos statim post lavacrum unctione obliniri; ipsique unctioni tribuunt haptismatis effecta, gratiam , animae signaculum , ct spiritum sanctitatis. Alii autem Patres, maxime Apostolicis temporibus proximiores , de sacro chrismate ne γή quidem ἰ ut Iustinus , Athenagoras , Tatianus . Nonnulli δ coenosis rivulis errorem biherunt, ut Tertullianus in Montani deliramenta prolapsus, ct Cyprianus , ut baptiseri. VII. D mum Diuitiam by Corale
29쪽
mum haereticorum , ita illorum unctionem reprobans. Quidam denique sub falsis nominibus a nobis ad plebem decipiendam celebranis tur , dum opus de Ecclesiastica Hierarchia Dionysio Areopagitae, Constitutiones Apostolicas Clementi Romano, librum de Initiandis, seu de Mysteriis, S alios sex de Sacramentis Amhrosio adscribimus,
nostram ostentantes in pervolutandis , diiudicandisque veterum scriptis, sive fidem malam , sive oscitantiam . Hoc Crgo praecipuum adversariorum momentum , quod contentione urgent, ornantque amplificatione verborum. Praeterea haeretici negant Ecclesias hac in parte nobiscum consentire, immo & nos invicem pugnare dicunt: quandoquidem sacramentum Confirmationis expunxerunt Novatiani,
Albigenses, valdenses , Husitae , ct ne isti tanquam haeretici contemnantur, non recipit sacramentum istud Ecclesia Graeca, ut constat ex Consessione Cyrilli Lucar, cuia an . l6II. typis Geneven sibus i nec Aethiopica, ut assirmat in suo Itinerario Alvares Monachus et nec Armenica , teste Guidone Carmelita. Latini quoque Theologi hac in re non conveniunt: nam quidam hoc Sacramentum a
Christo, quidam ab Apostolis , quidam in Concilio Meldensi institu.
tum definiunt, ae de materia pariter, & de forma nectunt litigiosas abstrusasque disputationes. Addunt postremh ratiocinationes quas . dam ; quarum prior est, Confirmationem derogare virtuti & em caciae baptismatis, cum haptismo adimat Spiritum sanctum , R hunc sibi vindicet. Sequitur amnis altera, sore Sacramentum Confirmationis praestantius & excellentius baptismo, si illi donum Spiritus sancti sit adseribendum . Tertia parum absimilis, cum in haptismo Spiritus sancti gratia, Dei adoptio, S pignus haereditatis conseratur,
sacramentum Chrismatis videri supervacaneum . His ad hunc modum respondemus. Visibilis illapsius Spiritus sancti argumentum erat virtutis baptizatos corroborantis , ac di meminandi per linguas universas Evangelii ; ideoque cessavit, dum Evangelium ubique dissu sum non egebat ulterius approbatione miraculorum , deinceps Spiritu sancto absque aspectabili forma per sacrosanctasgnacula descendente , ut Augustinus docet Trach. vi. in Epistolam Ioannis , ct in Psalmum igo. Non est ergo impositio manus Episcoporum inutilis, S otiosa et sed adhuc cffcax, S in visibilis gratiae operatrix : alioqui etiam baptisnus nunc suo careret effectu , cum Apostolorum aetate ad ejus virtvtem commonstrandam , Act. X. 44. Spiritus sanctus visibili forma deseenderit. Alia est enim virtus spiritus interius vivificans, & confirmans, quovis tempore Christi fidelibus cum adversario luctantibus necessaria ς alia exterius effulgens, ct ad fidem pertrahens manifestatione signorum, necessaria dunta xat ad fidei primordia, ct ad institutionem ae propagationem Ecclesiae.
Ac de primo argumento, quoniam de C uismate dicendum est infra,
30쪽
Liber Τrigesimus secundus. Cap. II. 27
hae tantum . Quod sequitur ad elevandam Patrum auctoritatem. , singulis suis partibus labefit, ac perfringitur. Cum enim Patres Confirmationi gratiam conserendi vim tribuunt , illa inque Augustinus in genore uisibilium signaculorum appellat sacrosanctam, comω paratque haptismati, non utique interritus ac variabiles ceremonias ipsam confirmationem connumerant: nec talis censenda est , quid olim neophyti statim post baptismum confirmarentur; siquidem Saliquando cis porrigebatur Eucharistia , quam tamen esse ritum ha ptismi neque Calvinus, neque Κemnitius , neque Dallaeus , neque haereticorum quispiam eoncedet. Confirmabantur uer , neophyti statim post haptismum , si Episcopi aderant: nam quos haptigavit Philippus, nisi post adventum Petri, &Ioannis, non fuerunt consigna ti ; sicuti modb in minoribus urhibus illi , quos haptizant presb teri,
confirmantur in Episcoporum visitatione , quemadmodum scribunt Hieronymus & Gregorius. Cur autem nunc disseratur Confirmatio, dicendum infra . De Iustino, aliisque , sicuti de arcani disciplina , plura diximus Volum .vi. pag. a. Si argumentum istud probaret aliquid, nec Sacramenta forent Baptismus, ct Eucharistia , de quibus nec γρυ, nec μυ , sive apud Athenagoram , si ve apud Tatianum : hi nimirum pro Christianis ediderunt apologias , calumnias , falsaque crimi. na propulsarunt, nec religionis mysteria Ethnicis exposuerunt. Ouod si his inter mortales degentibus nec audiebatur nomen Confirmatio nis aut Chrismatis , unde illud accepere Irenaeus, Tertullianus , CD prianus, qui ex majorum traditione, & Ecclesiastica disciplina illius meminerunt At, inquiunt, Tertullianus Montanista suit, ac Cyprianus erravit. Quid ver , inde Nec ullus veterum inter Montanisarum portenta connumeravit Chris natis sacramentum; nec Tertul lianus defecerat ad Montanistas , quando seripsit librum de Baptisino adversus Ouintillam : quod non sol uni animadverterunt Petrus Al-lix in dissert. de vita & scriptis Tertulliani: Dupinius in nova Bibliot. to m. I. pag. 338. S Gulielmus Cave in saeculo Gnostico pag. g7. verum etiam probatur ex quo eo in libro cap. i . damnet ministerium mulierum in solemni baptisino , quod Cataphrygum , Se Montanistarum opponitur disciplinae. In Cypriano damnant quidem Omnes anain baptismum , chrismatis unctionem nequaquam : immo si hanc factam tib haereticis tradidisset repetendam , quod inquiretur posthac , non illam tamen denegasset ς sicuti nec denegavit sacramentum baptismi, dum propugnavit esse iterandum . Scripta ver , supposita non alio
fine laudavimus, nisi ad stabiliendam communem, receptamque temporum , quibus prodierunt, traditionem. Quamquam ergo con
cedamus Apostolicas Constitutiones falsi, inscriptas Clementi; nemo tamen inficias ibit, praece sisse illas quartum seculum, nec inviis ostendet non esse idem opus, quod ab Eusebio lib. iii. H. E.