Commentarii

261쪽

204 CAROLUD FRESNE

Zonaras, quod iusius discutiendum reservamus in stemmate Du

carum.

p. 13, 21. ἀπο του Λουκικορριζωματος Inscriptio crucis Grandimontanae, quam in Dissert. 26 ad Iolarissam pluribus ex . ponimus, de Ireno Alexit imperatoris uxore, ἐκ Λουκικῆς φυέντι καλλιδενδοίας, ης ριζοπρεμνων η βασιλὶς Εἰρηνη.

Michaia Attaliates de Michaelo Dum imperatore. ὁ κοσμοτεormi του δουπιον γένους κλαδος, ὁ παι ψέγιστος Μιχαὴλ αυτ ρατωρ. P. 18 V. 12. μονη o Στουδίου Exstitit enim monasterium Studianum ad portam auream, ut discere est ex Chronico Alex A. Heracli 1 et Cedreno in Mich. Bhang. unde ex urbe in Philopatium suburbanum, sto venationis et exercitationis ergo imperatores ipsi concedebant, prodire facile erat. v. not ad Vill-hard. n. 93 et Synlagma de lavent. Cap. S. Ioann Bapt. c. 8 n. 8.

p. 25, 21. τινες δὲ οἱ Ουρκοι De Turcorum origine ac

P 199 primis sedibus multa hactenus scriptores varii congesserunt illud in consesso est, ad Caucasi montis partes septentrionales Versus Tanaim et Bosporum habitasse, ex Bryennio Scylitae et Zonara, quibus consentit Porphyrreenneta tradit quippe lib. de Adm imp. c. 3. Turcos Patrinacis vicinos fuisse: c. 12 provinciam ab iis inhabitatam ab Occidente Franciam, a Septentrione Patetinacitas, a Meridie magnam Morariam habuisse auctor est denique . 88 et 40. Chagaris conterminos suisse ait atque ut inde facilius deprehendatur quem incoluerunt tractus, observandum ex eodem scriptore c. 1, 8 et M. Patrinacitas gentem fuisse vicinam Russis, et ad Dana prim et Dan uim celeberrimos fluvios, versus Cheseaonesum Tauricam habitasse Franciae appellatione intelliguntur regiones ad Septentrionem, quae Francis aut imperatoribu Gese manicis, Porphyrreennetae aevo, parebant, Poloni videlicet et, cinae iis nationes magna oravia, quae Sphendopluci regio diacitur, eidem Porphyrreennetae c. 12, 38 et 1 videtur eadem quas hodie Moldaria appellatur Chazari denique, quorum crebra est apud scriptores metantinos mentio, nitimi erant Vetis, Manis, Chersonitis, Bulgaris et ipsis Turcis Turcia igitur vetus ex praedictis exstitisse coniicitur in Lithuaniae provinciis, quae ad Pontum ininum vergunt sed et ad Istrum ipsum habitasse Turcos docentra sitae et Zonaras in Leone hilos et in Constantino Monomacho cavendum porro ne quis existimet tunc μ mum Ila corum in Asia nomen auditum, aut ex Septentrione in Orientem traiecisse Turcos, cum Monomachus imperavit, quod primo intuitu velle videntur Myennius, Scylitae et Zonaras. certe eo in errore versatur Theodorus Gaza Thessalonicensis intractatu, quem περὶ Οχαιογονίας Ουρκων inscripsit, Scylligae, seu ut vocat, Scylacis verbis delusus, a quo pleraque, quae ha-

262쪽

της , etc. Iurcos, inquam, non ex Hunnicis seu arctois regionibus, in auxilium evocavit Mutaemetes, sed ex ea quam hac ae- lato incolebant, ultra Maridem surium, provincia, chorosanae seu Persidi contermina, quo longe antea ex Septentrione concesserant, ut ex Porphyrreenneta c. 38 discere est cum enim amisinaestis debellati essent propriisque eiecti sedibus, horum Para una versus Occidentem secessit, altera transiit in Persidem, ibiquo incoluit regionem, quam de eorum nominea questanam etiamnum appellant. sane Aithonus c. 15 Turcos Persidem incoluissa auctor est longe ante eversum a Saracenis Persarum imperium. sed et ipso Mauricio imperante, cum Persis ipsis conterminis bella gessisse, iisque imperasse tributa scribit Theophylactus Simo ita I. 1 c. 8, ubi haec de Turcis Orientalibus habet: ννοι δ' ουτοι, προσοικουντες τῆ Ra Περσων πλησιόχωoos, ους καὶ Ουρκους ἀποκαλεῖν τοῖς πολλοῖς γνωριμωτερον. agit Praeterea de iis l. 3 c. 6 I. 44 7 et 10 U-Macinus in Bist Arabum sub An. h. 701, 720, 724, 31 etc. Turcorum Persicorum, quitum regibus suis parebant, meminit. unde quo loco idem scruptor primam Turcicorum Sullanorum originem recenset, Deca- cum Tangrolipecis abavum tradit gratissimum suisse Turcorum regi, adeo ut eius uteretur ille consiliis. ex quibus ea etiam tem-pvitate Turcos regibus suis paruisse constat. praeterea Theopha

nos A. 32 describens Arabum expeditionem in Turcos, ait Na- salmanem, asciam Casiphae fratrem, exercitum adduxisse in Turciam, et cum iam portas Caspias attigisset, correptum metu, retro cessisse. conatat vero portas Caspias a Plinio et geographis P moin Asia, Mediam inter et Parthiam poni, proinde haud proces lx flumine, ad quem inhabitasse Turcos mox ostendemus, in extremis Persarum confinibus, ἐν τοις ἀκροῖς τῶν Περσων, ubi Turcomanos statuit Acropolita c. 65. v. Albericum A. 1059. p. 26, 4. γαλακτοφανονJ Willelmus Tyrius I. Q de Turcomanis gens igitur Turcorum, e Turcomanorum, nam ab eodem haluerunt Originem a initio septentrionalis fuit,

incutia penitus e certam non Labena sedem Magabantur e enim, ιpassim circumferebantur, P cuorum aereantea commoditatem, non hasentes urbes, et Oppida, et alicubi manentemetritatem et insta migrantes autem MoiMersamiecum substantiam transferebant, equitia, Wwεθ, et armenta, em is ancillas, nam e in his eorum omne conatueba peculium, nuδ- quam agriculturae dantes operam, etc. his consentanea habent

Iacobus do Vitriaco l. 1. c. 11, auctor Ust Hieros. p. 16t, auctor expedit Asiat. Frider. 1 p. 78 et Aithonus c. 2.

263쪽

p. 26, 6. καὶ τῆς uὲν Σαοακηνῶν ἐμικρατεωςJ Persaram imperium delevit omnino Arabum alipha Othman, qui Tyrio I. 19 c. 20 Rhemem dicitur, post ladegerdae regis interitum A.

r. 649, Theophan ELMacia. Aithon. Bigare et . v. 12. -υχουαετ Imperabat Muchemetus, si Bryennium, Scylidiem, et Zonaram audimus, Persidi, Chorosanae et Mediae. at l-Macinus I. 3 c. 7 Indiae regem fuisse refert, eumdemquaSAuctarini, non Imbraelis filium facit sed praestat audire ipsum El-Macinum, cum paulo secus rem narret, de Sullanorum Iconiensium origine sustus disserentem, ex versione Thomae Erpenti:

cidae et primu quidem ex iis inauguratus fuit m mmeae Abutiat Tor Greus, Iaterio Terrasiectis, Aithono Durissa, Tyrio Belphet, Graecis denique Tangrolipe dictus cuiua fra

Dacaci, aut Dagaci) qui Dacaeus Mir fuit Turca, animo sua boni consilii et regiminis. Aio primus ex iis Dianismum est amplexus vide Aithonum c. 15 et rex Turcarum consilio eius utebatur, eumque sibi assumebat in bello suo inter Turcas.

moriens autem suum reliqui Sal ueti qui Minon si

iam adultum, cui et rex Turcorum commisi regimen exercituum auorum ae cum deinde metueret sibi ab astutia eius, statuit eum interficere quod cum Sal ue suboles'isset, fugit ad regem Gabiae Haronem Sahabu amam, absque eo auxialium petiit, ad oppugnandam regionem infidelium Turcorum, unde is eum tuoi numeros exercitu sed occisus fuit Salghucus ab insideli quodam in praelio, iam natus anno centum et eptem stium reliqui Michaelem, cui liberi sunt nati illi, quo

rum nomina supra commemorarimus commorabantur autem in

Mauranariara, i regione ultra suvium et obedioerunt isti Maeli quam plurimi Turcae, nullum imperatorem praeter euma OScentes cumque contingeret ut princeps Mahmusis, fliua Sebuctahini, rex India traiiceret suoium hathonem opem Iaturus I araresiam regi Mauran arae, salutavi Michael regem Mahmudum, qui miratus eat animum eius et strenuit tem, quodque familia eius morem ei gereret et ab eo petii ut GPud Se maneret, Ore ut eum Noerteretur, committere ei Ch- rosanam defendendam contra hostes at is id recusaoit unde iratus Mah dua in incula eum coniecit, et rediens in iis, tinuit unde aecuti eum sunt miliae Michaelis, et familia eius, subseurruntque in planitie morosanae postea Muci excessit rex Mahmudus, poenitentia uetus, quod Turcas, milites scilices filii Sal uci, in regione auia reliquisset, metuens ne locum Suum occuparent mortuo autem rege Mahmudo, filio Sebucia-kini, regnum accepi filius eius Masu o Abusaidus filius Mah-

264쪽

mudi, qui ex suis exercitum misi comtra milites lia Sal uel P 201 Ric exercitus eos oppugnaνi et fudit, quibusdam etiam captis. hinc et Mehael stius at huc obiit, iunxeruntqu-- Turcae I hueidae filio eius Muhammedi butalibi, cognomento Ib-gruraeco, qui Upugnan exercitum Masuri T. Ma inmussis, eumdem fudit, quibusdam captis, et quibuεdam caesis Persecultisque eo T-um usque, quod ORFidum adortus, cepit atque

ire primum fuit oppidum quod in potestatem SH ucidarum senit et in eo congregati Ibgruibecus, ac milites eius, id muni- ωerunt. deinde exierunt inde Naisaburium, et eo quoque unι Potiti rex autem I sudus fugit in Indiam, et in regionem eius penetraυit, inque ea diu Permansit, deserta morosanae

quam Salghucidae , graMiterue in ea gerentes, ubiugarunt, elopibus votiarunt quod cum intellexisset princeps mauehua, reseeoua est, sed bello eum petierunt Saloticidae, et in fugam Merterunt unde Caiamus iamriua Clialipha Baldacensis ,

nuit atque oriatus est eos, ut regionem nostimorum cuεtodiarem hinc adortus iterum eo est Masudus, ed tui et secundo

eum in fugam turpem Merterunt, et atabilitum fuit eis imperium. haec ela prolixiora ad illustranda quae de Turcicorum Sullan rum origine habent Graeci scriptores, hocce loco inserenda opexa pretium duximus adde Petrum exeram I. 2 Ber Persic. C. 43.

P. 27 V. 8 'ΑρραξιδοςJ Eadem appellatione donatur fluvius

iste a Scylitze, qui alius et diversus est prorsus ab Araxe Armenia maioris fluvio, qui in Caspium mare illabitur. nam Araxis, etsi inridem mare pariter insuat, Araxae omnino oppositus sui ut qui erfidem a Turcorum Asiaticorum regione diviserit, quo per pontem desuper stratum transito in eam provira iam penetrarunt Turci, qui eo aevo regionem incolebant, quam etiamnum a Primaria eorum sede, Turquestanam vocant. unde videtur Araxis surius ille esse, quem Oxum veteres appellabant, qui in mare Caspium illabitur et Persidi propior est, quam alter magnus Perinde uvius, qui Septentrionem versus in idem mare evolvitur, Iaxartes Ptolemaeo, Straboni, Ammiano I. 23, Gregorae l. 2 et aliis dictus, uterque ab Occidente prosectus neque ab hac sententia discedit l-Macinus, qui ea tempestate Turcos Asiaticos

tractum incoluisse narrat, quem geographi Arabes Maurahianaram, seu ut effert Ioannes Gravius, amariadnaharam, tabulae geographicae Mauranaher, vocant, quod Vocabulum regionem ultra sui tum sitam sonat, ut auctor est Petrus Valerius in proe-

sat ad eumdem scriptorem quam quidem provinciam peculiari Commentario illustravit, descripsitque bullada Ismae Arabs.suvii autem nomenclatura intelligi debere Gaionem, seu Gichonem, vel, ut alii denique vocem hanc esserunt, thun, qui ad Meridiem Mauranaharam, a Chorosana, seu Perside interiore se-

265쪽

208 CAROLI DU FRESNE

cernit, censet idem Valerius quod perspicue etiam tradit Acha- med uerapsia in emiris Historia I. 1, 5, dum ait Mauranaharae populos, praesemiris, seu Tambersant, qui provinciam

invaserat, metu, transmisso Gichone in Chorosanam prevenisse. proinde recte avius Rhamnusius in Geogr. dixit Oxum eumdem fluvium esse, quem Arabes Gichonem vocant, qui, ut auctor est Abullada, ut plurimum ab ortu in occasum fuit Mauranaharae metropolis sui Samerhanda, uitanorum ac emiris ipsius regia, protendebaturque ea provincia ad alium nurium, quem ad Septentrionem in mare Caspium illabi diximus, Arabibus Siesron, in tabulis geograph meae nuncupatum qua porro fluvius Glialon seu Gichon in mare Caspium emuit, ea protenditur provincia,

tigua, quod etiam testatur Alderisius iari clim. 4 , ex cuius nomine mare Caspium, quod eidem Achamedo I. 3, 11 marerim Calaam dicitur, ab bullada et a praedictis scriptoribus lacus Chowaraamiae nuncupatur sed et ipse nuri michon, Cobar, seu Comar appellatur a Tyri l. 1 . . proinde erit Gichon, Gihon et Gaion Arabibus, qui Graecis , ραξιe et Oξος, de cuius decursu et magnitudine nonnulla habent Beniaminus Tudet et Aiaderisius p. 138, 196 et 212. vide Salmasium ad Solinum p. 1201. p. 27 V. 14. δυσανασχετῶν Contigit hoc praelium cum Masudo seu Masgudo, quem parentis nomina donant vulgo Graeci scriptores, Α Ηeg. 432, Christi 1040, ut auctor est El-

p. 28, 20. ἀλλ' οἱ μεν De morte et clade Masudi, sic

id om l-Macinus A. proxime sequenti eodem anno occisus fuit

princeps Masudus Flius Mahmuri, flii Sabuctahini regis Chorosanae , Indiae, et Mauranaharae, qui fui rex fortis et strenuus, peritus bellandi, ac bene regens subditos suos atque gisuo, et succe it ei frater eius imperator Mammed suus

Mahmudi porro qui Cabiri Bryennio hic et Scyliuae dicuntur, videntur iidcm cum Cabaris, populis videlicet, Turcis Septentri natibus conterminis, cum quibus in Persidem sorte transierant. horum meminit Constantinus Porph de Adm imp. c. 39. p. 29, 20. σουλτάνον Vide dissertationem nostram 16 ad Ioinvillam, ubi locum hunc Bryonnii pluribus expendimus. p. 30, 16. I σασυριον Fuit ille origine et gente Tur-Cus, Vocaturquo ab Elmacino Rusianus Abiatharitus Mutψῖ-

MN, Cognomento Bagasareus, ct in Chronico Orientali ab Abraham Echellensi dito, Basasirus, ex quo issasorium conse-cciunt Brycnnius ut Scyliletos is inmoram, hu Chaldaea potens factus, prosperisque elatus rerum succcssibus, regionem nori Suo duntaXat asseruit imperio, sed et Arabibus et Saracenis terrore δncus S si premam in 'illarum, quorum mox memini, provin-Disiligo by Ooste

266쪽

eiis potestatem sibi vindicavit ita ut cum Melec-Rachim praeter merum titulum nihil restaret, de ipsa cogitaret invadenda Bagda densi urbe, et ex ea depellendo Chalipha quod cum rescisset Caimbiamrilla Chalipha, Togrulbecum eVocavit, quo se adversus Basasareum tueretur, qui Tograeberi percepto adventu Mustan- sexobellae Aegypti domini subsidium imploravit. Togrulbecus interim capto Mele Bachimo, et in ordinem redacto, urbem et suPremum principatum, quem tenuerant Boiitae, sibi asseruit, data in uxorem Chaliphae propria sorore A. Heg. 447 Chr. 1055. verum Basasareus qui desertus fuerat a suis, Munanserobellas opora et auxilio, quem Chalipham renuntiaverat, agita dum adortus, vi cepit A. Heg. 450, eaque est potitus per annum, Q gruibeoo, qui recens Ibrahimum fratrem rebellantem bello prostraverat, quod etiam attigit S litetes p. 788 urbe primum ex-t-batus, tandem praelio usus, et nec datus est anno proxime

sequenti.

p. 30 v. 18. λαομε ν Eadem habent Scylitae et Zonaras. de Cutium dicemus insta ad i. 3, 16. p. 31 v. 18. Mois Asanis cladem refert pariter Scyllinos. p. 32, 7. ρυσοσκουλον LManuelis cladem narrant otiam Scylilae et Zonaras sed de ea, ut et de Chrysosculo, silet El-Μacinus incidit illa in A. M. iuxta Graecos 6778 indict. 8 Christi 1070 meminit Chrysosculi rursum Boennius i. 3, 15.

Μαντ κιέρτε, Zonarae Μαν κιεοτ urbs Baaspracaniae, seu M diae, olim Theodosiopolis dicta, ut auctor est Isaac Catholicus Invectiva II in Armenios p. 411, quae cum diu Saracenis Ameris, quorum seriem et gentem recenset Constantinus de Adm imp. c. 44 paruisset, tandem in Graecorum potestatem venit hanc Sullanus Monomacho imperante obsedit, ut est apud Scyliuem P 203P. 780, ubi etiam describitur, nec tamen cepit, etsi statim postea

in Saracenorum ius cessisso par sit credere, cum Diogenem Romanum eamdem postmodum expugnasse, et Saracenis abstulisse

legamus. , S litetem p. 837 et 842 et Zonaram p. 223. p. 37 V. 3. βεσταρχη- Hac dignitate lancios complures recensent scriptores, atque in primis cylitae p. 62, 763 771, 793 820, Zonaras p. 218 219 Allatius de libris eccles Graec. dissert. II p. 169 etc. p. 4 v. i. 'ADαττης Theodorus Alyattes, νηρ γενναῖος καὶ ἐπιφανης καὶ θέα θουμασιωτατος, ait S litetes, qui in praelio capto effossos a Constantino Duca oculos refert, cum Diogenis partes tueretur.

v. s. or δὲ Πυρκοι Diogenianae cladis historiam, praeter B ennium, Scyliuem et Zonaram pluribus exsequitur El-Macinus Arabs. at eum in omnibus cum Graecis scriptoribus minime

267쪽

consentiat haud erit fortassis ingratum, si quod in hanc rem habet, ad illustrandum BGennium, hocce loco in medium proseram sic igitur ille anno 463 Hegirae, quae coepit 20 Octobr. A. Chr. 1069 contendi princeps marsalanus Achiatum Graecis χλιατ in occuraum Romanis cum 40000 equitisus, contra quos prodiit patricius quidam Basilacius is est Boennio cum magni copiis, ed quas Oicit princeps, capto et duce

eorum, quem et nas mutilapis deinde ipse prodiit Romanorum imperator, cui princeps occurrit in Ioco dicto Zahra, idque die 26 Duuiadae, et oppugnarit Romano die Veneris, eosque in fugam retit, et occiderunt M limi eo die atque nocte Romano innumeroε. quin et ipse Romanorum imperator captua fuit sed dimisi eum princeps ea lege ut a reret 1500-- rum millia, et in singulos annos tributum sol ere 360 millium aureorum, ac dimitteret omnes Musiimos, qui capti in Romano

imperi essent cum autem Romanorum imperator in regionem auam re reus esset, comperit Romanos alium imperatorem con-εtitiaisse, unde is Mitam se simulans capessere monasticam,

atra induit laneas, misitque ad principem 200 aureorum millia, et lapidem, cuius pretium nonaginta millium aureorum eras πολυθρυλλητον nempe illum uάorctooν, ω 'λφανο, κατων-α,υ, ut est apud Bryennium ac iuravit se plus praestare non potuisse deinde contendi ad imperatorem Romanum, cum eo commoraturus sed cepi eum rex Armenorum, Andronicus Ducas, qui Armeniae, seu Ciliciae praesectus erat oculisque orbas it quod misε ad principem nuntio ii signiscaseit prae stat etiam audire a nostris de hac unestissima clade disserentem Tyrium l. 1 c. 9 regnante a pud Graecos Romano, qui Cognominatus ει Diogenes, et cum omni prosperitate Constantinνο- litanum administrante imperium, egressus est de intimi stribus Orientis Persarum et Aod riorum satrapa potentissimua, e phe nomine, Tagrolbecuso iusnitam incredularum nationum

aecum trahens multitudinem, quae numerum diceretur excedere, e universam terraeisupersciam Operiret auendens ergo in curribus et equis, in gregibus et armentis, et magnifico nimis apparatu, ne ingre u est imperii, cuncta acti subiiciens suburbanis campotribus, usque ad urbes muratas, et rei munitisaima non erat qui resisteret, non erat qui pro alute,

pro liberis et coniugibus, et quod grauius est pro libertate

contendens ae moneret interea n ntiatur imperatori gladius incumbens, is maior et hostilia exercitus Christianum dei astans imperium qui pro re publica sollicitus expeditione con 'ocat equitum, et peditum colligit copias, quanta imminens compeialebat necessitas, et quantas uniMersum imperium ministrare, terat quid plura' congregatis legionibus, et equitatu cροωδο, hostibua procedi obriam et imperii penetrati iam tenenti, HDisiligo by Ooste

268쪽

ad interiora iam progresso, in manu forti, effaυora dioino

destitutus occurrit. certatur utrimque acerrime, et copiis paene

paribus, ae odii maioribus, qualia acrilegii dolor et aetas sese solet suggerere. quid mulια perit Christianus exercitus, friuum proεternitur acies, anguis Chriati redemptus sanguineiab impiis Funditur, quodque miserabilius ει capitur impera P 204tor redit qui eMaserat particulatim exercitu3 confusionem quae accidera nuntians conaternatiuunt qui hoc audierunt, in gra- ωi ε dantes lamenta, et debita et Salute desperantes interea

Mis Udelis, sed magniscus, de tanto elatu auccessu, et decollata ictoria factus ublimior, imperatorem ibi praecepiι praesentari, et in contumeliam nominis eisdei Christianae, se dens in throno regio, eum mandat pedibu εubiici, et eoabelli υice, coram positis principibus ascenden et dracendens , corpore utitur imperiali tandemque pro tanto obsequi eum libertati restituens, cum paucis ex uis Magnatibuδ, qui cum eo capti fuerant, abire permisit. hoc Mer audiente principe imperii,

iatium sibi praeseiunt indignum arbitrantes, ut qui tam indiagna in proprio pertulerat corpore, in cePtria ageret, et dignitate fungeretur Augustali nave priMatum oculis, et ignominiose tractatum, itam vix indu erunt agere priMatam quod ait hoc loco Tyrius, Diogeniano corpore, scabelli Vice usum Sullanum, tradit etiam Scylitetes, qui id ex more sericiolitum aharbaris istis nempe principibus scribit: ευθυς ἐμμανης νέθορε του θρόνου καὶ oθος mi πεσοντα cio μω προ των ποδων

hent scriptores attigerunt praeterea hanc classis Diogenianae historiam e Latinis Ordericus Vitalis l. 5 et 7 Albericus A. 1059,

Aithonus c. 15 et anulus I. 3 pari. 3 c. 8, prae ceteris vero Guillelmus pullensis I. rerum Normannicarum totam hanc Romani Diogenis fortunam, Varios successus, cladesque a Turcis eo imperante Graecis illatas, ac denique lanestum viri praeclari exitum non insulso omnino carmine descripsit, ex quo quae ad Boetinianos illustrandos commentarios Videntur Conseres, o I hentius, etsi prolixiora proserimus, quo scriptor ille Alexio imperatori ferme coaevus, ac proinde Romani Diogenis temporibus proximus, alias non omnibus passim Videtur obvius. interea Michael Romani iura regebat imperii cum fratre suo, qui nomine dictus

Conεtantinus erat, quorum dominatio Graecis

perniciosa fuit, quia bellis Otia semper

ροεtpositis εtuduere εequi, luxusque dolosi illecebris capto foedarat inertia turpia. horum temporibus Turco orientis ab oris ivrosos iugi gens territa Christicolarum, qui Romania loca diliciosa colebant. Diuiligo b Corale

269쪽

maxima pars horum rui interfecta nefandis Turcorum gladiis e captis urbibus omnis

subditus his populus dans Oectigalia fugit.

hos contra nuuos equites ignaoi misia rectorum , quare decret nupta senatus es equiti egregio Roman mater eorum, pectus amans Plus quam genus Eudochia mariti.

Diogenes cognomen erat, quia barba bifurcis. is regimen subiens sibi quaeque negotia belli,oιia prioignis elegi inire parat cum Persis bellum miclero populantibus Amor. est belli artis eMentibus usus in illos: saepe quidem υλι- Persas bellando fugauit, saepe pari populus frιuna Pugna inerque. Postremo comites dum dirigi ipse tuendis urbibus innumeros, quorum famulatu ad ipsummae transierat, fama probitati ubique Probatae.

castris cum paucis melioribus ipse remansit. multus Persarum populus cum rege repente illum conclusit, disrumpere castra laborans; Praelici committun immania, dum capiendis imperii castris inhiant, primo atque secundo depulsi cedunt bello. prudentia tandem anxia Romani desperans castra tueri, quam sibi plus hominum it, studioεα auorum,

quo Wανiter fesεos belloque fameque ridebat, praecipit ut quidquid castris inera solidorum,

Omnia vestitus pretiosus et omnia Masci auri aut argenti castris spargenda ferantur rura contigerit Turcis irrumpere caStra, horum prospectu desistant laedere Graecos. λνua profugis collecta pecunia semi

i omnem Danai coguntur ducere noctem.

a eniente die, enis innumerabilis ilia Persarum Populus, circumdans undique castrarundique tela volant, circumdedia aera totum grando aequiarum, non ferre alentibus Argis, irru um Turci munitio rumpitur Omnis,aed plures praedae, quam militibus feriendis,

intenti Persae faciunt Dadere multos.

indiciis aquilae . quod plus daba omnibus armis

aurea conspicuum loricae innixa nitorem Graecorum dominus cognoscuur ense recidens hostiles hastas, neque e defendere Ce--S.frι sagitta volans incauti saucia artus 'εω tandem capitur quadam cum parte uorum. Diuiligo b Corale

270쪽

p. 44, 13. συμβολα κηδους Scylium, ετα, τουτο γουν σπονδα ποιησαμενοι, καὶ συνθήκας εἰρπνιαας διειναεις, καὶ κῆδος ἐπὶ τοῖς παισὶ συστησαμενος etc. hinc coniicere est pactas nuptias inter utriusque principis liberos, quod etiam testatur Guillelmus Mes.

direptis eastris Romanum Perriea ducuad aura castra phalanx et eum Maluere sedili erregio, iuxta Persarum rege sedente. rex Percunctatur, i forte fuisse ab illo captus, quid faceres Romanus restulit illi, si mihil sine meis tu subiicerere , iuberemve truncare vul et te uvendere furcia. ille refert facinus nunquam albiciale Patrandum, sed secum posthac fruiturum pace Perenni, quam Per legatos iam saepe promisera ipse, et baptizatam natam pro coniuge natam γε Conc Surum, quo ric pax frmior esse

foederibus talismatis conditione,

ad sua Romanum, dans maxima dona remisit Persarum rector, captos et reddidi omnes: Longo terrarum spatio comitatus euntes

duxit honorisce, ductum permisi abire. P. 45, 10 τουτο το γένος Varanos innuit ex plagis Oceano P 206proximis, Anglia sorte quam Thulem nominare videtur Anna, oriundos. , not. ad Alexiad et Villhard. p. 46, 14. υδοκέαν Eudociam in monasterium ab ipsa exaedificatum, cui Πιπερους nomen est, remissam, in eoque reclusam narrant Anna l. 9 et Scyllines. p. 47, 14. -ταταριος Scyllinae ατατ ριος, onarae λαταγουριος, qui Antiochenum Ducatum obtinuerat post Michaelem manum.

P. 48, 4. τέαπη τῆς Κιλικίας Ciliciam montibus et rub

bus altissimis, proindoque vallibus et clusis variis impeditam ac paene imperviam, habent passim scriptores quae vero hic τέuπη Vocat Bryennius, στενα του αυρο dicuntur Theophani in An stasio Dicor A. M Tauro monte, qui in iis regionibus Iongius protenditur, circa quem varia inaedificata erant praesidia, pro pter locorum dissiciles aditus inexpugnabilia, ut auctor est Tyrius L 10 c. 1. Tagen Pataviensis de Ciliciae montibus progressi inde ad montana ascendimus, is solis ibicibus pereia, et maximo labore transirimus eadem habent Chronicon Reicherspergens et auctor de expedit Asiat. Fred. I. Ciliciae porro montes accurate descripsit Willelmus ab Idenbora in itiner T. S. haec