장음표시 사용
101쪽
. C. δε- nimvero occasione praebuit Praetori jam tum olim desectus fed -- Legum XII. Tab. & Iuris Civilis, quo nullus effectus juris L simplici pactioni concestus fuerat. Equidem habetur ibi: REM UBI PΛCUNTO, RATATO, ex emendatione I 'Goth. quae tamen doctis non usque quaque placet, coacta quasi & exemplo forte carens: neque tamen aut caeterae lectiones satisfacere possunt ut facile certior inveniri, pomquam Critici in annotandis MSS. Codicum variationibus , studiosiores esse noluerunt.Sensus tamen sic satis est man, festus,quem&Auctora Heream ib. a.ha ac allesans legem non obscure innuit: Pactasunt,quae se Au observandas ohoemodoo Rem ubi petunt caeci Et veniebat in mentem, Rem ubi sagunt, SERVATO e m agunt. anteola. quae nec a literarum scriptarum ductu ni- His abit, & verbis Edicti conformis est,& horum forte sons
ipse. Sed ad textum Decemviralem NI IT A PACuNT ANTE MERIDIEMIN FORO AUT IN COMITIO,CAm
BO PRAESENTES. - Αtenim vero laic non iptinguntur generatim pacta quaevis, & inde competentes Geptiones, quippe quae ad causae perorationem & cognitionem Praeibris . omnino pertinent, sed compositionem rUtum causae anain, cabilem & delite vix mota transactionem litigaturorum i ter ipsos ; ob id enim edenda erat actio,ut sciret reui , rumcedere & transigere an contendere ultra deberet, /.D. . dei - , transactionem ita factam, ratam habebat Praetor, ut ad cognitionem causae datis judicibus non prosederetii E
dem modo alibi Lex m. SI LAEMBRUM RUPIT, NI CO Eo PACIT, transigii, TALIO ESTO. Et speciatim P
102쪽
a licitorum eadem lege approbantur. At generatim deservandis pactis quibusvis jure naturali validis, nihil- dum J Romaniun. Quemadmodum ante Edictum C Aquilii Galli de dola, judicium de dolo peculiare non da-
Id quod vero mirum videri poterit, RomanoTvete. 'res,naturalis honestatis maxime studiosos, negligere potuisse id, quo nihil magis fidei humanae congruum, la.e.ea. ρad a quae inter paciscentes placuerunt, servare, ipso Ulpiano ju-geηte an dice, . r. b. r. quum fundamentum justitiae fit Fides i. e. ehorum conventorumque constantia&veritas, .I. . V. α ,
w-pa eontem actaseunt, lues ne sunto. Id quod& aliis gnibus observatum. Sane in Majoribus nostris,
Germanis veteribus, tantam Fidei pactorumque tenacitatem, ut ita loquar, observat Tacitus c. XXIV. HM. G. ut eta iam in alea noluerint eam sallere : Alea quo mirere,alt, fibrisinterstria exercent, tant lucrandi perdendive temeritate , ut , cum omnia defecer ni , extremo ac novi mora. de libertate-de corpore contendant. Victus votimi Hamservitutem adis: quamvis junior , quamvis robesiori alligarist ac venire titur, ea es inreprava per vicacia Fidem vocant. Ex qua re latis apparet,etsi Germanicis populis carissima semper fuerit libertas, magis tamenFidem&
promissorum constantiam fuisse, qua nihil ipsis antiquius- N a . Id
103쪽
idio EXERCITATIO THEORIC ' TICA Id quod Iuris Germanici genuinum principium accuratE notandum est, multum enim lucis suppeditat in pluribus quaestionum decisionibus. Certe ex is opendet, quod ex 'omni pacto hodie Actib datur. Ex eoclem fluit, quod ad praestationem facti praecise agi possit, nisi ubi J us Civile re
Romanis contra carior erat Libertas Quiritum atque sanctior, quam promiscua Fidei servatio, unde iis promissio facti praecise adimplenda non erat ; itaque. iisdem haut pigcuit,ex quavis conventione pactove obligationem civis litet essicacem dari, h.e. remedium persequsndi in judiciorem conventam. Quantumvis enim &ipsis,pacta servare,' aequissimum& honestissimum visum. quum secun- dum Iuris Attici axioma , ovi σι-ῆ reinventasint confusones, coia sessus autem pro judicato habetur, qui quodammodo sua sententia condemnetur, LD. de Co igitur tantum abest, ut pacta sςrv apud Ro- Hanos unquam scierit prolatiatam, ut potiusvrer praecipua Honestatis ac Iustitiae praecepta relatum videatur. Sed tamen cum confessio ista seu conventio atque consensio iri idem placitum aut verbis aut factis, veluti symbolis quibusdam atque signis declaretur necesse sit , ad certas eam leges certasque ac solennes formulas restrinxerunt, undo Stipulationum fons S origo. Quo pertinet,quod nequo in Iure Attico omnia pacta ii viliter emcacia habita , sed tantum ea, quibus testes intervenissent. Jure Hebraeorum pactorum contractuumque vim atque obligationem ita ex Formularum apicibus pepeia disse volunt I almudici,ut his
praetermissis,illa plane nihili aut irrita esset, testi Siaden. I
104쪽
Gjuxta disci Ebr. lib. 6. r. s. Haec nimirum stricti juris erant, & a majoribus introducta , ne alter utri contrahentium,ex nuda & temeraria , ut fieri amat; verborum 'em ssione, Daus esset, Mem ait, V. Ment. D. h. n. p. Gror. l. 2. c. n. g. M. quam tamen rationem varie reprehendit Covarruv. in c. quamvis. demin. in L f. . n. N. ao. II. praesertim cum Jus Rom. si praesumeret in pacto nudo temerariam & non deliberatam promissionem , nec posset admittere Exceptionem ex tali promisso: vernis igitur esse, a. ctionem ideo denegatam, ut ad utilitatem Rei p. tot lites , - quae ratione pactorum simplicium contingere isequentissim possent, foris cederent & exterminarentiis. Et certe ex hac ratione tam parci fuere veteres Romani in dandis Actionibus Sed ad Hebr eos, aut & ipsi naturalem interea obligationem ad servanda sponte pacta haud negabant,sed& essectum civilem quendam eidem dabant, veluti, ubi emtor redhib: toria actione pretium rei, nondum possessae, repeteret, secundum eum quidem judicabatur, sed non sine certa iacarum formula,quam idem hanc resert :vindictam P sit ex sie o vitavit,'ex seculo, divisionis linguarum, ex homιmbus Sodoma ου Gomorrae, cae ex AO iis, qui immersi unt in mari, umet olim vindictam ab eo, qui conventis fluis non sat. Iin e etiam Germanico mediat
aratis ad quosvis contractus&aetus legitimos,non scriptu- GὸνMa. ra, sed pro causarum ratione certus testium numerus ad- nos. hibitu olenniter, V. Lehman. Gron. vis . La.c. v. id quod, etiam in his Thuringi cis terris usque ad finem seculi XIV. in pol illimis conventionibus obtervatum fuisse, ex priscis constat documentis. Unde nec dubium est, extum Itim
x. 1 A.Lρ. in .str. mel' eni=ras fleIobet Ider . . teu. intelligendum esse de conventione atque consensia moribus Sax. tum approbato. N ι Ve
105쪽
Verum enimi Mesto quemadmodum ratio illa Iuris Civilis stricti certitudinem &.constantiam consensus, fugamque litium &temeritatis intendit: ita vicissim contigit saepius, ut aliquid Haiquitatis fovere videretur. Nam poterat de consensu ac conventione paciscentium constare Iudici,etiamsi ad solennes formularum leges res exacta non fu i sset. Hinc primo factum, ut non praecise omnia negotia civiliter valitura stipulationibus compre hendi necesse esset, sed fle illae conventiones, quae solo me roque consensu Iure Gentium constant, contractu quo consensitates dicuntur, causam h. e. vim civiliter obligandi agendive continerent: sed Sc pacta quocunque coiisen su, vero tamen ,conventa fuissent, ad pariendam Exceptionem civilem saltem efficacia essent: ad actionem imo etiam, modo in continenti contractui adjecta fuissent, aut special lege, SCto, aut Constitutione, moribusve, Pro legitimo, n. e. civiliter efficace declarata. Hoc enim est, quod SERUARE PACTA denotat, V. Pac. nem tamen Edictalem de pacto datam vix putarim, sed potius actionem e contractu pacto informatam, & Co dictionem ex lege. Unde nec male olde orpius talem ad classes suas non retulit. TH. U. Maximus tamen hodie hujus argumenti est usus ,r ontam vi hujus Edicti, quamquam & hoc, quam ex moribus GentiumGermanicarum,ad hoc etiam,ut ex quovis pactoν neque doloso, neque legibus inimico,a , eas issarium concedatur. IV quorum adposterius, aliter Iasen, a ter hunc refutans IVesob. h. s. cons indenae ec . a LMo. θ' l. I. g. δ. h. r. vo . P. a. Cons με . D. Laure Exerc. VII.-
106쪽
& condictionem ex consuetudine sive ex leg competere alunt. Sed vid. Merc. nostram , M. n. Cujus mrei rationem non in hocquaerendam duco, quasi praesum H retur hodie quφdlibet paetiim stipulatione, quae non minus nisti est, quam quilibet contraetus, quoad initium 3e contrahendi actum, Medae desiροί c. 6 M .9 roboratu fuisse; neque enim credendum est stipulationum solem Stipulanitatibus Germanos unquam usos fuisse, multo minus 1 Notariis stripturis publicis eas apponi solitas,ut sum, quem refra G. Stauia de V. O. Contrarium enim . Ldocent & prisca&moderna Instrumenta. Et facit huc, quod verbo Convenit praesumatur non stipulatio , sed pa- nudum , Menocl. s. 'semc σι. Sed& de verbo Promisit, publico insertum instrumento, quicquid sit dG a. Iure Romano , certe Iure quo nunc utimur, idem asserendum videtur, cum selennis stipulatio intervenisse . praesumi a lege dici nequeat, ubi ejus stipulationis nullus
ejusmodi ous filii. Etsi enim liodieque in Iudiciis
interrogationes & responsiones frequententur, istae tamen solenhibus istis Romanorum verbis non concipiuntur, & pactum nudum solum constituunt. R M M.h. r. n. 7. f. r. Etenim verborum quidem solennitas a Leone &Iustin. Impp. abrogata fuit, differt tamen adhuc tale pa- , inima Romanorum stipulatione, tum quod haec necessario interpricsientes fiat,tum quod actu individuo. Quare Iure etiam Romano Novissimo stipulatio a Pacto differt formaliter,etiam ab eo, quod vim stipulationis perlegem obtinuit, ut accurate docet Gaedae desipia αι, T. Vere igitur ac proprie stipulationes apud nos non Dequentantur,sed pactiones vim civiliter agendi per mores liabentes, quas
107쪽
io ExERcITATIO TIMORI G-PQCTICA quas Notarii in Instrumetuis. nonnunquam stipulationes abusive vocant, Moh. P.I. Consid. UasV. v. Bersita. dee ρε . Cetrpzov. a 33. des assi Et quum introducto in Europamitterum Iure Rom. forte & Stipulationum usus urgeretur, in Germania moribus fuit neglectus, in Hispania express etiam Constitutione Regia, a. quis tamen ista subtilitate gaudeat uti, prohibitio iuilla obst
bit, Goedae desti . c. a.M. Cons. consentientem nobiscum delin. LI. de J. Nov. c.F. R Carpe. ad υ. def. II. Brennem. ad Ly. ino Gyo,3 . unde apparet
obrogatum esse l. s. h. L sed de his alias: vera ratio cur ex pacto actio detur hodie,haec videtur,quod moribus h . diernis, postquam Veterum Germanorumsolennia cessarunt,nec Romanorum ista recepta, nulla extat prohibitio ' aut restrictio universalis ad certam consentiendi, aut consensum solennem exprimendi formam, nisi in casibus quibusdam exceptis, in quibus ipsis tamen non omnis denegatur actio, saltem ad id, quod interest. Igitur res deve
nit ad statum Juris Naturalis & Gentium , quUuisque ad fidem seniet datam strvandam in conscientia obligatur, id ' quod Jure persequendi & exigendi eis caci in Foro praesem .
tim Chri stiano,carere non oportet,quodque Aetionis no-Τ- '' inine reipsa umit. Hesens. h. g. quanquam autem. are. & Iure Canonico non potuit non haec ratio agendi appro-.' bari, c. qualiter. I. x destaris. quum alioquin eodem Iuro saltem denunciatio Evangelica competeret de 'qua Merc. I. th. XVII. & quae generali Actionis seu Iuris, α persequendi nomine & ipsa venit. Dissentiunt Legistae
eommuniter, sed optima interpres,consuetudo. OTH. VI. Etsi porro Iure Gentium non certa quaedam verbo-
108쪽
' An Pavnier As IIX. i res nam eon torum formula introducta , sed in mutui con- sensus & conventionis significatione posita sit Paciscendi
forma,quae tum verbis,tum laeto atque tacite fieri poterit. usitatissimus tamen plerarumque gentium conveniendi modus est datis dextra mutua, unde PactionM . vocabulum. Est enim pangere stupetere,'1 Gr. --, taγω. πήγνυμ, con 'go,conjungo onsero, & Medus/angere' iis consertisve dextris publicam quandam inire conventiis onem. Et quia datio dextrae nobis stipulationis efficaciam quodammiuo habet,hinc Sssiliens mou promittere ba
bare,sed eo sensu dicitur, quasi data dextra inrimis sti-
tae symbolum,etiam Subscriptio Manus propriae eandem, i . nisi majorem efficaciam hodie habet, quippe eum nullas probationum ambages requirat,&sam recognitione,stri- exemtionem inferat, exceptionibus altioris indaginis Reconventioni reservatis: quo sensu aro hodie pacta nuda invenis d.tradunt. Α Pactione porro Pactum dicitur, ait inpianus, unde & Pacis nomen appellatum est, quae ratio etymologisandi Stoica est, & Dialectica, quam & Realem dixeris,Grammaticae Etymologiae contradistincta,nec cum ea confundenda. QDditamen secit aren. adb.tris. quemadmodum Paronyma Logica & Grammatica th Phi- Iosephorum Scholis distingui, tralatilium est. Subtili Pactio erenim ratione h. l. ICtus Paetionem 1 Pacto distinguit, quum pactio accurate dicatur, dum fit, pactum vero cum factum est, ita, ut pactio sit Causa efficiens per emanati nem, pactum effectus: illa magis facti, hoc juris r quanquam communiter pro synonymis usurpentur, uti Cicero a. de Inrrem. σί. a. adHerese Pactum sic definit, quomo-
109쪽
do pactionem JCtus. Dissemit maren. μαψ.δse Done Z C. h. s. n.3. nec enim dei verbis litiagandi libido, nec otium est. Ulpianus celete Pactum aequὲ lata significatione usiarpat, atque Conventione' , qtimo do his synonyma suntFides L/. C sin. reg. Compositio se ult. h. t infidi continet sua latitudine prianes contracta, transactiones, & pacta,ram legitima, quam nuda. I aetor xero etsi de his omnibus hic edixisse dici potest , potissimum tamen de pactis nudis,& inter haec de pactis biberatoriis deque non petendo egisse apparet. Ait porro : IN
IDEM PLACITUΝ. Paulo post: in dem temtam quibus verbis deliberati animi intentio , & perseverandi
necessitas,atque obligatio Iuris Nat. ac Conscientiae denotatur, V. H. Grat. 2 c. n. l. a. des B. g.3.' . Dissi GE. -- gent. h. t. otiose autem quaeritur, negotium a placito arta differat λ nec enim occupans & occupatum ita separanda
Dixi Conventionem aliam e pressam,alum tacitam esse, de hac s. cf.. h. e. tacita constat consensit non ex-- preta, sed praesumto ex facto, quale est Redditio Cauxi nis, a. g. r. h. quia haec non solet reddi, ni si soluto de jto. V. Menoch. I o. ad . L - . s.f. l. M. f. p. des g. . I. . de leg.3. l. M. C. de solui. Masia d. de Prob.ett. cones. ILOMenae de Probat. Rabr. id it Probat. Sub I. 'ta denis
decies Carpera v. a. D. Lauterbata. Exerc. VHI. conia. a. Verseg. de Pact. Obfι Suu . Cent. s. Cons M,/M. Silaide Concurcoeae P. I. c. v. neutiquam vero ejusmodi fac timest Redditio pignoris, ex ea enim conventio de non peten-
do non praesumitur, sed debitum peti posse dubium non , est, L s. h. t. Ouaeratio ὶ Ajunt quidem, quod redditio
110쪽
ista intelligitur tantum precina, LA . de preear: qvunrta Misygnem jus suum jactare praesumatur, quod secus in redditione Cautionis , cujus vix alia potest esse utilitas,nisi remis- so debiti, observante Accursioli. Menota. d. l. in si quam propter specialiter a debitore probandum esse, contrarium actum esse redditione pignoris, h. e. non precarium pignoris usum, sed debiti remissionem, perinde ac si chirographum reddidisset creditor. Ex ista ratione . porro concludunt,Pignore reddito,pignoris obligationem 'non praesumi distatutam, sed obligationem ipsam pignoris jus in re semel quaesitum manere, usum tantum precario debitori concessum intelligi. uotidie enim preca- ,ru rogantur creditores ab his, quipignori dederunt,4ribet consisere precarium, ais inpian. d. l. 1. deprecar. Id ergo
quod quotidie fieri solet, magis praesumitur, quam jactatio juris sui, Ex his illud porro conficeretur,pignus red- ρθη- ditum, non posse alii oppignorari, in praejudicium prioris
Creditoris ed salvum manere huic, praeter actionem sonalem,etiamjus persequendi pignoris actionereali. Verum enimvero etsi hanc sententiam magni nominis Dd. H.ν. applectantur, & quidem plerique, si credimus Duareno add. LI. h. quibus&ipse subscribit;&D. ioth. ad ea, Treuiter. ara, p. aliique: Veriorem tamen eorum esse doctrinam arbitramur, &juri,quo utimur, magis consonam,
qui eam potitis assignant rationem, cur pignore reddito, pactum de non petendo debito non praesumatur: quod obligatione accetaria sublata:& principalem eo ipso sublatam,ratio non patiatur. Caeterum Redditione pignoris αν.Dec. regulariter pinnus fblutum intelligi,eo constat, quod sor- malis ratio pignoraticii contractus in traditione Hi consi δ' P stat, qua sublata,& contractum atque obligationem pi- , o 2 gnoris