장음표시 사용
131쪽
Regius EXERCITATIO THEOMco-PRACTICA constet,ipsi romittentem credidisse causam sub , quae uminera aut simuου in dubio,an ita crediderit veIne ,praesemisu promissio inde Merata ου emissa absque animo donandi, ef OLIVationis ocosorius, quam serio. Cons. nou. P. p. Consi aa, Π. Et Zarier.f. de cepi. c. XV. ubi plura de causaPactis inserenda,vel secus.
. TH. XXIII. disci P cisti alteri utrum valide quis possit, ad hoc, ut jus
ab A ' alteri exinde quaeratur ὶ Anceps quaestio est, nec in Fors , quidem nostro satis expedita. Ante omnia hic distin-- ι. guendum est inter pactum, quo liberatio seu non-petitio Labemt promittitur,& inter id,quo obligatio dandi faciendive intenditur: de utroque majoris perspicuitatis gratia seorsim. Atque Paetum de non petendo alteri factum non prodesse alteri, cum Juliano Paulus asserit L V. h. t. ait in
m, NE A ME,NEVE Λ TITIO PETATUR, proderis. Tuis. Sic & qui alteri, cujus juri subjectus non est, stipui
κιῆ tur, nihil agit, S. M. I de Mucmp. Cuius rei genuina rao consoseu tio non aliunde, quam ex natura pactionis petenda, haec pers -- porro consistit in consensu duorum pluriumve, eoque vel hss verbis expreta, vel tacito de praesumto: ulterius, consensius est actus liberae voluntatis, quem quisque sibi proprium exercere potest, alienum non potest: quisquo sua stibi voluntate vult, aliena alteri velle voluntate nequit,igitur nec alteri liberationem pacisci,sed tale pactum hactenus est inutile&ipso jure nullum. Unde, quaecum. '. gerimus,cum ex nosero contractu originem trahunt, nis ex n
fra persona obligationis initium fumant, inanem actumno. Exe. r. ibum efficiunt, ait Paulus, i. II. de HO. Plane cujus volun- . tas alterius voluntati est subjecta, ut lpro una voluntate aep. 6 persona habeatur,is nihil velle intelligitur & de jure deber, nisi
132쪽
nisi quod voluntati imperanti placet & conveniens est. Hinc servus & liberi in P. P. valide paciscuntur, sed non sibi sed quibus subjectistant: Vicissim,qui habent in potest te , omnia sibi volunt,sibi consentiunt,isibi paciscunturAbi stipulantur,nihil his, quos habent in potestate,
s. D. de V. o. g. y de inuisi L nec enim hi aliquid .equirunt regulariter, nec velle creduntur, Deinde qui per aetatem voluntatem cissensumve serere nondum possunt, aut animi morbo & imbecillitate, cis horum consenium Tutores & Curatores Lege permittente repraesentant, N. h. t. quod & in Absente Lex concedit s. Curari non modo ,sed&eonstituit,quoties Curator absenti consti- abs dextuendus es omnium enim civium voluntates Potestati L- σLatoriae & Iudiciariae sunt subjectae. pertinet etiam Iure Canopico Iudici&Notario data potestas alteri Pacia. de usuris,mε. Tandem non modo per com- . municationem expressam suae voluntatis,Mandatario constituto,alter alteri valide paciscitur,cstqq.hased s. me
er praesumtam&conjecturalem quasi,quoties quis es terius absentis negotium gerit sub spe rati, secuta enim rati habitione, gestum validum est,& ab initio validum suis ast intelligitur. .pen. D. de neg. ges. sed ad textum. ΤΗ. XXXIV. . Ait Paulus: Non'oderit Titio pactum, ut Exceptio r. ANI.nem Paeti ex eo habeat, etiamsiberes extiteris paciscentis ἱ de Hoede Etsi enim sic videatur Titius eum defuncto una per na,& sem sibilantum pactus esse defunctus heredibusve suis: tamen . quoniam tempore pacti is heres non fuit, nec viventis iesse potuit, ideo pax m sicut ab initio fiait nullum, ita ex
quo tempore paeliotiis cogitatum actumve .
non fult, ideon utri non pons , ait, idem Paulus, juxta
133쪽
no timcIrama Tmonco-PRA Ira ejusdem regulam,quam alibi inculcat , quo ab initio apiti sumes , nonpotes tractu. temporis comvalescere, Las. de res jur. Quod adeo verum esse Paulus asserit, ut etiamsi is, qui ex post facto heres exsistit, filius , filiave fuerit, id tu praejudicio &auctoritate Iuliani ICti confirmat. Et certe major hic est dubitandi ratio,cum Pater & filius habeantum pro una per na,& filius filiave sint sui heredes, quibus PM.ter utique prospexisse praesumi debςt, potius ,quit' ut frui stra haec adjecisse intelligatur. Sed ait tamen hoc Paulus, & ita decidit quoque Iulianus. Nec ratio obscura est,qvum 'Pater his,qui juri suo subjecti sunt,non possit acquirer sed sibi regulariter, g. M. I. de inut. sip. d. L sis es'. o. igitur. obligatio de non petendo filiae per patrem quaesita non sii-
Sed anne nec doli subsidiatia his iasibus dabitur,quoties persona adjecta heres facta λ Ita magni nominis ICti, inter quos Cujacim factu excellit i Cui co tradicit A. Faseris generasiter Paulus dicit, Pactum nonprodesse Titio auis M. Sed petit Faber τὸ εν χλ Aa ,
mant enim sic loqui Nos rates, Pactum non profuturum , nonproficere, quod quis egit, tamen exceptionem doliprodesse, ea exceptione utiposse, eam non esse respueniam, L 7. f. s. a que quum nihiI valere actum dicunt, risi tamen exceptionem ad triposse, non negant, L an s. r. h. Et ratio quoque est ita loquendi , Etsnim qui exceptione pacti uti non possunt, horum pactum ipsis non prodesse recte dicitur. Atqui nihilominus hi doli exceptione uti possunt xl. Io.f. a. h. i. & σαωαν ψε-Fabri in eo consistit ,quod aedit: EM 'pacto ipse oriri isti exceptionem. Etsi enim crassiori ingemnio sic videri possit, isti tamen subtilitatum dMhori pro- clive fuerit hoc perspicere uisalieni ulpiano credere :
134쪽
omni ι in Factum exceptAmbus doli oriri exceptionem , P. s.f. de des. m. exe. Non coiifundendum erat Pactum cum
Facto. Ut enim verissimit in Pactum invalidum non parere Exceptionem pacti, ita nee doli, sed cum Pactum ex duorum consentis factove constet, animadvertendum est, alterius horum factum ac voluntatem aliquem effectum producere, videt. ut nequis contra factum proprium in fraudem alterius venire possit, ab . d. aabe. igitur non ex
pacto, quod non est , sed ex facto, quod est, exceptio doli oritur. Hinc perspicimus,quam jactanter Faber de se dixerit e urum, quam confidenter liceatjura tracta e sis,quos principia juris recte cognita errare nonpariuntur. . 6. XXXVI Porro Exceptionem doli his casibus locum haber posse idem ipse& Iulianus & Paulus clare docent l. 2I. g. r. h. e. h. f. quae tribus constat partibus , primo proponitur regula ε' usi ..th. XXIII. allata, ejusque species in his, qui in nostra sunt potestate; ait: Nos autem his, qui in nsrasum potesate, dirisse Ursaeesse, exceptionem pacti aequirere, non possummesed tamen nobis ita tale profuturum, & exceptionem pacti nobis dandam,s nomine eorum, quibus pacti & quos in potestate habemus, eonveniamur,utpme acti- . one peculii,vel de in rem verso, h.e. ex contrinu filii, nsque enim subtilitatem Fabri hie moramur) Proculus ais auodramen non absolutε & regulariter verum est, judice Paulo, sed demum ita redu dicitur,siinparisiendo id Eum &expresse conventumappareatia . Haec prima hujus g. pars: altera non de his quidim, quos in potestate. hab
mus,agit, sed generaliter de homine diu ,qui alieri libero homini pa itur, & hujus nomine conventus fuerit, an huic exceptio pacti danda r ait: Gerarum aesar, NE
135쪽
nx EXERCITATO ΤΗEORIC PRACTICA ΑTITIO PETAS, me ut ejus d fensorem, ejus instaurae non est danda pacti con- , venti exceptio mihi, quippe qui eum non habeo in potestate,& ita dispar est ratio prioris, nam praeter i stum potesta tis effectum, epodi s alteri extraneo pactum, inutile eri, nec defensiori competit. Sequitur tertia pars iterum d
priore casu & eo, qui in potestate habetur, cui &sibi haben' nominatim paciscitur.ait: Iulianus quoque Fribitosi paterfactussit, NE A SE NEVE A FILIO PETATUR. Q ritur an inde Exceptio pacti competat Filio, adeoque pactum non tantum Patri, sed & Filio, si conventus fuerit, prosit λ & quum antea initio sujus g. dictum sit,his, qui in nostra potestate sunt,paciscendo prodesse nos haud posse, itaque magis probanda eorum es sententia, in pacti excepti bosaeandam i, quia pactum est invalidum quan
osi tuni ad filiumiam. Sed limitatur tamen haec assertio, ut, i, ερυ με -factum Patris paciscentis inutile sit, ex facto tamen Creditoris, se non petiturum etiam a filios promittentis, asserentis, ne adversus hoc factum suum veniat, exceptio Gliprosit filios a Creditore convento. Haec est simplex hujus g. expositio, eaque& Iuri Justinianeo & hodierno Tonsona,quamFaber frustra turbat,confundens castis haud confundendos, vim inserens textui, & Tribonianum te, mere incusans falsi, quum ipsi omnis π. corripilatio haud
si vindicanda,porro vero caeteros etiam concinnatores, e
iamsi aliquid proprii adjecisse,praeter Fabrianas cojecturas, dicam an dictaturas, constaret,iamen id omne non privata, sed publica ac Matoria auctoritate fecisse,certum sit GEc nihil, nisi quod solidum usuque forensi resentini depre henderint, praesumi possit. Quae eadem quoque notanda sunt ad c us si s Las,h.e. adversus easdem Fabri cavilla tiones,quibus4minorari,nil juvat.
136쪽
Atque hanc ipsam seu doli seu in Factum Exceptionem Iure hodierno Gernianorum pari modo obtinere, eo tu fato minus dubii nobis esse debet,quo propensius illud in reme- νiis. dia fidei servandae gratia inventa novimus. Haec de pactis liberatoriis : In Obligatoriis major difficultas videtur, qquum in his non tantiim de Exceptione in factum, sed de Rehione quaestio sit, haec autem Iure Civili ex pacto non detur regulariter, igitur multo minus ex tali, quo quis alteri obligationem acquirere contra juris civilis regulas in- ' . tendit Sed quoniam vero hodie contra ex pacto regula- Daris riter actio competit,atque actus ab initio invalidus ex post sacto convalescere possit, de quo postea, videtur facilius admitti posse, ut moribus nostris etiam ex hoc pacto, quo alteri paciscimur, actio alteri acquiratur, saltem in factum, utilis. Ita enim fit per isthanc Iuris Germanici Regulam, ut hactenus par ratio sit Aetionis & Exceptionis in factum,& liberatorii ac obligatorii paeli, utrobique enim pro mitar contra fidem datam & factiam proprium venit, licet Lonsensus expressus alterius, cui obligationem quaeri, in- tenditur ab initio deficiat ; Sufficit enim, quod consensus rati habitionis ex poli facto semper sequatur, quoties tertius aetionem in laetum utilem ex tali pacto intendit Hvarn υ. fib. I. V. ResoL eap. M. n. Ut taceam, etiam irater Iuris Rom. Consultos nonnullos, nec infimaecaveae, in nostra inclinare sententiam. Iam tum olim Martinus I
inter primos restauratae in Europa Iurisprudentiae Romanae doctor,non dubitavit asserere, semper in his stipulationibus,quae alteri fiunt,dari utilem actionemrγquam senten- tiam, ii et Accursiuἐ& Aro non sat firmis impugnent a mnientis Iuri tamen Rom.peraequε consormem nondT
137쪽
asserimus; sed videtur trinen Martinus bona intentione voluisse Ius Civ. mormiis nostris attemperare, horum in inspecta aequitate. Porro Martini sententiam contra caete: ros defendendam: sitscepit Hottoman. l. μζ. O . VILI. ut probabiliorem, cui qui satisfecerit nondum vidi , de quo nos . suo loco.Nunc de Paetis,de quibus & Ius Canonicum con- . tra Regulam Iuris Cis. introduxit, Iudicem & Notarium, alteri pacisci posse, e. a. de ia r. in 1. de Dd. mox plures &tot exceptiones regulae Iur. Clv. adjecerunt, ut iis in unum collectis, nihil de Regula reliquum appareat, ut bene a vertit laudatus Martinus IC.ex qua ejus infirmitas moribus nostris apparet, sed&simul Dd. nostrorum morbus, quo
Iaborant in retinendo de moribus nostris saepe contrariis applicando Iure Romano. ΤΗ. XXXuIII.
νου non aliter, quam Gl. in t. e inuisip.t res affert casus, quod
fariam alteri pacisci stipularive possimus, primo quum
rata stipulatio nomine fiat, & hanc valere etiam Iure Rom. accedente actionis in absentem facta cessione per Lpem D. GN. G. Deinde quando dirigatur in pei nam stipulantis, veluti: Promittis mibo dare Titio Centum . hanc noti valere. Denique si in personam absentis dirigautur,ut Nam iis Iulo. inue itidem non valere. Verum ipse Covare v. non potest diffiteri, in conceptione formu-
Iarum rationem juris hic non solide quaeri. Certe istae multa non sunt genuinae Iuri Rom. & omnium mini--in. d. L po. de N. G. diversitas sormularum attenditurpsed potitis, quod stipulantis interfuit alteri paciscit, utpou te fit elocare sororem. re, ut, teste eodem Co-
138쪽
. AD, PARDEeTAs IIX. R in Iure Hispanico Regulae Iuris Rom. expresi8 derogatum,& ita optimo consilio confusioni Romani & Gothici Gemi manicique Iuris & consuetudinis tempestiveobviam itum . fuit , ita qui utritisque Iuris principia selide indagare la . borant deprehendent sane, vim Iuri Fideique Germanicaea Dd. Iuris Civilis nimis superstitiosis illatam esse. . MX.
. . . . si notauri ICtus supra Iaudem aestimandus, non it.Bub. potuit non isto opinionis vortice abripi. Is indef. ao.P.a.
o. regulam I. Romani cum pluribus hodieque agnoscit; haud perperam, adhuc enim regulariteralterius sensum consensu e. non potest alter exprimere, quiri nec certo scire potest.Cons. Gudeli O.d . Atque quum, Reg. licet irati habitio subsequatur,tamen altera Iuris Rom. Regula exceptionem pacti , &per consequens actionem impediat,quod expostfactosam eam assere nequeatae e hac, iaposteriore dispiciendum, an moribus nostris aeque recepta d,b. st Consideranti vero haud obscure apparet, istos apices I Germ. Iuris Germanorum .ribus raro placuisse, sed potius regulam uni versaliorem: Ratilabi nem mandato compa rari,de reducere negulium ad id tempus, quo contractum, fuit L Na. a. de rem juri impr. L . CA C. Mareae L LI.s. D. de iri G. Carpeto . N.υ. def. 1. Et licet Jus Rom. aliquot
actus excipiat, in quibus consensum ab initio requirit, de quibus J. Gu. add. f. rsa. inter quos & pactum, I .g.s.f.r. Sicut tamen Ius Rom. Exceptionem doji hic non impedit, ita nee Ius Hodiem. Actionem in factumutilem, propter subsecutam ratiliabitioriem. . Sic & in Nuptiis praevius Patris consensus non amplius ita stricte observatur, V. - n. m. M. M. & sic in aliis. Cons. c. a.X. Pact. cumprrimu
139쪽
ara . v. d. II. Ads. Mac. Ex quo, porro fluit, quam tractum ex post facto convaleisre nobis non si inconveniens, etiam actionem consequenter competere, absurdum non sit, it
ut nulli cedendae actionis subtilitate opus haheat Tertiu sed ipὶ jure competat actio: quam & alias Cessio moribus nostris praesumi dicantarsecundia- Gudelis. Istae J. Nov. c. r. Haec igitur Exceptio priori isti Regulae ex Hodierna
dentia subjicienda erat. Consentit nobiscum D. Brumnem. ad . roi. D. h. dicen Mα-- isi, neque loe ab
'serdum se putare, expacto Tertii η-i competere Actionem Tertii factum ratum habeam. Im ad Gy. h. t. eam et ne vulgariregia missam, iue non quaerenda Maerei obsigari
Pater, sed&Maii liberis paciscitur,imprimis in causa do. , DE. tis,peril.ibi citatas,quibus adde LM.ω δεθα continent. σisi D. Goth. id quod Jure hodiemo multo magis verum iiDCavet. erit. Quamobrem non capio, cur hiem JC. P. a. s. defa . . as . inficietur Matrem filiae pacisci posse. Neque enim in P. P ratio juris hic quaerenda, eatenus enim par ratio est, Patris qui habet in potestate, ac Matris, quae non habet, quum nec Pater filio acquirat obligationem, L . a. de R. O. rectius igitur etiam si de Iure Romano tractaretur, ex personarum conjunctione & dotis favore petenda est decisio, quod&in superiore Defin. lis optime adverterat.
Sed&vis praejudicii&consilii,quod in hoc posteriore dosinitione exhibet, non latui reboris videtur, ut Iudicema
quibus antea M. MIV. addens & hanc, ex assectione eae eo myunctione sonarum validum esse pactum,quo non modo
140쪽
decisione contraria, & in favorem pacti& ejus eausa dire- . . e a,deterrere possit, quin aliis hanc contrariam sementi amplacuisse ex tractatione causae illius appareat,cu us me- . . minit in superiore as. decisionem vero praeteris misit,lite forte ante decisionein transactione sopita. - TH. XI Provehimur ad L. v. h. t. sic satis vexatam, & ad eam L.υργ.b., 'imprimis intricatissimam quaestionem : unus correus e. pacti
Apuianas etiam asteriparisiendo nocerepossis Z vel clarius: AEVA coν-Λn Exceptio pacti competat Debitori ex pacto de non
tendo alterius correi credendi, adversus correum qui non fuit pactus ranicobsiervare licet opiniones; comm--ον est,Regulariter exceptionem contra correum non pactu, α
nisi correi sint etiam socii, de eoque casu excepto loqui h. L OFina. . Altera est inii, indistincte exceptionemo non dari, nec praejudicare eorreum correo posse. Tertia i - , , denique est Glyceri & A. Fabri,data exceptionem contra socium correum, contra simplices eorreos non dari. Haec E striguit singularis est Vtextui violenta, ita facile omittenda ,: ' . . Prior vero luris Rosi atii principiis maxime congrua vide- / tur, quam quum latius enuclearit D. I. actum non gam. Media autem sententia molibus &praxi hodiernae magis convenire videtur. /Nos pro
. more ductum textus sequamur, qui utique de Sociis agit, . seu argentarii isti sint, seu correi stipulandi. Ecce enim: '.. Titius& Sempronius Socii argentarii, stipulantur a Cajomille, quos mutuo ab iis acceperat: Iam SI Titius UNUS
PACTUS SIT de non petendo, effectun, u lue hunc habebit hoc pactum,ut contra paciscentem debitor exccptione pacti tutus sit,sed si Sempronius, corrςus non-pactus,