Museum Odescalchum, sive Thesaurus antiquarum gemmarum cum imaginibus in iisdem insculptis, et ex iisdem exsculptis. Quae a serenissima Christina Svecorum regina collectae in museo Odescalcho adservantur, et a Petro sancte Bartolo quondam incisae, nu

61쪽

TABULA III.

Or hieroglyphicis divinitates suas involverunt AEgyptii , ut quascumque figuras AEgyptio more, & ridicule quidem ev retias ad Isidis , vel Osiridis fabulosam istoriam reserre jure merito , & aliqua probabilitate nixi possimus. Hinc est, quod Isim Averruncam appellaverunt viri eruditi, tria haec capita simul jugata , quae in praeclarissima Jaspide rinhra exhibentur. Isis enim eadem est, ac Luna teste Abenephio auctore Arabe cujus haec verba refert Ni

Cherius Oedip. AEgypti Synt. q. de Orig. Idol. AEgypti Memorant philosophorum, perfarum, esse 'Iorum familiae , quod Osris de cujus operibus ante locuti fumus , nihil aliudst, quam Sol; uxor Deroisis Luna. Plutarchus, Macrobius, Eusebius, Lucianus, aliique innumeri Isim Lunam esse assi ant. Quum autem Luna triplex esse dicatur, eadem Luna, eadem Diana, eadem Proserpina ; idest, coelestis, terrestris,& inferna, ut videre est in prudent. contra Symm. lib. I. Et regnare Imul caeloque, ereboque putatur . . . . terquc DaS cadem variare Auras

Denique quum Luna es inubius iolendet amictu:

umfuctant acit calamos Latouia virgo es: Quumsubnix erit folio Plutonia condux. Ita tribus his capitibus , triplicem Lunae dominutum indicari autumant rerum antiquarum Interpretes. Quia autem sirprema sapientia in coelo sedem obibnet , per Caput Sapientis Socratis intelligunt Lunae do

mina. Distiirso by Cooste

62쪽

minationem in coelo. Per Proboscidem explicant Sedem Dianae in terris. Proboscis enim Symbolum est

Africae ubi regnabat Isis , nobilioremque mundi pa tem illam existimabant .aegyptii . Caput vero quod deorsum respicit denotat inferos ubi subnixa sedes δε-lio Plutonia conjux. Caducaeus ibi adpositus Averruncam esse hanc Isim designat ; Averrunci autem Dei vocabantur illi .

qui mala imminentia alio avertebant: averruncare enim

idem senat, ac depellere r Porro quum Caducaeus sit felicitatis, pacisque typus, sperabant Isidis cultores se per Isim nullis calamitatibus ire obnoxioS . Ne dicas Socratem AEgyptiis ignotum non potuisse ab eis in gemma exprimi, asserimus enim gemmam hanc nostram, non ab AEgyptio, sed a Graeco artifice sui1Ιe incisam: Graeci autem ab AEgyptiis Deorum nomina& ritus sacros mutuati sunt, ut docet Herodotus in Eu

na ex dup to in Graeciam commigrarunt. Quoniam vero Symbola hieroglyphica amplissimum praebent conjecturae campum, si ea quae de tribus his capitibus conjicio , animis morosis non arrbdent, aenigma Oedipo feliciori stavendum relinquo. TA

63쪽

AVENTINUS.

VENTINUM Herculis ex Rhea filium in hac gemma exprimi iudicamus ex illius protome, quae in aedibus Capitolinis aruservatur . Ille est qui Turno adversus Eneam stappetias tulit, & quem pelle leonina indutum repraesentat Virgilius AEneid. lib.7. v.669. his verbiS. Herculaoque humeros indutus amictu. Leonis exuvias portat, vel tanquam filius Fle culis, vel ad denotandam animi sertitudinem, contraguam nulla Dis corporea praevalet , quae femper spolium Leonis , ides. Dim virtutis defert. Albricus de Deor. Imag. Qua ratione etiam alii quamplurimi Leo nis seoliis pro tegumentis usi sent, nomenque Herciniis sibi arrogaverunt, inter quos Commodus cujus Vide diversa numismata cum insignibus Herculis in Vaillant. num. Praestantiora.

64쪽

YAci rursus oEbali, vel ut aliis placet, Amyclae Laconiae Regis filius . Hic ab Apolline adamatus, ab ipQ dum disci jactu simul certarent, imprudenter interemptus in florem sui nominis mutatur . In ejus honorem festa instituta sint, & Iudi quotannis Celebrati , quorum descriptionem vide in Athen. lib. 4. ante illius aram, teste Pausan. in Lacon. sacrificare consileverant Lacedaemonii. Hyacinthi moditi alludit Martialis lib. I epig. IO.

Splendida quum volitent Spartani pondera disci, Me procul pueri, Gemel ille nocens.

Discus autem erat rotunda quaedam moles saxea, aut lignea, vel ferrea , sive plumbea, cujus jacha imvenes inter se certabant; victorque evadebat, qui aut longius, aut altius projecisses. Arcum , & sagittam gestat propter nimiam venandi cupiditatem, unde sic Ovidius Met. lib. Io. t

quem de Apolline Hyacinthum prosequente. Immemor ipse fui non retia ferre recust Non tenuise canes, non per fuga montis iniqui De comes: longaque alit altietudine summas. Diademate insignitur tanquam Regis filius: intemdum enim Regum filii Reges denominabantur, Regii que decorabantur insignibus.

65쪽

UAM turpe est, & periculosiim sibi nimis praefideret temerarii enim, inquit Valeri MaX. lib.9. c.8. Nec sua pericula BDiem re, nec aliena factousa oesimatione per

sequi valentes temeritatis tuae, serius ocius poenas luunt. Hujus sententiae documento est Marsyas . Ille Oeagri, vel juxta alios, Hyagnudis filiuisastor erat Phrygiae unus ex SatyriS , qui quum esset rusticus, hac ratione Musicus evadit. Prumum tibiis ita usis est , ut compastorum plausibus ubique cohonestaretur: eorum laudibus elatus eo s. perbiae advenit, ut ipsim Apollinem provocare ausias sit. In certamen descendit Apollo, eo tamen pacto, ut victus victoris leges subiret. Conditionem accepit Marsyas, simulque cum victoria vitam misere amisit, nam de pinu arbore propinqua suspensus, & excori, tus tmerudentiae poenas dedit . Ita Nicander in his

Saepius ae lacr*mas de pinu tristi ademit

Marsyae ubi phoebus nudavit cortice membra. Satyri, Fauni, & Nymphae eum defleverunt, &ex eorum lacrymis ortus est fluvius , qui teste Ovbdio Met. lib. 6. Maudia nomen habet: Alii tamen fluvium Marsyam ex Massae sanguine profluxisse com

66쪽

MEDUS A.

ROFANATI templi, violataeque Numinis siti majestatis ultores Deos agnoverunt antiqui. Quod fabulantur de Medusa, id ad superbiae, & arrogantiae castigationem,& aci Deorum vindictam reserunt Mythologiae moralis interpretes. Medusa Phorci, & Ceu vel alterius monstri marini filia, capillorum paechritudine insignis , ausa est Cum Minerva de Q a contendere, templumque huius Deae cum Neptuno crimine nefando stedare. Quam Baiuriam iniquo animo ferens Minerva, stelus inultum non passa est: nam induis comam, cujus splendore Captus fuerat Neptunus , in serpentes convertit, deditque illi hanc vim, ut quicumque eam aspexistet in lapidem verteretur, ut innuit ovid. lib. I. de Ponto. I a Medus oculis Deniat licet obvia nutris, Amittet vires protinus i a suas, Quum vero tam immane mons laum intueri nemini liceret, quin statim fieret saxeus, mortalium Calamitatum miserti Dei, Perseum ad obtruncandum Medusae caput miserunt. Ille Mercurii talaribus, & fala to ense accepto, in aere tanquam in speculo Medusaeemgiem repercussam impune respiciens , Pallade m num dirigente, cervicem amputavit. Ex sanguine de collo defluente natus est Pegasiis, & ex guttis destibiantibus ex ipsis capite, orta sunt varia serpentum g nera. Hyginus, & alii complures Pegasum ex concinbitu Neptuni, & Medusae natum amrmant. TA.

67쪽

GORGONIS CAPUT.

Rgs fuisse Gorgones, easque ex iisdem natas parentibus, quibus etiam Medusa, e Phorco stilicet & Ceto , docent Mythologi . Quum canae natae fuerint primum

vocatae fuerunt Graeae; propter truculem

fam vero quam Graeci M, m appellant, dictae sunt Gorgones, vel quia habitabant in Domcadibus insulis , in Oceano ADthiopico, quas insulas

nonnulli Gorgodas nuncuparunt ἔ Squamosarum amguium si iris capita obsita habebant, unum oculum, denteS In morem aprorum , manus ferreas & alas uibus volarent. Quicumque eas respiciebat, in lapibem vertebatur, unde assischylus a Natali Com. citatus

Sunt tres sorores his volucres non procul Serpentibus dirisque comptae Gorgones Quas intuens nemo diu spiraverit. Gorgones a Latinis dictae fuerunt Lamiae , sed Crperam: Duris enim lib. a. reta Lybic. unam tantummiam fuiste amrmat, cuius vide Historiam apud Nati Com. lib. Cit. De Gorgonibus illud adjiciam, quod existimabant antiqui, tantam gemmae, in qua exscalptum erat GODgoniS caput, virtutem inesse, ut milites series & ain daces in bello redderet. Aristoph. in Lysist. v. 4 Τ,

68쪽

ATALANTA.

Aca A loca non esse contemnenda in T,

hula VII. diximus: dicta alio exemplo comprobentur. Atalanta Schoenei filia, corporis viribus, & celeritate, non mindo flaminas, sed quoscumque homines antecellebat. A nuptiis omnino abhorrens sylvis se oblectabat, & venatui. Procis suis comtamen proponebat, ea lege, ut qui cursit eam vicis set , conjugii sui proemium assequeretur, victus vero vitam amitteret. Multis jam superatis, tandem ab Hippomene Megarei , & Meropes filio, Veneris arte victa est. Hippomenes enim a Venere tria mala aurea acceperat edoctus quis usiis esset in illis. In stadium ibia projicit , & dum eorum pulchritudine capta At tanta colligit, miraturque, illius cursum antevertit Hippomenes & puellam vincit. Qirum vero in templo Magnae Matris morae impatientes , nulla habita loci reverentia, simul concubuistent, Hippomenes in Leonem , ipsa in Leaenam conversa est.

Atalantam sive puellas quae in ludis Olympicis cursu certabant ita describit Pausanias in Elic. lib. s. Currunt autem ita r dependent eis capilli, tunica paulo infra genu demittitur, dexter humerus usque ad pectus nudatur ; & Philostratus Junior Icon. XV.

sunt nudae , ut ad agendumst expedita , oese ibi ad fibulas contracta. Tom. I. D Alidi

69쪽

Alterius Atalantae meminit Apollodorus lib. g. Cuius historiam huius nostrae Atalantae historiae quasi similem refert mutato nomine proci illius, & patris. Ea enim erat filia Iasi , a Milanione adamata. Quum per venationis otium in Jovis lucum penetrassent, ibi

mutuo complexu coeuntes in Leones mutati fuere.

I O L E. . M Nig υ s ex animi perturbationtibus, es profecto nulla vehementior amoris furore. Cic . Tusc.7s. Nihil enim prodes Irudentia di sertitudo contra amoris teis l. Herculem tot monstrorum debellat rem teste Ovid. heroid. epist. 9.Quem non milleferae, quem non Stheneleius hosti Non potuit Iuno vincere ; vicit amor. Joles enim Euryti Oechaliae Regis filiae amore captus, eam in conjugium petiit: quam quum recusasset pater , licet certaminis lege debitam, Hercules Oecaliam sebegit, Eurytoque interfecto , & urbe dbruta , ad Caeneum Eubatae promontorium appulit. Ibi muliebribus indutus vestimentis, Leonis exuvias Iole

cessit, & quibus insignibus iuperbientem exhibet haec

70쪽

TABULA XL

OMPHALE.

ARRANT Mythologi Herculem ob Iphiti Euryti regis filii caedem, a Mercurio Jo vis jussu, Omphalae Jardanis filiae Lydorum Reginae in servitutem filisse addictum , eique inter pedissequas serviisse, &artem sedentariam foemineo habitu indutum exercuisse, ut innuit Propert. lib. 3. eleg. 9.

Omphalem in tantum formaeprocessit honorem, Lydia Gagaeo tincta puella lacu, Ut, qui pacato statuisset in orbe columnas,

Tam dura traheret mollia pens manu. Omphalem vero Herculis armis ornatam sic de scribit Ovia Fleroi. epis . 9. ubi Deianira Herculi moblitiem exprobrat.

Proh pudori hirsuti cosas exuta Lemis A pera texerunt vellera molle latus. Falleris, S nescis: non sunt spolia isa Leonis, Sed tua; tuque feri victor es, illa tui.

Remina tela tulit Lernaeis atra Deuenis, Ferre Dravem lana vix fatis apta colum: Instruxitque manum clava domitriceferarum. Vidit, re in speculo conj is arma fui. . Maturantius Statii interpres asserit a multis existimatam fuisse Iolem unam eandemque cum Omphale , quas tamen duas fuisse contendunt omnes Iusto rici. TA