장음표시 사용
441쪽
ista est.Veneti ad hunc nuncium,copias conscribunt,quibus Robertum Sanscucrinatem,excelsi nominis ducem, praeficiunt. Adduntur ei Iulius Caesar Camertius &ipse Veneti exercitus imperator,ac Lucas Pisanus eius legatus.Vrgebant acriter obsidionem Germani, & praeclusis undequaq; viarum angus ijs,nemo subuenire circumsessis poterat. Ideo NicolausPriulus loci praetor Potestatem ipsi vocant) permisso hostium potestati oppido, in arce se recepit, quadragesimo obsidionis die. Dein ponte per Athesim
facto, Veneti omnem exercitum traijciunt. Singularis per eos dies pugna,ex prouocatione, inter Antonium Mariam, Roberti ducis filiu,& Georgium Comitem Sonnebergicu, parcs qtate ac animo iuuenes, spectaculum utrisq; non ingratum praebuit. Hi equites prius concurrunt, mox Italo in terram delato, Germanus, Uti aequo Marte congrediatur, suum & ipse cquum relinquit,cum , ille hunc dei j cere conatur,vna ambo corruunt, & Georgius superincumbentis femur posterius, 'uo arma non pertingebant, pu- 'gionis ictu aliquoties repetito, feriens, victoriae confessionem extorsit, qua contentus, deductum in castra ac amice habitum, &muneribus cultum, ad suos remisit. Non multo post, Germani prose Rupacionem, nec opinato impetu hostem adorti, multos caedunt. Robertum ipsum, in summo vitae periculo constitutum,
A ntonius Maria & Venanctus Iuli j Camertis filius, seruauere, ipsi
vero ab hostibus circumuenti, se dedidere. Post hanc pugnam,ar Roboreti inrotestatem venit .Phiulus praetor,& Franci lcus Crassus arcis praefectus, capti, ad Sigismundum mittuntur. Cum vero
Germani, non numerato stipendio, tumultuarentur, Gaudentius, incensa arce,Tridentum rediit. Robertus, recepto cum arce RO-boreto, Tridentum recta ducit, & ne quid hostile a tergo relinquatur,IAnium ac Nomium arces,ex itinere capit, hinc ponte A-tnesim iungens, inter Petram ad Callianum& Bisenum, in hosticum progreditur. Agrestes vero homines,trepido cursu, in urbem aduolantes, hostium aduentum nunciant. Igitur duς Germanoruequitum turm ,ac totidem peditum signa, curnipmiscuari den-' tinoru multitudine excurrentes, hostem sine ordine ad praedam
diffusum, in fugam agunt,qui dum ad pontemiperant, Robertu& voce & manu sistere fugam, ac aciem instaurare parantem, secum abripiunt. Germani,aucta ex hostium metu audacia,fugientium
442쪽
LIBER DECIMUS. 377tium tergis instant,donec pons multitudine degrauatus,ditatuitur,& Sanseuerinas, multim cum eo mortales, & equia vorticoso Robertus camne absorpti, mi lcre perierunt. Cecidcre & ex Germanis non
pauci, quibus cum Guidone Rubrio Parmensi res fuit. Is enim, cum equitibus suis,strenue pugnas, hostium aciem sustinuit, donec amisso iam imperatore, in tutum se recipere coactus, amnem tranavit. Roberti cadauer, cum cura quaesitum, Tridenti in aede
D.Visi iij, honorifice tumulatum est, is honos, cius virtuti, etiam apud hostes est habitus. Postea intercessione Pontificis & Imperatoris legatorum, pax facta. De finibus nihil mutatu, & Isinium N umi unam Venetis relicta, quoad Pontifex de tota controuersia arbitrium ferret. Atq; hcc obiter huic loco inserere visum est, plura qui volet Bembum ac alios legat. Inter haec Albertus Saxo,cum auxiliis in Austria missus,quod Mathiae vires illic firmiores esse cerneret, nec Germaniam bello implicare vellet, post velitationes aliquot, pacem, tolerabili alim j - α qua conditione, facere studuit,&colloquio mense Decembri in i retristituto, inducias ad octo menses pepigit,& retusta Austria, in Belsium,ad Maximilianum regem det cedit. Circa eosdem dies,Philippus Rauestein ius, Irram ad Cordaeum profectus, spem ei facit, Bruxellas,Louantumq; & Buscumducis,aliasq; Brabantiae ciuitates,facili momento, si cum exercitu co accederet, partibus adiungi posse. Approbato consilio, cum copiis eo missus a Bruxellanis, Lovaniens ibus, & Nivellanis, pactis quibusdam initis, admittitur. Cordaeus hanc rem Philippo succedere videns, nuncios ad nil pus . Grauel ingenses, Dunlarchianos,eorumq; vicinos, mittit, ijsque miser B Apersuadet,uti cum reliquis Flandriae ciuitatibus, foedus amicitiaq; Gallorum suscipiant. Id cum leui admodum negocio obtinuisset, praesidia oportunis locis imponit. Soli in eo tractu Dunkirchiani,
externum militem recusantes,collectum ex vicinis rusticis praesidium recepere, quae res ipsis pene exitio suit. Nam post sex septimanas Dionysius Morbeckius, vigilum inertia fretu , Oppidum diis sitis astu cepit,captum diripuit,& valido praesidio muniuit, id magnu bbur mi iri
attulit momentum,ad reliquas FlanJris occidentalis ciuitates re- chamaerapit. cipiendas, quae iam omnes defecerant, praeter Neoportum, quod oppidum Germani, in tempore eo missi, in ossicio retinuerant.
Habebant Neoportenses, classem satis instructam, qua impedie-
443쪽
ferrentur, ea res, magnam reliquis oppidis, imprimis vero Bru-gensibus & I prensibus, annonae dissicultatem faciebat, qui Cordaei auxilium implorabant. Is aliud huic malo remedium non e se respondet, quam uti ad Insulanorum amicitiam confugiant. Id cum videretur consultissimum, precibus & precio effecerunt, uti annona,per Lisam amnem, subleuarentur. Ea res, Maximiliani praefectos, tam male habebat, uti Insulanos maximo odio tersequerentur, dc omni prorsus commercio prohiberent, adeo uti breui magna butyri, vini,salis, carniumquc ac lignorum inopia laborare inciperent.
emis Ela Ad Calendas Februari j Cordaeus Tornaci cum trium Flandrit
dris expoItala. Ordinum legatis concilium habuit, ubi acerbe in ipsos inuectus, ad hunc modu verba fecit: Miratur Gallorum rex,atq; adeo indigne fert, vecordiam vestram, ac animorum inconstantiam, qui cum primi extiteritis authores, cotrahendaeinter ipsum & principem vcstrum assinitatis, qua pax constabiliretur, isdem primi arma iterum sumpsistis, neq; vllam aut iniuriam aut contumeliam,
a principis vestri patre, regis socero, abstinuistis,qua in re, neq; illius dignitatis, neq; archillimae cum rege necessitudinis,ulla a vobis habita est ratio. Quanquam enim rex precibus vestris motus, me cum auxilijs ad Vos misit, non tamen hoc voluit, uti tam indignis modis in Maximilianum insurgeretis: poterant enim iura&priuilegia vestra aliter defendi, ut interim taceam, quibus modis me ac meos receperitis, ac paulo post tantum non per contume liam eieceritis. Quid tandem cogitatisὶ vestris vos legibus absque principe usuros, vestrom arbitratu victuros3an ex vobis vel Gandauienses,vel alios quosdam principem locum occupaturOSimale aturbulentis quibusdam hominibus seducti, vosque remque vestram publicam, in vi timum discrimen adducitis, meliori loco
futuri, si ex ipsis nonnulli, ac primus inter eos Capi nolus iamdudum vitam laqueo fini jssent. Haec num ex animo diceret Cor-dςus,quod regem sciret iam ad pacis consilia spectare, siue uti metum ipsis amittcndi auxilij iniiceret, incertum, Flandri certe,qui in eius amicitia maximam spem,& in Gallorum auxilijs summum praesidium habebant,hoc eius sermone mirum in modum turbati; hoc in primis agere constituerunt, uti animum ipsius offen-
444쪽
sum pacarent. Igitur ex pannis sericisor linteis telis Hollandicis, preciosas ei vestes dono dant. Adiecti ex captiuis Martinus Pol - naimius, cum altero quodam Germano. His donis utcunque delinitus, uti ad saniora consilia redeant, melius simposterum suis rebus consulant, monet,ac Attrebatum abit, ubi Cliuensis,are reuersus, ipsus aduentum praestolabatur. Interea temporis ciues aliquot, Odomari fanum, Gallorum
imperia pertaesi,clam cum Maximiliani quibusdam praefectis vicinis, de tradendo ipsis oppido egerant. Id negocium in se recepit Vitus V uolchen stainus, militibus illis praefectus,quos Sigismun Humdus ex Tyrolensi agro collectos,agnato in auxilium miserat. Quo intra moenia ad millo, Galli in arcem sc se receperunt. Cord xi fanum ubi haec audiuit, centum siclopetarios praemittit, quos cum plum receptam. ribus secutus ipse, arcem ingreditur. Ciucs vero & milites, ne ex
arce Galli in ipsos egredi postent, fossiam & aggeremexcitauerat. Interim quingentos Anglos sagittarios aduentare nunciatur, ad quorum cos peruim,oppidani campanarum pulsit,i titiam suam Irodidcre, α qui in arce crant, collectis vasis, prima cum lucea- iere. Eo loco amisto, Galli, Grauelinga ac alios nonnullis oppidis, ultro discesicre. Eodem tempore,Cliuens s accepto a Gallis milite, commeatu & pecunia, tormetis item leuioribus aliquot, Gandauium pri' atq; inde Bruxellas petit, in animo habens Uillam fortem&Halam, ob relligiosum D. virginis matris templum, multis donarijs locupletatum, inuadere. Huius conatibus, obuium sese tulit Albertus Saxoniae dux, regis vicem in exercitu curans, qui in agrum Bruxellensem d licens, cum proeli j facul tas non daretur, ho-itium latibula nonnulla, in Uuauerensi tractu, destruit. Inde Mechliniam reuersus, resecto milite, nocte Arscotium, quod a tre- Mercentis Gallis tenebatur, captum incendit, magno Antuerpiano-sπων coriorum S: Mech liniensium gaudio, qui omnia Alberti consilia prosperari, hostium vero in peius ruere viderent. Iamque ex vicinis ciuitatibus Lovanio& Bruxellis, milites in dies dilabebantur, pecunia & commeatu deficientibus. Quod cum viderent ciues,pacem ab Alberto impetrant, numeratis in belli sumptus, ducentis aureum nummum millibus. Cliuensis cum filio Gandauium atque inde Stulam abij t.
445쪽
18o HIS O TRIAE AUSTRIA CAE, HS statis initio Brugenses& I prenses, ad quinque hominum millia, sub ductu Georgij Picameri, Dicimudam oppidum, unde
multa ipsis incommoda adferebantur, aggredi statuunt, dc promissa Gallorum auxilia expectant. Qine antequam aduenere pret-sidiarij, accersiitis duobus Anglorum millibus, in illorum castra irruunt. Habebant Flandri, campestria aliquot tormenta,quibus explosis, multos Anglos,atq; inter illos ducem ipsorum, prostrauerat.Ea re in vindictam animati, reliqui castris expugnatis, etiam cos,qui vivi in potestatem vcnerant,occidere,etsi muli um pecuniae a quibusdam osteretur. Angli accepto stipendio, & tormentorum parte,auctari j vice adiecta, contenti abiere. Interim Galli, ad decem millia, Neoportum acerrime oppugnantes, parte quamdam muri deiecta, bis in oppidum irruentes, cum clade repuls. sunt,& Cordaeus ipse,am istis complurimis,vulnus accepit: igitur obsidionem soluens, Ostendam se recepit, breui reuersurum mi natus. Per eos dies Maximilianus rex, Franco furti erat, ubi coram principibus nonnullis, interiplum&Galliae regis legatos, pacis quaedam tractatio instituta est, a qua Flandri excipiebantur,quibus iniunctum est, uti ex suis ad Carolum regem mitterent, apud quem,praesentibus Romanorum regis,&Philippi Archiducis legatis, eorum controuersia diiudicaretur.
Circa idem tempus, Sigismundus Tyrolestum princeps,quodUM .rex a M' legitimam prolem haberet nullam, Maximilianum patruelis fi- Isim ηδε - lium,adoptionis tur haeredem omnium suarum ditionum insti-y tuit. Eisdem diebus tentata etiam pax est, inter Frideri cum Impc pa tam Vati ratorem dc Mathiam, ad quem,Viennae grauiter aegrotantem,lei tentati. gatia Frideri co&Maximiliano,qui Liniet ij erant, missi sunt, cum quibus ad eos venit, Ioannes Varadiensis praeiul, uti pacem consceret. Imperator Austriam sibi absq; vlla sumptuum restitutione reddi volebat. Mathias ieptingenta aureum nummum millia, sibi exolui postulabat. Maximilianus improba regis postulatione,& paterna tenacitate iuxta offensus,meaiocritatem inter duo extrema amplectendam suadebat. Hunc Mathias aut ex animo diligebat , aut suis de causis id facere videri volebat, quadringentas enim vini urnas cum totidem bubus, & duodena aureorum millia dono ei misisse dicebatur, quam ob causam Bonfinius, patri suspectum dc colloquio prohibitu fuisse filium, prodidit. Id sane
446쪽
L I B E R D E C I M v S. 38i constat minus anxie pacem quaesiuisse, neq; tam immani pecuniae summa Austriam redimere voluiste Fridericii, quam a regis morte, quae haud procul abesse videbatur,ad se redituram sciret. Cum vero ille aeger, secundo flumine, Budam descendist et, mittitur eo, cum septem collegis, Otto Ba uarie princeps, splendida legatione. Hi magnifice excepti, & multis muneribus culta, nihil de pace
transigere potucrut. Interim Maximilianus ulterius paulo in Austriam descendens, crebros de Mathiae valetudine nuncios quotidie accipiens, animos quorundam prouincialium sibi conciliare studebat. Iamque in omnium ore erat, ex Astrologorum diuinatione,Mathiam eo anno moriturum. Tandem mistis vltro citroq; legatis, pax Budae proclamatur, Z ad Idus Septembris dies Pax es 4 rdicitur,ad quem diem, Imperator Sc rex praesentes, eam ratam haberent. Sed ingrauescente indics morbo, conuentus ille, semper in sequentem mensem prolatatur. Nouembrem aut Decembrem coniectores fatalem illi praedixerant, quibus iam exactis spe plenus, &ex tertiana febre paululd m, uti videbatur, recreatus, Viennam redi jt, Vbi apoplexi a correptus, amisso loquendi
usu, inter maximos cruciatus, & rugitus leonis more editos,animam deo reddidit,Nonas Aprilibus, anni nonagesimi super mil- δ ε st 'le quadringentos. Filium reliquit unicum, Ioannem ex concu- Mum μ' bina genitum, quem rebus imponere decreuerat, sed is patre amisso, propter nascendi conditionem,praeteritus est.
Sacris regi persolutis, Hungari ad Idus Maias, in agro Pestano, comitia creandi regis habuere, in quibus Imperatoris legati auditi sunt, qui ex pacto, quod cum Hungariae regibus habebant,
aut ipsum esse eligendum contendebant, aut filium eius Maximilianum Romanorum regem, multis magnisque animi & corporis dotib' insignem, Germanis charum, & qui regno cum dignitate praeesse posset. Competitores illis crant Ioannes Coruinus, Ma a timet. thit filius,Vladis aus Boemiae rex,& frater eius Albertus. Vicit in- α- tures.
ter illos fortuna Viadissai,qui cu m id futuru m speraret, iam antea ad regni fines accesserat. Huic initiis regni dissicilia ac turbulenta reddidit Albertus stater, qui&ipse a proceribus nonnullis clectus, fratri cedere noluit, sed eorum opibus fietus, bellum intei sinum mouit. Erat etiam in armis Maximilianus, non Austriam solum recuperaturus, sed&Hungariam invasurus, neque enim deerant
447쪽
381 HIS O TRIAE A V S T R I A C AE. deerant ex Hungaris,qui ipsius rem fouerent. Austriaci vero, Hugariam domesticis turbis laborare videntes, ad Fridericum,eius que filium, legitimos suos dominos, respiciebant. Igitur Viennenses, aduenientem cum equitibus Maximilianum, undecimo. An is C lςΠd Sςptςmbris gratulabundi excipiunt,ad D. Stephani de brim , ducunt, libertatis hymnum decantant. Postridie arx oppugnari coepta, ubi Maximilianus, inter primos rem strenue gerens, pectus vulneratur. Hungari vero, deditione facta, discedunt, mitius opinione habiti. Eodem modo & Neapolim ciuitatem & pontesaa Leytham recepit, ac paulo post Claustroneoburgum, armis in potestatem redegit. Ex qua expeditione,Viennam redeunti,praesto fuerunt, a Vladissao legati, Stephanus Episcopus Syrmensis,& Ioannes Selembergus Boemiae Cancellarius Qui regis sui no
, , tribam1nc petiere, Vta pro Iure cognationIS, legitime In regem electum risimi agnosceret, ac in pacando & quiete usurpando regno iuuaret, paratum illum, pacem sancte cum eo colere, neq; vllis eius commodis defuturum. Maximilianus oratoribus benigne respondens, ingenue confessus est, nunquam sercgno sibi ex pactis conuentis debito cessurum, neq; defore sibi,ad ius suum persequendum, a Germanis atque ipsis etiam Polonis auxilia. Legatis domum reuersis, peragitur coronatio. Maximilianus vero, decreta in Hungariam expeditione, quos potest, regni tro ceres sibi adiungcre studet. Defecit ad illum Iacobus Sechelius, per quem Ioannes Coruinus sollicitatus, a Sigismundo Quinque ccclesiarum antistite, in V ladistat fide retinetur.Beatrix vero Aragonia, Mathiae vidua, noui regis nuptias summopcre ambiebat, quam ille iam natu grandiorem & sterilem etsi aversaretur, ne tamen ea cum sua factione ad Maximilianum sese conserret nam de illorum matrimonio quoq; a nonnullis mentio fiebat mulierem vana spe lactabat, colludentibus plerisque regni primatibus.
Albertus vero, pacta sibi nescio quae,a fratre non seruari causatus, 3filum mn- aperte cum Maximiliano senuens,vlterioris Hungari agros, Vagar m. radinum usq; & Agriam,depchpulatur. Germani interimSempronium & Sabariam expugnant, &iisdem diebus arx Neapolitana, quam Hungari hactenus defenderant,in potestatem venit. Ioannes item Vitcsius antistes Vespriniensis,facta sui dicebaturὶ Episcopatus Viennensis spe,ad Maximiliani partes transiit.
448쪽
LIBER DECIMVS. 383His ita comparatis; Maximilianus, Albam Regalem urbem, Retussin qua reges & inaugurari regno, de sepeliri soliti sunt,ingenti cum exercitu petit. Ea tum quingetorum quinquaginta militum praesidio tenebatur.Sed qui eos adduxcrat, Stephanus Ballior Paulus Chimsius, ad primam de aduentu hostium famam abierant,
loco & oppidanis diffsi. Oppugnandam sibi urbem depoposcerant Sueui, pugnae non minus quam praedae auidi, quin in suburbium irruentes, cum Hungaris obuiam egressis, manum conserunt, cumm oppidani, primo congressu, acriter pugnarent, to
mentari j, qui primum Sueuorum agmen sequebantur, suis illos telis in fugam coniecere adeo effusam, uti Sueuorum primi subportam usq; cum fugientibus peruaserint. Ea res animum ijs addidit, ad urbis moenia propius subeundi. Cumq; ex oppidanorum vel inscitia vel negligentia, nullam pro muris stationem,nihilque bellici apparatus viderent, hastis scalaruni vice erectis,alius alium subleuantes, in urbe transcenderunt. Cives cum praesidiariis pleris m,viso intra muros hoste,defendendi consilium abi jciunt, fugam sibi quisque & latibula circumspiciunt,quae si negentur,lio
strum se arbitrio tradere, quam armis nihil profuturis,internecionem sibi sui si accerssere, potius ducunt. Trecenti tantum equites, in foro cogi obati resistunt, quos, intromissi a suis cataphracti, non magno negocio Profligarunt. Hinc in alios quoque nonnullos saeuitum,&aedes tam publicae quam priuat auido militi, prς-dae ac direptioni fuere. Hanc illoru m licentiam, aegre tulit Maximilianus, paulo post urbem ingressus, & proposito edicto, omnes qui cladi supereant,ad penates suos reuerti iussit,militem quoque a primarij templi direptione inhibuit, loci relligione motus, regum inaugurationi dc sepulturae consecrati, neq; ex omnibus ornamentis & donarijs, quae & multa & magni preti j aderant, quicquam abstulit, praeter crucem auream non magnam, quVm i Q , . . . rum suorum Austriae principum fuisse dicebatur. Capta est Alba albam maei ad decimumquartum Calendas Octobres. Budam inde,atque ad Loin capit interiora regni loca ducere voletem,impediuere seditiosi quidam milites, qui prςda necdum satiati: stipendia tumultuosius flagitabat. Quod bene gerendae rei occasionem eripuit,ac Batorio Chi-mlioq; ipacium dedit, Budam a rebus omni Sus imparatam, prae sidio de commeatu instruendi. Igitur Maximilianus,ne seditio illa ad in-
449쪽
ad integros serperet veritus, retrocedens, Quinque ccclesiarum
antistitem, Sigiis dum pecuniosum, in suas partes adducere
tentat,triginta aureorum millia ab eo mutua petens. IS, neque pecuniam sibi ad manum esse, neq; ab Vladisti fide recedere absq; periuri j nota licere, respondet. Quare Maximilianus,relicto Albi praesidio, in agrum Uespriniensem Drofectus, S. Pauli castellum
expugnat. Hinc in Austriam regressus, exprimis turbaruauthoribus,aliquot suspendi, partem Viennam adductos,gladio percuti, iubet. Hamburgi arx, per eosdem dies, in potestate venit,tamque Austria prope omnis ad obsequium redierat, neq; enim Vlaclistaus, quae extra regni limites a Mathia capta erant, defendere curabat, domi suarum rerum satagens, & Hungarorum praesidia passim dilabebantur. Sub finem huius anni,instituto Turoni colloquio,cum Flandris quoque transactum est, his fere conditionibus. Flandri, Romae Gid M. manorum regem, legitimum filii tutorem agnoscunto, quingenta ipsis aureorum millia pendunto, captiuos sine precio dimittunto, arces & munimenta manu capta reddunto. De Philippo Clivensi conuenit, uti proximo regum colloquio decerneretur. Is a pacis consilijs auersus, Scius arces,quas occupauerat, munit,
i . ν r. &c tera bello idonea parat. Flandrorum quorundam opibus fietus, quos pacem initam minus approbare sciebat. Cordaeus vero ad primam pacis mentionem, ex Flandria in Artesiam, atq; inde ad regem in Galliam abierat. Hi siem diebus Albertus Saxoniae AIASaxona - princeps, quem Maximilianus in Belgio rebus praefecerat, cum Hos i exercitu quinque millium in Flandriam mouit, uti regis vicem, prouinciae ciuitates in fidem reciperet. Cortraci dato a ciuibus iuramento, praemissis Toralium de V vinendalium copijs, Brugas profectus, cum summis honoribus excipitur,&ciues liabet ob quentes. Inuitatus ad publicum epulum, postquam illi in verba iurassent, non sumpto cibo, Damum eodem die pergit. Gandaui uinde cum copij si tectus, obuios habuit legatos, qui non nisi cum quingentis urbem ingredi posse dicerent. Id vel infra dignitatem esse putans, vel ad alias res vocatus, in Brabantiam abijt, relicto illic cum parte copiarum Nasso uio, cui Gandauienses benigne satisfecere. Ne vero noui motus, in urbe maxime populosa, existe' rent, neque magistratus innovatur,neque edictum de moneta id
450쪽
LIBER DECIMUS. 38squod alijs in locis factum) promulgatur. Circa hoc tempus Phi- 'ma Ulippus princeps, prima aurei velleris comitia, Mechliniae tenuit. Acilecti sunt, in locum illorum qui decesserant, Fridericus Rom.
Imperator, Henricus Anglorum rex, Albertus Saxoniς dux, Eber-hardus Uvirtembergicus, Christophorus Badesis, Henricus V vit- hemius, Petrus Lanotus, Claudius Novo castellius, Ioannes Eg-mondanus, Carolus Croyus princeps Chymaius, Guillelmus Croyus Cheuriae dominus, Hugo Melunensis, Ioannes Grun ingensis & Iacobus Lucem burgicus. Interim Maximilianus, ctim apud patrem nihil impetraret, cui satis esse videbatur, Austriam recepisse, reliquos Germaniae principes, de auxilijs, ad continuandum in Hungaria bellum, sollicitabat. Hi praeferendam bello pacem, neque lacessenda regis arma, qui & Christianus & socius sit, neq; postremus intor Septemviros Imperij Electores censeatur. Ipse etiam nouitate regni, & domesticis negociis occupatus, fra
terno prςterca bello implicatus, pacem Vrgebat,quae, post logam disceptationem, ad hunc modum facta est: Vti pacta conuenta,
quo temporc corona redimebatur, inita, restaurentur. Vladislao 'sine prole moriente, regnum ad Austriacos deuoluatur. Maximiliano, in belli expensas,centies mille nummum numeretur. Regis titulus viriq; relinquatur; sium mi honores, uti sunt duumviratus, Palatinatus, & caetera eiusmodi munia, ex utriusque consensi tribuantur : eosdem uterq; socios amicosi, eosdem inimicos atque hostes habeat; iure societatis uterque alterum iuueti, Germanus ac
Hungarus eodem loco habeantur; nemini ex his fraudi sit,ad Maximilianum defecisse. Haec ubi domum legati attulere, parum ab suit, uti a populo trucidarentur, non pacem illam, neq; foedus, sedini q uissimamesse seruitutem, clamante. Dumhςc in Pannoni j saguntur,apud Flandros Raucsteinius, cum agnatoCliuensi principe,in armis adhuc erant;& Brugenses, sm is se Cliuensis maxime authoritate adducti, nouam seditionem mo Vm mps Aliebantur. Ad currit statim Nasso uius,omnes m viarum aditus obsidet. Illi breui admodum tempore, ad inediam redacti, veniam
ab eo non sine multa impetrarunt: quatuor enim pensionibus, centena quinquagena aureum nummum millia, exolvisse proditum est. Sexaginta seditiosorum primi, in vincula coniecti, ex ijs sedecim gladio percussi, inter quos Georgius Picauerus fuit, reli-