장음표시 사용
421쪽
316 HISTORIAE AUSTRI AC RH i. Ras ge- inter Adrianus ipse, amissis aliquot signis militaribus, aegre effu- git, & castra praetervectus, hostibus ea spolianda reliquit, qui
cxcitatas nuper munitiones excussere.
Per idem tempus Archidux,in Gandauiensem agrum irruens, ipsis Quinquagenariis,exercitum propius Vrbem mouet,& quadringentis praemissis equitibus, circiter horam tertiam matutinam, suburbia depraedari iubet. Cives a sociis ad opem ferendam
Vocati, arma capiunt, ante urbem manum conserunt, amissis no- nullis, pedem referunt. Montignius cos secutus, portam occupat,
in ipso urbis ingressu strenue pugnatur, accurrunt utrinq; auxilia, in urbe plures, foris bello meliores adsunt, pro se quisl adnituntur, donec demissa crates pensilis, utramq; aciem diremit. Ea res praeseroces Gandauiensium animos nonnihil fregit.
Adolphin Rρ Inter haec Philippus Princeps, Gandaui j sub cura Adolphi W6-- Rauesteinij educabatur. Is Philippi Boni ex filia nepos erat. Qui,
Cordaeum a Rege' missum, aduentare audiens, Tris neum cum
mandatis obuiam illi misit. Adducebat Cord iis septem hominumillia, ex quibus equites circiter sexcenti, reliqui pedites erant; virosq; Rex suis alebat impensis. Hos sequebantur ad duo volu tariorum millia, qui Flandris merebant, ex Aurelianensis & An- solismensis principum militibus, collecta manus, cum equit,bus nonnullis, maiori praedae cupiditate, quam stipendi j spe adductis. Trisi neus expolitis mandatis, Cordaeo inter alia familiariter dixisse sertur, videri sibi, duas ipsum chordas, siue neruos in arcu habere',quaru altera paci, bello altera pro usu inseruire pol set. Ille pacis se arbitrum aduenire res odit, sed vereri ne iniquam a partibus gratiam sit relaturus. Gandauium de hinc ubi venisset,
G, Lis, mis Principem introductus, multa de Regis sui praeclara in ipsumis rumoreis. Voluntate magnifice promittens, dem sua diligentia, satis benigne auditus cst. Rauen statius vero,& qui praeterea ex Arthesia &Hannonia proceres aderant, caute prouident, ne quid in urbe populos ac proinde turbis obnoxia, per Gallos nouetur,quam rem adiuvabant Senatores quidam, & primus inter illos Guillelmus Rhenensis. Suadebat Cordaeus, Principem in castra educendum, multum in eo momenti est e,si is a suis conspectus,animos eorum confirmet, neq; sanitati incommodum fore, si in liberioris coeli acrem prodeat, non in umbra educandu, sed castra,virosq; arma' tos videre,assuefaciendum.Flandri hoc eius consilium eo tendere
422쪽
suspicabantur, uti Principem ex urbe emissum, secum abducerer, aut in sua potestate detineret. Per eosdem dies,ex Gallia frequentes in Brabantiam&Han- regu Be-noniam literae missitabantur,quarum hςc sere sententia erat: Au diuisse Regem, cum summa animi molestia,dissidium esse exortu inter Maximilianum socerum suum, & Philippum eius filiu, fratrem suum, & cognatum, iamq; Flandros huius partes fouere, ab illo ad arma concitari reliquos. Id cum antea per legatos componere ipsum voluisse, tum nunc quoq; sua interesse ratum, ne quid Flandria ex ea re detrimenti capiat, summa ope niti. Philippu quidem' pro eo sentientes Flandriae ordines, totius controuersiae arbitriu, iam antea Resis cognatorumq; principum cognitioni
detulisse, sed a Maximiliano neq; hoc, neq; aliud quidpiam aequi
impetrari potuisse. Nunc vero Cordaeum ab ipso cum mandatis
missum,uti eius nomine,amica disceptatione, omne controuersia dirimat, quem a Maximiliano rei j ci cum dolore audiret. Hortari igitur, ac orare Brabantos, & Hannonios, ne posthac Maximiliano in filium legitimu,ipi orum principem,auxilia praebeant, neq; enim ex fide regis esse, uti fratris sui commodis deci, iamque ingentem parari exercitum, quem, nisi monitis obsequatur,propediem intra limites suos visuri sint. Itaq; malo caueant, & qui emtos sese continentes, pace iniusto bello praeserant. Maximilianus
lectis eiusmodi literis, quς pastim ipsi tradebantur,Carolo scribit: mirati se factum, neq; credere haec ab eo. sed ab alijs proficisci,qui GAZErasse sum. priuati alicuius commodi gratia, bellum inter i Psos quam pacem
malint, neminem abs se iniuria affectu scire, ne filium caeteris merito chariorem indigno tractari quis putet. Detineri cum a Flandris tumultuantibus,& aetate principis ad seditiones abuti molietibus,intoleranda audacia,& exemplo ad posteritatem pernicioso. Spem vero a Deo iam offerri, breui fore, uti perduelles, relictasia vecordia, sanioribus obsequantur consilijs. Quare desineret, fideles subditos a iustae causae defensione deterrere, & infidis ea machinari autor esse, quae non tam ad stabiliendum filij statum, quam ad labefactandum pertinerent. Neque enim literas illas, a quocunq; tandem scriptas, ullo iustitiae fundamento niti, neque
adeo quicquam adferre, quo vel ipse, vel subditi permoveri pose
sint, ne ea, quae deberent,facere pergant.
Dum literis haec inter ipsos aguntur, Cordaeo apud Ganda-uenses
423쪽
31t HISTORIAE AVSTRIA CAE, uenses quoque res non satis pro perae fuere. Neq; enim is Flandris magis suspectus erat,quam eos ruspiciebat, gliscebant m inter diuersas, & velut a stirpe inimicas nationes, odia, & utrique alteris dissis, sua seorsum consilia agitabant. Auxit vero inuidiam Gallis, agrestium hominum querela, de multis illoru facinoribus, quos
Cordaeus Gam exercitum Cordaei secutos esse diximus, si enim rapina, ac incen- o agros foedasse, matronasque ac virgines quasdam sacras, ludi' brio habuisse, serebantur. Itaq; ne grauior aliquis motus existeret, cum Cordaeo agi coeptum, uti cum exercitu Landresium abiret.
Id minus grauate ab eo factum, quod iam in castris annona militem deficeret. Igitur ad medium Iunium, Gandauio discessit ipse, relicto post se legari, cum tormetis,& aliquanta militum manu,& ne quis de ipso aut de rege calumniari posset, impensarum precia liberaliter ubiq; persoluit. Qui ipsum secuti erant, stipendia a Flandris promissa,importunius flagitabant.
, Per eosdem dies,in Austria, Mathias Rex, Viennam semestri
obsidione cinctam, acerrime oppugnabat. In urbe magna commeatuum inopia erat,neque ab equina, nec a scediorum animantium carne abstinebatur. Itaq; fame coacti, Calendis Iuni j dedimitiis in is UO Cmist sic re Ca suriani, & Mathias potiori parte Austriae, una
jamjecvat. Cum Vrbe Vi Cnna, potitus est. Mox vustoriam prosecutus, Rhetium, Egem burgum,& alia quaedam loca,in potestatem suam redegit. Tandem & Neapolim, post septem mensitum obsidionem, fame ad deditionem compellit. Fridericus vero, cum octingentis equitibus,Austria excesserat, Germaniae principum auxilia operinideri. suris ens,& fortunam suam animo non nimis iniquo serens. Vnde haec umbolum, verba,symboli loco, passim usurpasse ipsum referunt: Summa selicitas est, rerum irrecuperabilium oblivio.
Interim Gandaui, &in reliqua Flandria, post Cordati disce
sum, factae sunt magnae animorum mutationes.Videbant pleriq,, offensum non immeritὁMaximilianum, multo Iu praetercaprin cipum ac vicinarum prouinciarum animos a causa sua auersos,
contra quorum potentiam,in suis non satis firmum,in Gallis minus fidum haberent praesidium. Quibus rebus moti, maior pars
ad pacem proniores erant. Apud Gandauenses vero,in quos ali Orandra adpa' mni oculi erant coniecti, ex triginta duobus opificum collegi j , mmcis non nisi tria,ad summum quatuor, bellum paci anteferebant, re
liqui omnes, imprimis vero nauiculari j, quod inter collegia maximum,
424쪽
i LIBER DECIMUS. 3syximum, nihil lucri se belli tempore facere videbat, pacem suadebant. Sest Guillelmus Rhenensis,ac alij nonnulli, bellum sibi fructuosus rati, supellectilem Principis auream ac argenteam vendide re, & xedacta inde pecunia, Gallis stipendia exolui co tendebant,quod ex ea re praedam fortasse aliquam sperarent. Id odoratino nulli,clamorem in illos excitant: indignum esse,paucos quosidam, priuatae rei causa, publicam euertere. Nec mora plebs, arre- litis quae casus obuia ferebat armis, in forum aduolat, nouosi ex e priῖfectos & magistratum creant. Hi plebis furori obsequentes, Ritenensem,& Danielem Auredonum, in carcerem duci, deque ipsorum factis,&reipublicae administratione, quaestionem haberi iubent. Igitur pacis tractationem Teneram undae impediisse,& alia nescio quae, contra ac decet fecisse accusati,ac uti fereba- tud conuicti, capite poenas luerunt. In idem vitae periculum incidit quoq; Adrianus Rassemgeimius,& commilitones eius nonnulli , viri nobiles, sed interuentu quorundam, quos donis &promissis sibi conciliauerant, erepti,Tornacum abiere. Romontius, qui Alosticum praesidio erat, ex hac voluntatum mutatione P riculum veritus,nefato per Gandauium transitu, alia via Cordaeuin agro Tornacensi assecutus est. Is, collocatis contra portam S. Martini castris, cum oppidanos sibi non satis benevolos videret, quarto die quam venerat, Hesdinum cum Romontio abhi. Post utriusq; discessum, Flandriae ciuitates pleraei,cum Maximiliano i n gratiam redire decreuere. Imprimis vero Brugenses, legatos ad eum mittunt,& veniam pacti,uti ad sese veniat, precantur. Erat eo tempore Archi dux in obsidione Sclusae oppidi, qui audita legatione, rem eam praeuertendam ratus, statim Brugas conuertit, ubi summo cum honore exceptus est. Ex proceribus nonnulli, qui contra ipsium senserant, aut capti fuere, aut expulsi, & eorum bona fisco addicta. Uxor Romonti j: Philippo Clivensi, Veriensis Beuerensi in liberas custodias dat . Grutnusiij supellem Nassovio cessit. Ipse acceptis tribus aureum nummum millibus, Insulanae ciuitatis arcem, quam tenebat, Maximiliano tradidit,&ad Romontium profectus est,cuius sororem duxerat. Paucis post aiebus tres Flandriς status,de communi consilio, capita quaedam conciliationis descripta, Maximiliano obtulere,
quorum haec erat sumnis: Vti Flandri, principis sui patrem, legi
425쪽
timum eiusdem tutorem agnoscerent,idq; ad dictum diem Ganras cum H dauij iureiurando confirmarent. Ille vetera ipsorum utra priuilegia, immunitates,institutaq; rata haberet, ni nil eorum,quq a V tiae obitu Philippi nomine acta erant, rescinderet, recepto ante Gandauij moenia in potestatem filio,vrbem ingressus, non abducturum se eum, ante pubertatis annos, sancte iuraret, veniam eorum , quae belli tempore commissa erant, daret, exules postliminio restitui permitteret, exceptis nonnullis, cum quibus iure excindi iones periri integrum esset. Maximilianus lectis ac probatis conditio-
ρομ' nibus, iter Gandauium edicit, ad sextum Id. Iulias. Philippus his
de rebus certior, Gandaui essibus arma ponere, Z ad excipiendum ex dignitate patrem, omnia parare per praeconem iustis, hora secunda pomeridiana,cum Rauensteinio,&reliquo procerum comitatu, urbem egressus, obuium habuit oliuerium Marchianu, a Maximiliano praemissum, uti, quo ordine omnia essent per2genda, colatueret. Cum eo, ad sacellum quoddam suburbanum, collocutus, patri ulterius obuiam procedit, quem propius aduenientem, aperto capite, honorabundus excipit, inde in amplexus Vterque ruunt, non sine multis de ipsorum & spectantium lachri-- , iamis. Praecedebant Maximilianuris Nastauius. Montigneius Pal-
mensis, S alij nonnulli, quinque Germanorum peditum millia,
sub signis ducentes, quos, etsi Gandauenses non admodum lubentes videbant, nihil tamen in praesentia mouendum rati, supplicum speciem exhibebant,in genua procumbentes, neq; exur
gere tum, priusquam pacis conditiones essent perlectae. Inde in urbem sele principes contulere, & Maximilianus, ad designatum in Uallo hospitium, id loco nomenὶ magna cum pompa deductus est. Postridie, in aede D. Ioannis, pacis conditiones, i utiliurandi relligione confirmatae sunt, ubi Maximilianus, Matthiam Patardum,Tribunum plebis, Magnum Decanum vulgo indigetant militari baltheo donauit. Interim Fenninus nothus, militari quadam fiducia usus,Principem ultro accedens,veniam admi sae in ipsum culpae orat. Is ad veniam promptus, manum illi porrigit,etsi ignoto, mox ab alijs edoctus, Gandauiensibus illum sti pendia proximo fecisse bello, sed caetera egregium, multa saepe in Gallos praeclara facinora edidisse,iubens,inquit,illi ignosco, neq;
factum muto,cum eo in Gallos animo sit. Cum
426쪽
Cum itaque iam satis quieta elle omnia viderentur, nouus de T ustus improuiso tumultus, magnaque animorum consternatio extitit. Coniecti erant in vincula, a praetore urbano,quatuor milites, qui cauponis famulae, vim intentasse, dicebantur. Eos alij aliquot commilitones, ereptis lorari j ancillae clavibus, educere tentant, clamat ancilla, ad clamorem accurrit herus primum, dehinc alij quoque, donec peruagatus magnam urbis partem rumor, Vim a Germanis fieri,ciues ad arma concitauit. Accurrunt frequenteS, praetorium circumstant,& turbulentis vocibus milites aci supplicia deposcunt, inde in vetus forum procurrunt, alius alium hortant S, totam ciuitatem commouent. Maximilianus re subita exterritus, ex suis mittit, multitudine, uti quiescat,&domum quisq;
abeant, hortatur,caetera sibi curae fore, neq; militibus, siquid de- . liquissent, impune id esse abiturum. Illi in armis permanentes, sub vesperum, signa in foro defigunt, aditus omnes, carrorum, asserum, & ruderum obiectu, muniunt, & tormenta quaedam leuiora, locis oportunis, disponunt. Mittitur ad ipsos praesul Camera- cc sis, sed nec ipse permovere multitudinem potuit. Circa horam
decimam, seruato ordine, ad hospitium principis ducunt, duos
pontes proximos occupant,caetera circum loca, contra incursummuniunt. Princeps,uersis omnibus, nullam nisi in armis spem esse videns, Germanos omnes,quosq; alios secum habebat, arma ex pedire imperat,&extrema periclitari statuit. Intercedunt Rauen
1 cinus, alijq; proceres, ac cum ijs ex magistratu quoq;&ciuibus nonnulli, caeteris prudentiores, & in genua prouoluti, ad mitiora illum consilia flectere connituntur, inconditam esse multitudinem, nihil publico consilio geri, statim eadem temeritate,qua ceperint,arma nostituros, ac,ubi ira deferbuerit,ultrὁ dilapsuros. His eorum precibus assensius, suos, ne ferro & igni suti statu tum erat)in ciues saeuirent, Maximilianus inhibuit: alioquin foeda hominum clades, ea nocte euenisset. Est quidem non contemnenda ciuium Vis, pro aris ac focis depugnantium,sed ea post primum im- VHIs a
l etum facile elanguescit,dum quilibet priuat lii ret,quam pub-
icae, curam potiorem habet, cotra extraneus miles, praeter vitam, '
illic quod amittat non habet,& in victoria praedam esse videns, &ab animo&ab armorum usu paratior, rem gerit. Id multorum bello ruusus comprobauit. Igitur Maximilianus rei eventum ex-
427쪽
HIs TORIAE AUSTRIA CAE rectandum ratus, quid Flandri moueant, cum cura obseruari iubet. Chymalum vero, & Beuerentem, ultro suam osserentes operam , ad illos accedere,vti multitudinis animos, iterum ad quiete permoverentiermisit. Hi non tantum non auditi, sed facessere illinc iussi, etsi inermes ipsi erant, vix tamen ab armatis tuti satis, cum periculo ad principem redeunt. Iamq; Flandri,solito in rebus M ignis, Ruti, Vl imi campanς sonitu, magnum Rotandum vocant socios co- Pompanu. uocabant,& inuadendae pugnς quasi signum dabant.Maximilianus igitur, uti animos eorum ac vires exploraret, Germanorum
aliquot manipulos,cum Anglis non multis,in ipsos emittit, reliquos in armis apud te se retinet. Illi post leuem pugnam Flandros loco pellunt, tormenta quaedam cripiunt, & rudera pedibus obiecta, in prςterlabentem nuuium deturbant. Flandri,amillis nonnullis, in vetus forum retrogressi, per internuntios indicant,pacisse conditiones no aspernari, modo lectis utrinq; arbitris, rei aequitas expendatur. Ea re concessa, circa sextam matutinam, domum
qui suam abiere. Maximilianus dehinc praetoria domum cum suis ingressus, re disceptata, seditionis authores, noxae dedi imperat. Octo ex iis capite poenas luerunt, reliqui ad octoginta in exilium acti. Dein vero, uti tutius apud ipsos agere possiet, Oportuna quaedam urbis loca, circa hospitium,&in foro occupat, S tormenta bellica, quae Cordaeus illic reliquerat, in suam potestatem redigit. Interim ciues aulaea quaedam, librosque,& aliam supellectilem ei restituunt, centum dc viginti septem aureum nummum millia,intra annum, multae nomine exoluturos recipiunt. Erat in N, eurum - medio foro theatrum,uiginti pedes altum,ad quatuor eius angulos,totidem ex orichalco leones, singula sustinebant insignia,Re
gis Gallorum puta,Philippi principis,Flandriaeq; & Gandaui j vr
bis. Archi dux vero de die,videntibus cunctis, arma Gallica dei jci, de sua in eorum locum attolli iussit. Inde legationibus audiendis dies aliquot impendit, quς per eos dies in vicinis locis substiterat. Tandem Philippum filium, per mediam urbem deductum,atq; a Rauensteinio,alijsq; proceribus comitatum, in Brabantiam mit-Phi pu 'tit. Inse ad duodecimum Calendas Augusti, sella altiori loco po- - ρ infici sit subnixus, magi stratus omnes, senatumq; , & opificum decuriones, primosi ciuium intromitti in atrium iubet,quos atratos, supplicuml ac reorum speciem pret se serentes,Cancellarius Brabantiae
428쪽
LIBER DECIMUS. 363bantiae in hunc modum allocutus est: Neminem ex vobis, viri Godolenses Gandavi enses, tam iniquum esse ac vecordem puto, qui negare' ausit, indignas a vestris nominibus iniurias, magnamque contumaciam in Serenissimum nostrum Principem extitisse,quibus omnibus obliuioni traditis,pro singulari sua clementia,in gratiam vos receperit, paceml vobis dederit, magis ex vestro, quam aut suo, aut fili j sui commodo: quae eius lenitas, multis Principibus admirationi fuit. Iam vero, postquam vocatus ad vos accesti pacis conditionibus per vos conscriptis, ac iureiurando confirmatis , non defuere ex vobis, maior ciuium pars, qui quaesita turbarum occasione,nihil veritum,ac proinde imparatum, de nocte inhospitio obruere conati sunt. Qua vestra in holetia, ne quid atrocius dicam) ita labefactata ipsius patientia fuit,uti vindictam persequi, vestraque omnia ferro ac igni evastare, in animo habuerit, nisi cum amicorum preces, sacrarum qdium,& innocentum quo rumdam ciuium, sacri Item ordinis, ac imbellis sexus, aetatisque
commiseratio, flectere animum compulissent. Igiturno Vii Prin- . . . . .ceps in rebelles, non Uti victor in victoS, ted Vti pater In hilos Uz el eam.
re decreuit,& vobis liberam dicendi facultatem indulgens, audire cupit, quibus tandem legibus pacem accepturi sitis. Haec ubi Cancellatius dixisset, Gandauienses per Quaestorem aerarij Pen- sonarium vocant) submisse admodum respondent, haec omnia ita sese habere, & per Principem stetisse, uti iam Gandauij ipsum Gandauium frustra quaereretur. Agnoscere se veteres offensas, in nouo scelere paucorum culpam fuisse, qui iam poenas dederint, reliquos veniam ab indulgentissimo principe precari, pacis conditionibus, & si nouas quasdam adiicere voluerit, imposterum staturos. His dictis priuilegia suae urbis illi exhibent, & si qua minus probaretur,ea aut mutandi aut abolendi notestatem faciunt. Id ab illo in nonnullis factum. Inde omnes sublata voce veniam& pacem exposcunt,quam concedere sese omnibus declarauit. Posthaec ad ordinandum reipublicae statum,animum adiecit, . ..& octo viros, spectatae fidei, creauit, qui nouum magistratum le- ripa, zz gerent, ex ijs hominibus, qui nunquam publico aliquo Auitur. functi essent. Hi coram principe, impositis S. cruci digitis primoribus , in eius verba iurarunt. Pax dehinc publice proclamata, M
429쪽
Maximilianus, Dominum de Motte, Gandauiensibus praefecit. Grunbeckius Iacobum de Gistellis, eiq; centum stipatores additos fuisse, dicit. Hinc Bri ellas ad conuentum profectus est, quo iam filius ipsum praecesserat. Bruxellis agenti, nuncius adfertur,de nouis Leo cliensiu motibus, qui a Guili ermi filijs & cognatis concitati, Hornanum Episcopum repudiabant. Itaque cum exercitu Centronum usque aduolans, obuios habuit eorum legatos, bellum deprecantes, quibus cum ex suis in urbem misit, Episcopum Cameracensem, Abbatem S. Bertini & Oli uerium Marchianum, ut foedus pacemq; antea factam, denub instaurarent. Horum conatus omnes irri tos facere studebant, qui iuuare maxime debuerant, quatuor urbis praesecti: sed ij paucis diebus, orto ciuilitumultu,a popularibus trucidati sunt,quibus e medio sublatis, omnia postlaac satis prospere successere. Inter haec Fridericus Imperator Coloniam venit, mense Decembri,ubi Herniano Hasso, Coloniensium Archiepiscopo, beneficia & commoda,ab Imperatore tribui soli ta,contulit. Is enim Ruperto in arce Blanchensteina mortuo, in qua biennium captiuus detinebatur, successerat. Fridericus inde Aqui ranum prosectus est,ubi Guillelmo iuniori, Iuliacensis & Bergensis ducatuum insignia contulit, intercedente Maximiliano, qui &ipse, compositis Leodiensium rebus, eo venerat, magno cum gaudio paren iis, iam enim octo anni elapsi erant, ab eo tempore, quo alter alterum viderat. Coloniam inde ambo ascendere, initio Ianuarij, ubi ad eos venit,cum celeberrimo comitatu,Cliuiae Princeps, cui
a Caesare solemni ritu Cliviae, Marchiae,& Gennapi insignia lunt attributa. Celebratis Coloniae Regalibus, Franco furtum abiere, quo iam ad comitia indicta, frequentes aduenerant principes. Francosurii Maximiliano praesto tuere, Leodiensium legati, qui pecuniam pro belli sumptibus,&annuam pensionem,quam Carolo dederant, exhibituros sese polliciti, foedus & amicitiam cum eo firmant,& Hornanum praerulem suum agnoscunt. Interim Fridericus,cum Septemviris Imperi j Electoribus, de filio in Regem Romanorum eligendo, consilia agitabat. Eam rem impedire pro virili conabantur Gallorum legati, multis &donis,& promissis,animos principum oppugnantes. Maximilianus vero, dexteritate quadam dc gratia effecit, uti literae, ad pie'
430쪽
LIBER DECIMUS. , 36yrosq; ea de re,iussu Regis, perscriptae, sibi traderentur, quas Viro dunensi prςsuli, legationis principi, multa excusanti,ostendit: quare turbatus ille,&attonitus, nihil ulterius mouit. Itaque ab omnibus simul Electoribus, Maximilianus consors Imperij declaratus,& in aede summa D. Bartholomaei, recepto titulo, Romanorum rex proclamatus est, ad decimum tertium Calendas Mariij. Sunt qui Fridericum, renunciata fili j electione, largiter illachrimasse,aifirmant. Id varie pro suo quis'; iudicio interpretabantur: crediderim ego ex gaudio illud factum: nisi quis iniseri j molem, multam in eo aduersa illum considerasse putet: & sunt plerumque viri boni ad ste tum procliuiores. Iudaeum item feruntariolum, siue superstitios im, publice a stirmasse, ultimum eo die ex Germanis Caesarem creari, qui ab Electoribus interrogatus, & hoc ita se habere,& ex Maximiliani posteris ipsi successurum, qui late per Europam sit regnaturus, magnam i sub eo mutationem rerum sore. Haec pollea ad Carolum Quintum pertinere visa, etsi non usquequaq; omnia conueniant. Sed de vate ipso, aut vaticini j veritate, siue ea coniectura fuit, non est operae di iputare. In his ipsis comitiis, Fridericus pacem& concordiam, per Ο-mnes Impera j ditiones,inter principes, reliquo si ordines, ad decennium seruandam, instituit, uti phibito armorum usta,res omnes, aequae iuris disceptationi,committerentur,qui contra faxit, is hostis reipublicae proscriberetur, in cuius vitam, bonam & fortunas omnes, cuil grassari integrum esset. His ita costitutis, Aquis- granum, ad luscipiendam coronam,iter ingressi sunt. Erant in eorum comitatu, Moguntinensis, Treuirentis,&Coloniensis Archiepiscopi: Ernestus Saxoniae Princeps Elector, cum Alberto agnato, multiq; alii praesules, reguli, nobiles, &ciuitatum legati. In Vbijs adfuere praeter hos, Guillelmus Iuliacensis,Carolus Gel-drensis: Episcopi item, Salisburgensis, Augustanus,Spirensis, lissenensis,Vltraiectinus, Leodiensis, Osinabruggensis, Monasteriensis, ac alij nonnulli, quibus praefentibus, coronatus & solemni ritu in Regem consecratus est Maximilianus, tertio Idus Aprilis. Peracta coronatione, Rex cum patre in Brabantiam prosectus,Bruxellis quaesitissimo apparatu exceptus est. Cum vero in palatio nobilium Caubercanorum quae ex septem principalioribus eius loci familiis non est postrema coenam una caperent, eaque