장음표시 사용
21쪽
Ex eo confiatnon omnibus doctis probari iactrinam Trebonit, ac scientiam p. 37- Gemme cornelii obseruationestum chonianis collats sedem comeis a ni 13 77. tribuunt sublunarem p. 267. Guillelmus Landurauius Hassie vide Landurauiusia
gina 2 28.ρ. a I. numero 8. neque etiam parallele Horiunti ibidem. nempὰ arcus Horietontis noupotest esse parallaais, vide rationem exmuthir pag. I92. num.ψω. Ad Hortet ontem parallaxes verticales sunt maxims. Tariter o refractiones ,
rITalici celi cur refractines non capte pag. I7y.
Ars,ct artificia eius ad occultandam veritatem,ctescaciam solutioηum est rationum AntPythonis pag a. . Ad eludendam victoriam clara-monis postquam omnia illi conceserit p.3. num. pag. 77. num. I. Ad se laudandum pag. I73.num. 6. p.ra I. σ 112. a Ie tacite preferem cum Tγchoni p I73onum. 6- concessiones cilis.. Concedit Antiuehoni adversuris φιe ipse contendit at specie prorsus repugnantis pag. I 66. I 67. Concedit quattuor priores rationes Tyc bonis esse probabiles pi3.pa. 87:S8. Cocedit etiam rationes Pas vocat mathematicas esse probabiles pag. 28. I 64. I 6 s. rationibus etiam Dalsis P. I 89. η m. 8.
22쪽
.essariam p. 33. num. I. p.ri s. Defensor Dcbonis malus p. 3. ni .2.p.s3 m. Io. iη Iucem seriem rata Dchonis ab Antiochone dissimulata pra79.η m. 7. maiore probra minus Debonis redimit ibidem . non satis sidus defeη sor p. 327. na .
Eleuat fidem obseruat a Tybonis specie defendendi p. I7I. n. 8. s. Io. Erreres hepterimathemathi multi colliguntur p.3 22. ni . I .erreres I gici ibid. num. a. errores physici ibid. xum. . p sicio mathematici μ' mutnu. . In stadia errores nu. . Alis errores matbematici ρ 324.nu.6. Errores eius in metaphoris, edi peregrinis seu linguis p. 3 ao. In Phrasias
Fides qus illi prae mmda sit pag. 334. exigua scit. Iactantia etiam postquam cessit, ct prostratus est. p.7I. 8. I 6I.-alli
ualedicentia effranis Mepleri. p. r. visa omnem ciuilitatis limitem pag3 26.33O. Maledicentia eius causae, p. a. p. 332. num. s. praetextus p. 3 3 .num. I Feruersὸ intelligit, ct rfieri dim Autitych. pag. I 8.num. m. oe seqq. p. 3O.n 6 p. 8.n.I8.p:3 s. n.2 .2I p.49-ηum I. pag. 3. num q-oc. Pervertit dicta, ct sententiam Tychonis p.ro .num. .eralibi. In tricas se Dchonem consscit p. 8a. num. . 'Iandurauius Hasis. . Eius obseruationes instrumenta a Dcbone esterisprsferuntur etiam de cometa annis7. p. 28O.nu I. A Dplero obseruationesnegantur etiam probare Dcboni p. is s. sic. Ad sugienda scit. argumenta Antitγι h. ob. seruationes Landigraui, defenduntur ab amrb. di I p. 25 3 . num. I ' Reperit refractiones multo maiores Tytbonianis in venere p. II K. Lune distantia a centro maior Dcboni σ copernico quam Ptolemaeo P
Motus non visi sed veri arrarunt rerum naturam p. I 7.num. . Molini obseruationes adhibentur ab authore ad probandum cometas sublunares,p. 266. Eius rius florum defenditur aduersus , larum p. 267.in calce. Mathematicas non admittere rationes probabiles sed dem mstrativus Diam.
p. q. 3.eirorque ea in re Kepleri. ' . , .
23쪽
ος tam βρbH a Fasit quave eius partesacelemnia 3. Lius singula elementa bibentina Replara ibidemin in opere passim ii
dieatur Kepleriana occiatatio. Orbes eaelestes,rarumque dirimίno negatura Tychone, er a Keplere atleuibus admodum rati bus ' 24Cinum 3. :
ibi p. II .cap. a. p. 3 I. num DParaduxerati ea verti liqua ab tboredininas ibidem. Parallaxes verticales oriuntur,iterdum maxima ex minimisparullariindifferentηs 6.p.2 arum. 3. Plato tribuit regularitatem coelenibus ominimoda m p.23 8. Ptolomaus muς instar omni-p.332.num. 6. Regularitatem omnimodam tribalteoenibusρ.a38. Misa demonstratisne Lunsa centra dinotiam inuenit p. Ibianum. .
vfractiems eontemptus magnam caliginem tundebat ladariat sedis nouorum D tamen. p. 3 37-Refractio nedum poten diminuere quensitatem paragoisses interdum ἔρ- tam occi tare ibidem p. ii . Qua in re matto Kepleri primo negantis ponea concedentisibid. Refractionis quantitus multo maior reperta a Landur is, ct a Batauis .id nouam .nblam quam a Tychone pag. IIIo er maioν adhuc reperta ab auctore cam Iz. lib. I. Anfit 3cb. De refractionis quantitate sententia Debonis non integra fide refertur ὰkeNero p. II . in calce. Rehamiones fieri solum ad gras. usque zo. altitudinis ab Horι a me , quast eo que solum eleuentur vapores es ex fasso fundamento ratiocinari quoniam vaporum spbaera noscium ad vinicem circundat. pag.
Refractiones maiores mucto Debomanis conced tin etiam a Leplero pro . aura conditione p. I Fo. num. F.
Num pares sint refractiones inferior o superioram piaenomenou dubiam Diqili su by Cooste
24쪽
cum sit non ratioauthoris quia inquases sint fuit solata, vereris memorata ,sed dissimidata semi raxeser. p. 223.σ p. III. ni .F. immol gὰ aliam tribuit ibid. num.6. Res ramo nedum mutat in altum, sed etiam in latus.id demonstragur tantra
R ractis in pari altitudine is diuersam aeris Impuritatem fit maior . Utin
sScipio clarum tias author Anti eb.σ. Mulabulas.vide claram Institutio vita eius p. 316. in ealce . IUiturio studiorum ρ.3 3 7.Filii ibidem. Iudiciati eo ciuisu; ibid. prouincialium pariter iudicia ibidem. opera eius p. 3I 32o. Iniuria renebradisura Dplero odi' in Debonem quem observat ct magnis laudibus dignum prodiremrp. 3I S. Sotisortus napνoperus Patauis ad nou Zemblam falso a Septem triuiatur reflexioni a caua aeris superficie p. 3IO.nam. I 3-
Doctrina in multis non probatur authorLibidem.Peccat interdum redemonstrationibus.fatetur ipsemet Userus p. Isso. numI I. Obseruationes eius de cometa anni 77. vocantur thmultuaria a Keplere p. 169.msesigenda obseruationibus verioribus non absque errare interdum processi ρ.i . n. S. ex Keplero obseruationes etia eiusqus opera studiosi asscuius babiis sunt,inceνis sunt,ibaex eodε ex quo dicto omnes νed tis imceris' I7 a .nu.8 . error alius earsi conceditur ab eod. heptero p. 13 6ar. I. Abusus es loco viso pro vero. conceditur id a Keplere p. I OG.num.3. Errauit is paradllaxi deductaa. xe . dicit in Hys 'ra' lib. 2. ad c.II.n. I
is indagine refractionis peccauit petitione principii I s. . Multo peiora de Debone dicit Keplerus quam iasnrisIcho, Systema ochrius reprehenditur a Reptemp.3 16. Iu parallaxi martis reprebraitar item Tycho a Keplero eique illum tritas gligentiam quod is tanta re sui βι calculis a-ηmm p. 3 16.
25쪽
Et errores siqui Iuss,gnmt oculos diligentis alioquin emendatoris, ct iter tam emendationem operirrij nostri lim non reddunt. ideo prUens hae impreso non sine aliqvibus possit mendis, quorum grauiora notantur, corriguuturq; at aliqua, praesertim orthographia, interpunctionum, πυ- esto legentium iudicio relinquuntur.
I continenti scontinente i a Io
d et eladeiecta siudicium findi eum 1 ibat stat
27 studiosiorum stu. io solum smisso immistos 1 a Ireddisti reddidistissyeste
uter Ionrepsemente I galla ut autem Iaeodem eadem . 9
Iegredi inus regredimura fix s
hae nanc2662 collegi ecllitiis Isministminuti ad 23 impingeret impingerea quas quae a raseriam etiam
Is prolationum probationum ag3 mul modis multis modis
Indicium Iudicium a 37sincultat inculcar
26쪽
O ST diutuniam expactationem libri a Ioanne Replero aduessus Antitychonem meum scripti,de quo pluribus antea men sibus audieram , tandem studio, autoritate amplissimi viri Traiani GH-seardi, Montisferrati pro Serenis mο Duce Mantua magni Cancellarii per Malalsam Portuno Ariminensem praeclars eruditionis doctrina νιrum mihiq. amicissimum in manus meas peruenit dis 3.7 suembris anni huius , quo liber editus ena 6as. Enepi auidissime expectans in Masemattea disputatione alsiquid c lebri Mathematico dignum, sperabam'. tractatione excusoneq. rationum mathematicarum emicaturam facile veritatem contra edia de sede com tarum lanitutas ex cuius ambuuitate tota fermὰ philosopbia naturalis de rebus caelestibus in ancipiti versatur.
Verum statim ex primis tuis lineis intellexi quantum me spes mea fecfellerit. Non ad veritatem; bd ad causam scribit; idque in prafatione
ipse sua verbis aperit: at progressus deinceps operis νe ipsa artestatur. Nam in disputatione licet mat, attea I ita eausa deseruit, ut pro ea fore σsimplicitate methodi geometrica, qua tota ad veritatem esilumat , occiduistionis nedum dialictica, sed etiam sophistica artificis obumbrare tentet μιiditatem solutionum,s emaciam rationum mearum, re flua pan eliseem artificij est pro rationibus instantiisq. vometricis quibus carebat , totum lubrum refer it Iurgiis ae contumeliis indignis non dicum somine litterato ergravist sed homine ; sed mulieretilis inter se altercantibas. Dicuntur vulgo b Iri deponere in aqua venenum in terra resumerer simillim/ heplerus
in praefatione mo virum doctum appellat geometria peritum, in domina Tri gulorum consumma tum, paractarium accurati .m scriptorem: at in opere deincepytoto vitus spirans ignorantem passim, Obscurum, absque --ἀodo, rudem, hebetem, sine cerebro, dementem, temerarium ,perviantem,efrontem, probrosi me impudentem, augia Babulum, malignum, ct a s . sexcentis ei umori nominibus voces. Effiniis adeo maledicentia hominis turpiter mentientis me, fateor, ab initio acriter commouit, infitetum Me paurire cuiuspiam in me maledicta, ct in quemqua iacere: at me repressi eo Merodo isnemine contineri posse longissivi dinantem, ne maledicat, se Nistit esse immodestus: in quem hominem apologus Aesopi de agno maledice te ex turri lupo quadris. Pon tumbi contumeliaris,sed turris 1successi admirasio, Qui factum sit, ut conatum hunc meum veritatis inquirenda in
amo aut . tam, late pauente disputatiunt summo iracundia ou cineredibis
27쪽
sillanis Intemperantia Kepuras exceperἰt. Neque enim si 'st atave TDeboni licuit contra Arist. ct omnium sermὸ scholarum senthiam defendere, caelestes esse cometas: mibi o cuicunque alii philosopho interdicendam ennsuitia eorum opinioni refragari praesertim cum non ex secta cuiuspiam au.ctoritate, ac princip3s id ego praeniterim;sed ex geometricis, opticisq. propositionibus, quaru soliditatis ac veritatis interdum testimonium hic mihi dedit in praefatione nam. a. o 7 υ nunquam vero falsitatis,solum cum maximὸ obscuritatis reprehendit. qu)d si Tycho seruilem eorum genium asserebat, adeoq. vehementer reprebendebat, qui Arist. doctrina licet tot sardorum eonsensu firmata addicti essent, num potest is, vel eius sequaces petere ut absq,
vila inquisitione placitis eorum credamus, atque etiam si rationes geometrica ipsis repugnauerint, adbm tamen assentiamus t At agnoui causam, quamobrem adeo sit aduersarius commotus, timuit atque timet ab impugnatione mea regno cuidam suo; nempe antiquas tutae , ut arbitrabatur, iam possessioni huius opinionis, cometas tu caelo nasci , cui illa, ceu solidissimo fimd mento magnam partem Dorum dogmatum , ct operum superstruxerat. Quo rationes mea validiores, quo magis pertingunt ad arcem sententia sua, eonragis metuit, eo amplius commouetur. Arx eorum erat argumentum ex parallaai, quo tanquam inuicto utebantur, eique paulo minus caters schola cabant manus. Hoc ipsum nunc imbecillum contra veritatem antiqua sententia detegitur et at contra falsiuatem noua summi roboris esse ostenditur; aleoque τι argumentum ineluctabile in eam retorquetur. 'n itaque mirum cum intra penetralia munitissimi, ac summi eorum propugnaculi rationes mea penetrauerint,si sit adeo perturbatas Seplerus. causa Timoris praeualida est patramen timor illaudabilis: non enim adno iras positiones tuendas, sed ad veritatem indagandam omnes nostri midiorum conatus, omnes scribendi Iabores tendere debent: proindeque veritatem siue a nobis siue ab alio detectam nedum aequo, sed etiam libenti animo admittere oportet: contraquam Keplerus fecerit, qui omnia permiscuit: a Topica, ab Oratoria, a Sopbistia suppetias peti', ut defenderet sententiam Tichonis ae suam, nulla candoris matbematici, nulla veritatis ac neceseitatis earum scientiarum habita ratione: quarum semper fuit mos, ct penes doctosae solidos matb maticos semper erit non nisi ex certis principiis, indeque ductis rit/demons rati mibus de oblatis Theomvitibus atque problematibus iudicandi: a quo more quantum sit prauaricatus hepterus ut iudicem antequam tractationem ipsam rei aggrediar praemittam metbodum, quam seruat Dplerusia 'per pse suo r qua prsterea de methodo mathematica doceat :qua dicat inreprehensionem diligentia acriuisque mes in proposita disputatione de sede cometari/m: postea controuersis nostrς constitutionem, oesiarum ponam; demum progressum in hac apologia mcxm, eiusquedur,
28쪽
quae sit methodus Kepleri in Hyperaspiste.
Contrati a disputatio definitur ab Arist. Io a I .elanch. sopbII. cum
disputator omnibus modis aspirat ad victoriam, nulla scillaei ratione habita veritatis. Inter eius partes conspicuum locum obtinet sopbistica oc- , ,eultatio gracea Κρυ νῖς qua eum in Topica etiam lacub habeat iu sopbiIi- Heth. si ph. catamen multo calumniosior euadit, elementisq. ὰ Topica derivatis sua ipsa b . Top. c. i. prorsus mala adiungit. habet occultatio praesertim locum in fripta di diutatione, eum veritatem contrariorum argumentorum, qua soluere contentiosus disputator non poteri, eludere,ac inuoluere conaturi elementa sopbistica ei modi occultationis sunt penes Aristotelem inter cetera. prouaitas 3 ira, ct contentis 3 audax illatio conclusionis cum nulla sinoeeasio ct νis concluden- 'di. singula consideremul. Prolixitatis placet elementum declarare ex Arist. ino in8. Topic. loe. 1 o. Prim. etc-Prologare, inquit, & interponere, que nihil sunt usui ad oratione I ' 'pr quemadmodupseudographia vietes, interponere ergo digri nones oeuagationes ut consideratio diuellaturi proposita ratione, σre, occulaturq. adeo no verὸ folinam esse rationem sed spetiε tantum eo modo representari Dis lationis est sub hoe prolixitatis elemento; quod plerumque adhiberi 2 Dplero postea apparebit. interim huius elementi oesequentium esgiem menti mandet lictor νι agnosoere posit in Sepleri libro, cum in ea inciderit. incidet a
Secundumen Ira er eontentio quia Coturbati minus possiant obser timeatis. Hare. ita Aristot. at hoc elamentum passim ct egregie in toto ferm/ opere prosequitur Uplerus tum nemρἐ prauaricatisne disputationis, qua valde incendit, qui ex aduerso disputat: tum verὸ perperuis iurg s , ta convitiis, eaque acrimonia oe grauitate ut nedum animum eius in quem iaciuntur;sed legentium emuere possint,s ab latenta veritatis consideνatione abalienare. . Tert m i conclusionem audacter inferre cum nulla vis concludendi: Irt
vocat hoc maximὰ sublicum Aristot. Maxime sophistica calumnia 'interrogantita cum nihil colligentes non interrogatione faciunt id quod est ultimum, sed concludenter dicunt, veluti colligentes non igitu r hoc,& hoc. Hoe elemento usus est heserus praesertim is epit sis disputationum, Ubi semper concludit secundum usum irchonisssuum, licet qua inter disputandum sunt vel euicta, vel ab eo interdum sponte com cessa, contrarium inferant. suis deinceps locis id demonsralo.
29쪽
dum utrum heplerus plerat . in eo peeeet. verba sunt Aristotelis. Nam protervi maxime prima admittunt, nisi omnino manifestum sit quod leqinmiru est,in fine aute proterviunt: similiter & quicuq; tibi ipsis videntur acuti esse in respondendo: ponentes. n. prima in fine recantant, risu raro hoc a Dplero fieri patebit in per aspistis
progressu volui interim praemonvisse, re pro quarto elemento ponere. Methodum Keplerus suam artificijs quoque rethoricis instruit in epil gis enim elementis proximὰ enumeratis figuram frequentationis, est dissolutionis interdum: interdum coniunctionis addit ad energiam prastanda; at illud praeterea est ex rethorica artificium tria genera probationum qua illa ars proponit, omnia in suum Ioperaspistem inferrer probationem expersona audientis 3 expersona dicentis σ ex re . ex persona an dientis probatio ea promanat, qua in affectuum concitatione consistit dum scilicet, via aduers rij eontemptum odiamuὸ inaudientium animis excitat, vel defensi hominis amorem oe existimationem rex persona dicentis, cum qui duit conciliat sibi animos penesq. eos sibi auctoritatem captat representatione prudentiae; at in presentia, sapientia, doctrinaq. O probitatis pratereaq. amoris. Maledictis tentauit contemptum odium q. mei in lectorum animos ingerere: suas iaciendo laudes doctringq. eminentiam rvrssentando, o Rerum veritatis Ostijq. indignationem etiam in malos se dignηm,cui fides vitio habeatur, ostenderecon
tus est . probationibus ex re, qua sola inscienti s habere locum debent, basitaque duas adiunxit, ct ex bis partibus, coaluit methodus hepteri in Hype aspine vibic praediximus; postea monstrabimus.
De methodo in probationibus ex re reprehenditur Keplerus, qui probabiles rationes immiscet, eumque usum confirmare intitur.
IN 'rebationibus autem ex re multa probabilia, ac verisimilia immiscet. imo solis probabilibus rationibus interdum est contentus idque fieri posse, e r interdum debere, probare nititur. inuebi ergo a P plero passim Topicas rationes in sua opera mathematica nedum constabit ex hoe Hrperaisse: sed etiam ex optica, ex libasesella noua in serpentario, s de cometis cquos ego libras solos buius vidi9 est annismum. Hocque ipsum, quod opere prastitis, etiam dogmate confirmare conatus es. audiamus inem n Hver pia
30쪽
ηε bis id agerentem pagina regi seria bi talae hae balet . Contentus im
quit esse Ticho potuit de probabilitate, quae & existimation populari, & auctoritate praestantissimi artificis niteretur siccian-clum doctrinam Topicam quam plerumque Aristoteles ipse in
dispositionibus suis obseruat, ct rursus pag. 3o. num. 2. Notu S, est ordo Tών in humanis notitiis notus cst ordo ad constituendas denique scicutias, dc cur obliuiscitur peripatheticus Topicorum iui Aristotelis, quae potissima parte friuola suppeditant argumenta, si haec, si omnia quae non penitus iaccesssaria, friuola sunt. nihil unqua pro friuolo recipiendum quod pro veritatis defensionc col locatur in aciem; quantumuis per se imbecillimias, Hae ille ad defendendum imὸ laudandum usum pribabilitim in scientiis
etiam matbematicis, at cert8 tum Uus eiusmodi tum dogma Aut iudicio violata methodi matbematica damnanda. eelebre est illud Aristotclis cuius a Lib. I. Ni-bie de methodis ioctrinam suscipit 9 documentum, Nam & mathemati Coti I. cum, inquit, suasionibus utente apTrobare, &aboratore demonstrationes exigere simile vitium est, quod viri dictum Proclus in com. b Lib. I. e ii. Euclidis suscepit secundum mathematicarum terminum rationum necessitatem sciens, Secundo vero, inquit, si iuxta subiectam materiam demonstrat utpote si necessarias talesq. reddit rationes que coargui convinciq. non possint, non autemProbabiles, nec verisimili resertas: simile enim est, inquit Aristoteles a rethorica demon-st rationes exigere, & mathematico probabiliter disputanti assem tiri, hae ibi paulὸ ρω in eandem sententiam testimoniim Platonis ex 'Timeo adducit. Hoc ipsum dogma ratio astruit, o Uus. ratio quidem; quo niam scientia est ex demonstratione, o demon Aratio en ex propositionibus necessariis: eu ergo omnis scientia ex propositionibus necessarhs ; quod cum
sit omnibus scientis commune, erit in mathematicis, qua summum certist dinis gradum obtinent, multo maxim/ Uerum . non admittent illa itaque mixtionem probabilium, secus certitudo ex ea mixti e re frangeretur; non ergo esset summa. usus praeterea mathematicarMm idem confirmat. Arithmetica , o geometria quam procul mi a quacumque verisimili ratione , patet versatis: Sed etiam scientia media,eamonica,astronomica cte. Topicas rariones respuunt: propterea Ptolemaus Uronomiam immutabilem , Operpetuam natuita at doctrina immutabilitas κon ex probabiubus, sed ex solis nccessariis rationibus procedere potest. Soluamus nunc rationem Pyleri.admittit Arin. usum probabilium in scientiis. Respondeo Arist sententia non ex unico eius loco sed ex multorum calatione esse eruenda: tacipit ergo ab ea indefinita propositione scientias matbematicas, a quibus probabilium ra-tlauum rium diseria semeuit; quam exceptionem ex Aristotelis mente agnois
uentat viri, tu eius doctrina solidi νersati. Susciat pro omnibus nunc Auem