장음표시 사용
11쪽
s P Ros CEN. UIT IE. Erat is homo sane perliberalis,meque
... sex β benigne ac laute tractabat di non
. uisio. xRmen eo fine aut animo quo prior meus herus. Hic enim meam in omnibus rebus salutem; ille suas voluptates spectabat; quarum ego artifex eram non vulgaris. Nam & multa iocose ac ridicule quotidie & dicebam & faciebam : & omnes urbis regiones &ubi unumquodque hominum genus
habitaret, n6ram : eoque opera mea in perferendis hinc inde mandatis multum utebatur. Mensam praecipue heri &ministerio meo ornare, & facetiis oblectate studebam. Ventitabant domum nostram saepe saepius parasiti, cenipe- homines insulsi, arrogantes, prandendi
' μ' aut cenandi tempus captantes: quibus e-
είς' ' omnibus modis illudere satagebam, hero non invito. Quosdam ut hortulant melones, sic eos sedere patiebar 3 aliis pocula minuta valde , aliis vinum aquanimis dilutum praebebam : si quem ci- bum palato ipsorum arridere animad-Verterem,praeripiebam patinam, aliquid aliud minus sapidum reponens. Quid multis 3 tam ego quam contubernales mei id unice agebamus, ut convivas
eiusmodi, vel mures potius, qui semper . alienum panem rodunt, ab heri mensa amoliremur. Accidit aliquando ut qui-
12쪽
HuMANAE, LIB. II. Idam Anglus natione in amicitiam heri sese insinuarit, adfinitate sibi conjunctii serens, quum tamen nihil ipso esset insulsius,nihil ad civilem conversationem ineptius, nihil vanius. Ventitabat hic ad nos sere quotidie. ego parum hero gratum hospitem animadvertens , illudendi occasionem captabam: quae paucos post dies sese obtulit. Quum enim
inter cenandum multa per summam vanitatem mentiens, aures omnium obis
tu disset, tum etiam in me multa iocatus es set, exiguae meae staturae illudens, inter alia dicens , Constitutum esse Pontifici edicere ut milites pyxidum loco quibus nitratus pulvis asservari solet , posthac pusillae staturae virunculis utantur : tanto magis indignatus, quod herum quoque nugis ipsius commotum senseram,clam sellae in qua sedebat subrepo, & lento nodo pedem ius alterum mensae alligo. Jam contubernalibus meis quid Heri vellem edixeram: quorum unus in cenaculum irrumpens, magna voce exclamat, Ad ignem, ad
ignem. Omnibus hero excepto , qui monitus fuerat) trepide surgeritibus , exsilit Anglus quoque, vehementi cum impetu ut erat praevalidus ) mensam cum omni apparatu evertit, & parum abest, quin casu cius sibi fregerit 3
13쪽
Muiter eloriosi.s , PR Osc E N. V I T IEcet te faciem totam ita vulneravit , ut sanguinem undique stillaret. Tanto magis facinus hoc erat ridiculum, quod
e contubernio nostro deformis admodum aethiops cum aeruginosa accurrens
bipenni, iacenti, & volutanti se ictum quasi intentabat: quem ille diabolum
existimans , uti erat jam vino totus madens & quasi extra se positus, Parce, exclamat, parce domine diabole, de propitius esto mihi, Sic irrisus ultio edomo se proripuit. Et hoc quidem strategemate musca haec ceni peta ex heri mei aedibus exacta fuit:cui quidem ipse herus, clam tamen, mirifice applausit. Equidem jam neminem qui malitia mecum certaret, in venirri posse rebar : verumtamen non
multo post victum me sensi. Venerat ad herum miles Hispanus , habitu quidem simplici & non valde precioso, sed animo, uti ex ejus moribus ac g stibus apparebat, elato, Ajebat, patriam sibi esse Cordubam, nobilissimam Hispaniae urbem , genus in primis ibi nobile , multorum stipendiorum militem. ceterum adversa sortuna jam ita conflictari , ut aliena ope nunc pia ne indigeat. Hic statim herus numos aliquot aureos e pera depromtos, nec inspectos aut numeratos, mendicanti
14쪽
ΗuM AN IE, L I B. II. stargitur. quibus ille acceptis, herum sequi & incredibilibus nugis detinere non cessavit , dum prandii tempus adesset. Hero ergo in cenaculum se reci- 'piente , mensae & ipse cum reliquis convivis assidet. Ego interim ad cibos inferendos egressus, duos alios ex eadem gente video. ceu harpyias herilibus dapibus inhiantes : verum ubi popul rem illum suum conspexissent, pedes continuo reserunt. Quid hoc rei est, inquientes, quod nugator ille tanquam
musca omnes mensas circumvolitat
Accedo, & num nossent homine rogo. Quid ni, inquiunt: cujus patris Cor- Non εἰ dubae sutoriam exercentis opera in Veteribus nostris calceis resarciendis non IV
se vel usi sumus. O rem indignam i Ecce ' tibi, si viginti nobilis prosapπ Equites ex Hispania in Italiam proficiscantur , sequuntur statim centum , qui quamvis ex infima faece plebis sint, nihilominus nobis aequales esse volunt, adeoque a Gothis genus repetunt, ad Nobilitatem iis praesertim locis ubi nemo novit satis esse mystacem intorquere, &pileum plumis opertum gestare : licet ipsis leporibus sint timidiores,& hostem numquam aspexerint. His dictis, abierunt illi: ego vero tres istos unius Meiusdem commatis esse qnimadverti. Duo S
15쪽
ro P Ros CEN. VITIE Duos illos non poteram non tam levitatis quam iniquitatis damnare. Inhumanum facinus mihi videbatur infamare eum , qui honorem, sine cujusquam damno aut praejudicio venabatur: nec dubitabam quin aeque essent atque ille ignobiles. neque enim quisquam generi suo ex alterius obscuritate lucem fenerari potest. Alterius qui ad mensam sedebat summa displicebat mihi impudentiar qui non contentus tam liberali dono, eum qui paucis aliis communicari solet honorem sibi ipse ultro arrogabat. Quare lubido me inces.sit ludibrio ipsum ductandi. Sed grus vulpem invitaverat : & qui deludere alium volebam, delusum me sensi. Po- tum poscebat non semel sic enim fert tam Ili enorum & Italorum , quam
Gallorum mos, ut calices seu cyathi, non mensis, sed abacis imponantur, & nonnisi poscentibus praebeantur ego vero aversis oculis nutum eius negligebam, ut & reliqui minstri a me edocti. Ille ubi ductari se animadvertisset, herum ita alloquutus est : Noli, quaesis, Do
mine, putare,temere a me aut arrogan
ter factum, quod ad mensam tuam accesserim non vocatus. multa certe me excusant. Primo personae meae condi
tio & generis nobilitas. deinde vitae ge-
16쪽
HuMANAE, LIB. II. quod sequor, Militia se. quae alumnos Eneum suos, praesertim non gregarios,sed factis si encelebres, cujus vis Principis mensa dignos facit. Praesens denique status meus, rem. dc quae jam me premit necessitas veniam meretur, cui quidem omnia sunt communia:& ego sane existimem mihi meique similibus hospitalitatem magnatum in primis paratam esse debere, eaque ultro utendum .Rogo autem ut pocillatori
illi tuo potum mihi praebere mandes :quem frustra non semel petii, ob linguae & nationis peregrinitatem sorte non intellectus. Hic herus cum levi obiurgatione jussit ut homini potum ministrare. imperium
defugere non poteram. appono ergo
cyathum, sed parum admodum, & vino diluto: ut loro videretur plenii: sed quia Hispanis etiam parum lassicit, ad finem usque prandii siccus fere permansit, cibis
interim ventrem suburrans. Tandem ultimis allatis ferculis, ad Oratorem conversus, Cum tua, inquit, venia vado ut bibam. cum dicto surgens, abacum a cedit , dc arreptum quod ibi erat maximum poculum,bVino mero implet, ac totum uno tractu exhaurit, inde multis verbis, sed solitis tantum ceremoniis Oratori valedicens, abit. Hic herus meus risu paene emor iens, & nequitiam N meam,
17쪽
1 a P Ros CEN. VITAE meam, & hominis confidentiam miratus , Tui, inquit , Gusmane, miles hiesimilis tuaque patria plane dignus est, ubi omnia sere cum ostentatione quadam, confidentia & arrogantia fiunt. Quum inde non de Hispanorum tantum, sed aliarum quoque nationum moribus sermo ortus esset , ejusque jam convivas taederet: nobilis quidam qui nuper e Galliis venerat, ad OratO- rem conversus, Quia, inquit, coelum pluvium domi nos detinet, si tibi grave non sit , admirabilem historiam quae
paullo ante meum discessum contigit, narrare vobis institui. duum & Orator & reliqui omnes annuissent, ita exorsus est.
Cleon illustri inter Galliae proceres loco ortus, tum omnibus tanto genere dignis ornatus virtutibus, bello in primis tam praeclara virtutis suae specimina, ipso Principe oculari teste, ediderat, ut persecti Equitis nomen quasi peculiare sibi acquisiverit. Huice Cleonice filius natus fuit, Floridanus nomine, omnibus tali fortuna dignis virtutibus nullo suae conditionis inferior. Jam ante pater, aetatis beneficio
rudem emeritus, conjugem amiserat. Domum quae ad Ligerim erat, rever
sus, illam curam praecipuam habuit, ut filio
18쪽
' HuMANAE, LIB. II. II filio cum vicini, aequalis sui, filia nuptias conciliaret. Is Lutetiae tum erat, aulam sectans, magnae apud omnes exi- 'stimationis. Forte evenerat, ut quom, dam die dum in atrio Partamenti quod vocant quo quotidie Nobilis iuventus non tam agendarum caussarum
quam spectandarum sormarum gratia confluere solet, cum aequalibus sermonem miscet, inter alias virginem quandam velato vultu, ut solet in Galliis, praetereuntem conspicaretur : cujus decorum incessum & habitum miratus, o pulcram , inquit apud se , creaturam lquod si vultus ceteris respondeat lineamentis, equidem beatum illum dixerim, cui talis Charis obtigerit. Hanc equidem dignam putem cui Juno & Jupiter
omnes suas opes tribuant. Defixis eam
oculis prosequutus , ubi ad institoris cujusdam tabernam constitisse,&nescio quid mercimonii licitari vidit ue accedit, comiter & urbane salutatam , de patria, familia , domicilio , negocio denique quod in Curia haberet, percontatur. Illa detracto velo quo faciem texerat, ut erat & ipsa natura & disti plina ad omnem elegantiam & leporem mirifice efformata , ad singula ita respondet, ut cujus animum prius rara vultus forma non leviter affecerat, iam modestia ac
19쪽
14 P Ros CEN. VITAE decentissimi mores plane ceperint ac subjugarint. Quia vero dixerat, cauusam se non levem habere quae in Curia coram judicibus agitaretur, ejusque sollicitandae ergo ad urbem venisse. Floridanus: id ei nomen erat in non suam tantum sed & amicorum operam liberaliter promittit: quam etiam fideliter praestitit, & favorabilem, ut loquuntur, sententiam impetravit. Quum voti compotem puellam iam ad discessum
sese accingere animadverteret Floridanus, accedit, ardentissimum suum amorem exponit, denique nisi morbo huic ipsa medicinam afferret, vivere diutius
se velle aut posse negat. Lydia sid enim nomen puellae esse volumus ut erat non honesta tantum & pudica , sed prudens etiam, ipsi quidem prae Omnibus aliis hominibus non modo ob beneficium praestitum , verum multo magis singularem quem ostenderet, quemque ipsa non mereretur amorem, - Obnoxiam se fatetur: tanti tamen honorem ac pudicitiam suam facere, ut vitae quam ejus iacturam facere malit: eoque rogare etiam ut rationem ducem sequutus amorem ab ea abstraheret, quam, utpote nec genere, nec opibus parem, tali modo amare ipsi non liceret. Tu, in
quit magnatum ortus es prosapia , dc
20쪽
HuMANAE, LIB. II. Is magnas opes possides, mihi nobile quidem, sed simplex genus, nec divitiae valde magnae. Equidem plusquam ingrata sim, si prae caeteris omnibus hominibus
te non in corde atque oculis feram, tibique gratificari cupiam: numquam tamen pudor meus cujus omnes vi rgines praecipuam rationem habere debent
permiuat, ut tam meo quam tuo satisfaciam desiderio. Patere ergo, quae , ut te amem tanquam benes aliorem. amplius aliquid a me petere aut exspectare noli. Facile enim ipse intelligis, amplius aliquid gratificari tibi me non posse, nisi honorem meum meque ipsam velim perdere. Hac tam prudenti ac casta oratione magis accensus Floridanus, in hanc sententiam respondit: Absit, mea animula , ut tibi id velim eripere, pro quo mille periculis caput hoc objicere paratus sum. Amo te, fateor, & amore
tuo potiri cupio, sed non nisi legitimo.Que si mihi promittis, ecce me tibi spo sum. Ad haec Lydia paenὸ obstupescens; Equidem, ait, hoc quomodo fieri possit
non video. neq; enim pater tuus umqua assentietur. quod si cla matrimoniti contrahamus, iustam tam de me quam de te conquerendi causam praebebimus. At Floridanus, ut securo esset animo , respondit. Sibi curam hanc relinqueret,cui