Petri Petiti ... De sibylla libri tres

발행: 1686년

분량: 479페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

stiri potuisse, palam est : ergo diuino amatri, vel certe genii alicuius boni vel mali impuls i Neque obstat, quod ipse Nostradamus, qUM de futuro videbat, cocto impii et, in epistola ad

Filium scribens, se haud lympharico instinctu , eae

tronomicis su iis talia consecutam: qUando. item eadem charta, in iis quae de futuris con tingentibus praedicit, non alio se lumine ilius 'tum, quam divivo, prae se fert. It ergo dicta illa, quae pugnare videntur, componenda fiant,ut intelligamus , huic mathematicam lucubratio. nem cuiusdam praeparationis loco fuisse ; cui vehementius incumbens abstrahebat animum ab alienis curis & cogitationibus. Quo fiebat, ut in quadam furoris ec stasi positus luminis statim diuini influxum susciperet. Sic Elictus vates, ut est in quarto Regnorum, cum pro pheta es et celeberrimus, a regibus de cuiusdam 'expeditionis euentu consultus , non prius respondit quam citharistes adduceretur. Siemi ta diuinis illis Ecclesiae magistris , Clementi Alexandrino, Origeni, Augustino , Chrysosto mo, inter lucubrandum diuinitus oblatanullus dubito, quar liter non vidissent. Sic & poetas secessus & mentis intensio inflammat; neque secius propterea numinis priuentiam sei tiunt: alterius nam Astera poscit opem res , re coniurat 'amice. inquit Horatius in arte. Nihil ergo absurdum

rutare, Nostradamum &insenio quod ipsie pra,

392쪽

Lis. III. CAP.

Hicat, & maioribus suis fert acceptum & studio.

ac periti a astrorum praestanti excellu1sse: simul genii alicuius boni vel maji, vel etiam, si fas dicere, Dei luce extraordinaria , ad illa occulta excitatum fuille. Sic autem existimo, Nostradamum prorsus exteriore & extraordinaria causa impulium tetrasticha illa fudisse quali autem di diuina, an daemoniaca; cordatus Iector ex hac fabula aesto mei, quam iam saepius memoratus apologiae auctor anonymus se ae viro nobili Florinuilla &eius coniuge accepisse testatur. Cum enim iis familiariter uteretur Nostradamus, & aliquando apud eos esset: quodam dio accidit, ut Flori . uilla in corte infestis castelli deambularet cum Nostradamo. Cum, ecce duo iis porcelli o

currunt, quorum Vnus candidus erat, alter

niger. Animi gratia interrogat Nostra damum, quid fieret illis Ille statim nigro, inquit, Ve-- .scem x nos albius autem lupta in praedam cedet. Hoc audito Flori illa secretum mandatum dat coquo , v procellum album Vespe-

re coquat coenae inferendum. Mactatur ne- frenS, Veraque, ut moS, transfixus, eXinde foco Iucenti admouendus . erat cum necessitate

quadam oborta e culina . foras ' proripit coquus , moX rediturus. Interea. temporis eo

intrat lupa: catulus domesticus, Visumque porcellum invadit dentibus clunesque momento absumit. Redit coquus ,& vorat id a lupo Y Α

393쪽

magna ex parte porcellum viciens, illico cistcrum, nigium scilicet, foco flaccidaneum dat,& mense postea insert. Tum Florino illa ad

Noli radamum : Heus inquit) Nostradam C, porcellum album comedimus , neque IUPUS cum pro fucto attinget. Nostra damus negaralbum esse cum quem ederent , sed nigriam. Acceriatur coquus : qui factum, ut expositium est, declarat; omnibus qui aderant praedictio ius fidem obstupescentibus. Hoc ne cui incredibile videatur, aliud factum non. vSquequaque absis nile referam ex Suetonio. Accusatus apud Domitianum Ascletario mathematicus, tanquam aliquid arte sua praedixisset de futuro eius exitu , in eiusque compectum adductus, interrogatus ab eo est: quem ipsum manere exitum putaret Z quo repondente: forcvt breui laceraretur a canibus iantersici quidem sine mora hominem imperat Domitianus ; verum ad c rguendam temeritatem artis, sepeliri quoque accuratissime iubet. Quod cum fieret, euenit ut repentina te napestate deiecto funere, semiustum cadauer di cerperent canes. Ita non vanam fuisse astrolog de se vaticinationem euentus ostendit. Nunc siquis haec diuinitus iis hominibus, partim jocularia , partim nullius momenti , patefacta putat, ca-Ueat ne inDeum peccet,dum eum ad tam humiliariuola deducit: non, quod non omnia c0mprehendat prouidentia Deus, qui undiquaque est

394쪽

immensiis; sed quia non eundem ad omnia mo- dum gubernandi tenet, neque in paruis vim iam exercet, qua sutura hominibus ostendit,

LIB. III. CAP. IX. 3 3

sed in maximis tantum, aut quae ad gloriam suam pertineant. Ista igitur minima & ludicra daemonibus improbis , velut otiosis & male viatis relinquit, similibus hominibus, hoc est, curiosis stipra modum & superstitiosis reuelan-

da: ut olim Socrati occursiim porcorum in . qVadam Via, & veXationcm transeuntium am

corum per illam viam. Quae. scilicet daemon facit postea : vel si talia quae t praedicui tur ita ab humano arbitrio dependeant,

Vt ne ab ipsis quidem geniis procurari aut praeuideri sitas te intelligentia possint; ibi haud

N absurdum , interuenire bonos genios siue an- gclos, Deo illis tribuente, ut talium cognitiO- nem demittant ad importuna illa infelicium daei monum cum hominibus commercia , Ut pratia: curiositatis, ambitionis , & nequitiae dent pc nas. Ita & istorum leuium praeviso origina . liter a Deo est, sed modus diuersus , multum

395쪽

ostendo ipsius verbis prolatis ex libro n. Coi fessionum cap. 6. Tu enim Domine iustissime mo derator uniuersitatis , confidentibus consultisque

re, occultis meritis animarum , O a frigo

iudicii tui , cui non dicat homo e quid est hoc R. aut, quid hoc Z Non dicat, non dicat : homo est .

Haec autem studiosis Jc veritatem amantibu; in hune modum de omnibus externorum 6-

tum re ratione

aut recentio S

a quocumque

Ores

eXtant, avo . 6 teste re feruntur , ad coarguendam eorum temeritatem

sitne tere pilacet, quae Paulus Iouius in elogiis. clitis, metoposcopi & chiromam is, praedicti- 4. vaticiniisse Onibus

manu

lenta mortis pericula denunciauit , exactissimo post Hira inuritum fortuna obsequentis euentu comprobat . io sit, ut me qaoque, inueteratae

t tum senem, insententiam adducat irae exactae aetai cum ingenue fateatur, se a Cori e haereamiis Ne admonim .

396쪽

Pt violenti cruciatus causas est geret ue cum id ijse, i natalis, negligentia patris, ignarus, ex f erum scientia anteuertisse nequiverit. A Joanne enim Bentivolo arreptus , N ex praealta trochlea posse . fune quisquies quassatus, id opan σου dederat , quod excessurum patria s dominatu , in eiu anni prognostico praenunciasset. Iste de Gauricus inter Italiae astrologos maXime inclytus ; qui de Henrici secundi Gallorum regis obitu interrogatus, respondit: fore , ut ex vulnere in singulari certamine accepto occumberct ; mod & euenit , cum cuidam ex aulicis ludicra pugina inuito concurrere voluis set.

CAPUT X.

Aliorum Vaticiniis celebrium et irorum exemplis eadem opinio confirmata. SEd de alia id genus vatum praescita feruntur

non minus miranda ; utpote quibus singulares hominum nondum natorum proprietates ac rerum euentus ita expresse enunciantur , aesi iis vatibus' praesentes fuissent. Quo in genere primus occurrit Malachias quidam archi piscopus : de cuius vaticiniis quae in libello, cui titulus est Reduectio isnalytica doctrinae diui

Thomae , Vris Petri de Mesti , Pari is siripta,

reperi,

397쪽

eoclesiam rexerunt, ου forsan recturi sunt, υ- picis quibusdam nominibus ex ordine secunda mproprias singulorum notaspraesignauit. Contemporaneus fuit m Lerna Eo , qui vitam eius descrip Vixit anno Domini i07. obiit anno Et δ die a. nominum Ipicorum rationes si mari sagacitate redidit, ita Cr msitas, quid magis in his mireris; obscuritatem re vitisatem elim, unde nomen

a gni, undam desumptum es ; an vero potius vocis proprietatem ad indicandum EDd, ad quod significandum impositum es. silvamuis enim 'Faedam, cum proprietate vocis inescent , quo

EEnotatum. a caeteris sui ordinis personali nota disiernat, quaedam vero cum quadam improprie rate oe corrupἰola vocis idem praestent nihilom ita apposite personales cuiusque proprie testsignant, ut neque alteri conuenire neque idem

Aguificantiuι denotari potuerit. Initium symbolicae prophetiae; Ex cauro Tyberis; quod de Caelestino II. exposuit Gi conius , propterea od Tybernas fuit. & ante pontificatum di- quot sub finem praecedentia, nondum inter-

398쪽

LIB. III. CAP. X.

1'Tetem nacta sint. Nam Giaccoruus interprosationes sitas ultra Vrbanum VII non perduxit: 'oius tymbolum in eiusdem Malachiae catalo- o haec verba habet: De rore caeli; hac coniectura, quod hic Bostanensis archiepiscopus in Calabria fuit: quam regionem mannae, qua nihil aliud quam vos caelestis cerias in plantas decidens , nobilioris prouentu celebrem esse vel mulierculae norunt. Non defitere tamen , qui quorumdam ex sequentibus symbolis sen- sum, post inacconium, coniectura satis veri simili , ex eventu assequerentur. Vt istud : Δ onsium custos, de Alexandro VII, qui montes in familiae insignibus habuit. Idemque alii conati in hoc : Si tu oloris ; de ad Clementem IX traxerunt, qui Rospigliosus vocabatur , ex

nominis literis sex anagrammatismum eruen- es, mutato P n D. Vndς epigramma: Clementi dentur claues i clementia regniri

Rospitiosus abhinc sidus oloris erit. Nomen id omen habet: nam P dum vertiturs in D

Infeliciter & adulatorie, atquρ 'etiam putide

dum elementi P in Γλ mutati ilicentiam ad mysterium, vel certe augurium, desi endi populo oneris non imponendi trahit. Alioqui ni- lail miniis prophetae conuenit, quam ista no- minum literis occulta abscondendi ratio. Absit ut cxedamus, tot & talibus clamentis nomina

ulla

399쪽

vlia initio fuish: constructa , ut eae iis pristina

sede motis, at liue aliter ordinatis, noua consu gant nomina, , cuius id nomen est, conueniens elliciatur,

sertuito id omnino accidit, nec ulla prouidentia & casti ut quod olim neade refert M. Tullius lib. i. de diuinatione. Quo magis hoc

anagrammatum Vanitatis lio Menagio, viro priscae &recerteraturae ornamentis florentissimo, &per uni

uersam Europam variis ingenii ac rarioris eru- ditionis monumentis celeberrimo, relatum invita Arodit. Ibi Petri Loerii facit mentionem, in praesectura Andegavensi consiliarii, aerodio aequalis: Viri quidem eruditi, sed orientalium

in primis linguarum admiratione & amore usque adeo insanientis , ut nihil nonaim nominum, quibus urbes in Gallia, castella, aggeres , praediola appellant

Ebraea aut Chaldaica lingua deduceret: edi

referto, ra pud licebiI non apud Homerum anagrammatismi ope

inueniebat: Vt

400쪽

Lis. III. CAP. X.

In hoc igitur versu, quem Anticlea Uysiis in ter profert ad filium, iste Loerius resolutione literarunt haec verba inueniebat: Πλρος, Aωὰγος, Aψεν αος , T, TPetrus, Loerius, Andinus, Gallus, Huilla. Est autem mille nomen ,pagi, Loerii patria

Immo vero ex literis residuis α, annum quo nomen praedicto versu absconditum , ipsi reuelandum esset, nempe I62o, notatum pertendebat; ne quid scilicet in eo versu, quod ad se non pertineret , esic videretur. Ex his de hominis illius ingenio, & anagrammatum va-: nitate , quiuis iudicare potest.

Extant praeterea Ioachimi monachi vaticinia& imagines , quibus propria quaedam Pontifi-

i cum Romanorum praenunciantur, Quin e l.

nationibus Pauli Principis de la Scala, siue Scaligeri, Veronensitim Marchiotiis, cuius de vate isto verba haec sit in primae imaginis explanatione : Ipe autem yoachimas natione Calaber fuit, es monachus ordinis S. Benedi est, atque in Florensi caenobio tamdem professionis abbas. Multa scripsi se in omnibus ferme libris sitas confrenis miscere prognostica. Commentatui es in Apocal psim, re Vita , Ieremiam σα Et contra Petrum Lombardum theologum librum composuis, qui postea concilio Lateranensi reiectus est. Vixit tempore Urbani tertii b re anno Domini uirgVerona eundem conuenit. Haec princeps ille dela scala et vir, quod commentarius ille indicat

SEARCH

MENU NAVIGATION