장음표시 사용
321쪽
γ. Οὐχ ομοιως δέ μοι δοκουμεν, ὼ ανδρες, διακειψαι
succedendi , tum ipso Cleonγmus propter suum in uos amorem , tum denique Polyarchus Ciconrmi pater, avus noster, qui sanxit, ut si quid humanitus Cleonymus liberorum expers Pateretur, eius sicultates ad nos pertinerent. Tam gravi iuris praerogativa quum nos Praeditistinus, hos nihilominus et adfinitate DOhis coniunctos et nulla aequitate suffultos non pudet iudicio nobiscum contendEre de iis bonis, pro quibus turde esset cum extraneis etiam hominibus dimicare. 3. Porro non eodem animo inter nos adfecti mihi vi. demur, o viri. Nam quo ego quod immerito periclitor, id maximum praesentium malorum non iudico; sed quod litigo cum neccssariis, quos ne refellere quidem honestum
est: neqNe oquidem minorem calamitatem existimo si ii incessarios mcos laescro dum me ipso defendo, quam quod ab illis sponte iniuriaque lacessitus sum. Λdversarii av-
322쪽
Catis amicis, comparatis oratoribus, nullis denique copiis omissis, tamquam si inimicos, o viri, ulturi essent, et non Potius necessariis ac consanguineis damnum illaturi. . Atque istorum impudentiam turpemque lucri cupiditatem clarius adhuc cognoscetis, quum omnia audiveritis. Incipiam autem ab ea parte vos docere, unde litem, in qua versamur, quam citissime intelligetis. Dinias Patris nostri Dater in tutela nos habuit, patruus pupillos. Hic autem inimicitias exercebat cum Cleonrmo. Uter porro eorum ansam discidio dederit, ossicii mei non videtur certiores vos sacere. Unuin hoc haud immerito iautroque reprehenderim, quod antea amici quum essent, neque deinceps certa aliqua dissensionis occasio incidisset, tam temere ex quorumdam sermuncuIis mutuas inimicitias susceperunt.
323쪽
s. Quod igitur huius odii adversus Diniam causa , quin alioqui nobis esset insensus , eas tabulas condidisset, ipse, Postquam convaluit, narrabat Cleonymus; sed quia nostri tutelam geri videbat a Dinia, verebaturque ne, Si
ipse nobis adhue pueris moreretur, bona sua in potestatem Diniae venirent. Cleonymo autem molestissimum a C-eidebat, et hominem inimicissimum curatorem esSe Suo rum Consanguineorum, et eumdem dominum sui patrimonii relinquere, et, donec nos certe pubesceremus, ab eo sibi inserias de more dari, cui vivens iratus suisset. Haec ille animo reputans, sive recto sive secus, eiusmodi testamentum conscripsit. Atque illico rogante eum Dinia , Numquid de nobis aut de parente nostro querere
crὶ Cod. ambr. pro Oe et habet ἀρχης deteriorem Iectionem Iqumn si amplectaris . dieas licet r qtioia igitur ex his initiis tabulae Cleon mι ortae sitit etc. αὶ Cleonymus i nosticiosum illud testamentum eoudiderat olim implicitus in morbum. ex quo convaluit. 5ὶ Των αυτου abest a codice ambr. , sed recte suppletur ex Edd.
324쪽
εργων μαλλιον , η - τ δια Θ ναῶν η τεκροφἰοις , μηtur, coram plurimis civibus respondit, se nullam fraudum nobis exprobraret testatusque est, se Diniae in u- Sum et mente Perturbatum ita res suas ordinasse. Aereapse, o viri, quomodo liomo sana mente praeditus damno nos assicere cogitasset, qui eum nulla in re iola
6. Nunc addemus , quod maximo Iindicio est, Cleonymum, ne eum quidem ita se gerebat, malum nobis se molitum. Mortuo enim Dinia, et re familiari vostra attrita, nihil ille nobis deesse passus est, sed domi suae
exeUptos educavit, et ab impetu creditorum hona nostra protexit: curam denique rerum Hostrarum non ACcufi BC
suarum gessit. Atqui oportet Cleonrmi mentem ex his DPeribus Potius cognoscere quam ex tabulis r et indiciis uti non iis quae ille iratus odidit quo in statu mentis
325쪽
Omnes peccare solemus sed iis quibus post illud tempus
sententiam suam declaravit. 7. Namque Cleonymus multo magis in postremis signis cavit , quomodo erga nos esset adfectus. Quum enim ex eo morbo decumberet, quo extinctins est, cogitavit de illis tabulis antiquandis: iussitque a Posidippo magistratum arcessiri. Ille autem non modo non arcessivit, sed eum qui venerat do magistratibus ad aegroti sores, exclusit. Quod moleste serens Cleonymus, rursus in crastinum imperavit Diocli ut magistratum advocaret. Nimirum ita se gessit, quia se in extremis vorsari non putabat, sed multam vitae spem retin atr cum ecce eadem nocte repente animam cssiavit.
8. In primis igitur vobis testes sistam, quod nihil de
326쪽
nobis querens, sed propter suam simultatem cum Dinia, eas tabulas scripsit Cleonymus. Deinde quod, Dinia modi tuo , illo nostra omitia curare coepit, nosqtus instituendos curavit domi suae receptos. Praeterea quod Posidippum ad aedilem allegavit: quem ille non modo non Vocavit, verum etiam Archonidem, qui ad lares venerat, repulit. Quod igitur vera dicam, testes voca. TESTES. Ad haec adversariorum amici, inter quos Cepiti sander, censuerunt hereditatem dividendam, tertiamque partem binnorum Cleonymi a nobis esse cernendam: cuius item rei mihi testes voca. TESTES.9. Age vero opinor, o Vixi, quicumque de hereditate causam dicunt, Postquam se ipsos, ut nos fecimus, demonstraverint et genere priores et benivolentia erga vita
327쪽
lanctum, inutile esse prolixiorem sermonem addere. Sed quoniam adversarii, etsi neutrum liorum pro se facere sentiunt, audent nihilominus pro iis honis iudicio con- tondere, quae nihil ad illos adtinent, sallacesque orationes instruunt ἰ volo et eorum argumentis breviter T 'POudere. Tuentur quippe testamentum dicentes, Cleonymum advocasse magistratum, non illud rescindendi causa s0demendandi donumque ipsis confirmandi. Iam vero Fos iudicate, tabulas quas ira impulsus scripsisset, utrum Probabilius sit voluisse abrogare Cleonymum, Postquam is nobis familiarissimus erat, an potius curare ut suis bonis firmius nos privaret. Et rcliquos quidem hominos, siquid amicos irati laeserunt, paenitere di incops sol ut advorsarii autem contendunt, Ciconrmum, quo i cui Porc
328쪽
io. Atqui si id nos sateamur, vosque ipsi Credatis, T. Putate quaeso cum animis vestris, Cleonymum ab adve sariis maximae insaniae insimulari. dam quae maior V Sonia esse potest, quam Cleonymum, eum inimicitiassovebat adversus Diniam, et in nos hostiliter egisse, et eiusmodi testamentum fecisse, quo non illum Puuiebat, scd sanguine coni unctissimos iniuria adiiciebat: novissime vero, licetis et consuetudine uostva uteretur, nosque omnibus Praeponeret, solos inquam et ex fratre nepotes voluisse, ut isti aiunt, exheredare ρ Quis, rogo, o viri, mentis compos de coniunctissimis suis ita decerneret pQuapropter adversarii hisce sermonibus iaciliorem immo Causae cognitionem vobis offecerunt. Nam sive Cleony-
329쪽
ε βαιωτέραν a , ii η ρκεινοι, μὴ πο ζῶντες, απεχθησει , την mus eo nomine magistratum arcessivit, quod, ut nos inquirnus, dulero tabulas vellet; adversarii quidem nihil amplius habent quod dicant: sive ita vocors fuit, ut nos in Perpetuum ut hili ducendos existimaverit, qui tamen et geriere priores eramus et summo usu cum illo coniuncti; vos ipsi iure videlicet meritoque has tabulas roscinderetiS. II. Praeterea cogitate, quod etsi adversarii dicunt, Cleomymum implorasse magistratum, ut illis donata sit marct ἰ non sunt ausi tamen aedilem adducere, quamquam id ipsis esset imperatum: immo eum, qui venerat, a soribus prohibuerunt: quumque alterutrum maxime contrarium esset eventurum, ut nimirum aut facultatos firmiore iure haberent, aut Cleonymi, si minus manda-
330쪽
ta sacerent, in offensionem incurrerent; illum laedere, quam donum ab eodem percipere maluerunt. Atqui nihil his incredibilius esse potest: eos videlicet qui a PCessito magistratu tantum lucrum ossent acquisituri, quasi damnum metuerent, a mandati exsecutione abstinuisse; Cleonymum autem horum utilitatis tantam curam g sisse, ut ut Posidippo, qui mandatum neglexisset, irasceretur; et Dioclem, ut in crastinum vocaret magistratum , rogar t.
a. Quod si, o viri, testamento illis legaverat Cleonymus facultates, ut ipsi aiunt; mirum mihi videtur, quod emendando, firmius illud se essecturum existima-
mi. seeunda de Meneclis item heredittite . ut e eo licibus ambrosiano et mediceo aliisque patet. Iamuero Aldus, qui primus Isaeum uidit . eodice mutilo quum uteretur. ab hoe loeo primae orationis ad sequentis elausulam transilivit. Quum tamen sentetitiam hiare videret. laeunam spatio interposito indieavit. Aldum autem reliquianto nos Editores sectati sunt. I. romano ehisianae domus codice loetis huius orationis eum elausula secundae comieelitur . Dullo adiecto laeunae in dieio.