Classicorum auctorum e vaticanis codicibus editorum tomus 1.10. ... curante Angelo Maio Vaticanae Bibliothecae Praefecto Tomus 4

발행: 1831년

분량: 571페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

Θηκας α ιουσιν Ip κυρέας, ας ὁμολογοῖσι αυτον τον διαθέμε)νον ταυτα ὀρθως εχειν - κ, πείθουσπ ύμας cruritaverit. Reliqui enim homines cum testamentum scripserunt, sinem donati di secisse putant. Quod si ad duro aliquid iam scriptis voluit, cur codicillos non condidit pquoniam ipsum testamenti exemplar a magistratibus auferre non potuerat. Et abolere quidem non nisi eam scripturam Poterat, quam apud magistratus doposuerat; lic tiat tamen eidem aliam condere, si collibuisset , omnemque nobis in posterum controversiam de medio tollere. 13. Nunc si uos sorte conecdamus, voluisse Cleonymum tabulas emendare, iam certe omuibus Patet, se casrecte sucisse non esse arbitratum. Atque ex hoc etiam adversariorum impudentiam discite, qui illud testamentum ratum esse confirmant, quod ipsum testatorem fatentur non bene a se conditum iudicasser vobisque suadent, ut

332쪽

ταυτα ἔχειν ἐβουλέλε , η τουτους , Ode η ζῶν . . V αυτου πλειστα et οἰκεων ωφέλυς παντων δ' αν εἰητον , εἰ Κηφιγανδρος Ath; , o τουτων οἰκέος , δέκαιον ἀγειτο ῖ , μέρος εκαστον ἀμων ἔχω ψ ουσἐας, Κλεωναμος δ' ἔς ην ημῖν οἰκειοτερος , 6 ημἁς εἰς τὴν cἰκειοτπτα ἰαυτου λαβὼν ε Θηραπευε , η ἐπιμελεοῦτο RV ημε έρων ωπτερ τ αυτου. )αγματων, ουτος μόνος ἐβούλετο ἡμας α κληρους Σὶ τ αυ- του' καὶ τις αν υμῶν επι εύσειεν , ευνουροέρους με πιωτέρους τους αντιδικους χρον εῖ RI ODtMοτατων; η ὀαεινον sm, contra leges et aequitatum et ipsius defuncti voluntatem sentcntiam seratis.14. Ille vero est omnium impudentissimus sermo cum dicero audent, Cleonymum nihil suarum iacultatum a nobis percipi voluisse. Atqui, o viri, quosnam alios cashabere maluis set quam nos Z quos et Prae omnibuS n cessariis re familiari sua vivens iuvabat. Multo autem mirabilissimum esset, si quum Cephisandor, adversariorum nostrorum cognatus, aequum censeat, nos quoque in partem hereditatis vocari; Cleonymus contra nobis ads-nitate longe coniunctior, quippe qui nos in similiaritatem

suam receptos cducavit, resque nostras non secus aC Suas

cordi habuit; is, inquam, unus nos ab hereditate depellere voluisset. Iam quis vestrum sibi persuadeat, adve sarios benivolentiores esse Et moderatiores erga nos quam hominem coniunctissimum Z Aut cum quidem, cui Plane Diqilirco by Cooste

333쪽

DE HEREDITATE CLEONYMI. 295

οἰκειότατα' η εξ οῦν μῆο αυτω ηγος τουτοις εγευετο η δια necessarium erat nobis benefacere . turpe autem negligere, nihil suarum facultatum nobis dedisser hos vero, quibus nulla necessitas benefaciendi est, neque ulla ex neglectu ignominia imminet; nobiscum ea bona communieare, quae ad nos prorsus non adtinentZ Haec, inquam, o viri, a fide vehementer abhorrent. 15. Praeterea, si cum Cleonymus obiit, po adhuc animo erga nos et adversarios nostros fuisset, quem gessit cum huiusmodi testamentum scribebat; aequum so-ret, vos sermonibus adversariorum fidem adiungere; nunc autem Plane contrarium deprchendetis. olim quippe Cleonymus inimicus Diniae erat tutori nostro , nequo adhuc consuetudine nostra utebatur, et his omnibus adversariis nostris erat familiaris. Postea vero et horum nonnullis factus cst inimicus Cleonymus, et nobis fami-

334쪽

μῶν διακειμενον Μεῶν μυ , οἶς οἰκ -τα εκητο, ου liarissimus esse coepit. Et qua quidem de causa Cleo uJ- mi animus ab adversariis nostris aversus sit, operosum CSt dic cror sed taineti ipsius magna indicia exhibebo, quorum etiam testes exhibebo. Nam primum quum Baccho sacrum saceret Cleouγmus, Omnesque noCessarios, multosque o civibus advocasset, Phorculeum prorsus non invitavit. Rursus paulo ante Obitum quum Panormum iret Simone comite, occurrissetque sorte eidem Pheronico, non tulit eum salutare. Praeterea quum de ea simul talesciscitaretur Cleonymum Simon, ille. et odium aperte fassus est, et minatus cliam se aliquando, quo animo in Phercui cum esset, ostensurum. Ut autem constet m vera dicere, testes voca. TESTES.16. Postquam igitur cognovistis, o viri, quomodo er-gii nos advorsariosque nostros adfectus suerit Cleonymus; putabitis, inquam, eum advorsus nos, quibuscum ami ciὶ Panorinus portus Atticae a Ptolemaeo in tabulis memoratus. Diui

335쪽

DE HEREDITATE CLEONYMI. 297

λι οὐ μέρους' ἁξιοῦ - ωm τις αν ὐριῶν ταὐτ-ς κυρίας 3 -ψηφι,αιτο τας διαθήκας, ὰς o διαθέωνος, ως ουκcissimo versabatur, ita se gessisse, ut ne appellaret quidem in tabulis ἔ his autem, quorum nonnullis erat in sen-Sus, magnopere curasse ut universam hereditatem ads

roret 8 cosdemque, hac simultate intercedentes, Plurimiserisse; nos Vcro, quibuscum erat ut tanta necessitudo ciboni volentia, maluisse pro viribus damno adficere 7 Sans si isti vellent aut tabulas aut mortuum vituperare, haud scio quidnam aliud apud vos essent dicturi: quum vidcli- Ot et tabulas haud recte consectas significent, et ipsi testatori non probatas; eumdem vero tam furiosum declarent, ut ab co inimicos pluris factos adfirment quum sa- miliares: ct iis, quos vivens non alloquebatur , facultates ab co dum csse legatas; consuetudine autem devinclis no

partem quidum aliquantam fuisse donatam. Quare quis

336쪽

ISAEI ORATIO

χουσαν , ισασιν αυτον απαντες ημῖν οἰκειοτερον διακείμ.ενον '

tim' οὐ παρ' -- , αλλα η παρ' αυτῶν τουτων πυν- vestrum eas tabulas esse Tatas decernat, quas testator ipse ut inique iactas improbavit; ndversarii reapse abrogant, cum a nobis quoque aequam portionem hereditatis percipiendam ceusent; nos demum insuper vobis demonstramus ot legibus et aequitati et ipsius testantis menti adversa Ti. t 7. Existimo autem , ius nostrum vos ab ipsis adversariis evidentissime posse cognoscere. Nam si quis eos roget , cur sibi Cleonyini hereditatem viti dicent; utique respondeant , quod et geucre illum nil quantum adii gant, et idem eos ad tempus aliquod benivolentia eomplexus sit. Iam vero utrum pro se an Potius Pro nobis haec dixerint' Nam sive propter genoris adfinitatem oportet seri heredem, nos sanguine propinquiores sumus: sive Propter adsectum , Omnibus prorsus exploratum est , Cleonymum nemini vehementius quam nobis Studuisse.

337쪽

δοιαι si ' καὶ ταῖΘ' μοῦς η η συγγένεια οἱ νομοι η ἡ παρ'

Quare non ex nobis sed ex adversariis ius huius hereditatis adeundae discesndum est. Iniquissimum autem Esset, si quum ceteroqui pro iis suffragia serre soleatis qui alter-ntrum Ostenderint, se nimirum aut genere aut beni Volentia priores fuisse apiid mortuum; nos , quibus utrumque manifesto adest, solos indignos hereditate Cleonrmi iudiea rotis.18. Quod si sorte Polyarelius pator Cleon3 mi, a Viis noster, adhuc viveret, et necessariis ad victum careret ἰaut si Cleonymus obiisset, relictis sit abus pauperibus; nobis Profecto, Proptor propinquitatem, tum avi senec-tnm nlero necesse fovet, tum Cleonymi sitas aut in matrimonium recipere, aut dotatas aliis collocare. Atque

i Consonat Terentius in Phormione 2. r. 65. Veriam si cognata est maxume . Non fuit nec se habere : ae i. ial quod ex iubet Dotem daretis: quaereret alium Mirum.

338쪽

ISAEI ORATIO

ουχ οιον τε oti τουτο αξος ὐμας ψευσαι ' διαθλκας δ' ita nos agere eum propinquitas ct leges, tum etiam Da tura insitus pudor cogeset: secus enirn et grandi multacot summo dedecori sieremus obnoxii. Nunc contra si hin reditas relicta sit, aequum iudicabitis, hanc ad alios potius devenire 8 Nac vos sive recta, sive vobis ipsis convenientia, sive legibus consentanea non decem cretis: Si nimirum proximos genere participes incommodorum Esse cogeretis; bonorum nutem relictorum quosvis Potius , quam lios, dominos saceretis. I9. Ac sane oportet, o Viri, et Propter generis Pra rogativam ct propter rei ipsius veritatem, ut Tea PSE SO- letis, eo usanguinuis potius, quam tu tabularum iure nitentibus vos suffragia tribuere. Nam geueris quidem ue- cossitudo omnibus explorata ost, neque eadem apud vos

339쪽

DE HEREDITATE CLEONYMI. 3OI

confingi potest: tabulas contra multi salsas protulerunt, et quidem interdum omnino nullas, interdum Vero quorumdam qui nou bene sua consilia agitaverunt. Atqui adfinitatem quidem et necessitudinem, pro qua uos iudicio certamus, vos omnes scitis; tabulas autem quibus isti confisi negotium nobis sacessunt, nemo vestrum ratas Esse novit. Insuper nostram quidem adfinitatem etiam apud adversarios in consesso osse deprehendetis; testamentum autem plane a nobis in controversiam vocari: quoniam isti Cleonymum abolere illud volentem impedi-Verunt. Ut plane vobis, o viri, multo honestius sit suffragium serve pro genere de quo neutra pars ambigit, quam pro testamento non iuste consecto. Denique cogitate . Cleonymum quum placidus osset illud abrogasse, consc-cisse quum ira Perturbarctur nec sapienter consilio utc-

340쪽

ποτέρων si) εαεινος ἐγιγνετο sa) κληρονομος δικαιον γαρ',

xetur e ut plane nefarium suturum sit , si magis ratam Cleonymi iram quam Sanam eiusdem mentem habeatis. uo. Puto ius uper videri vobis aequum accipere litem vos aegre ferre si non accipiatis) ab iis, quibus quidem invicem Contingere posset, ut aliquid a vobis Consequerentur. Si igitur accidisset ut Cleonymus viveret, nostra autem aut adversariorum domus dominis orbaretur; considerate utrorum Ciconymus heros fieret. Acquum otii mest bona illius ad eos deveni ire, a quibus item hona ille esset consecuturus. Itaque si Phereni Cus aut aliquis eius fratrum extinctus esset, silii uti luc corum, non Cleonymus, relictae rei dominium occupassent. Contra si nos ea sata obivissemus, Cleonymus ex asse heres fuisset. Neque enim nobis aut liberi sunt aut ulli propinquit ille autem genere proximus et usu prae omnibus familiaris: quare etiam leges hereditatem cidem adiudicasse uti ininio uos ip

SEARCH

MENU NAVIGATION