Historiæ ecclesiasticæ compendium a Christo nato usque ad annum 1700. Auctore Joh. Alph. Turrettino ..

51쪽

Cimo quarto Lunae primi mensis,

s Iudaeis Nisan , qui Martio noc

tro maximam partem respondet Occidentalibus die Dominico proxume sequente, Pasclutis solemnia agitantibus : Qua de re, inter Poly- carpum Romam profectum Circa amnum C. Iso. 3c Anicetum Romanum Episcopum, amica Collatio h hita est, non composito quidem dicsidio, sed salvis tamen fraternitatis juribus. Verum, sub finem Saec a Ii, haec quaestio iterum, & majori quidem quam par erat aestu, agit ta est; Victore Romano Episcopo, propter levem illum dissensum, E clesias Asiaticas a communione abcCindente y quod ejus factio multi improbarunt, speciatim fenurus, qui gravem hac de re Epistolam ad iulum scripsit. Interim Asiatici, Vi toris diras parum curantes, priscum morem retinuerunt; perstititque dissi

dium illud usque ad concilium Nu

52쪽

COMpENDIUM. Saeculum II. ΣΙCamum , quo Ouarrodecimanorum , seu Orientalium , praxis sublata est. tiei Saeculi Scriptores Ecclesiastici, quorum qui- Φ, dem opera ad nos pervenerint, nec multi numero, nec ampli mole, sed antiquitate tamen, & simplicitate ad Apostolicam accedente, venerandi ἔIgnarius, Po carpus, Iustinus Mamur, Athenagoras, Tarianus, Theoph ius Antiochenus, Irenaeus; quibus Madjungi possunt ciemens Alexandrianus & Terrullianus, qui tum hoCSaeculo ad finem vergente, tum se quenti dudum floruerunt. Doctriis Doctrina nae summa non alia fuit quam quae Rehimen

in Symbolo Apostolico dicto conti Saeculi II. netur; nisi quod Doctorum illorum quidam, Graecae Philosophiae imbuti principiis, ejus nonnihil Christiano dogmati admiscere coepCrunt. Cultus eximiae simplicitatis , que admodum ex I lino MarGre Eu. Temtulliano constat ; accedentibus tam tummodo paucis quibusdam Inno

cuis ritibus. Ad Regimen quod arad 3 tinet,

53쪽

et1 HiSTORIAE ECCLESIASTICAE tinet, erat Προς- sive Episcopus, qui una cum reliquis Presbyteris singulas Ecclesias administrabat: Diaconi , tum pauperum Curae, tum Eucha- Pietas in ristiae distribuendae, atque ad insem

tes perserendae , praeficicbantur. Caeterum id cximium ex Apostolica diLciplina his aetas retinuit, neque satis unquam commendandum atque

imitandum, quod, non in dictis, sed in Doris, pietatis filmmam colloca rent , quemadmodum hi inus Mamur testatur.

Summa Capita CULI III

S xta Persecutio sub SEVERO. Tertulliani soloreticus. ALEXAMDΕR Imp. Christianis favet. Septima Persecutio sub MAXIMINO. PHILIPPUs Imr. temere Christi nus creditus, Octava Persecutis

54쪽

COMPENDIUM. S culum α. a sub DEC1o. Vitae Monasticae occasio di initium. Harii Lapsorum ordines. Schisma Felicissimi Carthagine. S bij a Novatiani Romae. Controversia de Baptismo Haeretic νum. Stephanus Rom. Disc. Afri

canos excommunicar. Increpatur ab

Africanis, qui aequalitatem Di secoporum ruentur. Nona Persecutio sub VALERIANo. GALLIENUS . Sacrorum libertarem Chrisianis com

cedit. Novim Persecutionem paravit, sed non perfecit AURELI NUs. Harsis Sabellii. Haeresis Pa Ii Samosateni. Haeresis Manichinorum. Chiliastae, seu Millenarii. Origenis Tetrapta, Hexapta, Oct pla. Ejusdem errores. Scriptores h Ecelestoici Saeculi III. Ubinam praecipue describatur Doctrina, Cultus, ct Regimen Saeculi III. .

SAECULUM III.

55쪽

α HIsTORIAE ECCLEslAsTICAE tata in Christianos voluntate , Π vem in eos persecutionem movit, quae aliis quidem quinta, aliis quos sequimur sexta numeratur. Exarsit

illa in Patastina , AEgypto, Africa reliqua , Italia , Gallia , aliisque lo

cis. In ea Leonides Origenis pater, Irenaeus Lugdunensis Episcopus, aliuque magno numero martyrium fe-CEre. Qua Occasione Tertullianus, scripto Apologetico, caussam ChriLtianam tutatus est ; pulsisque, quibus Christiani onerabantur, Calumniis, eorum Sacra egregie descripsit, praesertim Apologet. Cap. 39. Sub sequentibus Imperatoribus , p catus satis Ecclesiae status suit; pra sertim sub ALEXANDRO Mammaeae , quem Christianis favisse, eos que in pretio habuisse, ferunt. At postea MAxi MINUs Thrax novam Persecutionem instituit , septimam numero; quae tamen, nec gener lis fuit, nec alios quam Ecclosiae Antistites adorta est; quos inter, Pon

56쪽

COMPENDIUM. Soulum m. xsti unus & Anterus, Romani Episcopi, caesi perhibentur. Ρ Η I L I P PU S, non modo Christianis non nocuit, sed & vulgh, quamquam temCre , Christianus fuisse creditur. Verum D Ecius, Philippi successor , novae Persecutionis, iis quae antecesserant longe gravioris , auctor suit ἱ qua,&: Fabianus Romanus Episcopus , 6c Babylas Antiochenus, & alii Ma tyres notantur. Qua tempestate, pii quidam, interque alios Poulus, Eremitarum signifer, Vitandae necis erisgo , in deserta loca secessere, VLtaeque Monasticae initium dedere. Cum vero in hac Decii persecutione multi lapsi essent, quorum alii Idolis sacrificaverant, dicti Surificari ; alii thus aris admoverant, dicti Thurificari ; alii redemptis libellis se sacrificasse mentiti fuerant , dicti propterea Libellatici; hinc , sedata Persecutione, disquiri coepit, qu modo cum illis ad Ecclesiam redeuntibus agendum esset. Qua qui.

Christi

Octava

tio sub

Uitae Mo nasticae Occasio &initium. Uarii Lap.

sorum Ordines.

57쪽

schinna Felicissimi Carthagia

seliis a Novatiani

versia de Baptismo

16 MisTORLC ECCLEsIASTICAE dem in re, a nonnullis in duo pe Catum cst extrema: Nam, Carthagine , Felicissimus, cui Novatus se adjunxit, Lapses omnes absque ulla mora recipiendos dixit: Contra, Romae , Novarianus, ad quem & poclea Novatus mutatis partibus accecsit , Lapses nunquam recipi Voluit: Catholicis interim Episcopis , Camthagine quidem Cupriano, Romae V ro Cornelio , medium inter ista tenentibus. Sed Felicissimi Schisina breve suit; Novatianum diutius perstitit, multasque in Ecclesia turba excitavit. Ut vero lis ex lite seriatur , hinc nova Controversia in Africa exorta est; de Baptisino a Novatianis aliisve Haereticis vel Schic. maticis administrato; quem invalidum csse, Clyprianus, caeterique Astucani censuere; contra, Validum, ne que iterandum , Stephanus Romanus Episcopus ; qui & eo usque pr cessit, ut Africanos hac de caussa communione privaret. gr Viter ipse,

58쪽

COMPENDIUM. Saeculum m et & merito quidem, a Cypriano dc Hr- miliano propterea objurgatus : Neque enim quisquam nostium , aiunt

Africani , Epistola ad eum scripta, Episcopum se ese Episcoporum con fi-

ruit, aut 'rannico terrore ad obse

quendi necessitatem Collegas suos adigit. Cypr. Epist. 7 . Dum verb

haec agerentur, noVa oritur Persecutio , sub VALERIANO Imp., quae per tres annos & dimidium perduravit; qua quidem, Ecclesiae Ministri, deinde & Christiani cujusvis ordinis, viri & mulieres , 3uvenes & scneS, puellae & anus, milites S pagani, Vel exsilio mulctati, vel flagris caeli, vel ad metalla damnati , multi etiam serro aut igne sublati sunt; quos inter, CFprianus, primo in exsilium micius , deinde revocatus Carthagine decollatus est. Persecutionem hanc

describit, apud Eusebium Lib VII.

ap. Io. Dioni us Alexandrinus , qui & ipse exstilio, honorumque amicsione, in ea se mulctatum narrat.

RIANO

59쪽

28 His TORIAE ECCLESIAsTICAE

Acta haec, dum Valerianus, ejusque filius Gallienus , una impcra.

rent. At, Valeriano a Persis Capto, GALLIENUS rerum potitus, aequior

in Christianos fuit; datoque eorum Antistitibus Rescripto , quod apud

Eusebium exstat, Sacrorum liberi tem iis concessit. Postmodum AmRELIANUS de persequendis Christi nis cogitavit, unde & nova Perseo cutio a nonnullis seb eo statuituri At ei , quae cogitaverat, perficere non licuit ; estque , referente Lac

tantio , inter initia sui furoris proriantis exstinctus. Medio hoc Saeculo, prodiit Sabellius, Ptolemaide in Libya oriundus , qui Noeti & Pr

xeae renovasse haeresim dicitur , personasque S. Trinitatis tria tantum momina dixisse. Non multo post, contra Paulum Samosarenum, Antiochenum Episcopum , qui Chris, tum merum hominem suisse doc bat, quae Theodoti coriarii, Arr monis , Berdilli Bostrensis, aliorum-qRe s

60쪽

COMPENDIUM. Saeculum M. a. 'que, haeresis antea fuerat) habitae stat Antiochiae Synodi duae, quarum secunda Paulus damnatus est, ejusque in locum Domnus sibstitutus. Orta etiam hoc Saeculo est haeresis Manichaeorum , auctore Mane scumnere quodam , natIone Persa, conditione servo , qui, antiquiS recoctis erroribus, dogma de duobus PrincIpiis, altero bono, altero malo, fatalem necessitatem , aliaque imis nia , in medium produxit; eorumque disseminandorum Electis duodecim , ad exemplum duodecim Christi Apostolorum, Curam Commisit. Notantur & hac aetate Chia

lia stae seu Millenarii, qui Regnum

Christi in terris per mille annos d Taturum , corporeisque transigem dum voluptatibus, somniabant; quibus jam praeluserat Saec. II. Papias Hierapolitanus Episcopus I & qu rum caput hoc Saeculo fuit Nepos quidam , AEgyptius Episcopus , a Dionsis Alexandrino consulatus. Or

genes,

Heresis Manichae

Chiliastae seu init

narii.