장음표시 사용
81쪽
3o HisTORIAE ECCLEs1ΑsTICA Conversio ad Christi fidem Franci , regeaeum eo Chlodoveo; cujus in baptismo Am- βιοσον - pullam oleo gravidam coelitus de- Conversio missam fabulantur. Facti & Chri dii is tiani filiat, Ariano more, Burgum Vandali diones. Gothi &: Vandali pridem
Oithodo Ariani, Orthodoxos in Africa cru dios in delissime habuerunt ; cujus persecu- persequia donis historiam scripto consignavit untur. Victor Virensis. Hac aetate, Docto- Seriptores tes non pauci , Ecclesiam , cum Ecclesias Orientalem, tum occidentalem, iu
' Iustruunt i Orientalem , or Vt mus , Θrillus Alexandrinus , Theodo- retus, Uidorus Pelusiota , &c. I OG cidentalem Augustinus, Hieroumus, Prosper, Salvianus, Paulinus , Ca se sanus, Vincentius Lirinensis , &c ἔquos inter, non est omittendus Leo I. Rom. Episc., Vir maximis ornatus dotibus , sed & proserendis Se dis siuae juribus supra modum addi ius. Multos, hoc Saculo, in ipsa vera reli isae superstitio sos fuisse, mutitos Iepulchrorum di picturarum ador
82쪽
COMPENDIUM. Saeculum V. scratores , testatur Augustinus, Libui. de moribus Eccl. Cathol. ; qui& alibi fatetur, se ipsium multa --jusmodi , propter nonnullarum , vel sanctarum '; vel turbulentarum pers narum scandala deistanda , liberius improbare ausum non esse. Epist. II9.ud Januar. Alii tamen audaciores, ut Vigilantius Presbyter Hispanus,
qui cinerarios ac idololatras eos Vocabat , qui ossa defunctorum Veneiarabantur : At, pro laudibus, quibus dignus erat, nil nisi convitia ab Hi ronymo retulit. Dissidia Nestoriana ac Eutychiana , vel hoc nomine imnusta suere , quod, damnato Nesitorio , UOX Gνταν, sive Dei parae , veluti consecrata fuerit , CultusqueB. Virginis superstitiosiis non parum promotus. Crescebat indies P si1-dum Ecclesiae, in primis vero Epiccopi Romani, fastus, qui supra reliquos sese extollere , omniaque ad se trahere quavis occasione data,
VigiIa tius super stitiones arguit. B. Virginis Cultua
83쪽
n HisτORLE EcCLESIAsTICAE Africani prae taeteris arguerunt, &transinarias appellationes non uno in Concilio damnarunt. Mores Christianorum quam Corrupti su rint, quamque alieni a Christi Legibus , vel ex uno Salviano Constavire potest
Eudiebiani dufidii continuatio. ANAPTASIUs IN. Eu chlanis Dist. JusTiNus Imp. Orthodoxus. Pax inter Romanam ct Constantinopoli tanam Sedem restituta. Johannes Rom. Disi. 2 Theodorico Rege in Orientem missus , in grariam
Arianorum. Controversia de com rusti hi itate corporis Christi. The dora JusT1NiANI IN. uxor, Eu- γ hiovis ada, ra. Anthimus Eu tychianus damnatur. Mennas Conise
84쪽
COMPENDIUM. Saeculam m. 13tantinopolitanus Discopus ordinatur. Concilium Constantinopolitanum sub Menna , an. 3 3 6. Origo dissidii de tribus Capitulis. Origenis dogmata damnara an. S I uid fuerinii tria Capitula. Edictum Iustiniani Imp. adversus tria Capitula, an. S s. Eadem damna-ia in Concilio Constantinop. an. JΦ6.
rula, modo defenὰir, modo damnat. Concilium Constantinopolit num, Oecum. V. an. F y 3. adυer sus tria Capitula. Vigilius Conci
lio adesse renuit, ct tria Capitula Seripis defendit. Concilium tria Capitula damnat. Higilius Oncilii sententiam, primo rejicit, deinde adprobat. Pelagius Rom. Epist. tria Capitula damnat. Plerique Oc eidentales Concilium V. rejiciunt , ct trium Capitulorum damnationi subscribere nolunt. Gentes hoc Sae culo ad Christi fidem conυerse. Α gustinus Monachus a Gregorio I.
85쪽
34 HisTORIAE ECCLESIASTICAEROm. Disc. ad Anglo-Saxones comvertendos missus. Arianismi decrementum. Corpus Iuris Iustinianaei.
AEra Chrsiana. Ordinis Benedi rini fundatio. Scriptores Ecclesiastici Saeculi M. Gregorius I. Rom.
Dise. Ejus dissidium cum Johan
ne Jejunatore, Constant. Episc. qui se Disivum Oecumenicum dixerat. Status Ecclesia in dies pejor.
SAEculo VI. continuata sunt, de
Eutychimisino, Concilii Chalcedonensis auctoritate, dissidia; aliis Concilium illud admittentibus; aliis rejicientibus ; aliis , juxta Henou- cum Zenonis, de illo nihil pronuntiantibus; qui postremi Acephali ataque Haesitantes denordinati sunt. Et
86쪽
GMpENDIUM. Saeculum m. JUSTINUS , Orthodoxae addictus causae, Arianis pariter, ps Eutychi nis adversima se praebuit ; pacemque , Romanam inter & Constantinopolitanam Sedem, instauravit. Ad hunc Theodoricus, Italiae Rex , secta Arianus, Iohannem Romanum Epiccopum legatum missit, an. Fay. quipio Arianis Orientalibus intercede-rct: At Vcro, Cum legatio illa pro Theodorici votis non cesssset, Jo-
Iaannem reduccm in vincula conjecit, ubi anno sequente mortuus est. Circa haec tempora, Alexandriae in
AEgypto , inter ipsos Eutychianos mota quaestio est de corruptibilit te corporis Christi ante ejus resistarectionem: Qui incorruptibile doc bant , eo quod inde sequeretur
Christum nonnisi φαντας - seu appa
renter passum csse, dicti sunt Phantasia, & Aphtharrodocita: Qui ve
ro diccbant corruptibile, Phrartol trae seu Corrupticolae ab adversariis Cognominabantur. Et haec quidem
87쪽
1 6 HisTORIAE ECCLESIASTICAE Controversia, aliariue amnes, sub JUsTINIANO Imp. magno aestu agitatae sent; Aphthariodocilis, adeo'que Eutychianis, favente Theodora, Justiniani uxore ; quae Anthimum, suae factionis hominem, in Constam tinopolitana Sede collocavit: Uerum restiterunt Catholici ; Unde Aea-petus Rom. Episc., qui Constantin poli tum temporis, a Theodato Gothorum Rege missus, Versabatur , cum Anthimo communicare noluit iimo & , eo damnato, Mennam Oridinavit , an F 3 6.; sub quo Menna , Concilium eodem anno Constantinopoli habitum est, quo, tum Anthimus ipse , tum alii Eutychianae factionis Antistites, Seυerus, Petrus,& 'aras, damnati atque anathem te percussi fiant: quam damnationem ratam Iustinianus habuit, Edictoque Confirmavit. Interim nova lis orta
est, de re quidem per se levissima , sed quae ingentes in Ecclesia turbas excitavit. Scilicet, in odium The ora
88쪽
COMPENDIUM. Saeculum VI. 17dori Caesareensis Episcopi , a quo origenes maximi fiebat , Pelastis Diaconus Romanus , Monachio uequidam Orientales , Origenis dogmata , ab Imperatore primiim , deinde & ab Episcoporum ConVentu ,
damnari curarunt , an. J I. Quam damnationem ut ulcisceretur Theodorus , simulque aliquam Concilio Chalcedonensi labem adspergcrct , erat enim Eutychianus J Imperatori auctor fisit, ut tria vicissim Scripta, Nestorianismo faventia, damnari curaret , si fieret , Eutvchianos omnes in Ecclesiam statim redituros. Scripta autem illa erant, I. Libri Theodori Mopsue feni, qui ante I O. annOS Vixerat , quique haeresi Nectorianae dicebatur praelusisse ; 2. Lubri Theodoreti Episcopi Cyrensis adversus Cyrillum ; 3. Iba Episcopi Edesseni Epistola ad Marim Persam: Quibus Scriptis, Ephesini Concilii fides dicebatur labefactari. Atque haec suerunt tria Capitula , de qui-
rint tria Capitula. Diuitiam by Corale
89쪽
Imp. R. versus tria Capitula , an. 34s. Eadem damnata in concit. Comiant. an sque.
38 His TORIAE ECCLESIASTIC Ebus toto hoc Saxulo tanto aestu dim Catum est. Imperator, suasu The
dori, Scripta illa primum ipse dam,
nat, promulgato hac de re Edictoan. F s. deinde dc anno sequenti, in Concilio Constantinopoli habito damnari curat. Cui damnationi PS-galitis, Romanus Epistopus, qui tum crat Constantinopoli, acriter statim si se opposuit; mox candem adpr bavit; sed cum viderct cxosam illam Occidentalibus esse , iterum pedem rc traxit, mirae homo levitatis , prout in tota hujus iacgotii serie patuit. Tandem , huic componendae liti, Concilium Oecumenicum Constantinopoli habitum est, an. IS . I Cui adesse Vigilius noluit , eo quod paucos ex Occidente Epistopos secum haberet: Imo vero , dum sederet Concilium , ipse propriam sentcntiam peculiari Scripto exposuit, quo tria Capitula defendebantur. Verum,
non obstante Vigilii judicio, pergit
Concilium rem totam expendere,
90쪽
COMPENDIUM. Saeculum VI. 19 tribusque Capitulis anathema dicit. Cui scntentiae Cum Vigilius assentiri renueret, ab Imperatore in exsilium
missus est; mox vero, mutata sci
tentia, Constantinopolim rediit, Scriptoque non uno Concilii sententiam , de trium Capitulorum damnatione, adprobavit. Eo mortuo, PH gitis Diaconus, non tam Ocri Populique Otis, quam Imperatoris jussit, Romanae Cathedrae admotus, tria C pitula , quae prius dcfenderat, statim damnavit. Verum , neque Conculii decretis , neque Pontisicis judicio , pars magna Episcoporum Occidentalium adquiescere voluit: Plurimi quippe , tum ex Africa , tum ex Insubria, Liguria, Thuscia , tum ex Gallia atque Hispania , tum cxipsa denique Hibernia, nullis, neqVeminis , neque exsiliis, ad Concilium V. adprobandum , triaque Capitula damnanda, compelli potucre: Quinimo multi, eam ob caussam , RO-manae Ecclesiae communioni se sub- diis