장음표시 사용
471쪽
PHILE MATIUM, meretrix. SCAΡΗA, ancilla. CALLIDAMATES, adolescenS. DELPHIUΜ, meretrix.
472쪽
Ut quibusdam videtur in P R I S C I A N Ι.
MANUMISIT emtos suos amores Philolaches
Omnemque absente rem .Sus abSumit patre.
Senem , ut revenit, ludificatur Tranio: Terrisca monstra ait videri in aedibus. Et inde primum emigratum. intervenit ' Lucripeta fenus fenerator poStulanS. Ludusque rursum sit Senex. Nam mutuum Acceptum dicit pignus emtis aedibus: Requirit quae sint: ait vicini proxumi. Inspectat illas. post se derisum dolet: Ab sui sodale gnati exoratur tamen.
HAE c fabula hilaritatis et festivitatis plena est,
etiam multis bonis sententiis insignis. Et proponitur exemplum in hac consiliorum malorum et fraudulentorum ἰ quae quia firma esse non p0SSunt. requirunt novaS Semper machinas, quibus fulciantur: δε- nec tandem ruunt omnia deprehensis dolis. Nomen fabulae inditum est a monstris. Nam Senex a Ser-ν0 quasi manium monstris exterretur. Mentio sit
473쪽
Oασματος Menandri: sed et Plauti Phasma memoratur: quod nomen et ipsum monstri talis habet si gniscationem. Est autem monStriam , m Ostellum rSicut, Ca Strum, CaStellum; in pronuntiando n litera liquescente. Inque hac Seiae quodam mercatoreti bsente . filius illius implicatur libidinoso et sumtuoso sodalitio: et amicam rerimit triginta minis: quam . pecuniiam , et insuper in Sumtum decem minas , fenore sumserat a Dan ista , mina una in decem. Redit tandem Senex p0St triennium , cum forte potatio esset in aedibus ipsius: Servus autem, qui hoc resciaverat, cum in Piraeum abiisset piscium CainSa . Sta- .
tim herili stio indicium facit. Sed erat unus in sodalitate ebrius , qui discedere non volebat. Ne igitur inter turbaS Senex Superveniret , capit hoc consilium servulus: occludit foris aedes , et obviam procedit seni , et persuadet et . aedes esse infestas monstris mortuorum. Et cum Danista debitam pecuniam se teret , ait illam arrhaboni datam vicino, cujus do mum Ilius emerit. Sed mox de se=Ῥis adversitori
bus et vicinis rem omnem senex cognoscit, et ira
rus ac inprimis dolens se ad illum modum ludibrio a se)Ῥo fuisse habitum: tandem a superveniente Sodali siti exoratur, ut et Ilio veniam det, et ignoscat Serio. Haec jabula non solum mendose edita est plurimis in locis , quemadmodum et aliae omneS: sed dissipatis etiam versibus, et distractis Scenis , ut saltem in reponendis quibusque in Suum locum operam navasse videri debeamus.
474쪽
XI e culina, sis, foras, mastigia, Qui mihi inter patinas eXhibes argutias. Egredere, herilis pernicies, eX aedibus. Ego pol te ruri, si vivam, ulciscar Probo.EXi, inquam, nidor, e culina. quid lates Pae R A N I O. Quid tibi, malum, hic ante aedis clamitatio 'si' An ruri censes te esse P abscede ab aedibus: Abi rus: abi dierecte; abscede ab janua. Hem, hoccine volebas P i
Nec verisimile loquere, nec Verum, fruteX, Comesse quemquam ut quisquam absentem POD siet.
475쪽
G R U Μ I O. Tu Urbanus vero scurra, deliciae popli, Rus mihi tu objectas P sane Credo, Tranio, Quod te in pistrinum scis actutum tradier. Cis, hercle, paUcas tempestates , Tranio , Augebis ruri numerUm, genus ferratile. Nunc, dum tibi lubet licetque, Pota, Perde rem, Conrumpe herilem filium, adulescentem OP tu
Dies noctesque bibite, Pergraecamini, Amicas emite , liberate , Pascite Parasitos, obsonate Pollucibiliter. Haeccine mandavit tibi, quom peregre hinc iit, Senex pHoccine modo hic rem curatam offendet suam Hoccine boni esse ossicium servi eXistumas, Ut heri sui conrumpat et rem et filium pNam ego illum conruptum duco, quom his factis studet, OUo nemo adaeque Juventute eX omni Attica Antehac est habitus Parcus , nec magis Conti
Is nunc in aliam partem palmam possidet. Virtute id factum tua et magisterio tuo.
Quid tibi, malum, me, aut quid ego agam ,
Claratio 'st pAn rini quaeso non sunt, quos Cures, boves PLubet Potare, amare, SCOrta ducerct.
Mei tergi facio haec, non tui , fiducia.
476쪽
Quam considenter loquituri fue.
Diique omnes perdant, oboluisti allium, Germana inluvies , rusticus , hircus, hara suis,
Νon omnes PossUnt olere tinguenta eXotica, Si tu oles : neque sUPerior aCC Umbere , Neque tam facetis, quam tu vivis, Victibus: Tu tibi istos habeas turtures, PiSCis, aViS. Sine alliato fungi fortianas meaS. Tu fortunatus, ego miser: Patiunda Sunt.
Meum bonum me, te tuum maneat mal m. T R A N I O.
Quasi invidore mihi hoc videre , Grumio , Quia mihi bene est, et tibi male est; dignis-
Detet me amare, et te bubulcitarier: Me victitare pulchre, te miseris modis.
o carnificum cribrum, quod credo fore: Ita te forabunt patibulatum Per Vias Stimulis, si huc reveniat senOX-
477쪽
orationis operam conpendistice , Nisi te mala re magna mactari CUPiS. G R U Μ Ι Ο. Ervom daturin' estis, bubus quoa feram PDate aes, si nou estis. agite Porro, Pergite Quomodo occepistis: bibite, pergraecamini, Este, essercite Vos, saginam caedite. Τ R A N I O. Tace, atqUe rus abi: ego ire in Piraeum volo, In VesPeTham PaTare Piscatum mihi.
Ervom tibi aliquis cras faxo ad villam afferat. Quid est y quid tu me nunc obtuere, furcifer P
Venire qUOd molestum 'st, quam id, quod cupide PetRS. T R A N I O. Molestus ne sis: nUnc jam i Tlas, teque amoVe. Ne tu erres, hercle Praeterhac mihi non facies
Satin' abiit, neque quod dixi, flocci existumati
478쪽
Pro Dii inmortales, obsecro vostram fidem, Facite, huc ut redeat noster quamPrimum SenCX, Triennium qui jam hinc abest; PIiusquam omnia Periere, et aedis, et ager: qui nisi huc redit, ΡaucorUm mensium sunt relictae reliquiae. Nunc rus abibo. nam eccum herilem filiurn Video conruptum hic eX adulescente OPtumo.
ECORDAΤUS multum et diu cogitavi, Argumentaque in Pectus multa institui Ego : atque in meo corde, si est quod mihi cor, Eam rem volutavi, et diu disputavi, Hominem quojus Tei, quando natUS CSt, Similem esse arbitrarer, simulacriamque habere. Id reperi jam eXemPl Um. Novarum aedium esse arbitror similem ego hominem di Quando hic natus est. ei rei argumenta dicam. Atque hoc haud videtur verisimile vobis :At ego id faciam esse ita ut credatis. Profecto ita esse, Ut Praedico, Vero Vincam. Atque hoc vosmetipsi scio, Proinde uti nunc ego esse autumo, qUando Dicta audietis mea, haud aliter id dicetis. Auscultate, argumenta dum dico ad hanc rem :Simul gnarures vos Volo esSe hanC rem mecum. Aedes quom eXtemPlo sunt PaTatae, eXPolitae ,
479쪽
Factae probe, eXam USSim , Laudant fabrum, atque aedis Probant. Inde eXemplum CXPetunt sibi quisque simile,
Atque ubi illo inmigrat nequam homo indili gensqUe Cum pigra familia , inmundus , instrenUUS, Hic jam aedibus vitium additur,' Bonae quom CurantUr malo.
Atque illud saepe fit, tempestas Venit, Confringit tegulas , imbricesque : ibi Dominus indiligens reddere alias nevolt. Venit imber, lavit parietes, PerPtriunt Tigna , putrefacit aer operam fabri: Nequior factus jam est usus aedium: Atque haud est fabri culpa. sed magna Pars Moram hanc induxerunt, si quid nummo SaI-ciri potest, Usque mantant: neque id faciunt, donicum
P ietes ruunt. aedificantur aedes totae denUo. UdCC argumenta ego aedificiis dixi. nunc etiam
Volo Dicere, ut homines aedium esse similes arbitremini. Primum dum parentes fabri liberum sunt, Et fundamentum liberorum subStruunt, . EXtollunt, parant sedulo in firmitatem , Ut et in usum boni, et in speciem Populo Sint: sibique aut materiae ne ParCunt. Nec sumtus sibi sumtui esse ducunt:
480쪽
Expoliunt , docent literas, jura, leges; Sumtu suo et labore nituntur, Ut Alii sibi esse illorum similes eXPCtAnt. Ad legionem quom itant, adminiculum eis da
Tum jam aliquem cognatum SuUm. Eatenus ahelant a fabris. Unum ubi emeritum 'st stipendium, igitur tum Specimen cernitur, quo eveniat aedificatio.
Nam ego ad illud frugi usque et Probus fui, In fabrorum potestate dum fui. Posteaquam inmigravi in ingenium meum, Perdidi operam fabrorum illico oppido. Venit ignavia; ea mihi tempestas fuit, Ea mihi adventu suo grandinem, imbremque attulit ;Haec verecundiam mihi et virtutis modum. Deturbavit, texit detexitque a me illico. Postilla obtigere eam neglegens fui: Continuo pro imbre amor advenit in Cor meram. IS Usque in Pectus permanavit, permadefecit Cor meum . nunc simul res, fides, fama, Virtus,
Decias Ue deseruerunt: ego sum in Usu FaCtus nimio nequior. atque edepol ita Haec tigna humide putent: non videor mihi Sarcire posse aedis meas , qUin totae Perpetuae ruant, quin cum fundamento Perierint, nec quisquam esse aUXilio queat. Cor dolet, quom scio, Ut nunc sum, atque ut fui: Quo neque industrior de juventute erat