장음표시 사용
321쪽
f. a19. Forma regiminis. 3 i5 auctoritatis suae aliundo tenacissimi, negotia politica tractabant, ad quos vel ideo etiam Mosos mandata divina deserebat, eorum potestatem diserte agnoscebat, et eorum postulata sententiae: divinae submittebat, Num. 14, 5, 16, 4. Se q q. 27, 5. 36. 5 - 6. Hinc civitas a Josopho dicitur aristocratica. quia autem proceres jure ferendi loges et exigendi tributa, carebant, ct ΡοΡulus quoque magna auctoritate pollebat,
ut otiam de se utentia rogaretur, et quod non Placebat, non Sine tumultibus reprobaret, atque etiam Proceribus, quae postulabat, proponeret, EX Dd. 19, 7 - 8. 24,3 8. cons. De ut. 29, 9-I4. JOS. 9, 18, I9. 23, 1. S e q q. 24, 2. Seqq. ISam. IO, 24. II, 14 II. Num. 27, I-8.36, 1-9.: CiVitas Hebraeorum a Lovum ann et J. D. Michaelis dicta fuit democratica. Verbo: forma regiminis erat aristocratica per demo , cratiam moderata.
Supremus civitatis Mosaicae rector itaque alius
non erat nisi Deus, cujus pPaesentiam Sacrum taber naculum reserebat. Moses, mediator Deum regem
inter et Hebraeos, rem publicam quidem administrabat , sed proprie erat dux populi ex Aegypto et Ic-gislator, qui finito hoc negotio successorem non habuit. Uinc quoque senatus Io virorum, qui Mosi ad onus regiminis alleviandum, concessus fuit, post obitum ejus desiit. JOSua, non succesSor Mosis, sed bellidux ad occupandam et dividendam regionem Canaan, d signatus fuit; quare et ip5e, hoc negotio
322쪽
confecto, SucceSSOre caruit. Quamquam autem ita constituta fuit civitas Hebraeomin, ut praeter Deum invisibilem regem et ejuS miniStrum Summum saceΓ- dotem, alius non esset totius reipublicae rector: nihilominus Num. II, 9. Ρro noto SumituΓ, Certis temporibus electum Vel Susceptum iri rectorem, qui nomine Usaldi compellatur, liaudquaquam quod non CS-set nisi judex, tenebat enim supremum imperium; Sed quia Us π etiam rectorem, gubernatoriam vel administratorem negotiorum publicorum significat, cons. JOS. 16, 3I. Sam. 8, 2O. Je S. D , 4. I Re g. 3, 9-Hi judices bella quidem indicebant, exercitui imperabant, et pacem concludebant, neque tamen hae e SO-Ia arit praecipua erant eorum negotia; plures enim judices nihil horum praestiterunt, ut Iair, IbZan, Elon, Λbdon, Heli, et Samuel. Erant ergo proprie administratores supremae potestatis, qui jura quidem majestatica exercebant, oi mandata edebant, jure vero serendi leges et exigendi tributa, carebant; hOnoire quidem conspicui, nullo tamen signo externo distincti, nullo commodo fruebantur, nec dignitatem ad posteros transmittebant; sed bonum publicum sine
Proprio emolumento curabant, ut ci Vita S Salva esset, et per eam Fera religio conservaretur, atque Deus solus rex esset in Israel, Iu d. 28, 22 - 25. Nequ3-
quam tamen Omnes hi rectores, toti civitati, sed plures aliquibus duntaxat ' ribubus praeci ant, Archaeo I. Germ. P. II. T. I. g. 22. P. DO -II 2,
323쪽
Deus rex per 16 secula Israelitas ad eam norininam gubernavit, quam eis Exod. 29, 4 - 5. 23 , 2o- 33. Lev. 26, 3 - 46. Deut. 28 -3O., per Mosen annunciaverat, ut nempe rebus prosperis uterentur, Si Deo regi fidem datam servarent; adversis Vero e Onsiictarentur, si cam sallerent. A Josua usque ad Samuolem, id ipsum docet liber Iudicum et 1 Sam. I 8. quum dein forma regiminis in monarchiam mutaretur: electio regis per sortem Deo commissa est, ut providentia divina regem designaret, et rex non esset nisi vicarius Dei regis, ac eadem regiminis divini norma maneret, quae ideo Hebraeis I Sam. 8,
sus inculcata fuit. Quia vero rex Saulus non uSque quaque se Dei vicarium gessit, ejusdem Dei regis audivit decretum, regnum in aliam familiam translatum iri, I Sam. 13, 5-I4. II, I -31. David demum, per SamueIcm prophetam, Dei mandato designatus fuit Uex, ut rursus pateret, Dei rogis esse, sibi substituere vicarium, i Sam. 16, I - I3. Undecim tribus se Davidi regi Judae subjiciunt, quia Deus rex eum vicarium suum designa Vit, 2 Saan. 5,1-3. Cons. 1 Pa Pal. 28 , 4-6, David hanc nov-mam regiminis Dei, religiose secutus, et disertis quoque Verbis professus eSt, I Paral. 28, 7-IO. iatque ejus regnum Prosperum erat, quia omniS POPulus Deo firmitor adhaerebat. Quum Salomo de si co-ret, tumultus Orti sunt. Haec norma Ob Servatur quoque in libris regum et Paralipomenon. Psalmi ci
324쪽
prophetae hanc normam diversis Verbis repetunt, s1 dem erga Deum, et custodiam mandatorum divinorum urgent, atque, nisi Hebraei his Se conformaverint. minantur illas castigationes per exilium, quas iam Moses Deut. 28 , 49. 63 - 65. 29, 17 - 27. attigerat. Hi Iogati Dei regis, qui exilium praedixerunt, etiam promiserunt reditum in patriam, constantiam in religione, tranquillitatem et prosperitatem, independentem rur-Sus the Ocratiam, propagationem cognitionis veri Dei ad omnes gentes, atque ultimam exterminationem gentiS ex regione patria, quae Omnia, prout praedicta erant, ConSecuta sunt. Ita regente Deo vera inter Hebraeos religio conservata, et demum ad alias gentes propagata fuit, uti Gen. I 2, Id. 18, 18. 22, 18'26, 4. 28, 14. PromiSSum fuerat.
325쪽
De regibus eorumque ministris et aliis magistratibus.
In auguratio regum Hebrae Omm nomine unctio nis venit, quia haec erat praecipuus ejus ritus, 2 Sam. 2, 4. 5, 3.; ob SerVata autem legitur duntaxat in regibus primis, Saulo et Davide, atque deinceps in Salomone et Ioas cho, quorum jus ad regnum, impugnari potuisset, I Sam. IO, 24. 25, D, 15. 2 Sam. 2 , 4. 5 , I - 3. I P R V a l. I I , I - 2. 2 B e g. II, 12- 2O. 2 Paral. 23, 1 - 2 l. Beliquis regibus unctio, quam auctor familiae regiae receperat, Sossicere putabatur. In regno Israel reges aliiS quibusdam solennitatibus inaugurabantur, 2 R e g. 9, 13. Unctiones Privatae, quae a prophetis peractae fuisse leguntur, i Beg. I9, IO. a Reg. 9, 3. cons. I Sam. IO, I. 16, 1 - 13. , non erant nisi vaticinia symbolica doadipiscendo regno, nec sine cor Sensu procerum jus ad regnum tribuebant, uti Vaticinia de seditionibus, nullum jus haec crimina Perpetrandi, Conserebant,t Reg. m, 29 - 4O. 12, 2O. 2 Π. g. 8, 1 I - I4. So.
326쪽
aeto f. 223. Unctio regum. lennitates inaugurationis regiae, quae in Bibliis attinguntur, Sunt: I. Rex, militibus stipatus, in locum
publicum, recentiori aevo in templum ductus , a Summo sacerdote ungebatur Oleo Sacro ; quare in regno Israel, ubi oleum hoc deerat, unctio non memoratuΓ, . I Reg. I, 32 34. 2 Rog. II, 12 - 2O. 2 Paral. 23, 1 - 2 i. Hinc rex dicebatur , unctus,
et quia erat vicavius Iellovae et a Joli Ova designatus, etiam n)ῖν a Jelio Va unctus seu inaugu- il
ratuS, nunCUPabatur, I S am. 24, 6. lo. 26, 9. I l. 16. 23. a Sam. IS, 22. 23, 1. PS. 2, 2. 89, 39. Haba L. 3, 12. etc. An Tex quoque gladio cinctus fuerit, ex Ps. 45, 4. non liquet. - ΙI. Diadema capiti aut mitrae regis alligatum, et Sceptrum quoque ei traditumi fuisse videtur, 2 S a m. I , Io. EZech. 21, 26. PS.
conditiones imperii praefiniebantur, atque otiam liber Mosis, ei proponebatur; et rex jurabat, se juxto pactionem, et juxta legem MOSis gubernnturum, II Sam. 1 O . 25. 2 S ct m. 5, 3. I P a P a l. 1i, 3. 2 n e g. 11, I 2. 2 P a x a l. 23, II. C e n s. D e u t. 17, 38. Pro coires vero vicissim spondebant Obedientiam, et scepraestitur OS, quae promiserunt, et hanc sponsionem etiam osculo, sortasse genuum aut pedum, confirmasse videntur, PS. D. I 2. - ΙΝ. In auguratu S magia acum pompa , et sub plausibus et acclamationibus ΡΟ-
que re Sonante, urbem intrabat, et sacrificia ossorebat, quae ad illud jusjurandum pertinuisso Videntur. et domum ad convivium adhibcbantur, I n e g. I. li
327쪽
2. 223. Unctio regum. 32i I. 19, 24. 34. 39. 4O. 2 Reg. II, 12. Io. 2 Paral 5 , II. C O ns. Matth. 2 i , 1 - 1 r. JO h. I 2, 5. Ad Iaetum hunc ut his ingues sum et acclamationes plura scripturae loca alludunt. P S. 47, 2 - 9. 83 , 1 2- 97 ,1. 99, 1. - V. Rex denique in throno consedit, et gratulationes excepit, I nc g. i, 35. 4 - 48. CON12 ne g. 9, 13. ii, I9. - In inaugnra istis Sauli,
quum nec sceptrum, neque diadema, neque thronus adesset, haec non fuisse Obsci Vata, vix OPUS OSt monere. Pleraque quoque omissa fuerunt, si vi Ctis regem
designabat victor , qui ci aliud nomen imΡ0nebat, et dem ab eo, jurejurando firmatam vecti iobat, ac convivium celebrabat, 2 Π e g. 23, 24. 24, I p. 35. 2 Par Al. 56, 4
Vestitus regum erat splendidus, et comitatus amplus et magnificus . E Z E c h. 28 , a 3 - 2 o. 1 R e g4. Vestis erat pannus Xylinia S albus et purpureus
Apoc. 18, i 2. 16. Reges Mediae et Persiae sor coiisi fuisso videntur, F Sth. 6, S. IO. I i. 9 35. Inprimis mitra regum erat, et est quoquo ir Asia Adhuc dum pretiosissima, gDmmis Di umonibu' ornata. Diadema, uti oliam torques ot at millas pretiosa. Pe-gos perputuo gestabant; in Persia cognati quoquc r gis , et alii, quibus reae concesserat, diadema quodpiam gerebant, Est li. 8, 8, i5. Erat autem diade ma , 'l', taenia duos Pollices lata, capiti vel mitrito circumligata, ut frontem et tempora cinge Pot, ct in occipite connec teretur, ortum est cx illo sano . quo
328쪽
32u 2a4. Vestitus xegius, diadema, corona. antiquissimo aDVo CaΡilli, et demum mitrae capiti alligabantur. Color videtur suisSe diversus; regibus Persiae, teste Curtio VI. II., diadema erat purpureum albo distinctum, PS. 89, 4O. 2 Sam. I, IO. 2
EP , quoque usitatae erant, 2 Sam. I 2, 3o. I Paxa l. Io,2. Zach. 6, Il. 14. PS. 2I, 4. Nomen auin tem hoc nonunquam diadema designare videtur, et etiam ornatum eopitis mulieriam, forte illam altam, ex motallo Paratam mitram, Significat, quae in Arch.
Germ. P. I. T. II. tab. IX. nro. 4. et 8. Teprae Suntata. est. An coronae regiae antiquiorcs ejusdem formae fuerint, non ConStat.
Thronus, erat sella, crepidine a tergo, et cubitalibus instructa, tantae altitudinis, ut pedutius scabello, crin, OPUS OSSet,. CurtiuS V. 7. Geri. 41, 4O. P S. II O, i. ΗΘC Latione quoque thronus Salomonis, deauratus et EbOTO OXOYnatus, I Reg. . Io, 18 - 2Ο. 2 PRYal. 9, II., conformatus fuit, nisi i quod crepido e Sset in aliquam rotunditatem flexa, etipenes utrumque cubitale leonis enigies, symbolum irogis, posita e SSet; locatus crat in paVimento sex gradibus elevato, in quorum quolibet ex utraque parteeleonis consistebat ess4gies. - Λnte monarchiam sum mus quoque SacerdoS Sellae altiori insidebat, 1 Sam. a , 9. 4, I 8. - Ccterum thronus, et ipsa quoque Ses sio in throno, Ita =, tropice pro gubernatione et Te-
329쪽
225, Thronu S.IO2, 13. I e S. 47, 1. etc. Thronus regum Hebraeo-Tum , etiam thronus Jellovac appellatur, quia reges Mobvaei vicarii erant Dci regis, 1 Paral. 9, 8- alias tribui ur Deo, non modo ut regi Hebrae OTum, sed ut rectori quoque universorum thronus, Job 23 3. EX Od. 17, 16. de S. 6, 2. I Reg- 22, I9- , qui, ut currias tonitruum, junctus sistitur, Εκ och, , 3. Seqq. 2 Reg. 19, 15. I Paral. l3, 6. PS. 18, 11. Hinc figurae ci=2 2, ΟΡerculo arcae foederis impositae , thronum Dei reprae Sentabant, uti Brca , scabellum throni erat , PS. 99, 35. 132, 7. I Paral. 28, 2. Hae imagines amplificantur, cum coelum dicitur thPotius Dei, et terra scabellum pedum ejus,
J o s. 66, 1. M a it lὶ. 5, 34. 226. Sceptrum. Scoptrum regis Sauli erat jaculum, 1
Sam. I 8, 1 O. 22, 6., ΡPOut et JUStinus L. M. C. s. de antiquiori ae O refert, reges loco Iceptri hastare gestasse. Alias Vero, ut vel ex Iliade patet, Sceptrum
gitudino viri vix brevior, et in superiori extremitate globo ornatris, prout in TuderibuS Persepolitanis cernitur. Hoc sceptrum deauratum, Vel ut Homerus
canit, annulis et claViS aureiS Condo CDPatum, ortum
est ex baculo pastorali, Vel ex baculis, qui ab allis quoquo potentioribuS ad Pompum gestabantur, Gen. 33, 18. Num. 17, 17. PS. 23, 4. Sceptrum tropice pro dignitate regia et pro Tegimine, atque Sceptro in re etiam pro justa gubernatione venit, Gen. 40, Io.
330쪽
Mensa regia in Asia luxu exorbitat. Permultiministri ex coquinaria regis aluntur ; hinc venit illa
alimentorum multitudo , quae I Reg. 4, 22 - 23. quo iidie consumta fuisse refertur. Vasa pleraque Sunt, , et erant etiam Olim auΓea, I Γι e g. IO. 2I., PraeSer tim in conviviis, quae frequentia sunt. In his adsunt imusici, ct saltatΓices, quae 2 Sam. I9, 35. non memorantur. De his Omnibus , Vel pluribus paucioribusvo pro ratione adjunCtorum, cogitandum est, ubi leguntur e OnVi ia regia, Gen. 4O, 2O. Dan. 5, I. Matth. 22, I. Seqq. Marc. 6, 21. Mulieres non nisi Babylone conviviis regiis interorant, et in Persiai aderat regina, donec viri vino incalescerent, Curtius V. 5. Hero do t. I. I99. Dari. 5, 2. 3. 23-ESth. I, 9. 5, 4. 8, 7, i. CCteTum Hebraei, quorum rex orat Deus, majoribuS se Stis, ex sacrificiis, eucharisticis ad tabel naculum vel Jerosolymis convivia linstituentes, a Deo rege suo de allatis donis convivici excipiebantur; quare sanguis ad pedem altaris e Tun. debatur, et praecipuae quaepiam partes in altarii
Beges in Oriente raro oonspiciuntur, neque sa cilis est ad eos accessus, qui apud Persas illis, quvocati non erant, suli poena capitis Interdictus erat