장음표시 사용
291쪽
197. Ies.Ap. et Sae.Seripi. non Pot. Sensu Propr. etc. 285sistere non potuit, et a medicis quoque ejus aevi pcr- multis , optimo successu impugnabatur. Denique ΟΡ- pugnatio hujus opinionis in illis regionibus, in quibus adhuc vigebat, ut hi eruditi arbitrantur, Vix quidquam profuisset, aut saltem Jesum et Apostolos in prolixas disputationes inFolvisset, Mi a praedicatione Evangelii avocasset. Expositis jam argumentis pro utraque sententia , eligat quisque , quod sibi probabilius videtur.
g. 198. Probatica piscina Ierosolymis.
Piscina επι τη προ 3χτhni, Seu receptaculum aquarnm Bothes da, Joh. 5, 2., balneum erat. Ita Babbinis et Paraphrastae Ecclesiastis et Mia2 2 sunt balnea, ac est balneato P.
Nomen Bethos da sic enim legendum est)-π2,
domus gratiae, balneo Salutari apprime congruit, quod etiam indicant non tantum coeci, claudi et aridi, qui ibi congregabantur, sed etiam quinque porticus, quae, ad recipiendos nempe aegrotos, ExStΓucta oerant. Ita explicatur quoque in Phoschito et a Suida. - De hoc balneo narratur JOh. 5, 2 - 4. 6 7., angelum Domini, Secundum tempus descendisse, et turbasse aquam, ac eum, qui primus descendit. sanatum fuisse, quacunque infirmitate laborasset. Descensio quidem angeli, et sanatio primi in aquam descendentis, in quibusdam manuscriptis Graecis et L tinis, et in Versione quoque Armenica deest, et in quibusdam Graecis codicibus jam obelo, jam asterisco notata, ideoque suspecta e6ti si autem tota narratio
292쪽
286 2. 198. Probatica piscina Ierosolymis
ost genuina: balneum erat Vel animale, pluribus morbis salutare, in quod Sanguis Victimarum ex templopor moatum Subterraneum defluebat, quo aqua, Praesertim diebus festis, quibus quam plurimae Victimae mactabantur, turbata fermentabat; Vel potius erat
balneum minerale, Vim Salutarem recipiens ex coeno
fundi ,. quod salibus metallicis, sulphure forsan, alumine aut nitro impraegnatum erat, quibus aqua, quum Certis temporibus calore subterraneo, Vel imbribus tu baretur, miscebatur, jam illis aegrotis prodesset, qui, antequam particulae metallicae rursus subsedissent, in aquam descendebant. Id quodam modo Eusebius in Onomastico sub Voce βε Θα confirmat; nam refert, suo a sevo fuisse illo loco duo fere contigua aquarum receptacula, quae nonniSi tempore pluviarum aquas habebant, easque in altero fuisse rubro colore inlaetas, quod tandum arguit particulis minoralibus impraegnatum. C f. R i c h t o P D i s s. Medi c. t h o o l. do balneo animali P. I O7. 1775. Goetting. et Me ad. Medi C. Sacr. C. 8. Angeli descensio, et sanatio primi descendentis, Venit ex opinione hominum, quam Johanne S c. 5 , 4 - 6., quin judicium suum interponeret, attulit, ut re SPOnsum aegroti Versu 7. intelligeretur.
Paralysis in N. F. memorata, non est ex usu loquendi recentiorum medicorum, explicanda; antiquionim, ut Bicliter Diss. Μed. The Ol. p. 73. Seqq. , demonstravit, Plures hoc nomine infirmitates complexi
293쪽
87 . I99. De paralyticis. sunt, nempe I. aΡΟΡ lex iam, seu paralysim totum eorpus assicientem; II. hemiplegiam, quae unius tantum lateris Vires resolvit; III. para plegiam, quae impotentiam motus parit in partibus sub cervice
positis; IV. catalepsim, quae ex contractionΟ musculorum Vel totius corΡOris Vel paTtiS, C. g. manus, OI itur, et periculo mortis minime caret; hoc morbo sit, ut , e. gr. manuS non ΡοSSit extendi, VeΙ extensa non possit Petrahi, et Simul minuatur, et quasi arescat; quare ab Hebraeis dicitur manus arida, i Beg. 13, 4 - 6. Za Ch. II, 17. Matth. 12, Io- 13. JOh. 5, 3.; denique V. tetanum, morbum terribilem, in oriente frequentiorem, qui ex noctuv-nis res rigerationibuS oritur; artus nempe quicunque,e. gr. manuS, fit immobilis, et jam introrsum, jam retrorsum flectitur, ut aegrotus homini in quaestione
tort0, βασανιζομεν* , similis sit, et eosdem sere do
Morbidus sanguinis fluxus mulierum, Matib. 9, sto. litare. 5, 25. Luc. 8, 43., est satis notus; id modo monendum, ipsos medieos fateri, eum difficulter Sanari, Μ arc. 5, u6.
Iudas Iscariotes Vir ex Harioth, Jos. 15. 25. Je T. 48, 41. Amos 2, 2.3 Matth. e. 27, 5. απηγξατο, .u Ρundit se, ast Act. Ap. I, 18.
294쪽
9. 2oO. De morte Iudas. τα σπλαγχm αυτ s , P r o n u s factus crepuit modius, et effusa sunt omnia viscera ejus. Ex hac locorum pugna Variae ortae Sunt eruditorum sontentiae; ast Petrus in oratione Aet. ΑΡ. I, 18., factum, aliunde vulgatisSimum, narrare noluit, Sed quaedam adjuncta attingere satius duxit, ita ut Judas suspenSus, Vel rupto, vel abScisso demum, cum se peliendus esset, fune, delapsus, cropuerit medius. Haec simplicissima locorum conciliatio Omnibus aliis, a longe petitis conjecturis, longe praeserenda est.
g. 2o I. Coecitas magi Bar Jesu.
Bar Iesus magus vel Elymas, a , a Paulo Act.
ΑΡost. I 3. 6-12. ΡercuSSUS eSt coecitate, quae proprio nomine nuncupatur nebula ot caligo oculorum, vel hebes oculorum acies, ut non videatur nisi quasi per nebulam; est nempe macula vel cuticula in oculo, quae visum obscurat; hinc et σκοτος dicitur. Facito Sanatur, et temporis progressu sine medicamento dissolvitur; quare Paulus addit: non videns solem usque ad temΡus.
g. 2o2. Morbus Herodis Aggrippae .
Morbum Herodis Agrippae, LucaS Aet. Ap. I 2, 23. , et Iosephus Archaeol. L. XIX. 8, 2. , poenae divinae deputant, quod acclamationem, qua deus Salutabatur, non declinavit. Josephus morbum in intestinis haesisse refert , sed superstitiosa et incredibilia interponit; Lucas vero medicus. morbum accuratiuis
295쪽
g. 2oa. Morbus Herodis Agrippae. 289
definiens dicit, regem a vermibus, qui in Oriente Sunt frequens intestinorum malum, sonsumtum suisse; quinto demum die defunctum esse, addit Iosephus.
LIebraei vitam spectabant tanquam iter vel peregrinationem per hiinc mundum, et mortem tanquam exceptionem in hospitio apud parentes et majores desunctos, Gen. 25, 8. 35, 29. 37, 35- Jes. 47. 1. 9- 49, 33. PS. 39, 13. cons. Ηebr. II, 13 15. Eccl. I 2, 7. Hospitium apud Deum duntaxat Hagg. 2, 23. et Eccl. 12, 9. Occurrit. Hinc domorte usitatae erant phraseS: excipi apud populos suos, 'pN , N u m. 2O, 24. 26. Deu t. 32, 5O-, A 2 Von ire ad Ρatres suos Gen. II, 15. , a quo SeΡultur , Gen. II, 35. 25, 8 - 9. 35, 29- 37, 35. 49, 29 Jer. 8, 2. 25, 33. diserte distinguitur; dicebatur porro, uti nunc ab Arabibus, ire,
296쪽
tur quoque e X SΡi T ar e, , atque etiam : non e St, A, Gen. 42, 13- N um. 2o, 3. 29. Jer. 3I, I 5.2 Sana. 7, 12. I Reg. 2, IO. II, 43. 2 Reg. 2I, I 8. PS. 37, 1 O. 36. 39, 14. Ira, I 6. Matth. 9, 24. 27, I 5. JOlὶ. II, II - I4. M aTC. I 5, 37. I Thess. 4, 13. Hujusmodi euphemias mortis, censent permulti quoque esse illas dictiones, quae Gen. 5, 24. Eccles. 44, 15. Sa P. 4, IO. Hebr. II, 5,, 2 Reg. 2, 12. leguntur. - ΗRudquaquam autem perpetuo mortem adeo amicam intuebantur, Sed persaepe etiam terribilem inimicum exhorrescebant, quem TePTaesentabant Venatorem, Stimulo Seu jaculo, κεντρον,
retibus, et laqueis Σ' Ω, nan ' In, nu - , axmatum, quibus homines
captos intersietat, u Sam. 22, 6. P S. 18, 6-7. 116, 3. I COV. II, 55 -56. Poetae mortem,
finxerunt regem terribilem Orci, dederuntque ei palatium Subterraneum, , in quo omnibus defunctis, regibus, heroibus et militibus dominetur. Hic locus quoquo nomine-ὰι πυλαι που
, Venit, JOb- 38, 16. PS. 9, 14-49, 5. IOI, 18. Je S. 38, 18. Matth. 16, 18.; id nos diceremus aulam regiam mortiS, cons. 2 Sam. 15, 2. Dan. 3, 49. Do fluviis quoque Orci mentio sit Ps. 18, 5. Eo entiores Hebraei, literae justo auctius inhaerentes, et haec ad Verbum interpretantes, angelum alique in inortis, ni tyn commonti sunt, nempe
297쪽
g. ara. De morte. 29i ipsum diabolum, Supremum malorum spirituum dominum, qui alias Sammael, Aschmedat, i. e. , o πειραζων,
ναθου εχ, dicitur. Hunc putabant aecusatorem hominum apud Deum, a quo mortem eorum ΡOStulet, Iudae 9., et demum aegrotis appareat, et guttam veneni instillet, qua degustata moriantur, cons. Joh. 14, 3O. Hebr. 2, 14. Hinc descendunt phrases: mortem gustare, calicem mortis bibere, quae Syris quoque et Arabibus et Persis usitatae sunt, Matth. 16, 28. Marc. 9, 1. Lu o. 9, 27. J ob, 3, 32. H e b r. 2 , 9
Mortuo oculos claudebant filii vel amici, Gem 46, 4. Tob. 14, 14. CadaVeP, oesa , m , lavabatur, A c t. A p. 9 , 37., et porro ad sepulturam praeparabatur , atque nisi mox sepultum fuerit, in coenaculum ὐπερωον , deponebatur, 2 Heg. 4, 21. Ac t. Ap. 9, 37. Compositio
cadaveris non omni aevo eadem suit, et pro diversitate quoque gentium Variabat. - Aegyptii caJaver, pro ratione divitiarum, triplici modo condiebant, quovum primus in funeribus Jacobi et Iosephi obtinuit, et ultra 2ooo 1l. requirebat. Gen. 5O, 2. 24. Herodotus II. 86 - 88. refert, sacerdotem quempiam medicum designasse in latere defuncti sinistro in acostas loeum, qui Secandus cSSet, atque alium secuisse, et mox Summa celeritate ausugiSSe, atque, ut pro sanatorem funeris, ab omnibus praesentibus suisse
298쪽
292. l. 2o4. CompoSitio cadaveris. lapidibus impetitum. Demum reliqui sacerdotes meis diei, exemtis intestinis, corpus aqua lavabant, vinodaetylorum perluebant, atque mumia seu bitumine, myrrha, casia et nitro condiebant. Cerebrum ferro adunco per nasum eximebatur, et cranium mox dictis aromatibus complebatur. Demum totum corpus p Ol-
lingebatur, Sindone involvebatur, quodlibet autem membrum singillatim longissimis fasciis illigabatur. Haec conditio cadaveris 3o vel 4o diebus absolvebatur, Gen. 5o, a. Alii duo condiendi modi, qui paucis perficiebantur, ad nos non pertinent. Conditum
eadaver in loculum Seu ciStam, ex lignis sycomori paratam , quae exterius sere formam hominis referebat, imponebatur, et nonnunquam Per Secula supra te ram, domi suae, erectum et Parieti acclinatum, asseris vabatur, Exod. I 3, 19. cons. Gen. 5O, 24- 25. Jos. 24, 32. ΑΓ cliae Ol. Germ. P. I. T. ΙΙ. tab. X. nro. 1. - Hebraei recenti OTeS Cadaver in sindonom. et caput in sudarium inVOlvebant, et multis fasciis ligabant. Joh. II, 44. Haec omnia Vocabantur ΟΘονια. Imponebant quoque aromata, PraeSertim myrrham et
aloe sev xylaloe, quod ex Arabia advehebatur. Hoc dicebatur ενταφιχζειν , et a proΡinquis et amicis peragebatur, Matth. 16, 1. 26, 6 -- 27, 15.50. Joh. 19, 39 - 4O- 2O, 7. II, M. Mar C. I 4, 8.
Αct. Ap. 9, 37. Antiquiores Hebraei eadem quidem Observasse videntur, testimoniis tamen comprobari nequit.
299쪽
Etsi sun cra diversis gentibus fuerunt diversissima , Omnibus tamen ignominiosum erat, funere consuetuo priVari, aut a canibus, avibus et seris devorari; hinc heroes adversariis in praelio hoc dedecus minabantur , et ipsi quoque prophetae clades repraeSentant tanquam convivia, quae Deus avibus et seris de cadaveribus hominum occisorum praeparet, I Sam. 37, 44 - 46. 31, 8 - 13. 2 Sam. 4, I S. 2I, 9 - , O. I Reg. 14, 11 - 14. Jor. 7, 33. 8, 2, 16, 4-34, 2O. E Z c ch. 29, 5. 32 , 4. 39, ΦΙ - ΣΟ. Ps. 63, II. 79, 2 -3. Je S. ι4, 19. 21, 18. etc. - Patriarchae mortuos, aliquot post mortem diebus, sepeliebant Gen. 23, 2 - 4. 25, 9. 35, 29. Posteri eorum in Aegypto, sepulturam diutius distulisse videntur. Hine Moses immunditiem, per cadaVera Contractam, usquoad septem dies extendit, ut hoc incommodo ad coleriorem humationem cogeret. Ast posteriori aΟVO, exemplo Persarum inducti, mortuos mox post obitum humabant, Ac t. Ap. 5, 6. io. Funus Tabithae, Ac t. Ap. ', 37., dilatum suit, quia Petrus accerse batur. - Funus et ipsam etiam depositionem in sepulcrum, curabant filii, propinqui et amici, aut servi, Gen. 23, 19. 25, 9. 35, 29-48, p. Num. 2o, 28. I Reg. 13, 3o. 2 Reg. 23, 3O. I Ma Cl. 2, 7Ο Tob. I 4, 16. Ma Y c. 6, 29. Matth. 27, 59 - 6o
Locutus Seu cista, i , excepta Aegypto et Babylone, usitata non erat, sed cadaver sindone involutum
et fasciis ligatum, seretro, nud, IUD, De ut. A,
i I. , imponeb3tur, et a quatu aut sex propinquis ad
300쪽
sepulcrum portabatur, qui aetate Christi, ut rinno Judaoi portitores funeris, properasse videntur, L v c. , 14, Lugentes feretrum comitabantur cum lessu, ad quem solenniorem reddendum conductae erant praeficae et musici, G e n. 5O, 7- II. 2 Sam. 3, i5I - 32. Amos 5, 16. Matth. 9, 23, II, II. Magnates, qui rebus bene gestis favorem populi me-Tuerant , quam plurimorum comitatu honorabantur, Gen. 5O, 7. I 4. 1 Sam. 25, I. 2 Pa Val. 32, 33. 1 Reg. 14, 13. Recentiori aevo, sepelire mortuum, summae pietati deputabatur, Tob. I , 12 - I9. 2 , 4-8. 4, II - Ι 8. 12, I 2 - I3. ECCl. 7, 3I. Ac t. Ap. 8, 2.
bes, oppida et Ρagos Sita erant, Je . I 4, 18. Ec Cl. I 2, 5. Luc. 7, 12. JOh. II, 32. Matth. 8, 28. Id quidsm lex Mosaica de immunditie , requirebat, apud
alias tamen gentes non minus usitatum erat, et adhuc-
dum in Oriente observatur, ubi nonnisi regibus et aliis personis bene meritis sepulcrum in urbe conco-ditur cons. I Sam. 28, 3. 2 Reg. 2I, 18. 2 Pa-Tal. 16, 14. 24, I 6. Begum Hebraeorum sepulcra erant in monte Zion, 2 Paral. 21, 2 . 24, 25. 23,
27. 2 n e g. 14, 2 o. Alioquin IIcbraci sepulcra sub arboribus Londosis et in hortis adamabant, Gen. 23, 17. 35, 8. I Sam. 3I, IS. 2 Reg. 2I, I 8. 26. 23, 16. JOb. 19, 41. Ouum ejusmodi loca non essent communia , etiam sepulcra fere omnia familiis certis pro-