장음표시 사용
301쪽
. 2O6. Situs sepulcrorum. pria erant, G e n. 23, 4 - 2o. 5O, 13. J u d. 8, 3O. 16, 3I. 2 Sam. I, 32. OccurrHnt tamen quaepiam communia, 2 R e g. 23 , 6. J e r. 26, 23. , aut certo generi hominum destinata, Matth. 27, 7. Humatio in sepulcro paterno singularis honos; eo autem excludi, ignominiosum reputabatur; hinc corpora hostium jam tradebantur familiae, jam, etiam petita, denegabantur, Gen. 49, 29. 5o, 13. 25. Jud. 3, 3O. 33, 2. I 6, 21. 31. 2 Sam. 2, 13. 22. 12, 2I. I9, 37 -38- 2 Heg. 9, 28. J er. 2 6, 23. Hic honor quoque leprosis negabatur, a P a Pal. 26, 23. EXOSi quoque reges Sepultura regia Privabantur a Paral. 2I, 2O. 24, 25. 28, 27. Hinc Alias anmotari solet, desunctum ultimos honores et locum insepulcro paterno obtinuisse, I Reg. II, M. I 4, 31. 15, 8. etc. Summum dedecus erat, sepultura asini, i. e., sine luctu clandestina, JO T. 22, 16 - I9. 36, 3O.
Plebs mortuos dubio procul in terram dosodiebat, quod nune in oriente geheratim obtinet; at potentiores habebant specus Seu CryptaS Subterrane 38,
jam communi nomine Sepulcrorum d='ra , ταφος, laνη μειον , GeΠ- 23- P . 28, 3O. Matth. 23, 27. 29. 27, 52 - 53. Occurrit tamen PS. Idi, r.etiam nomen bireta. Hae specus partim jam aderant,
partim recenter essOSSae, aut saxis exciSae erant, Gen. 23, 2. Seqq. JOS. IO, 27. Je S. 22, 16. 2 Reg. I3, 21.
302쪽
pulcra in Syria, Palaestina et Aegypto quam plurima
supersunt, quorum pulcerrima Sunt ad plagam septemtrionalem Ierosolymorum, dicta regia, opus sorte IIc- Ionae reginae Assyriae, aut Herodum. Joseph. de D. J. V. 4, 2. P. 843., haec sepulcra per gradus descenditur, et pleraque constant duobus, aliqua tribus, imo et septem cubiculis. In parietibus foramina excavata sunt, in quae cadaVera immittebantur, saepe autem nonnisi humi deposita fuisse videntur. Cubilia postrema Saepe sunt profundiora, in quae rursus per gradus descenditur , 2 Paral. 32, 33. PS. 88, 7. J e S. 14,
15. Janua foribus lapideis, vel grandi lapide acclinato claudebatur, PS. 5, IO. Joh. II, 38. 2O, 5-II. Matth. 28, 2. Marc. 16, 3 - 4. Hae lares, et etiam superficies sepulcrorum, nisi aliunde facile BgnOSCerentur, quotannis mense ultimo seu Adar dealbabantur, ne proficiscentes ad festum paschatis Jerosolyma, accederent et contaminarentur, Matth. 23, 27. L v c. II, 44. In Aegypto supersunt rudera magnificcntissimorum Sepulcrorum, unde desumta sunt, quae Iob. 3, I 4. II, 2. leguntur.
2ο8. Mortuis in sepulcro adjecta.
Plures antiquae gentes mortuis Sepeliendis au- Tum, argentum, Vel alias res pretiosas addebant; ast Hebraei haec, quae mortuis nihil prosunt, pro Vivis, quibus utilia sunt, retinebant, et mortuis non Committobant nisi sorte arma, quibus in vita usi erant,
EZech. 32, 27. , set regibus insignia regia, quae Ηexodus, aperto sepulcro Davidis, invenit. Si Joh.
303쪽
3. 2O8. Mortuis in sepulcro adjecta. 2' Hyrcanus, ut Josephus Areli. XVI. 1, 11. de B. I. et nerrat, thesaurum in sepulcro Davidis reperit, profecto non erat nisi thesaurus templi, qui aetate Antiochi Epiphanis, in hunc locum reconditus fuerit.
S. 2o9. Monumenta Sepulcralia.
Monumenta Sepulcralia, quae μνη ιειον, dicuntur, ab Abrahamo usque in aetatem Christi, occurrunt, Gen. I9, 26. 35. 2O. 2 Π. g. 23, 16 17. I Macc. 23, 25 - 3O. Matth. 23, 29. Arabes antiqui congerebant super Sepulerum acervum lapidum, Job ai, 22., qui autem Hebraeis erat Symbolum Iapidationis et summae ignominiae, J o S. 7, 26.8, 27. 29. 2 Sam. I 8, II. ProgreSSu temporis soli-gcbatur lapis unicus major, qui demum quoque exscindebatur, et inscriptione ornabatur. Hi lapides sepulcrales sunt perantiqui, et in oriente adhucdum
usitati. Aegyptii vero illos lapidum cumuIos demum in pyramides semper altiores, et tandem in altissimos
quasi montes lapideos exstruxerunt. Alia antiqua monumenta , in formam magnarum columnarum vel minorum obeliscorum constructa, adhucdum in Syria Cernuntur. NOStro aevo Orientales Super scpulcris sanctorum Mohammedanorum, parVas addiculas, quatuor columnis innixas , et sornice contectas, exStru in ,
et magnates, qui favorem populi aucupantur, eas reparari curant, ut Pharisaei aetate Christi, monumen-- prophetarum exornabant, Matth. 23, 19. Monumentum Maccabaeorum in Modelm, describitur 1 Maec. is, 27, , lapidibus quadris alte aedificatum; an-
304쪽
a98 g. 2o'. Monumenta sepulcralia. te ipsum erant 7 pyramidos, et in circuitu pIures columnae , quibus transVersi grandes dapides incumbebant; dolineatio alicujus partis Cernitur in nummis,
si ex his quaepiam similitudo cum monumentis sanctovum Mohammedanorum elucet.
Combustio mortuorum, antiquis Hebraeis Summma evat ignominia, quae nonnisi quibusdam, ultimo supplicio affectis, contigit, Gen. 38, 25, Num. 2o,14. 2I, 9. Saulus, a Philistaeis in moenibus Bois chan suspensus, ab incolis Iabescit Giload depositus, et Concrematus fuit, ne porro ignominiose tractari pos-Set, I Sam. 3Iν 12. Annis Ido autem post Saulum, bonoris Caussa, Cum multis aromatibus combustus fuisse memoratur rex Asa, quod tamen nequaquam ut Titus aliquis novus narratur, ut omnino paulisper antiquior esso videatur. Abhinc combustio summae amplitudini deputabatur, ut regibus dedecus esset, si non concremarentur a Parat. 16, I 4. 2I, 19. 29 Amos 6, Io. Je S. IO, 32 33. 33, I 2. Jer. 31, 1434, , 5. Post exilium autem Iudaei hunc ritum abominati sunt, ideoque I Lalmudici adducta scripturae Ioca. interpretatione perVertunt, ac si duntaxat aromata incensa fuissent.
Luctus orientalium erat vehemens, et quantum ex collatione scriptorum antiquorum cum recentioribus itinerum historiis colligere licet, nunc maxima ex
305쪽
parte adhuc dum idem est. Quamprimum nempe aliquis moritur, sexus foemininus familiae, alta VOee tristem lessum, quamdiu pectus uno halitu suffert, insonat, et singultu intimo sinit; post aliquod temporis spatium eundem repetit, et ita continuat per octi-duum, ut unoquoque die Parius et mitius sonet. DO- nec autem lanus domo esseratur, sedent foeminae Propinquae in cubiculo quopiam humi in orbem ; uxor, out silia, vel propinqua desuncti, centrum occupat, et quaelibet strophium manu tenet. Adsunt et ade-
Tant olim praeficae, ni app , quae laudes defuncti
carmine lugubri canunt; facto autem a sedente in medio, Signo, Subsistunt, et reliquae Surgentes, et Strophia con Olventes, discurrunt quasi furibundae, Sedens Voro in medio, fixa manet, caesariem sibi evellens, et faciem, brachia et pectus unguibus dilanians, C O n L G en. 5O, 3. Num. ΣΟ, 29. De ut, 34, 8. 1Sam. 3I, i 3. EccΓes. 22, 13. Judith 16, 29. Addebantur olim etiam musici et cantores, =rla , Λm o S 5, 16. J e T. 9, II. I9, 16. 48, 36. Ma illi. 9, 23. Luc. 7, 32. Hae lamentationes, quae ,
et , τοῦ dicebantur, inchoabant plerumque : hol
hoi fratori vol: hoi hoi sorori vel, si defunctus erat rex: hoi hoi majestast 1 Reg. 73, 29-3o a Par al. 35, 25. 2 S am. I, I p. 3, 33. J er. 34, 5. EZ o ch. 5, 1i. Viri quidem hodie dum plexumque moderatiores Sunt, non desunt tamen, nec defuerunt Olim exempla majoris vehementiae , 2 Sam. 3, 11 - 12. I9, 4. EZech. 4, 1. 6. 22. Mulieres post humationem quoque sepulcrum adibant, mor-
306쪽
tuum deploraturae, I Oh. II, 31. - Signa luctus erant multiplicia, prae ceteris autem usitata erat Iaceratio vestis interioris, vel exterioris, vel utriusque, antrorsum a collo uSque ad cingulum, prout adhuc In Persia moris est, Gen. 37, 34. J u d. II, 35. 2 Sam. I, 2. 3, 31. 13, 3. 2 Reg. 5, 7 - 8. 6,
3O. 14, 1. Hinc descendit nomen vestis lugubris po,
R D, scidit, Iaceravit: Hebraei in luctu in- Cedebant discalceati et aperto capite; mentum VeSte exteriori velabant, capillos et harbam sibi evellebant vel abscindebant, aut in ordinem redigere negligebant. Interdictum autem erat, De ut. 14, I. 2., Su
Percilia detonderc. Intermittebant denique uncti nem capitis, balnea et colloquia cum hominibus, et pulvores aut cineres in caput, Ve1 Versus coelum spargebant, vel cineribus incubabant, Job I, 2O. 2, 12. L ct Vit. Io, 6. 13 , 45. 2I , IO. 2 S am. I, 2 - 4. 14, 2. 13, 39. 15, 3ο, 19, 4- Je S. 3, 7. 6. 15, 2-3. 2O, I 2. 47, 4. Jer. 6, 26. etc. Manus complodebant, vel eas Versus coelum jactabant, pectus Vel femur percutiebant, pede Supplodebant, 2 Sam. I3, 19., Jer. S, I9. 3I, 19. EZech. 6, II. 2I, 12. ESth. 4, 1. 3. Faciem unguibus laniabant. etsi id LOV. I9, 28. De ut. I 4, 1 - 2. interdictum fuit, Jeri 16, 4 - 6. 41, 5. Jejunabant, Vino abstinebant, aut epulas eVitabant, a Sam. I, II - I 2. 3, 36 37. 12, 16. Jer. 25, 34. Ad moItuos insigniores carmina lugubria seu Iessus componebantur, a S a m. 3 ,33 - 11, 2 Paral. 34, 25, - Post humationem
307쪽
tuebant, quod dicitur di , , panis dolo-xum, et z Pnon Dra , calix consolationis, 2
Sam. 3, 35. Jer. 16, 4. 7. HOS. 9, 4. EZech. 24, 16 - 17. Aetate Christi vero, teste Iosepho, ipse
Iugens convivium instituebat. - Mortuos lugebant Propinqui per octiauum, reges Vero et alios insignio-xes totus populus luctu 3o plerumque dierum PrOSequebatur, Gen. 5O, 4. I Sam. 25, I. I Ma CC. a 3 , 26.
Luetus Graecorum , de quo Paulus 1 Thess. 4, 13. loquitur, ut plurimum eum luetu orientalium conveniebat ; erat tamen paulo vehementior, cujus stultitia ridetur a Luciano de lue tu; nam inter eetera desuncto eAprobrabant, quod cum illis non manserit, et diis quoque imprecabantur , et alia his similia.
Signa luctus non modo de mortuis edebantur, sed etiam de ingruentibus quibuscunque calamitatibus, uti de sterilitate , fame , incursione hostium , cladibus et depopulationibus , in quas Prophetae carmina lugubvia edebant, EZech. 26, I - I8. 27, 1- 36. 27, 3O. .qq- 3O, 2- seqq. 32, 2 32. Amos 5, I. S eqq. Ita DaVid fugitivus a rebolle filio, nudipes, et Velato sapite incedebat, quod
exemplum omnes Sequaces imitabantur, a Sam. I5,3o. cf. I Sam. 4, 12, J. s. 7, 6. I Reg. 2I, 27. 2Reg. 19, I. Je S. 15, 2- λ 6, 2 3. 22, I 2. 61, 3.
308쪽
3οet g. 212. Aliae caussae luctus.1 2. Nahum 2, p. etc. Inprimis Iaceratio Vestis, audita blasphemia, consueta erat, qua occasione ipse quoque Summus Sacerdos VeStem lacerabat, I Maec. II , II. Matth. 26, 25.; nam lex Lev. io, 6. ipsiduntaxat de mortuo signa luctus interdixit, quibus contaminatus fuisset. Dies quoque jejunii erant dios Iuctus, uti alias jejunium luctui jungebatur, 1 Reg. 2I, II. Jon. 3, 5 - 7. IMace. 3, 47. quaecunque autem esset Iuctus caussa, nunquam omnia illa signa, sed jam haec, jam illa edebantur.
309쪽
Quum posteri Jacobi in Aegypto augerentur, conservarunt imperium patriarchale, quale nomadibus esse solet. Vulibet paterfamilias potestatem paternam exercebat in suos domesticos; quaelibet tribus,
22, parebat principi suo, qui primi-
tus quidem erat primogenitus auctoriS tribus; progresSu Vero temporiS electus fuisse Videtur. Aucto populo plures patresfamilias quempiam ex cognatis insigniorem, primatem elegerunt, Vel tacito con- Sensu SuSΡeXerunt, ejusque monitis Parebant. Hujusmodi familiarum societates dicebatur I 'IN ,
310쪽
3ο4 g. 213. Imperium patriarchale. Iud. 6, 15., etSi numerus fuit Varius, Num. 26, 3 - 5o. Praefecti harum familiarum dicebantur
Num. I, I 6. IO, 4. , et suberant principibus tribuum,
mores populi veniunt communi nomine , senes seu Senatore S, et capita tri: .
buum, atquc regimine paterno juxta dictamen rationis, et juxta jus consuetudine introductum, gubernabant tribus et familias, bonum commune curantes; ceteTaenim patresfamilias sibi vendicabant. Quum vero principes tribuum primum quidem genealogiaS quoque scribe- Pent, et paulo post notarios sibi adsciscerent: hi progressu temporis tantam auctoritatem nacti sunt, ut tot ipsi, sub nomine , in partem regiminis, Venirent, Exod. 5, 14 - I5. 19. Ab his magistra tibus Hebraei in Aegypto regebantur, nec reges Am gypti hunc ordinem immutaIunt, Exod. A, I 6. 5, I.
S. 2 i5. Le X fundamentalis rei publicae
quum posteri Abratiami, Isaaci et Iacobi, ad
veram religionem conservandam destinati essent . Gen. 18, 16 - 2o. cons. Gen. II, 9-14. et l12, 3, 22, 18. 26. 28, 14.: jam nunc numerosi OPOS, inter gentes idololatriae deditas degere non Potuerunt, quin et ipsi omnes hac tuo inficerentur, Sed singulari regione concludendi erant, quam, ut tanta nopia hominum alimenta reperiret, non more non a-