장음표시 사용
561쪽
g. 4o5. Effigies deorum. 555S. 4o5. Effigies deorum.
Duplicis generis occurrunt in Bibliis simulacra, alia Jellovae, et alia duorum, quae praesertim in historia regni Israel et Reg. 1Ο, 29. IS, 2. II. 14, 24Sedulo distinguuntur; utraque tamen erant Hebraeis intor dicta, quia etiam simulacris Jellovae, Vis quaepiam et ossicacia inesse credebatur EX Od. 32, 4. De ut. I 3, 2 . 4, i 2-2o. - Simulacra Jellovae erant: Ι. Vitulus, Exod. 52,4 ., et vituli duo, a Ieroboam Oin urbibus Bethel et Dan positi, uti in Aegypto duo colobi toros tauri vivi colebantur: Apis Memphi, et Mnevis Heliopoli; ast Ieroboam nonnisi effigies statuit. Hi vii ii dicuntur quidem aurei, ast non alio Sen SU, quam quo mensa et altare dicitur aureum, i. e., auro Obductum. ΙΙ. Gideonis Ephod, ; nam idolorum eversOD Gideon, prosecto idolum non ΡοSuit, Jud. 6, 25 3. 8, 24-27. Neque Vesti S fuit sacerdotalis hujus nominis, quae ex auro confici non potuit; sed simulacrum in hujusmodi Veste sculptum, et auro Obdu tum , t uti vox π 2A, etiam Jesaiae 3o, 22. de Obductione auri usurpatur. ΙΙΙ. Simulacrum Michae in monte Ephraim, argento obductum, quod dis ortis verbis Jeho vae tribuitur, Jud. II, 3 IS. I 8, 3 6. II I. Idola proprio sic dicta, diversis nominibus occurrunt , que interdum permutantur. Communia omnii bus nomina sunt et ru PII , e i gi es. s i mu-
t Iacrum; ast , dinia , pr0prie est sculptile;
quodlibet monumentum , Ρraesertim supersti-
tiosum; nam , obductio auri vel argenti, et dein
562쪽
ipsum idolum laminis aureis Vel argenteis obductum:
idolum excisum, ab c excidit, secuit; improprie dicuntur , non a magnus fuit, sed a m Vol Vit, quia erant trun-
ci, qui volvi poterant, cum allusione ad , e Tin
CTementa quorundam brutorum rotunda et volubilia, uti a contemtu quoque desumta Sunt no-
minationes; nuncupantur a debilitate et impotentia, ut e contrario dehoVa dicitur potens, 2p r , ex Gen. 49, 24. Je S. I, 24. 49, 26. 6o, 16. PS. I 32, 2. 5.
tur, Sunt astra, jam aetate Mosis, non solum ipsa sed etiam simulacra eomim longe lateque eulta, Ε Od. Io, 4. DCut. II, I S.; unde more Orientalium, om- Caciam et permiSSionem non perpetuo accurate distinguentium , astra dicuntur a Deo gentibus, in cultum distributa esse, Deut. 4, 19. Meliestani non mo- ldo astra colobant, sed cuilibet etiam astro innumeros spiritus, custodes contra Ahrimanium et ejusdem dae- mones, attribuebant et adorabant, Dan. 4, IO. I 4 Cultum hunc adeo pervulgatum, licet Exod. 2O, 4. De ut. 4, I9. II, 3. , interdictum, Hebraei saepe, in- Primis autem ultimis 17o annis ante excidium JorOSO-lymorum, adoptarunt, astris aras aedificabant. atquου in tectis domuum incensum adolebant i ne g. 22, 19
563쪽
quae primum in Psalmis et in libris Samuelis occurrit, non est vertenda D e u s deorum, vel astrorum, de quibus nunquam , sed Perpetuo uSurpa-
tur; nec reddenda est, Deus exercituum; nrem Reinvo antiquiori, quo Hebraei dicebantur exercitus Ieho, ae ,
tur; sed eum Alexandrinis Vertendα e i, παντοκρατω deus omnium creaturarum, vel omnipotens s
tur etiam omnia, quae in terra coeloque oriuntur, Gen.
Deum Solem, , MOSes perpetuo lunae et
astris junctum, memorat, atque effigies quoque his omnibus positas refert, Exod. 2O, 4. De ut. 4, I9. 7, 3. Nabataei Arabes solem in tectis domuum, libationibus et sussitu colebant, Strabo p. 784. CLJe T. 19, 13. Zeph. I, 5. In Aegypto soli jam aetate Josephi erant spectabiles sacerdotes, et urbs quo
que ei sacra, Heliopolis, lis et les, Gen. 4i, M.
5o. 46, 2O., quae aetate Jeremiae c. 43, 13. Obeliscis, soli sacris , no tua , superbiebat, quorum adhuc unus in basi consistit, reliqui confracti jacent. Niobulix Re i sob. I. 98-99. Strabo p. 8M. Abdollatis in Chresto m. mea Arab. P. IS9. S e q-l- IIaec superstitiosa monumenta Videntur otiam sub
564쪽
g. 4o . Sol, Deus Baal. nomine latere , quae , etSi a Mose Lov. 26, 3o.
interdicta fuerunt, recentiori tamen aevo ab Hebraeis adoptata sunt, J D S. II, 8. 27 , 9. E Z e e h. 6 , 4. 6. 2. Paral. 14, 4. Quum 2 Paral. 34, 4-7. in altaribus Baalis erecta fuerint, prosecto soli Sacra erant; nam Baal saepe est sol, inprimis ubi lunae vel Astarti junctus legitur, Ut Jud. 2, 13. IO, 6. I Sam. 7, 4. 2, 1Ο.; B que 2 Reg. 23, 5. Occurrit Dp , Baal sol. Ita quoque Baal Gad, DI, Jos. ii ,17. I 2, p. 13, 5., dubio procul est urbs solis, Heliopolis in Syria, ubi adhuc dum sub nomine Balbeli, rudera templi magnificentissimi visuntur. Dcel Samen, numen Phoenicium, in si agmentis Sanchoniatonis laudatum, est z=2D , dominus cocli
seu sol. Macrobius in Saturna I. I. 23. narrat,
deum solem , Heliopoli Syriae et Aegypti, effigie ju
venis imberbis repraesentatum fuisse , qui, ut auriga solis, manu dextera elevata flagrum, sinistra autem fulmen et spicas tenebat, effigiem vero totam auro Obductam fuisse. Scriptura hieroglyphica, quae in illis obe. liscis ci aliis monumentis Aegyptiacis comitur, a MOSO et dicitur , atque ut Objectum cultus superstitiosi damnatur, Lev. 26, I. Num.
33, 52. cs. EZech. 8, 7-l3. - Mehestanis sol erat oculus Ormugdae, et, ΡOSt AmSChaspondos, numen maximum, atque etiam corpus alicujus Amschaspandi, Zend. A vesta II. Th. S. 2si. Sacros habebat quatuor albos equos Nisaeos, qui albo currui se Plis redimito, ad temonem auro Obductum, jungebantur, Xe-
565쪽
II. I h. 8. 264. Hujus generis currum anteeeSSOres regis Iosiae , Amon et Manasses, 699-64a anniS ante Chr. , adeoque ante Zoroastrem), Jerosolymis ante januam templi statuerunt, quem Iosias combuSSit, 2 Leg. 23. II. - Mehcstani, quibus tanta erat solis religio, in precibus laciem Versus eum conVertebant, et etiam mane Orientem, manu BarSOm Seu fasciculum ramorum ex granatis, tamariscis et palmiS tenentes, laudibus salutabant, es. EZech. 8, 16-II.
Baal, PI, dominus, maritu S, seΓmon Θvulgari interdum quoque JehOVa HOS. 2, 16., Ρlerumque autem ficta numina dicebantHP, non solus Sol, ut modo vidimus, sed plures etiam alii dii; quare vox numero quoque plurali Occurrit , Jud. 2, II.
3, p. 8 , 33- IO, 6. IO. I S am. 7, 4. l2, 1Ο. et a. l. c O n s. I C O r. 8 , 5. Hinc plures urbes a Baal aliquo
deo cognominatae sunt, ut Baal Phraaim, non ΡPO-cut Jerosolymis; Baal Thamar in tribu Benjamin; Baal Hagor in tribu Ephraim; Baal Hermon trans Iordanem. Quaenam fuerint omnia illa numina, a quibus haec cognomina ducta sunt, jam dici nequit; ast
gypti, dubio procul a Typhone cognomen traxit, uti et in Tanis, eadem occurrit Iiterariam permutatio; videtur osse Ueroopolis, ubi Typhon fulmine poridiussus fuisse sertur. Quantum in tenebi is antiquitatis perspicere licet, Baali alii sucrunt: I. Baal Pheor, deus Moabitarum, cui Elter sexus hymenum
566쪽
prostituebat, et Viri tempora vittis redimiebant, Num. 25, I-9.; erat eX genere priaporum, quod cognomen , ab aperiendo hymene ductum, confirmat. Quantae abominationes cum priapis, qui optorisque gentibus colebantur, ab altero praesertim sexu Patratae suerint, legatur in Augustini L. L. d o Civit. Dei L. IV. 1 o. L. VI. c. 9. L. VII. c. 2I. cs. Bayeri Additamenta ad Sel deni Syntagm. V. de diis Syris p. 235. An Μoabitarum idolum Camosch, N um. 2I , 29. J e T. 48, p. I S., ob
hoc abominando numine diversum suerit, expediri jam nequit. II. , DaaΙ B e P i th, dominus foederis, cui Sichemitae templum aedifica-Verunt, a ud. 33. 9, 4., numen tutelare laedorum, seu aliquis deus fidius, vel Iupiter pistius fuisse vi
oraculo insignis, 2 Beg. I, 2. , deus tutelaris a muScis orat, uti in Olympia et in Elide erat ζευς ριπο 1ουος, Teucris Apollo σεμνθιος, tutelavis a muribus: incolis montis Oettae Hercules κομοπιων , tutela Vis a lom te ustis; et Erythraeis HerculeS G υκτονος, inter secto P Vermium, Pausanias in Eliae. pr. C. Id. Ρ. Strab. p. 613. Quemadmodum autum Omnia haec idola nequaquam formam habebant animalium Vel insectorum, a quibus suos defendero credebantur: ita quoque idolum Baal -Zebub minimo ha. bebat muscae formam; qua autem larma repraeSOntatum suerit, ignoramus. Hic Baal -Zebub confunden
dus non est cum Beel Zebul, brat bra , dominobabitaculi, de qus alibi diximus. IV. Baal IZA-
567쪽
helis, uxoris regis Actiabi, illi ac Etliobaalis rogi Zidoniovum, et Baal Athaliae siliae Igabolis, dubio
8. II , 27. 2 P a Val. 23, 17. Hic Hercules, erant enim Hercules sex, Cicero de N. D. L. III. 16. inprimis quidem Tyri in templo antiquissimo, Tartes- si tamen in Hispania quoquo colobatur; Carthagi-Densos illi quotannis decimus Tyrum mittebant, Ax-ria n ii s de E x p e d. Alexandri II. 16. Herois dotus ΙΙ. 44. c l . 2 Mac. 4, i 8-2O. Filius Iovis et Astoriae fuisse fertur, et nequaquam victimis humanis colebatur, Diodorus Sic XX. 14., uti etiam in Bibliis nequaquam nefandis his: ictimis, sed osculis colitur, I Reg. 19, 18., quod de Hercule quoquc Tyrio asseverat Cicero in Verrem L. IV. M.; sed hic honos etiam aliis numinibus exhibebatur, II OS. 13, 2. Jo b. 31, 26-27. V. Si 'I, Bel, DX , detruncatum est, alium quemdam Herculem Signara videtur, sortasse illum, qui a Cicerone de N. D- L, III. 16. Indicus compellatur. Herodotus I. I 81 - 183. describit templum hujus numinis, quod Babylone e Pat, magnificentissimum , aedificatum larma Septem turrium, altera altori imposita. In septima erat adytum , itiquo lectus aureuS Et men Sa Buzea con 8istebat, quam
Lot omni nocte frequentare Putabatur; quare hic quotidio mulier pernoctabat. ln infima contignatione pu-inos terram, aliud erat templum, in quo idolum prael grande , et menSa aurea cum throno aureo, Visebatur, cujus pondus, sacerdotes Herodoto dicebant esse socio n
568쪽
ralentorum. In atrio erat altare aureum, in quo Itie offerebatur, et aliud altare, in quo thus et victima ovium adolebantur. Statuam auYeam, ut Herodoto, narratum fuit, I 2 cubitos altam, Xerxes abstulit. Αο- . ate Strabonis, templum hoc jam conciderat.
Quemadmodum sol erat Dominus coeli, i
d utyn π2 : ita luna dicebatur regina coeli ,
a9. placentas, osserebant, libamina libabant,
et sumtum accendebant. Haec regina eadem PSt, quae I Beg. II, 5. 33. 2 Reg. 23, 13-I4. de a Zidonio-xum, et , atque Jud. 2, IS. IO, 6. 1 Sam. 7, 3 4. 12, IO. , dicitur, et Baali seu numini
soli jungituτ; hinc quoque quasi
nuncupatur, Eusebiu S Prae p. EVang. I. Io.
Hesychius in βηλί ης, Sel denus de diis Syris Syntagm. II. B. 245-246. Quum autem luci, N Jud. 3, p., Pro nonoP occurrant, et Jud. v , 13. Baalis jungantur: apparet, lucos huic reginae coeli sacros fuisse; unde a Beg, 21, p. 23, 6. I. iΡελ moere 'P-r , ut dicitur. Ubicunque Igitur I
cus vel Aschthaxotti jungitur Baali, vel exercitui eo et de Iuna dea cogitandum est, I u d. 6, 23-28. 1 B e g. 26, IS.. 2 13, 6. 18, 4. Haec Videtur quoque hnog- I5, 13. 18, 19. 2 Paral. 15, 16. osse idolum
Aramaeis imor, pro objecto tim is Seu numine vcnit. Haec dea, ut deua Baal, jam anto
569쪽
3. 4 39. Astarte, luna tua. Mosen in Canaan pervulgata erat: llinc Hebraeis excisio lucorum Praecipitur, Ex Od. 34, 13. D e u t. 7 , I, l3 , S. - Graeci et Latini hanc deam die ea hant A s t a xi e n, ut jam Iunoni, jam Dianae, jam Veneri comparabant ; sed Lucianus, vel quiscunque libellum de dea Syra scripsit, eam pro luna habet,
et templum ejus in Phoenice esse celeberrimum perinhibet. Pluvos sorte erant Astartes, uti plures erant Baali. Templum Veneris, quod Herodotus I. Im. Ascalone tu venit, erat dubio procul fanum Astartis ,1 Sam. 3O, io. Cultum hujus deae fuisse impudicum. luci innuunt , et 2 Leg. 23, 6-7. perspicuo indicatur, cf. HOS. 4, 13-i4. JUS. 57, 7. EZech. 6, 13. Sanchonia ton, Vel, si mavis, Philo Biblius apud Eusebium Paeae p. LVang. I. IO. dicit quidem, Astaristen suisse Phoenicibus Venerem, sed essIgiem ejus suisse capito bovino cornuto, quod cornua lunae innuit, unde et nomen Pr0ΡVium 2 ῖ , lucem capit, Gen. I 4, 5. De ut. ι,4. Syri quoquo Venecem dicunt nann P , quod e S n detor-
tum est, et Arabe S Gnte Mohammodem, Venerem stellam luciferum et hesperum) COIobant, undo diem Venosis secerunt seriam, etsi ΜOham medes de ca nihil piraecepit; ast lunam quoque ab illis cultam fuisse,ox ipsa eorum, in effigie3 lunaU PTOPensione, quae jam Jud. 8, 2X - 26. Observatur, merito colligitur.
cf. Sol denus de diis Syris Syntagm. II.
570쪽
UxogreSsu temporiS de numinibus Solis et lunae
divorsi procusi sunt mythi, quorum ille de Adonide
huc spectat. Nomen Adonis, , dominus meus, innuit, Sublatere solem. Quae de eo referuntur , .lsi minime consentientia, conveniunt tamen, eum a Venere, Vel a luna adamatum, dein ab apro occisum, et ei dCmum Concessum fuisse, ut alternis vicibus ab inferis abesset seu revivisceret. Cf.
Archae ol. Germ. P. III. g. 333. - Aegyptii sabulabantur, Osiridem a Typhone cistae inclusum, et in Nilum projectum, ab Iside quidem ad Byblum in Syria inventum, Sed demum a Typhone Occisum, di sectum, et membra hinc inde dispersa fuisse, quae demum Isis rursus conquisiverit. Hi de Osiride et de Adonide mythi, etsi dissimiles, nihilominus domum connexi fuerunt. Nam in Syria mulieres luctu festum de moxio Adonidis, et mulieres in Aegypto demorto Osiridis agebant, et in uti aque regione sequebatur festum laetissimum , in Syria quidem de Adonido redivivo, in Aegypto vero de Osiridis membris inventis, et de hac inventione epiStolam, receptaculo papyraceo in elusam, in mare projiciebant, quae Biblum delata fuisse fertuae, ubi de Adonidis in vitam reditu explicabatur. In Syria festum hoc agebatur mense Thammuz Iulio , quo torrens Adonis, ex
erra rubrum Contrahebat colorem, qui dicebatur esse sanguis Adonidis, atque eo tempore luctus foemina. irum inchoabat: cassante autem hoc colore, reditus