Inscriptiones Græcæ vetustissimæ. Collegit, et observationes tum aliorum tum suas adjecit Hugo Jacobus Rose ..

371쪽

222 fCLAss. III. Cat. 2. ΦlAv ΣΥΑΘMON TOYTON κη ... ΔΔ F.: in Cat. 3. Φ A AlκP. Ex his omnibus collatis, patet veram lectionem loci esse, g ιάλαι χρωω III vel τρεανὶ σταθμον του ν κη ΔΔΔΔF F. Eundem morem ubique servari. In Catulogis partis primae, haud idem ubique est literarum numerus; in secunda parte ubique 72 fuisse credo. B khius 73 injicit. Cui non assentior. In linea sexta, exempli gratia, ubi omnia in aperto sunt, alia litera injici nequit. Nescio quidem an ego recte fecerim qui verbo ἀπορρα ψιον duplicem ρ ut septuaginta cum duobus literis emcerem in tribuerim. Infra autem

legimus εξ ης ωrvmἰνονπαι. Quae sequuntur notae ad secundam partem utpote minus mutilam pertinent. L. 2. ις Ταμίαις Πυθοδω . Quis ex decem Quaestoribus prae caeteris nominaretur, haud expedio. Cum autem ex inscriptione ' supra posita, ordinem Prytaniarum quotannis mutari constet, ille forsan semper nominatur cujus tribus eo amio prima ordine esset. Ex illa quoque inseriptione ea quae Osannus' hic inagno opere de Quaestorum ordine scripserit, nauci esse satis patet. L. 5. 'Excimo Hret . Huic voci suam Rspirationem tribui, cum ita plerumque lactum in his marmoribus videam, idque ratio literarum patiatur. Attamen infra l. 2O. aut sculptoris aut Chandieri errore deest spiritus. L. 6. Κνη. Proserpina, si Chandi ero credis; sed Bockhius pupam, vel figuram Νικος esse Putnt.

I Cl. III. Se t. I. Inscr. VI t.

In illo loeo calami lapsu ordo tribuum' dixi, ubi debui ordo Prytaniarum.' Quam in illo loeo

protuli sententiam, confirmat Corsinus in egregia disputatione F. A. P. I. Diss. IV.

372쪽

223L. 6, 7. Chan dierus hunc locum ita edidit, Ο-

Post αργυρουν Bockhius legit καὶ, et aliquam vocem Scorpulam significantem inserendam esse monet. Περι ραντήριον magis uSi intum quam ἀπ πραντηριον Putat. Sed infra in Inscr. II. habemus -φιάλη χρυση ης απορραIνονται. ΡOsteu περιρραντηριον Pro scorpula forsan

poni posse dicit cum ut a Lexicographis' patet, alios sensus praeter primarium receperit. Sed nullus revera hic dubitandi locus. Ε priori enim hujus Marmoris parte

Quapropter pro X ΡΥΣON, ego XPYΣΟΙI dedi. L. 8. Καρχήσιον αργυρουν Δια II Iως. . Καρχησιον hi Crecte dedit Bockhius ex Inscr. apud Chan dierum '. Quod Δια Πολιεα attinet cf. auctores infra advocatos '. L. 9. Στεφάνη. Vocem ruriorem injeci: sed ita legendum esse constat e collatis lineis 9. et 24., quarum in prima legitur finis dictionis ... η χρυση, in altera initium

Parte secunda occurrit verbum Στεφανος quod hic suo oco inserui. Linea insequens a literis M incipit. Sed inter vocem Στεφανος et has literas haud satis est spatii ut inseratur χρυ-ς vel αργυρους cum Pondere Coronae, et postea aliqua pars novi capitis. Bockhius ita locum supplevit. ν- υπάργυρο καὶ ἐπιχρυσος. et infra in Secundu Parte Arαργυρος επίχρυσα . Pondus quidem, ut

373쪽

224 CLAss. III. vir cl. recte animadvertit, nimis magnum est quam ut corona omnino ex uum constet. Si aspirationem omittamus recte sese habet literarum numerus in prima

parte. Quod autem do secunda parte ait vir cel. id non capio. Majus enim spatium in secunda quam in prima parte vacuum est. Sed nullus revera hic dubitandi locus est. In ea parte nostri lapidis quae in Mus. Brit. asservatur in hac linea legimus ετο χρυ ad finem lineae, unde satis PaIet legendum eSSe POSt X, επετεια

L. 16. . Ι eci των ante τῆς Ἀθηναίας, cum aliter justus literarum numerus expleri nequhat. Cum pars prima ita mutila sit, vix operae pretium literis minusculis reddere visum est. Jam sequitur secunda pars ejusmodi literis descripta.

374쪽

Postea sequuntur donaria, ut in priori Catalogo, additis quae illic accessisse dicuntur. Exinde sequuntur verba

Post finem tertii Catalogi, omnia desunt Disii od by Cooste

375쪽

TAB. XXVI, XXVII. P. I. Osania. p. 5O. P. II. Id. Ibid.

Hoc marmor quod ab utroque latere sicut praecedens inscriptum estὶ hoc ipso anno Osannus publici juris primus fecit. Miror autem hominem meum RPO- graphum apud se habentem, nec tamen ejus ope suum edissimis mendis ubique scatens corrigentem. Exempli gratia, in prima columna quam iste quae est ejus sagacitas) ecundam vocat, quamvis in illa pauca, in altera autem longe plura donaria recitantur, omisit in prima linea - ΓΠαναθηναίω, ες Πaναθηναια. In secunda parte, in linea tertia literas II υ haud vidit: in linea quinta ne unam quidem literam ; in linea septima vocem Λευνος Omisit et e suo ingenio φιαλαι dedit. Plura proferre supersedeo. Marmoris autem hiatus in explendo haud feliciori fortuna usus est quam in exscribendo quamvis eo modo fecerit, qui si verus esset, nihil esset facilius quam supplementa expedire. Haud enim eundem literarum numerum Omnibus lineis sed diversos pro arbitrio tribuiti In hoc marmore recensentur donaria in Antico as

D. I. l. I9. Quae hic ponitur vox Καλκιδικον, in latere altero semper omittitur. Diuiliasu by Cooule

380쪽

INsCR. II.J 227 P. 2. l. 5. Recensio donorum ex his verbis orditur. Φ A ExPvΣEEκΣΕΣΑ. Haec in duabus quae sequuntur Partibus nec extant, nec unquam extitere. Sed lacuna ex altero latere facile suppleri potest. Ibi enim legitur in initio secundae recensionis, q=lA EXPYΣΕΕ ΑΣ ΕΣ ΑΠΟΡΡA NON TAl. Quibus temporibus ultera et tertia

recensio iactae sunt, forsan, sacrorum CRUSR, e suo Ioco

ereptum fuerat poculum. P. 2. l. S. Σταθον. Ita in marmore. Eadem incuria infra l. 35. ASENAlΣ pro AOENAlΑΣ. Nec forsan ab alia causa quam scolptoris incuria orta est ea inconstantia quam cum in hoc tum in aliis marmoribus, videmus atque miramur. Ita l. 5. ΠΡΟ ΕΟ l. et postea l. 38.

L. 13, 14. Lucunam hic explere nequeo. Imprimis habemus Φιαλαι αργυραῖ P σταθμον τουτων ΗΗΗΗΔFH quae sequuntur literae AP. Tum in linea quatuordecima post notas hF, extant Αργυρὶς l σταθμῖν ταυτνηρ TA. In secundis et tertiis partibus inter easdem dλιάλας eandemque Αργυρίδα haec injiciuntur 'Αργυροῦς I σταθμοι. -υ,m ΙΙΔ FH

s . cum sex literis. Sed in prima parte, lacuna non nisi quadraginta quinque recipere potest. Ex his qua extunt AP satis ostendunt illam 'Aργυρίδα cui pondus

ΗΔΗ- in marmore olim extitisse; quomodo Butem ποτηγων

illud injici possit haud video. Νam praeterea quod spatium

tantas literas capere nequeat, extant in linea quatuordecima notae his quae hocce ποτηριον resPiCere non Possunt, ut cuivis tertiam partem inspicienti patebit. Illic enim haec habemus Ποτηριον ἀργυρουν στ θμον τουτου ΔΔΔΔ. nec in eo loco duae literae injici possunt. Diuitiam by Go le