Inscriptiones Græcæ vetustissimæ. Collegit, et observationes tum aliorum tum suas adjecit Hugo Jacobus Rose ..

361쪽

ματα omnino, alia aliqua ex parte, Diis donari. Si Ρrytaneis concionem non haberent undecimo primae Prytaniae die, eaque concione Proedri non ordine de rebus sacris, Νomothetis&c. reserrent, Ρ tanum quisque mille drachmis, Proedrorum vero singuli quadraginta, utraque pecunia

ossicium erat ut μετρα καἰ σταθι ὰ curn rent, munera non

praestiterint, mille drachmis Cereri et Proserpinae sacris 'multabantur. Quicunque oleam, venia non impetrata, effoderit, reipublicae centum drachmas solvebat, quarum

etiam Eponymis inultae aliquando solvebantur '. Minervae, ut videtur, decimae plerumque, aliis Diis quinquagesimae tantum, Athenis saepe dabantur, cum illa vere Πολι-- esset. Item totam fuge, ut solet, explicavit Paciau dius R. Sed praeter pecuniam multa ἀναθήματα in templis asservabantur, quibus vel post partam victoriam reipublicae religio, vel singulorum pietas Deos donaverat: Demosthenes ' sellam argenteis pedibus solium se. Xerxis et acinacem Darii, civitatis praemia, et monumenta sortitudinis, in arce servata esse dicit. Quae ambo forsan in his Inscriptionibus tanguntur. Plurimae coronae quoque

S. Petit. Leg. Att. II. I. I. Boekh. Toni. I. p. 403. Bockh. Tom. II. p. 343.

362쪽

ubique' memorantur a ludorum victoribus in insigne Pietatis, credo, dicatae. . Coronas quoque hospitales ξενι- κολ) quae in theatro proclamarentur. sacras esse Minervae leges Atticae jussere'. si στήρια quoque, κυλιμες, καρχvσαι et κέρατα Plurima suere quae religione imbuti homines utpote teste Athenaeo , κτῆμα τιμιωτατον Diis dono dedere. Qui de his omnique poculorum genere plura scire velit, Λ thenaeum fuse utque secundum literarum ordinem de omnibus in undecimo libro disputantem adeat. Sed et Λυχ οι quoque atque ἀπορραντηρια et multa ejusmodi alia memorantur. Pondera quoque Summa cum traduntur, ne fraudulenti homines aurum vasis de tererent. Quae ασταθμα suisse dicuntur, ea, Credo, in suis locis fixa erant, ita ut de eorum ponderibus Ceruores fieri Quaestores nequiverint. Quod loca attinet quibus servabantur thesauri

dissicilis plane est quaestio. In ipsis marmoribus alii in Parthenone, alii in Hecatompedo, alii in antico Parthe

nonisin servati esse dicuntur. Cum autem Parthenon et Hecatompedon sunt eadem', iidem autem thesauri in eodem semper loco servarentur sid quod et rationi consentaneum est, et alia ex his marmoribus' verum esse ostendunt in quidni. cosdem thesauros in Parthenone ac in Hecatompedo memoratos esse inveniamus 3 Quod tamen minime verum, ut marmoribus primo et tertio collatis' CL Marmor I. hujus Sectionis. erius in utroque latere recensentur thesauri Hecatompodo asservati. CLquoque utrumque latus marmoria II. . ubi Anti ei thesauri recensentur, et eaedem res ubique memorentur.

Quod Usannum p. 63. negantem miror. De qua re ad ipsum marismor dixi.

' Athen. XI. p. 78 l. C. De pecunia in donis cujuscutique generis Diis tribuendis eroganda es. Aristot. Eih. Nic. IV. 5. CL auctores a Meursio ei intos,

Cecrop. c. a.

363쪽

patebit. Statuendum ergo sorsan has voces diversas templi partes denotare. Alia autem de opisthodomo incidit quaestio: Vulgo loquuntur opisthodomum in quo servabatur omnis Atheniensium pecunia Parthenonis esse posticum. Quod tamen salsum esse ostendere, ut recte Osannus) Wilkinsius', et Dod ellius L Opis . thodomus quidem alius erat Parthenonis, alius opisthodomus proprie ita dictus sive Atheniensium aerarium . Hic se . extra Parthenona erat, in media arce situs et duplici muro munitus. Falso autem, me judice, adeo BPertum esse opisthodomum Parthenonis docet Osannus ut in eo thesauri tuto condi nequirent. Ex inscriptione quadam apud Chandierum ' aliquos in Parthenonis opisthodomo thesauros asservatos esse judico. Ibi enim imprimis in Parthenone si. e. cella templi) conditi thesauri recensentur, postea autem qui in opisthodomo serva hantur. Thesauros autem in diversis aedibus conditos in eodem marmore recensitos esse mihi haud verisimile videtur, nec ejus moris aliquod vestigium in marmoribus deprehendimus. In opisthodomo publico condebatur ut supra e Demosthene probavimusὶ diu

Rnte ejus tempora, omnis cum Minervae tum aliorum Deorum pecunia. Forsan semper in eo loco conde-hatur. Nusquam enim in his marmoribus pecuniam memoratam video. Μale ergo Osannus' partem sacrarum pecuniarum in antico et Parthenone servatam esse dicit. omnia autem αναθωMχτα suis semper tem Plis religionis caussa servari Puto.

Tanta praelatus L. B. ad ipsa marmora te jam dimitto.

365쪽

.......

366쪽

'messim scriptum esse salis patet. Donu quin Π sentur in Hecatompedo asservata esse dicuntur. ansam statuendi quem annum respiciat, ipsum nDiuitigod by Corale

368쪽

TAB. XXIV, XXV. Pars 1. Chandi. P. II. 3. Bockli. Tom. ΙΙ. p. 263. Pars II. Insedit Μus. Cat. 298.

V ΜAn Most hoc ' ait Chandierus, repertum in ruinis templi Hecatompedon dicti, servatum in Monasterio Gallico Athenis vidi, et diligenter exscripsi. Postea, quod dolui, pater reverendus Lodovicus, Capucinus, ejusdem praesectus, qui novam sibi parabat culinam, cum sculum, quae ab atrio ducit, extrueret, illud eidem pro gradu, inversa facie, inserendum opificibus permisit. ' omnia autem haec marmora ejus latitudinis erant ut barbari, antequam in suos usus convertere possent, media di Tndere solerent. Quod ex hoc et sequenti marmore satis apparet. Chandi erus ergo non nisi dimidiam partem nostri marmoris vidit. Sed latici quodam casu factum est ut ea pars quae Chandierum latuerit hodie sed admodum mutila in Museo Britannico asservetur. Μarmor

quod quoque Chandierum sugerat) ab utroque latere inscriptum est. Lutus quod ille vidit posterius ordine

posui, quia plura in eo donaria recenseantur, unde post alterum scriptum esse satis patet. Dona quae hic recensentur in Hecatompedo asservata esse dicuntur. Nullam ansam statuendi quem annum respiciat, ipsum marmor Disilia oste

369쪽

praebet. Cum in secunda parte Pythodori mentio incidat, Cliundi erus ad annum ab Atheniensi hus 'Aναρ .αν dictum quo Pythodorus Archon esset, reserendum putat. Pythodorus autem liquido in marmore Tauἱας Rppellatur, quare fieri haud potuit, ut vere Βύckhius, ut eodemunno Archon esset. Sed cum iu linea tertia literae suo occurrant, Chandlerus' earum ope suam temporis constitutionem tuetur. V Ejusdem anni extrema sere parte Atheniensis a Lysandro Lacedaemonio Obsessi,

urbem dederunt; iisque Ephori sunt impositi. Lys. Orat. XI.) Hinc Ephori l Eὶ ΦΟ Pol)l in marmore

atque alia temporis nota, Auaxicrate sub Lysandru urCem tenente; iterumque, ipso quasi posthabito, scribae nomen. Quaestores Athenienses, quae sub Pythodbro acceperunt, Lacedaemoniis quaestoribus tradiderint: hi vero Quaestoribus, quibus commissa fuit aerarii custodia. Sed Ephoris illis proculdubio nihil erat cum reditu, vectigali vel opibus Atheniensium. Nullum sane exemplum e Graecia proferri potest ubi ejusmodi ditionem victores sibi vindicaverint. Minime ut satis liquet ex aliis marmoribus legendum cum Chandiero in linea tertia

sed HolΔETAMl Al Hol Σὶ po ita ut literae gio nominis Scribae initium sint. Ut in aliis marmoribus, hic quoque eaedem res gaepius memorantur; unde lacunae pleraeque suppleri Possunt. Sed in his mutilis marmoribus, quamvis omnia nota sint, supplementu injiciendi opus periculosae plenum est leae Sculptores haud semper in scribendo sibi constabant.

370쪽

ΙNsCR. I.J ast IΝumeros aliquos F dico et l) nunc quasi literas habuisse, et singulis suum Ibcum tribuisse videntur, nunc autem duobus tribusve, vel etiam quatuor, non nisi unius literae Iocum dedisse. Praeterea eandem rem haud semper eodem modo scripsere. χρυσli exempli gratia, χρυσοῦς I, et Ἐρυσἰς μία eundem rem denotant, quod dictum puta de Xρυσίδε,

Xρυσίδε II, et χρυσίω δυο. Praeterea nunc τοῖτο, nunc moro et similia dicebant; nunc προνη o, nunc προν ἴτοῦ

literam x in praepositione ξυν χσυν) aliquando negligebant.

Haec autem omnia cum idem literarum numerus in omnibus lineis injiciendus sit; quantas dent turbas, haud opus est dicere. Praeterea plurimi errores sculptorum in his marmoribus reperiuntur. In parte secunda hujus marmoris l. 25. Verba σταθμον τουτων Omittuntur; et si fides Chundiero, ταμια pro ταμίαι l. 2.ὶ et οἱ Pro ὀῖς l. 32.

scribitur. In marmore secundo, σταειν Pro σταθμον, et 'Aθηναις pro 'Aθηναίας ponitur. Vix ergo mirandum est si

ubi major pars lineae deest, quae desunt ad amussim supplere nequeamus, praesertim ubi ipsa marmora videre haud contingat, cum in apographis multa menda saepe insint. Chandierus, exempli gratia, in hoc ipso marmore Ρ. II. l. I 6. et 3 I. in vocem ταμέαι ita posuit ut id quod semper fiat novus catalogus a nova linea ordiri nequeat. Ego in supplendo nihil fere e conjectum injeci, sed alia aliorum ope supplevi. Quod semel dictum satis sit. Οmnia enim supplementa unde hauriam indicare longum esset. Quod primum ἀνάθημα attinet, exempli gratia, in P. I. Cat. I. reliquum est tantum X ΑΔΔΔΔ; in P. I. Cat. 2omnino deest: in Ρ. I. Cat. 3. Iegimus T PE. ΣTAS MONTOYTON ΔΔΔΔM . .: in P. I. Cat. 4. totum ἀναθημα deest. In P. II. Cat. I. legimus ON XINΔΔΔΔM-M- , in