Fundamenta stili cultioris in vsum auditorii adornauit, et syllogen exemplorum adiecit Io. Gottl. Heineccius jc. et antecessor

발행: 1743년

분량: 487페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

pitιrnam beatitudinem terduco. seandalum Scandaugo, impedimentum pias ris, .milamasitum malorum, corrumpere quem speiorem νedderes conscelerare alicuitis aures . Liu. XXXX, 8. ineestis vocibus temerare aures , Ouid. πιδ. II, v. s.3. . . 'Sareularis Latinis est centesimus annus , veleentesimus decimus potius. Horat, carm. Dec.

eerius undenos decies pre annos orbis vν eantus, referatque ludos . Ter die elaus , totiesque grata

Nocte fretuentes. Cons Censerin. de die natali e. r7. Vnde dia re ludi saecularia. Ecclesiasticis haec vox notae profarium. '' θ Caue ergo,. voees e sacris prosanis petitas nostrae religionis mysteriis et ritibus ad plices. Id praeeipue facere seliti sunt 'lim Be- . Dus aliique , qui se Ciceronianos v ari volu runt. Hi enim, quum relisioni sibi dueerent, ullo uti vocabulo, quod Ciceronianum non es sit θιάθρωπον, hersa, quasi ex semisse Deum et ex semisse hominem , baptismum aquas ti strales, angelos iensis, sacram eueharistiam sanctisteum erustulum vocare non dubitarunt Vid. Iul. Caes Scalig. Poet. n. p. 8oo. Αquo vitio nec alienus suit castae Latinitatis scriptor Sebast. Castellio, quantumuis eum magno adparatu defendat vir doctissimus, Chr,sioph. VUolle in digerit. de eo, quod pulcrum. est in versione Castellionis , nouae eius editioni praemissa g. seq. Ut enim alia omittamus, notio , qualem profani Deorum cultores vocab Io genius subiecerunt, non magis quadrat a gero, quam notio Duis Deo optimo maximo . Neque tamen ideo impietatis idem scribimus Cast

92쪽

υμtis r. Calia It Castellioni , euius versioni, si quis alius, i stum pretium statuere videmur. Vid. sagittaride lectisne ει- cicaron. n. 24. seq. p. sq.

XII L

octauo eadem rara abstinendum est a vμ in & aeabulis quibusdam , quae iureeonsultis esse δε- one in deliciis , et in vetustis. auctoribus diei. . nullum reperiunt praesidium ' γ.' Elegantissimam veterum turre se,

torum tantum non omnium dictionem, lippisae tonseribus notum est. Vid. Car. Andri Du- heri Opustula da Latinitate veterum Ictorum ἀAttamen et hie singulorum aetas distrimen s eit. Nam Alfenum Varum elegantius seribere, quam Iulium Paulum, nemo mirabitur. Castior quoque esse solet eorum , qui Romae adoleverunt, quam peregrinae orieinis iureeonsuli

rum Latinitas, veluti Vlpiani, de quo rectis sme iudit at V. A. Corn. Vanbynhershoeli OD seris. Fuere tamen ex ipsis 'egris, , qui maiore studio in cultiorem Latinitatem imcumberent , inter quos vescio an reliquis omnibus palmam praeripuerit Papinianus , de euius Latinitate. videndus Eu. crito Mi Papiniame. 6. Ast sequiore aeuo variato iurispi udentiam inuecta sunt voeabula , quae ab antiqua Ro- manorum eleg ti haud parum discrepant . Talia sunt, quae sequuntur ' in . . 'θ Immo et multa plura, veluti Apanagia tus, pris quo priuarum dixit SalIust. Iugurrb. e. s. via quaedam notauit Cortius p. 34. Casus, pro quo veteres spuitae raditura , Pro quo veteres pormenta 1 Cur ' Lib. IIIL e. Io. Replieare , Pro quo Ve teres: exeeptione veplieatisne elidere . Immo et referre , Bu . ad Ouid. TOm. II.

93쪽

Nee nona vocis

Fundamenta Diti - Advoeare pro eaussam agro, adesse reo in pe-ἀ-ti. vid. Gronou. ASoee. de Ctim. 6 9. Cambivin ρm GlIγιο, tammutat e poeuniae. CompIices pro βουνδε vel amentiae seris , audae ae satellitibus, atque administias, ut vorat Cie. catilin. I, 3. et q. Prudentius tamenta Rom. v. s. 11. paganos nominat eo lises m. piae. Dispensare pro tigibus soluere. Iuramentum, pro quo semper apud veteres est iusiurandum via Deramem m. Ceilata M. p. 62.. et eur. Hst. t. - Matricula pro albo, indice. Meliorare et deteriora νε pro maliorem vob d seriorem reddere, in melius referre. Notorium , mraris , manifestum , manifesti , apertum , aperto. Vid. Casaub. Trebell. Poll.

Saluus Conductus, pro quo elegantius dic, tur, Frim publieam dise , fide publiea euoeare, .mενposita fida publiea aliquo ducere. Vid. Sab lust. Iug. Beti. 31. catilin. c. 48. Mir. Liv.- Tortura , pro romenstis. vel quaestionibus . Non tamen est , cur quis in ivri*runntia a sinere velit a voe ulis veterum iureconsilit rum , si forte illa in auctoribus elassicis praesidium non reperiant, e. gr. usurpatio pro inte rupta usucapione , postulare. pro caussam agere, eo Auere, araditis breui ea uesa manu. Sunt enim haec et similia Latina sed ICtis propria, quemadmodum multa medies habet Celius , nivita vehitectonica Vitruvius, multa rustiea Cato, variori Columella, quae Latina esse nemo negabit, quamvis apud. Ciceronem alios que non legantur.

94쪽

tate donata , quae nemo adhibere dubitaverit. Sed nee desint, a schoIasticis inuenta, qui data veluti opera barbariem sectabratur . Non dicam iam de hMeraisai bus, quid alibus, emtatriais, indiuiduatione , quodlib/is, store is , . aliisque verborum monstris. Vide Plexiaci Le-χreon Philosophreum , Hagae eam sis, eIaIJccxvI. 4. Sufiiciat nonnulla notare , quib*s facilius

adfuescunt iuuenes. AEquipollere pro aequa ἰ, parami sdem signi Porianis vel notionis. esse . 'Affirmativae propositiones, quas elegantius aisntεs vocat Cicero Topis. II. Hegam , eon

traria aientibus . ,

Caussari veteribus sitit eausam με erere a scholasticis produci , generari. contradictoria vel contradimonem I Nea νε dicebantur scholasticis , quae veteribus erant repugnantia inter se , vel non cohaeren

tia.

sticorum sordes redolet . veteribus discursius erat eussus ultro citroque factus, das hin undhεν la m. Vid. Cellari Antibarb. p. Issis Talia etiam sitnt Immisibile pro eo ,' quod fieri non potest . Praesωποπινε vel Supponere , de quo V. C. Bu ann. ad Giactit m. I. p. zor. Inferre Pro argumentum dueexe , eouia gere, opponere abselute, et similia sere inn Non male de euhiore stiIo meritus est vir doctus Ic Verbug, eum nouae Cieeronis edI

95쪽

Fundamenra Silii verborum loquutionemque, quibus Cicero timtiones philosophicas plerasque eleganter ex-

XVa Feruet, meimo poetae quoque adeo faciles fumrunt in fingendis vocabulis, et maxime epithetis 3 ut veteres opponere soleant

sermoni humano poetitum' ' γ. Unde moγito a propriis eorum loquutionibus abst nent, quor' quos seni purioris Latinitatis amantiores.

' θ Metri eaussa multum sbi indulserunt

poetae omnes, et- in his etiam comici, qui tamen non adeo seruierunt metro Plures eius. modi voees et formulas poeticas eollegit Ceular. Garb. p. 2 6. seq. v. c. absque illo ese sere amare pro flerer eluo vel elueo pro vocor, nominis r eaeli pro eaetor est pro liser: ssum pro festo dier genitor et genitrix pro parenti- i s r grates agere pro gratias agere; telum promsνιe; natns vel gnatus pro filior obliuia, pro

obliuione: posis vel pole est pro potest: saturarἰ Pro vocari, venis pro est sequente participio iuNDVS. Epitheta deeomeosita et dithyrambiea

poetis familiarillima maxime deformant orationem, v. c. flammiger, auricomus, pietatiel M rix , .ncuruisemisum pecus, eet. Vid Buchn. de eomm. ras. dic. Lib. I. e. I 3. p. 2O8.' Petron. Sayν. e. sto. Saepius Poetice, quam humane, loquutus es; ubi videndus Ian. Dousa et addendus Morhos. disserrat. δεγει furare poetico .

XVI. Denique quum non cum Euandri marinu ;, ' hodie loquamur, merito cauendum ab archa- mis vocabulis obsoleris P . Immo Cicero

96쪽

diue veteres, quae iam pridem ab usu reees.serunt. v. e. olli pro illi: quai pro aquaeroperam abutitur suam, pro opera sua abutatur, apud Terent. prol. ndri Tales archaisini intuis

meri oee runt in columna Duilliana, aliisque Iapidibus vetustioribus, nec non in fragmentis XII. Tabularum, Varronis, Festi, Ennii, Ρacuvii, ae denique apud Plautum, Terentium, Sallustium , Lucretium . Sed talia obseruanda portas , quam 'is da sunν.

um saeue misi-anus est Iustus Lipsius, qui quum iuuenis stilo nitido et plane ad Ciceronianam dicendi rationem composito uteretur '): paullo post. nouum sibi ipli sisexit dieendi genus, abruptum, histrionicum , atque innumeris resertum archaismis, ut saepe vetere quodam grammatico, aut si mauis, D lio natatore opus esset ad seluenda illius aenim

'θ Argumento .simi eius orationes meos lanae potiuimum: tabitae, recusae curae v. e. Io. Henr. XXomateri Im cI I.ccxxv I. de qui inbus recte inumannus: In his orationibus Lipsius non utitur stilo Lipsiano, sed , ciceroniano, hoe est, non saxet argu iis , non verborum allusion bus, nonsudetsententissae et antiquariae bravis

ιὰ, sed profluenti xtitur stilo , facili, amoeno.

: XVII. Sed suffeere haec putamus de prima ,

quam commendauimus orationis virtute , oraclion8M est , de puri σι : proximum est , ut de

97쪽

o . Fundam ta SamCONCINNIΤΑTE dieanius. Nam Grationi conciliant pisiodi P. Vnde tota illa ars poriodica , quam tam pauci recte norunt, paullo diliuntius hic videtur inculcanda. Vide CeI. C. G. sehvrartsi dil . de Oratio.

Vnde periodis conclusa oratio CONCI NA vel dimensa dieitur, evi opponitur oratio fusa. Graecis illa dicitur κατισυμ νη, harevero Vtriusque discrimen luculenter e ponit Arist. Rhetori My.

Ita Cie. de orae. 3. Paulo aliter Arb

nem labens- primipium , es finem ax se ipsa, e3 eans etiam magnitudinem. Vtraque definitio eodem Tedit, ut paullo post adpat it. Praecipuas emo Periodi leges M e liores enara es notari oportet. Ex definitio nibus enim patet, I. Omnem periodum ambitu quodam sis eireuisu ga me , qui si absit , experiodo fit si ostio logica . Cie. epist. ad di- mers ILIq. ait: M. Fabio , viso optimo ea h mine diarismo, fataliarissime νιον. Tolle ambitum, verba nimirum e viro optimo et homine

doctissimo, et non periodum amplius habebis , sed empstionem. loseam. Deinde ex iisdem definitionibus diseimus, II. revissim .mnem ἀμ

98쪽

Partis L Capue n. 7 a praeurrere debere, mi sensus non nisi perfecta aiastataque semenrra percipiatur. Hinc quando

Sallu u. bell. Iugurth. e. Io. ait: concordia par vae νεν ereseunt, discordia maxime dilabuntur rea quidem non est periodus, quia singula mem-hra separatim intelliguntur . iad ita diceres rquemadmodum concordia paruae res crescunt: ita Asordia etiam maximae dilabuntur: nabereSpe-xiodum, cuius sensus non nisi perfecta absist eaque sententia percipitur. Εκ quo Porro patet, III. fusam fieri orationem, quae vel HeAFm , vel membratim procurris. Incisim loquiture. g. Cic. post redit. in senatu 6. Ctim hoc h mine, an eum stipite . seliope, si in foro consi

sisses, elinguem, tardum , inhumanum, neglerium, Cappadocem modo abreptum de grege Nen

litim diceres. Membratim idem Cicero ta P sn. 6o. Oecultus aduentus Drtitium iter per ri ιίam , intra tus .n urbem desertus ab amisias, nullae ad senatum e prouincia litterae , nulla extrinis aestiuis gratulatio, nulla triumphi men-rio . In primis huc pertinet locus Cicer. ad Fratrem. Lib. III. epist. 9. Pomponius abest: -- pius miscet: Hirrus parat e multi intercesserea numerantur: populus non eurat: principes nolunt rego quiesco.

xv MILCeterum periodus vel simplex est, vel Composita. Simplex est, quae uno constat ud σε.

membro vel eolo, unde et πινοκωλος V. .

- in periodus simplex posse a propo tiooe sogiea dissimul, accedere. debet ambitus vel inisenitus quidam . mila adiici selet quaedam descriptio vel αλωανις . ut mimerosor persectiose Pee

99쪽

Causimus de eloquuti Lab. eauendum

θ. vehementer, ne rustae 'riodi explendae graria , quo melius eadas aut volvatur oratio, δε-

ania quaedam verba inculcemus , quasi comptinmensa numerornm. Vibu enim frigidius. esse ,

gis alienum , quam ubi matre a mn parit- , sed νει est 'res et orunde egerenda, periodorum fractis Inamem distendere Orationem . Parum a propositione logiea abirent illae hortatus es, ut epistolas meas eοιιigerem. Vt periodus inde fiat, Plin. epist. 6 I. addit ambitrum quemdam vel cireuitum: frequenter hπratus est, mr epsolas, Si quas Paullo Curatius scripsissem , collet rem publieamn ire. Propositio logiea esset: σδε solam tuam eonfiadi. Ast ambitu addito , hane ande periodum formauit Cicero epist. ad diures VII, I 8. Epistolam tuam, quam ac i Λ Bl. Aruntio, conseid. Anocentem. XX.

4 Composita periodus est, quae constat pluribus ιοlis'); duabus autem parri s , qua

care solent' ). Ea iterum vel bimembris , vel trimambris , vel quadrimembris est.' colon siue in brum periodi est propo sitio, quae tamen sensum non. absbluit , sed eumdem ad reliquae usque partis subiectionem

fugiensiim. relinquit. v. c. apud Ciceronem pra l. caeein. I. prima orationis periodus quatuor constat eolis sive membris rSi quantum is agro Lei que desertis audacia ρο- es, tantum in sis atque indieiis .mpudentia vale ei: non minus nune in causa cedere3 A. caecina S. . Aebutii impudentias , quam

100쪽

Partis I. Cap. IL 73 auam tum in vi facianda eest audaeiae. En quatuor propositiones, quarum nulla per se et seorsum sensum absoluit, universae vero coniunctim abaluunt periodum , quae ideo quadrimembris , vel τε re κολος vocatur.' A. eolis siue -mbras disterunt periodorum compositarum, quarum duae sunt, - πινις et vel, ut philosophi voeare solent, Antecedens et Consequens. v. e. apud Cic. σψ. V, ix. hanc reperimus periodum bimembrem: semel verecundiae fines transierit;/ eum bene et nauiter oportet esse impudentem . Hic prior pars, duobus punctis notata, est ete τασις vel antecedens , posterior, puncto notata , seu consequens. De his duabus petiodorum compositarum partibus haec notamus . I. Ea non semper esse aequales

Saepe enim proram tribus, aue duobus colis 3 apodosis unico constae, saepe 'etiam haec illa' maior atque uberior est. v. e. Cic. epist. ad diaers. 3. ' .suum ad me te atἰ, missi ab Antiocho commageno, venissent in castra ad III. Ron. Septembres , . que mihi nuntiassent , regis Parthorum mliam, quocum esset nupta regis Armenis rum soror, ad Euphratem eum maximis Partho ιm copiis , multarumque praeterea gentiam magna manu venisse, Euphratemque iam rum transire coepisse , die;que Armenium regem in cappadoeiam ἰ- pexum esse facturum: putaui , pro nostra necessitud ne me hνο ad te

scribere oportere. . eQuum quatuor hic sint eola sive membra; tria priora, eaque satis prolixa ad perti- .nent3 stremum idque breuius ab N

SEARCH

MENU NAVIGATION