장음표시 사용
121쪽
hime, ferens euriae, pro quibus castius diacuisenex ta re publiea , pingamentum cur1- . Nec illa cacamo ehartae , ππ--s -- Mare merba. et hunis generis allax, quaιia m uiter reprehendit Butaner. de osmmu raris viceridi. λ M p. 44. VI. Damia est 'ora H -- aranslationis seruom , id quod allegori a vvoeant. sie insulse quis dioeret r uortuna vitrea est, dum ridet , -υν-- ita enim v mm eum νιμ et mutatisne 3 Elegantius P. R rus: fortuna vitrea est , dum letendat , Daem-tur. quoque ouaius VII. s. a. . Fortunam tuam pressis manibus tene , ludrica
122쪽
Pampis L C - Π. ssredundare sevctum. Quod sane elegantis simum est. Id enim vult Clinis, laude adoleseentem tam veluti abundam, xt adsitum eommodum. aliquid redundare inde
'θ Cauendum , ne nimio et immodesto translatorum usu in aenigma degeneret pratio. Est enim et hie, ut in omni vita, apprime hoc utile, ne quid nimis. castior Ciceronis aeus
erat Latinitas, quum ea metaphoris, tamquam
gemmis quibusdam, disti veretur Ast meu-lo quarto castitas illa parum placuit Ammianct Marcellino, 'sidonio Apollinari, Ennodio , aliis que huius commatis scriptoribus, qui nihil satis Latinum. putabant atque elegans, nisi quod esset allegorieum. Qua de re Caussin. de eloqu. sacra ex profana , 9. 9a. Floruἰt Ennodius tu tempore , quo Bla .nfania metaphorarum vel potias allegoriarum dulcedo ei nctaperuaserat, o,am Ferrum Ciceronis Tulliana disia mulsis taeeb-ur , eontra aurea putabantur friSiaa quaeque acumina et allegoriae , quibus Ati seriptores sua oferserum. Ut exemplo res sat clarior ,
eo aerii mihi, quaeso, illa Ennodiit dia δε-lum,quaeris , verbis sn statione compositis, ex cista Gquentia olement; placida oratione deserAbis, dum sermonum e mo- .nter loquelae βο-pulas rector dalens fraenas et eursum artoicem fabricatus torinator expendiis pelagus oeulis meis quod aqvirum. simulabas , eloquΠ δε-nstrasti. Bone Deus, quam Egida haec sunt, et aenigmate quouis obscuriorat sed talia ferrea illa aetas serebat ingenia . Parum contum videbatur, quod non erat allegoricum', inine non siissiciebat oras , sed dicendum orarionis vel sermonis exv - nec plμ t tiquila, nisi adderentur scopria. omnia aeque abstirda
123쪽
s6 Fundamoras Stilimis den SAEEssemεν 4Rede dureb dis YIθρε der Zahne in dis stere Ius Saexlen . Adeo et iam illa , quae parce adhibita plurimum elegantiae conciliant orationi , eamdem frigidam et ridieviam reddunt, si nimis frequententur , maxime ubi non necessarium est, has ampullas proiici. 3
et SYNECDOCHE non tam ad elegantiam conciliandam, quam ad aptius e plicanda veterum auctorum loca compara it videntur ' ) . Nec tamen laude sua defraudandae loquutiones quaedam metony- , micae et 1ynecdochicae '' , iamdudum veluti ciuitate donatae. Verum et hic adhibenda est cautio, ne, dum elegantes esse cupimus, vel profari , vel obsuri , vel
κφκοξηλοι appareamus '' ). ) Duriu'ule etiam veteres nonnumquam loquuti sunt, in primis poetae, quod ut explicarent rhetores, tropos inuenerunt. Quis umquam a vitio atque ἀκυραλογμ sissilueris illa Horatii, carm. IIII,
do loquutum observat EURIPIDEM in Phoenissis:
Sod ipse' ramen satetur vir doctissimus , auda- cem esse hane mεtaphoram , et Horatium fee e more suo , ut persequendis Graecorum vestivis τῆ ἡ Φι quaererer , seque enam longi me a trna es plebeia uiuenda con-
124쪽
artis L Cap. II. seria ne abduceret . Nec melior est translatio
Catulli: Ipsa te i fecit molitan rem flumine Currum , quamuis eam apud Aeschylum et Euripidein
repererit . Idcm Lib. I. cap. II. Qitis non duriuscule loquutum Ciceronem dixeris pro Marcello 6. dum ait: gladiam ma- g na vacuum in urbe non vidimns.' Sie non ineleganter dicitur; vario Marte pugnare. Qui nil. Inst. Orat. VI, 8. S Wa ius enum Venus. Tacit. de moribus Germ.2o. Hoc eum Gratia quadam ac Venere dscitur, Quinctil. l. e. Silent diutius Musae Varronis, Cic. Acad. quaest. I, I. comedere quem , tro eius bona consumere, Plaut. Et quid elegantius quasso illis Plin. epist. I, 6. Experieris , non Dianam magis montibus, quam Mineruam inerrare .
Eodem pertinent et notissima illa: pro pace , purpura pro reg nos fasces pro magistratu, laurea vel laurus pro 'ictoria, scelus pro scelesto, seruiria pro seruis. o Receptissimae sunt loquutiones synecdochicae tectum pro domo, mucro pro gla dio , mortales pro hominibus , probrum pro st Pro a et adulterio , miles' pro milituus , sexcenta pro plurimis . In primis notar; mere tur , πeterer , γbi de se ipsis in plurali loquuntur , non hoc iactantiae , sed modestiae eausesa facere , qisasi omnia cum aliis communicaveiellent. Hinc quum canit Virgilius Aeneid.
Seruius ad eum locum addit: nos, inquit, dixit, ad euitandam iactantiam. Nam si sin i lari dixisset , Ego gessi , exclusisse ceteror Nidco
Cauendum ergo I. ne 9' 'Min. Fund. Stili cult. E esca.
125쪽
Fundamenta S/πὸ deamur, dum promiscue eonsectamur il 'pos rFrigidissimum est, ubique inculcare Vulcanum, Iovem, Iunonem, Mercurium, et huius generis alia. Ab his enim nox is sigioris, ut vocat Augustinus, merito abstinet Christianus, nisconstanti usu veluti in nomina adpellativa transierint. Sic nemo nisi nimium superstitiosiis damnabit phrases; sua Marte aliauid facere , aequo Ioue Adicare et similes alias huius gensevis. Verum nemo sinus probabit illas iurandi formulas, meeasor, mehercle, aedepol, a quibus non abstinuerunt Manutius, Bembus aliique viri ceteroquin doctissimi. Cons Iae. Thomasii d4seri. de stili ethnicismo. Cauendum
Porro, II. ne tropor adfectantes vel obseuri xel fiamus. Id vero iis maxime contingit,
qui poetas sequuti longius a vulgari significatione deflectunt. Sic obscurius est illud Claudiani de raptu Prosem. II, 16. sudata marita fibula, pro fibula a marito elaborata .. Obscuriora etiam stat vulnus pro sagitta apud Vi
det pro stlospitis domus ardet apud Horat. Sa r. I, s. Talibus qui in prosa utitur, o scurus fiet.
r; uia, Haec de tropis et magis orationem ornane etiam figurae, sed selectiores . Plures enim sunt , oinini'. quae ViXquidquam venustatis habent. Aliae ad dignitatem potius, quam elegantiam
orationi conciliandam, aliae ad affectus itam tum excitandos comparatae sunt . Nos eas tantum, quae ad ornatum pertinent in censebimus
Elegantissimae e. est L Antanaelatis sis, quum vox eiusdem adpellαbonis, non ve ro signifieationis, repetisur. Cicero ad Atrici.
126쪽
i rorum. Ita eodem exemplo dixeris: Malis me. oneras , haud malis . Elegans quoque II. Ana i Phora, quae eamdein vocem in princIpio re i Petit e. g. Cic. carit. I. hil te nocturei num praesidium palatiἰ , nnil νγbsi , Elast , , nihil eonsensus bonorum omniam, nihil his mu- nitissimus habendi senatus locus , nsbil horumi ora vultusque mouerunt . Commendanda III., Epanodos, quum sententia acute conuertitur.
I Cic. pro Plantas 23. Gratiam quί refert , ha, her, et qui. haber, refert. Vellei. Patere. II.i Ouam trouinciam pauper diuitem .ngressus , , eam diues pauperem reliquit. IV. Paronoma , sia, quando voces eiusdem paene aut non ad- , modum dissimilis seni coniunguntur. Terent. , Andr. I, 3. Inceptio haec es amentium , nomi amantium. Et eodem modo dixeris: tu; par ta erunt verba, huic homia; verbera. M eum. liberis magis, quam libris refertum. Ron a Mersus hostem , sed auersus proeessit. Nep. At . cap. I7. Philosophorum .ia percepta habuit praecepta. Eodem pertinet U. Imago de qua iam Demetr. Phaler. obseruauit, nullam esse figuram, quae plus elegantiae adserat orationi . Est imago vero adsimilatio, protac aeque ac apodosi destituta, secta per particulas veluti stamquam, instar, et huius generivalias. Nest.
Hannis.. cap. I. His autem velut hereditate rei ctum odiam paternum e=ga Romanos sic eonfirmauit , ut prius animam , quam ἰd , deposuerit . Flor. Praef. A. Caesare Augusto ia saeculum nostrum haud multo minus anni ducenta , quibus nertia caesarum quasi eo enuit atque decoxis, nisi quod sub Traiano prἰnespe mouet lacertor , . ex praeter spem omnium senectus imperG quoi νeddita iuuentute reus rescit. VI. Paradiast
127쪽
etoo Fundamenta Stilis,lent. gen. epist. II. Ron qui parum ha i , sed , qui plus evit , pauper est. VII. ANΤΙΘΕ
ΥΩN, qu una contraria contrariis opponuntur . Cie. Catil. Π, 3. Ex hac enim parte pudor pu
gnat; .lline .petulantia: hine pudseitia; ill ne suprum: bine fides, illine fraudatior hiae pi sar a illine scelus; hine eonstantia; .lline fu-νοr; hine honestas; Altae turpstudor hine continentia ; .lline lAMO VIII. ANΤΙMEΤΑΘΕΣΙΣ , quando propositio ita inuertitur, ut contrarius Inde emei sat sensus. Plin. Faneg. cap. 17. ora τdeo misisse videris , ut triumphares , sed trium. Phare , quia Ῥinceres. Senec. epist. H. suum legere non possis , quantum habueris , far est , habere, quantum tegas. VIIII. OEΥMΩPON , , quum contraria de eodem dicuntur. Sen. epist.
n. 2c squam est, qui ubique est. Plor. Histor. II, 6. steuiuiseentis ἰmperia spes Fabius fusi
sui nouam de Annnale victoriam commentus es, nolle pugnare. X. Periphrasis, qua rem unam multis ambimus verbis. Nep. Themisto p. I. prudentiam Τhemistoclis laudaturus plurimis utitur verbis: celeriter , qHae opus erant , Neperiebat a neque minus ἰn rebus gerendis promtus, quam excogitandis, erat: quod et de
Astantibus , it ait Thu dides , verissime iudi eabat , et de futuris eali disme eonficiebat o XI. ETIANOPΘ ΩΣΙΣ , quae tollit , quod dictum est, eo pro eo, quod inagis idoneum est, re-,
ponit. Sen. eo ol. ad Marc. I. Patrem non
miaus , quam liberos dilexisti: excepto eo , quod non optabas superstitem: nee scis , am et hoσoptaueris. Plin. eps. I, 2. quod me loriae δε- fidiae indormientem excitauit , si modo ii sum Ust , qui excitari pusim. X.XXIII.
Plurimum quoque ςlegansiae inest orati
128쪽
Parsis L. Capud II. a orni, quae ritus formulasque antiquas ' aliis rebus dine adfectatione . applicat' ' j.
' θ Praeclarum opus de formulis et folle 'mnibus populi Roman. merbis exstat, conscriptum a Barn. Britanio , quod eae receqsioliet . v. c. Franc. Car. Conradi prodiit Mae no-.strae cIa ccxxx r. in fol. Et nos quoque complures eiusmodi loquutiones antiquas et se lemnes explicauimus . in 1 ntagmate anisquἰς 'tum Romanarum , iuri prudentiam illustra μ
3 Ut exemplis nonnullis rem deElar mus, antiqua sermula in laneribus adhibite . est: ilicet actum est. Eam eleganter ad iterurn accommodat Parmeno seruus apud Ter. Eun III. π. 9. actum est , ilicet periisti, eludet *b te victum senserit. Quisquis eris, noste eris, imperatorum erant verba, transfugam recipie tium in fidem. Ea vero, eleganter ad rece ptionem hospitis traducit Virgil. Aen. In
suisquis es, amissos hinc iam obliuiseero
NIster eris. D l . Cons. Serv. . sehol. ad h. l. Τales etiam seno. formulae: digna res, propter quam vadimonium deseras. Plin. Hs. nat. praef. mrem cui vel lare , Virg. Eclog. VI. v. 3. omne punctum fer re, Horat. de arte poet. ν. 343. tu aram tibi nec depreeatorem pararis. Τerent. Heaut.
V, 2. N. 22. censor vitio vel Ane populi supra gio creatus , fasces submittere: scriptores. prole lari; vel eapite censi , dias iere sententiam , egaliae innumerae, quas ex antiquitatibus Romanis explicandas esse, viri docti ad auctores veteres passim monent. Omnia enim haec vel ideo elegantissima sunt, quod litus antiquos ac sormulas populi Romani sollemnes nobis iti
129쪽
Tt .da. gratia porro ae venustate earent i . , quae in omnibus linguis idem praestare videntur , quod in eibis eondimentum ' 3. Sed cauendum, ne promiscue omnes linguae idiotismos , aut comicorum
iocos prouerbia esse existimes , qua in re vel ipse ERASMus haud raro deceptus idetur .
'θ Diei non potest, quantopere orationem rnent eiusmodi adagia. Plerumque enim , Ut ex Aristotele notat Synesius, illa sunt
αν δε εα raera, Zeteris μι ophiae inter maxima hominum rutaas Atereiaentis quaedam veti-οι ιν-itasem dexterisatemque seruatae si,um vero eiushiodi. adagia sint instar condimentit Deile patet, insulsam insipidamque sit viram orationem, adagiis iusto pluribus respe Run. Vnde recte monet Caussinus de eloquent. sacra ex pros IIIA A. p. 189. Erit in his ad
, β ιν observandum, ne erebra et obscura admν-
seantur orationi, quod puerili est, et vitio-ι m. Sed, Mi res feret , commode quasi genM ' --tae purpurae Aserantur ; maacsme ero. Omissotiri flao , qui paνaemiaxum amoenνtato. μις-ι en testis. Vt exempla quaedam subne bamus: quid pulchrius est illis Ciceri ad dr- ωres uis. HL σφ. 24. Habes S rdo M .m alia nequiorem Quid eleeantius illis Terentii , Eun. II, 3. v. 89. At enim Ohaec incudetur faba 2 Ita eleganter Ciere. de ι eb. - r6. utitur proverbio fluctus in simi
moues. Immo et veteres aliquando mi aium tantum . adagii , si notum et peruul satum essit , observamus adscripsisse , item' que
130쪽
panis L Capur IL Ies actitasse in Homeri aliarumque poetarum dictis, quae in primis eelebrabantur , addu- eendis. Exemplum ex Cicer. ἰνb. Xm. ad Attis. i epi'. 23. attulit Murer. Var. Ie r. l;b. X. e. r .' Sed , quaeso , epistola mea ad. Varronem vel lene tibi Naeuit Φ Male mihi sit , si imquam viaquam ram invitati scilicet Minerva. Sic et A. VII. ad diaers eys. 28 Et hoc tempore non
tus, quamquam quis , qui aliquid sapiat , nune se beatus potes Sed quod tu , euἰ licebat , pedibus er eonsequutus , ut ibi esses , Vbi neel pelosedarum, nosti eeterar nos Hem propemo- dum eo equMur. Integer enim locus poetae' veteris, quem in animo habuit, talis est: ibi nee Pelopidarum facta, nee famam audiam , Cie. lib. VII. ep. 3 o. et lib. XV. ad Attic. ep. I I. Adagiam scilicet est dictum acutum' mulgaνἰ omnium sermone tritum , quod plerum- ' De ad factum aliquod amoenum aut ritum πe' ierem , aut simile quia respicit. Adaia non' sunt, I. quae nihil habent acuminis, v. e. b ne eo stum parri similis simit; gaudet. Nee
II. hoc nomen merentur unius vel alterius auctoris dicta, quantumuis acuta. Sic Suet. O-l clau. eap. 87. notauit, Augustum quotidiano sermone usurpasse illa : Ad Kalendas Graecas , id est, numquam. Contenti simus hoc Catone , ' idest, contenti simus praesentibus . Velocius , ' quam asparagi eoquantur Id est, cito. Sed haeet quum Augusto suerint propria, vix adagia duxeris. Idem eensendum IIL de linguae idiotiGl mys, aut veterum poetarum sententiis. e. gr.' actum agis; fiuctus numerat. testtaa ἰente .
id tanto dignum feret hie promissor hiatu
Magno conatu maasmas nugas agit. Elegantia
' haec non carent, sed non tamen iunt in prom: uerbiis ponenda. Multas poetarum sententias, multos