장음표시 사용
381쪽
de Deo, O Attributis. 'ergo Deus emcacem habet intentionem dandi gloriam praedestinatis ante praevisa merita.
- Reo. I. nego maj. Iudas enim erat reprobus,
tamen longe plures & essicaciores gratias rece .pit, quam rusticus, qui, in statu gratiae sanctificantis vitam finiens, est electus ergo voli. tri mediorum effcacium , non supponit inten Α' tionem essicacem finis. Reo- 2. d . maj. Volitio mediorum effcaelum absolute & independenter a libera voluntatis per gratiam motata & excita ae cooperatiori ne, one. essicacium condition re & dependenter a cooperatione voluntatis a gratia excita tae,
nego maj. Atqui Deus praedestinatis dat media emcacia ad gloriam, conditionate & dependenter ab eorum libera cooperatione, eone. secus, nego. Itaque, quaecumque supponatur gratiae e
ficacia, de fide est voluntatem ipsi semper pume dissentire si velit, &ideo non est efficax
fecundo, nisi ,oluntas, a gratia mota & excitata, ips consentiat. 3In p. I. Ideo ergo Deus praedestinatis .confert gratiae- auxilia , quia praevidit ipsis proiiutura;
atqui hoc fieri non potest, nisi ipsis velit emeaciter gloriam ante merita; ergo. Resp. nego maj. Deus equidem decernit prae
destinatis auxilia gratiae, quae praevidit habitura effectum, sed non ea decernit, quia praevidit ea habitura effectum, quasi illa.auxilia non seligeret, nisi essent habitura effectum; decernite go illa ex mero beneplacito , quoniam alia media, quae essicacia non forent, licet lassicientia ad esse tum consequendum, posset decernere. Similiter non decernit Deus reprobis media taenficacia , quia praevidit ea fore inessicacia , sed decernit media ad effectum consequendum sunscientia, quae praevidit, ex prava hominis v iuntate, fore ineffcacia. - .
382쪽
. Iris . 2. Est specialis Dei affectus erga electos. atqui ille affectus in eo Hucet , quod Deus illis decernat media , quae non modo praevidet profutura , sed quia . sunt profutura i ergo. Resp. mego min. Suffcienter enim talis affectus in eo elucet , 'quod Deus , inter multa gratiae auxilia, ea seligat ac ipsis conserat, quibus pr. videt eos consensuros ; ideoque salutem aeternam consecuturos: illa autem confert ex mero suo beneplacito. - ν ,
I p. 3. Deus debet velle alio modo gloriam praedestinatis, quam reprobis; atqui non alio modo vellet, nisi volitio 'mediorum emacium supponeret antecedentem emeacem volitionem gloriae respectu praedestinatorum ergo. Resp. nego maj. Nam , in illo priori vesttantum affectu simplici gloriam comparandam Per merita, quae non ponuntur nisi post illam primam intentionem , qua scilicet vult omnes μεomines olvos fieri . itaque , prima discretio Praedestinatorum a reprobis, ponenda4 in decreto conferendae gratiae essicacis, non ad solum primum' achum, sed ad illum S consequentes, per quos perseveretur ., objicies 3. Ex D. Aug., kὶ Nallum eslustrius pradestinationis exemplar , quam ipsemet Salvator s atqui praedestinatio Christi fuit aure
Reo. dist. maj. Christus est exemplar nostrae praedestinationis ad gratiam , estne ad gloriam, nego maj. Alias sequeretur quod sicut Christus fuit ad tu beatus ante merita, ita etiam & nos deberemus esse beati ante merita, quod est ata surdum . Nec aliud intendit D. August. qui , Ibidem, explicat illam similitudinem praedestinationis nostrae, cum praedestin tione Christi
chi L. de dono perseverantiae, c. 24.
383쪽
quoad gratiam sanctificantem , quae hos facit filios Dei adoptivos με ullo merito pra-redentis voluntatis nostra, sicut ipse fuit Filius Dei naturalis sena ullo merito pracedentia vois
objicies cl. Eodem imodo' praedestinamur ad gloriam, , quo praedesinamur ad perseveraritiam; quae In mediate coniungitur cum gloria ς atqui praedestinamur ad perseveraritiam actualem ante praevisa merita ; ergo. ι ', RUp. d . min. Praedes inamur ad perseverantiam ante praevisa mei ita de . condigno , conc.de congruo nego min. Nam electi per preces &bona opera de congruo merentur, & impetrant gratiam perseverantiae . Hoc ergo donum Des , inquit o. August. i ) suppliciter emerari potam 'tieet erim datum nepit , amitti contumacite non possit. Imo cap. I 6. dicit, Deum illud do. triam , non η σeonantibus preparine. Inst. r. ista est ex mera misericordia, non est ex meritis; atqui perseverantia est ex mei amisericordia, cum ab Augustino vocetur donum
Resp. di maj. Non est ex meritis iustitiae , eone. ex meritis hongruis & impetrationis, ne go maj. Porro merita congrua & impetrationis, non impediunt meram Dei mitericordiam , cum non adstringant Devia, ex justitia sed tantum ex quadam decentia bonitatis & cle
Inst. 2. Perseverantia , ex C. Ila. si ) non potest haberi, nisi ex speciali Dei auxilios e go, datur sine ordine ad 'meritum congruum , quod importat semper aliquod debitum . Resp. nego conseq. Quia solum meritium justitiae, importat debitumis
c i L. de dono perseverantiae, c. iv Sessi can. ar. de Iussis
384쪽
336 , Tractatua. Obs cias s. Si electio ad gloriam: facia esset .
ex praevisis meritis , mysterium praedestinati nis non esset incomprehensibile: quaerenti enim cur unus praedestinetur, alter reprobetur , fa- cilis est responsio, quia nimirum Deus praevidit, unum habiturum merita , & alterum d merita; atqui hoc est contra Apost. Rom. II. exclamantem: O altitudo divitiarum' sapientia ct scientia . Deil quam ineo rohensibilia 'funt. udieia ejus Ergo . - . Resp. Licet enim' in hostra sentenistia nonnullae dissicultates , ad quietem animarum , emolliantur, multae tamen supersunt , quas nullus mortalium poterit unquam solvere , ait Toarnely gruare ex multis efficacibus , gratia. auxiliis qua talι homini Deus conferre posset , . cum quibus Ialvus fieret , ea tamen duntaxat
conferat , quibus non consentiet 3 alteri vero ea, quibus non consentiet', alterme vero ea , quiabus pravidetur consensurus P quare illum efficaciter trahat ,- non sum2 O altitudo i qua νε eduobus jussis , unum ex hac vita rapiat dum justus es , alterum vero teistationum periculis ob noxium relinquae quibus futurum est , ut aliquando occumbat λ Ο altitudo e quare uni, etiam non oranti, perseverantiam det , alteri vero non detὸ o altitudo i quare e duobus hominibus , unum . qui Iorae majoribus impliciatum ess scelernus , essicariter convertati , alte rum vero non ii a scelestum derelinquat o altitudo i quare e ruobus infant Hus originali pe cyto aqualiter int inis, permittat unum baptiaetari , amequam moriatur , alterum vero. non
385쪽
de Deo, ct Attributis . 337 ARTICULUS III.
t ora T. 'ta Ffectus praedestinationis est id omia Ida ne, quod, virtute praedestinationis faetae ; Deus ex speciali affectu confert electo
ut eum ad gloriam perducat. Unde: ta a. Ad effectum praedestinationis tres te quiruntur conditiones sPrima, ut talis effectus sit a Deo, quemas
modum ipsa praedestinatio formaliter sumpta , est a Deo . Quare peccatum non potest dici effectus proprie dictus praedestinationis a licet
enim cadat sub praescientiam Dei, non tamen cadit sub praedestinationem, ut docet D. Aug.
lib. de prias. Sanctorum cap. Io.
Secunda, ut detur ex meritis Christi, Deus enim , pra destinavit nos per Christum . Quare creatio non est effectus praedestinationis. Tertia, ut certissime ad ipsius gloriae consecutionem conducat, sive formaliter, sive dispositive, sive etiam occasionaliter, Quaeres r. morsunt e lectus prademnationis ad quatε, id est, tum άd gratiam, tum ad gloriam ρR p. Sunt tres ad quos omnia, quae ad gloriam assequendam conferunt, reducuntur, ne
pe, gratia Vocationis, gratia justificationis, &glorificatio , iuxta illud Apostoli Rom. 8. quos autem prAdestinaυit , hos vocavit , is quos vocaυit, hos ct justi cavis , quos autem cavit, illos oe gloriscaHe. Ratio est, quia id omne quod oritur eX Praedestinatione tanquam ex causa, reducitur ad per fectam & integram hominis praedestinati liberationem ; atqui integra & perfecta praedestinati liberatio fit adaequale per gradiam , tum actu . Charmet, Theol. Schol. TOm. Id, P lem,
386쪽
Iem, tum iustificantem , per quam liberatur a servitute peccati ; & per gloriam , per quam liberatur ab omnibus miseriis , tum animae ,
1. Effectus praedestinationis nequeunt esse communes praedestinatis & reprobis ; atqui vocatio & justificatio sunt communes praedestinatis & reprobis; ergo. Resp. dist. min. Uocatio & iustificatio sunt .communes , &c. si spectentur in se , eram si spectentur ex parte Dei, nego min. Porro non quaelibet vocario & justificatio sunt praedestin tionis effect is ; sed eae duntaxat quae a Deo dantur ex absoluta & efficaci intentione perducendi ad gloriam, sic solis electis dantur; r
probis vero conceduntur tantum ex voluntate
Dei generali salvandi omnes homines, ideo in illis sunt tantum communeS Providentiae generalis effectus. Inst. Omnes praedestinati non habent gratiam vocationiS, ut patet exemplo parvulorum post susceptum baptisma decedentium , qui gratiam vocationis non possunt recipere desectu rati nis & libertatis; ergo. Resp. dist. ant. Omnes praedestinati non habent gratiam vocationis, immediate, conci m diate saltem, nego . Licet enim parvuli per se Sr immediate non vocentur ad baptismum, V cantur tamen mediantibus iis qui eorum c ram gerunt. Dicἡs Σ. Quandoque contingit electos, a gratia iustificationis per peccatum mortale excidere ; ergo, eo saltem in casu , iustificatio non est in electis effectus praedestitiationis. Resp. nego ce eq. Etsi enim illa iustificatio , . per peccatum mortificetur, nihilominus persu sequentem poenitentiam reviviscit, ac proinde ad gloriam consequendam ordinatur.
387쪽
Dixi in tela. Tres esse priae nationis e sectus , ad quos omnia, qtis ad gloriam eonferuendam conferunt , reducuntur . Quia rI. Ad gratiam vocationis , reducuntur omnia
auxilix externa, quae, sitfiui cum internis, ad justificationem concurrunt; talia sunt Evangelii praedicatio, miracula, bona aliorum exempla , . a parentibus christianis ortus & educatio, o easionum peccandi remotio , fraterna correctio, Horbi calamitates, &c. ,Σ. Ad gratiam justificationis reducuntur, libbitus fidei, spei & charitatis & aliarum viri tum supernaturalium , item dona Spiritus sancti, gratiae sacramentales, & donum finalis perseverantiae .
3. Ad glori cationem revocantur omnia dona gloriae accidentalis, quae vel animam, vel corpus respiciunt , Illa enim proveniunt ab illa benevolentia, qui Deus electas dilent ob me rita , & per quam tot & tanta suae largitatis dona ipsis praeparavit . Dices e plura ex illis donis sunt naturalia iergo non sunt effeetus praedestinationis. R p. di ν. eo l. Non sunt etactus praedestinationis, per se & tatione sui, cone. per acridens & ratione ordinationis divinae, nego. L cet ergo illa dona non sint entitative supern turalia, pertinent tamen ad ordinem supern turalem ratione ordinationis Dei, qui illa concedit ex meritis Christi, quatenus iuvant prae-- destinatos ad gloriam consequelidam ι sic bona fortunae dici pollunt aliquando praedestinationis effectus, quando scilicet inserviunt ad eleem synas erogandas, & ad obtinendam salutem. - Quaeres 2. An peccati permisso p adestinati
nis sit effectus st , Resp. Probabilius est quod sit praedestinationis effectus occasionalis. Quia illud est effectu P a prae
388쪽
3 ο Tractatus praedestinationis , quod praedestinato praebet a sam illa sectandi & exequendi quae conducunt ad gloriam ; atqui talis est peccati permissio ,
dicente D. Augiist. serm. 33. de verbis Domini, Audeo diceye : superbis continentibus expedit eadere , ut in eo ipso, in quo se extollunt, humilientur, o cum timore G' tremore Diautem suam
Objicies I. Estectus praedestinationis, est Dei beneficium atqui permisso peccati non est Dei beneficium, imo est beneficii Dei substractio ,
gratiae nempe essicacis; ergo. Resp. dist. min. Non est Dei beneficium, secundum se, cone. quatenus a Deo intenditur &ordinatur ad praedestinati salutem, nego . Pem missio enim peccati, hoc ultimo modo cosiderata, est Dei beneficium, cum per eam electus fiat magis humilis , ac imposterum magis ca tus , ut tradit D. Aug. l. de corrept. Ο gratia c. 9. Obicies a. Effectus praedestinationis confertur ex meritis Christi; atqui permissio peccati non confertur ex meritis Christi; neque enim Christus Patrem rogavit ut ab eo electis gratiam
i Re λ. d . min. Permissio peccati in se considerata, conci sic enim est eflectus providentiae
communis: considerata quatenus ordinatur in praedestinati salutem, nego. Permissionem peccati sic consideratam Christus postulavit a Patre. Subfumes: Ergo licebit a Deo petere permissonem proprii peccati s atqui hoc est absumdum; ergo.
Resp. nego sequelam , Cum enim peccatum non possit esse in homine , quin fiat propria ipsius voluntate, idcirco homo non potest petere permissionem peccati , quin pariter petat voluntatem peccandi, quod est vere malum
389쪽
Prob. fear. Licet petere id omnes, quod Christus nobis meruit; ergo. Re . ds. ant. Licet petere quod Christus meruit per se , conci quod meruit tantum ex Consequenti, ἰnego. Permissionem autem illam peccati meruit tantum ex consequenti , quaterius nempe sua merita obtulit Patri, ut ex illa permissione eliceret gratias praedestinato conis ferendas , ut cautior & ferventior per poenia tentiam resurgat.
De Proprietatibus pradestinationis . Nota. D Roprietates praedestinationis sunt eius I certitudo, immutabilitas, & Concordia cum libertate, de quibus breviter sit r
Pridestinatio fe udum se est est tissma . E hde fide. Prob. I. Ex Script. Joann. Io. Christus, da suis
electis loquens , ait: Ουes mea vocem meam au diunt: is ego cognosco eas, is fermιntur me, σego vitam aternam da eis : π non peribu se in ternum, non rapiet eas quisquam de manu mea.
Et CA I 3. fit Chysus quas elegerit. Ergo Deus certo cQgnoscit numeriim electorum: in communi, & personas electas in p'rticulari. - Prob. a. ratione: Piod Deus futurum praescivit , quodque decrevit essi raciter , illud est Certissimum , cum . ejus praescientia non possit
falli, eo quod sit perfectissima, nec decretum ejus impediri, eo quod Deus sit Omnipotens; atqui decrevit ut praedestinati essent beati, Sehoc futurum esse praescivit ; ergo praedestina-