Theologia universa ad usum sacrae theologiae candidatorum. Auctore r.p. Thoma ex Charmes ... Tomus primus sextus. Tomus secundus. continens tractatus de Deo uno, trino

발행: 1779년

분량: 389페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

. de Deo, ct Attributis. 323

lini, potius concituleret illam esse post praevi- is, quam ante praevisa merita , quoniam naia,nerus ille Sanctorum , vocatur prascientia dota nitus numerus , quasi diceret quod ex praescientia meritorum , definitus est quoad personas: & paulo infra ait: quos ante praseivit ;ergo prius praescitus erat ille numerus quoad Fersonas, quam quoAd illas definiretur. 2 . Ille admisit in Deo intentionem efii. .cacem conserendi aliquibus gloriam ante praeis visa merita , qui docuit eam intentionem esse, causam cur essicaciae eis dona concedantur ,

quibus ad salutem perveniunt; atqui id docuit

Augustinus; ergo, &c. Rehu nego min. Prob. min. S. Aug. lib. de corrept. gratJa - cap. 7. sic babet : qui eumque ab illa originali damnatione, Ma diυina gratIa largitate , d feretifunt non est dubium quod is moraretur eti

-dune, b, in qua per dilectionem operatur , usque in finem perseverant i si qua ado exorbitant, correpti emendantur. Ergo , juxta D.

Augustinum , intentio essicax aliquibus conferendi gloriam ante praevisa merita , est causa cur eis dona essicacia concedantur , quibus ad

salutem perveniunt . R p. di . eo eq. Nam D. August.. hic non

agit de praedestinatione ad gloriam solam, sed

de praedestinatione adaequata & totali; nam per discretionem a massa perditionis comprehendit omnes. effectus praedestinationis, inter quos sunt gloria de omnia gratiae dona I hoc patet ex ipsemet teXtu , qui , paulo ante verbae in objωctione laudata, habet, Discernuntur, nou me ritis fuis, sed per gratiam mediatoris , hoc es.u sanguisai oeundi Adam justificati gratis , Sc. non autem mirum est . si illa discretio , quae complectitur gratiam, sit gratuita. a 6,

372쪽

3a in Tractatus . Inst. 3. D. Aug. ibid. declarat se laqu1 depraedestinatione ad gloriam solam, illos ergo etigis , inquit, ad obtinendum regnum suum. At qui asserit illam praedestinationem esse factam ante praevisa merita, profecto electὼ funt , inquit, per electionem gratia , non pνacedentium meritorum suorum , quia gratia tuis est omni

meritum . Ergo madestinatio ad gloriam solam, est ante praevisa merita. Resp. transeat maj. di . Praedestinatio ad gloriam solam , est facta ante praevisa merita naturae, cone . Rnte praevisa merita gratiae , negomon Non enim D. Doctor excludit praedestinati nem faciam post praevisa merita gratiae., imo. Potius eam admittit i tum quia praescientiam Praemittit praedestinationi, loquens enim de iis qui aliquando justificati , non perseverant, sed in

Peccato moriuntur; ait: Non funa a m ait perditionis , prascientia Dei θ ρνadesinatione , .igereti, e iduo nec fecundam propositum. vos ti , ae per i hoe nos electi . Ergo cum vocatio Praedestinatibnem, di praedestinatio praescientiam operum supponat, evidenter sequitur S. Augusto abi solivia agere de praedestinatione, post praevi-ia merita. Tum quia lib. de gratia is lib. arb. c. 6. aperte declarat se , in materia praedestinationis, admittere merita gr4tiae, ctim dicunt Pe

lagiani: inquit . . . . a ternam vitam meritis no

stris praeedentibus xeddi respondendum est. ei . si enim merita n sera sie intelHeκexit , ut etiam ipsa dona Dii esse cognoscerenν , non est repro

mana sie pradicant , ut ea a semer o habere Bominem dicant prorsus νoctissimo respondat Θ- 'psolus, quis te discernit λDixi : transeas maj. Quia manifestum est D. Hi ustinum. in toto illla cap. lἀqui de sola prae- .estinatione ad perseverantia ui , ut est mere

373쪽

de Deo, es Attributis 32s

gratuita, & non meritis arbitrii debita nam licet infra loqhatur de gloria , non tamen de ea loquitur 1, ut de objeilio istius praedestinatio. Dis , etiam inadaequato : sed tantum loquitur de ea occasonaliter, & ratione arctissimae con- junctionis, 'quam habet cum perseverantia, de qua loquebatur: nemo enim electita est ad per severantiam , qui non consequenter eligatur ad gloriam. Ob ieies x. L. de corrept. & gratia, cap. 1 q. ait: Daus eui , votenti sal vum facere , nullum hominis renit' arbἰtrium. Ergo Deus eligit ad gloriam ante praevisam humatae voluntatis coo-

Resp. nego eo eq. Nam D. August. ibi non laquitur de salute consummata, seu de gloria, sed de salute inchoata, seu de gratia & justificatione, ut patet ex verbis immediate praec dentibus. : Cum antem , inquit, homines per cor reptionem in viam justista, fou veniunt , seu r vertuntur , 'mx operatuγ in eordibus eorum δε- lutem , nisi Uia, qui, quolibest ylontante ctim rigantes dat incrementum Deus , cur volonia salvum faceste , nullum homlais resistis arbi trium. Ergo textus non est ad rem praesentenarobjicias 3- D. Aug. ιγ expendens haec verba

pouoli: Gratia Dei Gra aterna, ait : Cum

posse ν ἀλευ Apostolus is recta dicere , stipendium, titia vἰta aterna, maluit ditere , gratio a re tem Dei visa ararnas udi Aine intelligeremus no pro meritis nostris Deum nos ad aternam visam , sed pro sua miseratisne , perducere. Frgo aperte significat Deum nostra non attendere meritat in decernenda praedestinatione.

374쪽

decernenda praedestinatione, non iattendere m vita , naturae viribus elicita , eouc. merita , grautiae beneficio elicita, nego eonseq. quod sit genuina S. Augia sententiae constat. r. Quia asserit αpostolum potuisse recte dicere , stipendium 1 tia tia .vita a terna .. Quia immediate super illud Psalmistae. Rui eoronae re in miserasime-sericordia , ait: Nunquid' non corona bonis ope

ribus redditur λ sed quia ipsa bona opera ille iubonis operatur ideo Lxit Psalmus, coronat te tu miseratione cye. qaia illius misera

tione bona operamur , quibus eorona redditur .

objietes A. D. Aug.. lib. de dono perseverantiae , C. 9. ait: ex duobus piis , cur huic don tur perseverantia usque in sinem , illi autem non detur , infertitabiliora fune judicia Deil. Illud tamen AdeIibus debet osse certissimum ,htinc esse ex praedestinatis , illum non esse. Nams fuissent ex nobis ,. inquit unus ρ adestinato rum , qui de pectore Domini bibe adi hoe feer tum , mansissent utique nobiseum . Ex quo sic argumentor: Juxta D. August. praedestinatio ad gloriam est causa vocationis emcacis S pers .verantiae di omnium meritorum ergo est ante: mrmia merita praeon. . rReo. nego ant. Nam D. August.. non agit hic

de praedest. ad gloriam, sed tantum de praed stinatione ad gratiam vocationis. emcacis ad fi- .dem. & ad perseverantiam; nihilque vult aliud demonstrare, nisi quod vocatio eificax ad fidem& ad perseverantiam , sit donum Dei, meregratuito concessum , dc non hominum meritis.

redditum .. a

Infrit. Div. August. .dans rationem cur illi justificaai non perseverent , ait: Quia non erant prad tinati secundum propositum ejus, quἰ uraia ver veratur . Atqui per' haec verba ra-.d Utinati secundum proposituma, intelligit prae

375쪽

, de Deo , ct Attributis 3 27

destinationem essicacem ad gloriam, ergo Divia vult illam esse causam perseveraritiae dc omnium meritorum gratiae. Reo. nego min. Nam D. Aug. per illa verba, intelligit praedestinationem ad perseverantiam quae a Deo gratis datur, nec hominum meritis redditur . Ita se explicat D. Aug. e. 7. dicens:

Post caram. autem hominis, non nisi ad gratiam suam Deus voluit pertisere , ut homo accedat ad eum , id est, credat , neque nisi ad gratiam suam voluit pertinere, ut homo non rete at ab ea ,. id est, perseveret. . gratiam poDῖt in illo, quo fortem eo eruti fumus , predestinati secundum propositum ejus qui universa operatur s. ac per hoc sicut operatur ut accedamus, sic operatur ne discedamus. Hic teXtus de men-

α λ, Doctoris . nullum: relinquit dubium

Autem p adestIna υit ad poenam , non pra estiua- vidi ad eulpam. Ex quo argumentantur sic: ex

D. Fulgentio praedestinatio ad gloriam , est causa praedestinationis. ad justitiam s. ergo. non est ex praevisis meritis.. Resp. nego ant. N enim dicit quod prius. praedestinet ad gloriam quaein ad justitiam, cum nullum sit, ibi comparativum ex quo deducatur illa prior ita , sed praecise dicit, quod nullum Deus praedestinet ad oloriam uain. eum prae destinet etiam ad iussit iam, quod tantum indi-. cat individuam societatem, quae est luter utriumque illam praedestinationem . .

376쪽

gnabunt , quos Deus grAtuita sua bonitate ρυ- desinavit ad regnum s ergo gratuita bonitate non ex praevisis meritis. Resp. dis. conseq. Non ex praevisis meritis naiaturae, cone. non ex meritis gratiae, nego emoq. Hoc declarat S. Doctor , cum addit ad quod r/gnum diversis temporibus per Sacramenta , quἀad fidem incarnationis sua Christis instituit , illi pervenernnt quos Deus gratis ρ nutio bonἀvoluntatis , vel bon; operis merito praeedente s.Dlυaυit'. Ubi excludit solum meritum natu

rae . Deinde D. Fulgentius Ioquitur de praede Binatione secundum executionem , seu de coia latione gloriae, atqui de fide est quod noa de.

tur sine meritis , ergo ia

objicies z. D. Prosper ad excerpta Genuensium c. 6. ait: Absit talis impietas , ut quem quam putemus meritis fuis erui da potestais etenebrarum, Θ in regnum Filii Deἰ debita , non gratusta adoptione transferrI. Ergo praedestinatio ad vitam aeternam est gratuita. Reo. dist. conseq. Est gratuita, eo quod gratia sit ejus radix & origo, eoneis eo quod non retribuatur, nec destinetur meritis gratiae, nego eo eq. Excludit ergo S. Doctor sola opera viribus naturae elieita . Objicies 3. Div. Thomas ait: Leuare , Deus, hos elegit ad gloriam is illos reprobavit , non haber rationem , ns divinam voluntatem. Ergo in mente in Thomae, praedestina.

tio ad gloriam non supponit merita, sed fit ex lata Dei voluntate

e L. de fido ad Petrum , cap. 3. 4 a. q. 23. are. I. ad 3.

377쪽

eo sq. Praedestinatio unius prae alio fit ex sola Dei voluntate ; eone. praedestinatio absolute sumpta , nego emsq. Alias sequeretur H Deum ex sola sua voluntate aliquem absque uuis demeritis reprobare positive, quod est haereticum porro quod Div. Doctor loquatur de praedestinatione & reprobatiose comparate unius Prae alio, ostendit textus in Augustini , quem is confirmationem suae sententig adducit: - hunc erahat, is hune non trahat, noli ve ,

IUD. r. D. Thom in arg. sed Gntra ess, 'ait ex Apost. non ex σενibus . iustita quo δε- timus nos , βέ see natam tuam misericordiam ' falsos nos fuit, sicur autem salvos: nos fecit rasis prae destinavit nos salvos μνῶ non erg=praescis Ia meritorum est causa vii ratio prinia

Respond. I. 'Argumentum est ab advertarus . solvendum, nam ibi D. Doctor eu'dem agnoscit ordinem intentionis gloriae , queri execuintionis ; atqui predestinatio secundum ordinem executionis fit ex prqvisis meritis, ut fides do.

ὸ o. h. dist. eo eq. Prqscientia meritorum, non est causa pr destinationis adequate , reon cinadequate , ad gloriam sobitarie sumptam , D. enim- Thomas distinguit pridestinationem - inad quatam ad gloriam , a pridestinatione adqquata , quod nulla hujuS detur causa meritoria , bene vero illius , essectum. pradestinationis possumus eonsiderare duplieiter , inquit, uno modo in pareseulari ι Θ sie nihiι prohibet aliquem efffectum pradefrinutionis Usinea am rationem alterius sirudi si Heamus quod Deus praordinavit se daturum alleui glorἰam ,ex meritis , ct quod praordinavit Ia daturum alicui gratiam ut mereretur

378쪽

Iuriam. Alio modo potest con silerari esse rus meis dissinationis in communi , sic impossibile est , quod totus praedestinationis esse'us in communi abeat aliqviam causam ex parte nostr et quia, quidquid est in homine ordInans. ψfum ad fatutem , eo Mehendit totωm ob sectu ρνades in tionis , etiam tu. ρraporatio ad gratiam , neque enim hoc. sit nisi per auxiatum diminum . . m.

Textum hunciintegrum , let si prolimrem, re- serre necesse suit, quod ex illo genuina D.Thomae sententia persecte aperitur , & possunt solvi om-

via, quae objiciuntur ex ioso conrra BOS.. iSolvuntuν Objectiones ex ragionibus Theologicis t.

c Obilalas Iis Deus prius vuld dare gloriam , quam velit. dare gratiam. ergo vulla dare .gi riam ante pravita merita quae . sma: Z gratia. e. .Probia ant.. Qui ordinate & sapienter, vult , prius intendit finem quam media: squidem moavetur ad electionem mediorum ex voluntatenis . atqui Deus ordinate dc sapienter vult; er

m. prius. intendit dare gloriam L Quam latetndat, dare gratiam. Resp. dist. maj. Prius intendit finem. quam media, si velit finem sub unica ratione. finis cons. si velit finem sub ratione mercedis & praeismii, prius vult finem conditiona te conc.: absolute,. nago maf. dc sic ad consinuensis Itaque, gloria non solum decernitur ut finis, sed etiam ut praemium; atqui quod sic decernitur, non decernitur absolute, sed conditionate , nempe , si is , cui finis intenditur, laborare velit. ad eum obtinendum; yrgo .. i . tap. I. Gloriata nim tantum, habet rationem mercedis, sed etiam haereditatis, atqui haereditas efficaciter intenditur . ate praevisa. merita

379쪽

de Deo , ct Attributis.

- Reis. dist. κnaj.. Habet rationem haereditatis. . iure adoptionis rorata jure nazι vitaris , nego .

Porro ad haereditatem jure adoptionis capesceniadam, requiritur , ut Filius. Dei a doptivus perhona opera acquirat aditum ad - haereditatem sumus haredes quidem Dei , ait Apost. e in eo- Baredes autem' Chν Uti , si lamen ebm timur ,

InIt. Σ. Atqui revera Deus prius intendit efficaciter finem quam media; ergo. Prob. subfumpi. Deus prius eligit ad finem , quam eligat media ad finem, ut docet D. August. f9 de Tyriis S: Sydoniis, qui credi disia sent , si vidissent opera Christi, sed quoniam usterederent non erat eis datum , inquit, etiam unde erederent eis negatum . Ergo voluntas Gnis exficax , est semper 'prior voluntate. medio.

' Reo. nego eo eq. . Quia ubi unum, codigitur ex alio comparato, necesse est, ut interutrum

que intercedat aliqua paritas, in eo , in quo ipsa comarantur; atqui nulla esst paritas inter praedestinationem ad fidem seu gratiam , de qua solum loquitur D. Aug. in objectione, de praedestinationem ad gloriam solam, de qua nobis controversia est, idque in iis in quibus com parantur , scilicet in finibus c in. mediis eo

r. Non es paritas In sinibus di finis enim, prae- ldestinationis ad fidem, est absolutus, nec enim ifides pendet a meritis, cum praecedat omne meis iritum. E contra, finis praedestinationis ad gloriam solam , ' est conditionatus & limitatus ad merita, in quo est magna disparitas, cum noci repugnet rem absolutam decerni, absolute, rem i

380쪽

- Tractatus autem conditionatam repugilee decerni ante γvisionem conditionis futurae .2- Non ess paritas in mediis : nam media

actus fidei, quae sunt actualia gratiae auxiIia , sunt tantummodo media respe u Dei inte dentis actum fidei ut finem, & sic debent esse posteriora sine in mente Dei, quia media ut media , sunt posteriora fine. At vero, media respectu glorifieationis nostrae, quae sunt m .rita nostra, non sunt . media respectu Dei sed tantum respectu nostri, fit sc non postulant esse posteriora in mente Dei : imo postulant esse priora, cum respectu Dei sint motiva; motiva autem ut motiva, semper debent esse priora in mente decernentis, quam id quod decernitur vi illorum.

Essectus est posterior sua causa, salistem in aliquo signo rationis , sed opera meritoria a Deo volita , sunt effectus praedestina.tionis. ad gloriam ; ergo illa sunt a Deo volitaein, priori signo rationiς,. adeoque praedestinatio

fit ante prat visa meritae. - . Resp. nego min. .Unicus est enita Sc proprius

effectus praedestinationis ad gloriam solitarie sumptam, nempe ipsa gloriae , quae lata nobis confertur vi praedestinationis . ad illam , sicut ex Dis August. se) unicus est effectus praedestinationis ad gratiam solam, nempe gratiae, quam solam respicit: adestinatio , qua ira bono est , inquit, gratia es , ut dixi, praeparatio s gratia vero in ipsius madestinationis 4Jectus iaobjicias a. Efficax,volitio mediorum adfinem

efficacium , supponit efficaecem intentionem finis I atqui Deus praedestinatis confert mediae efficaciae ad gloriam, quae non conseri reprobis

cgὶ L. de praedem Sanctor. . m.

SEARCH

MENU NAVIGATION