De canonizatione sanctorum commentarius, hoc est, De definitione, auctoritate, & antiquitate; deq. causis, & ordine iudiciario canonizandi Sanctos; de miraculis item ac de rebus, quæ veram declarant sanctitatem, necnon de honoribus, qui Sanctis deben

발행: 1601년

분량: 193페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

152쪽

CAEREMONIAE. IN IPSA CANONITATIONE

OBSERVARI CONSUETAE

.. describuntur, ac declarantur.

AEREMONIAS , qut in Canoni-Zatione Samstorum obseruari solent, dum de praecipuis rebus, quae Canonizationem iure admittunt, sermonem haberemus, rudi quadam Minerua d lineauimus, vel potius adumbratim de' Pam 83. discripsimus, rerum ipsarum tam ordine, quam conne xione id postulante r interiectio namque, nisi quod interponitur, breue sit, intellectum, Quinctiliano i Lib- - c rste, impedit, ordinem item perturbat, & connexio nem, siue, ut aiunt, texturam confundit. CaeremOnias itaque in ipsa Canonigatione obseruari conlaetas hoc loco breuiter describendas , explicandas'. censuimus, ut ne quid scitu dignum, ad Canonizationis ritum pertinens, praesertim vero ijs, qui huic solemnissimo tantae celebritatis actui nunquam in te fuerunt, aut nusquam legerunt, penitus ignotum , si

lentio praetermittamus.

. Eo die Canonigationi dedicato, uti suo iam loco di- Pata . ximus; postqua soletnnissima processione, & longo quidem ordine, hymnis insuper ac litan ijs, ali)Tq. sacraruprecum modulationibus, ad eam, in qua CanoniZM.tio celebranda est, Basilicam vel Ecclesiam, amplis, simo apparatu ornatam, deuentum est, Romanus Pri

153쪽

lisex post preces Deo ante AItare oblatas , solium suum

edito loco satam conscendit, atque inde tam Caidinati irim, quam Plataiorum, qui vcstimentis. Ecclesias icis induti sunt , obedientiae munus recipit. Hac re tan dem praestita, Orator alicuius Principis, Canonigationem postulantis, vel Cardinalis in Oratoris i cum at quis, cum Ad uocato ipsius Principis nomine, supplicitet , , ut aiunt, instanter CanoniZationem p stulat. Tum Secretatius Pontificio nomine pro eae te conficienda Deum obsecrandum csse respondet . Deinde Romanus Ponti sex ad sal distorium deseci dit oraturus : interim Litaniae decantantur: quibus absolutis, Romanus Pontifex ad solium redit. Iterum vel Orator, v cI Cardinalis cum Ad uocato suppliciter, & , ut inquiunt, instanter, di instantius pro secunda vice Cano nivationem celcbrandam pClit. Secretarius item respondet, rem tam grauc in postulare, ut iterum dixit num auxilium imploretur. Hinc Summus Pontifex e solio ad orandum ante Ahare descendit: deinde S. R. E. Cardinalis Diaconus, qui Pontificis dextrae ases tit, alta voce dicito: ORA I E. Ad hanc vocem taciti omnes genibus sexis Deum orant, quoadusque

alter S. R. E. Cardinalis Diaconus dicat: L E V A T E

Voce hac pronunciata, surgunt omnes,& libro a Prael tis a sistentibus allato,stiminus Potisex hymnu inchoat ψUeni creator spiritus , statimq- cum aliis omnibus ad g nustexionem reuertitur, & in ea permanetur, donec primus decantetur Versus: quo expleto, Papa ad si lium redit. Hymno tandem decantato, Cantores duo

hunc decantant Versum , Emitte Spiritum tuum, O crcabanturo A ceteris vero Cantoribus respondetur: Et renouabis faciem terrae. Deinde summus Pontifex e solici hanc dicit orationem:

Deus, qui cord stidelium Saniri Spiritus illi

154쪽

In Canonaestione Sanctor&m. ω - ratione docuisti: da nobis in eodem Spiritareeta sapere , & de eius semper conse latione

, saudere. Per DOm. In unitate eiusdem Spiritus sanis

G,&c. Hac oratione pronunciata, orator Principis, vel Cardinalis cum Ad uocato, nomine item Principis suprpliciter,& ut, aiunt, instanter, instantius,& instantissime pro tertia vice Canonizationem celebrandam postulat. Tum Secretarius, id, quod petitur, Romanum Pontificem , Deo fauente, facturum respondet, Beati N. vitae iam innocentia,& sanctitate miracul rum splendore illustrata, satis abunde pel spe ta. His tandem rite praestitis, Romanus Pontifex in oselio sedens, pluuiali & mitra insignitus, Canoni Eationis Decretum pronunciat in eam verborum serinam , quam suo iam conscripsimus loco, dum de amplisi lino Canonirationis apparatu, & caeremonijs in ca obscr- Pag.ss. aeuari consuetis, summatim, vel potius adumbratin omentionem faceremus: quas omnes amicorum hortatu hoc loco singulatim apponere libuit, ut nonnulla scitu digna, quae declaratione indigent, explicentur.

Decreto Canonizationis rite , ac solemniter pr nunciato, necnon Indulgenti j S, quae, Uti iam di imu i Ρ,t. , cum Decreto indicuntur, promulgatis, S. R. E. Cardi natis, vet Orator,& Advocatus, Principis nomine ,

debitas Romano Pontifici gratias agunt, Bulla Q. 'anonigationis conficienda luppliciter postulant, Papa res Odente: DECERNIMUS. Ad huius verbi pronunciationem, Ad uocaxus Protonotatios, Notariosq. praetcntes rogare solet, ut ad perpetuam rei gestae memoriam publicas tabulas curent conficiendas. Omnibus hisce rebus actis, ad spiritalem uniuersae Vrbis, & Ec- Laetitiae siclesiae laetitiam, & ad tantae rei gestae venerationcmia a deci

155쪽

declarandam tam in Adriani mole, nune Arce sancti Angeli nuncupata ; quam etiam in Area sancti petritormenta bellica, quae Bombardae vulgo appellantur maximo plane numero displodi solent, ita vero, ut

terribili boatu c tum crepitare, terra quati, ac tecta denique nutare videantur, clangore tubarum. sonituq. campanarum atque organorum praeitio. Inter haec agcnda Summus Pontifex ad laudes, &gratias Deo agendas, Hymnum, aut Canticum, cuius initium cst, Te Delim laudamus, cantando exorditur quem Chorus prosequitur. Hymno autem completo S. R. E. Cardinalis Diaconus cantando ait: Ora pro nobis Beate I . & Cantores respondcnt : Vt digni sciamur promissionibus Christi; Papa deinde Orationem de Sancto canon irato decantat. Post Orationem decantatam VS. R. E. Cardinalis Diaconus, Euangelium in Pontificia Missa cantaturus, alta voce ait: Confiteor Deo omnia

potenti cetera in consessone dici solita, in qua post Sanctos Apostolos Sanctum canonizatum nominat , idemq. in Absolutione facit Papa: qui deinde, induti. gentia, quae in Absolutione dari solet, promulgata, Fertiae ossicium inchoat, candem Choro prosequente, dum vestibus sacris ad Missam pontificia solemnitate celebrandam induitur.

De oblationibus in Mig. Caηοηiqntionis fieri consuetis.

Tertiae ossicio expleto , Misae sacrum vel de Sanctoe canonigato, vel de illa diei solemnitate, si qua in 'dic Canonizationis eueniat, solemni ac Pontificio ria

tu cum commemoratione Sancti canonirati decant tur. In offertorio autem tres S. R. E. Cardinales, qur

in Canonigatione iudices olim fuerunt, hoc est primus Episcopus, primus Presbyter, ac primus Diac nus Sacrae Rituum Congregationis; & Principis alicuius Canonizationem postulantis Oratores item tres , aud

156쪽

In Canoniratione Sahctorum.

Hus , vel aliquis Cardinalis in OratoriPlocum a Papa electus, onerunt ea omnia, quae in Missa Canon, zationis osseiri solent, inysterijs plena. Primus Cardinalis offert duos cereos, & satis quiadem magnos: primus autem Oratorum, vel aliquis in Oratoris locum Cardinalis, cereum unum, duas'. Tu tures vivas in cani stello aurato inclusas. Secundus Caidinalis duos offert panes praegrandes;

unum auratum, alterum argentatum: Orator, vel aliquis in Oratoris locum Cardinalis , alterum ossertcereum, duas'. columbas albas vivas in canistello item argentato inclusas. Tertius Cardinalis duos cados offert exiguos, vini

plenos; unum auratum, alterum argentatum. Orator,

vel Cardinalis in Oratoris locum, tertium offert cereum, & cani stellum varijs pictum coloribus, vivi'. aviculis diuersi generis plenum. Indulgentia in fine Missae. omnibus hisce rebus rite oblatis, summus Pontifex , Missam maxime solemnem prosequitur cum caeremonijs, mysteriorum plenis, quas breuitatis causa omittendas hoc loco censeo. Missa'tandem completa, S. R. E . Cardinalis Decanus plenariam Indulgentiam iuxtia formam Ecclesiae consuetam omnibus illic praesentibus indicere solet. l

Haec de caeremonijs, nunc de rerum oblatarum si- 'gnificationibus superest dicendum. Omnia enim, quae in Canonizationis solemnitate offerri solent, mysteriorum plena sunt, maiori l. ex parte a primitiuae E clesiet ritibus ortum habent, ut in quarto Sanctorum Apostolorum Canone videre licet, ubi haec leguntur Canon. A verba: Offerre non liceat aliquid ad Altare praeter nouas spicas & uuas, de oleum ad luminaria, & thy '

157쪽

miama, id est, incensum, tempore, quo sacra celebratur oblatio. Haec in Canone, ubi primitiarum vel nou rum fructuum oblationes in primitiua Ecclesia fieri

consuetae commemorantur. Per animaliaivero, quae

inibi offerri prohibentur, sacrificia, quae ex lege ant, qua per sanguinem & animalium caedem jn templo

in Cau. fiebant, ut Balsamon interpretatur, vetantur, sacrificiumq. fieri iubetur incruentum, tribus lana figuris, Gabriel Biese teste, adumbratum , prius videlicet in Abel ιη deinde in Abraham i postremo in Melchisedech, qui cum Sacerdos esset Dei altissimi, offerens pansi & vinii, nostri sacrifici j ritum figurauit; & sua persona pers Hςbri . nam Chri iti, qui est Sacerdos & sacrificium , repraesentauit. Ad hoc itaque Altaris sacrificium a Melchisedech in pane ac vino adumbratum repraesentandum, panis, & vinum in solemnitate Canonigationis, offerri solent, quando scilicet sit minus Pontifex in Alta ri, panem & vinum ante consecratione pro immaculata Hostia immolanda offert. Ad eiusde insuper tanti sacrificis venerationem prasiadam coici cum pane ac vino in eadem Missae parte, quae Oisertorium nuncupatur, feruntur , uti ex eo nuper commemorato colligitur Canone .Turtures, atque Columbae albae, aliae l. diuersi generis aviculae, in Missa post Canonigationem oblatet sacris item mysterijs non carent, Vti Ostei demus, va insi Cisr. na prius Ethnicorum superstitione, in Imperatoribus. EI EL , si io'. diuos reserendis, cxplicata.

Amal. l. 3. De Origine, er antiquitate canouitandi Sanctos.

'- Ηi - E esiae primitiuae Patres, de Christiana Religione optime meriti, ut vanas & impias Ethnicorum Iuper Innoc 3 stitiones abolerent atque obliterarem, aliquot sacra, o . t & pia instituta, quasi superstitionum antidota obser-τ . Raticis uanda decreuerunt , ut in nostro de sacris Ritibusnc iM 'L si perstitiones extirpandas magna cum Pietate institutis

158쪽

In Canonicatione Sanctorum.

hitutis , Commentario explicauimus , & diffuse quin

dem . Quae sane omnia silentio nunc praetermittenda sunt, ut antiquam & sacram Canonizandi origine prius demonstremus, deinde vanam Ethnicorum de Imperatoribus falsos inter deos relatis superstitionem redarguamus. Hac re statim privstita, sacrum in Mis. sa Canonigationis ritum offerendi aves, mysterijs plenum , explicabimus, explicatumq. comprobabimus, neficer ac pius Canonigandi Ritus a superstitiosa & vana Imperatorum consecratione originem ullam habe

re credatur.

Quamuis nonnulla, uti diximus, ad vanas ct impias Ethnicorum superstitiones abolendas, in Ecclesia Dei fuerint introducta ; Canonigatio tamen Sanctorum , nunc fieri consueta , originem , aut potius imaginem quandam traXit ex varijs Scripturae Sacrae locis , idum in ijs Ecclesia Sancta quorundam Patrum sanctitatem , egregijs exemplis illustratam , commendat, nobis . imitandam' proponit, ut in Libro Ecclesiastici , & in Epistola Beati Pauli Apostoli ad Heia 'bruos videre licet. Eorum autem Canoni Zatio aut, λόfestus dies Machab is, ob martyrium non pro Christo in Evangelio , ut S. P. Augustinus ait , reue lato, sed pro Christi nomine in lege velato perpessum , exceptis non celebratur ; quia illi in tempore plenitudinis gratiar, ut ait Viguerius, non fuerunt , sed ante Verbum incarnatum , eo scilicet tem- io . vel pore , quo nondum in caelum ascendere poterant

ob culpae primi Parentis reatum lymbo inclusi. Prius enim, ut Sanctus inquit Gregorius ille Magnus, quam S Grey LRedemptor noster morte sua, humani generis poenam 1 lueret, cos etiam, qui caelestiς Patriae vias sectati Ioc eo Σ- sunt, post egressum carnis, inscini claustra tenuerunt;

ma ut pcana quasi peccatores Plecteret, sed ut eos ita locis

159쪽

Coremonia

locis remotioribus quiescentes quia necdum interceptio Mediatoris aduenerat ab ingressu Regni, reatu primae culpae prohiberet, quos tandem Christus Dominus, dum in caelum ascendcret, secum duxit. Hinc Satincti Patriarchae ac Prophetae omnes in Lirantis inuo cantur, multiq. ex ijs in Martyrologio Romano glori se recensentur, & in aliquibus Christiani Orbis locis v

nerantur, E quorum numero item sunt, Iob, Samuel, Hieremias, Symeon, Zacharias, & Moyses: homi enim solemnia Venetijs praesertim celebrantur, ibiq. sunt templa Deo in eorundem memoriam & honorem erecta. Zacchariae autem, patris sancti Ioannis Baptistae, caput Romae in Basilica Lateranensi magna veneratione asseruatur, ac de eo diuinum officium recit tur. Nonnulli vero, qui in Veteris Testamenti fine,

ac Noui principio fuerunt, ab uniuersali Ecclesia solemni coluntur festiuitate, veluti sunt Anna, Genitricis Dei Mater ;& Iosepli Genitricis eiusdem Sponsus; necnon Dei para semper Virgo, quae Christum Domi

num, Sanctorumq. sanctu in in utero suo gestauit, ac

peperit;& Ioannes Baptista, qui Christum digito demonstrauit, & baptizauit. Eandem quoque Canon irationis formam in no Α'. 3- s. uo Testamento , praesertim vero in Actis Apostoli- R 7 videre est , in quibus Sanctorum noui Te tamenti gesta, sanctitatis plena, recensentur, & comm cndantur , nobis'. iniitanda proponuntur , eorundemq. in caelo viventium festWs dies celebratur. hinc de sacra Sc antiqua CanoniZationis imagine , quae pau- latim iuxta temporum indigentiam , quae noua semper consilia , nouos . rei eiusdcm gercndae modos subministrare solet, maiora in dies incrementa, maioremq. in Canonigando industriam , ac solemnit

tem sulcepit , ut ex ijs rebus , quas in quinto huti

160쪽

In Canoniratione ranctorum uu

iusce Continentaiij nostri capite chnscripsinius , ubdere licet. Nunc reliquum est , ut Etlanicorum error in consecratione Imperatorum , superstitione ac vanitate plenus, explicetur.

Fibnicorum : supernitio vanitatis plana explicatur.

. Ethnici nefarios saepe homines, & multis sceleribus fiuithsq. respersos, ut Franciscus Penia, Rotae Audi,tor, vir sane eruditae s, atque utriusque iuris peritissimus recte inquit, vanissimis superstitionibus in ii merum falserum deorum reserebant, eis'. immeristos decernebant honores : Romanorum namque Impe ratores, qui luperstitibus' filiis, vel successoribus, ex hac vita decedebant, in ipsis funerum iustis persolbuelidis , dum corundem corpora cremabantur, inter diuos, ludi Herodianus in Seuerianis exequiarum iustis dissus ei scribit, referri solebant , & inter cos relati dicebantur, cum primum Aquila, Imperatoribus dedicata v igni pyrae subiecto , ex intimo auto emo. tabernaculo', tamquam e sestigio quodam dimittebatur, quae in caelum animam Imperatoris do ferre stulte credebatur , sicut idem refert Aerodi mis atque in varijs Imperatorum cernitur numisimatibus , in quibus non solum haec inscriptio legitur. C IN SE CR ATlo 4 vel Dedicatio, 'quam Graeci Apotheosini vocant L sed Aquila item & pyra', seu affird facta lignorum congeries ad ipsami su perstitionem insinuandam repraesentantur. Quae sane res a canonigatione ita abhorret, ut nullam penitus finitatem cum ea , uti ostendemus , habeat timmo qui aliter diceret, aut ametis aut maledicus haeretia

corqm imitatori censendus foret . . . t Caeremoniae sacra mysteri r planae.1

Quamuis itaque diba Ethnicorum inter falsos, G sq. deos , seu potius inter veros doemones rei R tio,

SEARCH

MENU NAVIGATION