Exercitationes criticae

21쪽

5 168 2553 129 17

2154 130 1255 2456 31

32 219 1

58 220 560 123 126 n 15η - 276 124 1

Lee see. Mai.

ευτυχηκότων αντικαθητος λοιμαινομοενος

απαντας του

ν ο νδανιος et mox et o - δανιου τετευχεναι

quid legatur, hodie distingui nequit rescribendum vel προνως vel αδIως, sed illud

praetulerim.

νε ι σιδαιμονίαν Σόφακα male), et moxus 12 Σόφακος. ἡτυχηκότας ἐλέου ει λιμένα

τωνδευτυχηκότων αντικαθηται λυ μιαινόμι-ενος

ουδε γαρ ἐστι μέγα τον

22쪽

ἐλέους τυχη

ευεργεσιαν

ευεργεσιαν

τυγχανε in ἐλέω

ρταν του νικαν

ευροι τους uaIO 1 Iaucii luit scriptura Superior, au quam SI Uci

et τ

llipum recentioris scripturae.

296 19

αγωγας δέ, τοαγωγας ἡλλαξατο

εχοντες π αξιοχρεον ἔχοντες ἀξιοχρεων

ταχυ και σφι τὶ αυτοῖς ταχυ καὶ τω πολεμωκα σ*i σι αυτοῖς Dissilia eo by Orale

23쪽

76 1934

των συναχθέντων των συναχθέγτων τρ

7833312

κατεκεχωριτοκατεκεχωριστο

καὶ ληθὸς καὶ ταληθές

δ αυτ μέγεθος δια το μέγεθος

τελευτησα ντων τελευτησαν των

τουτων θεντων

τουτον sic ρηθέντων

βασιλευς ὁ βασιλευς

περιπεἱαν περιπέτειαν manifesto

cod. suum ipsius

errorem correxit M.

88 169

ἐν τη Κελτιβηρία

εξεπεστειλε

ἐξαπεστειλε ipse Od.; ut correxit scit M.

τους κωλυοντας τους κωλυσοντας

24쪽

. M. I . e. V.v

ἐκεῖνοι δε γαρ ἐκεῖνο τε γαρ

fraudi qui duplex

κεκολα υ κέναι κεκολα κέναι

παρκαθαπερπα καθαπερ manifesto

cod. neque initur cum M. Groecum scit adverbium no

25쪽

95135 24

απὸ των κρατουντων

καὶ ἐξαπέστειλε ἐξαπέστειλε om coni.

οτι καὶ παρα τοῖα

κατεπεύγουσα κατεπηγουσα sic.

δια πολυχρόνιον δια την πολυχρονιον

αλλα πρακτικωτατοναλλα τὸ πρακτικωτατον

τουτων γεμιεν τουτων γε μιην

1524

26쪽

p. e. u. p. e. V. vs. Leci sec. Mai. Leci qua exti M.

110 52 25 ἐδόκει τοῖ ακουουσιν ἐδόκει ου τοῖe . D D ra του ναντίον ρεπειν εἰς τουναντIον ρέπειν NB. quae sequuntur usque ad p. 245 cod. ita sunt evanida ut ne verbiim quidem iis, quae M. vidit, addere potuerim.

,, 24 Asi

διαστασιν

1 27 240 23

δεισιδαιμον ἰαδεισιδαιμιον Ita

129 25925

Γαλατιαν τι καὶ Γαλατ, τε καὶ

D 260 1

τα ἐν τοῖ τῆς Ποντικῆ τα ἐν το τ . .

27쪽

τιλίναν.

28쪽

Utar editione Diodori, quae cura Immanuelis ekkeri prodiit Lipsiae eubneri sumptibus a. MDCCCLIII in cuius editionis volumine prim et quarto haec excerpta leguntur i. Faciam corrigendi initium in pag. 505 ol. I. empe laeda laborat interpolatione excerptum quintum ex libro VI in hisce verbis ἔσχε so αυτος Γύκος ο καὶ Ζευς υιὸν κτἐ duae enim vocabula uncinis inclusi, male huc pedem intulerunt, repetita ex ipso ragmenti initio 3 αδελφὸς Iνου Πῖκος, ο καὶ Ζευς τε . Neque tamen his contentus idem interpolator iterum eadem vocabula repetere non erubuit versus finem in ipso Jovis epitaphio: αδε κατακειται Πῖκος, ὀ καὶ Ζευς ον καὶ Ια καλουσι , ubi sunt supra quam dici potest absurda. Longe diversi generis error castigandus videtur in ragmento VI , ubi de Dioscuris legimus καθολου ἐπ ανδρία καὶ καιο- συνη, πρὶ τουτοις στρατηγIα καὶ δευσε βε Ια χον δοξαν,1 Secutus sum hanc potissirnum editionein tu in quia propter modicum pretium iri omnium eam philologorum manibus esse reor, tum quia est Om nium Diodori editionum ultima caeterum multis nominibus praeserenda est editio idoliana a MDCCCXMl, in qua excerpta uravit Carolus Mulierus, quam editionem, ne acta agerem, diligenter cum Teubneriana contuli. In usum eorum, qui Didotiana editione utuntur, adscribam ubi a Behherianis diversi fuerint, numeros quoque, quos excerptis raefixit Mulierus.

29쪽

quae ei lia nerno non monitus mecum , suadente ipsa sana ratione, ita emendabit, ut legamus καθολου μ ευσεβεέα καὶ καιο-- πρὸ δε τουτοι στρατηγία καὶ ανδρεια τε Suapte enim natura coniunguntur pietas atque iustitia, rei militaris peritia et sortitudo. Exemplo sint, si in tali re exemplo pus, quae mox sequuntur in fragm. X init.: τι Αδ τοὐεπὶ δικαιοσυνη

Neglectis iis, quae minoris momenti esse videantur, propero ad oraculum Pythicum, quod Lycurgo datum legitur in exc. XII II S 2 ex libro VII, quodque emendate scribitur praeter

unum s. 5. Videlicet aegre concoquo in verbis: ο δ λαοῖς ἐγεῖσθε κελευθὸν κτε numerum pluralem in γεῖσθε, quia Pylia unum adloquitur Lycurgum, et mox recte sequitur ingulari numero: - την δὴ πεφυλαῖ μιαλαττα. An igitur seponendum: η - ἡγου συ τε , ut v. c. in Oraculo , quod

letitur in libri II D. 26 Σατυριον φρα υ τυ αραντὀ τ λαὸν δωρ. Videant alii. quomodo apud Maium ipsius editoris negligentia duo stagmenta XIII p. ex k. XIV ap. Mull. toto coelo diversa

in unum coaluerint, iam verbo monui in collatione ad h. l. eus igitur constituatur in hunc modum:' φιλοχρηματι Σπαρταν λεῖ, αλλο γαρ υδεν - Oτι ἡ Πυθία χρυε φ Λυκουργω περὶ των πολιτικων Δη γαρ αργυροτοξο αναξ καεργο 'Απόλλων κτε.

quod ad ipsam rem attinet , de qua agitur, conseras Ierodotum an lib. I cap. AEMI sic scribentem: οι μὰν ἡτιγε πρὸς τουτοισι λεγουσι καὶ φρασα αυτ την ΠυθIη τον νυν τεστεωτα κοσμον Σπαρτιητησι. Ceterum in priore oraculo

turpi hiatu distbrini meo Marte pro αλλο δε υδ εν reposui: αλλογὰρ υδέν. In posterioris oraculi s. 8 estinantis librarii socordia accidit, ut et metrum et sensus funditus perierint. Nam meis mihi oculis persuasi recte M. in hunc modum legisse: Μυθεῖσθαι δε α καλα καὶ ρδειν παντα δίκαια, Mηδετ επιβουλευειν ita πολει.

30쪽

vuae Behherus, praeeunte, Muliero, constituit sic: δε τι βουλευειν με πόλει . . . . fortasse non inale; nam potuit in fine excidisse . c. βλαβερόν. Ipse conieceram: V επιβουλευειν μηποτε τεὴ πολει.

quem admodum legitur . c. r. 9 ἡ Πυθία ανεῖλεν ουτω κτλ, et alibi saepe. Idem vero substantivum rursus omittitur in libri VII fragm. 26 s. 16 πεμψαντες ei Δελ2ου ἐφρωτω ειδῖωσιν αυτοῖ την Σικυωνιαν ἡ δ' ἔφη κτε. .

4BΝ. AD LIB. VIII. Litterais, lineola supra vocabulum indicata, sesellit librarium in fragm. IV S 2 libr. VIII, ubi Remus fratri irridens sertur

dixisse, nimis angustam esse quam Palatino lassam circumdederat, ευχερως γαρ περβησεσθαι τους πολεμιους καὶ γαρ αυτὸ ρα Πως

τουτο πράξει, ubi non pluribus mihi demonstrandum esse consido pro πραξε requiri Infinitivum, itaque πραξει reponcndum esse. Praepositio εν delenda videtur in eiusdem libri fragm. X vs. 21 VIII) ῶς βιασόμενος τὸν εν χαριτι καὶ δεήσει μη ἰ πακουοντα. Maioris vero momenti est correxisse ridiculam lectionem, qua ostendor in fragm. XII X versus finem, ubi legimus 3 δ' 'Αρuττομενης

αραμενος αυτὸν Par του σωματο απιηνεγκεν εἰς την πολιν. Quid

requiratur, docebit pius Aeneas, qui in libri IIsragm. II narratur a Diodoro τὸν πατέρα γεγηρακοτα τελείως L. τελώωα αραμενος επὶ του e μου ἐἴεγεγκεῖν. Idem igitur secisse Aristomenem putaverim, nisi quis novam portandi methodum virum do amico et de rege suo optime meritum excogitasse malit suspicari. Ceterum SmTΟΥCDMΟΤ olim male dixisum in m σου σωμουc, in ἐπὶ του σωματο abiisse rides.