장음표시 사용
381쪽
Felix vita toris genialibus adstat: es expers Conjugis, di curae pondere Iiber eris: Deliciae patrum soboles, minus angeris orbus i Robusta est aetas prima, secunda pia. Commoda quum vitae tot sint, vota utraque damna: Non nasci, aut hausta luce repente mori. XXXIX. Ad Ruorum Aschamum Angum, qui librum eum honorifico elogio, θ' sui amoris signiscatisne miserat. plector, Rogere, tuum vehementer amorem, Et nimii doctum pignus amoris amo: Nec minus est animus genitor mihi gratus amoris,
Quaeque animum virtus ornat amatque tuum: Nec minus est gratus magni Comes error amoris, Et nimio caecum pectus amore mei. Et cum cuncta probem, virtutem, munus, amorem,
Et nimio scelum pectus amore mei e Absque errore meo vellem fas esset amare Errorem de me, dulcis amice, tuum.
X L. In Gelliam. POSSE negem in varias se vertere Protea formas Uertumnum vultus sumere posse novos pQuaeque pia pavit sceleratum fraude parentem, Quique tuos petiit Deianira toros pCum toties iuvenes vultus de pixide sumas, Quottidie in faciem Gellia versa novam pPose negem e puero iuvenes Iolaon in annos Mutari subito, Calliroesque genus t/Εsenaque in viridem succo rediisse juventam , Et quae Nyseis Bacchum aluere jugistNulla dies non te cum spectet mane puellam, Nulla dies non te vespere cernat anum X LI. Ad Leonstram.
NUPTA ' prius mater suerat: dein debilis aetasEfiicit hanc lenam nunc, Leonora, tuam. At meretrix quam nupta prius tu filia, matrem Vincis, mox natae lena sutura tua.
Ι Nupta mus mater fueraιJ Ilari, nisu mater meretrix.
382쪽
Quid lenae neptis, meretricis filia, patre Ex Monacho tantis laudibus adjiciet pAdjicit, & primis hane atque hane vincit in annis, Pene infans matris jam quoque lena suae. Scilicet ante annos generosi seminis arbor Protinus in fructus luxuriare solet. X LII. Ad Peiridem.
CA R N E M ut emas, ' miris, venalis filia prostat,
Et pretium coenae fit Leonora tuae. Crede mihi hoe saeinus superat seritate Cyclopas,ri Laestrigoniae facta cruenta gulae. Nam neque Cyclopum Cyclops in corpora tariti Antiphates socios nee laniavit atrox. Hostis eis, tumidisve hospes ejectus ab undis, Fluctibus aut laeerat praeda fuere rates. Tu referre putas nihil an sit civis, an hospes 3 Dumque vores, curae est nil tibi quale vores. Utque vores alios, truculentior ista ferarum Saevitia est, natam posse vorare suam.
X LIII. Caesa Gavi σi Archiepiscopi Glascuens s. ΡR IE S U LIS ae bui postquam conviva Gavini,
Dis non invideo nectar ec ambrosiam. Splendida coena, epulae lautae ambitione remota,
Tetrica Cecropio seria tincta saler Coetus erat Musis numero par, nec sibi dispaν Doctrina, ingenio, simplicitate, fide. Ipse alios supra facundo prominet ore, Qualis Castalii praeles Apollo e hori.
Sermo erat aetherii de majestate tonantis, Ut tulerit nostrae conditionis onus: Ut neque concretam Divina potentia labem Hauserit in fragili corpore tecta hominis: Nec licet in servi Dominus descenderit artus, Naturam eXuerint membra caduca suam. Quisquis adelh dubitat scholane immigrarit in aulam, An magis in mediam venerit aula scholam. Iuppiter AEthiopum convivia solus habeto, Dum mihi concedas Praesulis ore frui. i PtirisJ An poties Eeiri.
383쪽
LIBER eram, vacuo mihi cum sub corde Neaera
Ex oculis fixit spicula missa suis: μDeinde unum evellens ex auricomante capillum Uertice, captivis vincla dedit manibus. Risi equidem, fateor, vani ludibria nexus. Hoc laqueo facilem dum mihi spero fugam et Ast ubi tentanti spes irrita cessit, ahenis Non secus ac manicis implicitus, gemui. Et modo membra pilo vinctoes miser abstrahor uno, Quo dominae nutus me violentus agit. XL U. E Graece.
ROBORA si linsuae Demosthenis aequa fuissent,
Non Macedum Grajas Mars populasset opes. X L VI. In hominem vanum. U M blitea inani compilas scripta Doleti, O Et blateras nullo jurgia tincta sale, Quicquid agunt alii prae te contemnis, & uni Se tibi dat Phoebus, Pieridesque favent. Solus agas recte per me licet omnia, sed dum Omnia te solo judice solus agas. X L VII. - noram.
NESCIO tot moechi tibi cum, Leonora, suissent,
Cur Monachum natae dixeris esse patrem: Ni grege de tanto, qui nocte dieque ruebant, Nemo minus Monacho forte pudendus erat. XLVIII. Ad Leonem. CV M strepis assidue fulgentibus arduus armis, Horrida cum jaculo est dextera, & ense latus; Cum seges impexae tibi prominet arida barbae, Cum riget in tristes frons caperata minas: Te timidum dici vulgo indignaris, di esse
384쪽
Indicia ' haec quenquam non metuentis ais. Qui timet assidue, est timidus, timidus Leo es ergo. Semper enim a nullo ne timeare, times.
X L I X. Ad Pusitim Caesarem Scaligeram. DU M nunc nivalis Aquilo con stringit gelu
I.apsus rapaces fluminum, Nunc densus Auster vallium declivia
Nimiis inundat imbribus, Pedesque glacie vel vacillant Iubri
Uel in profundo haerent luto, Cunctos levabat spes labores unica Doctum videndi Iulium. Hac spe serebat pes viae molestias Omnes libenter, & oculis Iam tum imputabat gaudium: laetus
Bonis futuris ebriu', Praegestiebat, jam velut voti sui Fruma beato perfruens Sed lux Asini quinta nunc a agitur mihi, Fastidiosa dum mora Cumulat viarum incommoda, &mens anxia
Spes pendet inter & metus. Quamvis laboris omnia ingratissimi Sint plena, res mihi unica Magis molesta est caeteris molestiis, Non intueri Iulium. L. Ad Reginam Navarrae, Margarisam Bor boniam.
NOBILIS Ascraeis facta est Pandora Camoenis,
Nobile Lemniacae scilicet artis opus. Et decor & nitidos finxit reverentia vultus, Blandaque virgineus pinxerat ora pudore Addidit ingenii volucer Tegeaeus acumen,
regias artes scire Minerva dedit: Laeta Venus laetum capiti aspiravit honorem, Adjecit lepidos mellea Suada sonos. At bona ni spernat praesentia livor iniquus, Et sua vix laudet secula lenius honos, Non minor est doctae tibi, Margari, gratia lingu/Nec minor eximio fulgurat ore decor: Nec genitus Maja, nec Pallas amicior illi, Quam tibi, nec Pitho, nec magis aequa Venti Caetera Di pariter vobis tribuere benigni, Plus tamen hoc aequa parte dedere tibi:
385쪽
Bla novas pestes mortalibus intulit aegris, At tibi jus fasque est cum pietate comes. LI. In ac sese cognomento Majorem, ut ipse in f σκυ
hisi sat scripsit. CV M scateat nugis solo cognomine Major
Nec sit in immenso pagina sana libro: Non mirum titulis quod se veracibus ornat: Nec semper mendax fingere Creta solet.
LII. Ad Lereoram. ET scio te pictam, scio te, Leonora, voracem sEt scio inexpletae gurgitem avaritiae: Et scio te pueris carnem pro carne dedisse, Nec tibi fumosos displicuisse coquos: Et scio te Monachis mendicis claudere limen, Inguine nec limen tristius esse tuo: Et plus quam vellem, plus quam me scire necesse et Et plus quam deceat, denique cuncta scio. Et cum cuncta sciam , videor sore sanus: at unum Nescio, cuncta sciens, cur male sanus amem. L III. Nomina Hemici nigraei Angli ad Antonii Geta. doctissimi silais egregie doctam, quae postea. Miraeo nupsi. ET decor & facies cum simplicitate venusta, Insidiosa oculis, imperiosa animis: Et motura seras docti vox pectoris index, Pene parem superis te facit esse Deis. Si par eximiam decoret constantia formam, 3 Esset et superos haec tibi pene pares.
LIV. Ad Mortem, eidem Henrico scripta SPES fallax, vanaeque preces, & inania vota, Et lacrymae, di damno laeta Erycina meo,
386쪽
Parcite, sopitis de me mihi reddite curis, Sit mora tormento, suppliciisque modus. Quod si nulla aegram relevent oblivia mentem, Nec contenta ferus vincula laxet amor: Tu saltem miserere animae non digna serentis, Mors, medicina meis una relicta malis.
LV. Eidem scriptum. IN me consumsit vires fortuna maligna,
Quaeque serunt hominum fata, regumque vices: In me consumsit sic tela facesque Cupido, Ut spatium plagae non sit inane novae. Quique patet mistris ad cuncta pericula portus, Non recipit sessam mors mihi inva ratem. Ambiguoque viae stanti ad confinia vitae Lumina mors claudit, vita manere negat. Cogor ad hoc tantum ingratas producere luces, Sufficiat poenis ut mea vita noVis. Quae mea conditio est, cui tam praepostera lex est Fatorum, ut sit mors vivere, vita mori L VI. Eidem ad Dominam navigataram. UNDE meo sperem requiem, mea vita, dolori,. Si fortuna meis non satiata malis Perstat adhuc saevire, odiisque tenaciter urgens Armat in exitium cuncta elementa meum pSpes & vota ferunt rapidi per inania venti: Unde prius solita est flamma alimenta trahit: Unda rapit, raptum id spatiis terra invida longis Dividit, unde animae vita erat una meae. Te quoque sorte etiam capient oblivia nostri, Certe animum haec uret sollicitudo meum. Hae ego si merui torqueri pectora Cura, Ut metuam nostri ne memor esse velis, Non 'uerar, aut lacrymis crudum exsaturabo dolorem die lacrymae nostro sint medicina malo.
Dignus enim est tales eoenas rapendere, quisquis
Sustinet a vultu vivus abesse tuo.
387쪽
37I LIBER I. L VII. De Melliso Sangelasso. ME L LIN U M patrio sale carmina tingere jussit,
Parceret ut famae Musa, Catulle, tuae. L VIII. In Divitem avarum.
DAS inopi dives, sed qualia reddere possit,
Munera. Nonne hoe est diceret Redde mihi. LIX. De Adamante misso a Regira Surisad Reginam Angliae.
HOC tibi quae misit cor, niὲ quod posset, habebat,
Carius esse sibi, gratius esse tibi. Quod si sorte tuum ipsa remiseris, illa putabit Carius esse sibi, quam fuit ante tibi. LX. E Graece. ΡAUPER eram juvenis, senio consectus inerti Sum locuples, misere sorte in utraque miser. Quando frui poteram rebus, mihi copia deerat: Copia nunc superest, fructus & usus abest.
FATA serunt, fer fata, serent: sin sorte repugnas, Et te ipsum crucias, nec minus illa serent. L XIL Aliter. SI te sata serunt, fer fata: serere. Ferentes Fata serunt: rapiunt, si minus illa seras. LXI II. EGram. MORS velut immineat, praesentibus utere rebus: Parce, velut fati sera sit bora tui. Vere etenim sapiens est is, qui certum adhibere Novit avaritiae Iuxuriaeque modum. LXIV. In
388쪽
LXIV. D Doletum. CARMINA quod sensu careant, mirare. Doleti Quando qui scripsit carmina, mente caret. LXV. E Graeco Amurramis. ΕT terra sicca potat, Et luna solem. Inique Terrasque silva, & aura Incessitis sodales Silvas, & aequor auras, Me, quod bibam libenter. Et sol repotat aequor, LXVI. E Graeco.
NON agros cupio mihi feraces . Qui mr siissiciat, Macrine , vi- Non aurum veluti Gyges: sed ctum. illum Illud Nil nimium nimis juvat me. L X v II. In St. Dolitum. VERBA Doletus habet rivis Misit splendida: verum Splendida nil praeter verba Doletus habet. L X VIII. E Graeco Simonidis. N SC ullus expers criminis, nec mortis est.
I Haec tria Epigrammata, in aliis editis ab Israele Taiirino annotiso, ubi .mnibus libris omiua . quasi jure postli. inier multa alia Buchanano disertim adminii Buchanano restituimus, ex selectis scribuntur : postremum etiam in Basi- Carminibus doctissimorum Poetarum ieensi Editione habetur.
389쪽
AMA orbem replet, mortem sors occulit: at tu Desine scrutari quod tegat ossa solum. Si mihi dent animo non impar fata sepulchrum, Augusta est tumulo terra Britanna meo.
REGI A eram conjux, dc Regia filia, neptis
Regia, spe & votis Regia mater eram. Sed ne transgrederer mortalis culmen honoris, Invida mors hie me condidit ante diem.
IN me certarunt totas expromere Vires Natura, & virtus, gloria, morsque suas. Esse honam tribuit virtus, natura decoram, Esse brevis vitae mors inimica dedit: Vivida perpetuum sed gloria floret in aevum, Ut penset vitam perpete laude brevem.
NATA bis octonos Valesia Magdalis annos
Hic immaturo iunere rapta Jacet.
390쪽
Quam rapta invitis, Iacrymis miserabile vulgus, Moestitia proceres, vir pietate Probat.
DIGNUS erat Pylio canescere Uallius aevo, Hospite si tanto digna fuisset humus. Ergo seni, quo nil melius, nec doctius orbe Permenso vidit sol, Deus astra dedit.
CRIT T O suo cupiens aliquid superesse sepulchro,
Nee simul in Stygios totus abire lacus, Omnibus appingit fastosa insignia vitris, Nec titulis vacua est ulla fenestra novis. O spes. fluxa, brevis famae fiducia, mendax Gloria cum primo deperitura Noto.
GALLIA quod Graeca est, quod Graecia barbara non est, Utraque Budaeo debet utrumque suo.
SUNT universi splendor orbis Budaeus ornat unus innocentia, Galliae, Splendore vitae, litteris, solertia, Et Galliarum splendor est Lutetia, orbem, Camoenas , Galliam, L Splendor Camoenae sunt sacrae Lu- tetiam. teriae:
HI C situs est heros humili Gilbertus in urna
Kennedus, antiquae nobilitatis honos: Mularum Martisque decus, pacisque minister, Et columen patriae consiliumque suae. Occidit insidiis fallaci exceptus ab hoste, . Bis tria post vitae lustra peracta suae. Parce, hospes, lacrymis, & inanem comprime luctum, Non milere quisquam, qui bene vixit, obit. a Nec sinuq Omnes libri, Nee semel. Vide ad Psal. C I X. v. 3o.