장음표시 사용
601쪽
ν ἀπ primogenisum um&e Allegat etiam Falletus decreta duo si premi Senatus Neapolitani, promulgata die ty. Iunii 33 .in diei. Augusti bo , quibus Iacobutii progeniem ae sigillatim Principes
Roccellae primogerutos esse e primogenitis in Gente Caralata, de claratur. Varias quoque, easque magni momenta, rationes adduincit, quapropter privilegium illud, quod ga. Febr datum edip 333 I tuo sit sublestae fidei, aeque ac Testamenti supra memoratum apogra ptam, cujus loco producit apographum illud, quod ipsi Domini Carata Α.I379, in causa Galeotti Carsae de Spina: Federici Carasae de Statera, Sacro Consilio obtulerint. Incipit hune in modum Lia Domini nostri Iesu Christi, Amen. Anno a narisitate o. 'esimo octuagesimo tertio. erige a Ianuarii, si indiction, apta Et post aliquot periodos: uem dictu Te ro habensfilios suos legitimos re naturales renis Ili muliere Domina Maria de Coma uxore sua susceptos, s Domi anum Iacobutium primogenitum militemsi leocrium, Carlurium, Bartholomaeum, Petrum, Nicolaum es Laurentium ivc. Et porro: edi quibus praefatis bonis sturilibus dictu Dominus Deo tis esset post emudem Dominae Maria suae matris obitum tanquam filius imo genitu mureprimogenitura legitima successurus e Ae post alia: In omnibus bonis sudasibue haeredem instituit dictum Dominum G linitim tertio genitum. Praecipue facere videtur contra J. F. D. G. quod Andreas assensum regium disponendi circa seuda in praejudia cum primogeniti, obtinuerit, nona Damna Regina, sed Carolo III. Reges unde non jam A., ι, sed demum A. VII. testamentum condere in praejudicium Iacobutii. Ad testimonia Genealogorum Falletus esse alios, Iacobutio primogenituram tribuitoribus quosdam Carolum quidem facere primogenitum prolem, adeoque nihil juvare Forulorum Dominos; autoritatem non tanti esse , ac dinlomata e Mela restia Producta .
602쪽
MENSIS DECEMBRIS A. MDCXCII sue
Approbat autem sine dubio Vsoriam adversarii de Domini Forulo rum ad ipsius ANTONII Mare Plenipotentiarii Generalis Campi-Mareschalli recentiora gesta pertextam, quia ad eam nihil stricturarum adjicit, nisi quando hos Forulorum Dominos primogenitos
Carataeae Domus elle adversariu asseverat.
M. CHRISTIANI JUNCNERI RES DENSIS
Scheaetissema soricum de Ephemeridibus sive Diariurauditorum in nobisioribtu Europae partibus hac-
renus pulticatis. Lipsiae, sumtibus Ioli Frid Gleditsch, 692 in a. Constat plaguliscio.
Cum varia extent Diaria, quibus Theologi , Iureconsulti,Medici, Philo phi, aut observationes suas, aut excerpta ex aliorum libris recens editis per mensium intervalla congesierunt ac cuna orbe literato communicarunt, historiam eorum omnium hoc schediasinate condere aggressus est doctissimus Autor, bonis quibusvis de meliori nota commendandus opusculum fine nec lectu injucumdum, nec inutile est, etsi non nullis heicillic stipplementis egeat. Apponemus aliqua speciminis loco, quum ea ratione actis, quae cotiligimus, Eruditorum facem accendere liceat. Anno i68 .mensibus Ianuario ac Februario apud Belgas prodiere duae sectiones historiae criticae novorum librorum, sub titulo Mercure sinant, quod est, Mercuriuae eruditin. Autor latuit Nostrum, quod non vidisset ediationem alteram Nonorum Reipublicae Literariae Baelianorum, ubi isti, monito praefixo mensi Majo A. 68 . famam percrebuisse dicitur, quod opus illud in acceptis ferendum sit Nicola de BogvAmrvirgo Ducis Aurelianensis,4 Galterio Gaulier Medico Niortensi. Vel eo autem uomine memorabilis videtur Mercurius ille, quod mense sequenti Martio ancim hinc arripuerit Vir Clarissimus Petrus Balius,esegmtissima illa Nova Literaria Roterodamensi edendi, de quibus egimus A. 68S.p. io. Il. a. 687. p. 32. Loco posteriori de Bibliotheca unipersali historica simul disseruimus, A. 686 Amstelodami ediccepta,nec vane conjecimus Iohannem cirrisum Genevensem, Prose
603쪽
te, laboris istius ingeniosi partem vindicare sibi Ioannem O '-dum de aerose, Gallum, cujus&in Novis literariis mense Noν Λ.469χ nuperrime mentionem injecimus. Uti vero ornameum . ab operis secietate excluserit vertente tempore clarissimus Clericus, ipsemet fuse memorat in praefamine tota XXI. Bibliothecae suae. Bassetius ille, cognomento Bellovallius. De Beoves dure consultus quondam Rotomagensis, nunc ROterodamensis, autor Hastoriae Aetorum Eruditorum chistrire des orages de Ga , alius omnino est a Iacobo Bassage Ecclesiaste Roterodamensi, fratre suo, cujus cum Λndrea Arnoldois Iacobo Benigno Bossueto controversias vidimus A. I683 p. 3II. Λ ΙΘO. p. 392. 72. V. Λ.469l. 37s. ωa Samuel Bassagio Flouemansitio, ecclesiaste Giphaniensi, eorum agnato, cujus in Caesarem Baronium animadversi ne hoc anno Ibya receniluimuS.
Schialasmati sebjungitur appendis, centur em foeminarum eruditione rescriptis illustrium exhibens , collectam at eodem Tutic ero. Equidem, quae p. 43. n. II extat, monialis Gandres ei mensis, eadem est cum Hrofvita, de qua p. 3. n. 3. At, ut hunc defectum sarciret, aliquot sepernumerarias Autor adjecit, e quibus est etiam Catharina Senensis, aut Genuensis, sive, ut accuratius loquendum. Casharina, tum Senensis, seculo XIV clara, tum Genuensis, quae ann isto obiit, de qua videsis libellum Coloniae, aut potius,ni tallimur. Amstelodami Λ.u i inar impressum La Theologie de s amour uti pie συι Mures de S. Catherine de Genes, id est. Theologia amoris, sive vita opera Cathar a Genuensis.
ρETRI APOLLONII COLLAT IN PRESB T.
teri Novariensis Heroicum carmen de Dueias D iEis colla, Elegia, re Epigrammata.
Mediolani, 692 plag. . In 8. SCriptoris hujus vix ulla ad nos antea pervenerat Oricia, praeteream, quae debetur editioni poematis de exodio Hierosolymorum. quod Λdrianus vander Burchantve tae Λ.i386 recudi recit,ex sum antehac Mediolania i 8i, Parisiis o opera Io.Gagnaei Sane ipsium &aetatem ejus non satis exploratam habuia Collectores Biblio Diuitiro b c Orale
604쪽
MENSIS DECEMBRIS A. MDC XCIL D
Bibliothecae Patrum, ut Ricciolum, inde patet, quod in septimum, aut octavum seculum ab iis rejectus is fuerit, cum decimo quinto eum vixisse constet e ossio. Ut autem magis innotescat omnibus, pro suo in Scriptores cujusvis aetatis studio jam flecti docti simus Λnt. Magliabecus, quiandreaeausteriae, Ambrosiana Bibliothecae praefecto Poema Apollonii hujus de pugna Davidis cum Goliatho, eique sabjectum carmen epicum Chris crucifixi querelam ad Iudaeos complexum, elegiam rurisin agriculturae amoenitatem decantantem, nec non pluscula immmata, suppeditavic ex Bibliotheca farraginem hanc depromens, cui praeesse ipsum Meruditi passim gaudent, quos olficiositate sua demeretur, SerenissimusHetruriae Princeps jussit ad cujus majorum quendam, Laurentium de Medicis, civem adhuc Florentinum, poemata haec Apollonius misit. Fasciculum hunc poematum, quae enumeravimus, usteria Larar Augustino Cattae Iureconsulto Novariensi commist, qui ea typis subjecit,4 eriecit, ut ab omnibus legi possint, quorum desiderium moverat Io Mabillonius in Tomo I. II ei Italici p. sibi ab illustri Magliabeco concessa haec Apollonii carmina memorans. Ne que tamen ea epigrammata in collectione hac comparent, quae do-hissimus monachus ,ού μγ in Pauli H Iixti re sepulchra ab Apollonio scripta indicat. Ex editis autem, ut Lector qualemcumisque gustum eorum habeat, imo epigramma decerptum huc ponere visium est , quod in mala Cudonia scriptum p. 32 exhibetur: Prima genas sit nobis tinet, nee usio Asseris p .ac te Me barba venit.
Historia Emanuelis Philiberti Ducis Sabaudiar, Gubernatoris Belgicarum provinciarum generalis.
Amstelodami apud Iacobum te Noir, όρχ in I. Constat plag. 7. Autor, qui dedicationi ad serenissimum & Potentissimum Eleis ctorem Bamaria , hodiermi Belgii Gubematorem, nomen subscri
605쪽
pariter ac stupendam varietatem eventuum in praefatione commendati deinde titulum Ducum Sabaudiae explicat, brevi quadam provinciarum, unde petitus est descriptione summaria quoque librorum quinque, quos tractatus hic complectitur, subjungit. Incipit narrationem ab anno I 28 quo natus est Princeps, combnuat ad annum I 8o quo idem denatus est , interteram habuit Dux Elisabetham usitanniam, Carolis. Imperatoris conjugem. Tam arcta cognatio accessum ei in prima juventa ad aulam Caesia ream armorumque exercitium peperit, in quo quid praestiteriti historicis illius temporis satis intelligitur. 1 Ne indiligenter illos evolvit Menucleavit Autor, eos tamen Iltestantibus sunt infensissimi, quapropter errarunt, immunis. Post finitriam, Lubro quinto de habitu sui commentatur,vi notabilia inter alia etiam nuptias cum Maetaret Francisi Legis filia, hujusque laudes. Ex hac unicum suscepit filium LG-iti Numanuelem ex pellicibus liberos plures, quorum nomisena posteri describuntur. Λdditur denique compenditam reruma nepotibus pronepotibus gestarum, usque ad eum, qui nunc refrum potitur, Serenissimum nempeSabaudiae Ducem, Victorem ma dirum, cujus Celsirudini, clientelae& foederis nexu Augustissimo Imperatori nostro Magnisque aliis belli adversus communes hostis Gallos Sociis junctae, fausta omnia apprecari fas est. v
Poetica Aristotelis, Gallice reddita, Schus in totum opus illustrata a Da
Parisiis apud Claudium Barbinum iΘδ. u. Constat plag. q.
uemadmodum in universum bonae literae multum in sto
telis debent industriae, nec illis quidem dissilentibus, qui ab ipsius
606쪽
MENSIS DECEMBRIS A. M DCXCII 61
ipsius scitis diversum olim tenuerunt, nunc sentiunt: ita de A te Poetica miritice imprimis meritus est, ut pote quam hucusque in exemplis tantum conspicuam, solidissimis regulis inclusit qua quidem in re eo magis commendandus Madmirandus ejus labor est,
quia, cum in expoliendis reliquis disciplinis imprimi Rhetoricis,li
beret fere, quos sequeretur, hic primus viam ab aliis intentatam
iniverit,in felicissimo ingenio adjutus singula quam accuratissime pervestigata tradiderit, ut per totum vitae spatium in hoc unicos dio elaborasse videri queat. aestari illud luculenter possunt peris sectissimi operis aestimatae ab eruditis admodum de Poetica, quas possidemus, reliquiae. multa enim in eadem desiderari temporis injuria nobis subducta, fidem facit, quod alibi de affecitrium purgatione, de variis ridiculorum generibus, in Arte Poetica se docuisse meminerit, quae nuspiam in eadem hodie compiciuntur cumque
in frontispicio promittat, se de Poesi in genere, de singulis ejus partibus dieturum esse, hic solum de Tragoedia dc popoeia eum egiς se appareat. Equidem quod ejusdem hujus foetus natales Aristoteli
sint adscribendi, subdubitavit olim Dauimus Camerarius noster, ese istimans, ista quae de lioc argumento circia eruntur, vel Poetice,
ristotelica compendium esse , vel cujuspiam alterius ignoti a tum, Stagirita cognominis Sed praeterquam quod hunc librum pro genuina Aristotelis sobole agnoverint ex antiquioribus Philo-1bphi praestantissimi ipsa verborum concisa brevitas dictionisquo castitas, ac tota libri structura, quae omnia in reliquis Aristotelis alias observantur,suo eum auctori satis vindicant. Caeterum quum plurimi fuerint,qui ves hoc argumentum de Tragoedia dc Epica separatim persecuti sint, ut jamdiu Danielis missit de Tragoedia constitutione liber dc P. Bos de Poemate Epico tractatio inter caeteros ombi erudito innotuerunt vel vertendae in sermonem Latinum hule Poetica aut commentariis etiam illustrandae manum admoverin ut inter commentatores Latinos Victorius, inter Italos Caste ereo
suum hanc in rem adhibuere ingenium Luel eam in synopsin miserint, quod fecit, dum apud nos Poeta profiteretur, magni nominis postea Theologus, Triderisu Ranoltus, cujus nunc opera Theol gica sub prelis nostris sudant, propediem in publicum proditurae nondum tamen ista ad genuinum ejus intellectum sufficere visa sunt
607쪽
elarissimo Daceris. Quapropter quod in aliis antiquitatis monuis mentis egit, librum hunc Mistotelis & in linguam Gallicam fideliterae perspicue transtulit in quae obscuritate in textu laborare videbam
tur, doctis animadversionibus ariora essicere studuit, ea maxime , quae ad rem Scenicam aragoediam veterem referuntur praemisso toti libro eleganti eaque prouxa satis praetatione, in qua multa ad In
stitutum pertinentia delibat. Cum enim adversus disciplinarum . regulas aliqui paulo iniquiores sint, naturalem ingenii bonitatem Ec impetum animi secuti, existimavit Dacertus,necessitatem sibi afferri, ut genuinis ex rationibus demonstraret,&loeticam artem esse, artem illam esse inventam,& artis hujus regulas tam certo ab Aristotele suppeditari, ut nulla alia via ad poematis scribendi gloriam procedere aliquis possit. Id ut praestet, primum altius Poeseos repetita .rigine, inventam eam esse docet, utin religioni bonis moribus Drmandis inserviret; unde colligi,quod cum certum scopum habeat, artibus utique ipsa sit accensenda. Deinde regulas artis, Mab Ari- sotele quidem adinventas esse, neminem addubitaturum, qui ciu-Horem regularum,&tempus quo scriptae sunt, rationem secum dum quam extructae,&quem apud diversas gentes variis temporibus effectum habuerint,consideraverit. Ex his duo sequi assirmat,nimirum regulas, quod jucundum est ac placet,non posse res esse sibi te- pugnantes cum regul ex nullo alio Ionte profluxerint,quam ex eo, quod placet, ac in nullum alium finem ipsae adhibeantur, quam ut suaviter aliquis reliquorum in animos influat,& ipsam Poeta ad homines instruendos ac inutilitatem hominum introductam,quorsum inprimis faciat Tragoedia, ut tamen usus ejus ab abusu sollicite discernatur, quod Auctor ipse pluribus hic praestitit. Post haec rationem versionis instituti reddit,commemorans insimul, quos potissimum Commentatores prae oculis habuerit respondens etiam ipsorum obiectioni, qui Commentatores Grammaticorum; Philosophorum in morem Aristotelem interpretari inquiant,qui quidem, cum eruditi ni multum, experientiae theatralis parum possideant, doctiores loestores reddere, arti vero ipsi exiguum lumen concinare possint. Inde aliqua de vita Aristotelis commentatur,&extemporum rationibus annotat, ut Aristotelis aevo mirum quantum Tragoedia floruerit; ut
postea adcctacere cepcrui ut tempore Augusti rectoruerit pommodum Diuili do: Corale
608쪽
modum per tot seculorum decursum iterum quasi sepulta usque dum nostris temporibus opera Comeliavi Racini, Gallorum addere pote, rat, Andreae Gryphii caspari Lohensuim,Germanorum, quorum eximia opera magna in admiratione apud nos sunt,)resuscitata veluti tuerit. De Annotationibus ipsis ut asquid dicamus, prolixitatis evutanda studium prohibet.
ied di in Thomas Bariau. i. e.
VARII CASUS CONSCIENTIAE EXPLL. cati per Thomam Bartoum S. h. D. nuperque Lincolniensem Episcopum.
Londini apud Davisium, ibya in8. Constant plag. circiter 26. VT Roberti Sanismoni olim in eadem Episcopali sede eonstituti
memoria,eruditissimo de obligatione conscientiae Juramenμt opere, nec non variis casibus conscientiae solutis, ad postero devertur ita hujus quoque Praesulis nomine praesentium Cassium publieationem non indignam bre, arbitratus est editor Quamvis enim paucissimi sint, diversiis temporibus ab amicis Autori propositi, eo tamen judicio ventilati definiti sunt, ut non immerito collecti x publica luce donati videantur. Sunt autem sequentes: An toleram di diffidentes a fide An Rex capitis poenam dimittere possit homicis dii reo An dissolvi queat matrimonium timore contractum An Iu aeri tolerandi 'Animagines in ten pus erigendae R An Dominium D detur in Gratiar De sinsulis quaesit Autoris sententia, breviter ra
tolerantia laesuram'eligionum , quam dicit esse Mygistratus politici, non vero ecclesiastici opus, excludit . Atheos. . A baptistas,Quiseros,& omnes Magistratui infensos, aut cum Belqlumino de Rom. Pont lib.V. cap.6 asserentes: nonposse quidem P pam ut Papam ordinari Principes deponere; posse tamen mutare re' gna, re uni auferre, salteri conferre, tanquam summum Principem Piritualem, itanecessarium sit ad animarum salutem. Tales enim indignos esse, qui tolerentur,censet, ob pericula ab ipsis Magistrat immininia. Non tamen omnes vult excludi Pontiacios Opin
609쪽
tur enim multos esse, qui non quidem ex resigionis suae principiis,sed
naturae suae benignitate ab ejusmodi abhorreant dogmatibus. 3 T. Hudit etiam Adamitas, promiscuum foeminarum usum exercent
omnesque alios contra naturae legem peccantes Tolerandos autem
censet, qui vel doctrina, vel disciplina,ab illa religione dissident, quae legibus regni stabilita est, quiete vivunt liberum quoque iis reis
ligionis sitae exercitium permittendum esse, nec ad aliam amplectemdam cogendos. Hanc sententiam sitam ut defendat, variis respo det objectionibus, illi praeprimis ex Luc. XIV. 23. petitae. O cernia ἰναγκασεν cum rotio de instantia vocantis explicat,in ex ne phylacto refert Spiritum S. usum voce hac, ut sciamus magna vi tutis Dei esse,gentes credidisse. denuo: admirabilem translationem significare volens , necessitatem nominavit. observat deinde , apud Gratianum cap. de Iudrs. Dist. violentum convertendi modum improbari nec profecisse eo Resermatores quicquam alte rescis enim a resis fides,& Martyrum ammis , non haereticorum,semen est Ecclesia. Unde opinatur, Parisiensem lanienam plures in una nocte fecisse Protestantes, quam omnia Calvini opera, ex eo, quo prodie
runt, tempore. In eundem tinem Erasini de Monacho Carmelita.
no,haereticae pravitatis est inquiunt Inquisitore, dictum allegat tale: tibicunque sevitiam exercuit Carmelita bi diceres factam fuisse har
son sementem. Tolerantiam haereticorum contra felicius esse medium ad ipsos convertendos, quampersecutionem judicat. Quae hie interierit, ad extenuandam haereticorum impietatem,qualia sunt: agnorari,quatenus peccaminosa sit haeresis peccatum non esse pecca tum, nisi sit voluntarium; item veniam habebunt propter infidelitatem gentes puta damnabuntur propter peccata contra natu ram aliis examinanda relinquimus. Illud tamen ut adscribamus, indignum non est, vocem mmκχετακυὶ ait III. Io etiam redindi posse a se ipse separatu , neque blum a se ipso condemnatu, segnificare; simplex enim κδ ινι a Stephano etiam per secem explic H. Unde Hieronymus in h. l. Haeretiei in semet ipsos sententiam fe runt suo arbitrio de Ecclesia recedentes Concludit tandem, posse diversos a religione compelli summo Magistratu ad illa media,per
quae veritatem illius eognoscere queunt . g. ut conciones, disputa tiones audiant. Esuve ad examen verae sal oue fidei adducantur se cundum Diqitia my
610쪽
MENSIS DECEMBRIS A. M DC XCn. 36s
eundum illud Apostolici Omnia probate quod bonum est, tenete. Ulterius vero procedere nulli licere statuit Hoc enim ad irreligionearis elogium concurrit, ut non liceat mihi colere quem pelim, cogis credere quem nolim Hloquitur Tertullianus. Alterum conscientiae Casum: An Rex homicidam impunitum
dimistere, vel etiam mortis supplicium prorogare possit e affirmative definit Autor, idque in honorem Regiae Majestatis, cujus potestatem
aliquos immerito extenuasse queritur. Rationes palmariae sim ., quoniam neque humanum neque divinum jus alterutrum prohibuerit lex vero Mosaica Num XXXV. 3I. aut Iudaeos tantum spectet, aut minores tantum Magistratus, non vero summam in regno potestatem unde nec Davidi vitio verti dilationem poenae Ioabo debitae,nec veniam Abseloni concessam. Ni etiam posse dati tales temporum persenarumque circumstantias , quae dilationem sententiae tristis non selum licitam, sedac necessariam taciant; pariter possedari casus ejusmodi, in quibus dimissio poena capitalis eundem' num finem consequi valeat, ac ejusdem irrogatio. Ad objectionem ex Gen. q. 6 de fundendo sanguine ejus, qui sanguinem effuderit, reis spondet, non magis hoc praeceptum omnes obligare,quam illud de singuine non edendo. Tertius Casius ita se haber. Gallina nubit Patrimoniali at,noisi , cohabitat ipsi menses octodecim sine protestatione aut que rela, paritque, ex ipso gravida, filiam Anno 1666 coram Archiepiscopo Turinensi querim GaIsna, se a patre suo ad hoc cum Patria moniali connubium coactam fuisse petit igitur divortium & imp
trat. Anno Di, Patrimoniali adhuc vivente, nubit Cottingtonio, eundemque in Curia de Areubus pro marito suo venditat. Fertur hic sententia, teneri Cottingtonium ipsi cohabitare. Iam quaeritur, an divortium, ab Archiepiscopo concessum, sit pro legitimo habemdum, num salva conscientia Cottingtonius cum Gallina tanquam uxore sua vivere queat Negat Autor 1 quia metus reverentialis sve obsequium reverentiae paternae debitum, matrimonium non disrimit. 23 quia metus hie per subsequentem tranquillam cohabit tionem fuit purgatus. Quaeritur porro: an haec divortii sententia
Archiepiscopi Turinensis, in Anglia rescindi possit' Resp. assim mando. r)quia Galli in Cottington nunc in Anglia vivant.