장음표시 사용
131쪽
prafatis id demonstrat quoad priorem, confirmatio quoad poste
66. Mitto Iob. Ir Nicolaum I. Clementem v III. Paulum vis de quibus quid senserint hac in causa, ex superioribus satis liquet rSed quo magis constet Papam hodiernum, hunc Rubiconem transeundo, ita palam insurgendo in doctrinam B. Augustini, postatare a prisca suae Sed is doctrina unius Bellarmini adjiciam authoritatem: Is enim lib. a. degratia o lib. arb. cap. a. multis docet doctrinam Augustini de Praedestinatione & Gratia , a Coelestino , Leone, Gelasio, ita fuisse susceptam Mapprobatam contra Pelagianos Semipelagianos, ut illius sententia, non quorum ioctorum opinio, sed fides Ecclesia Catholica dici debeat Apostata ergo a fide Catholica, Bellarmino judice, hodierni ejus Sodales, sententia Augustinianae desertores propugnatores Faustinianae postata a fide Catholica ipsemet Innocentius, Jesultarum fautoris vindeκ adversus Iansenium, Iansentia. Augustinum. Quapropter Gratiae Divinae de Veritatis Augustiniana propugnatoribus, tam iniquὰ damnatis & haereticorum Catalogo inscriptis, nihil mihi restat in culcandum de communione Romana praeter illud Apoccxv III, 4. Exite ex ea pepule mi, ne participes sitispeccatorum din, ct ex plagis sua accipiatis Alliciat Deus Iaphetum ut habitet in tentorijs emi,
sitque Canaan servus ejus. AMEN.
um insuperiarisus aliquoties facta fit mentis Planctus Augustiniana Ve-
titatis in Belgio patientis, paucis abhinc annis editi a Iansenitis, cum cogerentur authoritate Penti icia admittere Bullam Vrbani viai. IansiendAugullinum conceptis verbis durare, perapretium me facturum exsimavi, si illum, vi pote accuratum o lectu dignissimum hic curarem cudi ingratiam Lectoris, cum nec eum reperire fit facile, o multum lacishui nura Scriptioni ad Iniquitatem Curia Romana demonstrandamsane-
132쪽
Planctus Veritatis Augustinianae
audite hec omnes gentes auribus percipite omnes qui habitatis Orbem, quique terrigena ct βῆ hominum Iutia in tinam diresis pauper: Ialm. s.
INNOCENTIO X. PONTIFICI MAIX MO.
BEATIS SI ME PATER, Nier perniciosi minas Haereses, quibus Satanas Ecclesiam impetiit, facile tibi primum vendicat locum Ariana quae non tantum in vulgus virus suum immiter.lt, sed iri maria populorum capita invaserat ut tandem errori manifestat , ingemiscens ibis terrarum se aiianum esse miratus sit. Viam sibi secerunt Ariani, ut hare pestilentissima tabes vellementius grassareturis totum Orbem pervaderet, praeoccupata potissimum amicitia, potestate Principum , quos adulationibus, ementita sanctitate , fucata scientiae subtilioris apparentia , sibi devinxerunt ita ut teste Severo Sulpitio, lib. a. Hist. Sacra. Omnes fere duarum Pannonicarum Episcopi, multique Orientalium, ac tota Asia, in eo im perfidiam coniurassent quorum major pars coacti metui factionain studia paritum comeserunt, paucu quidem, quibiusde charai veritas potior erat injustum juduium non iscipientibus. His porro strata gematibus impiuin suum bellum aggressi sunt. Porro namque piissimum Imperatorem Con antinis suis ver horum lenociniis aggressi, in tantum progressi sunt ut te ite Severo 'in ora ον depravaretur dumque sibi Religion Ossicium videretur implere vim
ei secution exercuerit: usi in exilium plicop , avitum in Cleruos, animadversium in Laicos , qui si ab Arianorum communionesieparaveranti
Actumque videbatur destide Orthodoxa , mi Nicaena Synodus
133쪽
praeoccupasset. Hujus enim mali causa inquit Severus nodis apud Nicaeam ex toto orbe contra uitur trecentis siquidem O di diriginti Episcopu congregatu fides plena conseribitur, hares Ariana damnatur, Imperator Decretum pistopale complictitur Ariani nihil contra sanam fidem refracta re ausi, se quoque tanquam acquiescemes, nec aliud semientes, Ecclesus ni cveriint. Sed ni,n stetit eorum perfidiar nianebat enim in pectoribu eorum in
Secundum igitur trat agema aggrediuntur,is ut prosequitur Severus, adversio quos deside disiceptare noni erant, eos subornatu accusato
Hibus, fictisscriminibio appetebant Itaque primum Athanasium Alexandria Episcopum, Iuris Consultum, qui apud Nicanam Synodum Diaconruassuerat, aegrediuntur, absentemd damnantis c. Imperatorem eoo compellunt, ut Attiana ius exulatum ad Gallias mitteretur. Verum orthodox injustitiam advertentibus, mox in AEgypto octoginta pi copi congregati Athanasium insule condemnatum oc pronunciant , ore ad Constantinum lata, Imperator jubet ex tot orbe apud Sardicam Episcopos conis gregari, at , Omne judicium, quo Athanasius damnatusfuerat retractari. Inier haec Coliantinin moritur Synodus tamen congregata jam Constantino
Imperatore, Athanalium botrit. Quid Iaciat demum coadunata Arianorum perfidia λTertio nata Imperatoris Constantii, hominis ad impia inclinati, substitutionem , Ariani sibi nihil prius agendum rati, quam ut Athastamn Ecclesia submoverent, qui semper eis, velut murus, obititerat In Athana iam iterum perlecutionem moventi, ubi dolo parum procellerant, i agere decernunt nam quodlibet audere atque ageres cile erat, et amnilia subnixis, quem Ab pravu adulatiombru devinxerant Valens utique at Vrsaim Ariamium pracipua capitatium aliis suis pili ita Palatium Co jlanii occupaverant, ut nihilsine eorum nutu ageret Imperator, obnoxiis quidem ο/rinibus, sed pracipue Valenti deditus, ob licta utique miracula, ct Angelicam revelationem de victoria Imperatori impositam. Ita uisa ilis ad credendum Imperator palam dicere solitus esset, se Valent meritu non virtute exercitus uisse. Ab ho initio illecti Principu extulere ani Mum , IOIostare Regu sim ubLauihoritate1ua pa-
134쪽
Planctus erit August. in Belgio pallentis. IIIuiris inquit Severus cum sententiam eorum quam de Athanasio Adriani nostri id est Orthodoxi non reciperent, dictum ab Imperatore proponitur, ut qu3m amnationem Albana ij non subscriberent , in exilii pellerentur:
Ceterum, ait Severus , . nostris lutique orthodoxis tum apud Irelatem, ac Buteras oppida Galliarum Episcoporum Concilia fuere. Et maidem haec Orthodoxorum Sententia Univertatis,
Tetebatut priusquam in Athanasiuna subscribere cogerentur, deside potius disceptarent nec tum demum de re cognoscendum, cum G persona judiciam Oolitust. Iusta profecto & sancta postulatio Advertebant enim Spiritu divino inspirati Orthodoxi Patres, larvam Arianorum i quippe qui,
Liberio Pontifice asserente apud Baronium Ecclesiam universam ωfidem in At ratio persequerentur ut nimirum Athanasio, ut Cath Iicorum prin*pe, accusato ,- crimine haereseos condemnato, tota doctrinais fides Orthodoxorum damnata censeretur, Ariani imus vero resurgeret ac triumpharet. Hanc itaque postulationem omnes unanimiter Orthodoxi amplexati sunt qui coacti subscribere inter quos Dionylius Mediolanensium Episcopus . non aliter subscripserunt quam se in Athanasi damnationem consentire, dummodo deside inter isopor quateretur. Sed huiusmodi subscri titio persdς Arianorum intentioni non sus-
fecit. Valens enim 'ta ejus, ait Severus, prius Athanasi damnauonem extorquere cupiebant de fide certare non au . Ab hoc it-j partium conflictu agitur in exilis Paulinus Trevirorum Episcopus, ct conticta ad placitum ab Arianis sub linperatoris nomine Epistola, itan pravitate referta, in lanctissimos Pontifices saevitur Pelluntur in exilium Eusebi Vercellense, Lucifer a Carallis Sardiniat Episcopi, Dionysius Mediol nensis sequitur, Bilari Pictariensis eandem subit damnationem donec etiam caput Eccleuae ιbcrius Rotna pelleretur. Ad Cathedras
135쪽
soli promoventui , qui in Arianorum imulationem e perfri Iani: spe aut metu , consentiunt eoque devenitur, ut etiam V emivi Captianus Em scopus, primarius Sedis Apostolicae Logatu , A et teti a Liberi militus inui, ad Conmlium Nicanum nomine Disesbi Pipae, honor incentiin D Legatione fuerat perfuncetus, n-cilio Sardicens Iu ex cum aliis sententiam pro absolutione, justiluatione Athanasi rulerat,is Ariani summe contrarius fuerat importunitate Arianorum. MConstantii victus Imperio, si dei eptus, atque coactus damnari an Athanasii subscribere, cum Fortunatiano
Aquilea Episcopo ieranin Theisalonicae, magni tunc nominis viris uti de ubscripseruut plerique per Italiam Episcopi, inter qu s& ipse Liberim Ponti tex Lugubres hoc asus describit Eminentissimus Cardinalis Laronius, ad annum Christi 33. seqq. BEATISSIME AIER, In ejusmodi fere tempora nos devenisse Fili tui orthodoxiae obedientes in Belgio lugemus Scena enim, quae modo lub Titulo Larva Reverendissimi fenij, Episcopi prensis, cum Clericis Societatis es agitur, istius lugubris tragoedi filia est is proles matri suae non abiimilis moti enim in Athanasi: fecerunt Ariani ut
Ecclesiam perderent, , in ransienio taciunt lesultae, ut antiquam de Gratia, Libero Albitrio Orthodoxam doctrinam modo opprimant. Aures veritati praebe veritatis Arbiter . Iuclex, rem ab initio
repetimus Circa snem superior saeculi, sub Ludovici Molina se Leonardi Lessypotissimum ducat, quaedam docti in nova prodiit de Gratia Libero Arbitrio & Praedestinatione, quae quia Massi
lientium seu mi pelagianorum caminos de fumos redolebat, iu- iis si a Christi Redemptoris gratiae integritati adversabatur, cantati quis O thodoxorum Scholis schisma quoddam invehebat, a faculta talibus Academiatum Lovaniensis ac uacensis, peccensuras authenticas reiecta est nec minus habita ab universitate Salmanticensi tandemque liber Molinae tanquam docuinam non sanam continens apti d S. Sedem accusatus est per Patres Praedicatores, non tamen illico parte inaudita proscriptus. Verum Clemens viii rei gravitate per specia, multis impendiis
136쪽
Romam evocatis e variis nationi latis viris gravissi Dis Vocetissimis, examen i ii is rei instituit, hac Lege dis p itantibus praescripta ut doctrinam Augustini totius disputationis norma esset ac regula. Deni l . quia i Cle. nens, iis instituerat examen, Paulus v. iii sisdem, uti sanctu Sedis, ita sanctae voluntatis Successor , ad finem perduxit . . illa compilata oculus exemplar in Archivis Ponti- heii Romae asservari a vitis fide dignissimis intelligimus qua controversia tota ad mentem D. Augustini decidebatur, quinquaginta propolit onibus in lite expresse diserteque damnatis. Quam is autem haec Bulla promulgata non sit, ex ea nihilominus manifeste patet quae fuerit suminorum Pontificum post tam diuturnum S serium examen , mens sententia. At quia Paulus, quoad usque suam pioferret, iublicam faceret sentent iam qui se oportuniori tenipore , recenti scilicet contra Venetos bello intii catus, perstiturum pollicebatur vetuisset, ne tantisper pars una aliam erroris argueret, Clerici Societatis hanc occasionem nacti S hoc armittitio facti animosiores, dormientibus velut horuinibus, libris & scriptis editis novitium Molinae dogma, quod quia Socii inventum, Societati proprium fecerant , domi forisque propugnarunt. Sic tamen ut cum perpenderent, quicquid in hac materia novi extrari Augustinum traderent, non minus de falsitate, quam novitate esse suspectum, Sancisissi num Doctorem, invitum licet cie nitentem, in suas partes pertrahere ad illas opinio ues detorquere maximo conatu nisi sint in hoc solo a Magistro suo recedentes, qui se Augustini castra deserere palam, aperte profiteri non erubuerat, a ii lente interea Ecclesii a dissi .raulantibus titulo quietis communis, Academiarum Doctoribus, quibus. Orthodoxam docti in anae pulpitis Scholarum tradi disputari lassicere videbatur. ,
a Audite Molinam dicentem in Concord Liberi Arbitri qu. x et ar t. q. s. via res est magni momenti valde labrica . in haec nostra rui concilianti libertatem arbitru cum divinam r.e Hlis tirone, a nemiη , nem viderim, Ducusque tradita, id Osuiu haec duxi aula fui explicare. Paulo anteii omiserat quae fidata explanaraque semper fuissent, fori ,eaM limini aereῆ suisset exorit, neque Lu-iberini tam im ad te arbitrii nostri libertatem fuissent uti nexis ere neque ex Augultim epimone comerrationi quecam Pelagianis isti Deses ais en turbati, ad Deltis
137쪽
Itano'ae defecissent, facileque reliqui ilia Pelagianorum in Gallia, quorum uri stolis Prospera remitata si mentiri Dissorex tintia. Et luitu , Ne 'everataiabito, quin ab Augustino γ caeteris PMribu nanimi consensa comprobatia suiqe haee nostra de Praedestimatione sententia, vi loque eonciliandi liberialem arbitris cum Divina Gratia , Pr cι entia , ro est mutoue, si eis proposea sessi. O vocem impudentem, calamum, uo religioso indignum , ac Sedis Apostolicae iuviscium corrigentem vestibi perperam subiicientem .Quanteibunus Molina vel doctior vel perstricacior vel auctior fu:llet S. S Patribus, e S. Au gustino, fus doctrinam sec-rum P decessorum meoram Lia ι.ε, i maria equitur in Servaι Ecclesia, ait Ioanne Papa II.
Non defuere tamen Primari inter Theologos viri, dolentes O
thodoxae doctrinae triticum in Conciliis Mileuitano, Carthaginense, Arausicano, Dio spolitano , Valentino , eu aliis toties declaratis, totiesque aleatissimis Pontificibus approbat , ex taciturnitate in portuna, veluti culturae neglectu, Zi Zaniis novae inventionis fusi cari, doctrinam S. Augustini decretis Conciliorum d sumna rum Pontilicum elogiis , tota Ecclesia celebrem, . anonibus incilleatam, Eludi atq; in dies in majus ac maius discrimen adduci. Hos inter novistinis temporibus emicuit, Zelo Catholica Fidei& Veritatis accensus, Reverendissimus Corneliis Iansimus, ex Doctore Theologo Academiatio vaniensis, ad Episcopatum prensem alia sumptus . confiictibus contra haereticos faeliciter coniectis vitae probitate, pietate, omni eruditionis genere celeberrimus, qui disputationum molem in Sancti Augustini intellectu ela sensu conia silere animadvertens, uno volumine tribus Tomita distincto se uiro. amplius annis insudaverat sinceram sano Augustini mentem elucidate, ac tot forbi Chri stiano exponere voluit.
Quod opus composita etiam prae liminari epistola , eo iam edito
demum reperta ut devotus Ecclesia si lius summo Pontifici dedicabat; sed morte praventus, v ad Dei Iudicium properans, executoribus Testamenti, ubi cae luci tradendum comrrist.
Prodet late volumine quam grata res fuit Augustini d scipulis, tam acerba Clericis societatis Molinae Sectatoribus visa est haud dubie , quia Libri Author doctrinam ct mores veterum Pelagianorum M issiliensium accuratius describens, proprios ipsorum pariter descriptis se videretur. Ad arma igitur ab eis eonclamatum est, x hesibus ,
138쪽
muc, Libellis , Concionibus bellunt aggrediuntur.
Hii, vero hic pro voto non succedebam , ut quondam Ariani, ibsit et bo Invidia in ita illi pulter in Proceribus, tum Ecclesiastici, tum iacularibus ludere attentarunt.
Cumque de fide d doctrina publice cum Augustinianam Doctrinam profitentibus de Gratia e Libero Arbitrio disceptare diis dearent foeticis recordationis Urbani utar aut horitatem e potellatem sibi conciliare figmentis c querimoniis sucatis sategerunt; non absimili Pelagianis exemplo . quos olim Z azimum Papam circumveniisse Herote cuia Earo, Gallicanae Ecclesie: Episcopis, eorundem Pelagianorum accusatoribus, ira a Pontificum sustinere coactis, testis est Baronius. obtrudunt itaque magnum crimen esse, Tractatum edidisse de Gratia, eum tamen ipsi non celsassent nec modo cessent, novos quotidie Libros de hae materia, novis suis dogmatis resertos procudere; ejus facti in alium censores, cujus quotidie erant rei vel potius, quod onsuetudine contraria legem prohibentem si quae fuerat abrogando, licitum fecerant ut qui justitia ela ratione non poterant, aut horitate superiore consequerentur. Quod etsi non plene pro suo voto, eatenus tamen consecuti sunt, ut an seni Liber, o non minus eorum Theses, aliaque utrimque
scripta quia de Gratia tractabant . summo Pontifice prohibita
Sed non hie stetit eorum conatus in hoc praecipue collimantibus Societatis illius Clericis ut quemadmodum Ariani olim Atha sium, sic ipsi Cornelium an enium Eccletia submoverent, sensim suam doctrinam neotericano, adversario tanto superato, antiquae praeferendam fore opinantes.
Hinc fictis criminibus an senium appetentes, persuadent in libro, eui titulus, Augustinus, propositiones a Pio Quinto proscriptari resuscitari, k inagno scandalo Catholicorum ac contemptu S. Sedis defendi. 3ibus praetextibus demum obtinuere, ut severiore censura se iretur quo factum est, ut totam Augustini Doctrina a Conci
139쪽
beto Arbitrio ex eodem Eceselis Doctore desumpta sanctissima Deis
creta , in dit crimen condemnata ridet vocarentur.
Passim enim adversarij occasione dictae censurae sententias plures S. Augustini damnatas esse tum publice, tum privatim , jactare coeperunt, quos inter quidam eo temeritatis processit, ut Eccletiam a D. Augustini paedagogia liberandam esse ausus sit e pulpito proclamare, D. Augustinum Doctorem fuisse, qualis ipse erat, D. Augusti nutu argumentis Mobjectionibus Juliani Pelagianorum Coryphaei non satis secige, D. Augustini Theologiam de traductione peccati originalis rusticanam esse.
Quod ipsum Consilia Regia e viri inter Belgas Praestantissimi
Prudentissimique animadvertentes, auditis magni Nominis Theologii, diplomate Apostolico promulgando supersedendum esse censuerunt: donec de rei veritate, totaque causae sim stantia, . Sedes partibus utrimque auditis uti dice cognovisset Tantique res haec visa est momenti, ut ea propter ad eandem S. Sedem e Belgio Legati iis fuerint ad inquirendum de veritate diplomatis, ut si verum deprehenderent, Sanctitati suae causas sub Mobreptionis exponerent. Verum Clerici Societatis Palatium Apostolicum ita praeoccupaverant, ut paucis postquam dicti Deputati appulerant diebus, minentissimus Cardinalis Franc Barberinus, qui tum illic omnia ponterat lagebat Abbatem S. Anastas e Pontificium in hisce partibus
Ministrum , de illorum ad vetitu certiorem reddiderit, simul e-cururn, quod nunquam, ne per u in imam qui lem cogitationent. Sanctissinio Domino venii et in mentem, ut ullam illam quacunque sui parte immutaret, sed semper intenderet, ut observaretur eique obtemperaretur sa)ca Extractum ex copia Epistolae ad Internuncium scriptae, quae inter
140쪽
Tuam rem Augus in Lelgio patientis. III
Evidens profecto argumentum animi praeoccupati, cujus plura dicti Deputati in causae progressu experimenta senserunt. id quid enim apud dictum Cardinalem fecerint, quidquid urserint, nunquam obtinere potuerunt, ut liber Jan seni legitime examinaretur meum D. Augustini Scriptis conferretur; unde tamen praecipue
pendet Jansient,defensio, ut qui nihil aliud intenderit quam explicate fidelissime proferre S. Augustini sensa.
Sed nec illud obtinere potuerunt, ut Bullam salsis extortam fuisse suggestionibus, argumentis in eam rem paratis ostendere liceret: tantum abest ut Iani enij Patroni alimine judici arcendi sint, quasi satis superque auditi. Enimvero si animo pacato affectibus libero perpendantur ea, quae per plures Ecclesiae Belgicae Praelatos. Nniversitatis Deputatos acta sunt, partim Romae, partim in Belgio ad obtinendam legitimam audientiam clarius defensionis, cuilibet jure naturali de Divino debitae, in causa tam gravi, justissime conqueri licebit, in ea ipsa nos tempora incidiste de quibus olim conquestus elu actantiae,
in re non prorsus absimili, alloquens Constantinum Imperatorem. Non est, inquit, apud me dubium, o Constantine Imperator maxime ,
in hoc via nostrum, quo singularis ille rerum Conditor hujus immensii Rector asseritur, si quuattigerit ex uinepte religiosis ut sunt nimia susticione impatientes insectetur etiam maledictis, execretar, seque inexpiabili scelere contaminari atque astringi puteι, si hac aut legat patienter aut audiat. Ab hoc tamen si fer pateIι, humanitatis sure postulam ut non prim damnet, quam universa Cnoverit. Nam si sacrilegi ct proditoribus o veneficis. potesta defendendisui dasur, nec pradamar quemquam ιncognita causa licet: non injuste petere videmur, ut si quierit ιlis, qui inciderit in hac, si legat, perlegat si audiat, sententiam disserat tu extremum: Sed novi hominum emi inaciam nunquam impetrabim M. Timent ne a nobis repict manu dare aliquando clamante ipsa tritate cogantur. Obstrepunt igitur, o intercedunt, ne audiant; ct oculos suos opprimunt, ne lumen videant, quod uberimus: Quo plane ipsi dis identiam sua perdita rationis ostendunt, cum neque agnoscere, neque congred audent, quiasiunt pefacilisuperari, ct idcirco