De Ecclesia Septempedana libri 3 auctore Joanne Carolo can. Gentilio e Sanctoseverino

발행: 1838년

분량: 320페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

ravit, Episeopum Neapolitanum unum , Ahba.

tem Noricanum alterum , Antistitem Septem. Pedanum tertium. Sed Magraebius hie infirmans rationes, quas laudavit Baronius, illud obiter animadvertit, unum Severinum fore detrudendum , nec euique novum licere Episeopum adstruere. Quare hujus nominis Neapolitanum is omnino expunxit, cui adstipulatus iam suerat Ferrarius e et hac in salebrosa diseeptatione Abbas Noricanus, et Episcopus Septempedanus si hi locum dari postulant cum Mag-Eoehio. Ita acta Severini nostri asseruit praeclarissimus vire ita dissieultates circa plures Severi nos enodavit. Nobis vero ne in Antistitis nostri monumentis illustrandis saepius de via in diverticulum recedendum sit, o Perae Pretium facturus visus sum mihi, si, quae in Severini fastos cum iis Victorini eoniunctos aliquis auctor intrusit, eosque confudit, singula in antecessum validis rationibus exploderentur.

Quam magnis poenitentiae operibus primis

aerae christianae saeculis cum anachoretae sive eremitae, tum monaclii in oriente Sese exercuerint, cuique vel leviter ecclesiastica monumenta Iustranti apprime innotescit. Hunc morem Postea non solum monachi oecidentis, verum etiam Diuitiaco by Cooste

12쪽

eremitae seeuti, insignem de se ipsi famam posteris reliquere. Hos inter Postremos praecipuum obtinuisse Iocum videtur S. Victorinus, cujus commemoratio in Romano Martyrologio diei VIII. junii assigitur. Camerini S. Victorini Confessoris. Caelestis hic heros aeque ac Severinus , postea Septempedanorum Episco-Pus , ut Deo liberius famularentur, divitiis. quibus uterque abundabat, in pauperes distributis , adolescentiae fore solitariam apud Septempedam vitam duxere. De in in eremum Sece dentes aliquandiu ibi manserunt, donee sublimioris perseetionis desiderio Victorinus excitatus in cryptam penes Pro laqueum solus se contulit. Hoc in loco, Deo permittente, generis humani hoste sub mulieris specie tentante,

turpi cogitationi, operique jam jam patrando

Consensum praestitit. Sed durissimam hanc sibi poenam imposuit, ut arboris ramum duas in partes dividens utramque manum inter eas immiserit. Sic , triennii spatio, speciali divini Numinis ope e ramo pendens stetit, modica Panis et aquae resectione contentus a Severino singulis Dominicis diebus praestari solita. Quo tempore emuxo, adveniens Episeopus Clero et Populo sociatus Poenae terminum absolutum Diqitiam by Gooste

13쪽

dixi te et sic, arboris ramo eonfestim laxiori Laeto, inde liber et illaesus descendit. Hi ne

virtutibus clarus cum aliquandiu superstes suisset, saeculo VI. obdormivit in Domino. Hare omnia latiori stylo habentur in germanis Ss. vi. etorini et Severini actis, quae nihil sane exhibent, quod salsitatis, aut suppositionis vel minimam suspicionem possit asserre. Certum nempe est , quod Monasticum vivendi genus nonnisi saeculo IV. in Italiam, opere S. Athanasii Alexandrini, Romam deserentis vitam divi Antonii Abbatis, Penetraverit, uti docet Baronius, quem sequuntur Mabillonius, Thomas inius, atque Alleserra. Exploratum pariter est , S. Benedictum societatem suam, quam Victorinum et Severinum arri-Puisse acta posteriora testantur, saeculo R. in Italia evulgasse, sicut diserte idem Mabillonius ostendite sed nos historiarum, et temporis monumentis nixi Ss. Datrum monachatum fidentissime deturbandum pronunciamus. Non me

latet, Franchium , Iaeo billium , Lilium, Cancellotium, et Gentilium, modo in Basilianorum, modo in Benedicti norum gente geminos

fratres reposuisset sed , si me audis, Perperam omnino e in monastica enim historia nulla Diuili od by Coos e

14쪽

prorsus de iis mentio suppetit, nec quisquam

idoneus esse Potest tam remoti temporis testis, dum silent omnes melioris notae scriptores,

qui vel Basilianorum fastos , vel Benedicti norum acta illustrarunt. Studiosissime et ego perquisivi, num aliqua forent, quae internos Basilianos floruisse testarentur; nullumque de iis vel levissimum vestigium inveni. Nee Benedicti ni locum sibi dari postulant in Septempedanorum agro ante Severini et Victorini obitum e nam abunde probat Gallonius, Sanctum Benedictum , cujus mortem

anno 543. evenisse legimus, duodecim ) tan-

1ὶ I. Coenobium SQ Cosmae et Damiani situm in loco

cognomento Putela. II. S. Michaelis Archangeli. sive S. -- geli in rupe. Ill. S. Donati supra montes romanos: sic Ah- Latiae Subiacensis montes appellantur. IV. S. Mariae . sive S. Laurentia. quod a Sublaeensi mille ae quingentos prope passus distat. V. S. Ioannis Butistae cognomento ad adicus. VI. S. Hieronymi. quod a magno monasterio Subiacensi distat mille et quingentorum passuum intervallo. Vll. Monasterium Vitae aeternae. VIII. Nonasterium S. Victorini. qui Amiterni suit episcopus in provincia Valeria . et sub Nerva Trajano martyrii corona decolatus est. IX. Nonasterium S. Angeli de Ursano. X. S. Angeli. XI. S. Mariae Magdalenae. Xll. S. Blasii olim . hodie S. Romιrni. Conser Mahillonium Ann. Benedici. tom. L pag. 57.4 ει Feam

consid. istor.

15쪽

tum monasteria post se apud Italos reliquisse, inter quae Septem pedanum minime nactus sum. Hinc dicendum, eam monachatus enunciationem in posterioribus actis ex sacto exscriptorum in subsistenter prosiuxisse. Nec mirum e in tanto enim saeculorum decursu facile irrepere potuerunt ejusmodi naevi ob imperitiam et negligentiam exscriptorum, aut propter audaciam temeritatemque alicujus indocti. Et sane fieri potuit, quod maxime observari velim, ut aliquis olim authenticis exemplaribus in usum privatum adderet, vel in margine, vel inter lineas, nonnulla quaedam ex chartis quomodocumque delibata, et postea ea omnia ab aliis conjungerentur, veluti continuato filo ejusdem narrationis , et tandem in plurima exemplaria nova irreperent. Quod naevi eiusmodi in posterioribus actis deprehendantur, Patet ex ipsa monumentorum disquisitione accurata ; unde merito erit concludendum, in primaevis codicibus de Severini et Victori ni eremitica tantum vita sermonem fuisse institutum. Severinum et Victorinum monasterio nomen dedisse, pronum est ex actis secundis,

quae habentur in addendis ad Τomum I. apud Bollandum, quem subsequuntur Baronius in

16쪽

adnotationibus ad Martyrologium Romanum, et Philippus Ferrarius in Callialogo Sanetorum

Italiae. Postquam omnibus se , Victorinus et Severinus , abdicariane, vitam religiosam etiagenter , monaaterio se contulerunt, et nihil ρ ρriae voluntati resemantes, loci Prosessori, et Fratribus se deuotos et obedientes ρer Omnia substituerunt. Dein invidia suse quidem narratur inter monachos ob Severini et Victorini miracula exorta e nee memoria desideratur, quomodo Severinus ad hasce dissicultates diluendas una eum Fratre in loca solitaria eonfugeret. At nihil hujusmodi exaratum legimus in actis antiquiorem originem praese- serentibus, quae integre asseri Bollandus, quaeque ex probatis codieibus assiemat hasuisse. Imo nihil reperitve in eis de mora a monachis , et quidem Benedictinis , interjecta , ne ipsi fratres abirent. Haud injuria igitur censeri

Potest, tum primum Severino et Victorino monachalum assixum fuisse, quum saeculis Po sterioribus de Benedietinorum familia apud nos in sacra Laurentiana aede constituenda agi coeptum est.

Acta antiquiora, quorum hoc in negotio quanta sit auctoritas nemo nescit, satis con-

17쪽

firmant, primis ecclesiae saeculis passim in Italia viros assiuxisse anachorethicae vitae mancipatos, et sanctitate morum percelebres, qui furca

tunica Aullati nulli coenobio, nullique Abbati obstringebantur. Hos legimus S. Hieronymum

non semel nominasse, et eorum examina Paulatim evanuisse scimus, ubi Benedictinorum disciplina invaluit. Ex eisdem actis scatet insu-Per, inciri forum etiam austeram vivendi ratio. nem in Ecclesia inolevisse. Esse enim coeperunt Post tertium a Christo nato saeculum pii viri, qui non solum eremiticae vitae in solitudine se tradiderunt, sed etiam inter angustias unius

cellae quasi eo nelusi ibi reliquum dierum ,

ix unquam inde exeuntes, agebant. Genus hoc ascetarum per plurima saecula perdurasse reperimus; et quamquam a Cassiano, et Isidoro minime probetur, multum tamen ven

rationis a populo impetrabat. Quod ejusmodi

vivendi genus, austeritatem et saeculi contem-Ptum undique spirans , virtutibus addictum multis , et solitudini, veluti tutissimo Portui , inhaerens, Severinus, et Victoriniis essent amplexi, ex actis pervetustis eruitur, quae sic habent. Victorinus spirans altius sic germanum allocutus est .... mi frater . . . . Diuitiam by Corale

18쪽

si ideo vendidimus omnia, ut e editi sequamur Dominum; cur mutua charitate svaramur a Deo8 Nam cum mihi in to idem, quod tibi in me, juris sit, nec mihi deest serottium, nec

tibi. Paret alter alteri, dum facis quod jubes, quod jubeo facis r non facimus, quod jussit

Deus. Sumo in mensum tuum, tu meumr sic geminas Sunt singulae Nestes, Ciam utrisque suete communes sint. Eremum Peto, quas Re

socios habet. Cumque dictis faciens vale, sede tugurio eliminat, syloas Aetit vicini montis, quem dicunt Prolacem. Iis in verbis non vi leo, quomodo de monacha tu suspicio saltem aliqua possit exoririe imo argumenta mihi sup-Petunt , ut Victorinum et Severinum simplices eremitas, aut reclusos fuisse statuam. De tugurio Vietorinum discessisse lego. Unius fratris mutuus amor ei pergravis ad Christianam bealitatem assequendam videbatur e mutua charitate smaramur a Deo. Nemini in tugurio gemini fratres obtemperabante Aaret alter alteri;

dum facio quod jubes, et quod jubeo facis.

A Severino veniam ipse habuit tugurium deserendi i cumquo dictis faciens vale se de tugurio eliminat. Nunc, quo pacto monachatus colligi possit, non video; video potius, quot sit dita

19쪽

eultatἰbus obnoxius, quotque erroribus scateat rqui quidem errores silentio minime sunt praetereundi, quum Propius rem nostram attingere videantur. Si aeta monaeliatum admitterent, ea Victorini amorem, non in Severinum tantum, sed in monachos omnes extenderent e communis vitae praecepta non in geminos ascetas ipsa concluderent, sed in singulos monachos in eo eoactos monasterio Proserrente Victorinus nona Severino, uti fratre, sed a monasterii Abbate, uti loci moderatore, abeundi veniam impetrasset. Nequaquam igitur, ut arbitror, prudentiumvirorum reprehensionem incurram , si Victorini et Severini monaehatum rejiciendum puto. Nee iuvat, priscis in actis monasteritam vo ei talum suisse loeum, in quo Severinus tantis-Per moram duxit, postquam Vietorinus ad arctiorem vitam adspirans in angustissimam montis specum apud Prolacem secessit. Porro ex iis, quae per geminos fratres ge ta e sanarrantur, illud facile assequimur, monaste rii voeem in easu nostro pro tugurio, quasi aede monastica, suisse usurpatam. Ubi Victorinus turpem lapsum desse vit amare; ad Severinum, non ad Monachos ipse reptavit, veniamque a Deo per fratrem, non per Monachos

20쪽

fuit depreeatus. Gravissima ad erratum luendum poena sibi indicta, arboris ramum Victor imis dissindens, manus in aperiam rimam commplicatas inseruit, unde, Partibus inter se cohae rentibus, substitit pendens, quin monachorum debita eommiseratio innotescat. Quo in supplicio triennium ipse duxit, Dominicis , ut

desuper innuimus, diebus modico pane et aqua per Severinum, minime per monachos refici consuetus. Tandem Episcopus, non Α, bas , accersitus, qui Clero, et populo sociatus Victorinum convenit , tempus propitiationis

adesse monuit, nulla monachorum mentione

interjecta. Quare, cum reatum publice Deo et Episcopo , non Abbati et monachis Victorinus Lateretur, veniamque humiliter postularet, confestim rami laxata compage, liberum, et memobris illaesum Dominus eum restituit Severino, non monachis. Sed quid haec Persequor , quum satis ipsi ostenderint Bollandiani, Severini et Victorini monachatum commentitium omnino esse quibusdam in animadversionibus contra Leonardum Franchium, qui peculiari sua diatribe seatrum monacha tui inter Benedicti nos adstruere conatus fuerat' Ex hae Franebit opinione, Bollandiani concludunt, sequere

SEARCH

MENU NAVIGATION