De Ecclesia Septempedana libri 3 auctore Joanne Carolo can. Gentilio e Sanctoseverino

31쪽

divina ad prava hutvseemodi deliramenta ineuleanda callide, audacterque detorsisse, quo sidentius pro luce tenebras offunderet, et pro melle, vel potius in melle venenum propinaret, novum cudens Populis evangelium, aliudque praeponens fundamentum Praeter id, quod positum erat. Haec notant historicie nee quidem deerant, qui Picentum ecclesiae reparatores se jactabant , qui dignitates iure ipsis

deberi suomet, aliorumque ore praedicabant, quique pallium, aut scite contrahentes, aut zona tenus philosophantes, pietatis specie quadam et suco sese ipsos oblinebant. Verum hane tantam perniciem sanae doctrinae illatam silentio minime dissimularunt cives, ubi cathedra nostra Episcopalis suo suit viduata Pa lore.

Nihil ipsi in Episcopo splendidius fulgere humilitate autumantes, Protinus Severinum civem suum in ore habuerunt; eum rerum divinarum cognitione sublimem, eum scribarum, ac legislatorum Primum , eum Episcopum calculo omnino caelesti designarunt, ac vocari ab hominibus Episcopum expetiere. Continuo ad eum legati Prolaqueum usque suerunt missi e sed Peracerbum ex civium voto vulnus eordi suo

insiletum Severinus ingemuit; neque in summo,

32쪽

quo inde conficiebatur, moerore, spes ulla erat consolationis, nisi cives in vias revocarentur electionis alterius. Levavit ideirco oculos, et manus ad Eum, qui sapientiae dux est, et emendator sapientium , ipsumque multa Prece rogavit, ut, electoribus dato corde docili, et animo magno, laeta ab ipso ecclesiae Septem. pedanae, laeta ordini civium , laeta sanctae huic sedi, laeta humilitati suae properarentur. At cives Lusium ac felicem illum solummodo duxerunt diem, quo Severinus urbem Episco. Pus esset ingressus. Narrant haec acta, quae

illius temporis disciplinam Pingunt.

Scimus, diu in Ecclesia laicos viros, seu vi, sive conniventibus Pontificibus Maxim s. in electionibus Episcoporum plurimum potuisse. Quare tradit Vanespenius in jure ecclesiastico, saeculo Christi XII. eoepisse electiones Episcoporum transire ad Capitula Cathedralia ob laicoruin dissidia intestina, ex quibus extrema vis, ipsae etiam caedes eruperunt. Missa haein re saciam varia Pontifices inter , et Reges foedera sequioribus saeculis inita. Neminem insuper puto eruditorum latere, per duodecim et amplius saecula penes Metropolitanum fuisse Praecipuam, tum in confirmatione, tum in con

33쪽

secratione Episeoporum a uetoritatem. Αst italos, Siculos, aliosque Dalmatiae vicinos non nisi a summis Pontificibus, vel ex eorum licentia, ordinatos suisse, colligitur ex multis S. Gregorii

Magni epistolis. Hinc Picentum Episcopi, qui Bomano Pontifici, ut Primati, obediebant, Ro

mam , ut ordinarentur, consueverant evocari,

teste Concilio Tarraconensi anno 516. habito. Id ipsum Severinum gessisse, si aeta commemorant, consentaneum est veteri Ecclesiae diseip Iinae. Eliel haec, aliaque ejusmodi possunt ex epi-atolis Gregorii Magni, ex ejus vita a Ioanne Diacono conscripta, et ex divi Leonis operibus. Haecaei te ipse admonet Vanespenius, qui etiam docet, Episcopos Italiae ac Siciliae ex antiquo more frequentius Romam ad concilium conveni fle. ut obscuriora vel fidei, vel saerae disciplinae negotia una eum Pontifice enuclearent.

Iustinianus, Justini haeres, in Oriente imperabat ingenti vel se licitatis, vel sapientiae fama, cum Severinus in demortui Episcopi Ioeum suit sumetus. Auxerat Augusti gloriam Belisarius , qui, Persis domitis, Gelimere Vandalorum Rege capto, Asricaque recepta , victoriis nitens in Siciliam duxerat exercitum. Is Roma,

civibus dedentibus, erat potitus, et Vitigem

34쪽

bello persecutus, accisis Gothorum viribus, universam Italiam in Iustiniani imperium redegerat. Post varios sortunae casus ipse Romam reversus, Theodorae Augustae jussu, Sylverium Ponti fieem Agapeto subleetum sub eustodia Byzantium miserat, confictis in eum criminibus , quasi Gothis prodendae urbis consilia agitasset. Statim Belisarius ipse curaverat . ut

Ponti sex legeretur Vigilius , Sylverio ad Tyrrheni maris insulam relegato. Dum ita Italia, diutino vexata bello, schismatis, famis, Pestisque subire incommoda cogebatur infelix Sylverius inedia, aliisque aerumnis conssiciatus Occubuit, martyris titulo ab eeelesia insignitas. Tum Vigilius, ad cleri suffragium reserendum, se ipxum Pontificatu abdicavit; breviqua habitus suit legitimus Ponti sex ac integerrimus, gratia omni in Augustam, Antimumque Episcopum posthabita. Ad annum 540., iuxta Cole. tium in Italia sacra, Severini ad urbem Pr

sectio, eiusque consecratio cum actis est reserenda, minime vero ad annum superiorem cum

patriis seriptoribus.

Morem esse pervetustum, ut electionis decretum ad Pontificem, seu ad consecratorem

Episcopum deserendum scriberetur , docent

35쪽

passim libri Pontificales, auctores, atque actaeonciliorum. Meminit ejus ritus SoZomenus in historia ecclesiastica; et Eusebius Ancyrae Epi. seopus in Concilio Chalcedonensi testatur, se ordinasse Gangrensem Episcopum , universa civitate ad se decreta electionis deserente. Quomodo vero in Romana Ecclesia id ipsum perageretur , scite tradunt Mabillonius in Musaeo Ralico, et Edmundus Martene in Libro de antiquis ecclesiae ritibus. Hinc quarta Synodus Carthaginensis quam plura de Episcoporum electione recensuit, quibus haereticorum novae, aut saltem redivivae haereses causam dederunt. Probatae ero, spectataeque scientiae ii essa debebant, qui ad alios doeendos deligebantur. Quare Vigimlius Severinum a longo tempore Aro veris meritis videre desideravit ... et, tota sibi Romana curia annuente, cum maximo honore est conrecratus. Vel ab ipsis Apostolorum temporibus celebratas fuisse solemni ritu Episcoporum ordinationes , demonstratur ex celebri Actuum testimonio. Certe Auctor ecclesiasticae Hierarchiae in Capite III. nullum licere, ait, Sacramentum persici hierarchici muneris absquo diuina Eucharistia. Nec profecto dissicile esset divinare, quae olim Missa in Episeopi ordi-

36쪽

natione diceretur, si vetus ordo Romanus, Pontinealis eodex Compendiensis, aliique eomplures evolvantur. Haec monent verba cum maximo honore, quae nos superius recitavimus e haec illa, tota sibi Romana curia annuente, quae univoee consonant cum Ponti fieale ecclesiae

Lugdunensis ante annos CCC. exarato. Nihil olim in Latina, ae etiamnum in Graeca ecclesia tam usitalius, quam plurimum Presbyterorum , aut Episcoporum, cum uno Principaliter celebrante concelebratio. Illud autem Vigilii desiderium a longo te ore Pro veris meritis enutritum Severinum visendi aperto confirmat Coletii sententiam , qui Episcopi nostri ordinationem reiiciendam scripsit ad annum 540. Scimus, Vigilium anno 537. Romam reversum eum literis Theodorae Augustae, ut in Pontificem eligeretur, curasse, ut Sylverius iam Romae ordinatus, et sedens, in exilium a Belisario mitteretur anno 537. juxta Pagium.

Scimus, Vigilium, in Sylverit locum intrusum, ordinatum suisse Antipapam, perpaucis elapsis diebus, uti ex Procopio colligitur in Libro I. δε bello Gothico. Ae mortuo Sylverio, et Vigilio, ut supra diximus, legitimo ecclesiae Pastore

37쪽

renuntiato, nos non latet, eum anno 540. solemni fidei professione ea abrogasse, quae alias in Synodi Chalcedonensis fidem ad Theodoram Augustam sacrilege scripserat; et eadem de re duas literas IV. et V. ad Iustinianum Imperatorem, et ad Mennam Episcopum Constantinopolitanum dedisse. Nune licet ex iis inferre, Severini famam ad Vigilii aures a longo te ore penetrasse, antequam scilicet Clerus Romanus eius Pontificatui consensisset. Rebus vero ut tu pra iacentibus, Coletius haud Perperam respexit ad annum 440., qtsi de hae

temporis nota sileant acta.

Singulari Vigilium assecerunt gaudio illinstria fidei testimonia , quae Severint sanam, et, quam sequi unice fas erat miserrimis illis temporibus, doctrinam declarabant. Sed fidentius dilatavit Ponti sex paternae charitatis viscera in Filium, quem luculentiora in dies documenta Picentibus daturum esse sperabat. Et quamvis haud acta commemorant honores in eum Septem pedam redeuntem a civibus institutos e lamen plura hac de ra nos docent exempla ab eoclesiastica illius aevi disciplina petita, quae apud Naaianaenum, Augustinum, aliosque leguntur. Ipsae quodammodo civitates Prope

38쪽

eonvulsae aedibus suis ad oeeurrendum Antistiti procedebant. Viae legatorum multitudine cele-hrabantur e ordines ita erant eoorti, ut urbes alio transferri viderentur. Ii undique concentus, ii tubarum sonitus, et ex Iamationes exta

bant, ut prae gaudio magna pars fierent, illos. que dies iueundissimos appellarent. Hee inter Episcopus ab Optimatibus exceptus, et Magistratu, Cleroque circumfusus, cum saces universi, qui aderant, praeserrent, ductus ad ecclesiam in solio suo ponebatur. An Severini ingressus in urbem ejusmodi speciem habuerit, satis non

pateti Sed constanti traditur fama, illum hule sedi impositum magis magisque ostendisse,

quantum animo, quantum sapientia et integritate valeret. Visus eat Deus Mosaicam virissam ejus in manibus consignasse. Vineebat ubique, ubique de saeculi terroribus trium. phabat. Αst dolendum κummopere, res ab eo sortiter sapienterque gestas, dum inter Fran. eos reges simultates ortae ita in Italia exardebant, ut scinderentur in partes exercitus, neminem eius aetatis auctorem laso calamo literis eonsignasse. Nee mirum e Theodobertus enim Iustiniani fastum stomaehatus Italiae pro in

elis ae insuderat, et veluti ad praedam propa.

39쪽

altam impotenti furore ad Picentes usque rapie-hatur. Quare hoc in patriae diserimine lieet

potius cogitare silentio, quam sermone complecti , uti arma, quae non nisi caedes petebant, alio Severinus converteret. Eadem ratione

nihil assequi, nisi conjectando, licet de ejus studio in cives, dum Totitas, Theobaldi nepos, ingentibus victoriis elatus, cum populabundo exercitu, torrentis instar, in Italiam Procurrebat. Dum erant omnes consternati, dum extrema imminebant, quam honorificum esset reserre, Gothorum duces, quos neque Beligarius , Romanorum sortissimus, neque ne derati Reges iunctis viribus compescere Potuerant , ab uno Sacerdote inermi, quo usque vixit, repressos, et flagellum istud terribile Deo velut e manibus extortu mi Sed, si haee, aliaque pro certo scire desideramus , iuvat as- firmare, Severinum Gothos, tanquam leones Caedem anhelantes, obvios in via habuisse, eosque ipsius voce perterritos praedam , quam tenebant, subito dimississe ex unguibus, et fugam quantocius capessivisse. Immortales Deo optimo maximo grates sint igitur, cuius providentia singulari factum fuit, ut rerum gestarum ejus

thesaurus inaestimabilis per illa ipsa saeeula,

40쪽

quihus omnia divina atque humana miseebantur, instar opulentissimae haereditatis, si non totus, Pro maxima certe parte ad nos devolveretur. Quae, quanto in pretio apud aecolas, exterosque fuerint, breviter Pro more nostro, nee tamen indiligenter, e ponemus. Facile quidem non est Antistitum aliquem proserre, qui religionis christianae cultui tantopere consuluerit, alterum regni annum Totila auspicante. Cui libet, vel parum in rebus a Severino gestis versato, non Potest non compertissimum esse, pro virili ipsum incubuisse , ut sanetum illud communis vitae institutum a Clerieis retineretur, quod ineunte saeculo IV.

scimus in Italiam fuisse inductum opera Eusebii Episcopi Vereellensis. Nam, deservescente in

dies vetusta illa diseiplina, in more jam positum erat, ut non solum Episcopi a Clerieis, sed Cleriei quoque inter se seorsim vitam agerent, ac unusquisque res guas curandas susciperet. Imo quamdam ecclesiae redituum partitionem a medio saeeulo V. in Piceni eeele. iis usurpatam esse pateti et id nulli dubium

esse potest Simplieii Romani Pontifidis epistolam delibanti, quam anno 475. dedit Florentio, Equitio , et Severo Episcopis aver Gau.