장음표시 사용
191쪽
Qiari reua Rex Adelioa lixor Aquitaniae obiit S. Clodiaphi s ε 34. Ducis Mosellani.
Rex ciccisus An sto. M. Mathiliada sationica.
Haec eli exacta K egum Mer ingorum Genesis, licet aliquae personae intermissae sint, quae non videbantur sacere ad propositum. Neque 'alia occurrit circa eam dissicultas, quam initio, quo patre natus sit Meroveus, & an ejus se ter fuerit Albericus, sive Albero Alsatiae Mosellanicae, & Arduennae Dux, Vt vult Henninges. Caetera ex vetustis scriptoribus nota sunt,& consensu script rum recentiorum firmantur. Annos obitus recte supputavit Hensthenius pr Vt hic adjecimus. Ut tamen haec aliquainnus stabiliamus antiquorum authoritate, probabimus aliquot generationes. Phammundum Misse primum Regem DamCOrum Germanum, testat Ivo Carnotensis: naves egressianaia perum Diqilirco by Coos
192쪽
s. II. Origo Hab urgicorum a seroto Magno vera. ΙΘ
re ad extremos es Rhenisummis in Germanorum oppidia, ibique aliquot annos eum principitassuis Maredimiro. Sunone resederum. Ubi primum Regem Pharamundussi tuum. Author gestorum Epitomatorum, qui creditur esse Fredegarius Scholasticus, idem acistruit: Hegerunt Faramundum flium ipsus Marchomiri, Auth. Chino levaverunt eu verse Regem Crinitum. De filio Pharamundi movet dubium προ Ivo Camotensi qui ponit Didionem,& post hunc Clodionem: sed caeteri vn nimiter Clodionem filium Pharamundo assignant, & in regno successorem. Rursum Chron. Epitomata: Mortuo Laramundo Clodionem filium ejus Crinitam ii aetis regnum patris ejus elmoerunt. Et Aimoinus e Faramundum Mure iri filium
suis Iullis ni regio ς cui filis successit Clodio Crinitus. De Clodionis successore major est difficultas.
ΙΙΙ. Αimoinus allegatus: Clossione rege vita decedente Meromus ejus a finis, Almo n.ein regni nancisamgubernacalas cepit. Gregorius Vero Turonensis ait: Clogistam Gre vi
rem De hujussis quidam Meminum Rege ui se asserunt. Fredegarius stir- L . :pem tacet: Clodione Rege defuncto Mer mr m Regem hublimatus ML Henricus i Huntindocilensis vocat Meroveum cognatum Clodionis. Accedit quod vetus Vtilinae stemma Regum Francorum apud Chesheum diserte alium patrem Meroveo ,zi assignet. Primus Rex Francorum raramundus, securitas Chiadi lius eiss. Tertias
Merruius, filias Mer ij, m. Aliud quoq; stemma antiquum exhibet posteros Uodionis, quod supra dedimus cap 93. In contrarium vero est lapis ille tam tensis de quo sup. g. mentionem fecimus. Et plurimi recentiores Meroveum fuisse Clodionis filium contendunt. Licet autem solum cognatus vel assius f isset, vix est credibile in Regem eligendum, nisi ex Regia stirpe ortum duceret. Quidquid vero sit de parente Meroves, ab illo saltem Mero vin ea familia ortum habuitis regnavit usq; ad Carolingos. Notandum hic est,quod Numem
sis Chronita ex antiquiore quodam Bernardo refert: Pharamandus decrevis cum hominibus sals trire eomas quod qς ad tempora Magistri Petri Lamiardi puri- . ron. Maiaeno Episcopi in Francia fuit observatam: sed tune ad ejus inflantiam praetemmissum. Factum autem erat, ut Franci dignoscerentur. Gallis, in quos decretum Julij Caesarisas antiquo emanaverat de tonsi a ipsorum in gnum fervituris. Ex quo duo colligumus I. Francos veteres vere suisse Germanos, & distinctos a Gallis, qui postea
casu nomen retinuerunt. a. non male eos divinare, qui Fran orum nomen d
rivant a Frionch, quasi Dep arithen, id est Liberi Iuvenes veteri germanorum
vocabulo, ut observavit Ioannes acobus Fugger. Ut taceam nunc praerogat, am Francorum Germanorum prae Gallis, quae ex hoc ipse loco colligitur. V. De Childerico quod fuerit filius Merovet omnes consentiun Grego- Ti. Aiarius ronensis r Aimoinus, Fredegarius&c.Godoveum veru Child ei fi lium diserte Aimoinus: Childerisus Rex Francorum ex supra memoram uxore sua Aimmn. ra. habuit tum nomine Clod eum. Deinde etiam de Clodovei liberis. Duxit ori 'rem ex genere Burgundionum Cratbsidem nomine, Oe. eipit Regma puerumnarumque perducit ad baptismis, quem vocavit In mirum, M. cevuit O
193쪽
17O Protegomem Pars L. caput XXII.
Duei, id est Graiaricus, Chloiambus, Childebertus, atque Clotharius regnum inter si aequa lance disiunt. Porro Theodoricum ex concubina natum asserit alibi idem lib. L idem author: & de sorore horum fratrum Amatrico nupta pariter mentionem Tufori. lib. facit, uti & Gregor. Turonensis. De Clodomiri Regis fili j soccisis,&Clodoalia do servato scribit idem Gregorius Turonensis. De caeteris quoq; generationubus tam Gregorius, quam Aimoinus, Fredegarius, Im Carnotensis, & alijnhrisAEEri. agunt, superfluum Videatur probationes adferre. Α Dagoberto Magno usq; ri t aa Chil dericum ultimum exacte Genesim disposuit Iden schenius cnonnihil . 3. Aiail. mutatam ,& divcrsam, ab ijs, quae apud alios Recentiores legunturo quam hic secuti sumus: probationes apud ipsum videri possunt. De collateralibus lineis Alberici, & Blithil dis agendum restat, quod mox praestabimus. V. Caeterum paucis hic firmare oportet, quod Merovin stirps in Chil - . . ',' i '' derico eradicata sit. Annales Fuldenses disertis verbis: Pipinus missa Romam legatione Zachariam Papam interrogat de regibus Francorum ex antiqua Meromita irpe defendentium, qui Reges quidem dicebantur , scii potestas Regni tota apud majores domus habebatur ,&c.& anno seq. miaricin Rex, qui ultimus Mera C rum Francis imperavis, depositus, ct in Monasterium missus est. Supponit hic alterius stirpis Pipinum, quam Childericum, saltem quoad virilem prosapiam .. Nugiens ad Nessiensis in Chronico Belgico: omnis ergo talderiem Rex Z, O in monaste-Annil. risis detrusus. Hic finis Regni Mer Bigorum, qui regnaυerunt annis ferme 3II. ex otio sine. miliore antiquiore quodam Andrea. Similiter Annales Francorum Anony mi: Hiliaricas Rex qui ultimus Meravi orum Francis imperaυit, densitus, ct in Monasterium missis est. Pipinus vero Regio honore sublimatus. Otto Frisingensis vero ait: Hildericus ex antiquorum Franeorum Regum, qui ὰ Meroυis Clodi, filio,
Merotangi disebantur,sanguine destenderat, inane nomen Regium tenebat. Igitur inhard. &c: reversis. Roma nuntiu Dpmus Oe: ad regnum eligitur. Sequenti vero C
ibi; M. pite: Pipium cte: detonsio taliarico,& in Monasteriam detruse,pq Modum is Regem ungitur. His Mer inrarum regno finito, Carolingorum oec: coepit. Ante hos Εginhardus Caroli Magni scriba: Gens Mer ingorum , de qua Francisibi Reges crearesulti eram, usque ad Hildericum Regem, quijussu Romani Pontiscis depositusae detonsus, atque in Monasterium trusim est, durasse putatur. Quae licet in illimita videripossis, tamen iamdudum nulsus υ oris erat. Ubi quasi sub dubio usurpans illa verbaputatur, videripossit; insinuat Carolum Magnum ex eadem stirpe sed taminea oriundum. Hoc ipsum unanimi consensu tradunt Recenti res , Ioannes Tilletus, Claudius Fauchetus, Bellesorestius, du Haillan Joannesus. I ii. SςVrcS, Scipio du Pleix,& passim alij. Nihilominus Petrus Bibliothetarius insorhst inpia Historia, quam ab luit An.898. sic ait: Piplam Lepaios misit ad Zachariam Pontia inurii, ficem Maximum, ut qui ex antiqua Merouingorum sirpe fuerit, regnaret tu Gallia, i se tisi a m dri Pontifex Oc : ad quod Sammarthani statres: Non enobilius proponeresan. νςi. μ CAd co Rege ortum elle, a quo nomisi femineis linea prodijsse poterat. Et hoc ipsum firmat nostram opinionem. Mascula proinde Merovei stirps exaruit, ει- minea transi jt ad Carolum Magnum.
194쪽
Desinatio Stemmatis Meravi ici collateralis ex Alberico
ALMiteum filium Clodionis suisse natum ex Basina Thuringa scribunt, planti cis, Lazius, Henninges, Texera, qui allegat Lotharicas historias, eumq; ap. pellat Regem Franciae Orientalis. Allegantur etiam Rosierius,& Nicolaus uri ra Nigidius Ludovici XΙ. Francorum Regis amanuensis, quibus interim subscriben- AE M. An
dum censeo, cum non Vacet antiquos consulere. -- . Alberieus, qui 3c Albero, Clodione C inito Francorum Rege natus, a regno exclusus per Meroveum, ut putat Texera. Obiit Annm 88. appellatus Rex Francorum orientalium. Uxor Argolis filia Theodomiti Ostr pothorum Regis.
Initiainund . Theodori MClodomi rus. Cit dumori quoin rum ibi a nomina rviruntur.
Gererudia & S. mal pertus IV. Hannoniae, Allatiae, &Vraia filiae. Arduennae Comes obiit Anno o8. Uxor Benhiha filia Betthatij Regis Thuring
Fundatrix Coenobii Mahodiensis. Obijt Anno F 37. S. mal detrudis Uxor S. Vincentij Madelgais iij,quae Agiam com tam haerede manstu
195쪽
II. De Alberico jam supra diximus, cuiVaubertum sive ambertum, dictum alijs Walpinum tribu Lint Geneograpbi,sine dubio ex vetustis scripturis. alpertum II. filium suuse Walperti I. tradunt ijdem Geneographi. Goericum H Godonem Metenses Episcopos resert Monymus in vita S. Adal-beronis Episcopi Metensis in haec verba: B. Goericu3 stris temporibus memoraiabilis miraculorem Operarer, O S. Godogermarim ejindem Pontificis Goeriei, qui XAE- Φbi etiamsanguine, ela carne ones etiam in Epistopatu successeruaet. Sumit --cem assines improprie pro sanguine junctis, eo quod S. Arnulphus ex eadem radice Merovingica ortum duxerit, ut infra dicemus. De m. Firmino, & De tario suo loco. De Walberto III. testantur ijdem Geneographi. De S. aliaruto IV. habet Author vitae S. Aldegundis: Cujus pater nempe S. Aldegundis ut in vetustisenis paginulis, ac plurimorum relatu in erimus, inalbertus, mater υGM Benhilia rancupatafuit. Et infra iterum: Erat namque eidem famulae Dei adegundi germana nomine in detrudis, quae fuerat conjuncta υiroisi bi Made mrio, . Et Author vitae S. Waldetrudis. Nobilibus orta parentibus ex R νώ, i, ut pryopia edita furi, cujus pater Masierim, mater vero Bertilia disebatur. Propter MLad viti quam scilicet. dicitur edita ex Regali prosapia. Bollandus in Annotat. addit: τ' 'ρ η' bebant quatasHiberas, qui omnes m Drani'Acbsis mensis in oc-tur . OYά,' Funt Landricus, qui patri Son Osuccessit, Adetrudis, O Madu ria Asaiisa Mul- diensis, o Dent inpuis. De S. Agia, sive AP, quod fuerit censanguinea S. Waldetrudis testantur Lectiones Ecclesiasticae de ea apud Montenses , quas resert Henichenius.. A. IV. .
De gnatio Stemmatis Meroum ci collateralis ex Phthilde
filiis CL hari, Magni. Lithildis filia Clothari j Magni Francorum Regis, juncta Ansberto senat
ri Romano, sanguinem Merovingum juxta,& Romanum in Carulingos, adeoq; etiam in Habspumicos ex his ortos transsedit, quod hoc loco accur lius paulo explicabimus. Libet vero ante omnia exhibere stemma Ansberti ,&postmodum Blithildis. A. Avitus Imperator, qui Anno 4s 6. abdicavit di ordinatus est
N. Isichius senator, qui - filia Uxor T itis,st susceptas proles ia- nantij Ferreofi Praesecti sest EpiscopusVim. Praetono Galliarum. nae Galliae. Uxor Au-Hcntia. l
196쪽
II. Probatio huius Fragmenti Genealogici haec est. Fl. Avitum ex Sen, tore Arverno declaratum Imperatorem Anno que s .constat ex Historijs Roma.nis: & anno seq. abdicato Imperio factum Episcopum Placentiae testatur Gre- ο αε ru. gorius Turonensis. Coactum fuisse Imperium suscipere ab exercitu, cum esset rom tibi. Magister militum tradit Spondanus: Imperator acclamatus est invitus atque reia d. ii -'
laetam: Ur quidem domi militiaeque flectatiu, nobili*MO Ortus genere, orator egregiusjurisque eonsultistam, ac laboris bellici haud expers. Porro Aviti Imperatoris 4ςς filios fuisse Isichium virum senatorium,& Ecdicium Comitem, tradit Bouche- Muchre. P.
tus scriptor Gallicus. Sirmondus vero,& Savaro assignant illi filios Ecdicium, ζio: τ' Ix Agricolam. Fuisse etiam Aviti Imperatoris filiam Papianillam, testis est Gregorius Turonensis: Sidonio matrimonio sociua Papianilla Λυiii Imperioris flD. Hinc Sidonius appellat Ecdicium sororium suum carmine 2 . illi inscripto,& NMM. ad alibifratrem Oxoris, eiq; gratulatur accessisse honorem Patritium Anno Q ς'. Porro quod Istichius fuerit pater S. Aviti Episcopi testis est Ado Viennen- lsis in Chronico, &author vitae S. Aviti, & ipse Avitus se appellat Senatorem Gre ori Tu- Romanum. Meminit S. Avitus avunculi sui,quem cum Isichio patre asserit post Iis i. n. Efasces secularium dignitatum, populorum Ecclesiae fascem, sive insulam Epi- λή scopalem sumpsisse: qui avunculus haud dubie suerit S. Sid nius Apollinaris,
improprie sumpta voce avunculi. Poemati de
III. Ideret Eouchetus, qui supra, tradit Avito Imperatori duas fuisse si . hi lias , quarum altera nupta dicitur ominatio filio Rurici j Episcopi Lemovicen- :: ΠΟΤ' sis, altera nantio Ferreolo Praesecto Praetorij Galliarum, quem assu seum agnoscit Sidonius. Et S. Apollinaris frater S. Aviti in vita MSS. apud Bouch tum legitur N imonam p rosectus, apud Ferreolum 9 Parthenium; os consanguine ho latus: quae omnia cum supra posito Pragmento Geneseos bene cohaerent. Addit Henschenius: Fuit autem Ferreolu; avm risbertiferareris o quo π yR'si' η- Hisbside Orestia Clotharij I. Eraneorum Regis progenitisunt majores Regum Hrania Acto. vitas. eorum feeundastirpis. Hoc solum optassem paulo clarius explicari, &authorita--a te veterum firmari, contra Henningem ,&alios Geneographos, qui Αnsbetatum Walperto I. Mosellano genitum Walberti II. fratrem suisse scripserunt, de quibus superiore 3. egimus. Sed ipse titulus senatoris, dc cum senatorijs viris affinitas Romanum origine fuisse probat, licet natum in Gallisis, quod clare canit vetus Poeta author carminis Carolo Calvo inscripti, ubi ex Senatorum Romanorum genere natum Arisbertum memorat.
Procubuit tandem multo desanguis fessa Gallia
Romanosquesenes, licet indignata recepit. Surgit ab his igitur nitido de vertice mendoransbertus generisportans Brinnia clari σου.
Facta deinde mentione clotharij Regis, subjungit:
Haias erat plerus D lia nubilis annis, Roma tibi claros, qua possiferre nepotes. putat hanc ratimo vir diues, di inclutus ille: Nomen erat Blithild muliorum linea Regum Sic igitur se Roma tuos aderisce triumphos.
ria Casinam ap. Chime . App.ad Luis mina salic
197쪽
IV. Idem licet legere apud plures antiquos, Minertum scilicet senatorii ordinis Romani virum id temporis in Gallia divitem ac praepotentem Romanum origine Bisse, cui Clothari j Magni filia in leges matrimonij elocata. Porro deprehensa nunc Carolingorum origine Romana, etiam Franc Germanicam ostendamus per ipsam Blithil dem.
Summa Bli hildis ad Carolum Magnum.
Clotharius Magnus Rex Francorum. N. Aviti Imp.pronepos Tonantii filius Clodovei I. & S. CIothil . Ferreoli praef. Prael. nepos.
Blithildis nupta Αnsherio Senatori Romano. S. Fuminus Epic VEetiae S. Ferreolus Episcopus Amoldus vel Arnoaldus Cois S. Modericus Epi. S. Tanitia n, i :iti. UMMU Μ. RVt paterni gnomento Buggisus Dux -- s copus Mestem nomen tortitus. stilanus. m. An. I. Uxor sis. a GunEonis Ducis Suenae, filia ut habet in iunges. S. Arnulphvs Dux Mosellanus. Uxor Doda Saxonica. Factus dein Eremita, & Episcopus. m.
s. Cindu hus Episcopus Λnsigas Dux Moisilamis malatii ius A N---- Metensis. Uxor S.Bena. t nupta Comitit Virdanens. Upinus Dux Mabantiae. S. mandrensitus S. Godo de Major Domiti Regiae. Fontenestensis. mo. cimius Martelliis Dux Brabant .
V. Hoc tamma indubitatum est, quia plurium antiquorum testimonis roboratur, sed impersectum quoad lateriles generationes, de quibus Veteris non erant soliciti, utpote solam rotam lineam paucis complexi. Unum di auterum producamus. Codex MS. Horticensis octavi seculi circa annum Is . v. nis i. . de Majoribus Domus Regiae, sic habet: Past transmigratiorum generat is, ex Q. Clotharij Regis a Aer genait Λnitidam: Arnoldis tenuit sancti num -- LV in μι niaptam ,ps Metensem Di pum : Amsilphur quoque sanctus genuit Anchisem. ehises genuit P -- Majorem Domui: Pipinus naia Carorum Marullum: C roiar vero genuit Pimum, psea Regem esse M. Tum paucis interjectis e Rurarunt autem in ores minus, a qui ι Regatis generatis processis;primus quid em an bertus Senator, qui ex Blithildodia fecunda Clotharii maii in inrumpatrem S. ---δbi, tandem Metensis Episcopi, qui tenvit Anchisem mirem Pi ii. Ex hoc fi monto apparet, quod Pipino ad Regnum evecto studuerint viri docti ostem dore, quod Papinus aliquo jure languinis adeptus sit regnum, nec aliter potu rint Disilired by Corale
198쪽
3. IIL Origo Hud urgicorum a Carolo Magno vera. IIT
rint ostendere, quam per lamineam lineam. Hoc vero fragmentum sub Pi pino Rege scriptum esse colligitur, ex eo quia ultra non processit ad Carolum, sed in Pipino desiij t. VI. Aliud fragmentum exhibet Theganus coaevus I udovici Pij Impe '' 'dratoris Chorepiscopus Trevirensis, in haec verba: Gloriosi, or Orthodoxi imperatoris Caroli, qui .leprosapia Sarnut i Pontificis Christi ortus His cur Paterno relata didicimus, ct multae te antur historiae. S. Ar lybus eum esst in juventute Dux ,genuit anchisam Ducem: Missus Dux genuit Piphrum Seniorem, O Du-eem : Pipinus Senior, ω Dux genuit Carolu Seniorem, cor Ducem. ruas leniormae genui Pipinum Regma: Pipinus Rex genuis Caratum. Scripsit Theranus circa annum 837. sed quia tacuit majores S. Arnulphi, a quo tanquam notiore dc sancto incipere voluit, suppetias illi serat alius vetustus scriptor, qui cum accurate describat Caroli Magni obitum, scripsisse videtur circa Annum sis'. sic
vero habet: Ambenus ex genere Senator nni, praeclarus vir atq; nobilis, in multis disi. cimn MM.
iij pollens accepi filiam Lotbarij Regis Erancorum nomine Bli dite: habuis ex ea
fisos ires, O iam unam Bhnogenitus ipsus s)roldus mininatus, fecundus Fen ς' Rriolus: Tertius Rodericus, lia Tarseia. Ferriolas quidem Epistopus ordinatus in taeiana eisitate martyrio coronatus est: ibi requiesse in pace : Rodericus vero in
Hario Di opus ordinatus, ibi confessor risi requissit; ubi Deus per ejus merita
multa miracula operatur. Tascia vero Rirgo Christi in Hirginitare suaperseverans, in Rodanis ciuitate requiescit s per esus merita ibidem Christi virtus euridie tinim tur , quae fertur etiam mortua mortuos suscitasse. Armidus primogenitus ejus genuit Arnulphum , Ar fusgenuit Eladosum, θ' richisum, Hu fus vero disina largienteelementia Episcopus ordinatus est. Λnchisus aut Pipinum genuis: Pipinas genuit rarolum: Lamias Gera Pipinum Regem: Pipinus rura genuit gloriosem,mbilissimum Caesarem Carolum. anno DCCCX si Incarnatione Domini Magnus rotas, ct Augustorum optimus. Aquis grani. v. Kal. Februarij, hora diei tertia dehooeculo migraυit. a iere. regnavit anna M. decessi annis ra. Simile huic Fragmentum, paucis verbis mutatis uti solebant antiqui ab invieem deterib - . L. re producit Bollandus ad vitam S. Tharsiciae, quod ab Henrico Canis io edi- voe Antiq. tum,& cum M s. sancti Maximini Trevirensis Monasterij collatum asserit,& Mspi E. hoc terminatur in filijs I udovici Pij. m
VII. Unum adhuc paulo recentius promamus ex Alberico Monacho tri-
nm Fontium, qui vixit Anno I 24 I. Hic dicendum eR, qaud primistia Lotharij Blithsidis Arar Gunt amni Regis, Θ' si rici, ω aliorum, Duci riderio illustri viro peperit Ducem Arnultam , 9 Lerreolu , qui fuit Episcopus intinia cicitate, ines mih ubi Maror factus es; ct Rodericum Disopum in Ariliis, obicinsessor quieois ' '' er Charsiam Irirginem, quae Redonis objt. Dux Amisitas genuit Ducem a LDm. Dux Zmessus sanctus, antequa eret Metenses Discopus, de Doda tresΠ-nuit filos, Ducem an suin, ct ma sum patrem S. Mandregi i Fontenelleno, ' Clodulfum Metensim Episcopum. Desorore natus eHSarictus Godo de Θο , filius Comitis Virdunensis. Dux anisus, qui ct Anchises, duxit S. Bena ο/
199쪽
genais Ducem Pipim patrem Caroli Martesii. Ex hoc fragmento apparet, quod priores minus exacte rimati sint Genealogiam Caroli Magni,posteriores sensim ex antiquis scripturis plures eruerunt: primus Albericus sacit mentionem S.Go- donis ex sorore Ansi si progeniti. Unde non mirum, quod etiam alij multo recentiores Alberico multos etiam alios eruerint. Praesertim ex MSS. Sanct rum Vitis, ut proinde ad plenam hujus Geneseos cognitionem, necessarium sit etiam recentio m vestigia premere, & adjungere, quae hic desunt, licet ista sufficerent ad probandam originem Carolingorum ex Meroringis. f. V.
Plenius enim Lineae collateratu Λger ingicae a Blithilde
perti Episcopi August tolus Mattellus Dux Brabantiae obiit An i. uxor Cunhilius.
marmonis Praespalatio regio a. dat trudis. ipitius Brevis Rex Franeorum Obiit Anno τες uxor I. Mithrada. filia Heia M. 774. raelii Imperat. a.&child teda. quae im proles. inardua s. Hugo istic deirious . Dux -- pus Rothoma. s Dux saxo Uxor --- genss. Q niae.
200쪽
II. Hoc stemma ex Blithil de ad Carolum Magnum nullus hactenus tam plenum exhibuit , in quo licet gradus in recta linea certi ac indubitati sint, ac suis periore f. suffcienter probati, quod solum requiritur ad connexione Merovinagorum cum Carolingis, quia tamen in Austria Satusta conexio sanctorum requi. ritur cum Habi purgicis: hic probabimus desingulis ad hanc tabulam relatis.
Ad num. I. Blithil dem suisse filiam Clotharij Magni, tradit Author scripti
de majoribus Domus Regis,apud Pithoeum ex MS. Floriacensi an. Alius author Genealogiae Regum Francorum apud Chesneum ex Codice Regis Britanniarum, ejusde aetatis. Author etiam vitae S. Amulphi lib. 2. c. 3'.Item Ct, nicon MS. Franco-Saxonicum ex Bibliotheca PP.S Treviris supralibatum. Author Carminis ad an. 8 . supralibati. Praeterea Genealogia S. Arnulphi MS. in Bibliotheca S.Maximini apud Treviros ad an. 8 . Alia item Genealogia Caroli Magni MS. in Codice Sangallensi an. 867. Item Saxonicus Poeta apud Chi L misses. talo fletium. Sigebertus Gemblacensis in Chronico ad an. 62ς. Heri ulphus Monachus S. Richarij in Chronico Centutensi lib. a. c. i. qui vixit seculo duodecimo. Albericus Monachus trium sontium author seculi decimi tertii sup. libatus.Guillelmus de Nangis, Nicolaus Gillius Galli scriptores seculi decimiquinti. Petrus Divaeus Lovaniensis, ristophorus Brouuetus,Scipio Dupleix,Dionγsius Pe-taVius, Aubertus Miraeus, Sammarthani,& alij Recentiores. De Clothil desorore testatur author vitae S. Aruulphi lib. 2. c. V. & alij plures.
III. Adnum. 2. quod S. Ferreo m. S. Asiderisin 'S. Marsilia suerint proles Ansberti & Blithil dis testantur pene omnes ad num. I. relati aut hores,&Gς- τε me. αneses antiquae superiore 3. adducta. S. Condialptam Episeopum Tungrorum rimis. i. prioribus adnumerat Texer ut ait, exstem matibus&Generaraphis I otharin- G h.r.degis: & eodem modo Henninges : quamvis Gualterius illum scripserit filium Ducis Lotharingiae, sed intellexerit Mosellanicae. qnia nomen LotLaringiae latadius enatum e st. B. Hi idem sororem praedictorum numerant ijdem Texera &Henninges quin & addunt Αnsbertum, Anchisum, Nicanorem, Udonem M riam, Odam, quos praetermisimus, quia solo nomine notos. Ad num. 3. Sigulphum sive Brunsibum Com. Templatensem fuisse situm Arnosci Ducis Mosellani notavit Henninges,dc post eumTexera i lcgans histo- Teriri e crias Lotheranas. De S. Basimo est difficultas, quia alij eum faciunt filium S. CALL 'bi lar pbi,ut Texera,&Bucelinus, alij vero mos di ut Henninges, & aliqui in nomi. nati Historici apud Texerum; Masenius affinem pasini Archiepiscopi S. CA L Annal. iii . - muncupat.B uverus autem cum asseruisset S.Basinum genetosa dc nobili stirpe genitum,addit: non deesse, quifratrem ejusfuilse tradunt B. Clia phum.pa sanc pro staterno nomine pugnatChronologia; filius certe esse non potuit Clodul-phi,qui obij tan. II 8.&Balinus senio consectus an . 697. ut habet Masenius. Filium tamen potius Clodulphi quam fratre aut patruum contendunt Rosterius,
ion,innardus, Dorganius, S uassayus, praeter allegatos, qui omneS Videntur inh λ Rosierio credidisse, nee combinasse anos. utut sit laltem vitae author ait eum fu- 'ille stat rem eisLotharingiae ejus let licet panisAustrasite leuMosellanicae,quae postea Lotharingia dicta est,& quam Blithil dis posteri habuerunt haereditatiam, unde citra dubium fuit ejusdem sanguinis. Gcinnam fuisse se rorem yrusU1 clare I habe-