Dissertatio polemica de origine augustae domus Habsburgo Austriacae ...

발행: 1680년

분량: 601페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

M. C. X udine prole. VII. Wemherus de Habspurg Comes eae liba de Hom et genitur,genuis ex D mina de Starchense*υxore adegenum, 9 Richensam, conjugem Comitis de Fierrito, O Gretrudem, Comiti de Mont lard nuptam. Objι Mer erus an. D mini M. C. LIX.sepultus in Monasterio nosra.

Livingen.

IX. Rudolphus Landgravius, Megerii ct Ithae mim,gemit ex Agnesiam lia Golfridi Comitis de Stoiclen, quod e fir inter Mormatiam, Θ Spiram, agertum Latagravium, Θ Rudolphum Comitem de Habseurg, ω Hel. am, υxorem Hem

burg,fratris Hermannis ct me herum Comitem de Habs et, qui sine liberis do

cessit.

X. Albertus Landgravius Niatiae, genuit ex Hericla Comitissa de Liburtndolphum Romanorum Regem, insertum canonicum Basleensem, O Strasburge Iem, O Harimannum, quisne liberis decessit. Rudolphus vero Comes de Habspurg, edi' Dominus in Loufeiae , OCIMouis orater praedicti Aiserti Lanstravij, unxit ex Gert de nobili de Regem fleet Golfridum, me-erum, intonem, Ebe artam, O Rurilphum Episcopum

Constantiensem.

Hactenus illa Genealogia, quae collata cum altera, quam supra retulimus cap. Iq. g. I. multo exactior est, licet videatur recentior illa; cum enim ex illa priore quasi eadem Verba subinde reserat, apparet quod posterior Genealogista voluerit prioris errores emendare. Exorsus iste est duobus gradibus altius, quam prior, nec ulterius se ad anteriores extendit, quia sine dubio in suo Monasterio Anno io I 8. fundato, plura de Habspurgicis notata non reperit nomina , praeterquam Lamelini, & Guntrami, quorum alter parens, alter avus fuit Radepotonis, cui nupta Itha Lotharin ea. Cum vero etiam ex Trudpertino Monasterio antiquiore documenta exstent de interioribus Comitibus Alien- burgi, non minor illis habenda est fides : atque ita utcunque ampliari potest haec Genealogia Murensis Monachi. Fragmentum tamen hoc ambabus m nibus nunc amplexantur, qui sincere scribunt de Habjurgica Domo, quia per hoc convincuntur Pierleonistae erroris, & figmenti, quo volunt Habspurgiacam stirpem Germanam extinctam in mernero, sive ΙΙ. sive III. ut supra vidimus. Porro hoc fragmentum cum sit coaevum Rudolpho I. Imperatori Fla spurgico, ipsa sui ntiquitate se probat, nec alia eget probatione, cum efficacissima in hoc genere soleat esse probatio, antiquae membranae, Veterum authUmm

162쪽

g. II. Origo a Gmthramo Comite. 13rassertio, lapides si pulchrales, diplomata, di literae, quae de hisce generationubus copiose satis producit Guillimannus,& sorte nos alibi attingemus. Pa io aliter ut supra adverti Dominicus Murensis hanc Genealogiam deducit , quam videre mihi non licuit, nisi contractam apud Lequite; ideoq; impersectiorem. Eam nihilominus prout reperi exhibebo. g. III.

lia Penealogia ex MSS'. Coenobj urensis conscripta a Dominico

Asbate Marens. ω ex hac a Didaeo Lequite. Non multum dissere haec a superiore, quia tamen nec Levile iq; est o Vius, nec Dominici Abbatis opusculum, quod ipse ego studiose quaesitum, haetenus nancisci non potui, spero non displiciturum Lectori, si hanc i ita. quoq . ijsdem verbis, quibus Lequite, adduxero Genealogiam, cujus seriem ut reb Austri. loquitur Lequile brmiori ordine hoe modo dec Generationibus exhibemus. Ex quibus verbis colligo, quod Lequite Genealogiam Dominici contraxerit.

Ixit Guntrannus seculo X. nempe An. Domini s .ut Getardus de Molib. i. Annalium consignavit. Filium reliquit haeredem nomine ΚantM

linum Generatio Prima.

DΕ hoc Mntetelino, simi & de patre Guntranno liber Fundationis Mona-ilarij Murensis expresse testatur. Εjusdem Coenobi j monumenta quatuor filios tribuunt Kangelino eidem, Radepotonem, Rudolphum, Kames, num,& ernerum, seu Versiarium.

Generatio Secunda.

IDem liber, qui supra,& commemorationem Radepotonis facit, & ipsi tres filios assignat, videlicet intonem, Albertum,& memtarium. Audhor GGnealogiae Fundatorum addidit etiam filiam nomine Richenetam.

Generatio Tertia.

ERN HERUS siVe WERNUARIUS. Primus comes de Habs urg cognomento PIG. Quam juste mernharius cognomentum Pij sit adeptus, sacile est intellige.

re ex ijs,quae ex libro fundationis prolixius de eo comemoratGuill. l.s .c I.

S ad

163쪽

ad quem Lectorem remitto. De obitu mernharij idem liber Fundationis menistionem facit, qui etiam eidem duos filios tribuit, intonem,& Melbertum: de Genealogia Fundatorum addit quoq; filiam nomine Itam.

Generatio Quarta.

Comes de Habsurg cognomento Doctus.

DE Ottone libet Fundationis continuata serie duo inter reliqua subnectit unum, quod per aliquot annos Advocatiam, seu protectionem Murensis Coenobij tenuisset: alterum, quod post aliquot annos ab in ne quodam n bili de Usimberg in Domo suo Buttenhelm interfectus esset: corpusq; ejus ibudem in Claustro ante januas Ecclesiae ejusdem Monasterij sepultum.

Generatio Quinta.

comes de Hudurg.

DEisthoc Vernem in unico duntaxat Instrumento Monasteri j Murensis

fit mentio expressa circa finem libri Fundationis. Guillimannus lib. s. c. q. hunc mernerum erronee Ottonis nepotem iacit, deceptus uno mernem Comite de Habspurg, qui in rerum natura nunquam extitit. Liheri Nemeri in Genealogia Fundatorum adnotantur his verbis: Uran mererem genuit Gilberitum, Ger rudem de Mumpelaia, Ricbenubam de Aieristo.

Generatio Sexta.

Guilli mannus loco supra citato asserit Nemeri Comitis filium fuisse, non hunc Adelbertum, sed meriterum alterum: idque probare conatur ex monumentis Murensibus. At praefatus Abbas Dominicus , qui integram Fundatorum Murensis Coenobij brevemq; adnotavit Genealogiam, Guill Lmannum eisdem, quibus alios oppugnat armis, tunditus expugnat. De Ux

re atq; liberis hujus Adelberti Divitis, eadem Genealogia se habet: Abretis per tiam Comitissam de Ps Bidorst Iliam roris meis Melph,genuit Rudolphum , O Coruilissam de Linigen.

Generatio Septiina.

Rudolphus per Agneam filiam Golseidi de Stoussen, quod est inter morumatiam, & Spiram, genuit Albertum, Rudolphum, mernerum, Helvia gam, Gertrudem uxores Hermanni, & Ludovici fratrum Comitum de Fr burge ita Genealogia Fundatorum. De hoc Rudolpho Comite nulla praeterea mentio reperitur, in monimentis Coenobi j Murensis.

164쪽

Generatio Octava.

GEnealogia Fundatorum de uxore, & liberis Alberti haec habet: aliis is

ρὸν Heririgam filiam inrisi Gisitis de Liburggenuit inertum, Harimamum. Alia monumenta Monasterij Murensis addunt etiam tertium filium Rudolaphum. Ita enim in Fastis legimus: Domina Hellureis de Hasuet, nata de M. ιαet Comitis diserti II. -ον, ω Regis radia ipraedilecia mater, quisfit in Mon stipis Mart. Quoddam aliud instrumentum adducit author, in quo Albertus ipse Comes Canonicus Argentinensis, & Basileensis vocatur.

Generatio Nona.

Ru DOLPHUS II. comes de Hus Q pramus Romanorum Rex, scita hoc Rudolpho quem Iuniorem, di de patruo ejus Rudolpho, quem se

niorem appellabant,agitur in quadam Bulla Pontificia Innocentii Sum. mi Pontificis sub Dat. Lugduni Kal. Februarij. Pontificatus ejusdem an. VI. quae Bulla incipit: Dilem Filiis , .

Generatio Decima.

Rincipum.

ALbertus Rudolphi filius ex Habspur Comite I. Dux Austriae,&c. non

longe ab Habspurgo interficitur. Mortem Alberti Caesaris Rudolphus de Liebetae Scholasticus Beronensis versibus planxit ,&c. Haec omnia E libello praefato sunt assumpta, cujus author totum suum laborem his tantum Generiationibus X. compaginavit. Ita Levile ex Dominico. Utramque hanc Genealogiam in quantum conveniunt,ultro admitto ; diveram existimo, sed altior origo inquirenda est, ctim constet dudum ante Hata spurgicos plures vixisse: & in hoc vertitur cardo dissicultatis, ut prima illorum nobilis origo ostendatur: ad quod non sumit ibi selum incipere, ubi omnia

Certa,& interiora ommittere.

s. IV. Opinionem hanc nonnihil ampliatam, ostenditur esse pro

batio amri π urenses Coenobitae cum scriberent sendatorum suorum memoria non erant multum soliciti de Genealogks; unde mitium secerunt ab ijs, qui primi vel Fundatores vel Benes tores occurrebant. Et de his,quae annot in sunt omnino merentur fidem prae multis alijs ; Sed non ideo solum illi ad Genesim Hab urgicam spectant, quorum meminere Murenses e quaerendi

165쪽

plures alij, quaerenda subsidia apud alios scriptores, in alijs Coenobiis: quod quidem praestiterunt Larius, Mentius, Guillimannus, alij; ut si altioris origianis indaginem praetermittere velis, & latos Comites Alimburgi, & Ηab v r-gi recensere, saltem ab an. Christi circiter εο o. citra controversiam ordiri possis enesim Habspumicam.

Hevictis. II. Primus erit in ordine hactenus ex vetustis membranis notus intuem

Idievit, Comes, qui S. Trudperto locum condendae aediculae assignavit, hic floruit circa an . - . obijt an. 66r. ut plerique tradunt. Nihil dubito habuisse parentem aeque divitem ac nobilitate clarum ; sed ejus, & aliorum majorum nomina obvoluit vetustas. Author vitae S. Trudperti, qui fuit Erkenbaldus, & putatur vixisse circa annum Christi 8oo. & poit eum alius, qui scripsit seculo decimotertio, expresse nominant Oraobertum Comitem, cum de S. Dudperto limquiunt e vi nobilem quemdam Dominum Asariae, qui dicebatur Otho rius, de cujus stirpe magnifica generosapropago Comitum de Hiati et traxit originem. An vero ipse Ottobertus, & ejus majores se nominaverint Comites de Habspurg, uti putant nonnulli, vel Comites Altenburgi, & Vindonissae, uti vuli Guissimannus. nolo hic disceptare. Puto tamen illo seculo praedicata ejusmodi nondum fuisse usitata ; unde licet jam tunc castrum Hab um in Ergovia stetisset, non tamen ab eo se denominasset Ottopertus, saltem in Scripturis, & Instrumentis. Quidquid vero sit de nomenclatura, stirpem tenemus, quae jam an. 6 o. Christi, tutulo, & dignitate Comitum insignis posterioribus Habjurgicis,& Austriacis

sanguinem communicavit. Et hoc in dubium revocari non potest.

III. Iam quae in orbe illustris familia potest altius ordiri cum land mento, & Veritate suam Genesim,& quae saltem ab an. 6 . Christi Z Non sum

nescius apud Lagium, Henningem,& recentiorem Bucelinum multas repetari Genealogias, quae multo altius incipiunt, sed nulla additur probatio : & in multis tam mani sestae apparent fictiones, ut ipsas s aepe similias pudeat ejusmodi ementitae originis. Ego post multas horas in hoc studio Genealogico non

solum Austriadum, sed & plurium nobilium familiarum absumptas, non poLet: 'Α- i sum aliud cum veritate dicere, quam quod non pridem scripsit Pambrochius risi Ti sunt, erito habentur antiquissmae, quaesuin nomen ad quatuor, aut quinqueseculasursum ducere, ae probare possunt, ex publicis eorum, de quibus mgitur temporum documentis: sine quibus ascendere, qui nititur,fmieulbos Gene luistis inveniat oportet, etiam ad Remum ae Romulo, 'sumque Mamum, qualem cunque familiam adulatoria fictisnepertacturas : vult dicere ; suspectas esse G neses, quae ante an. Christi II m. incipiunt, & non possunt ostendere documenta legitima. De summis Principibus alia est ratio, quia horum fam,&n

mina jam olim ab Historicis sunt consignata; sed de alijs familijs infra Magnos

Principes nihil reperies primis s. vel T. seculis praeter nuda nomina sine cognominibus; quae tamen secernere non poteris, nisi aliquis proximus ad ea tempora historicus scribens postquam cognomina inventa erant )cum esset adhuc recens memoria continuatae successionis hujus vel illius familiae, dubium sustulerit; vel certe sacrorum locorum erectiones, per aliquot seculorum traditi Di siligod by Gorale

166쪽

ditionem memorias alicujus familiae conservaverint. Et hoc contigit Hab pura deis : nisi fuissent Coenobia Trudpertinum, Murense, S. Petri Hercyniae,&alia, perijsset eorum memoria, quae adhuc extat ab anno Christi 64o. Enim.

Vero

IV. Primis seculis terae Christiante nulla nobilis familia de Genealogiis

erat solicita, utpote in continuis revolutionibus, & populorum migrationibus, per quas integrae familiae vel eradicabantur, vel transferebantur : nec erat locus inter assiὸua bella literis, vix erat qui scribere nosset. Et si quid annotatuni nὸ fuit 3 per hella, ruinas, incendia, barbarorum incursus, sublatum est, ac interi jt. Nulla instrumenta sere comparent, quae ante annum Christi milles. mum consecta, & scripta suerint. In ipsis Coenobns, quae sola conservari,nt Mliquid antiquitatis, licet reperiantur scripturae nonnullae ante tempora Caroli

Magni sormatae, suspectae tamen sunt, & plures supposititiae, quam sincerae;

uti nuper adverterunt accuratissimi scrutatores antiquitatis Hen schenius,& Pa- Η-hen. 2pebrochius. Sed esto omnes tales scripturae ejusdem essent aetatis, quam prim piopylis 'ferunt, nihil tamen ex illis aliud possemus elicere, quam summorum Principum nomina. Caeteri, qui adducuntur in subscriptionibus, solo nomine noti priι sunt, nec ullum cognomen habent, ut non possis secure dicere hoc nomen ad

hanc, illud ad aliam spectare familiam. Imo subscriptiones testium olim nonsuerunt usitatae Plurima diplomata exhibet Gesroldus in Metropoli Salisbuta oriseisi1 ingensia Carolo Magno ejusque iuccessoribus edita, in quibus ne quidem Cancellaris subscripti sunt. Ludovicus Imperator Caroli Magni filius An. Christi. 8ai. iolebat curare solum subscribi: Signum HUΔυisi Serenissimi imperatoris, Sigebistis ad uicem Fredegisi duatis. Et alibi: Hildeberim Sastaeonm ad CD crumiadi s LCapellani recognovi. In multis nec talia sunt addita. Et hic modus subscribendi duravit viq; ad tempora Ottonum; atque adeo usq; adan. Christi millesimum, circa quem adhiberi coeperunt subscriptiones testium, sed solis eorum nominibus appositis. Sic Henricus III. Imp. in diplomate dato

Popponi Episcopo Brixinensi, ait: Qui autem hoc Forsirn fieri laudaυerant, bisunt. Me i, adebam, Babo, Haeman, millibata, Hildebolt, Sigehari, RHAM alberkb , Geroldi, Odabiis, M. Cum vero haec nomina propria communia snt multis familijs, nemo divinaverit, ad quam quisq; istorum familiam spectet. Dixi haec de publicis, nam in privatis quibusdam Notationibus donaationum ,& contractuum reperiuntur etiam seculo nono testes subscripti, sed eodem modo sola eorum nomina, ut M. 849. in quadam donatione fina tapiscopatui Frisingensi, haec leguntur : Isi fuerunt praestentes testes Norpby, C mes. Afrisivaspasmm. Huchrad porth. Unian Gereat. Ris ot Iracor. Re ina Gibo m.ε. bari, Herupebra. Tetth. Heripias. Deοό. Eritili. Ger M. Ummili. Gundheri, M. qui omnes fuerunt nobiles, & tamen non constat cujus familiae. Unde casso labore satigantur, qui suorum majorum nomina ante annum Christi millesimum Venantur; nisi ex aliquo archivo Religiosi Domicili j suae fundationis aliquid producant. Alibi certe vix reperiuntur scripturae, quae secula quinque excedant. Et si quae tales monstrantur, egent certe examine, & diligenti inspectis

167쪽

ne ,' ne ex recentibus, modica interveniente rassera, sectae sint antiquae: quod 'in R A facillimum est in illis instrumentis, quae in pergamena vel ut Alva set scribere , minaria pellicea conscripta sunt. Quanquam etiam instrumenta alia qua recentioribus seculis scripta, praeserunt annos priorum seculorum,& se Henstru ad produnt ficta insolitis subscriptionibus,rii adverterunt Henschenius,& PapC-pΣν,- ' brochius. Quae & plura similia, si1 quis consideret, veliti' nomen Veracis GC- ' neographi obtinere, non facile nobilium familiarum origines ante annum tam stimillesimum auspicabitur. Hinc rara avis in terris, quae suam nobilitatem cum Habspurgicis conferre audeat, vel possit etiamsi horum origo altius repeti non posset, quam ab Ottoberto, vel M. Christi 6 o. Interim cum in hac opianione nobis sistere non sit animus, ad alias convertamur.

Decim exta opinio de Origine Mugustae Domus Hasurgο-

Habjurgi eos derivari ab Attico seu Ethicone Alemanniae,&

I. I.

Explicatur Decim exta opinio. PRimum hujus opinionis authorem fuisse Gebuit herum nonnulli arbi

trantur, sed hic in sua Ε tome Ferdinando I. Caesari dicata opinionem communem Trithemij amplexus est. Wol angus Laetius, & post eum Guilli mannus, Lequite,&alij eam insinuarunt: novissime Bucet in cantat palinodia, & explosa Pierleonistarum fietione, argumentis firmare aggressus est. Substantiam ejus Guilli mannus, exprimit his verbis : Non desunt, qui ab Ai DoLmissi palatij sub gheodorico Praesteti filio, Erchemlatii nepote Scalariginem Hasurgensum derivant. Atticum enim Palatii Praefectum ab Hilperico, aut 6mfratre Deodorico alemanniae accepi se meatum eum Esaria. Inde porro Elyariae Lan ramios, quo titulo, ct regione Habsin spoliuntur. Attisσ enim natos praeter D. Ortiliam, Hugonem, Hettonem, Battaeonem, eb adegenum. Adegerio Mammnem, Ebe artam, Luifridum. Lailfrido nutat datam tali rudem umicam filamonuerti Hasurgiensu m Romarico monte, ex qua eam prolem non tulisset, adopi virispatrueles intuertum i quo Habs urgiensum drinceps successio b H ubertum, Deodibatiam, ese Ese a dum. Paulo aliter Laetius, & distinctius exprimens circumstantias : Attios vel Ethico cognomine antriem lim Leuterici quem alijLe Uum vocans majoris Domus Franciae apud Cloninam sicundum, Θ Darabe tum Reges, ex Bers Meae Stimandi Regis Burguadia mpte, Θ Disi Leodegaris Episcopisorore germana: eam dia oseis Majoris Domus in Franeia paternis et sigiis in limpraefuisset apud Chilpericum Regem, ab eodem et eis annum Domini 666. Hea parte a rasiae, qua Romanorum in Repablica tractis δυe comisaim argemor tens

168쪽

L L. Origo ab istico Dirce Abarim I 3 3

teno nominabatur, Dux creatus, addiso cognomine diem viae, 9 nemoravi, c.

adegerius ritici Ducis ius, y intiliae, Hetronis Comitis Bri leno, Hugonis C miris ADtiae, atque Battaconis inmitis Insieribalieno, ae Ergo iae germum frater in Ducatu patrisuccessit, cte. Progenuit vero is tres silas Eberbardum L cem, ω necesserem in Ducatu Aemoniae, Masenem comitan, quem alij Regem vocor, o Luifridum Comitem, albericuι Hettonis filius ) quatuor lay genuerat,inruber tum , Hugobertum, Ebe ardum, O Theobaldum Comites, quos Luilfridus AdeLserti Ducis filiorum tertius adoptaυit: Unde quidam Hasurgim msomna dedώ-xere conantur, cte. Luifridus tertius Melberti Daci lius, ct Attici nepos , cum eae Hlli de comitissa Has urgiens. Romeserg, ω ait et nullam prolem haberet, adoptaυit patrueles suos, Hugobertum, Oubertum, Mei ardum, re Theobaldum Llior Hiberici Comitis, Hos ditisne Alfatiae Carolus Marullus Major Domus Franciae, Pipini Regis pater, pris it. Unde in angustas redacti comitamum, alims appellauerat comitem ab Alberg,fecundus . Romerserx, terrius ab Mendo casero. Sunt enim, qui has ditiones purent eos haereditario accepiss i Luifrido patre, qui po- femi cimilis Mendi eastri, hoe est Habes'urg ὰ Simberto Rege Aastrinae defendentis Iliam tali dem , una eum supranaminalis easeris in conjugium acceperat. Quodsueram ess, Comites Hasu rises, qui psea Ergoviam obtinuerunt, O Brili iam albatiamqvi recuper erunt , Oe. ab hoc Lui rido Attici Ducis Aemannorum in Ede*assa nepote ,genus ac primordia repetam necessum est, ct c. Haec LaZius, ex quibus satis intelligitur opinionis substantia, cujus elim Schema juxta posteriorem designationem Bucelini apponere ilibet. Ita ergo ipse Tomo II. paulo copiosius quam priore.

. Idolphingiti Generis Fragmentum Venealogicum.

riga sive Eganus Major Domus Regiae a Damberto Rege institutus sub Annum Christi 6 o. Uxor Ge berga Mehimetis principis,& S. Gertrudis Hamatiis

censis Fundalalais filia. Adalbaldus Dux. Uxor Erchinoaldus Major Domus Regiae, Sigefridus , alijs S. Rictrudis Ernoldi ab Ebriano Occisus. Uxor Leudc- Sigcbertus P in-ΤhoIoiae Com. filia. si ades. ceps. S. Mauronius Abbas cum Leudisius Major Domus Regiae ab Ebro SS. Sororibus,Cloisende, no occisus. Uxor N. ex sanguine S. Si-

Eusebia,&Αdaliende. Vm gi sinundi Burgundiae Regis. Ethico sive Atticus, cognomento Adelfieus 1 Child eo

169쪽

marinus Dux Major

Domus Carolomai ni Regis. Uxore D cibus Suev ae.

Mallo regulus Alsatiae Funis

g. II.

Probatur Decimaseexta opinio.

Multa adducit Bucclinus tam Tomo I. Germaniae Sacroprophanae,qu mTomo II. ad comprobandam hanc opinionem; sed quae potius assertuve dicta videri posssint. qu am ad probationes idonea, uti illud in primis, quod ait. Attici majores eosdem fuisse cum majorsim Milolphingorum uestrinum τ' C

rosergorum, . dum una aeque atque altera familia, cum 'frummet asertione Primipam, tum vetust fiamtum Mestri'πι- ad Francorumse Regium genus referat. Hic nominandi tassent tales Principes, & vetustissimi authores, qui ostenderent qua serie Attico a Regibus Francorum descenderit: sed haec ait ignorari: Sufficere tamen, quod constet Atticum a Regibus Francorum originem habuisse, quia υσο si uni nobissemper υsum, ex Metrico illi, quem PDJordius, Scisnius, Firmianus, Brombachius, atque alij anno Christi 492. defunctumscrigunt, insatiae, Mosellanisae, in Demis,MMalantiae Principem anesiam, Mam amique patrem amberti avum faciunt, quam certissimo descendisse: quo autem patre , Iea ais is si editus, haud facile seuocunque id I uide comprobandum autumamus. Caeterv m ex eodem authore ejusqό susb discursu has ego probationes elicio. II. Prima probatio est a rejectione aliarum opinionum, Trithemij, Guill anni,& Pieri nitarum. Secunda desumitur ex Carthophylacijs Trud- pertinis, ex quibus producit binas authoritates in haec planὰ verba: Frudpertinos audiaram: princias pons reliquit unicum Ilium Oi pertum hujus nominis III. qui oris unicam filiavi Iuli adesia halait , quae Duci Luifrido hujus nominis primo Adesierit Aloriae meis filio nuptuisit. Qui Luio nia, cum ex ea nullam prolem tulisset, quatuor filios Ducis Alberici adopta init: indelicet Oupertum huius nominis quartum, propagatorem stirpis Hab urgenss, Hugosertum. 9 Herhardam, Triualdum cimitem Urerarum primum, Oe. Ita, ut ait, Trudpertini; ann lesne an Ascetae, an ci artophylacia, & membranae, non distinguit, sed mox ad

jungit: Qui ijdem alio loco, postquam priorem Ha 'argi tamitum Genealogiam pemcejuissem in stiperio II ejusquestia tali dedψάμι die inqaiunt: atque hi primi Digiti red by Gooste

170쪽

prim fuerant&nuus derusseu Fundatores primi Minastersi S. Diapertiqui ilia cyaltieernunturo qni Ohorkprima mamina oles defeest, cte: Haec Bucetanus,quae fideliter transtri bere placuit, eo quod in his potissimum sit opinionis hujus fundamentum. Optasse vero,Vt illam prioremGenealogiam, quae in talis trude desiit exhibuisset, quo secili iis de veritate opinionis possemus decernere. III. Tertia pmbatio sumitura similitudine stemmatis seu scuti gentiliiij ubi purgicorum cum Atticonis, & Alberici Ducum Alfatiae. Addamus verba ...hiis

ipsinis Bucelini: Oupertasproisseniorint O Conradusserue Gumis Oitpertigeneresilimes linea minime tamengenere deos, ad sinisticκs,atque tabo se asser, eus avos referendi, cum eodem semper pro Migni Leones, sed neque vos, neque sicara et Aredissimilia: Provinciasme ex aequo aequaliter diversin , fis alte thri mixtas P quaversevi halerent, Oc: Et post paucula: Hinc e Helistiam , sis Sumta me aesaria veram De Inferam ries lustres, ut multapassim siunt ab ijsdem eondita eae nosia, utpriscae potentiae inmismma, eadem ubique appenia istinis aliteris iis, in Gunnonis tantopost eruti magno numero multis defossificalis nummi vitia binisgorum Guel onma diab inrreorum, unum omnino idemque ignum referunt ,uti Oeam mutatis Iedibus Varistata quoq; nomina aliud n Al βα- ω Sumiae lientabrigiam Helisi in via, quo minus de Hab Argo Burgundiae, ct arx Le dubites,

alterum ab altera cognominata.

IV. Quarta probatio est ex mutuis inter Agilia singos, sue vos, Aliatas, &Ηab urgicos matrimoni ijs , quibus magni Principes conantur stabilire suos Principatusn cavere ne ad exteras familias devolvantui. Id Bucelinus insinuat illis verbis, postquam asseruit Meteres Comites Habs urgi longo tempore famusam singularem contavisse; uictillam Gn nisme nradi AE anulae meis, esus tres lias LaisArgam, Odam, atque Diaburgam monamenta istum memorant, prima Ouperto t. Habstinetico duram amesis Mufo Moseliam eae mei nutis,teritiam Sigeberra Regide Uamoro veteri agilia gorum more ruantum; per canones heuisset, cognatorum cometubia exambientium ne quod N hodie eorundem postera A 'laei obstemam amplissimae Provinciae ct Principatus Mi ὀ vetusta jur amictae ν ni ea doti ea bareditatisquocunq; alio titulo ad exteros demiserentur. Haec apud Bucelinum opinionis hujus fundamenta. CaeteriimV. Quis Berit Egani vel Egete antiquis authoribus nominati parens, non sicile posse decerni arbitratur, licet ex Regum Francorum majoribus Ortus cre

datur. Eoni vero filios fuisse Erchinoaldum Adalbaldumis Sigebertum tradit Uindesius Marari fimus rerum Brancicam istoria &Genesios pervestigat .ut ait Bucelinus,an vero prubet, id non possum statuere, quia ad manum anthore non habeo. Idem senserunt Nicolaus Gillius apud Bollandum& Theodoricus Pi . spordiust sed ex Fredegatio videtur colligi, Erchinoaldum fuisse diversae stirpis ν Eetia ab AEgane,isi docet Ermensridum AEganis generum ob intersemim Comitem Arnulphum Rhemos fugisse,& Erebis Mum majorem domus factam, qui consam ro. r. Febάguineus Denat de genetrice Dagoberti, qua de re videri potest Bollandus. Dereli- tat in h. quis gradibus, ut Leudesio, Attico, Adetherio consulatur Buzelinus,& Lagius. Vsti RH. Ad firmandam intentionem Bucelini facere potest diploma,quod re- T citat

SEARCH

MENU NAVIGATION