장음표시 사용
31쪽
σ3. Lutundus Comes. Luit stactus II. Comes. s. Hunistidus Comes.s6. Guotramus II. Comes. 7. Landolus vel Lancelmus Comes.s8. Ra Otus eses.s . merncrus Pius Comes Habspumi. . Otto Comes Habsipargi. 61. emerus II. Comes. εχ. et rus III. Comes. 63. Adelbertus ComcS. 64. R udolphus Comes. ες. Adelbertus II. Comes. 66.'Rudolphus I. imperator. Q. Alberius L Imperatori 68. Albertus Contractus Dux Austriae. . Leopoldus Probus nux . . tinestus Ferreus Archidux. i. deficus III. Imperator. a. Maximilianus I. Imperator τ3. Philippus I. Rex Hisbaniae. 74. Ferdinandus I. Imperator. 7s. Carolita Archidux Austriae.
ες. Otto Dux Bavariae Ela Llor. 66. Ludovicus II. Severus Elector. v. dovicus Bararus imperator. 68. Stephanus Senior Dux Bavariae. . Joannes Dux Bavariae. 7o. Ernestus Dux Bavisae. 7 i. Albertus III. Dux Bavariae. 72. Albertus IV. Sapiens Dux Bavariae. '
74. Albertus V. Dux Bavariae. - s. Maria Ducita Bavariae.
Hucusque delineatio stemmatis Austriaci, quam Scioppius inscripsit Fe dinando II. Caesari perrς. gradus redia serie masculina, ut ipse putat. Con 2:T Dise sentit quoad priniam originem ab Antenore Scioppio etiam Joan. Georgius q. in solis. Κieffer in Dissertatione Politica, qui praeterea ait, hanc opinionem Ferdi.
Probatur Quarta Opinio. inionem suam ut probet Scioppius praelibatae stemmatis Austriaei delu
neationi adjungit uti puto ex Lequataeo colligi, notas marginales aliquot, instar Probationum. L M numerum tr. ait Francum Reum mitis Ausiam, ex Dardano Trojae Rege descendentis, memorat Carolus Simplex Rex Galliae, in Diplomate quod ex Trevirensibus Tabulariis integrum recitatur in libro stemmatum Lotharin ae. II. Ad numerum 42. sit Veritas Genealogiae usque ad Clodo eum nititur historia, quam Hunnibaldus eo Rege ex Sacerdotum monumentis consecent ; & testimonio Dagoberti Regis Galliae Magni, cujus literas recitat liber Stemmat. Lotharin ete ; tum Sigeberti Gemblacensis Chronico, quinyntis abhinc annis scripto. III. Ad numerum 44. ait: Sigebertum Ottoberti patrem se isse filium Theodoberti ex multis Historicis tradidit Trithemius, cuiGalli Scipioras asseristiuntur, ut probat Res ordius. IV. Ad Disitir orale
32쪽
IV. Ad num . . ait : Ab Ottoberto usque ad Rudolphum Imperatorem gradus omnes egregie probat Franciscus Guilli mannus in Habs purgiacis
editis Mediolani Anno I 6 6. spurgiae.
V. Ad num. 49.est: origo Caroli Magni multis Imperatorum & Regum Et is confirmatur, quae ex Trevirensibus scriniis recitantur in lib. Stemmat. Lotharingiae. VI. Ad num. ς I. ait: Bernardi posteros , usque ad hodiernos Bavariae Duces luculenter asserit Christophorus Gexeoldus Consiliarius Ducis Bavariae, M i in Genealogia Bavari& in AdvertarusHistor. Bavat. riis quod in Luitlatii Ducis Rau,
VIL Suppetias ferre potest Scioppio Ioseph rexera, qui eandem opinio. - nem amplexus estis Exegesi Genealogica Henrici Iv. Regis Franciae, exorsus peli Geneat ab Antenore per intermedios Duces ac Reges Sicambrorum usque ad Phara- ζ μὰ cmundum deducens Genealogiam, & in Pa aenesi ad Francos allegat aut res quonam fidei innititur. quorum primus est Vastaldus, qui in excidis Trojano majorum gesta conscripsit perannos . Secundus est Clodomi rus Augur, qui Clogionis Sicambrorum Regis filii Franci c6nsiliarius fuit,& multa stupem da carminibus explicuit. Tertius est Mebaldus vates & historicus, qui Ratheri Regis gesta cecinit. Quartus Doractus Francorum Sacerdos, qui Regum Francorum historiam usquς ad tempora Marcomiti IV. conscripsit. Quintus est Carodochus Lancarbanensis Historicus qui vixit tempore Pharinerti Regis,& Francorum Regum successiones, annales, & praeclare gesta descripsit. Se tus Hild astus vates , qui scripsit gesta Sunnonis Regis Germanico idiomate, fuitque Chiderici Francorum Regis XIV. Consiliarius. Hos authores qui per annos 66o. successive scripserunt, est subsecutus Hunibal dus temporibus Clodovet Primi Regis Christiani, qui contexuit historiam per annos 926. Hujus Huni haldi narrationem confirmarunt Tristemius, Richartas masseburgius, Ioatines Functius, & alii plures.
Robustis argumentis, & prima fronte utcunque plausibilibus fulcitur haee
opinio. Non desunt tamen quae plausum minuant; &I. confra est I. De serie primorum Regum Cimmeriorum vel Sicambrorum adeo magna est inter authores dissensio, ut plerisque videatur merum figmentum, aut si qua fuit certa series, saltem saepius interrupta, ac interpolata per alios alterius sanguinis Reges. Id quod in illa vetustate barbara plane o vium est suspicari. Vix enim alicubi antiquorum Regum semilia seculum unum alterumve excessit, pia quam Christi fides per orbem propagata suit. Quis igitur credat so ante natum Christum annis scptendecim generationes per continuam ejusdem sanguinis Regii successionem durasse Z quis deinceps aliis quadringentis usque adClodoveum primum Christianum idem prorsus stemma propagarum sibi persuadeat Z IL ci. Diqitirco by Gorale
33쪽
Prole meni Pars I caput ILII. Contra 2. Ea quae Vastaldus sive Nestaldus quidam , dc Hunibal
dus scripsisse seruntur, vel merae fabulae sunt, vel fabulis permixtae narrationes, ut passim affirmant Recentiores authores. Gerardus Joannes Vossius de Hui. nibal do. Hunisa in se nee tresis siriptis in. b nihilillo ineptius , subturae, Sam quidquid de antiquis Germariorum temporibus Romanis indictum prodit, id omne eo mistitur. Nee enim interes Germani sesasua mandabant literis, quas inscie. M. At illi ferrei oris, plumbei cordis Hinii ldas,'mn modo promit his indicta ,sed plane repugnantia.uodem ethabere nonpossimo . Simile de eo & vestaldo judicium formant Hermannus Comes Nuenarius, Ianus Uoura. Scaliger, Cluum
rius,& alii. Ex hoc ipso capite reprehendit Me serus Stabium, Gebuillierum, Sunthemium, Marenum, cRod illis historicis, an potius fabularum consarcin toribus fidem nimiam h bucrint. Cum ergo hujus Quartae opinionis potissimum fundamentum sit Nestalia dc Hunibaldi traditio, facile concluditur quid do opinione sentiendum, si de aut ribas parum. . m III. Contra 3. Dubium , imo sorte falsum est quod num. M. ponit SciOppius, Meroveum Regem, a quo coeteri Reges Meroringi sunt dicti, fius. se filium Clodionis, nepotem Pharamundi, licet es m regno successerit. Joa nes Iacobus CHMetius in Luminibus Salicis producit duo vetusta Schemata ex Andrea du Chesne, quorum primum sic habet. λGenealogia Regum Erancorum i Haravi do assue ad Pipinum ex iniusto Codice
AD. Lo---- ac Lapit Hormnimus Rex Francorum Faramundus. Secundus Chtudio filius ejus.
Tettius Imrevius filius revet.
Quartus Childeticus filius inrevet.. Quintus Clodorius filius Chil delici.
-li in i N. Ex hoc stemmate cujus authoritate utitur Baro Antuellius perspicuum est Merove uni non fuisse filium Clodionis Gniti. Alterum stemma sequitur: Genealogia posterorum Clodionis Regis, quiha m ignoti fuerant, ex veterim. Codice Legis Salicae.
Ptimus Rex Francorum Pharamundus dictus est. -
paramund us Wnuit Cleno & Clodiono. Clodius genuit Chlodebaudo. Chlodebaudus genuit Chloderico. Chlodericus genuit Clut defico & Hlodmaro. Childeticus genuit Hildeberto, Theodorico, & Hlothario Chlotarius genuit Gunctatio, Heriberto, Gumhranno. Hilprico, Chranno, & Sigiberto. Sigebertus genuit Hildeberto. Hildebertus genuit Theodberto, Theodorico, & Oulpenco. Chilpericus genuit Hlothario FlodHO.
Adjungit tamen Chimetius ex Gregorio Turonensi Meroveum fuisse de stirpa Clodionis, & ex Alimino, fuisse Clodionis amem. Unde Joannes Tilletus scite:
34쪽
Le RU Merme accedere ter nent aa Ror Clodion. Inaetim ex his colligitur sal rem dubium esse an Meroveus fuerit filius Clodionis, & ad hune usque nrumerum vacillare Genealogiam, quam pro sincera habet Scioppius, . . iV. Contra est 4. circa num. 46. & 47. magna est dissicultas, an scilicet M. re Sigebertus fuerit in rerum natura, quem Exulem cognominant ; aut si fuit, an vere fuerit filius Theodeberti, qua O re alibi latius disseremus. VI. contras . In linea collateresi, quae anum. . per Alberici Regisse cessores deducitur etiam sunt multa controversa. Nam Minertus qui numq2. ponitur filius Wamberti Regis , fuit secundum alios natione Romanus non Francus,&ideo nominatur Senator, adeoque alterius stirpis quam pharamum
danae. Ioannes Bollandus in vitas. Aviti Episcopi Viennensis probat Ansabertum fuisse pronepotem R. Aviti Imperatoris, qui Anno Christi As 6. abdi. vit, & luctu est Episcopus Placentiae, disponitque in hunc modum ejus G nesim, quantum mihi ex discursu ejus licuit combinare. t
P. Avitus Imperator. Papianilla Uxor S. Sidonii,ω filia nupta Tonantio Ferin 'S. Isichius Senator, qui post Apollinaris. - reolo Praesecto Praetorii GaIa Risceptas proles , ordinatus.. ε . liarum. 1 est Episcopus Viennensis. N. - . - UI in in S. Apollinaris Episcopus v l lentiae ad Rhodanum , dcΑnsbertus Senator. Uxor S. Avitus Episcopus Uem Blithildis filia Clothani Ma- nensis in Galliamatres. gni Regis Francorum.
Proinde alii authores , cum non inveniant Ansbertum cohaerere stirpi Mero. Ungicae tamen inter Majores Caroli Magni eum numerare debeant,prudentius habent rationem potius Blithil dis uxoris, quam mariti Ansberti, & ea rati ne sanguinem Carolingum derivant a Merovingo. Plura alia circa hanc optunionem disputari possent. Coeterum praetermissis majoribus Merovei aut Clodionis, gradus sit bsequentes facile cooldinari & probari possunt. nec differt quoad hanc posteriorem partem haec opinio ab opinione cori muni, quae a V tussis Francorum Regibus deducit Hab urgicos, eo igitur & haec habenda loco, quo illa, quam Capite 9. producemus.
nius& Papebrochius esse diploma confictum, quia praeter morem ejus aetatis facta subscriptio, quin & ipse titulus nullam sapit antiquitatem; & modus nominandi patrem, avum & proavum ante seculum undecimum non reperitur usitatus. Robustius argumentum pro huc esset Pauli Diaconi authoritas, qui de S. Arnulpho ebat: Hmerandiniste vir juumtutis; e t porita ex legitμὰ -- tristi di copuia duosfilios procre is, id est schis , , Ciso bum. cujus ansibis novien es Anchisee patre u eae, qui a Troja in Italiam olim venerat, creditust se diam cium. Sed cu in dicat solum nomen ab Anchise deductum, non sequitur etiam tbipem ab eo deductam. Putat tamen Paulus Amillus temtoribus Caroli M. B creditum
35쪽
piui. Irisa creditum Vulgo di iactatum, quod Carolis ab Anchisedi aenea otiginem duxe h m. xit - est enim de Pipino Rege Caroli Magni patre : Ex amplit in familia, O
tam interi nobilitate natus erat, in cum auctor gentu origoque prima ignoraretur, quod is dii jux III u AtD Doritati invenirentur, ab Anchise Troyano eos oriundos pleis Chissiet. de riquejactarem. Idem assirmat, sed vanum putat Chimerius Citerior arui M.
Atii iti iaspriscae non cessit adulationi, quippe quaesi em dereonem Caroli Magni, abi squoque Magnae Trajae cineribis erueniam esse duxerit, eodem quo Romanorum primo Gyari interes Mandiebantur funda-euro qui stilicet Iulius ab AEneae filio Iulo stemma suurn deducere voluit sta mininum X gis'Anchises Militudine. Habet itaque haee opinio praeter Scioppium patronos Texeram, Bucelinum, Ioannem Georgium Meffer, & quendam apud hunc, Dauberum, quoad primam Francorum Regum originem. Addi potest author Getarum Epit maiorum de Francis , qui eos a Trojanis ortos assimate nanci qui fuerunt δε Troia ejecti. Et Aimoinus RYgnum Francorum antiqua Trojanae gentu prosepia
mbilitatam. quae si cui arrideant, non refragabor.
Icut olim pro Homero septem urbes Graeciae, se hodie pro Austriacis tria piacipua Europae Regna disceptant. Italia origine suos dicit, sum Germ nia,suos etiam Francia. Et sere Itali pro Italia, Germani pro Germania: Damci seu Galli pro Francia pronuntiant, quanquam veteres Franci vere suerint dii M. Le. Germani. Didacus I equite Neopolitanus Reformatus ordinis S. Francisci, S i, renissimi Archi ducis Tyrolensium Principis Concionator Aulicus edidit Anno I 6ς3 Antverpite Italico Idiomate Panegyricos Poeticos, & prosas Paliticas in laudem memorati Archiducis. Inter alia promiscue congesta Prosa 3 Consid.2. producit tres Opiniones cui vocat principales de Origine Domus Ηλφurgicae, quarum prima ejus majores repetit sanguine Trojano AEneae , imo & ab ipso AtlanteRege Italiae. Secunda a Francis Germanis veteribus. Tertia ab Helis vetiis, de quibus insta seorsim agemus; nunc de prima, quae nobis est quinta. II. Haec vero opinio quinque diversi nominis sorte etiam sanguinis samilias connecti & vinces tr nempe ex aeneadum radice, familiam Iuliam, Iulianam, Aniciam, Refleoniam, Halapurgicam, quasi hae quinque familiae continuata generationum serie sibi invicem successerint , & solum per intera Valla mutato nomine, familiae Habspurgicae hodie regnanti initium diamrint. Authores, quos pio hac opinione Lequilaeus citat, Cornelium Uiti.
36쪽
s. L Origo ab Italiae Regibus. H
gnanum, Philippum Gothum, Bardum, moidum mon Benedicti num nomdum mihi videre licuit. Puto tamen potiorem inventionem Vitignani esse, nonnulla a Lequilaeo adjecta, qui fusiore tractatione, & argumentorum ex Opposito sol itione, sitis se huic opinioni devotum ostendit. III. Porro series Generationum ex variis Minoribus collecta, quantum , ego assequor ab Atlante haec est.
i. Atlas Rex Italiae maestus Electrae quam tamen Messala Corvinus ad infreor. Octavianum Augustum scribens ex Iove concepisse est genuit Dar-
a. Dardanas Atlantis vel Jovis filius discedens ex Italia venit in Phrygiam vi Anno Mundi a S . ubi de suo nomine Dardaniam condidit Anno 3 s. Moysis. 3. Erichtonius Rex Dardaniae ejus filius. . Tros filius Eschionii Rex Dardaniae, quam a io nomine Trojam appetallavit , daorum filiorum pater. s. Ganymedes. s. Assaracus. F. Busi quo Iliumn adicta. s. Captis.l l . . 'T. Laomedon. 7. Anchises.'
S. Priamus. S. Elaeas. l . . . s. Creusia uxor aeneae, mater Ascanii. AEneas igitur in recta linea ab Auanis te octavum oecupat locum e de quo Messala Corvinus : meis genuisthum estgnominatum A nium ex Oreusi matre natum, qui ct Iuliastiit, dquagens Iulia r inde Tuae gentis Doeabulum trabis Senenisso ARufe, saririlis.
Aipuer a antas eri ne cognomen Horidiear, Ilus erat, dum reserit ilia reveto.
Sed non multo post idem Messala paulo aliter, & dubitanter scribit: aesumpso vicanio urejin Sylvius qui Dius, . quo gens Iulia, ctaritiquum Tuae generos
prolis derivatam cognomen riguse, regnat: quanquam inter MEAres veterum in ambiguo constat, utrum butae Sylvium, an amnium cognominatum fuisse uiam. Miarum duorum alterutro igitur procesierunt Albani Reges, & Iulia iamilia.
io. Ascanius ves Julus.Sylvius Rex Albanorum II. II. Sylvius aeneas Rex Albanorum III. tet. Alba Sylvius Rex Albanorum IR . Ir3. Atys Sulvius Rex Alban. R. 4. Capys sylvius Rex Alban. M. I s. Capetus Sylvius Rex Alban. VII. I 6. Tiberinus qui in Albusta demensius mutavit fluvio nomen Rex Alia V i . Agrippa Sylvius Rex Albao. IX. 33. Romulus Sylvius, qui sine ole fulmine ictus petiit. Rex x. - εi9. Aventinus Erpis eiusdem. Ret Albanus.
37쪽
IV. Non sum nescius Henninum paulo alitet hanc Genesim designare, sed ego sequi maluiMessalam Corvinum, qui Augusto Caesari coaevus, imo familiaris de ejus progenie peculiarem libellum seripsit, & ubi ad Numitorem pervenit, sic fatur e Hunosito D sar Auguste gentis Iuliae Aganorum Regum ultLimum, eamque putem ad Iulium usitie Gyarem Teqvie Principum de S , sine imperis privatam inoae selisitatis impora terminasse. Numque R Hum Romanae urbis Imperiiqux ni coniurorem, mum. Ilaeis incognitopatre ortum, Tuastirpis non censeo ,s majorum Genealogiam Heli compIchr. Verum qu serie processerint Iulii ab is ea , silet Messula. Interim credamus Henningi, qui in Theatro suo hane Genesim depromit nullo allegam authore.
Tybentius Sylvius. --- Agrippa Alladius Sylvius. Aventinus Sylvius Iulius i . ' . . t Proca Sylvius. Iulius Namator. Amulius Julius
Vopiscus Iulius Tullus. L. Iulius Vopisci F. L. Iulius Vopisci N. L. Iulius, vel Iulius Tullus. L. Iulius Tribunus Militum L. Iulius Libo. , L. Julius L. F. L. N. Libo Cos Sext. Julius Caesar.
Sext. Jultu Caesar Tribunos Mi.
C. Iulius Caesar. Uxor Martia.
C. Iulius Caesar Praetoris C. Iulius Caesar Dictator.
V. Haec ad longum& singillatim reserre placuit, ut constaret quibus interminis versetur Quinta opinio , tametsi Lequilaeus Iuliam Genesim tam accura et
38쪽
curate non exhibuerit. Quo autem ordine , aut qua g erationum scris, dc m. in
quamdiu Iulia familia perleveraverit; quomodo ex ea coeterae prodierint, iam quidem neminem hactenus tradidisse camperiq.. Quare sidui Lequilaeus f cit perfunctorie solum insinuo coeterarum familiarum nexum cum inspu
a. Familia JhiItalia orta est ex Ililia, & diu etiam continuata. 3. Familia Anicia orta ex Iuliana, imo eadem eum Iuliana, dicta est Anicia quasi Invicta, ob singularem virtutem & heroica facinora Julia Ium. Α- Famili .i Enanypania&Pierimnia eadem cum Mucia, adiim Leone RO-m. uio 3 ir 'ruim' stirpis Aniciae orta. s. Denique laivilia Habhpurgica per Petri Leonis posteros propagata.
Haec esti ies AEneae hosterorum usquq ad hodiernos Austriacos consormiteria Quintam opinionςm. i equite in Recentiori opere conatur quidem su-lios cum uti nih& Aniciis coqnectere, & seriem aliquam ordinare, sed artar sitati. rie & absque ulla probatione. Locando enim post Domitium Neronem, MLlium Glabrionem , ae post hunc Toxotium S. Paciae maritum non ostendie
λ onstat ex multis Authoribus, Homer ossidio, Dareta PDygio, Mari tiali, Ioanne villa , NebriCaesa ensi. Lucio Floro, Guidone Colle nutio, Pio II. sive aenea Sylvio, & aliis ut ait Lequge, quod prima pars Genem Les l. ειρ.logiae ab Atlante ad aeneam vera di jussit sid is, Lusti II. Altera pars ab nestusquead Romulum optima fide transsumpta est ex Messala Corvino, cui suffragantur Virgilius, Titus Livius. Euschius & alii al- sylv. Ep. s. legati: ut proinde quoad hanc partem nullum dubium esse debeap. III. Tertia pars ryberino.Sylvio ad C. Iulium Caesarem Di stat m Ggesta est ex probis Authoribus ab Henninge collaigore uni vetiyli Gineas mi ,rum. Adhaec Iulium C saygm. ah AEneae traxisse Originem plures. authores etiam antiqui testantur. Strabo loquens O.eo, inquit : Zexa er ergUbases strabo ita λinet ere erat asseclitis cor vexὸ quia abxandri amantissis uit, ct certissima cum silensis cognationi gna habebra, impendio ad bene ciuis incit atur, certiet equidem quia Minamu eris Romani quum is orem generis Ameam putam. Idem tessamur Messat Corvinus, Iustinus Historicus, Seneca, Silius Italicus, imo & S. Augustinus. Quomodo vero Iulia gens dependens ab Maeae poste- s. Am. Oris Romam translata sit, tradunt etiam Livius, Dionysi Halicarnassicus, Suta tonius, Manutius &c,
IV. Paula pars quod ex Iulia similia' insit Juliana, videtur conjectura sussiciens ex derivatione nominis. Nam a Iulius fit Mnominativum Jusanus. Hinc Cicero : Rectigalia duliana ἀ Iulio imposta exacta: & Franciscus PG cicero. B 3 trarcha: Diqilirco by Corale
39쪽
re. Rusmodi plura posset comportare curiosum ingenium , ex Iescriptionibus antiquis, Petro Appiano, Justo Lipsio, aliis. V. Quinta pars quod a Juliana familia ortum habeat Anicia ostendit clare Baronius ex antiquis Epitaphiis, Ius ius Lipsius, Paulus Manutius, &c. Extat etiam in Casinensi Monasterio Privilegium Imperiale , ex quo colligitur Anicios derivari a sanguine Trojano AEneadum. Sed & Epistola Justiniani Imporatoris, qui fuit Anicius, ad Vigilium Papam data, incipit: in nomine Domini desu Christi imperarer tae r Flavius usinia sae eida. Hinc mirum non est, quod haec semilia memor sui nominis Anicia id est Invicta, gaudeat innumeris famosissimis heroibus, Consulibus, & Ρraetoribus supra quadraginta, Imper toribus Iustinis duobus, Iustinianis quatuor ; Sanctis Benedicto Patriarcha, FG lice III. Papa, Gregorio Magno Papa, Caecilia V.&M. Placido Abbate, Eut chio, Victorino, & Flavia sorore MM.&c. Εnumerat vero Lequite Sanctos
viginti&unum, Summos Pontifices quinque, Imperatores octodecim, Comstiles & Praetores Romanos viginti tres.
gepania& Perleonia probant solidis rationibus Philippus Gothus, Hieronymus Bardus , Arnoldus mion, & alii adducti a Cornelio Vitignano in Genealogia Austriaca dicata Philippo III. Regi Catholico. Et extant Inscriptiones antiquae , in quibus legitur et Anicia Uinianus Micius Frangepanis, Misim Petrus Leo, ree. Et hae sunt probationes quas partim insinuat, partim deducit L quilaeus. Quantum vero ad connexionem Frangepanum & Pierleonum sea Petrileonum cum Habs purgicis sequenti capite fusius tractabitur.
Impugnatur Quinta opinis, s refelluntur probationes.
Hujus Genealogiae principium si non totum fabulosum est, fabulis tamen
mixtum ; neque allegati authores uspiam texunt integram Genesim, sed sparsim aliquorum , qui in illa ponuntur , meminerunt. Recentiores vero colligentes ea nomina, saepe solis conjecturis sunt usi ; proinde quoiad hanc par- . te , Vel falsa est opinio, vel saltem dubia. . . '' II. Iulium Caesarem ab AEnea originem traxisse, videtur a scriptoribus antiquis adulatorie magis quam vere scriptum. Et cur Messala proximus temporibus Iulii non explicuit paulo clarius, quomodo, & quibus gradibus Julia i milia ex posteris AEneae orta sit, sicuti explicuit gradus ab AEnca usque ad Numitorem Z Id quod erat laboris scopus, origo nempe Iulii& Augusti ab AEnea. debebat prae aliis explicate designari; quod cum non secerit Messala, tacite imsinuavit se Principum savori scribere, qui saepe aliena a Veritate, vera videri VO-lunt : aut certe eo tempore de nexu inter Iulios & AEneadas nihiὲ certi coimstitisse. I.
40쪽
s. H. Origo ab Italiae M M. is
III. Etiamsi vero Iulius Caesar absque omni controversa ex aeneae posteris natus fuisset, adhuc tamen probatione indigeret, quod Iuliana familia orta sit ex Iulia. Nam argumentum in praesenti casu desumptum a derivationen minis frivolum est, di nimium probate quia tali ratione licebit asserere omnes
Iulios, Iulias, Iulianos, Iulianas fuisse de eadem stirpe Iesu Caesaris ; clim tamentse plurimis constet ne remote quidem Caesaris familiam attigisse. Iulia D lini Imperatoris quem Hispanum fuisse tradunt Minores ex Marciana so- - ι rore neptis, nihil de Caesetis singuine participavit. T. Iulius Candidus, αΑ Iulius Quadratus fuerunt Conrules Anno V.C. s. ambo Iulii, sed an fuerint ex samilia Caesaris millus Authonam prodidit. Sunil her C. Iulius Africa nus Anno V.C. 86ς. Q. Iulius Balbus Anno 883. CJulius Servilius Anno 88r. εc pluries alii deinceps Consulatus honore aure, vel ignotae originis vel protius a Caesare dive se fuerunt. Par est ratio de Julianis. Didium Iuli
num Imperatorem, cujus avus Iureconsultum egit Mediolani, nemo lactenus Iulii Caesaris familia intum asseruit: Iulianum Apostatam multo minus, uta pote qui majores suos e gritannia repetebat. Inspiciatur Baronii Martyrol
pium; quot ibi Iulii, Iuliae, Iuliani, & Julianae, alitis Astica, alii in Graecia, in
AEgypto, in Illyrico, 3c alibi vitae sanctitate clari obierunt, quos omnes in unam Jusam de Iulianam familiam cogere nemo sapiens audebit. Et quis dicet M ximinum Imperatotem fuisse ex posteris Iulii Cariaris, quia dictus est C. Iulius
Maximinus, cum constet eum in Τhracia obscuris parentibus natum, Mierea
eatre Gotho, Maha matre Alana 8 Non sine itimonis specie refert Tacitus quendam Iulium Sabritim hae nomitis Agnitate sensimilitudine , se in Iulii Caesaris stirpem conatum intrudere ; de Mit etiam mentionem alteriu1Iuli eui hanc vanitatem non impingit, ac proinde innuit ex sinulitudine nominum non illico eandem familiam debere . tuum μα- sise verba sum Tacitiγτlesti lindulim Turari Surum; He Arretribu Lis . Einor risis Rheni a Tressio h praefectis ς Sasin xsuper Bisitin vanisar falsastirpisgloria incendentur: pro amia uam D. His per Galgias bellanti, eo pore atque ad terUsaracisse. Forsan usi di Iulios plures tam minita quini Illyrico, c aliis Provinciis, perquis Iulius Caeser bellum gessit, Muisset reperire ; uti dccies riones ex Cleopatra, qui parum ad laudem Aniciorum, Julianorum, Iesiorum facerent. IV. Veteres Scriptores passim affirmant in Nerone familiam Caesarum extinctam. Sext. Aurel. Victor. Hicsinis serumgmes i. Eutropius: Aliqua se, Aulec meο-risfamilia detresti e -pta est. Iisdem uerbis Author Mikaeae. Un proinde nec Iulii nec inini qui post Neronem vixerunt ullomodo spectare via ML Rom. deautur ad hanc stirpem. Sed supposito quod spectarent, nihilominus iV. An dc quomodo Micii prodierint ex Iulian s id ma sitis probant aris gumenta adducta. Videamus quid Baronius habest citaeta loco prahac opianione ad annum Christi 322. meminit 1 ni Consulis, cique ptae figit praeno. men Anicii eum Cassiodorum Cuspiniamis, inique Ilistorici simpliciner appellent Iulianum, aitque eum cum Probino collega Christianum suisse , aede eo putat cecinisse Prudentium: