Dissertatio polemica de origine augustae domus Habsburgo Austriacae ...

발행: 1680년

분량: 601페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

heno Vitae.

Tralegomeni Pars L caput rai Tertia Clusiis Gallorum.

I. Braneisem Seli restia , i clipsit Anno is q. sed non videtur aliud in favorem hujus opinionis scripsisse , quam quod aliam opinionem a Francorum vetustis Regibus deducentem Habspumicos non voluerit approbare. 2. Iranc sim 'Eo et ascripsit stent mala Lotharingi , allegatur a Mimdo & Lequite, sed nec ille pro Perleonibus stetit, nisi quantum prostssus est non invenire se land menta suffcientia pro Trithemii S: Laetii opinione. g. Armum Mim Belga Benedictimis, qui potius Germanis accensendus, ex professis hanc opinionem tractavit, & probare conatus est multis argumentis. Vixit sub finem superioris seculi , sicuti plerique superiores. Alios ex Gallis nec vici, nec apud alios repeti allegatos.

s. III.

Sextae opinionis alterum Fundamentum Membranae Heteres.

EX membranis alterum haec opinio desumit fundamentum, sed infirmum. Producunt primo Seifridus &Lequite fragmentum Instrumenti, quod ex 'stvmph. Coenobio Marisstella nuncupato exscripsit Ioannes Stumphius , & quo pro---α,α bare intendunt Rudolphum Imperatorem Habspur cum propria consessione agnoscere se in Germania plures majores non habuisse quam Albertum patrem, Rudolphum avum, Albertum proavum. Instrumenti principium hoc est. mites de Husisiareb, videlicet Rudolphin Lan raυius ADtie, RHAphus Canonicus Ecessis Ba densis, Golfridus, ct Ebe ardusfratres, eis dem Lan rosi par eles, universs, cte. Noverint igitur quos nos' fuerit opportunum M. Quidquid juris habemus in praedictis unive sis alis bonis, θ' hominibus, iam nos, quam bonae recordiasionis

progenitores nostri, Comites υ delicet alienus mihi Lan roto pater,nuis tribus fratribus patruus, radolphus avus, assertus proavus, --tione proprietatis υel infudationis as imperio usique in praesenti rumor. data anno Domini 12s 9. I 6. Cal. Novemb. Ita 1. 3. Age-xandro Papa IV Romanam Ecclesiam gubemante. Ex hujus Instrumenti modo relato fragmento talem conficere vult probati rosei liid. nem Selfridus Dum nisiphas ac patruelis ejus tam curate gemessuum repetunt, O non altius quam ora o ; mans e insinuasse videntur,sepiares ac vetusiores

progenitores, qui Comites Hasuetissassent m. in illis partibus non habuisse. quod

argumentum quid roboris habeat infra dicemus. II. Alterum ex membranis argumentum promit idem Seifridus ex MS. quodam Monasterii S. Crucis in Austri ex quo etiam Cuspinianus multa extraxit, & suis operibus inseruit. Narratur illic Legatio Henrici Burggravit Norim-hergensis ad Ottocarum Regem Bohemiae,qua nomine Imperii Provincias Au-Μs . Lcm- striacas ab Ottocaro occupatas repetebat. Inter alia reseruntur haec verba Ottomi te. cari: Non decrevimus ta facile reddere, quae arcu O gladis nostro ta Morose conquisvimus , ud qua ad nos consanguinitatis' nitatis tramite manaverunt.

Deinde Dissili ed by Cooste

52쪽

s. III Origo a Pierleonibus. 27

Deinde pergit MS. illud narrative de inlocam: adjiciens, si non modicum mirari, quod Proceres Regni, o missis potentioribus, tam exilem Comitem ad Regnifastigitu tulerunt. Adhaec respondit Bumgravius : Expedire istis crederem, ut depostoelalioni Uu Romano vos P cipisiaderetis, cui necess erit1'Dirumpraesumptionis vestrae retundere, eoquod imperium contem Ris,'ad confistoria Principum non υ

iustis, sed θ' oblatum vobis Regnumpserginis , susscientem υos habere gloriam restomiustis. Scitis qώod Excelsumtesatem hiare in Rehno hominum, ct cui υ uerit dabis illud &c. Genus proavos trepiti e omne genus hominum is terrasimilisti has

ortu. Cui enim Dem auctor hyeciabilis, nullas degener extat. Ex his tale conficit argumentum Seliridus: OUocarus objicit Rudolpho mediocritatem generis, S Burggravius tacite illam fatetur, cum ait omne hominum genus simili ab ortu surgere, quod non dix siet, si Rudolphus cum Ducibus Zaringiae qui a veteribus Habi purgicis fluxerant, communem sanguinem habui siet: igitur ipse Burggravius insinuat semiliam Rudolphi recentiorem fuisse, adeoque advenam ex Perleonibus Romanis. Idem etiam asserit Levilaeus. III. Rursum ex Epistolis Rudo lii Imperatoris aliud simile argumem tum venatur Seiseidus, quas ait extare in Monasterio SS. Crucis Cisteretensium. Mimae estimi vero hunc sensum de se ipso habuisse Rudolphum quod ex mediocri genere ' Myonum habuerit. Et quidem in Epistola s 3. quam sertur scripsisse Rudolphus ud Abbates Ordinis Cisterciensis in Capitulo Generali congregatos, ubi ait: ΛαιαLntes quod manus aetissimi, de tam humilis loci tuguris, ad iam celsa tam fastigiosa palatia nos provexit. Et in alia Epistola, quae est I3o. data ad Gregorium P

pam X. dicit idem Rudolphus : Umira paternae clementia pietatis, quae non in δε- Idemm .dignata nobis, . primis nosrae creationis vafemibus exordiis compassionis exigere inmmillam, Hera lacteis irrorata liquorilus porrigere, reddentia grave pignus amoris lo inessabilis gratis ad avoris, Osurnda dilectionis Uectio, quae nos pridem in regno renesios, in ulnis educationis delitissesuscipiens fissi interpuleres Oadalus i Ex his cum Seiurido argumentatur Lequite, quoὸ Rudolphus profiteatur se tenellum,& velut infantem: id vero non videtur posse intelligi de aetate, quia dum et ctus est Imperator, maturus erat, & pater plurium filiorum: sed debet intelligide comparatione cum aliis Principibus, qui pollebant antiqua nobilitate, respectu quorum ipse in Germania novellus erat. IV. Denique adducitur etiam quaedam Epistola Pisanae civitatis ad Ru-dolphum num. Italice scripta, in qua Pisani revocant in memoriam Rudolpho innatam bevolentiam erga Italos, quasi innuerent ejus progenitores ex It lia oriundos fuisse. Sic vero habet Epistola: Leges asserunt, usus approbat, antiquitas pro satur, quod Romam Principi, Mnrici ui de emeris taeeam Ἀώycormn Regio simiai fui tributo. Hae igitvir in Monassi consideratisnefretus unis pro maliis film pro uritus violis loqvior oee. ' '' Ecce provincia ibusciae, quae sui propinquitate ad Romani imperii piamsedem tanquam prim Uale membrum Do deberet capiti familiarius re naer jacet in vivare uareschyinatum lacerata bellis ore. GHLfinpersequitur Gild navi , sin funi exules , 9 in exilium sede digni

53쪽

Leo. de reh. Austr. 6. 1.

Minist

Protegomem Pars L. Caput ra

exilio exulantur. Luget Psana civitas inimicorum hsilutidis Summi Pontificis ae Regii culminis υklnerata. Ad cujus protectionem tantoreneri creditur Regia Cesi Δ, ct ad repulsenem ejingravaminis ardemtius anhelare, quamo 0kis progenitoribus styi Cestudini inhaesit - - - - - Addit de suo Seifridus : Heliacuna eMed exsequentibus προ- rei Ppatria avitae charitate Duri argumentare. Sequitur in Epu

Anata. Ad celeritatem igitur ad vim altitudo Regia excite ur, λι- tandoavoribus gentilium non paucorum, O brachiis tostolici numinis iamplectenda, ne ob a eius tarditatem nos ulterius irrideant mimici. Hactenus Epistola, cum qua Selfridus argumentum petitum ex membrani Santiquis terminat, nec alias producit membranas, sed digreditur ad alia ; con alae refutare argumenta adversariorum; quam fundate vero id praestet, inaci loco examinabimus. Lequilaeus facta mentione hujus Epistolae vim ponit in illis primis vocibus. Romam principi, quasi Pisani Rudolphum Romanae stirpis principem agnovissent. f. IV.

Sexta opinionis Tertium Fundamentum conjecturae

re construentiae. Nullum non movet lapidem, sed frustra se fatigat Lequite, ut Veram pro

bet opinionem Pierleonistarum. Primum argumentum, quod solidissimum putat, & frequentius inculcat, desumit ex consensu scriptorum qui a te poribus studolphi I. Imperatoris usque ad tempora Maximiliani I. scripserunt, friusquam inventa fuisset opinio deducens Habipurgicos a Francis Regibus. ride sic arguite Vel enim praefati Authores , & boni Annalium scriptores plumbum vendiderunt pro auro sagacissimis Principibus Austriacis , vel isti unum pro altero acceptarunt, & remunerati sunt. Si primum, illi adulationis ues secundum hi ambitionis rei aguntur, utrique jacturam faciunt suae authorit iis, cum utrumque hoc alienum esse debeat cautela prudentiae & boni judicii. Imo si haec duo puncta bene perpendissent Authores a Pharamundo & Francis 'repetentes Originem Habspurgicam , non tam leviter opinionem Pierie nistarum explosissent, ut Stabius , Laetius , Guillimannus , Scioppius SQ. quos decebat ex his rationibus induci ad diligentius perscrutanda antiquitatis

II. Secundum argumentum desumitur ex approbatione ipsorummet Austriacorum Principum, qui se ab Italis ortos gloriati sunt, & opinionem Perleonis harum laudarunt. Inter hos principem locum tenet Principum austria rumparens ait Lequile) qui arbori H Durgiae ristriaca culmen fimperatorium pene haereditanὰ propter haereditariam pietatem Nervii, radiaphus Haspurgius primus hujus nominis Imperator m se Epistilis κόi-pra, non solum harie fenim iam approbavit, υerum etiam palam toti terrariam orbi fecit, melius quam quilibet alius Historicus, ct clarius , qui expransuo de ejus origine Ieri l. Intelligit verohic Epistolas Rudolphi superiore f. relatas. Maxi Dissilired by Coral

54쪽

s. m. origo arierleonibus. 29

m sitimus L reserente Paulo Iovio asseverare solebat Austriacae Domus nobilitatem Romani sanguinis stirpem respicere, deducto stemmate a Perleonum familia. Caratus V. de quo Lucas Contilis tradit, Romae existens inquisivit an ad. huc aliquae reliquiae familiae Frangepaniae seu Perleoniae in urbe extarent ό ubi illi exhibita est ex eadem stirpe oriunda superstes venerabilis valde persona Sigismundus Archiduae Tyrolensium Princeps, ut testatur Henricus Gum delfingensis, ejusdem sententiae fuit cum Carolo V. Matthias Imperator approbavit opus Ioannis Seistidi de origine Habspurgica ex Perleonibus, ut loquitur Lequilaeus.

Ferdinando II. Imperatori idem placuisse putat Lequilaeus, quia idem Sei-fridus illi dedicavit Librum III. fui operis. Philinum III. Regem Catholicum in eandem sententiam proclivem arbitratur idem Lequilo, quia i fridus illi seum Librum II. dedicavit. Imo etiam

quia Comiti de Olivares specialiter commendavit Cornelium Vitignanum nobilem Neapolitanum ob conscriptam Genealogiam Austriacam, quam a Perleonibus deduxit. III. Nerimi argu meruum desumitur ex rejecti ne oppositae principalis

opinionis sic eam appellae Lequile deducentis Habspurgicos ex anguine

Regum Francorum veterum. Didiu incredibile in inquit ille quanta hi a. m. dereliinores non fiam dives te ,sed etiam ista tantia ρο varie ate, ac crebra tanqAam κάλκε ' rravestatum se sententiarum commutatione usi tim derivando sanguine Gallicanac melius diceret Francico ad Hassu sensum Principum gentem. Nam prae- rudi.

terquam Pod omnesfectati diversos rivulos, alias alia inressit via: Oamres tamen Frisimitus prae coeteris malu tabius, ct anceps, ct tanquam in salo hae δε neques iis unquam inde se expedire praevalens, triplicem es it Genealogiae ordinem, uis nonis saltem altera, arat tertia lynea rem, ut dicitur, quas acu tangeret. Quibus etiam

ρονω-n fluctibus agitatus Laetuus, &c. Eadem sere objiciunt communi opi- tnioni Guillemannus, Scifridus & alii, indeque conficiunt nullam aliam opimonem probabiliorem esse quam Refleonistarum. :IV. Quartum arguUentum promunt ex ingenua consessione errorum quos in reserendis circumstantiis loci, temporis, personarum commiserunt alia qui Pierleonistae praesertim Itali, Germaniae locorum ignari: interim opinionis substantiae nihil pet hoc detrachum putant, quia omnes in eo conveniunt quoiuHabspurgicos a Perleonibus derivent. Hinc I equilaeus praefixo titulo et Rc-- - Ε . moventur quatuor errores in quos LEfisumflectarii pri mesentensiae, id est Pieri eonistarum, adducit postea ordine quinque errores, iis quos Syi nystas lapsos e cusat, non solos quatuor, ut prius dicebat. QV. Quiritum argumentum desumitur, ex honestate &splendore Pe leonii sanguinis, simul & antiquitate, quibus perleones longe antecedere censentur

alias similias. Huic argumento impendit seis idus totum suum librum II. &III. Inscriptio libri secundi sic habet: Liter II. In quo Inicianae prosepiae plane sessriae lib. singularibus , ct omninὸ admirabsidus lauidibus, praerogatDu re ornamenIU --

D 3 pendia

55쪽

pendio descriptis radiae ct antiquitas restatur. Sequitur, ut taet, fideliter Lequile , & multa verbis ipsius Mifridi congerit in laudem Pierleoniae stirpis:

quae nec oppositarum opinionum sequaces eunt inficias , nec faciunt ad probandum intentum. VI. Addamus &fextum argumentum , quod apud Pieri eonistas nondum me legisse memini, desumptum ex Scuto gentilitio Pelleonum, aliquatenus simili scuto Habjurgicorum. Perleones usurparunt duos aureos leones in campo rubeo invicem obversos & erectos ; Ηabjurgici vero in campo aureo Leonem rubeum. ut habent Lazius&Guilliman . Setfridus refert Frangip nes Venetos mutato colore praetulisse in parmula leones aureos in campo coe-ruleo : & Arnoldus mion apud Guilli mannum similiter existimat usitatum fuisse, Habspurgicis Leonem aureum in umbone, coeruleo, quae sane Pierleontistarum opinioni magnum pondus conciliare possunt, si vera sunt. Insinuat hoc argumentum Vol angus Larius in commentariis Austriacis , quod immen mox refellit. S. V.

Pierleonistarum Primum Fundamentum evertitur.

Authoritas primum fundamentum est, uti supra ostensum, quo utuntur Pieri nistae. Vis maxime ponitur in duobus punctis I. in authorum antiquitate, quod scilicet haec opinio antiquissima, & ejus minores proxime ad tempora Rudolphi I. Imperatoris vixerint. 2. in authorum comparatione eum auctoribus oppositae sententiae, quae a Francis deducit Habspurgicos. Misidus : Quamquam comparationefacta inter adversariae opinioni ectarios, O nostris Ita tiae auctores, quos modo recensuimus, i potius quam bi vulgi nomine eens ierunt ,' quippe quim ris nee claritare generis, nee dignitate, nec auctoritate, nee eruditisne , nee mei integritare usio modo sim aequiparandi. Gloriosius dictum quam

II. Res detur, primo authores pro opinione a Francis deducente origianem aeque antiquos esse ac pro Rerleonistis si quaestio sit in terminis de opunione stante pro Perleonibus, quam primus tradidit Henricus Gundelfinge sis, ut patebit ex dicendis. Deinde antiquitas parum facit ad propositum, si auctores sela conjectunt usi sunt, quia saepe in rebus dubiis Recentiores melius seopum attingunt quam antiqui. Tempore Rudolphi I. Imperatoris coeptum est inquiri de origine Habspurgicorum, & eos a Romanis aliqui praescindendo an ab his vel illis in specie, derivarunt, alii ab Alemannis, mi versus antl- qui sub Rudolpho seripti testantur. Rex ndolphis ct illustris Rigina gat an 'Natis quodHret jam prae reliquis agemannarNam Raduphus-- , quibus precor cimnsim arinis in si honor virtusque, trabunt genus ex alemannis. Unde Dissili ed by Cooste

56쪽

S. V. Origo a Pierleonibus. ἶt

Unde apposite Gerardus de Koo inquit: Si nihil aliud: vel hoc constat, nihil eo x es hi, item re certi hae de re consilisse. Haud dubie tunc etiam aliqui a Francis repe. 4--i Aust tendam Originem censuerint, quorum opera deinde usus est Trithemius. Tortio duo Authores Geneographi Muren s in Helvetia Coenobii sunt multo antiquiores, quam ullus Rerleon ista , quia unus eorum nec quidem attigit tempora Rudolphi I. Imperatoris , & tamen nullam faciunt mentionem Perleonum; proinde antiquitas in hac parte debile est opinionis sulcrum, pro ut ab adversariis at lcgatur. III. Rest Ondetur a. speciatim ad singula, quae objicit Seistidus comparando utriusque opinionis sectarios, ut ipse loquitur : Adducit I. claritarem gentaris , sed claritas generis in scriptore ad conciliandam fidem vel authoritatem opinioni nihil conducit: certe non plus quam Leoni ad sortitudinem inaurata juba, quam equo ad generositatem frenum gemmeum , quam homini ad

sapientiam pretiosae vestes. Putritius Socrates non fuit: Cleanthes aquam tra- Seα Epis ,

Ut, ct rigando hortulo locacit ma s : Platon, non accepit nobilem Philosephia 'sedfecti. ebat Seneca. Innuit haud dubie Sristidus Baronem de Pothaim, Em nectaei Austriacum Equitem, Hornecisium Styrum , quorum operatam sunt illustria, ut majores nostri non judicaverint esse digna praelo & luce publica r sed de his infra. Ait deinde Selfridus: me dimnitate, qua voce procul dubio intelligit eundem michardum de Pothelm Archiepiscopum, otionem Frisimpensem Episcopum , Iovium Nucerinum Episcopum , Marsilium Archiepi icopum Salernitanum , Nauclerum Praepositum , & sorte seipsum Abbatem. Verum dignitas tantundem facit ad veritatem alicujus opinionis, quam claritas generis: ut per se constat , & solet evenire, ut multi simplices Monachi sint do. ctiores suo Abbate. Ait 3. nee auoloritate. Quid est auctoritas i Ese pondus I id

in iis quα iam vita probitate, Iesentia, a late, meritis, potentia vel honori ' 'μ'ς

bus parta , cujus gratia dictis factisque cujuspiam plurimum deferimus. Haec comparatione facta inter Auctores hos & illos, si viritim sibi opponantur, lomve potiora invenientur in sequacibus Trithemii & aliorum, quam in Pierleoni. stis, ut paulo post constabit ex Redeonistarum examine. IV. Ait 4. Seistidus nec erudisione. Credo quod intelligat per eruditio. nem variarum scientiarum peritiam , variam doctrinam, magnam lectione comparatam rerum notitiam. Hic in primis admittam ego etiam inter Pieri leonistas reperiri doctissimos & eruditissimos viros , variis scientiis instructos ssed uti scientiae, sic eruditio varia est. Peculiare siquidem studium est Gene

graphia, de qua nihil Iuristae in Codice , nihil Medici in Aphorismis, nihil

Philosophi in libris de Generatione , imo etiam Historici Annalium scriptor parum tractant. Cui vis in sua arte credendum est plus quam aIteri inexpetito , licet in alio genere erudito. Ex om nibus allegatis Pierleonistis vix quin que deprehendes, qui serio & ex professo Habspurgicam Genesim inquisierint ;eum inter Auctores oppositae opinionis de origine Francica, minimum quos ego quidem legi triginta quinque numeraveris, qui studiose non perfuncto rie, sedulo & ex professo Genealogico studio se impenderunt. Ergo erudi

tione,

57쪽

rione, & scientia Genealogica longe post se relinquunt Pierimnistas illi authores , qui a Francis auspicantur. V. Ait s. idem Scifridus : nec fidei integritate. Si Stabius, si Gebuitherus, si Sunt hemius in uno alterove loco aliquantum allucinati sunt, si LaZius propter nimiam rerum congestarum farraginem , subinde videtur u b. Lin. ' nare dilia , &Ob id quidam de ejus operisuom rejudicant, praeseri,n de silpis Migrationum: quem tamen Iustus Lipsius commendat: non ideo omnes violatae fidei rei peragendi, quia etiam Pierleonistas multos , & quidem gravius errare contigit, uti mox apparebit, ita ut vix ullus adduci possit, qui non gravissime lapsus sit. ex quo consequenterVI. Insero Pierleonistarum fundamentum ab auctoritate depromptum adeo debile esse , ut nullo modo sufficiat probandae intentioni, quia Audi res allegari soliti pro hac opinione carent ac destituuntur scientia Genealogica, &plerique allegantur impertinenter , nonnulli etiam, qui de Perleonibus nihil somniarunt. Hoc ut evidenter constet, singulos ad examen vocabo , &tunc patebit, cui sulcro innitatur sexta opinio.

f. VI.

Examen authorum, quos prose allegant Pierisonis .i Prima Iasis Germanorum.

ULrisus Dier agmen iterum ducat. Fuit is coartaneus Rudolphi I. Imperatoris , quem immerito pro se allegant Pieri eon istae , quia numquam scripsit Habspurgicos ortum habere a Perleonibus , sed simpliciter Q-st imprulidi tum a Romanis , uti testatur de eo Stumphius apud Iambecium , quod po-L-bee. tuit intelligere etiam de Fabiis , etiam de Scipionibus , etiam de aliis , uti facisci ζ ά. tetur ipse Seistidus , cujus verba appono : Ubicus Diexim , ut tradit Stum M iis Him , di ii verbis asseverat Rudolphum Comitem , nec dum imperatorem electum , r. cap. t in castro HasDurg prope oppidum Bruch habitas , ejusque progenitores nobiis ac veteri Romanorum gente oriundos Dispe. Quare eum ubicus his aequalis fuerit C

Iari radiapho nulli modo dubitari potes, quin haec de Origine cimitum a rub 'artopinio eo tempore tanquam certa vulgataque in omnium ore υersatast. Demu&verum esse, quod tunc fuerit haec opinio vulgata, quod Rudolphus ortum traxerit a Romanis : sed non fuit vulgata opinio , quod traxerit ortum a Perle nibus , quia de his nullum verbum dicit Κriegius. Ergo hic author Herie

nistis non patrocinatur.

2. Joannes Enneuhel, primum allegatus a Laaio , post hunc ab aliisseisi id eic Perleonistis sane perperam , & ignoranter. Selfridum timide assirmantem audiamus : Herum praeter praedictos Auctores , plures ante Holaterrauum exseriptoribus Germanis eandem de ZMyriacie Domusprimordiis sententiam posteris memoriae tradidisse , cum sese Latius imprudens , tum Holaterranus aufirmat. Nam

58쪽

PUNaim, Joannon recud Equi eis Austriaeum.' Omearu in ab Hormia Striae. Rexulum pro Meserentia libros integros conferstris. Falleris mi Seistide, longe

alia mens fuit Latii allegato loco , qui cum retulisset opinionem Refleonist rum, de ea judicium profert: Cui conjecta ui ex vano hastae cum alia pleraque repugnant, tum inprimis adissantur diplomata ac fide digni annades Genuiorum . Redarguunt praererea sitis, qui missis nugis veriora secuti, annales ante secula, etsi ram tam complacidictione, tamen dextra contraxerunt: Micharias Bara de Ribaim Deeamus Sasi burgens , δε-es Ennuc hel Eques riseriacis, inlocaras ab Homecta Soriae regu- Austr. lib. . lus, O Alleret s quem ingentinensem cognominant. bi tametsi altius repeteresamilia

intim noluerint, tamen me numerum nee nomina neglexerunt eorum, qui m ista vel ad Rhenum υel ad Danubium, rerum Κ' Mi retroaelisfecudis potitifuere, m. Ecce L

Zium pronuntiantem contra Pelleonistas, &male ab illis intellectum. Non enim dicit quod Pol haim, Mnyahel, Homech, & Albertus Argentinensis originem Habspurgicam derivaverint a Perleonibus, sed quod Pierleonistarum opinionem redarguant, & nolint altius repetere familiae initia, contenti nominibus eorum, qui ad Rhenum vel Danubium rerum potiti fuerunt. Quid Em ahel scripserit cum nullus alleget ejus formalia, non possum divinare 3 puto me vidisse exemplar ejus impressum circa annum 16Iς. cura Hieronymi M seri, sed tunc cum vidi de hac materia non solicitus mentem ejus explorare neglexi: est libellus parvus in octavo, non liber. Sed cum a Lario in eadem classe reseratur cum michardo de Pothaim, & Atheno Argentinensi, quos m

nisestum est nihil pronuntiasse pro Rerleonistis, sequitur neq; Εnnyc et neq;

Homecisium pertinere adsectatores opinionis sextae Pieri nitarum. Nam 3. Ouocarus as Homethi Huraio contra Pierleonistas allegatur, Ut modo dictum neque ullus hactenus Pierleonista protulit ejus verba sormalia. q. Alberias argentinensu quid senserit, ipse adhuc loquitur Typo subjectus Anere mnon semel, recentissimis typis Anno 167o. Francoserti. omnicon ejus sic imcipit. Rudolphus tames de Has et ex antiquaprogenitoribus ab urbe Roma traxit - 73,

originem. tam namque duobus staresius propterpotentisRomani oecisicinem eliminatis ab urbet pater eorum nobilior Romanas dans euilibet eorundem inmensam curiam fisjussis in partes Mire remotis. Quis insuperiori agem is receperunt. Antiquior autem ademption praediorum ρο munitionam, junior vim ad habendam nodorum multimorem contendent. Patre autem minia existens possia uot annos cum mul- texissetflios cum pace Arima an a i ossis alat. Et eum indiset Senioris empta praedia, ejus prudentiam nimium commendavit. Requirensorem Uuniore quid substantia egerit, si se omnem m unam munitiomem fortiFintimi eollocasse rein I dis: A Usis Omnib-υasialia μου eum eorum liberis mustulis optime armatis admumtionem peramensibus, ct ab eo misiatu, innire ad manum abi tormn Hale. Burgesi collocatam 9 Huc patrem traducem, istam fortium multitudinem, quos

omnes eor-nflexos mafiusni sexus suos riseritatis suae meles vafrigor illis com ntibus pruri prebarii. Quo vise pater m illius ammosa nuditate gaυyas re- . lversus ad urbem, magnum mesaruram desinaυitri n. Exquius duobus fratribus omnes de ruris et 's processerum. Haec solum & ne ovium amplius de Origine I abjurgica Albertus Argentinensis. Ubi vero mentio de Perseonibus e L nunquid

59쪽

nunquid Bli Perseones Romae nobiles quando hi fratres inde eliminati Φ Τacet Albertus de Perleonibus; perperam igitur a Pieri nistis pro sua opinione allegatur. De historiae fide nunc non laboro, postea examinabo. Interim ex his elucet primos quinque Minores quos allepant Pieri iustae nihil ipsis par Luari. Nams . Etiam M ardus de Polami, quem tertio loco supra reposueramus non solum non favet Hale istis, sed etiam contra illos pronuntiat, cum uti supra retulimus ex Laaio repugnet Pierie istarum opinioni. Nec stripsit Geneat giamsed Blum Chronicon de rebus Austriaci quod hactenus lucem non vidit. 6. ut indenium et superioribus adnumerandus , quia ut ait Guilli- ouillim. mannus: Defratrisus duobus, uir que exilis Udioque eadem fere quae Altinus μὰ 2 ta, , .exi O, in suo Chronico Germanico,dubito an aliquando impresso. Si ergo idem vinis, d. stripsit nynbergius quod Ubertus,non bene allegatur a Pierleonistis. Uos. sus Henricum a Minynberg non inricum nominat Episeopum Constantiem sem,qui An. l 29λteste Εisengrcinio stripsit Histortam Comitum Habspurgens. I. Mattiaetu quidam allegatus a Gundelfingensi, qualis suerit indagmmus : pro quo necesse est verba Gundelfingensis adducere. Hic ergo in Epit mare , ipse loquitur barbaro de origine Sigismundi Archiducis in Praefatione με se. testatur,quibus authoribus sit Vsus,haec habet: Sane ut tuorum parentum originem sevi m non ilia redigerem Dirimata LA,m augustalem Frametsi perrare , ita Γό. ut pers rem perutile fuit, nec non Iordani Gotthici chronteam apprime milem, des

Bibl. Lib. α va Gotthorum irruptione in urbem totamque hali pertractantem, qua Romanorum

k 'μ Nobilisis γε in nihilum regadia extitit, praeterpaucos, qui ad Alpium jugo e fere ratiam Hemanni tantracti comitis de Hermen O h - , O Agustensis Canonici Chronographiam : Oirenis Eri gensis E rapi, qui S. Lmmidi Manhionis Austria olim historiam de duasas Ciri aribus rigustino mitando dilacidantem, di nomi nullam ADtthαι Chronicam, ex qua primorum inseriae meum ae Priseipum origi

non collegi, ae etiam alios rerumgestarumparticularium narrarores&c. Iam veris

cum Gundelfingensis in suo Epitomate primo nihil agat de Hab argicorum origine, sed de Antiquis Austriae inquilinis, & quidem meras fabulas & figment obtrudat, i eaturque se illa, quae deprimis Antare principibus stribit etvisse ex Matthaeo, facile divinare est qualis fuerit hic Matthaeus, quem proinde ce M. cuspidi tatim authores condignis honorant malis. Joan. Cuspinianus de eo e Miseri nugatori illi nugacissimio, Ofinal periatissimo, qai austriae rarans fine, Iadasa astri is exordio appellat, aures suris adhibendae, is quo sunt tot nugae quotve M. AEneas Syl vius inlus horia Austriam impersecta, quam in. vidi aliquando Lincii cum lituris multis, ut iuspicer esse originale exemplar. genit in manur inquit historia quam vocantristrialem sermone Ibeumnico erim , inepta memriraeque, 9 ab homine tam sta , in quo malignitatis ansultitiaepius 'eris, non tax. com- facile judices. Ex hoc ipse nustatore Albertus de Bonsteiten de quo supra

-1 Aussc egi S cap. a. teste Larao multas nugas comportavit. Habemus emo au-

PQ thorem Matthaeum, quem in suum favorem allegant Missidus& L equite, sestuti alios purperam. Nihil enim nugator iste de origine Habspurgicorum: nec Gundelfingensis eum sequatur in secundo Epitomate, sed selum in primo vir

fatetur

60쪽

satetur initio Epitomatis : primorum Marchiae Orientalis Principum chramgra Hiam, quantum ad primum Epirem, prosequar Matthaei emiusdam quihoc ipsem co=frinis Chronicam Num ac ealamum parum mutando. Enumerat vero ficti tios Principes Austriae post diluvium,quos nominat Sathan, Abraham,Acham, Balym &c. quis vel alphabetaris commenta intelligeret. ut ait Lazius. Vidi ali. quando exemplar hujus nugatoris elegantibus picturis exornatum , in quo singulis Principibus illis Iudaicis propria arma & insignia attribuit, & ex hoc ipsis judicavi sellarium, ut legere quid scribat piguerit. Vixit autem hic Matthaeus ut putat Lambecius Anno 1 39ζ quia refert Alberti III. cum Trica Archiducis, acta,& ejus obitum describit Si itaque Matthaeus iste nihil de origine Habipuragicorum a Perleonibus seripsit, quo jure eum teserunt inter suos Pieri nistre eruccedat 8. & 9. r- ndes ensis, qui se ipsum appellat : Henricum Gunde Ingenia de Constantia, initum Magi rum, My Ecclesiae Friburgenses Cappellanum. ex

quo colligas quomodo Volaterranus eum nominando solum Henricum Comstantiensem occasionem dederit Lequilaeo&Bucetino ex uno geminosaruthin Lesiuit Esd

tos diximus hanc opinionem tradidit. Verba ejus appono: Secundum Epitomasi,strium cinii tum Memini montis, Me si emberg ditiorum, e quibus tuum videris

traxisse nubi , Ructi ividelices, O Abrechii ld serissimorum Regum, prim

nomis Liae Originis m Orientali Marchia Principum ae praecedentium susquemitumque comitum Gemaeetiam explanas, Od.iacidat. Ita Gundulfingius in praefatione ad Sigisinundum Archi ducem. Ipsum vero Epitoma sic inchoat: Se

eanguis Disonta Elustrium mirum Memmorum no ingenio praeces Princeps re bnquo. qui tui originem, tuorumaepraedecessorumgem ac annalia prioribus ex Chronographismatas musit. Ea propter eorum si lendo magnalia mariam retraho, cum omnisas in historis non exiguis eum opera vigilantia ae lacubratione dilucidana m dea promptasmi. Eorum tamen Fuccessionem brmibus multisque explicabo virbis. Realegatis ac deportatas ob potentis Senatoris trucidationem Mam duobus Fratribus praecla

rae Romanorum familiae Petri Leonis dicia de Mentim monte, Gulii Caesaris lenatissimi omniam Principis, qui m vigore animi non habuit parem nee ante senecρου, familia defendentibus , sesisque ad Alpium juga venientibus , ubi nam castrum

Hasurg Luceme in circa. laevim colloeatam cernitar : Senior adeptus en prodia , H' possisones , junior autem ingentia vasallimis dominia , de quibus p seri defierigerunt Comites. Haec ex secundo Epitomate Gundulfingit prodicit Scisti dus ; haec etiam & non plura producit Lambecius, qui cum primus eum publici juris secerit, miror cur subsequeritia in hoc Epitoma te praeterinil erit, an quia Typo indigna sicut primum Epitoma P an quia non erant ad propqsitum firmandae opinioni Z an quia non ostendit Gundelfingius nexum Perleonum cum Habs purgiis, sed solum insinuata

. Ea nova

res producendi, hic enim nominat Henricum Gundelfingen.& Henricum Constantiensem quasi diversos. Primus autem hic est fabulae author, quod Perleonibus originem trahant F inspurgici, nullo antiquiore aut re producto, nullus erum illorum, quos paulo ante ab eo in praefatione Epitomatum allega

SEARCH

MENU NAVIGATION